Μετάβαση σε περιεχόμενο

Recommended Posts

Δημοσίευση

Εχετε καποια φραση ή κάποιο ρητό που σας δίνει κουραγιο οταν κάτι δεν παει καλά ή οταν σας πληγώνουν?Εμενα μου αρέσει "ρόδα είναι και γυρίζει" και "εκει που εισαι ήμουν και εδώ που είμαι θα έρθεις",αυτο μου το λεει η μητερα μου και για εναν περιεργο και ανεξήγητο λόγο μου δίνει δύναμη

Δημοσίευση

Θα γυρίσει ο τροχός θα ... και ο φτωχός! :P :laugh:

Χτύπα κι αλλο θα τ αντέξω! ( Αυτο ειναι απο τραγουδι αλλα μ αρεσει) :P :laugh:

Πόσα να αντέξω η γυναίκα! :P :laugh:

Δημοσίευση

καθε εμποδιο για καλο

Οσο κακο κι αν ειναι αυτο που εχει συμβει παντα θα υπαρχει εστω και το παραμικρο, το ελαχιστο καλο μεσα σ'αυτο που μπορει να ειναι ικανο, ακομα κι αν δεν το βλεπουμε, να μας αλλαξει ολη μας την ζωη καποτε.

Εχετε σκεφτει ποτε ποσο διαφορετικη θα ηταν η ζωη σας αν αφαιρουσατε εστω και 5 λεπτα απο κατι που εγινε στο παρελθον?

Για παραδειγμα, ας πουμε οτι καποιος αργησε 5 λεπτα σε ενα σημαντικο ραντεβου και το εχασε. Κι αν αυτος ο καποιος ειχε ξεκινησει στην ωρα του και βρισκοταν ενας ηλιθιος με ενα φορτηγο και τον σκοτωνε?

Αρα τοτε εχασε ενα ραντεβου αλλα κερδισε την ζωη του κι ας μην το ξερει!!!!

Δεν ειναι φοβερο?

Αρα.......καθε εμποδιο για καλο!!!!!!!

Δημοσίευση

Καταρχας....γεια σου κατριναααααα...ετσι ετσι..παντα πρωτη μου γραφεις και περιμενα την απαντηση σου ;)

"καθε εμπόδιο για καλό" το πιστε'υω ακραδαντα...οπως και οτι ολα για κάποιο λογο γίνονται αν και ακουγεται αρκετά μοιρολατρικο

Δημοσίευση

cristi έγραψε:

καθε εμποδιο για καλο

Οσο κακο κι αν ειναι αυτο που εχει συμβει παντα θα υπαρχει εστω και το παραμικρο, το ελαχιστο καλο μεσα σ'αυτο που μπορει να ειναι ικανο, ακομα κι αν δεν το βλεπουμε, να μας αλλαξει ολη μας την ζωη καποτε.

Εχετε σκεφτει ποτε ποσο διαφορετικη θα ηταν η ζωη σας αν αφαιρουσατε εστω και 5 λεπτα απο κατι που εγινε στο παρελθον?

Για παραδειγμα, ας πουμε οτι καποιος αργησε 5 λεπτα σε ενα σημαντικο ραντεβου και το εχασε. Κι αν αυτος ο καποιος ειχε ξεκινησει στην ωρα του και βρισκοταν ενας ηλιθιος με ενα φορτηγο και τον σκοτωνε?

Αρα τοτε εχασε ενα ραντεβου αλλα κερδισε την ζωη του κι ας μην το ξερει!!!!

Δεν ειναι φοβερο?

Αρα.......καθε εμποδιο για καλο!!!!!!!

Ωραίες σκέψεις...! :);)

Εγώ πάντως θα ήθελα ν'αλλάξω πολλές στιγμές... :)

Δεν είναι νομοτελειακή η ζωή μας!Επιλέγουμε ελεύθερα! :)

Δημοσίευση

το αγαπημένο μου αυτό που σκέφτομαι πάντα στα δύσκολα είναι "μετά από την βροχή πάντα βγαίνει το ουράνιο τόξο η κάνει καλή μέρα "

και το δύτερο αγαπημένο "σημασία δεν έχει ο προορισμός αλλα το ταξίδι"

Δημοσίευση

mata έγραψε:

Εγω οταν δεν ειμαι καλα συνηθως σιγοτραγουδω το "Σφυριξε χαρουμενα μπορεις :whistle::whistle::whistle: δες τη φωτεινη πλευρα της ζωης :whistle::whistle::whistle: "

Ματινακι αυτο τραγουδαω κι εγω οταν εχω τις μαυρες μου! ;)

Οπως και το "καθε εμποδιο για καλο", αν και ορισμενες φορες δε βρισκω που ειναι το καλο...πχ στο χαμο καποιου αγαπημενου...

Δημοσίευση

...οτι δε σε σκοτωνει σε κανει πιο δυνατο ..

και μετα ακολουθει η εξησ σκεψη ..

αφου δεν μπορεσε να με σκοτωσει ..σιγουρα με εκανε πιο δυντη!

μακαρι να μπορουμε παντα δυσκολες καταστασεις στη ζωη να τις αντιμετοπιζουμε με αυτον τον τροπο..

αν και νομιζω πως οι περισσοτεροι αντθρωποι ειναι καλυτεροι στη θεωρια απο οτι στην πραξη..

επισης ..οταν σκεφτεσαι σωστα σε καθε προβλημα βλεπεις και μια λυση...

αντιθετα οταν κανεις λαθος σκεψεις...σε καθε λυση υπαρχει και ενα προβλημα...

Δημοσίευση

καλησπερα κ απο εμενα

θα συμφωνησω με ολες σας

κ κατι ακομα εγω οταν πισμωνω για κατι κ λεω θα τα παρατησω

τοτε λεω στον εαυτο μου οτι δεν υπαρχει δεν μπορω για τιποτα

αλλα υπαρχει δεν θελω

αρα ολα τα μπορουμε με προαπαθεια κ αυτο με κανει να νιωθω πολυ δυνατη

Δημοσίευση

"Καθε εμποδιο για καλο" ειναι κατι που πιστευω ακραδαντα.Σ'εμενα εχει λειτουργησει αυτο, οταν εχω το κουραγιο να το δω ετσι. Απλα δεν μπορω να καταλαβω γιατι σε πολλους ανθρωπους τυχαινουν πολλα εμποδια και οχι αναλογα καλα- τελευταια αυτο μου συμβαινει, αλλα ελπιζω να δω και τα καλα, συντομα!!

Δημοσίευση

savropinguinos έγραψε:

"αύριο ξημερώνει μια καινούργια μέρα"

Συπληρωνω: Αυριο ξημερωνει μια ΚΑΛΥΤΕΡΗ καινουρια μερα!

Το ειπα πολλες φορες στον εαυτο μου πριν λιγο καιρο!!!!

Φιλοσοφοι του μαμμυ ενωθειτε!!! :laugh:

Δημοσίευση

Εγω κοριτσια πηρα δυναμη και σταματησα να γκρινιαζω συνεχεια οταν πηγα σε ενα καταστημα και ηρθε μια καλη κυρια να εξυπηρετησει...πως το εφερε η κουβεντα μου ειπε οτι η κουμπαρα της ειναι σοβαρα αρρωστη στο νοσοκομειο και δεν ξερουν αν θα ζησει...η καημενη εκλαιγε πολυ και συγκινηθηκα οταν την εβλεπα...μου ελεγε οτι δεν ειναι μονο κουμπαρα της αλλα και μανα και αδερφη της.ετσι την ενιωθε...ειναι αγιος ανθρωπος λεει...και ετσι χωρις να την ξερω της εδωσα θαρρος και της ειπα να εχει δυναμη μεσα της και ολα θα πανε καλα...απλα ηθελα να σας το γραψω για να δειτε οτι καμια φορα τον πονο σου μπορει να τον μοιραστεις και με μια αγνωστη και αυτη να σε καταλαβει...

Συμμετοχή στη συζήτηση

Μπορείτε να γράψετε τώρα το μήνυμά σας και να εγγραφείτε μετά. Αν έχετε ήδη λογαριασμό, συνδεθείτε τώρα για να δημοσιεύσετε το μήνυμα με το ψευδώνυμό σας.
Note: Your post will require moderator approval before it will be visible.

Guest
Απαντήστε σε αυτή τη συζήτηση...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

  • Απαντήσεις

    • Καλημέρα κορίτσι μου, Εγώ πέρα απ' αυτά που είπαν τα άλλα κορίτσια, ένιωθα μοναξιά όταν συνέκρινα αυθόρμητα και χωρίς να το θέλω τον εαυτό μου με τον άντρα μου. Ενώ ήταν πολύ υποστηρικτικός και με φρόντισε πάρα πολύ στην περίοδο της λοχείας, και ήταν πολύ παρών, ένιωθα τόση μοναξιά που αυτός δεν ξυπνούσε τα βράδια επειδή δεν θηλαζε, που δεν άλλαξε το σώμα του, που δεν σταμάτησε τη δουλειά του κι "έμεινε πίσω", που δεν άφησε τα χόμπυ του ενώ εγώ ήθελα πολύ χρόνο μέχρι να ξανά ξεκινήσω, που του ήταν πιο εύκολο να βρει χρόνο για τον εαυτό του απ'ότι εγώ. Ενώ στην ουσία δεν έκανε κάτι που να "φταίει" και παρόλο που ήταν κι αυτός γονιός του ίδιου παιδιού, ένιωθα τόσο μόνη επειδή δεν ένιωθε και δεν το βιωνε ακριβώς με τον ίδιο τρόπο όπως κι εγώ.  Είχα την τύχη και οι φίλες μου όλες να κάνουμε παιδιά μέσα στο ίδιο διάστημα, οπότε βρήκα την υποστήριξη εκεί.  Θα βρεις κι εσύ τα πατήματα σου, μίλα στον περίγυρο σου για το πώς νιώθεις, πώς βιώνεις τις αλλαγές. Θα βρεις υποστήριξη, ακόμα κι από άτομα που δεν είναι στην ίδια φάση με σένα.  Τέλος, πόσο συμφωνώ με τη @MinaSam στο τελευταίο. Κι εμένα όταν ο άντρας μου έπαιρνε το παιδί (τα παιδιά πλέον) να πάνε κάπου για να μου δώσει χρόνο για τον εαυτό μου, μετά ένιωθα ότι λείπω και ότι μου λείπουν, και "ζήλευα" που περνάν καλά χωρίς εμένα κι ήθελα να είμαι κι εγώ εκεί! 😆 Πραγματικά κι εγώ αξία της μοίρας μου! 😆
    • Καλημέρα κορίτσια, σας ευχαριστώ που πήρατε το χρόνο να μου απαντήσετε!  Απ' ότι καταλαβαίνω, λίγο πολύ, ανεξάρτητα τους χαρακτήρες και τις συνθήκες μας, όλες βιώνουνε σε κάποια φάση λίγη μοναξιά και συνειδητοποιώ ότι τελικά λογικό είναι. Και πριν την εγκυμοσύνη πάλι ήταν περίοδοι που μπορεί  που ένιωθα κάπως έτσι. Απλά τώρα αυτό που συμβαίνει και θα συμβεί είναι huge!  Χαίρομαι που όλες έχετε βρει τα πατήματά σας και μου δίνει κουράγιο ότι θα τα βρω κι εγώ με τον έναν ή τον άλλον τρόπο και από τη στιγμή που αυτό ζητούσα και το ευχόμουν με όλη μου την ψυχή, θα στρέψω το βλέμμα στο ότι ήρθε, έρχεται και πόσο ευγνώμων είμαι για αυτό. Από κει και πέρα κάθε αλλαγή ποτέ δεν έχει μόνο ευχάριστα συναισθήματα. Και με κάθε αλλαγή είναι λογικό να υπάρχουν και κάποιες απώλειες. Προσωπικά δεν είμαι από εκείνες που μιλάνε μόνο για την εγκυμοσύνη τους ή δε νομίζω να μιλάω μόνο εγώ για το παιδί μου χωρίς να δίνω χώρο στον άλλον να μου πει τα δικά του νέα και τις δικές του ανησυχίες. Απο κει και πέρα αν ο άλλος δεν μπορεί να διαχειριστεί τη νέα μου συνθήκη, τότε είναι δικό του θέμα και καλύτερα να μην είναι κοντά μου αν δεν μπορεί. Νομίζω ξεκαθαρίζουν πολλά πράγματα έτσι κι αλλιώς.  @eva96 σχετικά με αυτό που είπες ναι μετά την αυχενική θα νιώσεις καλύτερα κι εγώ έτσι ήμουν ήθελα να το μοιραστώ και το ήξεραν ελάχιστα άτομα, και ναι από αυτά δεν έδειξαν όλα το ίδιο ενδιαφέρον. Αλλά καλύτερα θα πω, τα βλέπεις όλα πιο ξεκάθαρα. 
    • Καλημέρα! Εγώ θα πω κάτι που είχα διαβάσει όταν έκανα τον γιο μου και μου φάνηκε πολύ σωστό. Παρόλο που εγώ ήμουν από αυτές τις γυναίκες που ερωτεύτηκα τον γιο μου από το τεστ εγκυμοσύνης, η περίοδος με το μωρό και αναφέρομαι στον πρώτο χρόνο ολόκληρο είναι ένα πένθος του παλιού σου εαυτού, των παλιών συνηθειών και της παλιάς σου ζωής. Από τη μια όντως ένιωθα ότι η θέση του μπέμπη ήταν πάντα στο σπίτι μας αλλά από την άλλη είμαι ένας άνθρωπος με τη δουλειά μου, τα χόμπι μου και μετά με τον άντρα μου και τους φίλους μου και είμαστε πολύ του έξω. Ξαφνικά και ειδικά εφόσον γέννησα χειμώνα, έβγαινα μεν με το μωρό από την πρώτη εβδομάδα κάθε πρωί για βόλτα αλλά όλοι δούλευαν, το μωρό δε μιλάει να πεις καμία κουβέντα αλλά και όταν έβλεπα τους άλλους δεν είχα να πω τίποτα για μένα που δε σχετιζόταν με το παιδάκι μου. Κάποιες γυναίκες δεν έχουν θέμα με αυτό και πολύ καλά κάνουν και μάλιστα νομίζω ότι είναι και πιο ικανοποιημένες απτή ζωή τους, εγώ όμως δεν είμαι έτσι και το να νιώθω ότι έχω να πω κάτι για τον εαυτό μου που δε συνδέεται με το σπίτι μου με ανανεώνει. Σε όποια κατηγορία κι αν βρεθείς όμως θα βρεις τα πατηματά σου και όλα θα γίνουν φυσιολογικά αλλά με έναν διαφορετικό τρόπο που μετά από λίγο δε θα θυμάσαι καθόλου πως ήσουν πριν το μωράκι. Αφού πλέον αν λείπει ο άντρας μου με τον γιο μου πολλές ώρες κανένα Σάββατο στην αρχή λέω ναι θα κάνω το ένα το άλλο, θα πάω εδώ εκεί κλπ και μετά από κανένα τρίωρο μου φαίνεται άδειο το σπίτι. Αξία της μοίρας μου  
  • Νέες συζητήσεις

×
×
  • Προσθήκη...