Μετάβαση σε περιεχόμενο

Recommended Posts

Δημοσίευση

Κοριτσάκια μου κατά καιρούς μου έχετε δώσει αρκετές ιδέες.

Επικαλούμαι λοιπόν για άλλη μια φορά τη βοήθεια σας.

Εχθές με το που πήγα σπίτι και πνιγόμουν να μαγειρέψω κλπ, να σου ο γείτονας, στην πόρτα της κουζίνας παρακαλώ.

Τι να κάνω του ανοίγω.

Τον ρώτησα:

- τι κάνει η γυναίκα σου καλά? Θα έρθω κάποια στιγμή να την δω.

Φανταστείτε δε του είπα να περάσει μέσα - του μιλούσα στην πόρτα και κάποια στιγμή έφυγε.

Το απόγευμα … ντριν το κουδούνι … και να και 3 φατσούλες να κοιτάνε από το παράθυρο του σαλονιού.

Τι να κάνω … ανοίγω.

Ο γείτονας με τη γυναίκα του και το μωρό τους.

Ήταν η πιο ακατάλληλη στιγμή!

- Τι μαγειρεύεις?

- Μακαρόνια.

- Α ωραία μπέμπη θα φας μακαρόνια με τον θείο.

Παίρνω τηλέφωνο τον άντρα μου:

- Θα αργήσεις?

- Ναι (ευτυχώς να πω?)

Κάθισαν συνολικά καμιά ώρα και μετά έφυγαν.

Σύντομα (λέμε τώρα) θα μπει η πόρτα στον αυλόγυρο και δε θα είναι εύκολη η πρόσβαση στα παράθυρα, αλλά είναι δυνατόν να ζω σαν το ποντίκι με κλειστά φώτα ή πατζούρια και να κρύβομαι, για να μη με ενοχλούν χωρίς προειδοποίηση οι ενοχλητικοί γείτονες?

Το θέμα είναι πως και ο σύζυγος με θεωρεί υπερβολική.

- Χωριό είναι εδώ, γείτονες μας είναι, θα τους χρειαστούμε κάποια στιγμή και θα πρέπει να έχουμε καλές σχέσεις. Μην φαίνεσαι στριμμένη…

Θέλω να μπορώ να μένω στο σπίτι μου μονή μου χωρίς να με ενοχλούν!!!!

Μπορώ???

Δημοσίευση

Ωχ πολύ σπαστικό!!! εκνευριστικό και πολλά άλλα......

όταν λες χωριό πόσους κατοίκους έχει? εγώ θα τρελενόμουν αν έμενα σε χωριό!!

Γιατί δεν τραβάς τις κουρτίνες? έτσι ώστε να μην μπορούν να δουν μέσα!!!

μα να μην έχεις την ιδιωτική σου ζωή?! αυτοί πάλι δεν είναι καθόλου διακριτικοί?

Συμφωνώ ότι πρέπει να τα έχουμε καλά με τους γείτονες αλλά όχι να μας ανέβουν και το κρεββάτι!!!

Δημοσίευση

και εγω σε ενα χωριο της ξανθης μενω αλλα ποτε εδω και 3 χρονια που ειμαι παντρεμενη δεν το αντιμετωπισα αυτο.εισαστε και συγγενεις μηπως γιατι ανεφερες την λεξη "θειος".παντως δεν σε θεωρω υπερβολικη γιατι και εγω ετσι θα αντιδρουσα αν μου τυχαινε!

Δημοσίευση

τουλαχιστον σε σενα ερχονται για παρεα. εμενα οι δικοι μου γειτονες μεχρι το βραδυ στις 1 σκοτωνοντουσαν. ειχαν αφησει εναν καβγα στην μεση απο το απογευμα. δεν καταλαβαινουν τιποτα. ειναι ΖΩΑ. τα δικα μας δικα τους και τα δικα τους δικα τους. απιστευτη κατασταση. αν πας και εσυ καποια ακαταλληλη στιγμη και τους κατσικωθεις ισως να το δουν αλλιως. τι να σου πω. ειναι ασχημο να κρυβεσαι στο σπιτι σου

Δημοσίευση

BEBISNIK έγραψε:

και εγω σε ενα χωριο της ξανθης μενω αλλα ποτε εδω και 3 χρονια που ειμαι παντρεμενη δεν το αντιμετωπισα αυτο.εισαστε και συγγενεις μηπως γιατι ανεφερες την λεξη "θειος".παντως δεν σε θεωρω υπερβολικη γιατι και εγω ετσι θα αντιδρουσα αν μου τυχαινε!

Ναι είναι και 3-4 ξαδέλφια με τον άντρα μου.

Αλλά πάρε και ένα τηλέφωνο πρώτα … τι θα του έλεγα … μην έρθετε

Δημοσίευση

Εντάξει δεν είναι ότι καλύτερο να έρχονται απρόσκλητοι επισκέπτες καθε τρεις και λίγο, αλλά γενικώς ταιριάζετε ως ζευγάρια με τους γείτονες? Κάνετε καλή παρέα? Εγώ ζω στην Αθήνα και δεν ξέρεις ούτε καν πως λένε τον γειτονά σου, και αυτό που περιγράφεις μου φαίνεται τέλειο!Καμιά φορά χτυπάει η πόρτα για τα κοινόχρηστα (είμαστε διαχειριστές), και απολαμβάνω που κάποιος έρχεται επιτέλους στο σπίτι μας. Εδώ στην Αθήνα οι ρυθμοί είναι τόσο σκληροί και γρήγοροι, δουλεύουν όλοι από το πρωί μέχρι το βράδυ κι έτσι είναι αδιανόητο να σε επισκεφτεί κάποιος ή να επισκεφτείς κάποιον καθημερινή.Άσε που πολλοί δουλεύουν και το σκ οπότε η αποξένωση κορυφώνεται. Το να έχεις κάποιον δίπλα σου που μπορείς να του χτυπήσεις την πόρτα όταν δεν θα έχεις με ποιον να πιεις ένα καφέ να πεις μια κουβέντα, να ζητήσεις λίγο καφέ που ξέμεινες, να ζητήσεις μια βοήθεια αν σου συμβεί κάτι και ιδίως αν πρόκειται για νέο ζευγάρι απ'ότι κατάλαβα το θεωρώ τύχη. Τώρα αν οι επισκέψεις είναι λίγο πιο συχνές απ'ότι θα ήθελες ή θα το αλλάξεις με διακριτικό τρόπο ή θα το δεχτείς.Δέξου τους φίλους σου με τα ελλατωμάτά τους!Εκτός πια κι αν θεωρείς ότι δεν μπορείς να έχεις καμία επαφή με τους συγκεκριμένους ανθρώπους.

Δημοσίευση

xmaria έγραψε:

τουλαχιστον σε σενα ερχονται για παρεα. εμενα οι δικοι μου γειτονες μεχρι το βραδυ στις 1 σκοτωνοντουσαν. ειχαν αφησει εναν καβγα στην μεση απο το απογευμα. δεν καταλαβαινουν τιποτα. ειναι ΖΩΑ. τα δικα μας δικα τους και τα δικα τους δικα τους. απιστευτη κατασταση. αν πας και εσυ καποια ακαταλληλη στιγμη και τους κατσικωθεις ισως να το δουν αλλιως. τι να σου πω. ειναι ασχημο να κρυβεσαι στο σπιτι σου

Εγώ δε θέλω να πηγαίνω καθόλου στο σπίτι τους.

Τις πιο πολλές φορές είναι μετά από μεγάλη πίεση του άντρα μου …

Δημοσίευση

ΧΡΙΣΤΙΝΑ Κ. έγραψε:

Εντάξει δεν είναι ότι καλύτερο να έρχονται απρόσκλητοι επισκέπτες καθε τρεις και λίγο, αλλά γενικώς ταιριάζετε ως ζευγάρια με τους γείτονες? Κάνετε καλή παρέα? Εγώ ζω στην Αθήνα και δεν ξέρεις ούτε καν πως λένε τον γειτονά σου, και αυτό που περιγράφεις μου φαίνεται τέλειο!Καμιά φορά χτυπάει η πόρτα για τα κοινόχρηστα (είμαστε διαχειριστές), και απολαμβάνω που κάποιος έρχεται επιτέλους στο σπίτι μας. Εδώ στην Αθήνα οι ρυθμοί είναι τόσο σκληροί και γρήγοροι, δουλεύουν όλοι από το πρωί μέχρι το βράδυ κι έτσι είναι αδιανόητο να σε επισκεφτεί κάποιος ή να επισκεφτείς κάποιον καθημερινή.Άσε που πολλοί δουλεύουν και το σκ οπότε η αποξένωση κορυφώνεται. Το να έχεις κάποιον δίπλα σου που μπορείς να του χτυπήσεις την πόρτα όταν δεν θα έχεις με ποιον να πιεις ένα καφέ να πεις μια κουβέντα, να ζητήσεις λίγο καφέ που ξέμεινες, να ζητήσεις μια βοήθεια αν σου συμβεί κάτι και ιδίως αν πρόκειται για νέο ζευγάρι απ'ότι κατάλαβα το θεωρώ τύχη. Τώρα αν οι επισκέψεις είναι λίγο πιο συχνές απ'ότι θα ήθελες ή θα το αλλάξεις με διακριτικό τρόπο ή θα το δεχτείς.Δέξου τους φίλους σου με τα ελλατωμάτά τους!Εκτός πια κι αν θεωρείς ότι δεν μπορείς να έχεις καμία επαφή με τους συγκεκριμένους ανθρώπους.

Δε θα το έλεγα πως ταιριάζουμε.

Παρόλο που και η γυναίκα του δεν είναι επίσης από το χωριό αλλά από την Αθήνα … είναι τελείως άλλη πάστα.

Το ξέρω πως δε πρέπει να είμαι αχάριστη που με έχουν καλοδεχτεί και θέλουν να έρχονται στο σπίτι μου … αλλά δε θέλω ότι ώρα αυτοί θέλουν.

Ας με πάρουν ένα τηλέφωνο πρώτα.

Δύσκολα θα τους πω όχι.

Είμαι πολύ κακή στα ψέματα και τις δικαιολογίες …

Δημοσίευση

Ειρηνούλα έχεις δίκιο, δίκιοοοοοοοοοο μου τι δίνει και εμένα να έρχονται σπίτι μας χωρίς καν ένα τηλέφωνο. Δεν εννοώ αδέλφια και κολλητούς φίλους αλλά κάποιοι συγγενείς είναι όντως ανυπόφοροι.

Πρέπει πάντα να είσαι ντυμένος μήπως τύχει και έρθει κάποιος - πολύ σπαστικό - και να έχεις και το άγχος τι θα φάνε.

Τα έχουν αυτά τα χωριά. Εγώ όταν δεν πολυγουστάρω δεν τους κερνάω και πολλά πολλά ένα καφέ κ έξω από το σπίτι. Σιγά μην τους τραπεζώσω κιόλας.

Δημοσίευση

XELONITSA έγραψε:

Ειρηνούλα έχεις δίκιο, δίκιοοοοοοοοοο μου τι δίνει και εμένα να έρχονται σπίτι μας χωρίς καν ένα τηλέφωνο. Δεν εννοώ αδέλφια και κολλητούς φίλους αλλά κάποιοι συγγενείς είναι όντως ανυπόφοροι.

Πρέπει πάντα να είσαι ντυμένος μήπως τύχει και έρθει κάποιος - πολύ σπαστικό - και να έχεις και το άγχος τι θα φάνε.

Τα έχουν αυτά τα χωριά. Εγώ όταν δεν πολυγουστάρω δεν τους κερνάω και πολλά πολλά ένα καφέ κ έξω από το σπίτι. Σιγά μην τους τραπεζώσω κιόλας.

Το καλοκαίρι είχε έρθει πάλι η γειτόνισσα και εγώ ήμουν με τα νεγκλιζέ μου.

Τις λέω από το θυροτηλέφωνο:

- Περίμενε να ντυθώ

Με το πάσο μου εγώ, και κάποια στιγμή εμφανίστηκα.

Μου την είπε κιόλας:

- Καλά γιατί δεν άνοιγες? Με το βρακί ήσουν

- Ε δε περίμενα επισκέψεις! Της είπα και εγώ. (μου την είπε βέβαια ο άντρας μου … αλλά δε με νοιάζει)

Από την μία είναι να γελάς και από την άλλη να βαράς μπουνιές …

Δημοσίευση

savropinguinos έγραψε:

a filenada tha toubgalo karta tou kuriou.....xorio ksexorio e?mi mou ti stenaxoreite !!!!!!!!!!!! pontia speaking!

Αχ Γιωτάκι μου … να σαι καλά!

Βαλε το Ποντιακό σου να βάλω το Μανιάτικο να τον φάμε τον Κρητικό … χιχι

Δημοσίευση

καλημέρα κορίτσια και από μένα!ξέρεις τί θα μπορούσες να κάνεις μήπως και σε βοηθήσει;όταν είναι να τους επισκεφτείτε πάρε τους πρώτα τηλ και ρώτα τους αν μπορείτε να κάνετε επίσκεψη αν σου πει καλέ ναι τι παίρνετε τηλ;πες να πιστεύω ότι καλό είναι να τηλ πρώτα μήπως σας ενοχλήσουμε,αν έχετε διάθεση κτλ κτλ κτλ.κάνε το συστηματικά πρώτα τηλ μετά επίσκεψη,κάνε το λίγο υπερβολικά κιόλας ε τι στο καλό θα το πάρουν χαμπάρι κάποια στιγμή!η αν τύχει καμμιά συζήτηση πάνω στο θέμα πέταξε το διακριτικά και δώστου τους να καταλάβουν ότι δεν έχεις με κανέναν πρόβλημα η με τις επισκέψεις αρκεί να ενημερώνουν πρώτα!πιστεύω να βοήθησα..καλή μας μέρα!

Δημοσίευση

zoza2 έγραψε:

καλημέρα κορίτσια και από μένα!ξέρεις τί θα μπορούσες να κάνεις μήπως και σε βοηθήσει;όταν είναι να τους επισκεφτείτε πάρε τους πρώτα τηλ και ρώτα τους αν μπορείτε να κάνετε επίσκεψη αν σου πει καλέ ναι τι παίρνετε τηλ;πες να πιστεύω ότι καλό είναι να τηλ πρώτα μήπως σας ενοχλήσουμε,αν έχετε διάθεση κτλ κτλ κτλ.κάνε το συστηματικά πρώτα τηλ μετά επίσκεψη,κάνε το λίγο υπερβολικά κιόλας ε τι στο καλό θα το πάρουν χαμπάρι κάποια στιγμή!η αν τύχει καμμιά συζήτηση πάνω στο θέμα πέταξε το διακριτικά και δώστου τους να καταλάβουν ότι δεν έχεις με κανέναν πρόβλημα η με τις επισκέψεις αρκεί να ενημερώνουν πρώτα!πιστεύω να βοήθησα..καλή μας μέρα!

Το κακό είναι πως εγώ δε θέλω με τίποτα να πηγαίνω σπίτι τους για … διάφορους λόγους.

Τώρα αν πρέπει κάποια στιγμή να το κάνω σίγουρα θα πάρω τηλέφωνο όπως ούτως ή άλλος κάνω.

Αυτό που λες με τις «μπηχτές» μπορώ να το κάνω χρησιμοποιώντας παραδείγματα με άλλους.

Βέβαια ακόμα και τότε δυστυχώς αμφιβάλω αν θα το καταλάβουν και ακόμα περισσότερο εάν θα συμμορφωθούν …

Δημοσίευση

JennyBill έγραψε:

Αχ.τον λυπάμαι χαχαχαχα

Τα απρόσκλητα & εμένα δε μου αρέσουν,αλλά οχι να πρέπει να κλείσω & ραντεβου 5μέρες πριν!

Ενα τηλ .το πρωι ή 15λεπτά πριν έρθουν έστω!

Τζενάκι μου πραγματικά δε με νοιάζει να πάρουν και πριν φύγουν από το σπίτι τους.

Αυτό όμως με τα μούτρα κολλημένα στα παράθυρα … δε το μπορώ!

Δημοσίευση

Εχεις δίκιο!

Γενικά οι άντρες τα έχουμε ξαναπεί ΔΕ μιλάνε & μας θεωρρούν υπερβολικές.

δεν καταλαβαίνουν.... απλά υπομονή μέχρι να βάλετε την εξώπορτα!

Ενα τηλ,βρε αδελφέ ΔΕ χάλασε & ο κόσμοςγκρρρρρρρρρρρρρρρ

Δημοσίευση

Εχεις απολυτο δίκιο..και σε καταλαβαίνω...εμείς θα έχουμε δίπλα τον αδερφό μου με την οικογένειά του..και ήδη έχουν αρχίσει να με ενοχλουν..και θα σου πω πως...στον πάνω όροφο του σπιτιου έχουμε μια μικρή πόρτα που βγάζει σε ένα δωματιάκι με τα πλυντήρια. Είναι το δωμάτιο που μας συνδέει με το σπίτι του αδερφού μου.Αυτή η πόρτα λοιπόν είναι ακριβως απένατι από την κρεβατοκάμαρά μου..μια μέρα λοιπόν..πρωί ευτυχώς!!, έκανα δουλειές και είχα το Δημητράκη στην κουνια του..ξαφνικά ανοιγει η πόρτα και με φωνάζει ο αδερφός μου με την κοπέλα του...χέστηκα πάνω μου από την τρομάρα μου και μάλιστα τσατίστηκα με τον τρόπο που μπήκαν μέσα στο σπίτι μου...αν δηλαδή εκείνη την ΄ωρα το λιγότερο ήμουν γυμνή και ντυνόμουν;;

Αλλη μια φορά , δε θυμάμαι ακριβώς πως είχε το σκηνικό , αλλά θυμάμαι ότι ήμασταν ξαπλωμένοι με τον άντρα μου και χαζεύαμε τηλεόραση..χτυπησαν πόρτα στην αρχή, δεν ξέρω γιατί δεν άνοιξα αμέσως..δε θυμάμαι..θα άνοιγα πάντως, αφου αργήσαμε λοιπόν αρχισαν τα κουδούνια..και όχι μόνο αυτό πήγαν και στην μπαλκονόπορτα καικοιτουσαν μέσα να δουν γιατί δεν ανοιγουμε..δηλαδή να θέλαμε να κρυφτουμε δε θα μας άφηναν!!Ερχονται να μείνουν στο σπίτι σε κανα δυο βδομάδες και ελπίζω να μην τύχει να εισβάλλουν ξανά στο σπίτι μας..γιατί τότε δε θα ντραπω να τους την πώ!

Αυτό που μπορείς να κάνεις είναι να το πεις ευγενικά στην κοπέλα κάποια στιγμή που θα είστε χαλαρά και θα πίνετε τον καφέ σας..βρες μια δικαιολογία που όλες ο γυναίκες καταλαβαίνουμε..πχ...ότι συχνά χαλαρώνετε αγκαλιά με τον άντρα σου και ξέρεις!! κάτι δηλαδή που δεν προσβάλλει τον άλλο...αλλά που έχει σχέση με προσωπικές στιγμές..εκεί ο άλλος δείχνει κατανόηση.

Δημοσίευση

Κορίτσια, παρόμοιο πρόβλημα είχε και μια φίλη μου όταν ήμασταν φοιτήτριες. Το έχω ξαναγράψει σε άλλο ποστ, πάλι της Ειρήνης νομίζω!

Αυτή έμενε σε μια μικρή γκαρσονιέρα, και για κακή της τύχη, δίπλα της μετακόμισε μια άλλη φοιτήτρια, η οποία, για κάποιο λόγο, πίστευε ότι είναι συγκάτοικοι και έτσι συστηνόταν: "είμαι η συγκάτοικος της τάδε"!!!!!

Της κατέβαινε στο σπίτι της κάθε ώρα και στιγμή, χωρίς να θεωρεί ότι υπάρχει οποιοσδήποτε περιορισμός. Στην αρχή αυτή δεν είχε σταθερό τηλέφωνο, μόνο κινητό (μιλάμε πριν καμιά δεκαετία, που ήθελες μια περιουσία να τηλεφωνήσεις σε κινητό) και έδινε στους φίλους της τον αριθμό της φίλης μου, για να την παίρνουν εκεί και να μην χρεώνονται. Έτσι, κάθε φορά που τη ζητούσαν στο τηλέφωνο, πήγαινε εκεί και κατσικωνόταν με τις ώρες, γιατί δεν είχε καν την ευθιξία να τους πει ότι το τηλέφωνο δεν είναι δικό της κι ότι δεν μπορεί να μιλήσει πολύ.

Μετά, κάθε φορά που ψώνιζε η φίλη μου, αυτή την περίμενε στην πόρτα και μόλις έφτανε στο σπίτι της, εμφανιζόταν. Έκανε έναν έλεγχο στα ψώνια, και μετά πήγαινε και της ζητούσε διάφορα, που ήξερε οτι τα είχε! "Θα μου βάλεις να δοκιμάσω απ' το χυμό που πήρες;". "Θα μου δώσεις ένα από τα γιούρτια που πήρες να δοκιμάσω;". Όποτε έστελναν τη φίλη μου φαγητά απ' το χωριό, αυτή θεωρούσε ότι έπρεπε να τα μοιραστούν. Όποτε μαγείρευε η φίλη μου, αυτή της χτυπούσε την πόρτα. "Τι μαγειρεύεις; Α, μπριζόλες! Τι ωραία που μυρίζουν!". Αυτοπροσκαλούνταν για φαγητό και της έτρωγε την μπριζόλα που είχε για το βράδι.

Κάποια στιγμή της ζήτησε να ανεβάσουν από τη σκάλα ένα ψυγείο. Η φίλη μου διαμαρτυρήθηκε, καθώς είχε τρομερό πρόβλημα σκολίωσης, αλλά η άλλη επέμενε και τη διαβεβαίωσε ότι θα της κάνει μασάζ μετά. Μασάζ της έκανε, αλλά η κοπέλα πονούσε φρικτά για μια βδομάδα και η άλλη της έλεγε "σιγά".

Όταν αυτή βρήκε γκόμενο, τον έστελνε στο σπίτι της φίλης μου να καπνίζει, επειδή το δικό της δεν είχε μπαλκόνι! Ή, ακόμα χειρότερα, όταν τσακώνονταν, τον έστελνε σ' αυτήν, για κάποιο λόγο.

Η φίλη μου ήταν χαρακτήρας πάρα πολύ αδύναμος, και δεν τολμούσε να της αρνηθεί.

Κάποια στιγμή, η κοπέλα δεν άντεξε. Είχε πάει η άλλη σπίτι της, και της ζήτησε να της φτιάξει έναν από αυτούς τους αρωματικούς καφέδες που είναι σε φακελάκι, και τότε ήταν πολύ της μόδας. Οπότε, της λέει η φίλη μου "Καλά, αφού σου αρέσουν τόσο πολύ και μου ζητάς συνέχεια, γιατί δεν ψωνίζεις κι εσύ, και παίρνεις μόνο ελληνικό χύμα;". Η άλλη έπαθε κρίση, και την κατηγόρησε ότι είναι τσιγγούνα, ότι είναι αφιλόξενη, κι ότι είναι αχάριστη!!!!!!! Φυσικά της κράτησε μούτρα για πολύ λίγο καιρό, γιατί δεν τη συνέφερε.

Όταν κάποια στιγμή είχαμε εμείς εξεταστική κι αυτή κατάληψη και δεν είχε διάβασμα, σηκωνόταν απ' τις 8 το πρωί και έβαζε μουσική τέρμα. Οι γείτονες είχαν ενοχληθεί, γιατί στο άλλο διαμέρισμα του ορόφου έμενε μία οικογένεια με δύο παιδιά γιατρούς δημόσιου νοσοκομείου, που έρχονταν 7 η ώρα το πρωί από τη νυχτερινή βάρδια, και ήθελαν να κοιμηθούν. Όσο και να της μιλούσαν, δεν έπαιρνε από λόγια και συνέχιζε. Τελικά, της λέει η φίλη μου "Σε παρακαλώ, θα μπορούσες να μη βάζεις μουσική δυνατά γιατί διαβάζω;". Και της απαντά αυτή: "Άκου να σου πω, δε θα μου πεις εσύ τι θα κάνω, και δεν έχεις κανένα δικαίωμα, κι επειδή ήρθες και μου είπες τέτοιο πράγμα, θα βάζω επίτηδες μουσική τέρμα όλες τις ώρες, εκτός από τις ώρες κοινής ησυχίας, και δε θα μπορέσετε να μου κάνετε τίποτα".

Σόρι για το τεράστιο ποστ, αλλά το θυμήθηκα το κωλόπαιδο και τα πήρα τώρα1

Δημοσίευση

Θέλω να γίνω μαμά! έγραψε:

...Όταν αυτή βρήκε γκόμενο, τον έστελνε στο σπίτι της φίλης μου να καπνίζει, επειδή το δικό της δεν είχε μπαλκόνι! Ή, ακόμα χειρότερα, όταν τσακώνονταν, τον έστελνε σ' αυτήν, για κάποιο λόγο.

Η φίλη μου ήταν χαρακτήρας πάρα πολύ αδύναμος, και δεν τολμούσε να της αρνηθεί. ..

αφου δεν της ζηταγε να κανει και σκαντζα βαρδια με τον γκομενο παλι καλα :side::side:

Δημοσίευση

Μωρέ έχει αλλά έτυχε εκείνη τη στιγμή να την έχω ξεχάσει λόγω πλυντηρίου...αλλά δεν μπαίνεις έτσι ρε συ σε ξένο σπίτι...!! Εκτός του ότι μου κόπηκε η ανάσα, εισέβαλαν στο ίδιο μου το σπίτι!!! Δεν τους είπα τίποτα και ευτυχώς δεν έχει επαναληφθεί, αλλά αν ξανασυμβει δε θα μου τη γλιτώσουν..όμορφα και διακριτικα βεβαια αλλά θα τους το πω...

  • Απαντήσεις

    • Καλημέρα φίλη, Μην ανησυχείς! Όλα θα μπουν σε μια σειρά σιγά σιγά. Γέννησα πέρυσι τον Φεβρουάριο και σύντομα διαπιστώσαμε ότι υπήρχε έλλειμμα στην ακοή. Δεν παρατηρήσαμε κάτι στο μωρό. Αντιδρούσε κανονικά σε όλα. Απλά εγώ ως ειδική παιδαγωγός επέμενα να κάνουμε τεστ ακουστικών εκπομπών προληπτικά, οπως και κάθε άλλη προαιρετική εξέταση ήταν διαθέσιμη ώστε να ξέρουμε έγκαιρα αν το παιδί χρειαστεί κάποια βοήθεια. Στο νοσοκομείο που γέννησα δεν υπήρχε ακοολογικές τμήμα, οπότε κάναμε την πρώτη εξέταση σε ιδιωτικό όταν ήταν 2 μηνών. Ένα χρόνο μετά ξέρουμε ότι έχει μέτρια βαρηκοΐα στο αριστερό αυτί και ήπια στο δεξί. Έχουμε παραγγείλει ακουστικά και περιμένουμε να έρθουν. Μην ανησυχείς. Υπάρχει πια η τεχνολογία για επαρκή υποβοήθηση της ακοής. Στείλε μου dm για οποιαδήποτε πληροφορία. Είχαμε επίσης θέμα με το πουλάκι. Φαινόταν να έχει μια χορδούλα στους όρχεις και υποσπαδία. Πήγαμε σε έναν εξαιρετικό παιδοχειρουργό στο Ελένα που διαπίστωσε ότι δεν ήταν τίποτα ωστόσο. Τώρα που χρονισε θα τον ξαναπάμε να τον ξαναδεί για παν ενδεχόμενο.   Να σου ζήσει ο μικρούλης! Θα δεις ότι όλα αυτά δεν είναι τίποτα και θα τα ξεχάσετε σύντομα 
    • Μαμάδες, πέρασε καιρός... Πώς είστε; Πώς είναι τα μπεμπάκια σας; Εμείς γιορτάσαμε τα πρώτα γενέθλια του μπέμπη μας τον Φεβρουάριο και παραμένουμε συνεχώς συγκινημένοι και ευγνώμονες για την παρουσία του στη ζωή μας! Επειδή τον περιμέναμε να γεννηθεί Μάρτη αντί για Φεβρουάριο, τον ονομάσαμε Άρη (ο Μάρτης είναι ο μήνας του Mars (Άρη). 
    • Καλημέρα κορίτσι μου, λοιπόν εμένα μ έχει σώσει το σπρέι strepfen. Κάνει θαύματα!!! Περαστικά φίλη μου!!! Καλημέρα κοριτσάκι μου μπράβο!! Πολύ όμορφη η εικόνα που μας μεταφέρεις!! Εύχομαι να είστε έτσι πάντα αγαπημένοι κ χαρούμενοι❤️❤️
    • Καλημέρα κορίτσια μου..! Εγώ σήμερα με άλλον αέρα..! Από τη στιγμή που καθάρισα δεν είχα μυαλό για τπτ άλλο πέρα από το να αποπλανήσω το σύζυγο.. 🤣 Ο καημένος μετά από τόσο καιρό το είχε ξεχάσει το άθλημα πέρα του ότι φοβόταν να με αγγίξει γιατί σου λέει δεν κάνει ακόμα.. εγώ όμως μίλησα με τη γυναικολόγο και τη ρώτησα αν μπορούμε να αρχίσουμε επαφές.. ευτυχώς μου είπε κανονικά, από τη στιγμή που καθάρισες μου λέει δεν υπάρχει πρόβλημα. Οπότε κορίτσια εχθές μετά από πααααααρα πολλούς μήνες είχαμε την πρώτη μας συνεύρεση και ήταν τόσο ωραία.. ο καημένος τον καταλάβαινα είχε φόβο, χώρια που δεν περίμενε την "επίθεση" στο κρεβάτι.. 🤣 Του λέω η γιατρός είπε ότι μπορούμε.. του έδωσα το σύνθημα..  🙃 Και μόλις τελειώσαμε και χαλαρώσαμε στον καναπέ άρχισε να ψάχνει οικογενειακά αυτοκίνητα και να μου λέει "άρα θα πρέπει τώρα να ξεκινήσω να παίρνω πάλι τις βιταμίνες μου εε;;" 🤣 Του λέω άμα θέλεις, καλό κάνουν..  Αχ! πως τους δίνουμε φτερά ρε κορίτσια.. με μια αγκαλιά και μια επαφή.. Άρχισε να κάνει όνειρα πάλι, που πριν δεν του έπαιρνες κουβέντα. Όπως και να χει όμως εμένα δεν με νοιάζει να έχω επαφές για το παιδί, τα εν δυνάμη παιδάκια μου δόξα τω Θεώ με περιμένουν και είναι πολλά.. εμένα η επαφή με νοιάζει και το σμίξιμο το ουσιαστικό με τον άντρα μου. Τον Ιούνιο με το καλό συν Θεό θα πάμε στην επόμενη ετ θα ρθούνε και τα παιδάκια.. είμαι πιο αισιόδοξη τώρα, θα δώσει ο Θεός..!!! 🙏  
    • @Ioanna6 καλημέρα να χαιρεσαι το μωρακι σου!Είδα τυχαία ότι αναφέρεσαι σε μαρσιπο. Μπορείς να μ πεις ποιον έχεις κ αμα σε βολεψε?
  • Νέες συζητήσεις

×
×
  • Προσθήκη...