Μετάβαση σε περιεχόμενο

Recommended Posts

Δημοσίευση

koritsia prin apo ligo stis eidiseis sti nete ixe ena reportaz gia to thulasmo k to poso kalo kanei k oti einai mikra ta pososta sti xora mas,k elege enas paidiatros oti afto ofeilete sti simerini kahimerinotita tis ellinidas pou den einai mono mana k kati tetoia,episis milise g to kapnisma,ksexase na anaferei g tous sunaderfous tou pou mas pipilizoun to mualo me sumpliromata k me aitiologies oti den exoume gala epeidi to paidi mas den evale to "idaniko " varos,sugnomi alla ta pira sto kranio .....filia

Δημοσίευση

tselinkas έγραψε:

αυριο θα εχει στον ομορφο κοσμο το πρωι για τον θηλασμο.μη μου συγχιζεσαι..

Αυτο ειναι απειλη???Αν λεγανε αυτα στην νετ που ειναι σοβαροι δημοσιογραφοι, σκεφτειτε αυριο...Ηθελα να ηξερα τι θα ρωτησουν. :laugh: :laugh:

Δημοσίευση

Πρωτοι στις καισαρικες και τελευταιοι στο θηλασμο !

Απο τη στιγμη που μπήκαν δυναμικά οι γιατροι στη γεννηση και τη φροντίδα του μωρου τα πραγματα πανε απο το κακο στο χειροτερο ! Ειρωνία ε? :huh:

Δημοσίευση

ΚΟΡΙΤΣΙΑ ΕΙΜΑ Η ΜΑΡΙΑ ΚΑΙ ΕΙΜΑΙ ΝΕΑ ΣΤΗΝ ΠΑΡΕΑ ΣΑΣ.Ο ΜΠΕΜΠΗΣ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ 7,5 ΜΗΝΩΝ ΚΑΙ ΑΚΟΜΑ ΘΗΛΑΖΩ.ΠΑΝΤΩΣ ΜΟΝΟ ΜΙΑ ΦΙΛΗ ΜΟΥ ΘΗΛΑΖΕΙ ΑΚΟΜΑ.ΟΙ ΠΕΡΙΣΟΤΕΡΕΣ ΤΑ ΠΑΡΑΤΗΣΑΝΕ ΑΠΟ ΤΟ ΜΑΙΕΥΤΗΡΙΟ.ΔΕΝ ΕΙΧΑΝ ΥΠΟΜΟΝΗ ΚΑΙ ΕΙΧΑΝ ΚΑΙ ΛΑΘΟΣ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΑΠΟ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΚΑΙ ΓΙΑΤΡΟΥΣ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΥ ΙΔΙΩΤΙΚΟΥ Η ΔΗΜΟΣΙΟΥ ΜΑΙΕΥΤΗΡΙΟΥ.ΕΓΩ ΠΑΤΗΣΑ ΠΟΛΥ ΠΟΔΙ ΓΙΑ ΝΑ ΣΥΝΕΧΙΣΩ.ΜΑΚΑΡΙ ΝΑ ΗΞΕΡΑ ΤΗΝ ΠΑΡΕΟΥΛΑ ΣΑΣ ΝΩΡΙΤΕΡΑ ΝΑ ΣΑΣ ΕΙΧΑ ΣΤΑ ΔΥΣΚΟΛΑ.ΝΑ ΣΑΣ ΖΗΣΟΥΝ ΤΑ ΜΩΡΑ ΣΑΣ ΚΑΙ ΚΑΛΗ ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΙΣ ΕΓΚΥΟΥΣ.ΦΙΛΑΚΙΑ :)

Δημοσίευση

Ε ΚΑΛΑ.ΠΑΝΤΑ ΟΛΟΙ ΕΧΟΥΝ ΑΠΟΨΗ.Ο ΠΑΙΔΙΑΤΡΟΣ ΜΟΥ ΜΟΥ ΕΙΧΕ ΠΕΙ ΟΤΙ ΜΕΧΡΙ ΤΟΝ ΠΡΩΤΟ ΧΡΟΝΟ ΠΑΙΡΝΕΙ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΕΣ ΟΥΣΙΕΣ.ΜΕΤΑ ΔΕΝ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ.ΤΩΡΑ ΕΓΩ ΠΛΕΟΝ ΘΗΛΑΖΑ ΑΠΟ ΣΥΝΗΘΕΙΑ ΑΠΛΑ ΣΤΑ 2 ΑΚΡΙΒΩΣ ΕΙΠΑ ΦΤΑΝΕΙ.Ε,ΝΑΙ.ΕΣΥ ΠΑΝΤΑ ΘΑ ΚΑΝΕΙΣ ΟΤΙ ΘΕΣ ΚΑΙ ΜΗΝ ΔΙΝΕΙΣ ΣΗΜΑΣΙΑ ΣΤΟΥΣ ΑΛΛΟΥΣ.ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΟ ΣΟΥ. :P:cheer:

Δημοσίευση

Μη συγχίζεσαι κοπέλα μου,

δυστυχώς κάποιοι(ας μην τους χαρακτηρίσω),

βγαίνουν και μιλάνε ως επιστήμονες και χρησιμιποιόντας αυτή την ειδικότητα, μας πασάρουν ότι θέλουν!!!! :angry:

Εγώ θηλάζω τον 6,5 μηνών γιό μου και θα συνεχίσω, τουλάχιστον, μέχρι τον χρόνο και μετά βλέπουμε!

Κάθε φορά, όμως, που τον θηλάζω νιώθω τύψεις που δεν τα κατάφερα με την κόρη μου.......

Δημοσίευση

na min noiotheis tupseis ego to kseperasa ,apla tha prospathiso perissotero sto epomeno,vlepeis eixa "lepto gala" k den paxaine to moro(logia paidiatrou),episis tis xalousa to stomaxi pou tin taiza kathe miamisi ora (logia perigurou),episis oti itan na parei to pire kale se ena mina mesa(logia perigurou)....o thulasmos kratise......enan olokliro mina!dil me afta pou akousa aporo pos den ton ekopsa k noritera

Δημοσίευση

ΠΛΑΚΑ ΠΛΑΚΑ ΚΑΙ ΕΜΕΝΑ ΤΩΡΑ ΠΟΥ ΤΟ ΣΚΕΦΤΟΜΑΙ ΜΟΥ ΛΕΓΑΝΕ ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΩ ΕΚΤΟΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΝΤΡΑ ΜΟΥ,ΤΟΝ ΠΑΙΔΙΑΤΡΟ,ΤΗΝ ΣΥΓΧΩΡΕΜΕΝΗ ΜΑΝΟΥΛΑ ΜΟΥ ΚΑΙ ΓΕΝΙΚΑ ΤΗΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΜΟΥ.ΟΛΟΙ ΟΛΟΙ ΟΙ ΑΛΛΟΙ ΜΕ ΔΟΥΛΕΥΑΝΕ.ΟΜΩΣ ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΕΔΙΝΑ ΣΗΜΑΣΙΑ.ΤΩΡΑ ΠΟΥ ΤΟ ΛΕΤΕ ΤΟ ΣΚΕΦΤΗΚΑ.ΖΗΛΕΥΑΝΕ.ΧΑΧΑΧΑ :cheer::P

Συμμετοχή στη συζήτηση

Μπορείτε να γράψετε τώρα το μήνυμά σας και να εγγραφείτε μετά. Αν έχετε ήδη λογαριασμό, συνδεθείτε τώρα για να δημοσιεύσετε το μήνυμα με το ψευδώνυμό σας.
Note: Your post will require moderator approval before it will be visible.

Guest
Απαντήστε σε αυτή τη συζήτηση...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

  • Απαντήσεις

    • Νομιζω οτι λιγο πολυ ολες εχουμε νιωσει κατι παρομοιο. Μετα τη γεννα προσωπικα περασα μια δυσκολη περιοδο παρολο που ειχα βοηθεια απο τη μητερα μου και ειχα και την τυχη να εχω τον αντρα μου στο σπιτι για σχεδον 2 μηνες. Τις πρωτες μερες ειδικα οταν γυρισαμε σπιτι εκλαιγα πολυ συχνα. Εννοειται οτι οταν γινεσαι μανουλα χανεις καποια κομματια του εαυτου σου οπως τον ηξερες πριν αλλα βρισκεις καποια καινουρια που ειναι εξισου ομορφα. Θυμαμαι που κοιτουσα τον μικρο μου και σκεφτομουν οτι αισθανομαι σαν να μη θυμαμαι καν πως ηταν η ζωη μου πριν χωρις αυτον, ενιωθα σαν να τον ειχαμε απο παντα. Τωρα η ζωη ειναι γενικα απαιτητικη, ο καθενας εχει τις υποχρεωσεις και τα τρεξιματα του ομως οπως ειπε και η κοπελς παραπανω θα χτισεις μια νεα καθημερινοτητα στην οποια θα ενταξεις και το παιδακι σου και ολα θα ειναι τελεια. Κι εγω τον πηγαινα καθε μερα κουνιες και ειχαμε γνωριστει με καποιες μανουλες, δε γιναμε φιλες ομως ηξερα οτι θα παω εκει και θα πω και μια κουβεντα. Με το καλο το μωρακι σου ευχομαι. 
    • Αρχικά να πω την αλήθεια η μητρότητα είναι μια αρκετά απαιτητική «κατάσταση»  από την άποψη ότι είσαι η μαμά και το βάρος πέφτει στην μαμά και το μπαμπά φυσικά.    όμως είναι περισσότερο στη μαμά. Γιατί η μαμά θα είναι στο σπίτι όσο ο μπαμπάς θα είναι δουλειά.    εγώ έχω 3 παιδιά.    άπειρες φορές έχω νιώσει μόνη κ ίσως και καθημερινά από την άποψη ότι κ μένα οι συγγενείς μου μένουν κοντά αλλά έχουν κ εκείνοι τη ζωη τους δεν μπορούν καθημερινές να μου κάνουν παρέα να πω μια κουβέντα να πιω ένα καφέ (έχουν το πρόγραμμα τους, έχουν τις δουλειές τους κτλ κτλ)  η κόρη μου έγινε 6 κ της λέω κάθε μέρα πόσο τυχερή νιώθω που υπάρχει κ μπορώ να πω μια κουβέντα με κάποιον που με καταλαβαίνει.  Ο ένας ο γιος μου είναι 3.5 κ δν μπορεί να κάνει κάποια ουσιαστική συζήτηση κ το άλλο παιδάκι μου είναι 6 μηνών δεν μιλάει καν 😁 Καμία φίλη μου δεν είναι μητέρα (είμαι 30) κ κανένα συγγενικό μου πρόσωπο που είναι κοντά. Plus μένω στο εξωτερικό κ φαντάζεσαι πόσο πιο δύσκολο είναι.    εμένα τα παιδιά μου είναι η παρέα μου κ πραγματικά είναι όλη μου η μέρα. Προσωπικά μεγαλώνω τα παιδιά μου εδώ και 6 χρόνια άρα 6 χρόνια είμαι στο σπίτι. Σαφώς υπάρχουν στιγμές μοναξιάς από την άποψη ότι θέλεις έναν ενήλικα να συναναστρεφείς να πιεις ένα καφέ κάτι.    αλλά είναι στιγμές.    αν δεν ήταν η κόρη μου τόσο μεγάλη ίσως να μιλούσα στα ντουβάρια που λέει ο λόγος 🤣   το άλλο που κάνω κ μας βοηθάει όλους είναι να τα βγάζω έξω όλη την ημέρα (3ωρες τουλάχιστον) άρα παίρνουμε αέρα βλέπουμε κόσμο.    μετά από κάθε γέννα μου αντιμετώπιζα έτσι ψυχολογικά προβλήματα. Με το που πήγαινε να νυχτώσει έκλαιγα, στεναχωριόμουν, ένιωθα μόνη μου πολύ έντονα.    ευτυχώς μετά τις 50 μέρες καλυτέρεψα.    Δεν βοηθάει που κ ο άντρας μου γυρνάει 11-12 το βράδυ. Αλλά οκ είναι όλα μια συνήθεια εν τέλη.    τώρα είμαι πολύ καλύτερα που έχουν στρώσει οι ορμόνες. Δεν θα σκεφτώ δλδ τέτοια αρνητικά συναισθήματα συχνά.    (οι φίλες μου όλες μένουν στην Ελλάδα άρα μόνο τηλεφωνικά ή με βιντεοκλήσεις μπορώ να τους μιλήσω κάτι είναι κ αυτό όμως από το τίποτα 🙏🏼🩷).    τον πρώτο καιρό να έχεις παρέα συνέχεια ( την πρώτη εβδομάδα η μαμά μου κοιμόταν σπίτι μας για να με βοηθάει γιατί όπως είπα έχω 3 παιδιά άρα ήταν πολύ εξουθενωτικό μέχρι να μαζέψω δυνάμεις από τη γέννα)    Και θα πω αυτό που πάντα λέω κ στον εαυτό μου! Αν σου δίνουν τη βοήθεια τους να την παίρνεις κ να μην ντρέπεσαι. (Είμαι ένας άνθρωπος που ούτε στην μαμά μου δεν θα πω να έρθει να με βοηθήσει ή πχ στις αδερφές μου. Μόνο αν οι ίδιοι θελήσουν από μόνοι τους να έρθουν τότε θα έρθουν. Κ αυτό θεωρώ ότι είναι μειονέκτημά μου κ είναι κ εγωισμός γιατί εν τέλη θαρρώ απλά ότι δεν ξέρω να ζητάω βοήθεια ή ότι έχω εγωισμό και δεν ζητάω βοήθεια. Από την άλλη έχω την τιμή να λέω ότι τα κατάφερα μόνη μου με 3 παιδιά κάθε μέρα όλη μέρα. Τα αγαπάω τόσο πολύ μου αρέσουν τόσο πολύ τα παιδιά που ξεχνάω πολύ εύκολα αυτή τη μοναξιά)    μακρυγορησα με το καλό εύχομαι 🩷
  • Νέες συζητήσεις

×
×
  • Προσθήκη...