θελω να μεινω εγκυος ξανα

[ΝΤΑΛΙΑ]

Εχασα το μωρο πριν λιγες μερες τι εξετασεις πρεπει να κανω που γινονται ποτε ξαναερχετε περιοδος ο γιατρος ειπε μετα απο 2 με 3 μηνες προσπαθεια θα ειναι ευκολο να ξαναμεινω εγκυος δεν ξερω τι να κανω και μου ειναι δυσκολο να το αντιμετωπισω.

[TEO COOL]

ΛΥΠΑΜΑΙ ΓΙ ΑΤΟ ΜΩΡΟ ΣΟΥ

ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΕ ΝΑ ΜΑΖΕΨΕΙΣ ΤΑ ΚΟΜΜΑΤΙΑ ΣΟΥ ΚΑΙ ΝΑ ΚΑΝΕΙΣ ΞΑΝΑ ΤΗΝ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΣΟΥ

[Crazy]

Κάτσε βρε κοριτσάκι μου... ψυχραιμία! Ένα - ένα! Πήρες φόρα...

Καταρχήν λυπάμαι πολύ που έχασες το μωρό σου.

Σε ποια εβδομάδα της κύησης έγινε αυτό;

Για την περίοδο: θα υπολογίσεις ως πρώτη μέρα του κύκλου τη μέρα που απέβαλες ή έκανες απόξεση και συνήθως έρχεται κανονικά στις μέρες που έρχεται πάντα.

Όσον αφορά τις εξετάσεις, το ποιες πρέπει να κάνεις θα πρέπει να το συνεννοηθείς με το γιατρό σου και το που εξαρτάται από το που μένεις. Πάντως καλά το σκέφτεσαι να κάνεις εξετάσεις, μπορεί να υπάρχει κάποιο προβληματάκι, καλό είναι να το ψάξεις ώστε να μην ρισκάρεις την επόμενη φορά.

Να σου δώσω ένα παράδειγμα. Εγώ είχα μια αποβολή και μία παλίνδρομη, και οι δύο γύρω στην 6η-7η εβδομάδα.

Τρεις μήνες μετά από την παλίνδρομη, πήγα κι έκανα εξετάσεις στο ΙΑΣΩ, το πακέτο εξετάσεων για καθ' έξιν αποβολές. Είναι καμιά 20αριά εξετάσεις αιματολογικές και κόστισαν το 2008 περίπου 500 ευρώ. Αποτελέσματα πήρα περίπου 20 ημέρες με ένα μήνα μετά την αιμοληψία.

Επίσης κάναμε και οι δύο εξέταση καρυότυπου σε γενετιστή. Κόστισε 500 ευρώ και για τους δύο και τα αποτελέσματα βγήκαν περίπου ένα μήνα μετά.

Τη θεωρώ σημαντική εξέταση και το λόγο θα τον διαβάσεις σ'αυτό το θέμα:

http://mammyland.com/index.php?option=c ... d=5#124922

Μετά την αποβολή μου'χε πει να περιμένω 2-3 μήνες πριν ν'αρχίσω ξανά προσπάθειες. Μετά την παλλίνδρομη μου'χε πει να αφήσω 3 μήνες τουλάχιστον και να κάνω τις εξετάσεις. Οπότε για αρκετό καιρό μετά δεν κάναμε προσπάθειες γιατί δεν ήθελα να ρισκάρω μια τρίτη αποτυχημένη εγκυμοσύνη.

Πάντως δώσε λίγο χρόνο στο σώμα σου να συνέλθει και κυρίως στην ψυχή σου. Γιατί ξέρω από πρώτο χέρι πόσο ψυχοφθόρο είναι αυτό που πέρασες. Μην πνίγεις τον πόνο σου και μη προσπαθείς να δείχνεις δυνατή για τους γύρω σου, γιατί τελικά κάνεις κακό στον εαυτό σου. Άσε τον εαυτό σου ελεύθερο, οι δικοί σου άνθρωποι θα καταλάβουν και θα σε στηρίξουν.

Εύχομαι την επόμενη φορά να πάνε όλα καλά!

Ό,τι χρειαστείς, εδώ είμαστε! Φιλάκια!

[ΝΤΑΛΙΑ]

Το εχασα τη 12η εβδομαδα σταματησε η καρδουλα του και η δικια μου νομιζω απο τοτε...μπηκα για αποξεση αμεσως,ειναι τοσο δυσκολο το ηθελα τοσο πολυ...μονο αθηνα γινονται οι εξετασεις?δεν μπορω να σκεφτω τιποτα αλλο εκτος απο αυτο.

[Crazy]

Έχεις δίκιο κοριτσάκι μου... Πως να μη νιώθεις έτσι;;

Να μην απογοητεύεσαι όμως, να δεις που κάπου παρακάτω θα έρθει και θα το κρατήσεις στην αγκαλιά σου και δε θα το πιστεύεις!

Ήταν η πρώτη σου εγκυμοσύνη;

Αυτές οι εξετάσεις εννοείται πως γίνονται και αλλού, αλλά σίγουρα πρέπει να'ναι κάποιο μεγάλο νοσοκομείο που να'χει ανάλογο εργαστήριο.

Απ' ότι είδα, είσαι από τη Χίο. Εκεί δεν ξέρω αν υπάρχει εργαστήριο που κάνει αυτές τις εξειδικευμένες εξετάσεις. Π.χ. για τον καρυότυπο το θεωρώ απίθανο να υπάρχει γενετιστής εκεί..

Από τη Χίο είναι η xristina33, στείλε της ένα μήνυμα, μήπως έχει περισσότερες πληροφορίες να σου δώσει για γιατρούς εκεί κλπ.

[kitten]

κάνε υπομονή γλυκιά μου κ να δείς που με το καιρό θα μαλακώσει ο πόνος σου. είναι δύσκολο αλλά θα γίνει! Να δείς που γρήγορα θα ξαναμείνεις έγκυος κ αυτή τη φορά θα πάνε όλα καλά

[ΝΤΑΛΙΑ]

Ναι ηταν η πρωτη φορα που εμεινα εγκυος μετα απο 1,5 χρονο προσπαθειων.ποσο ευκολο ειναι να ξαναμεινω εγγκυος?πρεπει να περιμενω να μου ερθει πρωτα περιοδος και μετα εξετασεις η μορω να ξεκινησω απο τωρα μην χανω χρονο.Ανησυχω τι μπορει να εφταιξε αφου ολα ηταν μια χαρα γιατι γιατι γιατι...

Σας ευχαριστω,αν δεν μεινω γρηγορα εγκυος νομιζω οτι θα τρελαθω.

[Crazy]

Ντάλια μου, άκου, αφού έμεινες μια φορά έγκυος, πάει να πει ότι μπορείς να μείνεις έγκυος κι αυτό σαν γεγονός είναι από μόνο του σημαντικό.

Όμως, έτσι όπως διαβάζω αυτά που γράφεις, νιώθω πως γενικά όλο αυτό σε αγχώνει πολύ, είναι έτσι; Είσαι κάτω από τα 30, μη νιώθεις τόσο πιεστικό το χρόνο...

Να ξέρεις πως το πολύ άγχος στην περίπτωσή μας δε βοηθάει καθόλου. Θα σου πω το εξής απλό: το άγχος εμποδίζει (με μια σειρά διαδικασιών) την ωορρηξία μας. Και χωρίς ωορρηξία, δεν υπάρχει σύλληψη. Πολλές γυναίκες μέσα σ' ένα χρόνο μπορεί να έχουν όχι 12 ωορρηξίες, αλλά ούτε τις μισές! Δηλαδή με άλλα λόγια, μπορεί να άργησες 1,5 χρόνο να μείνεις έγκυος, μόνο εξ' αιτίας του άγχους!

Τώρα από κει και πέρα, το να κάνεις κάποιες εξετάσεις το θεωρώ απαραίτητο για τους λόγους που σου είπα νωρίτερα. Αλλά κάποιες εξετάσεις μπορούν να γίνουν αμέσως, κάποιες άλλες όχι, γιατί πρέπει να περιμένεις λίγο καιρό να συνέλθει ο οργανισμός από την κατάσταση "εγκυμοσύνη". Οπως σου έγραψα και πιο πάνω, εμένα ο γιατρός μου είπε να κάνω το πακέτο εξετάσεων στο ΙΑΣΩ 3 μήνες μετά την απόξεση. Έτσι έπρεπε.

Όσον αφορά το γιατί... να 'σαι σίγουρη ότι δε φταις εσύ σε κάτι, δεν είναι κάτι που έκανες για να το προκαλέσεις. Εκτός πια κι αν πήγες για bungy jumbing! Ε δε νομίζω!

Για τις παλλίνδρομες εγκυμοσύνες οι λόγοι μπορεί είναι είτε οργανικοί (πχ θρομβοφιλία στη μητέρα) είτε γενετικοί (γενετικό πρόβλημα του εμβρύου κι εκεί προνοεί η φύση και το σταματάει). Έγινε βιοψία στο έμβρυο; Από κει θα φανεί (πιθανόν) το τι προκάλεσε την παλλίνδρομη.

Κουράγιο κορίτσι μου... θα δεις, σε λίγο καιρό θα'σαι καλύτερα. Ο πρώτος καιρός είναι ο πιο δύσκολος. Προσπάθησε να δεις τα πράγματα από άλλη σκοπιά. Κάνε τις εξετάσεις σου για να'σαι σίγουρη και δες το χρόνο σύμμαχο - θα'ναι ο χρόνος που θα μεσολαβήσει μέχρι να κρατήσεις το μωράκι σου αγκαλιά..

[ΝΤΑΛΙΑ]

περιμενω τα αποτελεσματα των εξετασεων στο εμβρυο,οχι οτι καταλαβα και πολλα ετσι οπως ημουνα εκεινη τη στιγμη δεν ξερω αν εχω και εγω κατι που εφταιξε,ολο το ανχος μου ειναι μην εχει την ιδια καταληξη η εγκυμοσυνη μου ξανα γι αυτο ψαχνω για εξετασεις.Μπορει να ητανε χρωμοσωματικη ανωμαλια τυχαιο γεγονος?δεν ξερω στην εποχη που ζουμε με τοσα χημικα.Η ψυχολογια πως αλλαζει μετα απο αυτο πως να επανελθω(ακομη δεν εχω καταφερει να το πω σε ολους οτι εχασα το μωρο).Ο αντρας μου προσπαθει αλλα εγω οχι δεν θελω να δω γνωστους ουτε να τους μιλησω ουτε να παω στη δουλεια.

[Crazy]

Τα αποτελέσματα από τη βιοψία αργούν αρκετά, σε μένα πήρε σχεδόν 1,5 μήνα!!!

Αυτό που λες, το πως θα πεις στους άλλους ότι έχασες το μωρό, είναι δύσκολο για σένα, γιατί κάθε φορά ξαναζείς ό,τι έγινε. Και κάθε φορά που κάποιος που δεν το ξέρει και θα σε ρωτήσει για το πως πάει η εγκυμοσύνη.. κλπ κλπ... Σίγουρα θα στεναχωρηθούν όλοι όσοι σε ξέρουν, αλλά αυτό είναι κάτι που δε μπορείς να το αποφύγεις. Δυστυχώς στη ζωή συμβαίνουν και αυτά. Αλλά μη νομίζεις ότι θα σε λυπηθούν, μην το βλέπεις έτσι, απλώς θα στεναχωρηθούν για την στεναχώρια σου, την απώλειά σου και τη δύσκολη στιγμή που πέρασες και περνάς. Ίσως να μην ξέρουν τι να σου πουν ή στην αμηχανία τους θα σου πουν το κλασσικό "δεν πειράζει, είσαι νέα, θα κάνεις άλλο" και τις λοιπές βλακείες... Ξέρω πως αυτά είναι τα τελευταία πράγματα που θέλεις ν'ακούσεις...

Αλλά δε μπορείς να κλειστείς μέσα στο σπίτι και να μη βλέπεις κανέναν! Αυτό θα σου κάνει χειρότερο κακό!

Όσον αφορά τη δική σου ψυχολογία, μην ξεχνάς ότι ακόμα οι ορμόνες σου είναι τρελαμένες και αυτό πίστεψέ με, δε βοηθάει καθόλου! Θυμάμαι εμένα, τις πρώτες 7-10 μέρες ήμουν τελείως εκτός εαυτού. Έκλαιγα με το παραμικρό για άσχετα πράγματα (θυμάμαι ένα πρωί που ετοιμαζόμουν να πάω στη δουλειά και δεν ήξερα τι να φορέσω και έβαλα κάτι κλάμματα, άλλο πράγμα! Ξέρω, ακούγεται γελοίο...). Γι'αυτό σου είπα πριν ότι με τον καιρό θα αισθανθείς καπως καλύτερα.. όταν επανέλθουν οι ορμόνες σου σε νορμάλ επίπεδα...

Εγώ στη δουλειά είδα διέξοδο.. τις ώρες που δουλεύω κι ασχολούμαι με άλλα πράγματα είμαι μια χαρά, δεν σκέφτομαι τα προβλήματά μου.. σκέψου το... σ'αυτές τις περιπτώσεις η εργασιοθεραπεία είναι ό,τι πρέπει!

[Χρυσάνθη_]

ΝΤΑΛΙΑ έγραψε:

περιμενω τα αποτελεσματα των εξετασεων στο εμβρυο,οχι οτι καταλαβα και πολλα ετσι οπως ημουνα εκεινη τη στιγμη δεν ξερω αν εχω και εγω κατι που εφταιξε,ολο το ανχος μου ειναι μην εχει την ιδια καταληξη η εγκυμοσυνη μου ξανα γι αυτο ψαχνω για εξετασεις.Μπορει να ητανε χρωμοσωματικη ανωμαλια τυχαιο γεγονος?δεν ξερω στην εποχη που ζουμε με τοσα χημικα.Η ψυχολογια πως αλλαζει μετα απο αυτο πως να επανελθω(ακομη δεν εχω καταφερει να το πω σε ολους οτι εχασα το μωρο).Ο αντρας μου προσπαθει αλλα εγω οχι δεν θελω να δω γνωστους ουτε να τους μιλησω ουτε να παω στη δουλεια.

Ντάλλια μου να ξέρεις όταν μας συμβαινουν άσχημα πράγματα δεν θέλουμε να τα λέμε πουθενά...και εγω μες την τρελή πήγα να κάνω β΄επιπέδου και γκρεμιστηκε η ζωή μου σε 1 δευτερόλεπτο...προχώρησα πριν 4,5 σε διακοπή κυήσεως και τωρα να φανταστεις με πέρνουν κ με ρωτάνε αν γέννησα!Και μου λενε μονη σου το πέρασες? Να ξέρεις κανένας δεν μπορει να καταλάβει τον πόνο σου...όλοι μας περνάμε κ άσχημα και δύσκολα.

Εγω μετα από αυτο που έπαθα δεν πιστευω ότι είναι τυχαιο γεγονός τιποτα.Όλα εχουν την λογική τους...εχω παέι σε 4 γιατρους και εχω ακούσει 4 διαφορετικές απαντησεις...αλλά με ένα κοινό ΤΥΧΑΙΟ ΓΕΓΟΝΟΣ άρα το έχουν ψωμοτύρι και το λένε για να μην στεναχωρίομαστε....

Μονο ο παιδίατρος δεν μου μιλησε έτσι(εκτελεί και χρεει ψυχολογου)...ειμαι απο τις τυχερες που δεν το εφερα στον κόσμο να ταλαιπωρείτε μου είπε!Πόσο τυχη ειναι αυτό?Ένας θεός ξέρει!

Κατέληξα στο συμπερασμα μετα από όλα όσα άκουσα ότι η δισχιδή ράχη που ειχε το γλυκό μου κοριτσάκι δεν ειναι χρωμοσωμιακή ανωμαλία (ένας απο τους γιατρους μου ειπε ότι θεωρειτε τρισωμία 18)αλλά μπορει να συμβει στην κάθε κοπέλα σε κάθε εγκυμοσυνη....Τουλάχιστον έτσι ελπίζω!Δεν θα μου ξανασυμβει....και αν ειναι να μου ξανασυμβει καλύτερα να μην μεινω έγκυος ποτε ή να το χάσω έτσι απλά, χωρις να πάω εγω 5 μηνων...Ίσως σου φαινεται σκληρο για σενα αυτό που γράφω αλλά καθε μέρα πονάω γιατι εγω πήρα την απόφαση....

Είπα ότι αν ξαναμεινω έγκυος μεχρι την 16 εβδομάδα δεν θα το πώ σε κανέναν εδω σκέφτομαι να μην το πώ ούτε στον άντρα μου!

Όλα γινοντε γιατι τα επιλλέγει ο θεος μας δοκιμάζει....και εγω ημουν ευτυχισμένη και δεν έκανα το βράδυ ποτέ την προσυεχή μου,τώρα την κάνω κάθε βράδυ και παρακαλάω εκτος απο την υγεια που θελω να έχει ο γιος μου να κρατάει στη αγκαλιά της και την δική μου μπέμπα για να μην νιώθει ότι την απέριψα.Να νιώθει μια ζεστη αγκαλιά.

Ίσως σου φαινοντε όλα περιεργα τωρα γιατι και εγω στην αρχη δεν ήμουν καθόλου καλά, δεν ήθελα να πηγαινω πουθενα και να μην μιλαώ σε κανέναν...η ευτυχία του άλλου με έκανε κ έκλαιγα...αλλά μετα τους 4 γιατρους το αφήνω στον θεο γιατι δεν έχω άλλη ψυχική δυναμη....Μου ειπε ο κυριος Κιτμιρίδης που είναι ειδικός στην προγεννετική διάγνωση να πέρνω φολικό οξύ και όλα θα πάνε καλά..και ας ελπίζω έτσι.

Βρες έναν γιατρο καλό και πάρε και απο εκει δευτερη γνώμη!

Ασχετο μια φίλη μου ειχε 2 παλλίνδρομες όλες οι εξετάσει τις άψογες έκανε κ ο άντρας σπερμοδιάγραμμα και βρηκαν ότι εκει οφειλόταν το πρόβλημα και με μικρογονιμοποιηση (εξωσωματικη) θα αποκτήσουν διδυμα τωρα!

[ΝΤΑΛΙΑ]

ραφαελ μου τωρα κλαιω και για το δικο σου μωρακι,ημουνα εξω απο το χειρουργειο και ενω ηξερα οτι ητανε νεκρο ηθελα να ουρλιαξω μην μου το παρετε...δεν ξερω τι ητανε αγορακι η κοριτσακι θα μου πουνε με τα αποτελεσματα ?εχω αναγκη να ξερω ηταν το παιδι μου και προσευχομαι να ειναι καλα.

[ΝΤΑΛΙΑ]

Liberty 81 σε ευχαριστω για το μηνυμα σου συνηθως ειμαι δυνατη αλλα τωρα κατερευσα βουλιαζω ολο και πιο πολυ προσπαθω να κρατηθω απο κατι αλλα τι?ο αντρας μου λεει για το μωρο που θα ερθει...μου φαινεται τοσο μακρινο αυτο...

[Χρυσάνθη_]

ΝΤΑΛΙΑ έγραψε:

ραφαελ μου τωρα κλαιω και για το δικο σου μωρακι,ημουνα εξω απο το χειρουργειο και ενω ηξερα οτι ητανε νεκρο ηθελα να ουρλιαξω μην μου το παρετε...δεν ξερω τι ητανε αγορακι η κοριτσακι θα μου πουνε με τα αποτελεσματα ?εχω αναγκη να ξερω ηταν το παιδι μου και προσευχομαι να ειναι καλα.

εγω μολις βγηκα απο το χειρουργειο έβλεπα τα μωράκια που ηταν υγιει κ σκεφτόμουν οτι εγω δεν θα το έχω...πριν με κοιμήσουν ειδα ένα πυρεξάκι που βάζουν τα μωρά ειχε μπλέ κουβέρτα (οτι έτυχε πήραν) κατάλαβα ότι θα το σκεπάζαν κ ηρέμησα λίγο...όταν μου έρχοντε αυτες οι εικόνες δεν μπορώ...θελει υπομονη δεν το ξεχνας και δκα παιδιά να κάνεις...και εγω έχω παιδί κ δεν μπορώ να το ξεχάσω...ειναι σαν να έγινε χτες.

[liberty81]

ΝΤΑΛΙΑ μου ειναι πολυ δυσκολο...σκεψου οτι δεν βοηθας τον εαυτο σου ετσι..και πιστεψε με θελεις πολυ δυναμη και κουραγιο...ολα θα περασουν και ολα θα γινουν

[ΝΤΑΛΙΑ]

Δεν θα αντεξω να μου ξανασυμβει κατι τετειο...θελω τοοοοοοσο πολυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυ!!!!!!!!!!!!!!!!!!ενα μωρο...οπως και τοσες γυναικες εφτασα τοσο κοντα στο ονειρο αλλα εγινε εφιαλτης...

[liberty81]

Δεν βοηθας τον εαυτο σου ετσι κοπελα μου....δεν υπαρχει κατι να κανεις τωρα...ο.τι ειναι να ερθει θα ερθει

[alkost]

αχ τι να σου πω βρε κοριτσακι μου.λυπαμαι παρα πολυ,το εχω περασει.....κουραγιο,καλη αναρρωση και ευχομαι ολες οι εξετασεις να βγουν καλες και σε 2-3 μηνες να εισαι παλι εγκυουλα με ενα υγειεστατο νινακι..

φιλακια πολλα..

[Crazy]

Ντάλια, δεν είμαστε ούτε οι πρώτες και δυστυχώς ούτε οι τελευταίες που περάσαμε κάτι τέτοιο. Αυτό όμως δε σημαίνει ότι δεν πρέπει να πονάμε και ότι η απώλεια τέτοιου είδους, αν και συνηθισμένη, είναι αμελητέα και δεν έχει μεγάλο ψυχολογικό κόστος. Ίσα-ίσα..

Όλος αυτός ο πόνος, ο φόβος, ο τρόμος για το μετά είναι μια διαδικασία που πέρασα και που πρέπει να περάσεις κι εσύ. Δεν υπάρχει άλλος τρόπος. Βιώνουμε την απώλεια, συνειδητοποιούμε τι έχει γίνει, κάνουμε ό,τι πρέπει να κάνουμε και προχωράμε παρακάτω. Δεν υπάρχει άλλος δρόμος. Κάθε άλλη επιλογή είναι ζημιογόνος για τον εαυτό μας και την πνευματική μας υγεία και κατά συνέπεια για τη ζωή μας την ίδια.

Δεν πρέπει να ξεχνάς κάποια πράγματα:

1. Το ότι έγινε μια φορά δε σημαίνει ότι ντε και καλά θα ξαναγίνει. Αν μπεις λίγο στα θέματα του mammy θα δεις πάρα πολλές περιπτώσεις γυναικών με παρόμοια βιώματα που πλέον έχουν ένα και δυο παιδιά.

2. Στην εποχή που ζούμε υπάρχουν και τα μέσα και η επιστήμη και όλα τα "εργαλεία" για να διαπιστώσουμε αν υπάρχει πρόβλημα. Παλιά λέγανε "είναι στείρα/ος", "δεν μπορεί να κρατήσει παιδί" κλπ... και χιλιάδες γυναίκες δεν κατάφερναν να βιώσουν τη μητρότητα για πράγματα που τώρα πια αντιμετωπίζονται με μια ένεση ή μερικά χάπια. Οπότε μπορείς να κάνεις ό,τι περνάει από το χέρι σου για να αποκλείσεις κάθε πιθανή αιτία και να αυξήσεις τις πιθανότητες για την επόμενη φορά.

3. Δεν είσαι μόνη σου. Και κυριολεκτικά (γιατί έχεις τους δικούς σου ανθρώπους) και μεταφορικά (γιατί έχεις όλες εμάς εδώ).

Όλοι οι δυνατοί άνθρωποι δικαιούνται κάποιες στιγμές να νιώσουν αδύναμοι κι ανήμποροι να αντιμετωπίσουν τις δύσκολες στιγμές και να ζητήσουν βοήθεια και συμπαράσταση. Αυτό δεν τους κάνει ούτε λιγότερο δυνατούς, ούτε λιγότερο ικανούς.

Κοριτσάκι μου, ίσως γράφω περισσότερα από όσα θα'πρεπε ή μου επιτρέπεται. Αλλά σε νιώθω και όλα όσα σου έγραψα τα πιστεύω απόλυτα και μου βγήκαν αυθόρμητα.... και θα'θελα να μου τα'χαν πει κι εμένα τότε.. αλλά οι περισσότεροι έμειναν στο "δεν πειράζει.. εσύ να'σαι καλά" που τέτοιες στιγμές δε βοηθάει καθόλου!

Και δεν ήξερα και το mammyland τότε...

Δεν το ξέρεις, δεν το φαντάζεσαι πόσο, αλλά είσαι πολύ τυχερή που το βρήκες αυτήν την εποχή. Θα καταλάβεις εν καιρώ το γιατί..

Συγγνώμη για την πολυλογία μου...

[ΝΤΑΛΙΑ]

Σε ευχαριστω πολυ για την ΄΄πολυλογια΄΄ σου.Μου δινεται κουραγιο την τριτη το πρωι θα παω στο γιατρο εχω ραντεβου να με δει και να πουμε για εξετασεις...ελπιζω να εχω ωαρια αυτο το μηνα και περιοδο κανονικα να αρχισω να σβηνω μερες.Τις εξετασεις φοβαμαι δεν ξερω τι μπορει να ειναι σε περιπτωσεις με σοβαρο προβλημα η εγκυμοσυνη σταματαει νωρις?Εμενα σταματησε τη 13η εβδομαδα.

[Crazy]

Μη φοβάσαι, όλα θα πάνε καλά...

Ο κύκλος σου θα επανέλθει στα κανονικά του, μην ανησυχείς γι'αυτό. Άντε το πολύ πολύ να'χεις κάποια μικρή "αναστάτωση" στον κύκλο, να σου'ρθει δηλαδή νωρίτερα ή αργότερα η περίοδος.

Σε σοβαρά γενετικά προβλήματα η εγκυμοσύνη συνήθως σταματάει κάπου μέσα στο πρώτο τρίμηνο. Αυτό είπαν και στη φίλη μου που έχει πρόβλημα με τον καρυότυπο (το link που είχα αναφέρει στο πρώτο μου σχόλιο).

Μη φοβάσαι για τις εξετάσεις, ό,τι και να δείξουν (αν δείξουν!) οι γιατροί θα ξέρουν πως να το αντιμετωπίσουν. Να λες ευτυχώς που υπάρχουν κι αυτές!... Θα σου πει ο γιατρός σου τι πρέπει να κάνεις και πότε. Θέλουν το χρόνο τους αυτά.

Μέχρι τότε, πάρε αγκαλιά τον αντρούλη σου και ξεχειλίστε αγάπη ο ένας για τον άλλον, τώρα περισσότερο από κάθε φορά. Δώστε δύναμη και κουράγιο ο ένας στον άλλο (εσύ πάρε λίγο παραπάνω από κείνον, επιτρέπεται! ), κάντε πράγματα που σας αρέσουν και σας κάνουν να νιώθετε καλά, "κακομάθετε" λίγο τους εαυτούς σας.. και να δεις που όλα θα πάνε καλά.. να'σαι σίγουρη!

[ΝΤΑΛΙΑ]

Ευτυχως που υπαρχει και ο αντρας μου ειναι ο μονος που θελω κοντα μου εχεις δικιο με αυτον πρεπει να προσπαθησω να γινω ξανα η γυναικα που ειχε διπλα του ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΛΑ ΤΑ ΚΟΜΜΑΤΙΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΡΧΙΣΩ ΝΑ ΤΑ ΜΑΖΕΥΩ ΝΑ ΕΠΑΝΕΛΘΩ.

[Crazy]

Μπράβο Ντάλια μου! Είσαι στον σωστό δρόμο!

Και μπορείς να τα καταφέρεις, είμαι σίγουρη!

Ό,τι χρειαστείς, είμαστε εδώ, μην το ξεχνάς!

Σου στέλνω πολλά φιλάκια και μια μεγάλη μεγάλη αγκαλιά!!

[Χρυσάνθη_]

Νταλια να λες και πάλι καλά που εχεις τον άντρα σου και σε στηρίζει...εμένα με στηριζέι τηλεφωνικώς για να καταλάβεις ειναι Κοσοβο και τωρα τελειώνει..έκανα διακοπή μονη μου γιατι δεν τον αφηναν να 'ερθει!Στους 4,5 μηνες έχει έρθει 3 φορές και έκατσε απο 5 μέρες.Εγω προσπαθω να μην του δειχνω τον πόνο μου.Ένας άντρας το περνει διαφορετικά δεν το κουβαλάει επι 9 μηνες.Εμεις νιώθουμε μητερες απο την πριν μεινουμε καν έγκυες.Είχα ηρεμησει λίγες μέρες (2-3) και διαβάζοντας το δικό σου με γυρισες στις εικόνες που με πληγώνουν όσο τιποτα στον κόσμο!Όυτε καν ξέρω πως ήταν...πέρνω τους υπέρηχους και συγκρινω με τον υπέρηχο του γιου μου θα είχαν τα ίδια μάτια και το ίδιο σαγόνι!Στην ενότητα απώλεια και υποστήριξει δεν μπαινω πιά.Άλλες τα περνάμε έτσι άλλες αλλιώς.Ειναι δυσκολο....όταν πήρα την ιστολογική παρακαλούσα να μου γράφει κάτι...για να ξέρω πως θα το αντιμετωπίσω αλλά δεν ξερω αν ειναι καλυτερα ή χειρότερα!Υπάρχουν κοπέλες που απέβαλλαν λόγω θρομβοφιλίας και ξερουν το πρόβλημα για την επόμενη εγκυμοσύνη.Δεν ξερω εγω δεν πιστευω τίποτα (απο θεμα γιατρων) πιστευω μονο ότι θα με βοηθησει ο θεος για να κάνω ένα μωράκι και να ειναι υγιεί!Το ελπίζω δηλαδή, γιατι αν μου ξανασυμβει το ίδο δεν νομιζω να έχω την δυναμη να κάνω αυτο που έκανα!Ξρεις τι ειναι κάθε βράδυ να την βλέπω στο όνειρό μου και κάθε μέρα να σκέφτομε ότι σημερα θα ήταν 25 ημερών!5 Οκτώμβρη θα την γένναγα!Ήξερα απο την αρχη ότι ήταν κοριτσι και της ψωνισα ροζ ρουχα,ηξερα και μεσα μου ότι κατι δεν πηγαινε καλά 2 ημέρες πριν τον υπέρηχο ειδα ότι μου έλεγε ο γιατρος ότι έχει πρόβλημα και έτσι ήταν...Η αδελφή μου έχει κρυψει τα ρουχα της για να μην τα δω!Μακάρι καμια κοπέλα να μην περασει αυτα που περάσαμε εμεις.Υπάρχουν και χειρότερα όμως απ΄οαυτα που περάσαμε εμεις σίγουρα και δεν συγκρινω τον πόνο.Ογιος μου ακόμα ξερει ότι η μαμά έχει μπουμπου στην κοιλιά...τον ειχα προετοιμάσει καλά...δεν του λεω τι έγινε γιατι ειναι πολυ έξυπνος και θα το καταλάβει...απλά περιμένω να περάσει ο καιρος.Εγω αν δεν έμπαινα εδω στο mammy δεν ξερω αν θα ήμουν καλα σημερα!Με βοήθησαν τα κοριτσια και ειδα ότι δεν ειμαι η μονη που έπαθα κατι τοσο άσχημο(δεν εννοω οτι χαιρομαι, αλλα οταν καποιως περναει παρόμοιες καταστάσεις προσπαθει να σου δώσει κουράγιο).

[Crazy]

Ραφαέλ μου, πολύ δύσκολο να το περνάς μόνη σου όλο αυτό... κατά κάποιο τρόπο σε νιώθω, γιατί κι εγώ ήμουν σχεδόν μόνη μου στις δικές μου καταστάσεις, ο δικός μου έλειπε πολύ λόγω επαγγελματικών υποχρεώσεων.

Εύχομαι τώρα που θα γυρίσει οριστικά ο αντρούλης σου κοντά σας και η οικογένειά σας θα'ναι και πάλι ακέραια, να νιώσεις καλύτερα, να αισθανθείς πιο δυνατή και σιγά σιγά να επουλωθούν οι πληγές.

Όσο γι'αυτό που λες, ότι δεν πιστεύεις τίποτα από τους γιατρούς, θα διαφωνήσω λίγο... Για κάποια πράγματα πρέπει να εμπιστευόμαστε τους γιατρούς και να μην τα αφήνουμε στην τύχη τους...

Εξάλλου, ο Θεός είναι που δίνει τη φώτιση σε κάποιους επιστήμονες και προοδεύουν και ανακαλύπτουν όλα αυτά τα πράγματα που έχουν βελτιώσει τη ζωή μας σε όλους τους τομείς και ειδικά στο χώρο της υγείας...

Εύχομαι όλα να πάνε καλά και στην επόμενη εγκυμοσύνη σου να κρατήσεις ένα γερό μωράκι στην αγκαλιά σου, το αδελφάκι του γιου σου που σίγουρα θα το περιμένει με πολλή λαχτάρα!