Μετάβαση σε περιεχόμενο

ΚΑΤΑΘΛΙΨΗ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΤΗΣ ΕΓΚΥΜΟΣΥΝΗΣ


Recommended Posts

Κορίτσια και πάλι εγώ να λέω τα δικά μου, αλλά με το να το μοιράζομαι μαζί σας νοιώθω διαφορετικά.

Σας έχω ξαναμιλίσει για την καταστασή μου αλλά πρώτον έχω την ανάγκη να το ξαναμοιραστώ μαζί σας και κατα δεύτερον τα πράγματα έχουν χειροτερέψει.

Καταρχήν νομίζω οτι αυτό που μου συμβαίνει το έχω μόνο εγώ, δεν εδιαφέρομαι για τίποτα έχω μια γενική απάθεια κλαίω συναίχεια και πολλές φορές αισθάνομαι μια συναιχώμενη ταραχή και δεν ηρεμώ εύκολα.

Αναγκάστηκα και πήγα σε ψυχολόγο και μου είπε οτι έχω κάποια μορφή κατάθλιψης.

Είμαι σε αδιέξοδο και πολύ στεναχωρημένη, σας παρακαλώ αν κάποια απο σας το έχει περάσει ας μου πει τι έκανε.

Οποια πληροφορία μου δώσετε είναι πολύ καλό για μένα.

Σας ευχαριστώ και πάλι για την υποστηριξή σας.

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

Απο τον τίτλο του θέματος κατάλαβα πως είσαι έγκυος. Αληθεια πόσο μηνών? Αυτό που γνωρίζω είναι πως οι έγκυες έχουν πολλές πιθανότητες να βιώνουν μια κάποια μορφή κατάθλιψη στην αρχή και προς το τέλος της κύησης. Η ψυχολόγος σου είπε πως περνάς κατάθλιψη..σου διευκρίνησε τη είδους κατάθλιψη είναι και απο που προέρχεται? Είναι μόνιμη ή παροδική? Είμαι και γω ψυχολόγος και τέτοιου είδους διαγνώσεις δεν τις χρησιμοποιούμε χωρίς τεκμηρίωση. Η δική σου πως το τεκμηριώνει? Ότι και αν περνάς πάντως προσπάθησε να το αλλάξεις με το να αλλάξεις τους λόγους που πιθανά φαντάζεσαι πως το προκαλούν. Δώσε χρόνο στον εαυτό σου και ζήτα βοήθεια απο άτομα που σε αγαπάνε. Μίλα ελεύθερα για τα συναισθήματά σου σε όσους εμπιστεύεσαι. Προσπάθησε να χαλαρώσεις, π.χ. άκου μουσική και κάνε πράγματα που θα σε κάνουν να νιώσεις μικρή, παιδούλα...μόνο μη μπεις στη διαδικασία φαρμάκων, τουλάχιστον όχι άμεσα και όχι πριν πάρεις και μια 2η γνώμη.

Συγνώμη για το μεγάλο ποστ αλλά εύχομαι να πάνε όλα καλά

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

Συμμετοχή στη συζήτηση

Μπορείτε να γράψετε τώρα το μήνυμά σας και να εγγραφείτε μετά. Αν έχετε ήδη λογαριασμό, συνδεθείτε τώρα για να δημοσιεύσετε το μήνυμα με το ψευδώνυμό σας.
Note: Your post will require moderator approval before it will be visible.

Guest
Απαντήστε σε αυτή τη συζήτηση...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

  • Απαντήσεις

    • Περαστικά κορίτσι μου μίλησες με παιδίατρο; Σου έδωσε τίποτα οδηγίες ; 
    • Κορίτσια εμένα ο μικρούλης μου είναι κρυμμένος.  Βασικά εγώ τον κόλλησα...είχα πονόλαιμο και καταρροη.  Τώρα προς το παρόν έχει μυξουλες και μπούκωμα.  Ελπίζω να του περάσει γρήγορα και να πάρει αντισώματα με τον θηλασμό 
    • Ευχαριστούμε για το μοίρασμα!! Τι ωραίες στιγμές!  Χαρα, συγκίνηση, αγωνία, άγχος...όλα μαζί  Θα σου πω ότι κι εγώ δεν την χάρηκα όσο θα ήθελα την εγκυμοσύνη αλλά θυμάμαι ότι όταν το έμαθα παρόλο το άγχος είχα χαρεί πολύ ότι αυτή τη φορά θα είναι διαφορετικά τα πράγματα!  Αφού τις πρώτες μέρες κοιτούσα τον άντρα μου σε άσχετες φάσεις και γελούσα και αυτός ήταν πολύ πιο συγκρατημενος μην χαρεί τζάμπα. Αλλά του έλεγα και να μην πάει καλά το ίδιο θα λυπηθουμε είτε χαιρόμαστε τώρα είτε όχι  Μετά φυσικά που όλα πήγαιναν καλά με έπιανε πού και πού το άγχος 
    • Που λέτε κορίτσια, αφού περιμέναμε 4 ώρες αυτό το εξιτήριο, κι ενώ είχε ήλιο, με το που πιάνουμε το μωρό να βγούμε έξω από το μαιευτήριο μαζεύτηκαν όλα τα σύννεφα του κόσμου κι αρχίζει να ψιχαλιζει. Φτάνουμε σπίτι και το μεγάλος (πλέον) κοιμόταν 😆 Οπότε δεν υπήρξε καμία αναμονή στην είσοδο, μπήκαμε τρέχοντας μην παγώσει το μωρό και τον αφήσαμε πάνω στον καναπέ 🥲 Καθόλου instagramable 😆 3 ώρες μετά που πήγα να ξυπνήσω τον μεγάλο, νόμιζε ότι ήμουν εξωγήινος κι άρχισε να φωνάζει τη γιαγιά του!! Αφού τον συνεφεραμε, του λέμε έλα να δεις το μωρό και καθόταν από μακριά και το κοιτούσε. Μετά ξεκόλλησε και του βάλε το χέρι στην κοιλιά κι εκεί ξεμπλοκαρε!! Άρχισε να χοροπηδάει, να χαίρεται!! Ήθελε να τον πάρει αγκαλιά, τον άρπαξε και κόντεψε ο λαιμός του μωρού να μας φύγει!! Μετά του τον βάλαμε στην αγκαλιά του, αλλά τον γύρισε κάπως και τον έφερε από κάτω του κεφαλοκλειδωμα, σμακ ντάουν φάση, αλλα το έκανε με πολύ χαρά κι αγάπη (ελπίζω 😅) του έδινε και φιλάκια μετά!  Σήμερα το πρωί ήρθε στο δωμάτιο μας, γιατί εκεί έχουμε το λίκνο, και φώναζε "το μωρό κοιμάται" και προσπάθησε να τον νανουρισει κουνώντας το λίκνο με φόρα! Μετά όταν θήλαζα, ήρθε και έλεγε "το μωρό πίνει γάλα" και του έριξε μια φαπα, η οποία στη δική του γλώσσα μάλλον ήταν χάδι... στη συνέχεια άρχισε να χοροπηδάει κιόλας δίπλα μας και να φωνάζει "τραμπολίνο"! Μετά σκούπισε με το χέρι τη μύτη του που είχε μυξες και προσπάθησε να το βάλει στο στόμα του μωρού...  Κορίτσια, νιώθω ότι καλά πάει γενικά, τον συμπαθεί, αλλά νιώθω ότι θα τον ξεκανει κιόλας ταυτόχρονα!! Αλλά μια πραγματική ιστορία αγάπης αδερφών μόλις ξεκίνησε 😅😅
  • Νέες συζητήσεις

×
×
  • Προσθήκη...