Μετάβαση σε περιεχόμενο

Recommended Posts

  • Απαντήσεις 117
  • Created
  • Τελευταία απάντηση

Top Posters In This Topic

Δημοσίευση

ΑΛΗ ΜΙΑ ΦΟΡΑ ΤΟΥΣ ΕΚΑΝΕ ΑΝΩ ΚΑΤΩ ΤΟΥΣ [ΓΙΑΤΡΟΥΣ..]Ο ΣΠΥΡΟΣ ΤΑΞΙΑΡΧΗΣ!!!!ΤΟΥΣ ΕΔΕΙΞΕ ΤΟΝ ΔΡΟΜΟ ΤΙ ΘΑ ΠΕΙ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΠΡΟΟΡΟΣ......ΜΠΡΑΒΟ ΤΟΥ.....ΗΖΩΗ ΤΟΥ ΑΠΟ ΔΩ ΚΑΙ ΠΕΡΑ ΝΑΝΑΙ ΓΕΜΑΤΗ ΧΑΡΑ ΚΑΙ ΕΥΤΥΧΙΑ ΠΟΛΛΑ ΦΙΛΙΑ ΣΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΚΟΠΕΛΕΣ ΤΟΥ ΜΑΜΜΥΛΑΝΤ [ΜΗΝ ΞΕΧΑΣΕΙΣ ΝΑ ΤΟΥ ΔΩΣΕΙΣ ΕΝΑ ΦΙΛΑΚΙ ΡΟΥΦΗΧΤΩ ΣΤΟ ΜΠΟΥΤΑΚΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙ ΣΑΣ ΑΓΑΠΑΩ ΠΟΛΥ......ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΔΥΟ]......

Δημοσίευση

ΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ ΤΕΛΕΙΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ ΧΑΡΗΚΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ ΕΙΧΑ ΤΡΟΜΑΞΕΙ ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΒΡΕ ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ ΜΟΥ....ΥΠΑΡΧΕΙ ΘΕΟΣ ΤΕΛΙΚΑΑΑΑΑ :woohoo: :woohoo: :woohoo: :woohoo: :woohoo: :woohoo: :woohoo: :woohoo: :woohoo: :woohoo: :woohoo: :woohoo: :woohoo: :woohoo: :woohoo: :woohoo: :woohoo: :woohoo: :woohoo: :woohoo: :woohoo: :woohoo:

Δημοσίευση

ΜΠΕΜΠΟΥΛΗΣ έγραψε:

κοριτσια μου καλημερα!!!!!!!!!!!!!!!!! μια υπεροχη λαμπρη χαρουμενη ημερα ξεκινησε σημερα η καρδια μου φτερουγιζει απο χαρα και δεν μπορω να συγκρατησω τα δακρυα μου

ειμαι τοοοοοσο μα τοοοοσο χαρουμενη που θελω να βγω στον δρομο και να αγκαλιασω ολον τον κοσμο

ειμαι τοσο ευτυχισμενη που νιωθω οτι θα σπασει η καρδια μου

πριν 2 λεπτα χτυπησε το τηλεφωνο μου ηταν η παιδιατρος του σπυρου μου και μου ειπε τα πιο υπεροχα συγκλονιστικα νεα που εχω ακουσει ποτε στην ζωη μου.

σε συνεργασια με τον νευρολογο την φυσιοθεραπευτρια αλλα και αλλον εναν γιατρο που συμβουλευτικαν(ο οποιος ειδικευεται στις καμπυλες αναπτυξης των προωρων)μου ειπε οτι ο μικρουλης μου η ζωουλα μου ειναι μια χαρα ακουτε????? ΜΙΑ ΧΑΡΑ!!!!! δεν εχει τιποτα ανυσηχητικο στο κεφαλακι του η αναπτυξη του για προωρο ειναι φυσιολογικη και δεν χρειαζεται ουτε εξετασεις ουτε χειρουργεια ουτε τιποτα μονο αγαπη και αγκαλιτσες

αχ το μωρο μου ειναι καλα κοριτσια ειναι καλα μου εφυγε ενα βαρος απο την ψυχη μου γαληνεψα

σας ευχαριστω ολες σας και ευχομαι υγιεια σε ολα τα παιδακια του κοσμου

Δεν ξέρεις πόσο συγκινήθηκα με τα νέα σου ....χαίρομαι ΄πολύ Μπεμπούλης για σένα και το Σπυράκο σου...πάρα πολύ!!!Πάντα θα τον προσέχει η Παναγίτσα και πάντα θα είναι ένα γερό παιδάκι!!!:)

Δημοσίευση

Τέλεια νέα!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Συγκινήθηκα Αναστασάκι μου ειλικρινά, σας είχα στο μυαλό μου από χτες.

Χαίρομαι πάρα πολύ για τον Σπυράκο σου( που έχει και το όνομα του άντρα μου) που όλα πια τελείωσαν και δεν θα παιδευτεί άλλο παρά μόνο στις αγκαλιές σας και στα φιλιά σας!!!!!!!

:kiss::kiss::kiss:

Δημοσίευση

αχχ κοριτσακια μου σημερα ηταν η πιο ευτυχισμενη μερα της ζωης μου ακομη και τα μουτρα του αφεντικου μου μου φαινονταν ωραια(χιχι)

εφυγα νωρις νωρις απο την δουλεια πηγα πηρα το ζουζουνι μου πηγαμε βολτα,τον πηγα για κουρεμα καναμε new look χεχεχε και απο την ωρα που ηρθαμε σπιτι παιιιζουμεεεεεεεεεεεεεε εχει ξεκαρδιστει στα γελια το μαναρακι μου και εγω το καμαρωνω!!!!!!!!!!!

αχ ολα ηταν ενα κακο ονειρο τελικα και ολα θα πανε καλα

νιωθω πιο ηρεμη και πιο σιγουρη και πιο δυνατη απο σημερα

σας ευχαριστω ολες σας για την αγαπη που διχνετε στο παιδακι μου και για την στηρηξη σας σε εμενα

Δημοσίευση

ΑΧ!!! τα νέα σου είναι ΤΛΕΙΑΑΑΑΑΑΑΑ μπράβο κορίτσι μου να είσαι πάντα τόσο ευτυχισμένη και ποτε μα ποτεεεεε ξανά να μην περάσεις τίποτα τέτοιο να είναι πάντα καλά το παιδάκι σου και πάντα να το καμαρώνεις γερό και δυνατό.

Δημοσίευση

Αχ βρε Νατάσσα μου, μπράβο!!! Πόσο χαίρομαι με τα νέα σου!!! Μπράβο Σπυράκο μαχητή!!! :woohoo:

Θα γίνει ένας παίδαρος αυτός.. καρδιές θα κάψει!! :P Μη σου πω ότι από τώρα καίει καρδιές, καθ' ότι είναι η αδυναμία μας!! Ε κορίτσια;;; ;) Κανόνισε να μας τον φέρεις την άλλη φορά! :)

Κοριτσάκι μου, τίποτα να μη σας ταράξει ξανά!! Να'ναι γερό το παιδί και να σας γεμίζει ευτυχία κάθε μέρα!! Φιλάκια πολλά και στους δυο σας! :):kiss:

Συμμετοχή στη συζήτηση

Μπορείτε να γράψετε τώρα το μήνυμά σας και να εγγραφείτε μετά. Αν έχετε ήδη λογαριασμό, συνδεθείτε τώρα για να δημοσιεύσετε το μήνυμα με το ψευδώνυμό σας.
Note: Your post will require moderator approval before it will be visible.

Guest
Απαντήστε σε αυτή τη συζήτηση...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.


  • Απαντήσεις

    • Καλημέρα κορίτσι μου, Εγώ πέρα απ' αυτά που είπαν τα άλλα κορίτσια, ένιωθα μοναξιά όταν συνέκρινα αυθόρμητα και χωρίς να το θέλω τον εαυτό μου με τον άντρα μου. Ενώ ήταν πολύ υποστηρικτικός και με φρόντισε πάρα πολύ στην περίοδο της λοχείας, και ήταν πολύ παρών, ένιωθα τόση μοναξιά που αυτός δεν ξυπνούσε τα βράδια επειδή δεν θηλαζε, που δεν άλλαξε το σώμα του, που δεν σταμάτησε τη δουλειά του κι "έμεινε πίσω", που δεν άφησε τα χόμπυ του ενώ εγώ ήθελα πολύ χρόνο μέχρι να ξανά ξεκινήσω, που του ήταν πιο εύκολο να βρει χρόνο για τον εαυτό του απ'ότι εγώ. Ενώ στην ουσία δεν έκανε κάτι που να "φταίει" και παρόλο που ήταν κι αυτός γονιός του ίδιου παιδιού, ένιωθα τόσο μόνη επειδή δεν ένιωθε και δεν το βιωνε ακριβώς με τον ίδιο τρόπο όπως κι εγώ.  Είχα την τύχη και οι φίλες μου όλες να κάνουμε παιδιά μέσα στο ίδιο διάστημα, οπότε βρήκα την υποστήριξη εκεί.  Θα βρεις κι εσύ τα πατήματα σου, μίλα στον περίγυρο σου για το πώς νιώθεις, πώς βιώνεις τις αλλαγές. Θα βρεις υποστήριξη, ακόμα κι από άτομα που δεν είναι στην ίδια φάση με σένα.  Τέλος, πόσο συμφωνώ με τη @MinaSam στο τελευταίο. Κι εμένα όταν ο άντρας μου έπαιρνε το παιδί (τα παιδιά πλέον) να πάνε κάπου για να μου δώσει χρόνο για τον εαυτό μου, μετά ένιωθα ότι λείπω και ότι μου λείπουν, και "ζήλευα" που περνάν καλά χωρίς εμένα κι ήθελα να είμαι κι εγώ εκεί! 😆 Πραγματικά κι εγώ αξία της μοίρας μου! 😆
    • Καλημέρα κορίτσια, σας ευχαριστώ που πήρατε το χρόνο να μου απαντήσετε!  Απ' ότι καταλαβαίνω, λίγο πολύ, ανεξάρτητα τους χαρακτήρες και τις συνθήκες μας, όλες βιώνουνε σε κάποια φάση λίγη μοναξιά και συνειδητοποιώ ότι τελικά λογικό είναι. Και πριν την εγκυμοσύνη πάλι ήταν περίοδοι που μπορεί  που ένιωθα κάπως έτσι. Απλά τώρα αυτό που συμβαίνει και θα συμβεί είναι huge!  Χαίρομαι που όλες έχετε βρει τα πατήματά σας και μου δίνει κουράγιο ότι θα τα βρω κι εγώ με τον έναν ή τον άλλον τρόπο και από τη στιγμή που αυτό ζητούσα και το ευχόμουν με όλη μου την ψυχή, θα στρέψω το βλέμμα στο ότι ήρθε, έρχεται και πόσο ευγνώμων είμαι για αυτό. Από κει και πέρα κάθε αλλαγή ποτέ δεν έχει μόνο ευχάριστα συναισθήματα. Και με κάθε αλλαγή είναι λογικό να υπάρχουν και κάποιες απώλειες. Προσωπικά δεν είμαι από εκείνες που μιλάνε μόνο για την εγκυμοσύνη τους ή δε νομίζω να μιλάω μόνο εγώ για το παιδί μου χωρίς να δίνω χώρο στον άλλον να μου πει τα δικά του νέα και τις δικές του ανησυχίες. Απο κει και πέρα αν ο άλλος δεν μπορεί να διαχειριστεί τη νέα μου συνθήκη, τότε είναι δικό του θέμα και καλύτερα να μην είναι κοντά μου αν δεν μπορεί. Νομίζω ξεκαθαρίζουν πολλά πράγματα έτσι κι αλλιώς.  @eva96 σχετικά με αυτό που είπες ναι μετά την αυχενική θα νιώσεις καλύτερα κι εγώ έτσι ήμουν ήθελα να το μοιραστώ και το ήξεραν ελάχιστα άτομα, και ναι από αυτά δεν έδειξαν όλα το ίδιο ενδιαφέρον. Αλλά καλύτερα θα πω, τα βλέπεις όλα πιο ξεκάθαρα. 
    • Καλημέρα! Εγώ θα πω κάτι που είχα διαβάσει όταν έκανα τον γιο μου και μου φάνηκε πολύ σωστό. Παρόλο που εγώ ήμουν από αυτές τις γυναίκες που ερωτεύτηκα τον γιο μου από το τεστ εγκυμοσύνης, η περίοδος με το μωρό και αναφέρομαι στον πρώτο χρόνο ολόκληρο είναι ένα πένθος του παλιού σου εαυτού, των παλιών συνηθειών και της παλιάς σου ζωής. Από τη μια όντως ένιωθα ότι η θέση του μπέμπη ήταν πάντα στο σπίτι μας αλλά από την άλλη είμαι ένας άνθρωπος με τη δουλειά μου, τα χόμπι μου και μετά με τον άντρα μου και τους φίλους μου και είμαστε πολύ του έξω. Ξαφνικά και ειδικά εφόσον γέννησα χειμώνα, έβγαινα μεν με το μωρό από την πρώτη εβδομάδα κάθε πρωί για βόλτα αλλά όλοι δούλευαν, το μωρό δε μιλάει να πεις καμία κουβέντα αλλά και όταν έβλεπα τους άλλους δεν είχα να πω τίποτα για μένα που δε σχετιζόταν με το παιδάκι μου. Κάποιες γυναίκες δεν έχουν θέμα με αυτό και πολύ καλά κάνουν και μάλιστα νομίζω ότι είναι και πιο ικανοποιημένες απτή ζωή τους, εγώ όμως δεν είμαι έτσι και το να νιώθω ότι έχω να πω κάτι για τον εαυτό μου που δε συνδέεται με το σπίτι μου με ανανεώνει. Σε όποια κατηγορία κι αν βρεθείς όμως θα βρεις τα πατηματά σου και όλα θα γίνουν φυσιολογικά αλλά με έναν διαφορετικό τρόπο που μετά από λίγο δε θα θυμάσαι καθόλου πως ήσουν πριν το μωράκι. Αφού πλέον αν λείπει ο άντρας μου με τον γιο μου πολλές ώρες κανένα Σάββατο στην αρχή λέω ναι θα κάνω το ένα το άλλο, θα πάω εδώ εκεί κλπ και μετά από κανένα τρίωρο μου φαίνεται άδειο το σπίτι. Αξία της μοίρας μου  
  • Νέες συζητήσεις

×
×
  • Προσθήκη...