Μετάβαση σε περιεχόμενο

Recommended Posts

Δημοσίευση

Κοριτσαρες μου τωρα γυρισα, πηγα στο νοσοκομειο τελικα, -πολυ αιμα- παλλιδρομη :( Ευτυχως δεν χρειαστηκε αποξεση, ειμαι χαλια, ο γιατρος ειπε ατυχες γεγονος :( χωρις αιτια, μπορω ειπε να ξαναπροσπαθησω, αλλα εγω..... δεν θυμαμαι αν το εχω αναφερει κοντευω τα 40 -βλεπετε τωρα βρηκα τον ΑΝΘΡΩΠΟ της ζωης μου- τα Χριστουγεννα παντρευομαστε, και νοιωθω οτι εχασα το τραινο.... παει..... Παντως 1000 ευχαριστω απο ολες, pipitsazouzouna,kleoxx, Aristina, xara22, mariant, milina, μαρινιω, χριστινα, και οποια ξεχασα φιλια σε ολες και η Παναγιτσα να σας δωσει το πολυποθητο!!! Θα ειμαι στην παρεα σας.

Δημοσίευση

πιο τρενο εχασες βρε κοριτσακι μου??????μην ακουω τετοια!!!!θα σε μαλωνα λιγο αλλα επειδη ποναει η κοιλιτσα σου δε σε μαλωνω!!!!

τωρα ξερεις οτι το "συστημα" λειτουργει....μπορεις να πιασεις παιδακι και θα πιασεις συντομα και θα γεννηθει γερο,δηλαδη ολα θα γινουν οπως πρεπει!!!!!θετικη σκεψη!!!!! :kiss:

Δημοσίευση

Φραουλίτσα κορίτσι μου..τίποτα δε χάθηκε!!Γνωρίζω κοπέλα στην ηλικία σου που προσπαθόύσε για παιδί, της τύχαιναν κάποιες κακοτυχίες λόγω ηλικίας αλλά τα κατάφερε και απέκτησε παιδάκι!!:) Μην είσαι απαισιοδοξη! Αλλά και μην είσαι αγχωμένη. Αυτό που σου έτυχε μπορούσε να συμβεί και σεμια 20άρα! Περίμενα ποτέ εγώ στα 25 να έχει πρόβλημα το μωρό μου από σύνδρομο ντάουν; Κι όμως..Γι αυτό σου λέω..πάλεψέ το!:)

Δημοσίευση

Τί ευχαριστείς βρε κοπέλα μου? Να μην το ξαναπείς, ναι? Κι όσο για την ηλικία..... τόσα ακούμε και βλέπουμε.... δε νομίζω πως είναι απολύτως "θέμα ηλικίας" όσο θέμα οργανισμού......

Παραδείγματος χάριν..... μπορεί μία σαραντάρα να έχει πολύ πιο γερό και δυνατό οργανισμό (ιατρικώς και συγκεκριμένα..... γυναικολογικώς!!!!) από ένα δροσερότατο κορίτσι 25 Μαϊων!!!!!! Δεν είναι το παν η ηλικία κι ούτε αποκλείονται οι πιθανότητες! Όλα μπορούνε να γίνουν! Με λίγο περισσότερο κόπο όμως! Ίσως και μεγαλύτερη προσοχή και περισσότερη υπομονή κι επιμονή!

Καλή ανάρρωση σου εύχομαι ολόψυχα! Η Παναγιά να σε βοηθήσει να το ξεπεράσεις, γλυκειά μου και πολύ-πολύ γρήγορα να γίνεις μανουλίτσα! Γιατί θα γίνεις! Δεν τίθεται θέμα περί αυτού!!! Σε φιλώ!!!!!

Δημοσίευση

Βρε Φραουλιτσα μη το ξαναπεις αυτο!!ακου εκει εχασες το τρενο..θα παρεις το επομενο και θα φτασεις σιγουρα στο προορισμο σου!! ;)

Η μαμα μου εκανε 4 αποβολες και σε προχωρημενη εγκυμοσυνη στα 25 και μετα εκανε εμενα και τον 1 αδερφο μου μεχρι τα 30 και τον 2ο αδερφο μου στα 39.. ;)

Εδω προκαιρου ακουσα μια που εμεινε εγκυος στα 53!!! :woohoo:

Μη χανεις τη πιστη σου.. :kiss::kiss:

Δημοσίευση

Fraoulitsa μη λες τέτοια!

η ηλικία δεν παίζει ρόλο,το καταλαβαίνω ότι στεναχωρήθηκες αλλά προσπάθησε να το ξεπεράσεις.

σκέψου ότι τώρα βρήκες τον άνθρωπό σου κ αυτό είναι κάτι

όπως θα κατάλαβες πολλές από εμάς έχουν περάσει προβλήματα αλλά προχωράμε. Κ εγώ 9 μήνες πρίν έχασα ένα μωράκι εξωμύτριο, μαζί κ τη μια σάλπιγγα κ έλεγα "τώρα με μία ποιος ξέρει πότε θα μείνω έγκυος?"

αλλά έμεινα αμέσως κ όλα καλά εώς τώρα. Το ίδιο εύχομαι κ σε σένα κ μην το βάζεις κάτω

: :) )

Δημοσίευση

Μια χαρά θα πάνε όλα, θα το δεις! Τώρα συνέβη μια ατυχία, αύριο θα έρθει η ευτυχία ολοκληρωμένη!!!

Και αυτό με την ηλικία, να μην το ξανακούσω. Απλά, δεν ισχύει. Όσο είσαι καλά με τον σύντροφό σου, δεν έχεις να φοβάσαι ΤΙΠΟΤΑ!!!

Δημοσίευση

φραουλίτσα μου μην απογοητεύεσαι...θα τα καταφέρεις!!!ήταν απλά μια ατυχία..το έχω περάσει και εγώ και είμαι 25..αυτά τυχαίνουν σε όλες τις ηλικίες, γι'αυτό μην αγχώνεσαι...είμαι σίγουρη οτι αφού το θέλεις τόσο πολύ ο Θεός θα σε ακούσει και θα σου στείλει ένα παιδάκι!!!

σε φιλώ!!!

Δημοσίευση

φραουλίτσα αν και τα είπαμε στο θέμα που άνοιξα κι εγώ πριν, θέλω να σου πω πρώτα απ'όλα ζήσε την ευτυχία σου με τον άνθρωπο που επέλεξες να περάσεις τη ζωή σου κι αφού η πρώτη εγκυμοσύνη ήρθε φυσικά να είσαι σίγουρη ότι θα ξαναμείνεις έγκυος σύντομα. Η διαφορά με εμένα είναι ότι εκτός της ηλικίας που τρεχει και στις δυο μας υπάρχει πρόβλημα με το σπέρμα που είναι κακής ποιότητας με υψηλή κατάτμιση, κάτι που δημιουργεί τόσο προβλήματα στη σύλληψη όσο και στην επιβίωση των εμβρύων αν επιτευχθει γονιμοποίηση. Παρόλα αυτά ας ελπίσουμε τόσο εσύ κι εγώ όσο και όλες οι κοπέλες που προσπαθούν είτε φυσικά είτε με ιατρική βοήθεια να τεκνοποιήσουν να δουν σύντομα το όνειρό τους να πραγματοποιήται και κάθε κακός εφιάλτης να ξεχαστεί γρήγορα χωρίς να αφήσει ίχνη πόνου και λύπης

Δημοσίευση

ΦΡΑΟΥΛΙΤΣΑ ΜΟΥ ΕΥΧΟΜΑΙ ΠΕΡΑΣΤΙΚΑ ΣΟΥ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΠΟΜΕΝΗ ΦΟΡΑ ΝΑ ΚΑΤΣΕΙ ΓΕΡΑ ΤΟ ΣΠΟΡΑΚΙ ΣΟΥ ΓΙΑ 9 ΜΗΝΕΣ.ΘΑ ΥΠΑΡΞΕΙ ΕΠΟΜΕΝΗ ΦΟΡΑ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΣΙΓΟΥΡΗ!ΟΛΑ ΚΑΛΑ ΘΑ ΠΑΝΕ...ΕΥΧΟΜΑΙ ΣΥΝΤΟΜΑ ΝΑ ΕΧΟΥΜΕ ΕΥΧΑΡΙΣΤΑ ΝΕΑ ΟΛΕΣ ΜΑΣ :kiss:

Δημοσίευση

ΦΡΑΟΥΛΙΤΣΑ ΕΙΜΑΙ ΣΙΓΟΥΡΗ ΟΤΙ ΤΟ ΜΩΡΑΚΙ ΘΑ ΡΘΕΙ ΣΤΗ ΖΩΗ ΣΟΥ ΠΟΛΥ ΣΥΝΤΟΜΑ!ΤΑ ΚΑΤΑΦΕΡΕΣ ΜΙΑ ΦΟΡΑ, ΘΑ ΥΠΑΡΞΕΙ ΚΑΙ ΔΕΥΤΕΡΗ.ΚΑΙ ΑΥΤΗ ΘΑ ΕΙΝΑΙ Η ΤΥΧΕΡΗ, ΘΑ ΚΡΑΤΗΣΕΙΣ ΣΤΗΝ ΑΓΚΑΛΙΑ ΣΟΥ ΕΝΑ ΓΕΡΟ ΝΙΝΑΚΙ.ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΧΑΘΗΚΕ.ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΣΥΝΕΒΗ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΣΥΜΒΕΙ ΣΕ ΟΠΟΙΑΔΗΠΟΤΕ ΗΛΙΚΙΑ.ΕΥΧΟΜΑΙ ΠΟΛΥ ΓΡΗΓΟΡΑ ΝΑ ΜΑΣ ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΕΙΣ ΤΑ ΕΥΧΑΡΙΣΤΑ!!

Δημοσίευση

Fraoulitsa

καλά στέφανα!!!!!!!!!!!

Έχεις τον άντρα της ζωής σου πλάι σου

κ στεναχωριέσαι;;;;;

Μαζί θα τα καταφέρετε, να είσαι σίγουρη!!!

Και.... μωρό που γεννιέται από αγάπη

είναι και ...πανέμορφο!!! (κούκλος είναι κ ο μπέμπης μου!)

Χαμογελά καλή μου...

Μια ατυχία ήταν, πέρασε!

Τα καλύτερα έρχονται

κ ο Αγιος Βασίλης θα «φροντίσει» για το γαμήλιο

δωράκι σας......

Μην χάνεις την πίστη σου!!!!!!!!!!!!!!

Είσαι 40, όχι 50!!!

Δημοσίευση

ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΛΕΣ ΚΑΝΕΝΑ ΤΡΕΝΟ ΔΕΝ ΕΧΑΣΕΣ.ΚΑΛΑ ΣΟΥ ΛΕΝΕ ΤΑ ΚΟΡΙΤΣΙΑ.ΑΝ ΗΤΑΝ ΣΤΑ 40 ΝΑ ΕΧΕΙΣ ΧΑΣΕΙ ΤΟ ΤΡΕΝΟ ΤΙ ΝΑ ΠΟΥΝ ΑΥΤΕΣ ΠΟΥ ΠΡΟΣΠΑΘΟΥΝ ΝΑ ΒΡΟΥΝ ΑΚΟΜΑ ΣΥΝΤΡΟΦΟ.ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΛΙΓΕΣ.

ΚΑΛΗ ΑΝΑΡΩΣΗ ΚΑΙ ΕΙΜΑΙ ΣΗΓΟΥΡΗ ΟΤΙ ΘΑ ΓΙΝΕΙΣ ΜΑΝΟΥΛΑ ΣΥΝΤΟΜΑ.

Δημοσίευση

φραουλίτσα , καλημέρα!

Όλα θα γίνουν και να μη στεναχωριέσαι καθόλου. Εφόσον είσαι γερή και μπορείς να μείνεις έγκυος , θα το παλέψεις.

Το τρένο δεν έφυγε μην είσαι χαζούλα. Δηλαδή εμείς που είμαστε 30+ δεν μπορούμε να γίνουμε μανούλες?? Υπάρχουν τόσα παραδείγματα γυναικών.

Να είσαι αγαπημένη με το συντροφό σου και όλα θα έρθουν!!

Είμαστε μαζί σου :kiss::kiss:

Δημοσίευση

ΦΡΑΟΥΛΙΤΣΑ ΜΟΥ ΑΦΟΥ ΕΜΕΙΝΕΣ ΜΙΑ ΦΟΡΑ ΕΓΚΥΟΥΛΑ{ΑΝ ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΙΧΕ ΚΑΛΗ ΚΑΤΑΛΗΞΗ}ΘΑ ΞΑΝΑΜΕΙΝΕΙΣ ΠΟΛΥ ΣΥΝΤΟΜΑ ΘΑ ΤΟ ΔΕΙΣ.ΤΟ ΕΙΠΕ ΚΑΙ Ο ΓΙΑΤΡΟΣ ΣΟΥ ΑΛΛΩΣΤΕ ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΝΑ ΞΑΝΑΠΡΟΣΠΑΘΗΣΕΤΕ ΚΑΤΕΥΘΕΙΑΝ

ΓΙΑ ΤΗΝ ΗΛΙΚΙΑ ΣΟΥ ΟΥΤΕ ΛΟΓΟΣ ΜΗΝ ΣΕ ΑΓΧΩΝΕΙ ΚΑΘΟΛΟΥ

ΣΕ ΦΙΛΩ :kiss:

Δημοσίευση

glikia mou fraoulitsa simasia exei oti vrikes ton anthrwpo SOU!!!

to na ekanes ena paidi distixismeno me enan LATHOS anthrwpo den exei kamia simasia!!simasia exei na kaneis mia omorfi oikogeneia!!!

ME TO KALO O GAMOS!emeis kapou tote aravwniazomaste...

na eiste kala!!!

kai to paidaki tha erthei!!!!!!!!!sigouraaaaaaaa

edw h mama mou sta 47 ths leei na me kanei paidi!!! :lol::lol:

(min tolmisei!!!)giagia tha ginei se ligo allwste.... ;)

filiaaaaaa :kiss::kiss:

kai kali anarwsi!!!!! :kiss:

Συμμετοχή στη συζήτηση

Μπορείτε να γράψετε τώρα το μήνυμά σας και να εγγραφείτε μετά. Αν έχετε ήδη λογαριασμό, συνδεθείτε τώρα για να δημοσιεύσετε το μήνυμα με το ψευδώνυμό σας.
Note: Your post will require moderator approval before it will be visible.

Guest
Απαντήστε σε αυτή τη συζήτηση...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

  • Απαντήσεις

    • Καλημέρα κορίτσι μου, Εγώ πέρα απ' αυτά που είπαν τα άλλα κορίτσια, ένιωθα μοναξιά όταν συνέκρινα αυθόρμητα και χωρίς να το θέλω τον εαυτό μου με τον άντρα μου. Ενώ ήταν πολύ υποστηρικτικός και με φρόντισε πάρα πολύ στην περίοδο της λοχείας, και ήταν πολύ παρών, ένιωθα τόση μοναξιά που αυτός δεν ξυπνούσε τα βράδια επειδή δεν θηλαζε, που δεν άλλαξε το σώμα του, που δεν σταμάτησε τη δουλειά του κι "έμεινε πίσω", που δεν άφησε τα χόμπυ του ενώ εγώ ήθελα πολύ χρόνο μέχρι να ξανά ξεκινήσω, που του ήταν πιο εύκολο να βρει χρόνο για τον εαυτό του απ'ότι εγώ. Ενώ στην ουσία δεν έκανε κάτι που να "φταίει" και παρόλο που ήταν κι αυτός γονιός του ίδιου παιδιού, ένιωθα τόσο μόνη επειδή δεν ένιωθε και δεν το βιωνε ακριβώς με τον ίδιο τρόπο όπως κι εγώ.  Είχα την τύχη και οι φίλες μου όλες να κάνουμε παιδιά μέσα στο ίδιο διάστημα, οπότε βρήκα την υποστήριξη εκεί.  Θα βρεις κι εσύ τα πατήματα σου, μίλα στον περίγυρο σου για το πώς νιώθεις, πώς βιώνεις τις αλλαγές. Θα βρεις υποστήριξη, ακόμα κι από άτομα που δεν είναι στην ίδια φάση με σένα.  Τέλος, πόσο συμφωνώ με τη @MinaSam στο τελευταίο. Κι εμένα όταν ο άντρας μου έπαιρνε το παιδί (τα παιδιά πλέον) να πάνε κάπου για να μου δώσει χρόνο για τον εαυτό μου, μετά ένιωθα ότι λείπω και ότι μου λείπουν, και "ζήλευα" που περνάν καλά χωρίς εμένα κι ήθελα να είμαι κι εγώ εκεί! 😆 Πραγματικά κι εγώ αξία της μοίρας μου! 😆
    • Καλημέρα κορίτσια, σας ευχαριστώ που πήρατε το χρόνο να μου απαντήσετε!  Απ' ότι καταλαβαίνω, λίγο πολύ, ανεξάρτητα τους χαρακτήρες και τις συνθήκες μας, όλες βιώνουνε σε κάποια φάση λίγη μοναξιά και συνειδητοποιώ ότι τελικά λογικό είναι. Και πριν την εγκυμοσύνη πάλι ήταν περίοδοι που μπορεί  που ένιωθα κάπως έτσι. Απλά τώρα αυτό που συμβαίνει και θα συμβεί είναι huge!  Χαίρομαι που όλες έχετε βρει τα πατήματά σας και μου δίνει κουράγιο ότι θα τα βρω κι εγώ με τον έναν ή τον άλλον τρόπο και από τη στιγμή που αυτό ζητούσα και το ευχόμουν με όλη μου την ψυχή, θα στρέψω το βλέμμα στο ότι ήρθε, έρχεται και πόσο ευγνώμων είμαι για αυτό. Από κει και πέρα κάθε αλλαγή ποτέ δεν έχει μόνο ευχάριστα συναισθήματα. Και με κάθε αλλαγή είναι λογικό να υπάρχουν και κάποιες απώλειες. Προσωπικά δεν είμαι από εκείνες που μιλάνε μόνο για την εγκυμοσύνη τους ή δε νομίζω να μιλάω μόνο εγώ για το παιδί μου χωρίς να δίνω χώρο στον άλλον να μου πει τα δικά του νέα και τις δικές του ανησυχίες. Απο κει και πέρα αν ο άλλος δεν μπορεί να διαχειριστεί τη νέα μου συνθήκη, τότε είναι δικό του θέμα και καλύτερα να μην είναι κοντά μου αν δεν μπορεί. Νομίζω ξεκαθαρίζουν πολλά πράγματα έτσι κι αλλιώς.  @eva96 σχετικά με αυτό που είπες ναι μετά την αυχενική θα νιώσεις καλύτερα κι εγώ έτσι ήμουν ήθελα να το μοιραστώ και το ήξεραν ελάχιστα άτομα, και ναι από αυτά δεν έδειξαν όλα το ίδιο ενδιαφέρον. Αλλά καλύτερα θα πω, τα βλέπεις όλα πιο ξεκάθαρα. 
    • Καλημέρα! Εγώ θα πω κάτι που είχα διαβάσει όταν έκανα τον γιο μου και μου φάνηκε πολύ σωστό. Παρόλο που εγώ ήμουν από αυτές τις γυναίκες που ερωτεύτηκα τον γιο μου από το τεστ εγκυμοσύνης, η περίοδος με το μωρό και αναφέρομαι στον πρώτο χρόνο ολόκληρο είναι ένα πένθος του παλιού σου εαυτού, των παλιών συνηθειών και της παλιάς σου ζωής. Από τη μια όντως ένιωθα ότι η θέση του μπέμπη ήταν πάντα στο σπίτι μας αλλά από την άλλη είμαι ένας άνθρωπος με τη δουλειά μου, τα χόμπι μου και μετά με τον άντρα μου και τους φίλους μου και είμαστε πολύ του έξω. Ξαφνικά και ειδικά εφόσον γέννησα χειμώνα, έβγαινα μεν με το μωρό από την πρώτη εβδομάδα κάθε πρωί για βόλτα αλλά όλοι δούλευαν, το μωρό δε μιλάει να πεις καμία κουβέντα αλλά και όταν έβλεπα τους άλλους δεν είχα να πω τίποτα για μένα που δε σχετιζόταν με το παιδάκι μου. Κάποιες γυναίκες δεν έχουν θέμα με αυτό και πολύ καλά κάνουν και μάλιστα νομίζω ότι είναι και πιο ικανοποιημένες απτή ζωή τους, εγώ όμως δεν είμαι έτσι και το να νιώθω ότι έχω να πω κάτι για τον εαυτό μου που δε συνδέεται με το σπίτι μου με ανανεώνει. Σε όποια κατηγορία κι αν βρεθείς όμως θα βρεις τα πατηματά σου και όλα θα γίνουν φυσιολογικά αλλά με έναν διαφορετικό τρόπο που μετά από λίγο δε θα θυμάσαι καθόλου πως ήσουν πριν το μωράκι. Αφού πλέον αν λείπει ο άντρας μου με τον γιο μου πολλές ώρες κανένα Σάββατο στην αρχή λέω ναι θα κάνω το ένα το άλλο, θα πάω εδώ εκεί κλπ και μετά από κανένα τρίωρο μου φαίνεται άδειο το σπίτι. Αξία της μοίρας μου  
  • Νέες συζητήσεις

×
×
  • Προσθήκη...