Μετάβαση σε περιεχόμενο

Recommended Posts

  • Απαντήσεις 50
  • Created
  • Τελευταία απάντηση

Top Posters In This Topic

Δημοσίευση

Πηνελοπακι γλυκο σας ευχομαι χρονια καλα κ παντα ερωτευμενοι!!!

Να μη σταματησετε ποτε να "λιωνετε" ο ενας για τον αλλο!

Ευχες κ απτη μπεμπα μ,ου για ενα τσαχπινικο νινακι συντομα!!!:kiss: :kiss: :kiss:

Δημοσίευση

Σας ευχαριστώ πολύ φιλενάδες μου!!!! Πολλά φιλιά σε όλες σας!!!!

Το πώς θα το γιορτάσουμε..... για να είμαι ειλικρινής.... δε γνωρίζω.... δεν έχω κανονίσει τίποτε απολύτως.... ο Κωστής έχει πολύ δουλειά στο σπίτι (Λογιστική γαρ!!!) κι έτσι..... μάλλον θα μείνουμε σπιτάκι μας..... να κάνουμε τρελίτσες!!!!! Αν και μεταξύ μας..... δεν αποκλείεται να έχει κανονίσει και να μην το ξέρω εγώ, είπαμε..... είναι πολύ της εκπλήξεως γενικά......

Δημοσίευση

Μια τουρτιτσα παντως να την παρετε και ας μεινετε μεσα.Μονο κ μονο για να ξαναγευτειτε τη γλυκα εκεινης της ημερας.

Εγω θυμαμαι τους γονεις μου, παντα επαιρναν τουρτα παγωτο(γιατι ηταν ιουλιος) και τρωγαμε.

Δημοσίευση

Κοίταξε.... η ιδέα σου είναι όντως πολύ καλή! Αλλά τί γίνεται? Εγώ δεν πρέπει να τρώω γλυκά γιατί και λιχούδα είμαι και χοντρή..... ο αντρούλης μου έχει από την Τρίτη Γαλακτομπούρεκο (που το έφτιαξα για 1η φορά και πέτυχε!!!) οπότε..... δεν το βλέπω..... αλλά ευχαριστώ πολύ πάντως για την ιδέα σου κορίτσι μου!!!!

Δημοσίευση

Pipitsazouzouna, πολλές ευχές και από εμένα για πολλά και καλά χρόνια με τον αντρούλη σου!!!

Με το καλό να 'ρθουν και τα μωρά σας για να συμπληρώσουν την ευτυχία σας...

(Δεν σου κρύβω ότι μου έχεις εξάψει την περιέργεια....γιατί χρησιμοποιείς στην υπογραφή σου, την φωτογραφία της γνωστής ηθοποιού; Γίνομαι αδιάκριτη; Sorry αλλά αν δεν ρώταγα θα έσκαγα....)

Φιλάκια πολλά!

Δημοσίευση

Marilou μου, τρελαίνομαι για το συγκεκριμένο τραγούδι..... το ακούω και..... παθαίνω κάτι βρε παιδάκι μου.... δεν ξέρω..... ευχαριστούμε πάρα πάρα πολύ για την αφιέρωσή σου!!!!

Irene μου, καθόλου αδιάκριτη δε γίνεσαι κουκλί μου! Είναι η μεγάλη αδυναμία του αντρούλη μου..... τί να κάνουμε..... μου αρέσει κι εμένα πάρα πολύ το κορίτσι, αλλά είναι ο "ΕΡΩΤΑΣ" του αντρούλη μου γεια......

Ελένη μου, σε ευχαριστώ πάρα πολύ κοριτσάκι μου! Κι εσύ να χαίρεσαι τα διαμαντάκια σου!!!

Με έχετε κατασυγκινήσει όλες βρε..... άτιμα θηλυκά!!!! Ευτυχώς μέχρι να έρθει ο αγαπημένος μου, έχω περίπου 1 ώρα ακόμη να κλάψω!!!!!:S Από το πρωϊ κλαίω.... τί να κάνω η γυναίκα!!!! Αλλιώς την περίμενα αυτήν την Επέτειο..... αλλιώς είναι!!!!!

Φιλιά σε όλες!!!!! :kiss:

Συμμετοχή στη συζήτηση

Μπορείτε να γράψετε τώρα το μήνυμά σας και να εγγραφείτε μετά. Αν έχετε ήδη λογαριασμό, συνδεθείτε τώρα για να δημοσιεύσετε το μήνυμα με το ψευδώνυμό σας.
Note: Your post will require moderator approval before it will be visible.

Guest
Απαντήστε σε αυτή τη συζήτηση...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.


  • Απαντήσεις

    • Καλημέρα κορίτσι μου, Εγώ πέρα απ' αυτά που είπαν τα άλλα κορίτσια, ένιωθα μοναξιά όταν συνέκρινα αυθόρμητα και χωρίς να το θέλω τον εαυτό μου με τον άντρα μου. Ενώ ήταν πολύ υποστηρικτικός και με φρόντισε πάρα πολύ στην περίοδο της λοχείας, και ήταν πολύ παρών, ένιωθα τόση μοναξιά που αυτός δεν ξυπνούσε τα βράδια επειδή δεν θηλαζε, που δεν άλλαξε το σώμα του, που δεν σταμάτησε τη δουλειά του κι "έμεινε πίσω", που δεν άφησε τα χόμπυ του ενώ εγώ ήθελα πολύ χρόνο μέχρι να ξανά ξεκινήσω, που του ήταν πιο εύκολο να βρει χρόνο για τον εαυτό του απ'ότι εγώ. Ενώ στην ουσία δεν έκανε κάτι που να "φταίει" και παρόλο που ήταν κι αυτός γονιός του ίδιου παιδιού, ένιωθα τόσο μόνη επειδή δεν ένιωθε και δεν το βιωνε ακριβώς με τον ίδιο τρόπο όπως κι εγώ.  Είχα την τύχη και οι φίλες μου όλες να κάνουμε παιδιά μέσα στο ίδιο διάστημα, οπότε βρήκα την υποστήριξη εκεί.  Θα βρεις κι εσύ τα πατήματα σου, μίλα στον περίγυρο σου για το πώς νιώθεις, πώς βιώνεις τις αλλαγές. Θα βρεις υποστήριξη, ακόμα κι από άτομα που δεν είναι στην ίδια φάση με σένα.  Τέλος, πόσο συμφωνώ με τη @MinaSam στο τελευταίο. Κι εμένα όταν ο άντρας μου έπαιρνε το παιδί (τα παιδιά πλέον) να πάνε κάπου για να μου δώσει χρόνο για τον εαυτό μου, μετά ένιωθα ότι λείπω και ότι μου λείπουν, και "ζήλευα" που περνάν καλά χωρίς εμένα κι ήθελα να είμαι κι εγώ εκεί! 😆 Πραγματικά κι εγώ αξία της μοίρας μου! 😆
    • Καλημέρα κορίτσια, σας ευχαριστώ που πήρατε το χρόνο να μου απαντήσετε!  Απ' ότι καταλαβαίνω, λίγο πολύ, ανεξάρτητα τους χαρακτήρες και τις συνθήκες μας, όλες βιώνουνε σε κάποια φάση λίγη μοναξιά και συνειδητοποιώ ότι τελικά λογικό είναι. Και πριν την εγκυμοσύνη πάλι ήταν περίοδοι που μπορεί  που ένιωθα κάπως έτσι. Απλά τώρα αυτό που συμβαίνει και θα συμβεί είναι huge!  Χαίρομαι που όλες έχετε βρει τα πατήματά σας και μου δίνει κουράγιο ότι θα τα βρω κι εγώ με τον έναν ή τον άλλον τρόπο και από τη στιγμή που αυτό ζητούσα και το ευχόμουν με όλη μου την ψυχή, θα στρέψω το βλέμμα στο ότι ήρθε, έρχεται και πόσο ευγνώμων είμαι για αυτό. Από κει και πέρα κάθε αλλαγή ποτέ δεν έχει μόνο ευχάριστα συναισθήματα. Και με κάθε αλλαγή είναι λογικό να υπάρχουν και κάποιες απώλειες. Προσωπικά δεν είμαι από εκείνες που μιλάνε μόνο για την εγκυμοσύνη τους ή δε νομίζω να μιλάω μόνο εγώ για το παιδί μου χωρίς να δίνω χώρο στον άλλον να μου πει τα δικά του νέα και τις δικές του ανησυχίες. Απο κει και πέρα αν ο άλλος δεν μπορεί να διαχειριστεί τη νέα μου συνθήκη, τότε είναι δικό του θέμα και καλύτερα να μην είναι κοντά μου αν δεν μπορεί. Νομίζω ξεκαθαρίζουν πολλά πράγματα έτσι κι αλλιώς.  @eva96 σχετικά με αυτό που είπες ναι μετά την αυχενική θα νιώσεις καλύτερα κι εγώ έτσι ήμουν ήθελα να το μοιραστώ και το ήξεραν ελάχιστα άτομα, και ναι από αυτά δεν έδειξαν όλα το ίδιο ενδιαφέρον. Αλλά καλύτερα θα πω, τα βλέπεις όλα πιο ξεκάθαρα. 
    • Καλημέρα! Εγώ θα πω κάτι που είχα διαβάσει όταν έκανα τον γιο μου και μου φάνηκε πολύ σωστό. Παρόλο που εγώ ήμουν από αυτές τις γυναίκες που ερωτεύτηκα τον γιο μου από το τεστ εγκυμοσύνης, η περίοδος με το μωρό και αναφέρομαι στον πρώτο χρόνο ολόκληρο είναι ένα πένθος του παλιού σου εαυτού, των παλιών συνηθειών και της παλιάς σου ζωής. Από τη μια όντως ένιωθα ότι η θέση του μπέμπη ήταν πάντα στο σπίτι μας αλλά από την άλλη είμαι ένας άνθρωπος με τη δουλειά μου, τα χόμπι μου και μετά με τον άντρα μου και τους φίλους μου και είμαστε πολύ του έξω. Ξαφνικά και ειδικά εφόσον γέννησα χειμώνα, έβγαινα μεν με το μωρό από την πρώτη εβδομάδα κάθε πρωί για βόλτα αλλά όλοι δούλευαν, το μωρό δε μιλάει να πεις καμία κουβέντα αλλά και όταν έβλεπα τους άλλους δεν είχα να πω τίποτα για μένα που δε σχετιζόταν με το παιδάκι μου. Κάποιες γυναίκες δεν έχουν θέμα με αυτό και πολύ καλά κάνουν και μάλιστα νομίζω ότι είναι και πιο ικανοποιημένες απτή ζωή τους, εγώ όμως δεν είμαι έτσι και το να νιώθω ότι έχω να πω κάτι για τον εαυτό μου που δε συνδέεται με το σπίτι μου με ανανεώνει. Σε όποια κατηγορία κι αν βρεθείς όμως θα βρεις τα πατηματά σου και όλα θα γίνουν φυσιολογικά αλλά με έναν διαφορετικό τρόπο που μετά από λίγο δε θα θυμάσαι καθόλου πως ήσουν πριν το μωράκι. Αφού πλέον αν λείπει ο άντρας μου με τον γιο μου πολλές ώρες κανένα Σάββατο στην αρχή λέω ναι θα κάνω το ένα το άλλο, θα πάω εδώ εκεί κλπ και μετά από κανένα τρίωρο μου φαίνεται άδειο το σπίτι. Αξία της μοίρας μου  
  • Νέες συζητήσεις

×
×
  • Προσθήκη...