απο που να αρχίσω...

[dimitra23]

Ηθελα να γράψω μόνο για να πω πόσο μόνη νιώθω..περνάω την ομορφότερη περίοδο της ζωής μου με την εγκυμοσύνη και υπάρχουν άνθρωποι και συγγενείς που με έχουν τελείως παραμελημένη..μου λείπει η μανούλα μου, μου λείπει η οικογενεια μου, η μαμα μου πέθανε οταν ημουν 8, ο μπαμπας μου μένει στην Αθήνα με την οικογενεια μου και εγώ είμαι εδώ με τον συζηγό μου.Περνάω πολύ καλα μαζί του και αγαπιόμαστε, αλλα είναι στιγμές που νιώθω πολύ μόνη...

Καμια φορα μπορεί να προσπαθήσω να εκμιστηρευτώ τα συναισθηματα μου κάπου για να ξεσπάσω, ποτε δεν με ακούει κανένας.ο καθένας σκφτεται τα δικά του προβλήματα, δεν είναι παράλογο αλλα γιατι δεν ακούμε ποτέ τον διπλανό μας?

Υπάρχουν συγγενείς μας που δεν με έχουν πάρει ποτέ ενα τηλ.απο τότε που έμεινα έγκυος για να δουν αν είμαι καλά με το μωρό, με πειράζη που δεν ενδιαφέροντε, με πειράζη που οταν γεννήσω θα το παίζουν όλοι καλοί ενω τώρα δεν με ρωτάνε πως τα περνάω που δουλεύω με τις ώρες, που δεν έχω κανέναν να με βοηθήσει για το σπίτι, που δεν έχω κανέναν να με κανακέψει για τη κοιλίτσα μου, που δεν έχω κάνεναν να νοιαστεί αν αισθάνομαι καλα η όχι.

Δεν ζητησα ποτέ τίποτα, έδωσα οτι μπορούσα ψυχικά σε πολλούς ανθρώπους και δεν είδα ανταπόκριση, μερικές φορές νομίζω πως είμαι παντελώς αδιάφορη..αλλα ρε κορίτσια ακόμα και έτσι να είναι μου τη δίνει που είμαι τόσο μόνη..

Γενικά είμαι πολύ υπομονετική με τους ανθρώπους αλλα υπάρχουν στιγμες που δεν αντέχω άλλες παραξενιές μερικών ανθρώπων..έχω περάσει τόσα πολλά που το να ασχολούμαι με ανθρώπους που έχουν παραξενιές για μ...ιες δεν το μπορώ άλλο.προσπάθησα πολύ με κάποιους να τους προσεγγίσω και να συνυπάρχω μαζί τους ανέχοντας ότι μπορείτε να φανταστείτε, αλλα πλέον δεν μπορώ άλλο να προσπαθω...ας κάνουν και άλλοι προσπάθειες, εγώ οταν γνωρίζω έναν άνθρωπο κοιτάω να βγάζω στον άλλον όσο το δυνατόν λίγότερο τα χαζά μου και να κοιτάξω ο άλλος να περνάει καλά. γιατι δεν το κάνει κανείς για μένα?

κοράστηκα να το παίζω χαζή και αφελης..

Περνάω περίεργη φάση αυτό το διαστημα, μου έκανε τρομερή εντύπωση η συμπεριφορά μερικών ανρθώπων απο το οικογενειακό μας περιβάλλον απο τότε που έμεινα έγκυος.συγνώμη αν με χάσατε κάπου στο γραπτό , αλλα σκεφτόμουν συγκεκριμένα πρόσωπα οταν έγραφα και έχασα λίγο τον έλενγχο!

Σας έγραψα απλα γιατι με έχει πιασει το παραπονο.με έπιασε γιατι δεν σεβάστηκαν κάποιοι την καταστασή μου και με κάναν να κλαίω πολλές φορές τα βραδυα, με άνγχωσαν πολλές φορες, με καταπίεσαν πολλές φορες και δεν μπορώ να το ανεχτω άλλο.Δεν θέλω να δημιουργήσω θέμα στον άντρα μου για να μην χαλασω τις ισοροπιες στην οικογενεια του, αλλα είμαι πολύ πελαγομένη, δεν ξέρω πως να το χειριστώ. Συγνώμη που δεν μπαίνω σε λεπτομέριες, μου αρκεί που τα ειπα κάπου ...

[twins mum!]

Δήμητρα καλησπέρα..

Αρχικά θα σου πω ότι δεν αξίζει να χαλάς την διάθεση σου και να επισκιάζεις αυτή την όμορφη περίοδο με δάκρυα λύπης.

Όσοι μας αγαπούν είναι πάντα δίπλα μας έστω κι αν είναι μακριά μας.Με ένα τηλέφωνο και λίγο ενδιαφέρον.

Ρίξε το βάρος σου στα άτομα αυτά.Ξέχνα τους υπόλοιπους,σαν να μην υπάρχουν.

Αν δεν έχεις προβλήματα με τον σύζυγο σου όλα τα υπόλοιπα λίγο πολύ λύνονται.Το θέμα είναι τι επικρατεί ανάμεσα στο ζευγάρι.Όπως μας είπες δεν έχετε προβλήματα και είστε αγαπημένοι.

Γιατι λοιπόν να ασχολείσαι με τον α',β',γ';

Δες την θετική πλευρά της ζωής σου.Σίγουρα έχεις περάσει δυσκολίες,όπως ολοι μας άλλωστε.

Καταλαβαίνω πως χρειάζεσαι κάποιον να μιλήσεις και νιώθεις παραμελημένη και ξεχασμένη απο άτομα που δεν το περίμενες.

Μεγάλο ρόλο στα συναισθήματα σου παίζουν και οι ορμονικές διαταραχές της εγκυμοσύνης.

Μην κλαις και μην στεναχωριέσαι για κανέναν

Να είσαι καλά..

Αφροδίτη

[Θέλω να γίνω μαμά]

Κρίμα που σου συμβαίνει κάτι τέτοιο... Σε καταλαβαίνω, γιατί μου τυχαίνει κι εμένα πολλές φορές, να με γράφουν οι συγγενείς ή να δείχνουν προτίμηση στον αδελφό μου. Π.χ., ένας θείος μου με γράφει στον απίστευτο βαθμό, όποτε έρθει ο αδελφός μου τον παίρνει 100 τηλέφωνα και του ζητά επίμονα να συναντηθούν, ενώ για μένα δεν έχει καν ρωτήσει ποτέ τους γονείς μου. Επιπλέον, κάποια στιγμή για να βγάλει μια τεράστια υποχρέωση που είχε στην οικογένειά μου, έδωσε στον αδελφό μου και στον πρώτο μας ξάδελφο από 5000 λίρες (νόμιζω περίπου 8500 ευρώ, μπορεί και να κάνω λάθος) και σε μένα και στην πρώτη μου ξαδέλφη απολύτως τίποτα.

Όσο για παραξενιές για χαζομάρες, δεν το συζητάμε. Κι εγώ παίζω συνέχεια τη χαζή και την αφελή, γιατί δε θέλω να νομίσουν οι άλλοι ότι παίζω την έξυπνη και προσπαθώ να τους μειώσω, και τελικά καταλήγω το κορόιδο της υπόθεσης.

Νομίζω καλύτερα μακριά από τέτοιους συγγενείς και φίλους. Από το να σε παίρνουν τηλέφωνο τυπικά, καλύτερα να μη σε παίρνουν καθόλου. Φίλες δεν έχεις; Προσπάθησε να βελτιώσεις τη σχέση σου με τον άντρα σου, και να επικοινωνείτε καλύτερα, αυτό είναι το σημαντικότερο.

[twins mum!]

Υ.Γ:Αυτούς τους εννέα μήνες πρέπει να γινόμαστε λίγο πιο ''αναίσθητες''και πιο σκληρές Πάνω απ'όλα και απο όλους τα μωράκια που κυοφορούμε και η σωματική και ψυχική μας υγεία.

[VASOMITS]

Δημητρούλα μου το μόνο που πρέπει να σε νοιάζει κατ'εμέ είναι να είσαι καλά με τον άνθρωπό σου...Φαντάζομαι οτι και λόγω των ορμονών, που είναι στα φόρτε τους λόγω της εγκυμοσύνης σου, οι καταστασεις σου φαίνονται βουνό...

Ασε τα άτομα που δεν νοιάζονται για σένα στην άκρη...

Μην χαλάς την ομορφότερη περίοδο της ζωής σου με δάκρυα για άτομα που δεν αξίζουν!!!

Κάνε χαδάκια στην κοιλίτσα, αγκαλίτσα στον αντρούλη σου και τα άτομα που πραγματικά αξίζουν να είναι δίπλα σου, θα είναι!!!

Για οτι χρειαστείς πάντως, εμείς είμαστε εδώ να σε ακούμε και να σε υποστηρίζουμε!!!

[anezoula]

Κοριτσάκι μου νομίζω ότι είναι λογικό να σκέφτεσαι έτσι.

Δεν πέρασες και λίγα στην ζωούλα σου. Καταρχήν η απώλεια της μαμάς σου νομίζω ότι είναι ότι πιο δύσκολο σου έχει τύχει. Μερικές φορές όμως η ζωή είναι σκληρή και δεν μας τα φέρνει έτσι όπως θα έπρεπε να είναι.

Η περίοδος της εγκυμοσύνης σε κάνει λίγο πιο ευαίσθητη από ότι θα έπρεπε. Ορισμένα πράγματα και την αδιαφορία πολλών ίσως να μην την λογάριαζες σε άλλη φάση της ζωής σου. Νοιώθεις μοναδική για το θαυματάκι που εξελίσετε μέσα σου και είσαι και ίσως το γεγονός ότι δεν το λαμβάνουν όλοι έτσι σε στεναχωρεί.

Κοίτα να αντλείς λοιπόν χαρά και ενδιαφέρον από τους ανθρώπους που μπορείς και πρώτα από όλα από τον αντρούλη σου. Αν είσαι καλά μαζί του τότε να μην σε νοιάζει τίποτε άλλο.

Έχω νοιώσει έτσι πολλές φορές και θυμώνω με τον εαυτό μου που πάντα είμαι δίπλα σε όλους και όταν τους έχω εγώ ανάγκη στο καλό ή στο κακό όλοι είναι απώντες. Ξέρεις όμως κάτι? Εμείς το προκαλούμε χωρίς να το θέλουμε. Είμαστε οι δυνατές και όλοι νομίζουν ότι δεν έχουμε ανάγκη από κανακέματα και στήριξη. Δεν σημαίνει όμως ότι δεν μας αγαπάνε κιόλας. Απλά είμαστε δεδομένες.

Εξάλλου τώρα σημασία δεν έχει να είναι καλά τα μωράκια μας? Αν εμείς είμαστε χάλια το νοιώθουν και εκείνα και δεν τα βοηθάει καθόλου. Αυτό να σκέφτεσαι και όλους τους άλλους που σου χαλάνε την διάθεση....μακριά.

Μια κλωτσιά από το μωράκι σου και αύριο θα νοιώθεις καλύτερα. Είμαι σίγουρη! Φιλιά.

[poupoukitsa]

Δημητρα μου καλησπερα κ απο μενα. μην χαλας κοριτσι μου αυτην την ωραια περιοδο τησ ζωης σου με ασχημες σκεψεισ.εχεισ τοσο ωραια πραγματα να νιωσεισ και να δεισ ;) οκ καταλαβαινω οτι νιωθεισ μονη σου κ σε πιανει το παραπονο(καπωσ ετσι ενιωθα κ εγω γιατι οι δικοι μου ειναι μακρυα)αλλα οταν κοιταζα την κοιλιτσα μου κ τωρα πια την μπεμπα μου τα ξεχναω ολα με τον αντρα σου εισαι καλα συντομα θα εχεισ κ το παιδακι σου, θα δεισ τελικα οτι μονο αυτοι εχουν σημασια...

μασ κανει κ η εγκυμοσυνη λιγο πιο ευαισθητεσ..

μην στεναχωριεσαι οταν θα παει να σε πιασει να χαιδευεισ την κοιλιτσα σου κ να χαμογελασ!!!

[xamiloblepousa]

Κουκλίτσα μου, σε νοιώθω απόλυτα!!!

Εγώ έχω παντρευτει και μένω μόνιμα στη Νάξο κ οι γονείς μου μένουν Λιβαδειά. Τους βλέπω 3 φορες τον χρόνο. Τα αδερφια μου είναι στην Αθήνα, ούτε και εκείνα τα βλέπω όσο θα 'ηθελα. Είμαστε πολύ δεμένη οικογένεια κ μου στοιχίζει πολύ που δεν τους βλέπω.

Στη Ναξο είναι τα πεθερικά μου κ ο κουνιάδος μου. Η πεθερά μου του έχει απίστευτη αδυναμία κ φαίνεται από χιλιόμετρα μακρια. Τους παρακαλάμε εδω κ μια βδομάδα να έρθουν να δούνε το παιδικό δωμάτιο (κατέβηκαν οι γονεις μου κ μας βοήθησαν στις ετοιμασίες - ασε τα χρήματα που έχουν χαλάσει) κ δεν έχουν καταδεχτεί ακόμα. Και εννοείται ότι δεν έχουν κάνει για το μωρό την παραμικρή κίνηση (να σημειώσω ότι είναι το πρώτο εγγόνι κ για τις δυο οικογένειες).

Η μόνη απορία της πεθεράς μου είναι να μάθει το φύλλο (περιμένουν τον εγγονό για να συνεχιστεί το όνομα της οικογένειας). Η πεθερά μου υφαίνει κ δεν έχει κάνει τίποτα για το μωρό (εδω δεν έκανε για τον γιό της όταν μπήκαμε στο σπίτι μας, τεσπα!) Η μαμά μου έχει 7.5 βαθμούς μυωπία και από την μέρα που έμαθε ότι είμαι έγκυος έχει αρχισει κ κεντάει συνέχεια.

Τι τα θες... Δεν θα βρεις το δίκιο σου. Μην στεναχωριέσαι (τα λέω σε σενα για να τα ακούω και εγώ...). Εγώ κάθομαι και χαϊδεύω την κοιλίτσα μου κ ηρεμώ. Να πάνε να πνιγούνε όλοι. Πάνω από όλα είναι το μωράκι μου πλέον......

[Panayiota]

Δυστυχώς λόγω περιορισμένου χρόνου δε μπορώ να σου γράψω πολλά.

Πάντως κάθε φορά που κάθε #@%^** σε πληγώνει εσύ θα χαιδευεις την κοιλίτσα σου και θα σκέφτεσαι ότι σε λίγο καιρό θα έχεις αγκαλιά το μωράκι σου και τότε πιστεψέ με δε θα σε νοιάζει ΚΑΘΟΛΟΥ!!!

υ.γ :Και εγώ μένω Αθήνα ,η μητέρα μου στο Αγρίνιο και ο αδερφός μου στο Βόλο.

[lemon]

Δημητρα μου λειπαμε πολυ που νιωθεις ετσι!Κι εγω το νιωθω αυτο πολλες φορες μιας που κι εγω μενω στην Μυτιληνη και η οικογενεια μου ειναι Θεσσαλονικη.Εχω να τους δω ενα χρονο και περιμενω πως και πως τον Δεκεμβριο να ρθουν οι γονεις μου.Ειναι φορες που θελεις να μιλησεις σε ενα δικο σου ατομο εκτος τον αντρα σου και τις φιλες σου και απο το τηλεφωνο δεν ειναι η καλυτερη συνθηκη.Ξερεις ποσα πραγματα γινονται και δεν τα αναφερω στους δικους μου;Δεν θελω να τους στεναχωρω και κανω πως ολα ειναι μια χαρα!Συμφωνω με τα κοριτσια οτι ειναι πολυ σημαντικο να εισαι καλα με τον αντρα σου αλλα θα θελαμε να χαμε κι ενα τελιως δικο μας ανθρωπο.Προσπαθησε να μην τα σκεφτεσαι αυτα και κοιτα να απολαυσεις την εγκυμοσυνη σου!Οτι χρειαστεις εδω ειμαστε αλλωστε!Φιλακια!!

[magdad]

Αν κάτι σε πληγώνει πες το, βγάλτο απο μέσα σου, μην καταπιέζεσαι, ειδικά τώρα που φιλοξενείς αυτό το πλασματάκι μέσα σου και ότι νιώθεις, νιώθει.... Να μην δίνεις σημασία είναι δύσκολο το ξέρω αλλά και να τα κρατάς μέσα σου είναι ακόμα πιο δύσκολο.

Οι δυσκολίες στην ζωή μας, είναι για να μας κάνουν πιο δυνατούς...

Γλυκά διαδυκτιακά... χεχεχε! φιλάκια στην κοιλίτσα σου από την παρεούλα σου!!!!

[ΤΡΙΣΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΗ]

ΑΓΑΠΗ ΜΟΥ ΣΕ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΩ ΑΠΟΛΥΤΑ. ΕΓΩ ΕΙΠΑ ΟΤΙ ΟΤΑΝ ΓΕΝΝΗΣΩ ΘΑ ΓΡΑΨΩ ΕΝΑ ΒΙΒΛΙΟ ΠΟΥ ΘΑ ΤΟ ΟΝΟΜΑΣΩ "ΕΝΝΕΑ ΜΗΝΕΣ ΜΟΝΑΞΙΑΣ" ΕΓΩ ΕΧΩ ΠΕΡΑΣΕΙ ΤΗΝ ΜΙΣΗ ΜΟΥ ΖΩΗ ΝΑ ΠΑΡΗΓΟΡΩ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ, ΝΑ ΦΡΟΝΤΙΖΩ ΑΡΡΩΣΤΟΥΣ ΚΑΙ ΝΑ ΚΑΝΑΚΕΥΩ ΞΕΝΑ ΠΑΙΔΙΑ. ΚΑΙ ΠΟΤΕ ΜΑ ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΖΗΤΗΣΑ ΑΝΤΑΛΛΑΓΜΑ. ΑΠΟ ΤΗΝ ΜΕΡΑ ΠΟΥ ΕΜΕΙΝΑ ΕΓΚΥΟΣ ΑΠΟΞΕΝΩΘΗΚΑ ΑΠΟ ΜΟΝΗ ΜΟΥ ΛΙΓΑΚΙ ΓΙΑΤΙ ΘΕΣ ΤΟ ΑΓΧΟΣ, ΘΕΣ Η ΨΥΧΟΛΟΓΙΑ????.... ΚΑΙ ΚΑΝΕΝΑΣ ΜΑ ΚΑΝΕΝΑΣ ΔΕΝ ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΕ ΝΑ ΜΕ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΕΙ. ΟΥΤΕ ΚΑΝ Ο ΑΝΤΡΑΣ ΜΟΥ ΠΟΥ ΗΤΑΝ... ΕΙΝΑΙ ΧΑΜΕΝΟΣ ΣΤΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ. ΟΥΤΕ Η ΜΑΜΑ ΜΟΥ ΠΟΥ ΣΤΗΝ ΑΡΧΗ ΜΟΥ ΕΛΕΓΕ ΠΩΣ ΔΕΝ ΗΘΕΛΕ ΝΑ ΔΕΘΕΙ ΜΗΠΩΣ ΚΑΙ ΣΥΜΒΕΙ ΚΑΤΙ, ΚΑΙ ΜΕΤΑ... ΔΕΝ ΞΕΡΩ... ΚΑΠΟΥ ΧΑΘΗΚΕ ΚΙ ΑΥΤΗ ΑΝΑΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΚΛΙΜΑΚΤΗΡΙΟ, ΤΗΝ ΔΟΥΛΕΙΑ, ΚΑΙ ΤΟ "ΚΟΣΤΟΣ" ΟΤΙ ΘΑ ΓΙΝΕΙ ΓΙΑΓΙΑ. ΜΕΡΙΚΕΣ ΦΟΡΕΣ ΕΧΟΥΜΕ ΑΝΑΓΚΗ ΤΟ ΚΑΝΑΚΕΜΑ ΕΙΔΙΚΑ Σ ΑΥΤΗΝ ΤΗΝ ΦΑΣΗ. ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΠΟΙΟ ΕΥΚΟΛΟ ΤΟ ΡΗΜΑΔΙ ΤΟ ΔΑΚΡΥ. ΟΜΩΣ ΞΕΡΕΙΣ ΤΙ ΚΑΤΑΛΑΒΑ ΤΩΡΑ ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΗΣ ΔΙΑΔΡΟΜΗΣ ΤΟΥ ΤΑΞΙΔΙΟΥ ΤΗΣ ΕΓΚΥΜΟΣΥΝΗΣ? ΠΩΣ ΤΣΑΜΠΑ ΣΤΕΝΑΧΩΡΙΟΜΟΥΝ ΚΑΙ ΜΕ ΕΠΙΑΝΕ ΤΟ ΠΑΡΑΠΟΝΟ. ΧΑΛΑΣΑ ΣΤΙΓΜΕΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΠΡΕΠΕ. ΣΤΙΓΜΕΣ ΠΟΥ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΑ ΝΑ ΚΑΤΣΩ ΑΠΛΑ ΚΑΙ ΝΑ ΧΑΙΔΕΨΩ ΤΗΝ ΚΟΙΛΙΤΣΑ ΜΟΥ ΚΑΙ ΝΑ ΧΑΛΑΡΩΣΩ. ΜΗΝ ΧΑΛΑΣ ΛΟΙΠΟΝ ΤΗΝ ΖΑΧΑΡΕΝΙΑ ΣΟΥ. ΜΗΝ ΣΤΕΝΑΧΩΡΙΕΣΕ ΚΑΙ ΜΗΝ ΑΦΗΝΕΙΣ ΚΑΝΕΝΑΝ ΝΑ ΣΕ ΠΛΗΓΩΝΕΙ. ΥΠΑΡΧΕΙ ΜΕΓΑΛΗ ΜΟΝΑΞΙΑ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΠΛΗΘΟΣ ΟΜΩΣ ΜΕΣΑ ΣΟΥ ΜΕΓΑΛΩΝΕΙ ΕΝΑ ΠΛΑΣΜΑΤΑΚΙ ΠΟΥ ΔΟΞΑ ΤΟΝ ΘΕΟ ΔΕΝ ΘΑ Σ ΑΦΗΣΕΙ ΠΟΤΕ ΜΟΝΗ...

[magdad]

Αχ gastroula τι μου θύμησες και με συγκίνησες. Περνόντας και εγώ την ίδια φάση (και ευτυχώς γρήγορα)... θυμάμαι που είπα στον ευατό μου τις πρώτες μέρες στο σπίτ και χάρηκα πολύ " Από δω και πέρα δεν θα είμαι μόνη ξανά" και ευχαριστώ πολύ τον θεό, γιαυτό το πλασματάκι που μας χάρησε και όλα τώρα έχουν ξεχαστεί και κάθε μέρα ξεκινάει και τελείωνει με χαμόγελο!!!

[esys]

Δήμητρα καλησπέρα, δεν ξέρω σε ποιο μήνα της εγκυμοσύνης σου είσαι αλλά σίγουρα οι ορμόνες επηρρεάζουν τα συναισθήματα και τη σκέψη σου. Αφού με το συντροφό σου όλα καλά τους υπόλοιπους γράψε τους κανονικά. Φυσικά η μοναξιά είναι απαίσια και οι άνθρωποι που δίνονται πολύ έχουν την ανάγκη να είναι περιτριγυρισμένοι από άλλους ανθρώπους, αλλά δυστυχώς όλοι οι άνθρωποι δεν σκέφτονται με τον ίδιο τρόπο ούτε έχουν τις ίδιες ευαισθησίες. Εγώ είμαι στην αρχή της εγκυμοσύνης μου (8η εβδομάδα) και δεν το ξέρει κανείς εκτός από το σύζυγό μου. Η παρέα μου είναι το chat room στο mammyland και στο parents. Πολλές φορές νιώθω μόνη κι εγώ (άσχετα αν το έχω επιλέξει) ειδικά όταν έχω πολλές και τεράστιες απορίες αλλά νομίζω ότι μόνο οι έγκυες μεταξύ μας μπορούμε να συνεννοηθούμε και να βοηθήσουμε η μια την άλλη.

Να ξέρεις είμαστε κοντά σου.

Α, και κάτι άλλο, τους συγγενείς δεν τους επιλέγουμε και καλό είναι να μην τους πολυεμπιστεύεσαι, η εμπειρία μου μέχρι σήμερα έδειξε αυτό που λέμε μακριά κι αγαπημένοι (φυσικά δε μιλάω για τους γονείς ή τους ανρθώπους που μας μεγάλωσαν).

Καλό κουράγιο και να ξέρεις όλες εδώ είμαστε κοντά σου

[marinax]

κοριτσακι καλησπερα,διαβασα δυο φορες το κειμενο σου,πιο πολυ για να συνειδητοποιησω ποσο το ιδιο ενιωθα,οπως κι εσυ,οταν ημουν κι εγω-εστω για λιγο εγκυος-...

δε θα πω οτι φταινει οι ορμονες(αν και σε ενα βαθμο παιζει αυτο,το ξερεις κι εσυ αλλωστε)..ουτε θα σου πω οτι αφου εισαι καλα με τον συζυγο σου,αρκει αυτο κι ολα οκ(που βεβαια ειναι το παν,ετσι κι αλλιως!!)

αλλα ειναι κανονας καποιοι να δειχνουν το προσωπο τους απεναντι στην μεγαλυτερη χαρα κι ευτυχια μιας γυναικας..

ετσι κι εγω,οταν ανακοινωσα τοτε την εγκυμοσυνη μου,οι μονοι που πραγματικα χαρηκαν ηταν η δικη μου οικογενεια..θα ηθελα να ηταν κι ο πατερας μου,αλλα εχει "φυγει"απο κοντα μας 2,5 χρονια τωρα και του ειχα τρελλη αδυναμια..

απο τον υπολοιπο κυκλο του φιλου μου,αυτο που ειδα ηταν μονο σκεπτικισμος και ενα παγωμα...θες γιατι δεν ειμαστε ακομα παντρεμενοι,θες γιατι ενιωσαν οτι με την εγκυμοσυνη θα τον "βαραινα" και οικονομικα αλλα και ψυχολογικα (λες και δεν εχω την δουλεια μου και δεν μοιραζομαστε τα εξοδα),θες ο,τι αλλο μπορεις να φανταστεις..τα λογια που ακουγα οταν εξεφρασα την φοβια μου τοτε,τις ανησυχιες μου για την πορεια της εγκυμοσυνης ηταν αυτα:ε! ενταξει..γιατι ανησυχεις! δεν ηταν αυτο που ηθελες! εγω τα επαιρνα πολυ προσωπικα και ακομα και τωρα που σου γραφω μεσα μου δεν το εχω διαγραψει και λεω:γιατι να τους αφηνα να με πληγωναν τοτε;τους χρωσταγα κατι;η μονη τους ανησυχια και ενδιαφερον ηταν οταν εγινε η αποξυση και ηρθαν σπιτι,αλλα πιο πολυ για να παρηγορησουν τον γιο,τον αδελφο κλπ...καταλαβαινεις;για να μη χρεωθει εκεινος την αποτυχια..το μονο που τους ενοιαζε ηταν αυτο...

υπηρχαν φορες που τρωγαμε ολοι μαζι και δεν φροντιζαν να ειμαι λιγο πιο ξεκουραστη,αλλα με αφηναν να κανω και δουλειες...τι μαλ...ας κι εγω!!

για να δειξω οτι τους νιωθω κοντα μου,για να μη πουν κατι και το επιβαρυνθει ο δικος μου ανθρωπος...κι εγω νιωθω οτι ξεφευγω απο το θεμα και μιλαω για τα δικα μου.αλλα ειναι πραγματα και συναισθηματα που σε πνιγουν...

αυτο που καταλαβα απο την μικρη για μενα διαρκεια εγκυμοσυνης και διαβαζοντας σε,ειναι να μην αφηνεις να σε επηρρεαζουν,να μην αφηνεις να σε αγχωνουν,να κλεινεις τα αυτια σου και να μην ακους,να κλεινεις τα ματια και να μη βλεπεις...θα μου πεις:ευκολο! οχι,ομως θα βρεις τον τροπο χαιδευοντας την κοιλιτσα σου και περιμενοντας το θαυμα σου να ερθει,να σε αγκαλιασει και να γινει εκεινο η παρεα σου,η συντροφια σου,η δυναμη σου...

ανθρωποι ειμαστε και εχουμε τις στιγμες μας και θελουμε κανακεμα και παρηγορια και καλο ειναι να μη δειχνουμε ατρωτοι,δε γινεται παντα να ειμαστε εμεις οι δυνατοι...αλλα και παλι σκεπτομαι οτι δε θα ηθελα ποτε να "χαριζω ποντους" σε καποιους που δεν με εχουν απο την αρχη αγκαλιασει οπως θα ηθελα...αστους απλα να υπαρχουν...καλη δυναμη σου ευχομαι!!

[alexandra36]

Ένα πράγμα δεν πρέπει να κάνεις, να ΣΤΕΝΑΧΩΡΙΕΣΑΙ.

Γιατί θα στεναχωρέσεις και το μωράκι σου και δεν το θέλεις....

Θα πρέπει να βρεις τη δύναμη και τον τρόπο να αποδυναμώσεις αυτούς

τους ανθρώπους και να μην σε αγγίζει τίποτα!

Το μωρό σου έχει προτεραιότητα τώρα και πίστεψε με, όταν έρθει η

ώρα με το καλό, και γεννήσεις δεν θα σε νοιάζει κανείς και τίποτα.

Κάντο μια ώρα αρχίτερα.....

Κάθε φορά που κάτι πάει να σε στεναχωρίσει, θα έρχεσαι εδώ στην παρέα

μας και θα το μοιράζεσαι μαζί μας. Αυτόματα αυτό θα εξαφανίζεται!

[alexandra36]

.....μόνο να χαμογελάς και να χαιδεύεις την κοιλίτσα σου!!!!

[yiotaki!!!!]

ΑΧ ΚΟΠΕΛΑ ΜΟΥ ΝΑ ΞΕΡΕΣ ΠΟΣΕΣ ΦΟΡΕΣ ΜΕΡΕΣ Κ ΝΥΧΤΕΣ ΕΧΩ ΚΛΑΨΕΙ ΜΕ

ΛΙΓΜΟΥΣ ΑΠΟ ΜΟΝΑΞΙΑ...ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΦΑΝΤΑΣΤΕΙΣ ΓΛΥΚΕΙΑ ΜΟΥ..

ΜΕΝΩ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟ Κ ΕΙΜΑΣΤΕ ( ΜΕ ΤΟΝ ΣΥΖΗΓΟ ) ΑΠΟ ΑΘΗΝΑ,ΟΠΟΤΕ ΟΙ

ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΕΣ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ ΕΚΕΙ..ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΠΩ ΟΤΙ ΕΧΩ ΚΑΤΑΛΑΒΕΙ ΣΤΟ

ΜΕΓΙΣΤΟ ΒΑΘΜΟ ΤΙ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΜΟΝΑΞΙΑ ΚΥΡΙΩΣ ΨΥΧΙΚΗ.....ΤΗΝ ΕΓΚΥΜΟΣΥΝΗ

ΜΟΥ 9 ΜΗΝΕΣ ΤΗΝ ΠΕΡΑΣΑ ΜΟΝΗ,ΜΙΑ ΔΥΣΚΟΛΗ ΕΓΚΥΜΟΣΥΝΗ ΟΜΟΛΟΓΟΥΜΕΝΩΣ

ΜΕ ΕΝΑΝ ΣΥΖΗΓΟ ΝΑ ΔΟΥΛΕΥΕΙ ΑΠΟ 11 ΤΟ ΠΡΩΙ Κ ΝΑ ΕΡΧΕΤΑΙ ΑΠΟΓΕΥΜΑ ΠΟΛΛΕΣ

ΦΟΡΕΣ Κ 12 ΤΗΝ ΝΥΧΤΑ Κ ΓΩ ΟΛΗ ΜΕΡΑ ΜΟΝΗ....ΑΝΑΓΚΑΣΤΗΚΑ ΝΑ ΤΑ ΚΑΝΩ ΟΛΑ

ΜΑ ΟΛΑ ΑΣΧΕΤΩΣ ΑΝ Ο ΓΙΑΤΡΟΣ ΜΟΥ ΕΙΧΕ ΠΕΙ ΣΤΟ ΚΡΕΒΑΤΙ ΜΗΝ ΧΑΣΩ ΤΟ ΠΑΙΔΙ.

ΤΙ ΝΑ ΕΚΑΝΑ???? Η ΜΟΝΗ ΠΑΡΗΓΟΡΙΑ ΤΑ ΤΗΛΕΦΩΝΑ ΜΕ ΤΗΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΜΟΥ...

ΟΤΑΝ ΓΕΝΝΗΣΑ ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΠΡΑΓΜΑ ΠΟΥ ΕΙΠΑ ΗΤΑΝ ΄΄ΣΕ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΑΓΓΕΛΕ ΜΟΥ

ΠΟΥ ΗΡΘΕΣ ΣΕ ΜΕΝΑ Κ ΔΕΝ ΘΑ ΞΑΝΑΜΕΙΝΩ ΜΟΝΗ,ΣΕ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΑΓΑΠΗ ΜΟΥ΄΄!

ΤΩΡΑ ΠΟΥ Ο ΓΙΟΣ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ 14 ΜΗΝΩΝ ΕΙΜΑΙ ΠΟΛΥ ΚΑΛΑ ΟΛΗ ΜΕΡΑ ΑΣΧΟΛΟΥΜΑΙ

ΜΕ ΤΟΝ ΠΡΙΓΚΗΠΑ ΜΟΥ ΑΝ Κ ΕΙΝΑΙ ΖΩΗΡΟΥΛΗΣ..Κ ΠΑΛΙ ΔΕΝ ΕΧΩ ΒΟΗΘΕΙΑ ΑΠΟ

ΚΑΝΕΝΑΝ ΜΟΝΟ ΟΤΑΝ ΕΡΧΕΤΑΙ ΠΟΥ Κ ΠΟΥ Η ΜΑΝΟΥΛΑ ΜΟΥ...ΟΤΑΝ ΕΡΧΟΝΤΕ ΤΟ

ΑΛΛΟ ΣΟΙ ΤΟΥΣ ΕΝΔΙΑΦΕΡΕΙ ΝΑ ΜΗΝ ΤΟΝ ΚΟΥΡΑΖΩ Κ ΝΑ ΤΟΝ ΦΡΟΝΤΙΖΩ ΟΠΩΣ ΕΧΩ

ΤΟ ΠΑΙΔΙ...ΑΣΕ ΣΤΑ ΓΡΑΦΩ Κ ΦΟΥΝΤΩΝΩ...

ΕΧΩ ΦΙΛΕΣ ΕΔΩ Κ ΤΗΝ ΚΟΥΜΠΑΡΑ ΜΟΥ ΟΜΩΣ ΚΑΝΕΝΑΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΣΑΝ ΤΗΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΣΟΥ ...ΔΕΝ ΕΧΩ ΚΑΠΟΙΟΝ ΝΑ ΜΙΛΗΣΩ ΕΚΤΟΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΝΤΡΑ ΜΟΥ...

ΟΤΑΝ ΒΛΕΠΩ ΤΟ ΑΓΓΕΛΟΥΔΙ ΜΟΥ ΟΛΑ ΤΑ ΞΕΧΝΑΩ Κ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΤΟ ΘΕΟ ΓΙΑ ΤΟ

ΠΟΣΟ ΜΕ ΕΥΛΟΓΗΣΕ ΝΑ ΓΙΝΩ ΜΑΜΑ..

ΜΗΝ ΣΕ ΑΠΑΣΧΟΛΟΥΝ ΑΥΤΑ ΚΟΠΕΛΑ ΜΟΥ Κ ΜΗΝ ΚΛΑΙΣ ..ΟΤΑΝ ΜΕ ΤΟ ΚΑΛΟ ΕΡΘΕΙ

ΤΟ ΜΩΡΑΚΙ ΣΟΥ ΘΑ ΔΕΙΣ ΔΕΝ ΘΑ ΣΕ ΝΟΙΑΖΟΥΝ ΤΑ ΑΛΛΑ.

ΣΥΓΝΩΜΗ ΚΟΡΙΤΣΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΠΟΣΤ ΑΛΛΑ ΕΠΡΕΠΕ Κ ΓΩ ΚΑΠΟΥ ΝΑ ΤΑ ΠΩ..

Η ΚΑΛΗ ΠΑΡΕΑ ΤΟ ΜΑΜΜΥ....

[Lenaki26]

Otan diavasa to keimeno sou htan san ligo poly ayta pou eleges

na ta grafa egw!

Menoume Germania me ton antra mou edw kai 9 xronia sxedon kai ektos

apo ta petherika mou pou menoun dipla mas den exoume kanenan allo edw!

Oute kan filous giati den exei Ellhnes edw!Perasa kai egw olh thn egymosynh mou monh mou kai as eixa ta petherika mou dipla.Giaytous

tis perisoteres fores htan san na mhn hmoun egyos kai me vazane kai

douleya kanonikotata sto estiatorio mas se 3 posta! Telos panton ayto einai allh istoria...

Polles fores eklapsa kai egw kai klaiw akoma kamia fora otan me pernei to parapano apo monaxia...giati den exw kanenan na milisw kai den eimai kai atomo pou ekrazomai eykola oso kai an pnigomai...

Twra omws exw thn mikrh mou kai ta pragmata einai poly kalytera!

Apla thelw na sou pw,pws ayto pou katalava apo ola ayta ta xronia

einai oti prepei na koitame kai ligo ton eaytouli mas opws syniditopoihsa oti kanoune dystyxws oi pio polloi kai na mhn asxoloumaste me pragmata pou mas xalane! Eidika sthn periodo ths egymosynhs pou eimaste pio eyaisthites.Kathe fora pou tha niwtheis etsi xalia,xaideye thn koilitsa sou kai mila me to mwro sou kai na deis pws amesws tha eisai kalytera!

Ayta apo emena kai xilia sygnwmh an se kourasa! Filakia!

[marinax]

καλη δυναμη και σε εσενα στα ξενα!! εχεις την καλυτερη παρεα που θα μπορουσες να ειχες:το παιδακι σου..."κανεις αλλος εκτος απο τον γονιο"...συμπληρωνω αναφορικα στα πεθερικα σου...φιλια απο Ελλαδα..

[magdad]

Sumpetheraki mou kai esu edw????? Ax mwre ela kai esu ligo pio konta...

[Lenaki26]

magdad έγραψε:

Sumpetheraki mou kai esu edw????? Ax mwre ela kai esu ligo pio konta...

Kai esy?? xaxxxax nyxtopoulia katantisame!!!:laugh:

Tha erthw pou tha paei.... Filakia ston gamprouli mou!!! :kiss:

[dallia]

Από που ν'αρχίσεις... και που να τελειώσεις!!

Πρώτα απ'όλα, θα σου πω να μην στενοχωριέσαι για κανέναν! Μα για κανέναν όμως! Ειδικά τώρα που είσαι έγκυος!Κι από δω και πέρα πρέπει να είσαι πάντα ήρεμη! Και θα σου φέρω παράδειγμα τρανταχτό! Εγώ επηρεάζομαι πάρα πολύ εύκολα σαν άτομο! Όταν ήμουν έγκυος, πολλά νεύρα από τον περίγυρο, πολύ ένταση μου έβγαζαν! Απέφευγα αυτούς τους ανθρώπους όπως ο διάολος το λιβάνι! Τώρα που γέννησα, τα ίδια! Και πως να ντύνω το παιδί, πως να το σκεπάζω.. Και συγκεκριμένα η πεθερά μου! Το λες μια, δεν σου δίνω σημασία! Το ξαναλες σε ξαναγράφω! Την 3η φορά με στρεσάρει, αν μιλήσω θα παρεξηγηθεί, αν όχι θα συνεχίζει το πρήξιμο!! Σήμερα πάλι ο κόμπος έφτασε στο χτένι! Στρεσαρίστηκα τόσο πολύ που το μωρό μου έκανε αμέσως εμετό μια γουλίτσα μεγάλη θα έλεγα αφού με γέμισε από πάνω μέχρι κάτω! Ε δεν άντεξα! Της μίλησα με ήρεμο τρόπο, παρεξηγήθηκε και σηκώθηκα κι έφυγα! Την ξέχεσαν και μετά ο άντρας μου με την μια του αδερφή! Αμάν πια!!

Αλλά πίστεψε με!! Δεν αξίζει! Τώρα, είμαι σπίτι με το μωράκι μου ήρεμη! Και το μωράκι μου είναι ήσυχο κι εγώ την γράφω εκεί που δεν πιάνει μελάνι!

Μόνο εσύ και το μωράκι σου έχουν αξία! Εσύ για να είναι καλά κι αυτό! Όσες φορές έκλαιγα λόγω της λοχείας, το μωράκι μου είχε ένα παράπονο στα ματάκια του! Όταν είχα υστερόπονους μετά την γέννα εκείνο καθόταν ήσυχο στο καλαθάκι του και δεν έκλαιγε! Μόνο κοιτούσε! Μόλις το πάρεις αγκαλίτσα θα καταλάβεις τι εννοώ! Προσπάθησε να μην σε στρεσάρουν γιατί τα μεταδίδεις όλα στο μωρό! Πάνω απ'όλα ηρεμία! Κι αν κάτι σε χαλάει.. Άλλαξε το!! Και αν είναι απαραίτητο να μιλήσεις και με τον άντρα σου! Εγώ του συζητάω με όμορφο τρόπο τι μ'ενοχλεί από το σόι του για να αναλαμβάνει εκείνος! Πρέπει να υπάρχει εμπιστοσύνη κι αρμονία μεταξύ σας και να μην χώνεται κανένας ανάμεσα σε σένα και την οικογένεια σου!!

Ότι χρειαστείς.. να μου πεις!Θα χαρώ να βοηθήσω!

[PURPLE]

ΜΠΡΑΒΟ ΒΡΕ DALIA...ΤΗΝ ΕΒΑΛΕΣ ΣΤΗ ΘΕΣΗ ΤΗΣ!

ΣΥΝΗΘΩΣ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΤΑΚΤΙΚΗ ΑΚΟΛΟΥΘΩ ΜΕ ΤΗΝ ΠΕΘΕΡΑ ΜΟΥ ΚΑΙ ΑΝ ΜΕ ΠΡΗΞΕΙ ΜΕ Μ...ΚΙΕΣ ΟΤΑΝ ΕΡΘΕΙ Η ΜΠΕΜΠΑ ΜΕ ΤΟ ΚΑΛΟ ΞΕΡΩ ΝΑ ΤΗΝ ΒΑΛΑΩ ΣΤΗ ΘΕΣΗ ΤΗΣ!

ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΟ ΑΝΟΙΓΟΥΜΕ ΠΟΥ ΚΑΙ ΠΟΥ ΤΟ ΣΤΟΜΑΤΑΚΙ ΜΑΣ....

ΑΝ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ ΝΑ ΧΑΛΙΟΜΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΠΙΟ ΓΛΥΚΙΑ

ΠΕΡΙΟΔΟ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΜΑΣ.....

ΒΡΕ ΤΑ ΜΩΡΑΚΙΑ ΜΑΣ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΓΕΡΑ ΚΑΙ ΟΠΩΣ ΕΧΩ ΞΑΝΑΠΕΙ

ΤΟ ΣΥΜΠΑΝ ΝΑ ΓΚΡΕΜΙΣΤΕΙ....ΕΙΜΑΙ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΜΟΥ....

ΜΟΝΟ ΓΙ ΑΥΤΗ ΜΕ ΝΟΙΑΖΕΙ.....:silly:

[dimitra23]

και μετα αναρωτιέμαι γιατι έχω κολλήσει τοσο πολύ με το mammyland..

Σασ ευχαριστώ πάρα πολύ για την ανταπόκριση και συγνώμη που δεν σας απαντησα ποιο νωρίς αλλα πέθανε ένας γειτωνας μας και είμασταν στο σπίτι τους.

Ευχαριστώ πολύ για την κατανόηση και είναι παρήγορο για μένα το να ξέρω οτι υπάρχουν και άλλες κοπέλες στην ίδια θέση με μένα.ειλικρινά λυπάμαι πολύ και για αυτές.Ξέρετε, μεγάλωσα σε ένα σόι που γενικά είναι πολύ δεμενο και οι συγγενείς μου απο τότε που με αναλάβαν και με φροντίσαν σαν παιδί μου έμαθαν να σέβομαι, να είμαι διακριτική και όλα αυτά. Οι γαμπροί μας και οι νυφες μας έχουν την τύχη να τους λατρεύουμε και να τους εκτιμούμε, να σεβόμαστε οτι είναι καινούργια μέλη στην οικογένεια και τους κανακεύαμε διαρκώς, ακόμα και τον τρόπο που μηλούσαμε προσέχαμε για να μην παρεξηγηθεί ποτέ αυτό που θα πουμε,

φυσικά αυτό συννεχίζεται μεχρι και σήμερα και δεν με ενολχλεί καθόλου, ίσα-ίσα μπορώ να πω το ευχαριστιέμαι κι όλας γιατι και εκείνοι δείχνουν αντιστοιχα την αγαπη τους. Εκει που ήθελα να καταλίξω λοιπόν είναι οτι έχω μαθει να συμπεριφέρομαι όπως πρέπει και έχω την τύχη να μεγαλώσω με τα καλύτερα πρότυπα, απλα μου κακοφένεται που εγώ δεν βρήκα την ίδια τύχη.Ο μοναδικός άνθρωπος που με υπεραγαπάει απο το σόι του άντρα μου και έτρεξε για μένα ακόμα και όταν ήμουν στο νοσοκομείο είναι ο πεθερός μου, που φυσικά τον υπεραγαπάω και τον νοιάζομαι όπως τον πατέρα μου.

Κακός που περιμένω όσα περιμένω απο τους άλλους..έχετε δίκιο..αλλα μερικές φορές το ρημάδι το μυαλό δεν πάει παρέα με την καρδιά....

Κακός που έσπασα το στομάχι μου βράδυα ατέλειωτα αξαιτίας κάποιον καταστάσεων, αλλα πρέπει με κάποιο τρόπο να το αλλαξω αυτό...δεν ξέρω πως όμως...δεν ξέρω ποιο είναι αυτό το μαγεικό κουμπάκι.....

και οταν θα έρθει το παιδί εγώ γιατι θα πρέπει να είμαι υποχρεωμένη να κάνω πως δεν σημβάινει τίποτα? Γιατι ακόμα και σήμερα αν δω κάποιον να το έχω κλειστο το στόμα μου, αντί να ξεχέσω μερικούς μερικούς που δεν σεβοντε την οικογενεια που έφτιαξα με τον άντρα μου...που δεν σεβάστηκαν οτι είμαι έγκυος..αλλα είπαμε, πρέπει να κρατάμε τις ισοροποιες.. τι να κάνουμε ...δυστηχώς τους συγγενείς δεν τους διαλέγουμε, θα κόιτάξω να αποφεύγω όσο μπορω τα άτομα που με ενοχλούν και οταν ξανασημβεί κατι θα προσπαθήσω να μηλίσω στον άντρα μου, αν και στο παρελθόν του μήλισα κάποτε αλλα...του έιναι πολύ δυσκολο να επέμβει καθώς είναι πολύ λεπτο το θέμα.