Μετάβαση σε περιεχόμενο

Recommended Posts

Δημοσίευση

Αναστσακι μου γλυκο που θες να πας κοπελα μου; εδω θα μεινεις και θα τα λυσουμε ολα, οπως υποθηκε και πιο πανω δεν ειμαστε εδω μονο για χαβαλε αλλα και για τα δυσκολα ολα αντιμετωπιζονται οσο βουνο και αν μας φαινοντε φιλια πολλα σε σενα και στον μπεμπουλη σου.

Δημοσίευση

Αχ Αναστασία μου μακάρι να ήμουν Αθήνα να μπορούσα να σου συμπαρασταθώ από κοντά...

Ελπίζω να λυθεί σύντομα το πρόβλημα της οικογένειάς σου!

Είσαι δυνατή εσύ, το έχεις αποδείξει, θα τα καταφέρεις!

Αν πάλι μπορώ να βοηθήσω με τον οποιοδήποτε τρόπο, μη διστάσεις...

Σε φιλώ!

Δημοσίευση

ευχομαι να πάνε καλά όλα... δεν ξέρω τι περνάς αλλά σε νιώθω γιατι και εγω τον τελευταίο καιρό εχω μεγάλο ζόρι, ενα μεγάλο πρόβλημα που ελπίζω να λυθεί συντομα, προς το παρον το μονο που με ξεαγχώνει είναι το χαμόγελο του γιου μου...

Δημοσίευση

Ότι έχει συμβεί, εύχομαι να περάσει γρήγορα και να μην αφήσει άλλα σημάδια! Κουράγιο κι εύχομαι να γυρίσεις πολύ γρήγορα στην παρέα μας!! Θα μας λείψεις! Εμένα τουλάχιστον αρκετά!!

Δημοσίευση

μονο και μονο η αγαπη σας και η συμπαρασταση σας με κανουν και ειμαι λιγο πιο αισιοδοξη σας ευχαριστω ολες σας μεσα απο την καρδια

σιγουρα τι προβλημα δεν προκειται να λυθει με το να ειμαι μονη και να κλαιω τουλαχιστον ετσι καταλαβα οταν εμεινα λιγες ωρες μονη μου.....απλα λυγισα και νομιζα οτι με το να κλειστω στον ευατο μου θα νιωσω καλυτερα...

ειστε ολες αξιολατρευτες και σας ευχαριστω ολες σας μια μια ξεχωριστα

Δημοσίευση

Nατασουλα πολυ χαρηκα που δεν εφυγες μα πανω απο ολα που καταλαβες οτι το να κλειστεις στον ευατο σου ειναι το τελευταιο που θα σε βοηθησει..

ολα ετσι διογκωνονται...

μιλα καπου καλυτερα πολλα μυαλα απο 1 κατι θα σκεφτουνε οι αλλοι που ειναι εξω απο το προβλημα και θα ειναι πιο αντικειμενικοι απο σενα...

εγω ειμαι στην διαθεση σου...:)

:kiss:

Δημοσίευση

Κοπέλα μου..... σου εύχομαι ολόψυχα..... ό,τι κι αν είναι αυτό που σε βασανίζει.... να το ξεπεράσεις πολύ-πολύ γρήγορα..... για να ξαναχαμογελάσεις.... για τον θησαυρούλη σου..... που χρειάζεται τη μανουλίτσα του! Ναι, κορίτσι μου????? Κι ό,τι χρειαστείς..... μίλα καλέ..... εδώ είναι σύσσωμο το Mammy...... να σε ακούσει και να σου συμπαρασταθεί! Φιλιά πολλά κορίτσι μου και να προσέχεις..... την Αναστασία μας!!!!! Φιλιά και στο μπεμπάκο σου!!!!

  • Απαντήσεις

    • Καλημέρα κορίτσι μου, Εγώ πέρα απ' αυτά που είπαν τα άλλα κορίτσια, ένιωθα μοναξιά όταν συνέκρινα αυθόρμητα και χωρίς να το θέλω τον εαυτό μου με τον άντρα μου. Ενώ ήταν πολύ υποστηρικτικός και με φρόντισε πάρα πολύ στην περίοδο της λοχείας, και ήταν πολύ παρών, ένιωθα τόση μοναξιά που αυτός δεν ξυπνούσε τα βράδια επειδή δεν θηλαζε, που δεν άλλαξε το σώμα του, που δεν σταμάτησε τη δουλειά του κι "έμεινε πίσω", που δεν άφησε τα χόμπυ του ενώ εγώ ήθελα πολύ χρόνο μέχρι να ξανά ξεκινήσω, που του ήταν πιο εύκολο να βρει χρόνο για τον εαυτό του απ'ότι εγώ. Ενώ στην ουσία δεν έκανε κάτι που να "φταίει" και παρόλο που ήταν κι αυτός γονιός του ίδιου παιδιού, ένιωθα τόσο μόνη επειδή δεν ένιωθε και δεν το βιωνε ακριβώς με τον ίδιο τρόπο όπως κι εγώ.  Είχα την τύχη και οι φίλες μου όλες να κάνουμε παιδιά μέσα στο ίδιο διάστημα, οπότε βρήκα την υποστήριξη εκεί.  Θα βρεις κι εσύ τα πατήματα σου, μίλα στον περίγυρο σου για το πώς νιώθεις, πώς βιώνεις τις αλλαγές. Θα βρεις υποστήριξη, ακόμα κι από άτομα που δεν είναι στην ίδια φάση με σένα.  Τέλος, πόσο συμφωνώ με τη @MinaSam στο τελευταίο. Κι εμένα όταν ο άντρας μου έπαιρνε το παιδί (τα παιδιά πλέον) να πάνε κάπου για να μου δώσει χρόνο για τον εαυτό μου, μετά ένιωθα ότι λείπω και ότι μου λείπουν, και "ζήλευα" που περνάν καλά χωρίς εμένα κι ήθελα να είμαι κι εγώ εκεί! 😆 Πραγματικά κι εγώ αξία της μοίρας μου! 😆
    • Καλημέρα κορίτσια, σας ευχαριστώ που πήρατε το χρόνο να μου απαντήσετε!  Απ' ότι καταλαβαίνω, λίγο πολύ, ανεξάρτητα τους χαρακτήρες και τις συνθήκες μας, όλες βιώνουνε σε κάποια φάση λίγη μοναξιά και συνειδητοποιώ ότι τελικά λογικό είναι. Και πριν την εγκυμοσύνη πάλι ήταν περίοδοι που μπορεί  που ένιωθα κάπως έτσι. Απλά τώρα αυτό που συμβαίνει και θα συμβεί είναι huge!  Χαίρομαι που όλες έχετε βρει τα πατήματά σας και μου δίνει κουράγιο ότι θα τα βρω κι εγώ με τον έναν ή τον άλλον τρόπο και από τη στιγμή που αυτό ζητούσα και το ευχόμουν με όλη μου την ψυχή, θα στρέψω το βλέμμα στο ότι ήρθε, έρχεται και πόσο ευγνώμων είμαι για αυτό. Από κει και πέρα κάθε αλλαγή ποτέ δεν έχει μόνο ευχάριστα συναισθήματα. Και με κάθε αλλαγή είναι λογικό να υπάρχουν και κάποιες απώλειες. Προσωπικά δεν είμαι από εκείνες που μιλάνε μόνο για την εγκυμοσύνη τους ή δε νομίζω να μιλάω μόνο εγώ για το παιδί μου χωρίς να δίνω χώρο στον άλλον να μου πει τα δικά του νέα και τις δικές του ανησυχίες. Απο κει και πέρα αν ο άλλος δεν μπορεί να διαχειριστεί τη νέα μου συνθήκη, τότε είναι δικό του θέμα και καλύτερα να μην είναι κοντά μου αν δεν μπορεί. Νομίζω ξεκαθαρίζουν πολλά πράγματα έτσι κι αλλιώς.  @eva96 σχετικά με αυτό που είπες ναι μετά την αυχενική θα νιώσεις καλύτερα κι εγώ έτσι ήμουν ήθελα να το μοιραστώ και το ήξεραν ελάχιστα άτομα, και ναι από αυτά δεν έδειξαν όλα το ίδιο ενδιαφέρον. Αλλά καλύτερα θα πω, τα βλέπεις όλα πιο ξεκάθαρα. 
    • Καλημέρα! Εγώ θα πω κάτι που είχα διαβάσει όταν έκανα τον γιο μου και μου φάνηκε πολύ σωστό. Παρόλο που εγώ ήμουν από αυτές τις γυναίκες που ερωτεύτηκα τον γιο μου από το τεστ εγκυμοσύνης, η περίοδος με το μωρό και αναφέρομαι στον πρώτο χρόνο ολόκληρο είναι ένα πένθος του παλιού σου εαυτού, των παλιών συνηθειών και της παλιάς σου ζωής. Από τη μια όντως ένιωθα ότι η θέση του μπέμπη ήταν πάντα στο σπίτι μας αλλά από την άλλη είμαι ένας άνθρωπος με τη δουλειά μου, τα χόμπι μου και μετά με τον άντρα μου και τους φίλους μου και είμαστε πολύ του έξω. Ξαφνικά και ειδικά εφόσον γέννησα χειμώνα, έβγαινα μεν με το μωρό από την πρώτη εβδομάδα κάθε πρωί για βόλτα αλλά όλοι δούλευαν, το μωρό δε μιλάει να πεις καμία κουβέντα αλλά και όταν έβλεπα τους άλλους δεν είχα να πω τίποτα για μένα που δε σχετιζόταν με το παιδάκι μου. Κάποιες γυναίκες δεν έχουν θέμα με αυτό και πολύ καλά κάνουν και μάλιστα νομίζω ότι είναι και πιο ικανοποιημένες απτή ζωή τους, εγώ όμως δεν είμαι έτσι και το να νιώθω ότι έχω να πω κάτι για τον εαυτό μου που δε συνδέεται με το σπίτι μου με ανανεώνει. Σε όποια κατηγορία κι αν βρεθείς όμως θα βρεις τα πατηματά σου και όλα θα γίνουν φυσιολογικά αλλά με έναν διαφορετικό τρόπο που μετά από λίγο δε θα θυμάσαι καθόλου πως ήσουν πριν το μωράκι. Αφού πλέον αν λείπει ο άντρας μου με τον γιο μου πολλές ώρες κανένα Σάββατο στην αρχή λέω ναι θα κάνω το ένα το άλλο, θα πάω εδώ εκεί κλπ και μετά από κανένα τρίωρο μου φαίνεται άδειο το σπίτι. Αξία της μοίρας μου  
  • Νέες συζητήσεις

×
×
  • Προσθήκη...