ΑΣ ΑΚΟΥΣΟΥΜΕ ΟΜΟΡΦΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ.

[ΝΑΝΑ2]

ΚΟΡΙΤΣΙΑ,ΠΟΛΛΕΣ ΚΟΠΕΛΕΣ ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΚΙ ΑΥΤΟ ΤΟΝ ΜΗΝΑ ΑΔΙΑΘΕΤΗΣΑΝ(ΠΧ ΜΑΝΙΑΜΟΥΝΙΑΣ),ΑΛΛΕΣ ΑΠΕΒΑΛΑΝ(ΠΧ ΜΚ23) ΚΙ ΑΛΛΕΣ ΕΖΗΣΑΝ ΤΗ ΜΕΓΙΣΤΗ ΑΠΩΛΕΙΑ(WENDY),ΠΙΣΤΕΥΩ ΛΟΙΠΟΝ ΠΩΣ ΗΡΘΕ Η ΩΡΑ ΟΛΕΣ ΟΙ ΥΠΟΛΟΙΠΕΣ ΠΟΥ ΚΑΤΑΦΕΡΑΝ ΝΑ ΚΡΑΤΗΣΟΥΝ ΤΟ ΜΠΕΜΠΑΚΙ ΤΟΥΣ ΣΤΗΝ ΑΓΚΑΛΙΤΣΑ ΤΟΥΣ Ή ΔΙΑΝΥΟΥΝ ΤΗΝ ΟΜΟΡΦΗ ΠΕΡΙΟΔΟ ΤΗΣ ΕΓΚΥΜΟΣΥΝΗΣ ΝΑ ΜΑΣ ΠΟΥΝ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥΣ ΜΕΧΡΙ ΝΑ ΚΡΑΤΗΣΟΥΝ ΤΟ ΘΕΤΙΚΟ ΤΕΣΤ Ή ΝΑ ΤΟΥΣ ΠΟΥΝ ΑΠΟ ΤΟ ΜΙΚΡΟΒΙΟΛΟΓΙΚΟ ΚΥΡΙΑ ΤΑΔΕ ΕΙΣΤΕ ΕΓΚΥΟΣ.

ΕΤΣΙ ΜΩΡΕ ΝΑ ΠΑΡΟΥΜΕ ΛΙΓΟ ΘΑΡΡΟΣ

[Haroullini]

Πολυ μ'αρεσε το θεματακι σου! ευχαριστα να λεμε!

με τον αντρα μου καταρχην, προετοιμαστηκαμε ψυχολογικα πως χρειαζονται μερικες προσπαθειες για να καταφερεις να μεινεις εγκυος.... αυτο εγινε ΠΡΙΝ αρχισουμε τις προσπαθειες αλλα οταν ηδη προσεχαμε. οταν αποφασισαμε να κανουμε ελευθερα ερωτα, εκεινο το συγκεκριμενο μηνα δεν μετρησα καν τις γονιμες μου μερες, ημασταν ανετοι και καναμε ερωτα γιατι το θελαμε και οχι γιατι πρεπει για να κανουμε παιδακι. τελικα ημασταν ενα ολοκληρο μηνα ελευθερου ερωτα. στη συνεχεια ειχα καθυστερηση, εκανα 2 τεστ του φαρμακειου και βγηκαν ΑΡΝΗΤΙΚΑ και τα 2!!! τελικα η καθυστερηση συνεχιστηκε, εκανα χοριακη και εδειξε 918, δηλαδη ημουν ηδη 4 βδομαδων!

πως τα καταφερα? χαλαρα και αγαπημενα, χωρις αγχος!!!

τωρα ειμαι 6 βδομαδες! απο βδομαδας παω γιατρο ν'ακουσω την καρδουλα του!!!:woohoo: :woohoo: :woohoo: :woohoo: :woohoo: :woohoo:

χαλαρωση σε ολες και συντομα εγκυουλες!

[Irene1]

ΜΠΡΑΒΟ! Τέλεια ιδέα ΝΑΝΑ 2!

Οταν γυρίσω με το καλό, θα βρώ πολύ αισιόδοξα κείμενα να με περιμένουν!

Φιλάκια!

[ΝΑΝΑ2]

ΧΑΡΟΥΛΙΝΙ ΜΟΥ,ΤΟ ΞΕΡΩ ΟΤΙ ΕΙΣΑΙ ΕΓΚΥΟΥΛΑ ΚΑΙ ΣΟΥ ΕΧΩ ΕΥΧΗΘΕΙ ΣΤΟ ΠΟΣΤ ΣΟΥ.ΜΕ ΤΟ ΚΑΛΟ ΚΑΙ ΠΑΛΙ.

ΔΗΛΑΔΗ ΗΣΟΥΝ ΤΥΧΕΡΟΥΛΑ ΚΑΙ ΕΜΕΙΝΕΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΡΩΤΟ ΜΗΝΑ;;

ΕΙΧΕΣ ΣΤΑΘΕΡΟ ΚΥΚΛΟ ΚΑΙ ΠΑΡΟΛΑ ΑΥΤΑ ΤΑ ΤΕΣΤ ΣΟΥ ΒΓΗΚΑΝ ΑΡΝΗΤΙΚΑ;;;;

[Θέλω να γίνω μαμά]

Πολύ ωραία ιδέα, όντως, αλλά δε βλέπω καμία να γράφει τίποτα καλό, να παίρνουμε θάρρος κι εμείς!!!!!!!

Άντε, γράψτε κάτι!!!!!!

[Θέλω να γίνω μαμά]

Α, σόρι, δεν είδα το μήνυμα της Χαρούλας!!!!!!!

[Haroullini]

Σταθεροτατο κυκλο! 26-28 μερες. μονο 2-3 μετρημενες φορες πηγα στις 30-31 μερες και αυτο ηταν λογω αποτομης αλλαγης κλιματος!

εδωσες εμφαση στο οτι εμεινα εγκυουλα απο τον πρωτο μηνα. αλλου πρεπει να δωσεις εμφαση, .... στην ΨΥΧΟΛΟΓΙΑ που τονισα τοοοσο πολυ!!!

[ΦΑΝΗ26]

Εμεις ξεκινησαμε προσπαθειες περσι τον Μαιο..

Μολις ειχαμε παντρευτει..!!

Ολα ηταν τελεια.. μπηκαμε στο σπιτακι μας.. μονοι μας..

με ολα μας τα καλα.. ηρθε και η μονιμοποιηση του αντρα μου..

και ολα κυλουσαν ΤΕΛΕΙΑ..!!

Το καλοκαιρακι ομως περασε και εφτασε ο Σεπτεμβρης..

Περασαν 4 "ακαρποι" μηνες και η ψυχολογια μου δεν

ηταν καθολου καλα..

Τι κι αν ελεγα πως ημουν χαρουμενη? Χαλια ημουν..

Εκλαιγα καθε βραδυ που ξαπλωνα κι ελεγα πως.. ποτε δεν θα

γινω μαμα..

Στις 27 Σεπτεμβη με παιρνουν σηκωτη απο τον αρραβωνα της

κουμπαρας μου.. ειχα πιει τοοοσο που δεν ηξερα τι ελεγα..

Ηρθε ο Οκτωβρης.. Στις 11 του μηνα ο αντρας μου εκλεινε τα 29..!

Βγηκαμε.. το γιορτασαμε για τα καλα!!

Στις 2 Νοεμβριου ακουσαμε μια καρδουλα να χτυπαει..!!

Η χαρα μας ηταν απεριγραπτη και τα συναισθηματα ΜΟΝΑΔΙΚΑ..!!

3 Ιουλιου κρατησαμε αγκαλια το κοριτσακι μας..!!

Η ζωη μας ΤΩΡΑ εχει αλλαξει..!!

Ζω γι' αυτο το πλασματακι που μονο χαρες μας εχει φερει..

Ευχομαι οτι καλυτερο σε ολες σας..!!

[Haroullini]

τα τεστ, τελικα... κανουν μεγα λαθη....

[JUNO]

Νανά μου,

Σε συγχαίρω κι εγώ για την προτοβουλία σου! Εμένα τα κορίτσια της σελίδας με στήριξαν πολύ όταν ακόμα προσπαθούσα και έπαιρνα τη μια απογοήτευση μετά την άλλη γι' αυτό και θέλω κι εγώ με τη σειρά μου να δώσω κουράγιο σε όλα τα υπόλοιπα κορίτσια.

Είχαμε κι εμείς διαγνωστεί σαν ένα από τα πολλά υπογόνιμα ζευγάρια (με προβλήματα ωοριξίας εγώ, με χαμηλή περιεκτικότητα σπέρματος ο άντρας μου)αλλά με κύριο παράγοντα το γνωστό "άγχος". Κάθε μήνα ορμόνες, κάθε μήνα προσπάθειες, κάθε μήνα τεστ, κάθε μήνα αρνητικό αποτέλεσμα. Κάναμε και μια σπερματέγχυση η οποία δεν είχε αποτέλεσμα. Ο γιατρός μου ήταν δυστακτικός, επέμενε να κάνουμε λίγη ακόμα υπομονή, εγώ ήθελα να προχωρήσουμε σε εξωσωματική άμεσα για να μην χάνουμε άλλο χρόνο (προσπαθούσαμε ήδη πάνω από 1 χρόνο) και ο γιατρός μου ζήτησε να κάνουμε με τον αντρούλη μου μια τελευταία προσπάθεια, χωρίς άγχος χωρίς ημερομηνίες και γόνιμες μέρες, απλά να ευχαριστηθούμε ο ένας τον άλλο και ύστερα θα προχωρούσαμε σε οποιαδήποτε άλλη διαδικασία. Ύστερα λοιπόν από την τελευταία μεγάλη απογοήτευση, το πήρα απόφαση πως δεν θα ασχολιόμουν για λίγο καιρό και θα ξαναέκανα ενέργειες μετά το καλοκαίρι. Και ο γιατρός είχε δίκιο.... Μετά το Πάσχα έμαθα ότι είμαι έγκυος!!! Δεν το πίστευα!!

Τι να σας πω? Ήταν οι προσευχές μου στην Παναγίτσα ?(μη με πείτε γραφική, αλλά το πιστεύω και αυτό κατά πολύ και θεωρώ πραγματικά το εμβρυάκι μου "δώρο Θεού" από κάθε πλευρά!!) Ήταν το ότι όντως εκείνο το μήνα κάναμε αγκαλίτσες όπως όταν ήμασταν ελεύθεροι, χωρίς στόχους και προσπάθειες εγκυμοσύνης? Δεν ξέρω, ειλικρινά. Το μόνο που με νοιάζει είναι πως είμαι 5 μηνών, και δεν βλέπω την ώρα να κρατήσω το νινάκι μου στην αγκαλιά μου!!

Το μήνυμα που θέλω για άλλη μια φορά να δώσω σε όλα τα κορίτσια είναι η ελπίδα. Να ελπίζετε και να το πιστεύετε!! Αφού μπορέσαμε εμείς θα τα καταφέρουν σύντομα - με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, δεν έχει σημασία - όλα τα ζευγάρια. Το εύχομαι σε όλες σας και στις προσευχές μου θα είστε πάντα κι εσείς μέσα. Την ξέρω την απογοήτευση του αρνητικού τέστ, τα κακόβουλα σχόλια για "άσφαιρα" σπέρματα και "άγονες" μήτρες, αλλά σήμερα υπάρχουν λύσεις για όλα τα προβλήματα. Και καμιά φορά τα προβλήματα τα έχουμε στο μυαλό και όχι στο σώμα. Εμείς τα καταφέραμε τελικά χωρίς τεχνητό τρόπο, άλλά θα κάναμε ούτως ή άλλως ό,τι χρειαζόταν. Αυτό θα σκέφτεστε κι εσείς. Πρώτα αποβολή του άγχους (ξέρω πόσο δύσκολο είναι, κι εγώ είχα κοντέψει να τρελαθώ, δεν το παίζω υπεράνω!!) και μετά σωστή συνεργασία με το γιατρό σας.

Εύχομαι σε όσους προσπαθούν ακόμα καλή επιτυχία (όση θετική ενέργεια δεν καταναλώνει το μωράκι θα τη στέλνω σε εσάς!), πιστέψτε το και θα γίνει!! Και στα κοριτσάκια που περιμένουν μωράκια να έχουν τέλειες εγκυμοσύνες και... καλά γενητούρια!!

Σας φιλώ!!

[VOYLA]

ΧΑΡΟΥΛΙΝΙ ΕΧΕΙΣ ΔΙΚΙΟ...Η ΨΥΧΟΛΟΓΙΑ ΠΑΙΖΕΙ ΠΟΛΥ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ ΡΟΛΟ...

ΕΜΕΙΣ ΠΑΝΤΡΕΥΤΗΚΑΜΕ ΤΟ '04 Κ ΞΕΚΙΝΗΣΑΜΕ ΑΜΕΣΩΣ ΤΙΣ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΕΣ ΓΙΑ ΜΩΡΑΚΙ....ΤΟΥΣ ΠΡΩΤΟΥΣ ΜΗΝΕΣ ΗΜΟΥΝ ΧΑΛΑΡΗ...ΔΕΝ ΕΙΧΑ ΑΓΧΟΣ.ΑΛΛΑ ΟΣΟ ΠΕΡΝΟΥΣΕ Ο ΚΑΙΡΟΣ,ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΤΟ ΘΕΛΩ ΑΡΧΙΣΑ ΝΑ ΑΓΧΩΝΟΜΑΙ ΥΠΕΡΒΟΛΙΚΑ!!!!

ΑΦΟΥ ΠΕΡΑΣΑΝ 4 ΧΡΟΝΙΑ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΩΝ Κ ΜΙΑ ΕΞΩΣΩΜΑΤΙΚΗ ΠΟΥ ΑΝ Κ ΞΕΚΙΝΗΣΕ ΚΑΛΑ,ΔΕΝ ΠΡΟΧΩΡΗΣΕ(ΑΠΟ ΛΑΘΟΣ ΤΟΥ ΓΙΑΤΡΟΥ)ΒΡΗΚΑ ΕΝΑΝ ΠΟΛΥ ΚΑΛΟ ΓΙΑΤΡΟ ΚΑΝΑΜΕ ΕΞΩΣΩΜΑΤΙΚΗ Κ ΣΤΙΣ 1/7/08 ΕΜΑΘΑ ΟΤΙ ΠΕΡΙΜΕΝΑ ΤΟ ΜΩΡΑΚΙ ΜΟΥ!!!!!!

ΣΤΙΣ 23/7 ΑΚΟΥΣΑΜΕ ΤΗΝ ΚΑΡΔΟΥΛΑ....ΗΤΑΝ ΠΟΛΥ ΠΙΟ ΣΥΓΚΙΝΗΤΙΚΗ ΣΤΙΓΜΗ ΑΠ'ΟΣΟ ΜΠΟΡΟΥΣΑ ΝΑ ΦΑΝΤΑΣΤΩ!!!!!!

Κ ΣΤΙΣ 23/2,ΤΗΝ ΜΕΡΑ ΤΩΝ ΓΕΝΕΘΛΙΩΝ ΜΟΥ ΗΡΘΕ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΤΟ ΚΟΡΙΤΣΑΚΙ ΜΟΥ!!!!!!!!!!

[marilou85]

ΑΧ ΚΟΡΙΤΣΙΑ ΓΡΑΨΤΕ ΚΑΙ ΑΛΛΑ ΟΜΟΡΦΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ.ΔΩΣΤΕ ΜΑΣ ΚΟΥΡΑΓΙΟ ΓΙΑΤΙ ΤΟ ΕΧΟΥΜΕ ΑΝΑΓΚΗ.ΚΑΛΟ ΥΠΟΛΟΙΠΟ ΕΓΚΥΜΟΣΗΝΗΣ ΣΕ ΟΣΕΣ ΕΙΝΑΙ,ΚΑΛΑ ΓΕΝΝΗΤΟΥΡΙΑ ΣΕ ΟΣΕΣ ΠΛΗΣΙΑΖΟΥΝ,ΚΑΛΑ ΘΕΤΙΚΑ ΤΕΣΤ ΣΕ ΟΣΕΣ ΠΡΟΣΜΕΝΟΥΝ ΚΑΙ ΥΠΟΜΟΝΗ ΣΤΙΣ ΥΠΟΛΟΙΠΕΣ.ΣΑΣ ΦΙΛΩ ΟΛΕΣ ΣΑΣ

[mpempoula16]

Κοριτσάκια μου πέρυσι το καλοκαίρι περιμέναμε πως και πως με τον αντρούλη μου να γίνει ο γάμος μας, τον οποίον είχαμε προγραμματίσει για τις 30 Αυγούστου..Τον Ιούνιο ο άντρας μου έλειπε εξωτερικό για επαγγελματικούς λόγους, εγώ εδώ στην Αθήνα, δούλευα, κανόνιζα τα τελευταία του γάμου και ήμουν μοναχούλα μου...Λίγες ημέρες αφού γύρισε από το ταξίδι, δηλαδή 1η Ιουλίου αδιαθέτησα...Δεν είχαμε ξεκινήσει ακόμα προσπάθειες για μωράκι, αλλά το θέλαμε πολύ και οι δύο...Το μωρό μου ήθελε να γίνει μπαμπάς και μου το είχε ζητήσει πριν ακόμα από το γάμο...Εγώ όμως ως παραδοσιακή γυναίκα έλεγα αποκλείεται...Ωστόσο, λέω ένα μήνα πριν το γάμο να του κάνω το χατίρι..έτσι, με το που ξεμπέρδεψα με την ακατανόμαστη, αρχίσαμε να κάνουμε ελεύθερα, αφού λέγαμε ότι αποκλείεται να μείνω με την πρώτη έγκυος...Υπόψιν ότι δεν είχα ποτέ σταθερό κύκλο και ούτε καν ήξερα ποιες είναι οι γόνιμες μέρες μου..Όμως κάναμε έρωτα με το μωρό μου και ήταν απίστευτα...Υπήρχε πάθος, αγάπη, είχαμε λείψει κι ο ένας στον άλλον τόσες μέρες που έλειπε, ερχόταν και ο γάμος μας και ήμασταν στην καλύτερή μας φάση...Μετά από μερικές ημέρες, ένιωθα το στήθος μου πρησμένο, με πονούσε αφάνταστα, ούτε να το αγγίξω δεν μπορούσα...Αφήστε που συνέχεια κοιμόμουν..Απίστευτη υπνηλία..Από τη μια σκεφτόμουν ότι θα είναι από την κούραση από τις προετοιμασίες του γάμου, από την άλλη όμως σκεφτόμουν: "Ρε μήπως είμαι έγκυος;;;;"..Κάθε μέρα το πίστευα όλο και πιο πολύ...Με ασταθή κύκλο και 1 μήνα μετά την τελευταία περίοδο, δηλαδή 1η Αυγούστου, επιστρέφοντας από τη δουλειά, ημέρα Παρασκευή, σταματάω σε ένα φαρμακείο ακι παίρνω το διπλό τεστ Clearblue...To κάνω, βγαίνει αρνητικό..Το λέω στον άντρα μου και στη μαμά μου κι εκείνοι μου έλεγαν "δεν πειράζει..." Κι εγώ ατάραχη τους απαντούσα.."Αν και δε θέλω να είμαι έγκυος την ημέρα του γάμου μου για να μπορέσω να τον ευχαριστηθώ, εγώ είμαι έγκυος..Και τι λένε τα τεστ δε με ενδιαφέρει..." Μιλάμε για βεβαιότητα.... :laugh:

Περνάει το Σάββατο, οι Ρώσοι δεν ήρθαν, πάει Κυριακή τίποτα ακόμα..Κι έτσι αποφασίζω να κάνω και το 2ο τεστ..Το κάνω και βλέπω να αχνοφαίνεται ένα (+)..Ίσα που φαινόταν όμως...Παθαίνω σοκ..Μου κόβονται τα πόδια...Λέω θα πάω να αγοράσω κι άλλο ένα διπλό να το επαναλάβω..Αλλά που να βρω φαρμακείο ανοιχτό Κυριακάτικα...Έψαχνα στα εφημερεύοντα..Πήγα αγόρασα ένα διπλό ακόμα..Γυρίζω στο σπίτι κάνω το ένα και εμφανίζεται ένα πεντακάθαρο (+)..Παίρνω τον άντρα μου, του το λέω, ούρλιαζε από τη χαρά του, αλλά ήμασταν και συγκρατημένοι...Λέμε υπομονή μέρχι αύριο να παω να κάνω χοριακή...Πάω την κάνω το επόμενο πρωί, το απόγευμα που πήγα να πάρω τα αποτελέμσατα μου ερχόταν να λιποθυμήσω από την αγωνία..Αποτέλεσμα: ΤΕΣΤ ΚΥΗΣΕΩΣ ΘΕΤΙΚΟ.....:woohoo: :woohoo:

Δε θυμάμαι πόσες μονάδες είχε δείξει...Παίρνω τηλ τον αντρούλη μου και του λέω.."Αγάπη μου τελικά θα γίνεις μπαμπάς..Άρχισε να κλαίει, να φωνάζει στους φίλου-συνεργάτες του ότι θα γίνει μπαμπάς και με παίρνουν κι εμένα τα ζουμιά...

Αμέσως μετά τηλεφωνό στη βοηθό του γιατρού μου, της λέω το αποτέλεσμα, μου λέει είσαι έγκυος, αλλά είσαι ημερών ακόμα...3-4 εβδομάδων...Να ξανακάνεις σε 2 μέρες..Επανέλαβα τη χοριακή μετά από 2 μέρες, οι μονάδες ανέβαιναν πάάάάάρα πολύ και μετά από μια εβδομάδα πήγαμε να με δει ο γιατρός μου...Μου λέει, είναι πολύ νωρίς για να ακούσουμε καρδούλα..Μπορεί και να μη φανεί τίποτα στον υπέρηχο...Είναι πολύ νωρίς ακόμα..Του απαντάω λοιπόν κι εγώ.."Εγώ ήρθα σήμερα εδώ για να δω το σποράκι μου και να ακούσω την καρδούλα του καιθα την ακούσω..." Είδαμε μια κουκιδίτσα και ναι..Ακούσαμε και την καρδούλα...

Στο γάμο τελικά ήμασταν οι 3 μας..Εγώ, ο άντρας μου και το κοριτσάκι μου..

Γεννήθηκε στις 11/4..Τώρα κρατώ στα χέρια μου τη φραουλίτσα μου και δεν τη χορταίνω..Ζω μόνο για εκείνη και τον μπαμπά της...Το χαμόγελό της με στέλνει στα ουράνια και κάθε μέρα κάνει κάτι διαφορετικό και με τρελαίνει..

Συγγνώμη που σας κούρασα κοριτσάκια μου με το τεράστιο ποστ...Εύχομαι καλή επιτυχία σε όλες όσες προσπαθείτε..Μην απογοητεύεστε!Εγώ ναι μεν ήμουν μικρή όταν έμεινα έγκυος (24 χρονών), αλλά είχα έναν κύκλο........

Απολαύστε τον έρωτα με τους συντρόφυς σας και σύντομα θα γίνετε κι εσείς μανούλες...

Φιλιά πολλά!

[Τόμα]

Λοιπον ακουστε και τη δικη μου ιστορια...

πριν καν παντρευτω ηξερα οτι εχω μια κυστη στην ωοθηκη...

αφου παντρευτηκαμε αρχισαμε προσπαθειες τον Σεπτεμβριο του 2007...

μετα απο τεσσερις μηνες ακαρπων προσπαθειων πηγαινω στο γυναικολογο η κυστη ειχε διπλασιαστη...

η μονη λυση στο προβλημα της κυστης ηταν η λαπαροσκοπηκη αφαιρεση της...

μπαινω χειρουργιο τον Ιανουαριο του 2008... το αποτελεσμα της βιωψιας ηταν ενδομητριωση...

επρεπε να κανω μια θεραπεια με ενεσεις για παυση της περιοδου για εξι μηνες... κανω και τις ενεσεις οι οποιες ηταν μια κολαση... Ιουλιο του 2008 κανω την τελευταια ενεση...Οκτωβριο του 2008 μου ξαναερχετε κανονικη περιοδος και αρχιζω παλι προσπαθειες... 28 Νοεμβριου 2008 εχω για τελευταια φορα περιοδο επειδη ειμαι ΕΓΚΥΟΣ.... δεν το πιστευα οτι μετα απο ολα αυτα ημουν εγκυος ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΑ... και ομως!

Μην το βαζετε κατω θα ερθει το μωρακι απο εκει που δεν το περιμενετε!

Καλη επιτυχια σε ολες!!

[Maniamounias]

Νανά μου με συγκίνησε ΑΠΙΣΤΕΥΤΑ η κίνησή σου.Αυτό που έκανες,ήταν ακριβώς αυτό που είχα ανάγκη...να χαμογελάσω λίγο...

Όσο για σας τις υπόλοιπες...υπέροχες οι ιστορίες σας!Δίνετε κουράγιο σε μας που προσπαθούμε και -προς στιγμή- το χάσαμε.

Να'στε όλες ευτυχισμένες και να χαίρεστε την οικογένειά σας!

[Haroullini]

χαιρομαι για σενα τωρα βρε δημητρακι! εβαλα κι εγω αλλο θεματακι "ευχαριστα να λεμε" για αυτο να σε βλεπω τωρα να γραφεις κατι θετικο εκει περα! αντε κουνησου!!!

[marouli32]

Γλυκά μου κοριτσάκια σας ευχαριστούμε που μοιράζεστε μαζί μας τις τόσο προσωπικές και όμορφες ιστορίες σας!

Να σας ζήσουν τα αγγελουδάκια σας! :laugh:

[Maniamounias]

Το είδα Χαρά μου!

Όπου γάμος και γιορτή,η Βασίλω πρώτη!

[alkost]

θα σας πω κι εγω μια πολυ ωραια ιστορια,μιας οικογενειακης φιλης....

η κοπελα εχει 12 χρονια παντρεμενη..ειναι τωρα 41 χρονων..απο τον πρωτο καιρο προσπαθουσαν,εκοψαν το τσιγαρο,επαιρναν ενισχυτικα ωορηξιας και σπερματος,εκαναν ολες τις εξετασεις,εκαναν σπερματεγχυσεις,εξωσωματικες,τιποτα...για 10 ολοκληρα χρονια..οχι ενα και δυο,δεκα....τελικα εκαναν την τελευταια τους εξωσωματικη προπερσυ..εμεινε εγκυουλα!!!!τρελαθηκαν απο τη χαρα τους,αλλα οταν πηγαν να ακουσουν καρδουλα... δεν υπηρχε εμβρυακι..μονο σακκος..παλινδρομη κυηση.....

η κοπελα περασε εφιαλτικες στιγμες μετα την αποξεση,περιμενε να της ερθει περιοδος για να παει να βαλει σπιραλ!!!!!!δεν ηθελε καν να προσπαθησει!!!ουτε να ακουσει για μωρο!!!!τελικα η περιοδος δεν ερχοταν..δεν εδωσε σημασια αλλα η καθυστερηση συνεχιζοταν μαζι με εμμετους,ζαλαδες και υπνηλια..παει στο γιατρο και βλεπει ενα εμβρυακι γερο και δυνατο,και χτυπουσε και η καρδουλα του!!!!δεν τολμουσε να χαρει η καημενη,μετα τον 5ο μηνα το ανακοινωσε,τωρα εχει ενα τελειο αγορακι το οποιο και βαφτισε η αδερφη του πατερα μου και κολλητη της..

χθες ηρθε για καφε με το μωρο και μας ειπε οτι ειναι παλι εγκυος!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!χωρις να προσπαθησει!!!!!!!απεβαλε το αγχος για παιδι πλεον και εμεινε ξανα αμεσως!!!!!!!!το αγορακι της ειναι 1 ετους και κατι!!!!τρελαθηκα απο τη χαρα μου και τελικα για ακομη μια φορα διαπιστωνουμε οτι φταιει κυριως το αγχος...

τοσα χρονια χαραμισε η κοπελα λογω αγχους....ας ηρεμησουμε λοιπον..

[xamiloblepousa]

Λοιπόν, τα δικά μου προβλήματα ξεκίνησαν πριν απο 14 χρόνια...

Στα 15 μου έκανα αφαίρεση της μιας σάλπιγγας και της μίας ωοθήκης (καρκίνος). Έκανα χημειοθεραπίες και μετά από μερικούς μήνες ήμουν καλά...

Τα χρόνια πέρασαν. Το 2004 γνώρισα τον γιώργο μετά από λίους μηνες διορίστηκα (είμαι εκπαιδευτικός) κ το 2005 παντρευτήκαμε με πολιτικό γάμο (για την μεταθεση). Τον Φλεβάρη 2007 ξεκινήσαμε να χτίζουμε το σπίτι μας και τον Απρίλιο του 2008 μετακομίσαμε. Τον Αύγουστο του 2008 πήγα να κάνω έναν έλεγχο γυναικολογικό για να ξεκινήσουμε προσπάθιες. Για κακή μου τύχη η (μιακαι μοναδική) ωοθήκη είχε κύστη. Με πολλά κλάμματα ξεκίνησα αντισυλληπτικά. Τα πήρα για 2 μήνες, χωρίς να δω κάποια αλλαγή. Τελικά τον Νοέμβριο έκανα λαπαροσκόπηση. Από τον Δεκέμβρη κάναμε σεξ ελεύθερα. Τελικά 26.02.2009 ήταν η τελευταία φορά που είδα περίοδο.

Μέχρι στιγμής όλα πάνε μια χαρά κ το μωράκι μου μεγαλώνει... Φέτος τα χριστουγεννα θα είναι τα καλύτερα της ζωής μας!!!

[ΝΑΝΑ2]

ΚΟΡΙΤΣΙΑ ΟΙ ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΣΑΣ ΕΙΝΑΙ ΑΠΛΑ ΥΠΕΡΟΧΕΣ,ΓΕΜΑΤΕΣ ΑΠΟ ΜΗΝΥΜΑΤΑ ΑΙΣΙΟΔΟΞΙΑΣ.

ΝΑ ΧΑΙΡΕΣΤΕ ΤΑ ΜΩΡΑΚΙΑ ΟΣΕΣ ΗΔΗ ΤΑ ΚΡΑΤΑΤΕ ΑΓΚΑΛΙΑ ΚΙ ΟΣΕΣ ΤΑ ΠΕΡΙΜΕΝΕ ΚΑΛΟ ΕΡΧΟΜΟ ΝΑ ΕΧΟΥΝ ΚΑΙ ΝΑ ΣΑΣ ΚΑΝΟΥΝ ΠΟΛΥ ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΕΣ.

ΕΜΕΙΣ ΠΟΥ ΠΡΟΣΠΑΘΟΥΜΕ ΑΚΟΥΤΕ ΟΧΙ ΑΓΧΟΣ!ΑΝΤΕ ΜΕ ΤΟ ΚΑΛΟ ΟΛΕΣ ΝΑ ΠΑΙΡΝΟΥΜΕ ΣΕΙΡΑ.