Μετάβαση σε περιεχόμενο

Recommended Posts

Δημοσίευση

Επιτέλους γύρισα σπίτι!!! Όχι πως κακοπέρασα στο ΙΑΣΩ! Μια χαρά ήταν! Η παρέα στο δωμάτιο πολύ καλή... Τα κορίτσια φοβερά! Και το ωραίο ήταν ότι 2 γεννήσαμε 31 Ιουλίου και οι άλλες 2 1 Αυγούστου! Επομένως όλες μαζί ήμασταν από την αρχή έως ότου φύγαμε!

Παρασκευή 31 Ιουλίου 2009 και ώρα Ελλάδος 2 παρά την νύχτα!! Κάνω την εισαγωγή.. μπαίνω στο δωμάτιο προετοιμασίας! Ξυρισματάκι, κλύσμα και τα σχετικά! Μια χαρά μέχρι εκεί! Με μεταφέρουν μ'ένα καροτσάκι σε μονόκλινο δωμάτιο... μου παίρνουν αίμα, μου βάζουν την πεταλούδα ώστε να μπει ο ορός το πρωί και τον καρδιοτοκογράφο! Και επίσης περίμενα να μου βάλουν το υπόθετο το οποίο θα μαλάκωνε τον τράχηλο! Η ώρα 4 και κάτι, έφυγε ο άντρας μου να πάει να κάνει ένα ντουζάκι και να ξανάρθει! Μου έβαλαν το υπόθετο το οποίο κατά τις 7 μου έφερε κάποιους ελαφριούς πόνους! Ωστόσο ακούγονταν κάτι τσιρίδες από το βάθος και με τρομοκρατούσαν απίστευτα. Ήθελα να σηκωθώ επιτόπου και να φύγω! Κατά τις 7:30 ήρθε η μαία μου και την είδα σαν τον φύλακα άγγελο μου! Μου βάζει τον ορό.. κι έρχεται κι ο αντρούλης μου!

Όταν άρχισαν οι πρώτοι πόνοι.. άντεχα! Κάποια στιγμή δυνάμωναν .. έφευγαν.. το ίδιο ξανά και ξανά! Κατά τις 10 πρέπει να ήταν ή μπορεί κι αργότερα όπου έκανα την επισκληρίδιο! Ναι.. ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΟΣ ΑΥΤΟΣ ΠΟΥ ΤΗΝ ΕΒΓΑΛΕ!!! Από παρενέργειες ή κουσούρι στην μέση.. τίποτα! Τουλάχιστον για μένα! Το μόνο που ένιωθα, μάλλον κι από τον φόβο της πρωτάρας ήταν ένα τρέμουλο στο σώμα μου όχι πάντα! Οι ώρες περνούσαν.. κι εγώ περίμενα! Συζητούσαμε για το γαμήλιο ταξίδι στην Ιτάλια, για πολλά και διάφορα.. Πότε πότε μ'έπαιρνε ο ύπνος.. Κατά την 1 αισθανόμουν μια πίεση στον πωπό μου! Αυτό ήταν! Φτάναμε στο τελικό στάδιο! Άρχισα πάλι να πονάω μιας κι η επίδραση είχε περάσει κι έπρεπε να βάλουμε κι άλλη δόση! Έκανα εξωθήσεις.. Το παλεύαμε! Τελικά και για να μην σας ζαλίζω πάρα πολύ, γέννησα μετά από άπειρες εξωθήσεις μιας κι αυτός ήταν ψηλά, έβγαλα και μια αιμοροίδα έτσι να έχω κάτι να θυμάμαι και στις 14:25 το μεσημέρι είδα τον άντρακλα μου για πρώτη φορά, ο οποίος ζύγιζε 3.650 και ήταν 53 πόντους!

Όταν βγήκε, τον κρατήσαν ανάποδα, έκοψαν τον λώρο, και τον πήραν να τον καθαρίσουν! Ακούσαμε το κλάμα του.. και μου τον έφεραν αγκαλιά μου! Ήταν πολύ όμορφο συναίσθημα! Το ωραιότερο!!!

Θα σας βάλω και φωτογραφίες να μου πείτε πως σας φαίνεται..

  • Απαντήσεις 124
  • Created
  • Τελευταία απάντηση

Top Posters In This Topic

Δημοσίευση

:woohoo: ΝΑ ΣΟΥ ΖΗΣΕΙ ΝΤΑΛΛΙΑ ΜΟΥ !!!!!!!!!:woohoo: :woohoo:

Ειχαμε ακριβως την ιδια εμπειρία τοκετού....δεν ειναι τελεια τωρα με το μωρο στο σπίτι ???

:cheer: :silly: Ειναι κουκλί, ειναι πολύ ψηλό μωράκι κ εχει κ μακριά δάχτυλα...παιδαρος θα γίνει...κ εμενα 3650 γεννήθηκε....

τωρα να ξεκουράζεσαι...θυλάζεις ?

Δημοσίευση

dallia έγραψε:

Και μια σημερινή που τον έπιασα στην απόλυτη φάση ύπνου... nani1.jpg

ΠΟ ΠΟ ΚΑΛΑ ΕΙΝΑΙ ΤΕΛΕΙΟΣ!!!:woohoo: :woohoo: ΚΟΥΚΛΟΣ!!!:cheer::cheer: ΦΤΟΥ ΦΤΟΥ!!!ΠΑΝΤΑ ΓΕΡΟ ΝΑ ΝΑΙ ΤΟ ΜΩΡΑΚΙ,ΓΕΡΟ ΚΑΙ ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΟ!!!;):P ΝΑ ΤΟ ΧΑΙΡΕΣΤΕ!!ΚΑΛΗ ΛΟΧΕΙΑ ΕΥΧΟΜΑΙ!!:)

Δημοσίευση

Ελενα μου να σου ζησει κουκλα μου!!!!!

Ειναι πραγματικα αντρακι που εμπνεει για...Καψουρα!!!Το καψουρακι σου που ελεγες κ συ!!!

Να 'ναι παντα ευτυχισμενος κ υγιης καλη μου!!!!!

Καλη προσαρμογη να εχετε!!!

Μοιαζει τον πατερουλη του ή μου φαινεται?????

Η φωτο που κοιμαται ειναι υπεροχη!!!!Να μου τον φιλησεις!!!!! :):):)

Δημοσίευση

Dallia μου να σου ζήσει ο παίδαρος...Να είναι γερός και καλότυχος στη ζωή του..Είναι γλύκας..Τρελή μουρίτσα...;) ;)

Να τον χαίρεστε και να τον καμαρώσετε όπως ποθείτε...

Κι εγώ έτσι ταλαιπωρήθηκα με τη σκατούλα μου..Ήταν ψήλα και μου βγήκαν τα μάτια μέχρι να τη βγάλω...:blink::blink:

Καλά σαράντα να έχετε και καλή προσαρμογή...

Πες μας πώς είναι η ζωή με τον μεμπούλη σας, θηλάζεις;;;

όσο μπορείς να κοιμάσαι και να ξεκουρλαζεσαι!!

Φιλάκια πολλά στο κουκλάκι σου!

Δημοσίευση

Να σας ζησει ο μπουμπουκος!

Ειναι μια γλυκα!:)

Του ευχομαι να ειναι πρωτα κ πανω απ'ολα γερος κ τυχερος στη ζωη του κ εσεις παντα διπλα του να τον θαυμαζεται κ να τον καμαρωνεται οπως τωρα!

Υ.Γ. τωρα χρειαζεσαι οπωσδηποτε αλλαγη στο tickerακι σου!:P

Δημοσίευση

ελενα μου γλυκια μου να σου ζησει το παλικαρακι σου ειναι πολυυυυυ γλυκας ομαρφος σαν τους γονεις του εγινες μανουλα βρε!!!! απιστευτο συναισθημα ε????

ποσο χαρηκα δεν φανταζεσαι !!!!!!

να γινει γερος σαν τα ψηλα βουνα και να τον καμαρωσετε οπως ποθειτε και παλι νας σου ζησει γλυκια μου καλη ξεκουραση καλη λοχεια και καλη προσαρμογη

φιλακια πολλα!!!!!!!!!!!!!!

Δημοσίευση

dallia έγραψε:

Και μια σημερινή που τον έπιασα στην απόλυτη φάση ύπνου... nani1.jpg

Είναι πραγματικά για φίλημα:kiss: :kiss: :kiss:

Πανέμορφο μωράκι!!!!

Να σας ζήσει, να είναι πάντα γερός και ευτυχισμένος και εσείς να τον καμαρώνετε!!:)

Δημοσίευση

Έλενα κουκλίτσα μου να σου ζήσει ο κούκλος σου!!

Έχω μια μικρη εντύπωση οτι μοιάζει στον μπαμπά! Κάνω λάθος;!;!

Τα παιδάκια μας εχουν την ίδια ημερομηνία γενέθλια!! Φαντάζομαι λοιπόν πως θα νιώθεις αυτές τις μέρες!!

Άντε και μετά τις 10 Σεπτέμβρη που θα σαραντήσεις θα έρχεσαι και συ με το καροτσάκι σου στις συναντήσεις μας!!

Πολλά τρυφερά φιλούδια στη γλυκειά μαμά και τον πρήγκιπα της!!

Συμμετοχή στη συζήτηση

Μπορείτε να γράψετε τώρα το μήνυμά σας και να εγγραφείτε μετά. Αν έχετε ήδη λογαριασμό, συνδεθείτε τώρα για να δημοσιεύσετε το μήνυμα με το ψευδώνυμό σας.
Note: Your post will require moderator approval before it will be visible.

Guest
Απαντήστε σε αυτή τη συζήτηση...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.


  • Απαντήσεις

    • Καλησπέρα κορίτσι! Είσαι έγκυος ; Θηλάζεις ; 
    • Καλημέρα κορίτσια🌸  Ως μαμά 5 μηνών βρέφους θα σου πω πως όλα τα συναισθήματα που βιώνεις στην εγκυμοσύνη αλλά και που θα βιώσεις μετά προέρχονται αποκλειστικά από τις ορμόνες που μας φέρνουν τα πάνω κάτω.   Όμως, είναι ταξίδι άπλετης χαράς και κούρασης ταυτόχρονα. Την μοναξιά την βιώνουμε θεωρώ γιατί μπαίνουμε μόνες μας σε μια νέα ζωή, μαζί με μια νέα ζωή.    Μέχρι τώρα, λέω ότι έχω κενά μνήμης μέχρι τον πρώτο μήνα που γέννησα. Θυμάμαι ελάχιστα πράγματα και νομίζω κάθε μανούλα στο πρώτο της παιδί.   Προσπαθείς να μάθεις, να συνηθίσεις, να προσαρμοστείς! Μετά όμως που τα έχεις κατακτήσει όλα αυτά μοιάζουν όλα μαγικά και με έναν μαγικό τρόπο βρίσκεις πάλι τον εαυτό σου και κάνεις τα πάντα μαζί με το παιδάκι σου και δεν στερείσαι τίποτα απολύτως! Αν έχει βοήθεια ακόμη καλύτερα!!    Εγώ στις 10 μέρες ήθελα μια βόλτα, πήρα τον άντρα μου και πήγαμε με το αμάξι και ένιωσα τόσο όμορφα που μετά γύρισα στο μωράκι μου με γεμάτες μπαταρίες🫶🏻  Μη φοβάσαι την μοναξιά, το παιδί σου θα σου καλύψει κάθε κενό είτε μείνεις με τις φίλες που έχεις είτε κάνεις νέες η ζωή σου θα είναι πανέμορφη από δω και πέρα και σου εύχομαι να το απολαύσεις🙏🏻
    • @MantariniΤι υπεροχα νεα🤍🤍🩵Με το καλο το αγοράκι σου κορίτσι μου, να εχεις μια όμορφη και ήρεμη εγκυμοσύνη!!          Κορίτσια την επόμενη εβδομάδα περιμένω να αδιαθετησω και ο άντρας μου θα πάει για εξετάσεις και μετα και εγώ. Νιωθω κάπως καλύτερα που αποφασισαμε να προγραμματιστούν αυτες οι εξετάσεις. Αν μας επιτρέψει ο γιατρός στον κυκλο του Νοεμβρίου να κανουμε την πρόκληση🙏
    • Καλημέρα κορίτσι μου, Εγώ πέρα απ' αυτά που είπαν τα άλλα κορίτσια, ένιωθα μοναξιά όταν συνέκρινα αυθόρμητα και χωρίς να το θέλω τον εαυτό μου με τον άντρα μου. Ενώ ήταν πολύ υποστηρικτικός και με φρόντισε πάρα πολύ στην περίοδο της λοχείας, και ήταν πολύ παρών, ένιωθα τόση μοναξιά που αυτός δεν ξυπνούσε τα βράδια επειδή δεν θηλαζε, που δεν άλλαξε το σώμα του, που δεν σταμάτησε τη δουλειά του κι "έμεινε πίσω", που δεν άφησε τα χόμπυ του ενώ εγώ ήθελα πολύ χρόνο μέχρι να ξανά ξεκινήσω, που του ήταν πιο εύκολο να βρει χρόνο για τον εαυτό του απ'ότι εγώ. Ενώ στην ουσία δεν έκανε κάτι που να "φταίει" και παρόλο που ήταν κι αυτός γονιός του ίδιου παιδιού, ένιωθα τόσο μόνη επειδή δεν ένιωθε και δεν το βιωνε ακριβώς με τον ίδιο τρόπο όπως κι εγώ.  Είχα την τύχη και οι φίλες μου όλες να κάνουμε παιδιά μέσα στο ίδιο διάστημα, οπότε βρήκα την υποστήριξη εκεί.  Θα βρεις κι εσύ τα πατήματα σου, μίλα στον περίγυρο σου για το πώς νιώθεις, πώς βιώνεις τις αλλαγές. Θα βρεις υποστήριξη, ακόμα κι από άτομα που δεν είναι στην ίδια φάση με σένα.  Τέλος, πόσο συμφωνώ με τη @MinaSam στο τελευταίο. Κι εμένα όταν ο άντρας μου έπαιρνε το παιδί (τα παιδιά πλέον) να πάνε κάπου για να μου δώσει χρόνο για τον εαυτό μου, μετά ένιωθα ότι λείπω και ότι μου λείπουν, και "ζήλευα" που περνάν καλά χωρίς εμένα κι ήθελα να είμαι κι εγώ εκεί! 😆 Πραγματικά κι εγώ αξία της μοίρας μου! 😆
    • Καλημέρα κορίτσια, σας ευχαριστώ που πήρατε το χρόνο να μου απαντήσετε!  Απ' ότι καταλαβαίνω, λίγο πολύ, ανεξάρτητα τους χαρακτήρες και τις συνθήκες μας, όλες βιώνουνε σε κάποια φάση λίγη μοναξιά και συνειδητοποιώ ότι τελικά λογικό είναι. Και πριν την εγκυμοσύνη πάλι ήταν περίοδοι που μπορεί  που ένιωθα κάπως έτσι. Απλά τώρα αυτό που συμβαίνει και θα συμβεί είναι huge!  Χαίρομαι που όλες έχετε βρει τα πατήματά σας και μου δίνει κουράγιο ότι θα τα βρω κι εγώ με τον έναν ή τον άλλον τρόπο και από τη στιγμή που αυτό ζητούσα και το ευχόμουν με όλη μου την ψυχή, θα στρέψω το βλέμμα στο ότι ήρθε, έρχεται και πόσο ευγνώμων είμαι για αυτό. Από κει και πέρα κάθε αλλαγή ποτέ δεν έχει μόνο ευχάριστα συναισθήματα. Και με κάθε αλλαγή είναι λογικό να υπάρχουν και κάποιες απώλειες. Προσωπικά δεν είμαι από εκείνες που μιλάνε μόνο για την εγκυμοσύνη τους ή δε νομίζω να μιλάω μόνο εγώ για το παιδί μου χωρίς να δίνω χώρο στον άλλον να μου πει τα δικά του νέα και τις δικές του ανησυχίες. Απο κει και πέρα αν ο άλλος δεν μπορεί να διαχειριστεί τη νέα μου συνθήκη, τότε είναι δικό του θέμα και καλύτερα να μην είναι κοντά μου αν δεν μπορεί. Νομίζω ξεκαθαρίζουν πολλά πράγματα έτσι κι αλλιώς.  @eva96 σχετικά με αυτό που είπες ναι μετά την αυχενική θα νιώσεις καλύτερα κι εγώ έτσι ήμουν ήθελα να το μοιραστώ και το ήξεραν ελάχιστα άτομα, και ναι από αυτά δεν έδειξαν όλα το ίδιο ενδιαφέρον. Αλλά καλύτερα θα πω, τα βλέπεις όλα πιο ξεκάθαρα. 
  • Νέες συζητήσεις

×
×
  • Προσθήκη...