Μετάβαση σε περιεχόμενο

Recommended Posts

Δημοσίευση

Όταν γέννησα πρίν 11 μήνες την Φωτεινούλα μου, άλλαξαν τα πάντα...

Στη ζωή μου, στον τρόπο σκέψης μου, στην καθημερινότητά μου γενικότερα.

Κάθε φορά πού έκλαιγε λοιπόν, μου ερχόταν να πηδήξω απ'το μπαλκόνι...

Πολλές φορές την κοιτούσα και δεν την ήθελα...

Ένιωθα πως μου "ρούφαγε" τα πάντα μου...

Τη ζωή μου, τον εαυτό μου...

Με τον καιρό αυτά τα αρνητικά συναισθήματα έφυγαν.

Άρχισα να συνηθήζω την παρουσία της και όλα τα υπόλοιπα.

Πολλές φορές ένιωθα πώς μετάνιωνα που έμεινα έγκυος κτλ.

Τώρα πιά όλα είναι υπέροχα και σε 2,5 εβδομάδες γεννάω και το δεύτερό μου παιδί.

Αυτό λοιπόν που σκέφτομαι όταν η μικρή με κουράζει υπερβολικά ή όταν κλαίει ή όταν δεν κοιμάται είναι ότι όλα αυτά έχουν ημερομηνία λήξης.

Τα παιδιά μας μεγαλώνουν και χωρίς να το καταλάβουμε θα γίνουν άνθρωποι που θα επικοινωνούμε μαζί τους, που θα διασκεδάζουμε μαζί τους, που θα νιώσουν τα πρώτα ερωτικά τους καρδιοχτύπια κτλ.

Η "μωρουδίστικη" συμπεριφορά τους, κρατάει για πολύ λίγο...

ΑΥΤΗ ΛΟΙΠΟΝ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ Η ΣΥΜΒΟΥΛΗ ΜΟΥ.

ΟΤΑΝ ΞΕΝΥΧΤΑΤΕ, ΟΤΑΝ ΚΟΥΡΑΖΕΣΤΕ, ΟΤΑΝ ΣΑΣ ΛΕΙΠΕΙ ΥΠΝΟΣ, ΟΤΑΝ ΣΚΕΦΤΕΣΤΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΑΣ ΠΩΣ ΔΕΝ ΑΝΤΕΧΕΤΕ ΑΛΛΟ ΝΑ ΞΕΡΕΤΕ ΠΩΣ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΚΡΑΤΟΥΝ ΛΙΓΟ.

ΘΑ ΜΕΓΑΛΩΣΟΥΝ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΟΛΑ ΘΑ ΓΙΝΟΥΝ ΠΙΟ ΕΥΚΟΛΑ ΓΙΑΤΙ ΘΑ ΥΠΑΡΧΕΙ Η ΕΥΚΑΙΡΙΑ ΤΗΣ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ.

ΜΕ ΑΓΑΠΗ. :kiss:

Δημοσίευση

αννουλα...καταρχην να σου ζησει το κοριτσακι σου και με το καλο να δεχτεις και το 2ο ζουζουνακι!!!

ισως να μην νιωθω ακριβως τα ιδια μ αυτα που περιγραφεις, αλλα σιγουρα υπαρχουν στιγμες οταν καθομαι μονη στον καναπε εχοντας βαρεθει να βλεπω τβ ολη τη μερα οτι δεν παει αλλο και τι θα κανω οταν θα ερθει και το 2ο (οταν με το καλο γινει κι αυτο)

αναλογιζομαι επισης οτι πλεον η ζωη μου ποτε δε θα ειναι η ιδια και οτι απο δω και περα δε θα παψω να σκεφτομαι και να φοβαμαι και ν ανησυχω για τα παιδια μου... που ειναι, τι κανουν.... ομως ενα χαμογελο της μπουμπους μου - εστω και μερικως ακουσιο - φτανει να μου παρει ολη την κουραση και να μου δωσει κουραγιο για να συνεχισω ν αλλαζω πανες, και φορμακια και σαλιαρες.... :silly: :woohoo: :silly:

θελω λοιπον να ζησω οσο το δυνατον πιο εντονα αυτη τη μωρουδιστικη συμπεριφορα - που θα διαρκεσει τοσο λιγο - γιατι ΜΕΤΑ ΑΡΧΙΖΟΥΝ ΤΑ ΔΥΣΚΟΛΑ :laugh: :laugh: :laugh: :laugh: :laugh: :laugh: :laugh:

Δημοσίευση

Αννούλα πόσο δίκιο έχεις!!

Κι εγώ όταν γέννησα τα μωρά μου και για αρκετούς μήνες μετά ένιωθα φοβερή εξάντληση! Πολλές φορές είχα φτάσει στα όριά μου! Όμως με το καιρό όλα πήραν το δρόμο τους και μπήκαν σ' ένα ρυθμό και τώρα που τα παιδάκια μου είναι δύο χρονών,απορώ πότε πέρασε ο καιρός?! :huh: Πότε μεγαλώσανε τα μωρά μου? :dry: Μου φαίνεται σαν χτές η στιγμή που τα πρωταγκάλιασα:)

Πρέπει να ζούμε και να χαιρόμαστε τη κάθε στιγμή με τα μωρά μας!! Είναι στιγμές ανεπανάληπτες...και ο χρόνος κυλάει τόσο γρήγορα..

Να χαίρεσαι τη Φωτεινούλα σου και με το καλό να γεννήσεις και το δεύτερο παιδάκι σου!:)

Δημοσίευση

Πολύ ωραίο θέμα.κι εγώ έτσι νοιώθω πάνω-κάτω.ότι είναι ένας δρόμος χωρίς επιστροφή,που θυσιάζεις τον ίδιο σου τον εαυτό για το παιδί σου.εγώ τις προάλλες αναρωτιόμουν πότε θα βγω άραγε για ποτό κ θα πιω λίγο(ή πολύ) παραπάνω.γιατί τώρα κ να βγω αν πιω πως θα εχω καθαρό κεφάλι στα ξυπνήματα την νύχτα;

Αλλά τελικά μπροστά στο χαμόγελο των παιδιών τίποτα δεν έχει σημασια κ όλα μοιάζουν ασήμαντα.κ ευχαριστώ τον θεό που με έκανε γυναίκα κ με αξιοσε να γίνω μάνα για να ζήσω αυτό το μεγαλειώδες συναίσθημα.

Δημοσίευση

Έχεις δίκιο!! Όταν είναι μωράκια όσο και να κουραζόμαστε είναι καλύτερα! Μικρά παιδιά.. μικροί μπελάδες! Μεγάλα παιδιά.. μεγάλοι μπελάδες!! Σκέφτομαι ίσως είναι κι η βλακεία του μυαλού μου, από τώρα που ακόμα δεν έχω γεννήσει το πρώτο μωράκι μου, σε 15 με 16 χρόνια που θα θέλει να βγει, που θα μεθύσει για πρώτη φορά... γενικά που δεν θα μπορώ να το μαζέψω με τίποτα! Και θα είναι κι άδικο κιόλας! Όταν τα έκανα εγώ καλά ήταν;; Γι'αυτό.. όταν μας κουράζουν.. να σκεφτόμαστε τα χειρότερα που κάνουν μεγάλα! Που δεν θα κοιμόμαστε μέχρι ν'ακούσουμε ότι γύρισαν σπίτι.. να βεβαιωθούμε ότι είναι καλά.. Αχ καημένη μανούλα μου!! Πόσο την καταλαβαίνω τώρα!!

Δημοσίευση

ΑΥΤΗ ΛΟΙΠΟΝ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ Η ΣΥΜΒΟΥΛΗ ΜΟΥ.

ΟΤΑΝ ΞΕΝΥΧΤΑΤΕ, ΟΤΑΝ ΚΟΥΡΑΖΕΣΤΕ, ΟΤΑΝ ΣΑΣ ΛΕΙΠΕΙ ΥΠΝΟΣ, ΟΤΑΝ ΣΚΕΦΤΕΣΤΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΑΣ ΠΩΣ ΔΕΝ ΑΝΤΕΧΕΤΕ ΑΛΛΟ ΝΑ ΞΕΡΕΤΕ ΠΩΣ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΚΡΑΤΟΥΝ ΛΙΓΟ.

ΘΑ ΜΕΓΑΛΩΣΟΥΝ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΟΛΑ ΘΑ ΓΙΝΟΥΝ ΠΙΟ ΕΥΚΟΛΑ ΓΙΑΤΙ ΘΑ ΥΠΑΡΧΕΙ Η ΕΥΚΑΙΡΙΑ ΤΗΣ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ.

ΜΕ ΑΓΑΠΗ. :kiss:

Δημοσίευση

ΑΧ, ΒΡΕ ΑΝΝΟΥΛΑ! ΠΟΤΕ ΓΕΝΝΗΣΑ ΤΗΝ ΠΡΩΤΗ ΜΟΥ ΚΟΡΗ, ΞΕΝΥΧΤΗΣΑ ΜΕ ΤΑ ΔΩΝΤΑΚΙΑ ΤΗΣ, ΜΕ ΤΑ ΑΥΤΑΚΙΑ ΤΗΣ! ΚΟΙΜΟΜΟΥΝΑ 4 ΩΡΕΣ ΚΑΙ ΑΝ ΤΟ ΒΡΑΔΥ ΚΑΙ ΠΗΓΑΙΝΑ ΔΟΥΛΕΙΑ ΜΕΤΑ! ΡΑΚΟΣ! ΕΛΕΓΑ ΧΡΙΣΤΕ ΜΟΥ ΔΩΣ ΜΟΥ ΔΥΝΑΜΗ! ΠΕΡΑΣΕ Ο ΚΑΙΡΟΣ ΓΡΗΓΟΡΑ! ΤΩΡΑ, ΜΕ ΜΑΛΩΝΕΙ, ΜΟΥ ΔΕΙΝΕΙ ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ, ΕΠΟΙΚΙΝΩΝΟΥΜΕ! ΘΑ ΠΑΕΙ ΣΧΟΛΕΙΟ ΚΑΙ ΚΛΑΙΩ ΑΠΟ ΣΥΓΓΥΝΗΣΗ! ΑΦΟΥ ΛΕΩ ΝΑ ΤΗΝ ΔΩ ΜΕ ΤΗΝ ΤΣΑΝΤΟΥΛΑ ΚΑΙ ΝΑ ΜΟΥ ΛΕΕΙ ΜΑΜΑ ΦΕΥΓΩ ΚΑΙ ΕΓΩ ΘΑ ΚΛΑΙΩ! ΠΟΣΟ ΓΡΗΓΟΡΑ ΠΕΡΝΑΝΕ ΤΑ ΧΡΟΝΙΑ! ΕΥΤΗΧΩΣ ΜΕ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΞΑΝΑΝΟΙΩΝΟΥΜΕ ΚΑΙ ΕΜΕΙΣ! ΓΙΝΟΜΑΣΤΕ ΜΑΖΙ ΤΟΥΣ ΠΑΙΔΙΑ!

Δημοσίευση

Αχ πόσο με άγγιξε αυτό το θέμα,

έχω να δώσω και εγώ ένα αισιόδοξο μήνυμα..

πέρασα μια πολύ δύσκολη γέννα, δεν ήθελα να βλεπω το μωρό μου στο μαιευτήριο τις πρώτες ημέρες, όταν ήρθαμε σπίτι ο άντρας μου πήρε άδεια απο την δουλειά για 2 εβδ και φρόντιζε το μωρό γιατί κατάλαβε οτι εγώ με την ψυχολογία που είχα μπορεί να πηδούσα απο το μπαλκόνι, πίστευα οτι δεν θα μπορεσω να κάνω τίποτα άλλο στην ζωή μου, οτι μια ζωή θα έχω το βυζί απο έξω και θα καταντήσω η γραφική μάνα με την ρόμπα και τα ρόλλει στο κεφάλι...

Αλλά όλα αυτά άλλαξαν ήδη απο τον τρίτο μήνα..

η κόρη μου πήρε τα πάνω της, όπου πάω την παίρνω μαζί μου (από καφετέριες, σούπερ μάρκετ μέχρι και στις τράπεζες!!). Είναι ο άγγελος μου, είναι το καμάρι μου. Συνεχίζω τις σπουδές μου που πίστευα οτι δεν θα τα κατάφερνα και όμως ήδη τα πάω πολύ καλά, έπιασα και μια απογευματινή δουλειά και την προσέχει ο άντρας μου (όταν γυρναει εκείνος μετά απο καμιά ώρα φεύγω εγώ), δεν έχουμε ανάγκη ούτε των παππούδων , ούτε κανενός, τα κάνουμε όλα μόνοι μας!!!

Είμαι τόσο ευτυχισμένη που και να μου το έλεγαν δεν πρόκειται ποτέ να το πίστευα.. :)

Δημοσίευση

Εγώ ενώ ήθελα τρελλά παιδί από μικρή που ήμουν (τώρα είμαι 29), όταν γέννησα πέρυσι τον Αύγουστο, την δεύτερη ημέρα στο Ιασώ, έπαθα νεύρωση στομάχου από τα ψυχολογικά μου...

Έτρεχα μέσα στη νύχτα στις κοπέλες εκεί και τους ζητούσα χάπια για το στομάχι...

Ήμουν χάλια...

Είρθα σπίτι και από τα ψυχολογικά μου, έπινα χαμομήλι όλη την ημέρα με αποτέλεσμα να χάσω σχεδόν όλα τα κιλά της εγκυμοσύνης (22 είχα πάρει) μέσα σε 1,5 μήνα...

Την κοιτούσα και έλεγα " Θεέ μου, τι βλακεία έκανα και εγκλωβίστικα έτσι...".

Ο γιατρός μου είπε πως τα συναισθήματά μου ήταν φυσιολογικότατα !!.

Τώρα ανυπομονώ να γεννήσω και αν με πιάσουν πάλι τα ψυχολογικά μου, τουλάχιστον θα χάσω και τα κιλά μου αχαχχαχαχα :Ppppp

Δημοσίευση

ΑΧΧΧ!!!!!!

ΠΑΝΤΡΕΥΤΗΚΑ ΙΟΥΝΙΟ 2007 ΗΘΕΛΑ ΕΝΑ ΜΩΡΑΚΙ ΑΛΛΑ

ΝΟΜΙΖΑ ΟΤΙ ΛΟΓΟ ΤΩΝ ΠΟΛΥΚΥΣΤΙΚΩΝ ΠΟΥ ΕΙΧΑ

(Η ΜΙΑ ΩΟΘΗΚΗ ΕΙΧΕ ΠΟΛΛΕΣ ΜΙΚΡΕΣ ΚΥΣΤΕΣ

ΚΑΙ Η ΑΛΛΗ ΜΙΑ ΜΕΓΑΛΗ ΚΥΣΤΗ ΣΑΝ ΜΗΛΟ ΔΕΝ ΕΠΑΙΡΝΑ ΧΑΠΙΑ

ΓΙΑΤΙ ΕΙΧΑ ΒΑΡΕΘΕΙ ΝΑ ΤΑ ΠΕΡΝΩ) ΘΑ ΑΡΓΟΥΣΑ

ΝΑ ΜΕΙΝΩ ΕΓΚΥΟΣ. Η ΚΑΤΕΡΙΝΟΥΛΑ ΜΟΥ ΟΜΩΣ ΕΙΧΕ ΑΛΛΑ

ΣΧΕΔΙΑ ΚΑΙ ΑΚΡΙΒΩΣ 3 ΜΗΝΕΣ ΜΕΤΑ ΤΟ ΓΑΜΟ ΕΜΕΙΝΑ ΕΓΚΥΟΣ

ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΤΟ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΜΕ!!!!!

ΜΟΛΙΣ ΓΕΝΝΗΘΗΚΕ ΚΑΙ ΑΡΧΙΣΑΜΕ ΞΕΝΥΧΤΙΑ ΓΚΡΙΝΙΕΣ ΚΑΙ

ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΤΑ ΒΡΕΦΗ ΚΑΠΟΙΕΣ ΣΤΙΓΜΕΣ

ΣΚΕΦΤΗΚΑ ΜΗΠΩΣ ΝΑ ΜΗΝ ΚΑΝΩ ΑΛΛΟ ΜΩΡΑΚΙ ΝΑ ΜΕΙΝΩ

ΜΟΝΟ ΜΕ ΤΗΝ ΚΑΤΕΡΙΝΟΥΛΑ?????

ΤΩΡΑ Η ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΕΙΝΑΙ 14 ΜΗΝΩΝ ΚΑΙ ΣΚΕΦΤΟΜΑΣΤΕ ΣΕ ΚΑΝΕΝΑ

ΧΡΟΝΟ ΝΑ ΒΑΛΟΥΜΕ ΜΠΡΟΣΤΑ ΚΑΙ ΓΙΑ ΔΕΥΤΕΡΟ!!!

ΜΕΤΑ ΤΟ 6ΜΗΝΟ ΤΑ ΜΩΡΑ ΣΤΡΩΝΟΥΝ ΓΕΝΙΚΩΣ.

ΤΟ ΜΩΡΑΚΙ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΑΓΓΕΛΟΥΔΑΚΙ ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ ΤΗΝ ΠΑΩ

ΣΤΗΝ ΠΑΙΔΙΚΗ ΧΑΡΑ ΓΙΑ ΚΟΥΝΙΑ ΚΑΙ ΟΤΑΝ ΤΗΝ ΚΟΥΝΑΩ ΧΑΜΟΓΕΛΑ

ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΚΑΙ ΤΡΕΛΑΙΝΟΜΑΙ:cheer: :cheer::cheer:

Ο ΜΠΑΜΠΑΣ ΤΗΣ ΔΕ ΟΥΤΕ ΤΗ ΦΟΡΜΑ ΠΤΗΣΕΩΣ ΔΕΝ ΠΡΟΛΑΒΑΙΝΕΙ

ΝΑ ΒΓΑΛΕΙ ΟΤΑΝ ΓΥΡΙΖΕΙ ΑΠΟ ΤΗ ΔΟΥΛΕΙΑ!!!!!!

Συμμετοχή στη συζήτηση

Μπορείτε να γράψετε τώρα το μήνυμά σας και να εγγραφείτε μετά. Αν έχετε ήδη λογαριασμό, συνδεθείτε τώρα για να δημοσιεύσετε το μήνυμα με το ψευδώνυμό σας.
Note: Your post will require moderator approval before it will be visible.

Guest
Απαντήστε σε αυτή τη συζήτηση...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

  • Απαντήσεις

    • Καλημέρα κορίτσια κι εγώ σε αναμονή περιόδου… @Naty_ @Lilaki93 @Mantarini κορίτσια μου μην απογοητευεστε και μην το βάζετε κάτω..! Εγω προσωπικά ειδικά αυτο το μήνα δεν εχω ασχοληθεί σχεδόν καθόλου να το ψαχνω εχω δώσει βασή στο προγραμμα διατροφής με τον διατροφολογο μου και στος συνεδρίες με την ψτχολόγο μου.. αν δεν φροντίσουμε εμας δεν θα το κάνεις κανείς αλλος και το κυριοτερο πρεπει να μαστε πρωτα καλα εμεις και ψυχικά και σωματικα και αν ειναι θελημα θεου θα ερθει και το παιδάκι που θέλουμε.. Απο θεμα εξετασεων εχετε κανει ορμονικες το τελευταιπ διαστημα οι γυναικολογοι σας σαν εχουν πει οτι ολα πανε ρολοι.; Γιατι αν ειναι ολα καλα δεν βοηθαει το αγχος που μπορει ακομη και υποσεινηδητα να κουβαλατε απο μηνα σε μηνα.. μην νομιζετε στο θεμα αγχος εχω την πρωτια αλλα προσπαθω να του δουλευω γιατι αν ξεφυγει απο το οριο δυακολα μαζευετε ξανα..!  @Lilaki93 εσενα κοριτσι μου ο συζυγος εκανε τις απαραιτητες εξετασεις ή αδικως στεναχωριεσαι καθε μηνα και σπας το κεφαλι σου που δεν τα εχετε καταφερει.; Για να αποκλεισεις ντελως οτι υπαρχει καποιο θεμα που να μπλοκαρει εγκυμοσυνη πρεπει να εξεταστει και ο συζυγος κι εσυ ορμονικες κ σαλπιγγογραφια που ειναι βασικες εξετασεις κι αν ολα αθτα ειναι καλα μετα πρεπει κο εσυ να δουλεψεις το αγχος σου..! εγω πχ δεν εχω κανει σαλπιγγογραφια, αμη και αλλη μια που ειναι για το μακροβιωμα της μητρας για τυχον μικρωβια κτλ που μπορει να εμποδιζουν την συλληψη.. τελος Απριλη που εχω ραντεβου με τον γιατρο θε τος κανω ολες..! Και επαναληψη το σπερμοδιαγγραμα για τον συζυγο.. @Elli13 παναγία μου μια ομορφιά..  Να σας ζήσει κοριτσάκι μου η Λυδία σας και τι όμορφο όνομα.. με το καλό να ερθει και η δεύτερη κορούλα σας.. @annie! αναμένουμε νέα σου από τον υπέρηχο κοριτσι μου 😊  
    • Καλημέρα κορίτσι .μου!  Αχ με τα δόντια που λέτε, εμένα 5,5 μηνών έβγαλε τα 2 πρώτα. Σε κάθε δόντι είχαμε τρομερά δράματα για μέρες. Μονο τώρα που βγάζει κυνόδοντες το περνάει πιο ήρεμα ευτυχώς..  Αχ άντε να μακρύνουν και μας λίγο, ανυπομονώ να αρχίσουμε τα χτενισματα, γιατί κορδέλες δεν θέλει να φοράει από όταν ήταν μικρό μωράκι. Βλέπω φωτογραφίες που την έβγαζα βόλτα με κάτι τεράστιους φιόγκους και λέω αχ τι καλά τότε που κρατούσε και κάτι στο κεφάλι της και δεν μου έλεγαν όλοι στο δρόμο ωραίος ο μπόμπιρας 😂😂 Ούτε εγώ δεν κατάλαβα πότε πέρασε η μισή εγκυμοσύνη όντως... Με ένα μικρό νηπιακι, ούτε που έχεις αίσθηση του χρόνου. 31 του μηνα έχω β επιπέδου και ανυπομονώ για να φύγει και αυτό το άγχος 🙏🙏
    • Κορίτσι μου μια χαρά στα έγραψε η Ελενίτσα ! 🩷    η στάση για ρέψιμο είναι οκ που κάνεις απλά να έχει μια μικρή κλίση προς τα μπροστά όπως θα σου έχουν δείξει για να μην πέφτει όλο το βάρος στην μέση του μωρού.    Οπως ακριβώς στα είπε η Ελενίτσα  είναι γενικά σε όλα τα θέματα! ❤️   εγώ δν φασκιωνα κανένα μωρό μου γιατί στον θηλασμό δεν προτείνεται γενικά. Όσα μωρά θηλάζουν θέλουμε να βλέπουμε τα πρώιμα σημάδια πείνας. Αλλά πολλά μωρά τους αρέσει γιατί νιώθουν το στενό περιβάλλον της μήτρας. Μπορείς να βάλεις όμως υπνόσακο στο μωρό σου αν βλέπεις ότι δν κοιμάται καλά. Όσο είναι μικρά γενικά θέλει προσοχή με τα σκεπάσματα γιατί κάνουν σπασμωδικές κινήσεις κ μπορεί να κουκουλωθούν κατά λάθος άρα ο υπνόσακος είναι η καλύτερη λύση.    Για λόγους ασφαλείας βάζουμε τα μωράκια με την πλάτη για να αποφύγουμε πνιγμονη σε περίπτωση αναρρόφησης. Εγώ θα σου πρότεινα αν βλέπεις ότι το μωρό αρέσκεται να κοιμάται στο πλάι να το βάζεις μόνο όταν είσαι κ εσύ παρούσα πχ σε ημερήσιους ύπνους ώστε να το επιτηρείς.  μην ταλαιπωρείς τον εαυτό σου με σκέψεις τέτοιες! 🩷🩷🩷🩷🩷🩷
    • Μου έδωσες μεγάλη ανακούφιση. Θα ρωτήσω βέβαια και την γιατρό αλλά τουλάχιστον να μην το σκέφτομαι όλη μέρα. Γιατί είμαι, δυστυχώς, αυτός ο άνθρωπος.
  • Νέες συζητήσεις

×
×
  • Προσθήκη...