Μετάβαση σε περιεχόμενο

Recommended Posts

Δημοσίευση

5 ιουλιου σημερα και εχω μια τυπικη επετειο!!! σαν σημερα μπηκα εκτακτα στο αλξανδρας για να γεννησω προωρα τον μπεμπη μου.σαν σημερα μου ειπε ο γυναικολογος μου ''γεννας'' και εχασα την γη κατω απο τα ποδια μου.ημουν μονο 31 εβδομαδων εβαλα τα κλαματα ελεγα δεν μπορει να μου συμβαινει εμενα αυτο....γιατι??

οταν μπηκαμε στο νοσοκομειο ηταν 10 το βραδυ και με το που με πηγαν στον θαλαμο (στο τμημα επικυνδυνης κυησης)ενιωθα απιστευτο φοβο δεν ηθελα να φυγει ο αντρας μου δεν ηθελα να μεινω μονη μου αλλα δεν γινοταν αλλιως:( κατα τις 1 ηρθαν και με πηραν..με πηγαν στους τοκετους εβγαλα εκει το βραδυ με τον καρδιοτοκογραφο να ειναι μονιμως επανω μου στην αρχη το πηρα χαλαρα λεω απο μεσα μου ενταξυ μπορει να μην χρειαστει να γεννησω και αυριο να βγω,να πανε ολα καλα και να παω σπιτι μου ομως αυτο δεν συνεβη ποτε!! με βαλανε στον θαλαμο μου την επομενη μερα το πρωι.εκει μιλησα με τα κοριτσια που ηταν στον θαλαμο και ειδα ποσο αγωνα κανουν για να κρατησουν τα μωρα τους η μια ηταν 21/2 μηνες μεσα!!!!! η μερα κυλισε χαλαρα με κουβεντουλα και γελακια ημασταν αισιοδοξες ειδικα η διπλανη μου.το βραδυ ξανα παλι στους τοκετους δεν ξερω γιατι εμενα με πηγαιναν συνεχεια εκει ακογα και τις κοπελες που γεννουσαν και τρομαζα...αρχισα πλεον να φοβαμαι να λεω απο μεσα μου κατι γινεται δεν μπορει να πηγαινοφερνουν ετσι καθε μερα!!!αρχισα να αγωνιω για το μωρο που σταματησε να κλωτσαει αλλα εδειχνα ψυχραιμη την εβγαλα παλι εκει μεχρι το πρωι.ξαναπηγα στον θαλαμο εκανα και υπερηχο και οι γιατροι κοιτιοντουσαν..ολα καλα μου λενε αλλα δεν τους πιστεψα

το απογευμα την ωρα του επισκεπτιριου(ο αντρας μου κοιμοταν στο αυτοκινητο απο το σαββατο το βραδυ και ερχοταν μεσα οταν ανοιγε το επισκεπτηριο) μου λενε ξαναπας για υπερηχο το μωρο πλεον δεν κουνιοταν καθολου και μολις γυρναω μου λενε μετα απο λιγο ετοιμασου γεννας!!!! ε...εκει ηταν που τα χρειαστικα ετρεμα απο τον φοβο μου δεν ηξερα τι να περιμενω απο την μια αγωνια και φοβος απο την αλλη προσμονη για το μωρο αλλα πιο πολυ ενιωθα οτι κατι δεν παει καλα και φοβομουν να μπω να γεννησω εκλαιγα ολη την ωρα μεχρι να ερθουν οι γιατροι..δεν θα το ξεχασω ποτε δεν θα ξεχασω ολη αυτην την αγωνια το αγνωστο οσο ζω θα το θυμαμαι

Δημοσίευση

Καλημέρα Νατάσα μου!!!! Να σου ζήσει το αγγελούδι σου και να είστε όλοι πάντα ευτηχισμένοι!!!! Να ναι γερό σαν πέτρα!!!! Μην σκέφτεσαι τα κακά που έχουν γίνει αλλά το καλό που έχεις στην αγηκαλίτσα σου ας είναι γερός και τα υπόλοιπα άστα πίσω... Και πάλι να σου ζήσει :P:huh: :huh:

Δημοσίευση

Κοριτσάκι μου καλημέρα..Τι δύσκολα πέρασες πουλάκι μου...

Σημασία έχει όμως το αποτέλεσμα!

Να σου ζήσει το γλυκό σου το νινάκι,να είναι πάντα γερό κ εύχομαι να ήταν ήταν η τελευταία "λαχτάρα" που πέρασες στη ζωή σου!

Φιλάκια πολλά

Δημοσίευση

Καλημερα Μπεμπούλη!!!!

μη θυμασαι και μη σκέφτεσαι τα περασμένα!!

σημασία έχει ότι έχεις το υπέροχο μωράκι σου ...

μεσα από τη δυσκολη διαδικασία έγινες πιο δυνατη..

ευχομαι ολόψυχα να είναι η τελευταια δοκιμασια στη ζωή σου και να ζήσετε μια ζωη ευτυχισμένη με το αγορακι σας γερό!!

Δημοσίευση

Καλημέρα Αναστασία μου!

Σίγουρα αυτές οι μέρες που ηταν πράγματι πολύ πολύ δύσκολες είναι και θα είναι πάντα μέρος της ζωής σου αλλά προσπάθησε να τις φυλάξεις κρυμμένες σε μία γωνίτσα της καρδιάς σου γιατί πέρασαν και σου χάρισαν, έστω και με αυτόν τον τρόπο, έναν υπέροχο γιο που σου εύχομαι ολόψυχα να σου δίνει μόνο χαρές. Το αξίζεις!

Να σου ζήσει το παιδάκι σου! :laugh:

Δημοσίευση

Ποσο σε καταλαβαινω..αυτες οι στιγμες ειναι εφιαλτικες και εχουν τυπωθει μεσα μας ο πονος ο φοβος τα δακρυα το "γιατι" και η ελπιδα..να πανε ολα καλα

Ας ειναι η ζωη μας ενα παραμυθι που μετα απο δυσκολιες "ζουν αυτοι καλα κι εμεις καλυτερα"

Θελω να σε ρωτησω κατι αλλο..σου ειπαν που οφειλοταν η προωροτητα;;

Ειχες μια φυσιολογικη εγκυμοσυνη και αρχισαν ο τοκετος ξαφνικα ή υπηρχαν σημαδια ..αποκολλησεις ή κατι αλλο

Δημοσίευση

ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ ΜΟΥ, ΠΡΑΓΜΑΤΗΚΑ ΘΑ ΝΟΙΩΘΕΙΣ ΚΑΠΩΣ ΠΕΡΙΕΡΓΑ! ΠΕΡΑΣΕΣ ΔΥΣΚΟΛΕΣ ΣΤΙΓΜΕΣ ΑΛΛΑ Η ΟΥΣΙΑ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΓΕΝΝΗΣΕΣ ΤΟΝ ΜΠΕΜΠΟΥΛΗ ΣΟΥ, ΟΛΛ ΠΗΓΑΝ ΚΑΛΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΕΧΕΙΣ ΤΩΡΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΧΑΙΡΕΣΑΙ! ΧΡΟΝΙΑ ΤΟΥ ΠΟΛΛΑ ΚΑΙ ΚΑΛΗ ΕΠΙΤΥΧΙΑ ΣΤΟ ΠΑΡΤΥ ΣΑΣ!:kiss: :kiss: :kiss:

Δημοσίευση

καλημερα κοριτσια καλημερα apis μου κοντογειτονισα!! ολα πηγαιναν καλα μεχρι τον 6ο μηνα στον 7ο αρχισαν τα δυσκολα ζαλαδες (μια φορα λυποθυμησα στην δουλεια)πιεση και ουρικο οξυ τα ποδια μου ειχαν πρηστει τοσο πολυ που οταν τα ακουμπαγες ποναγαααααα ειχα παει απο 40 νουμερο στο 42 ολα ξαφνικα εγιναν αφου γεννησα με πιση 17 και ανω προσπαθουσα να καταλαβω το γιατι και οι γιατροι μου ειπαν οτι ο οργανισμος μου ξαφνικα τα εκανε ολα και ευτυχως που τα εκανε στον 7ο!!

Δημοσίευση

Αχ βρε Αναστασια μου...Η ιστορια σου με συγκινησε για ακομα μια φορα!Και πανω απ'ολα με συγκινει αυτο το υπεροχο αγορακι σου που γεννηθηκε τοσο προωρα και ομως ηταν και ειναι τοσο δυνατο!!!!Εβαλε τα γυαλια σε ολους εκεινους(θυμαμαι ενα απελπισμενο ποστ σου πριν τις φυσιοθεραπειες) που λεγανε τοσο απαισιοδοξα πραγματα!!!!!

Να ειναι παντα ετσι το καλο σου το παιδακι!!! :)

Υγ.Αρα δεν ειναι σημερα τα γενεθλια του μπεμπουλη...?Αυριο ή μεθαυριο αν καταλαβα σωστα????

Δημοσίευση

Αναστασάκο μου τι πέρασες ψυχή μου!! Τρομερές ώρες αγωνίας και ανησηχίας!! Αλλά σκέψου ότι ένα χρόνο μετά έχεις έναν άντρακλα... Και πολύ ΚΟΥΚΛΟ.. Και πολύ φοβερό ΜΩΡΟ!!!! Κορίτσια... αμα τον δείτε αυτόν τον άντρακλα από κοντά δεν υπάρχει περίπτωση να μην τον ερωτευτείτε!!

Να σου ζήσει καρδούλα μου! Να τον καμαρώσεις όπως επιθυμείς!! Υγεία πάνω απ'όλα!!

Δημοσίευση

αναστασια μου με το μπεμπουλη σου..ευχομαι τα καλυτερα!!!

γιαυτο εγινες τοσο δυνατο κοριτσακι κ παλευεις !!!περασες τοσα πολλα καλη μου...

ξεχνα οσο μπορεις αυτα τα ασχημα...κ επικεντρωσου στη φατσουλα που βλεπουμε στις φωτο!!σε αυτον τον γλυκα που ειναι εδω μαζι σου χαρις σε σενα!!και εχετε κανει κ τοσα βηματα..τεραστια!!

να σας εχει ο Θεουλης δυνατους ,χαρουμενους κ ολα τα ασχημα να μεινουν στο παρελθον!!!

Δημοσίευση

κοριτσακι μου να μας ζησει ο Στελακης μας . μην σκεφτεσε τιποτα αρνητικο κοιτα μονο τον πριγκιπισα σου κοιτα ποσο ασικο ειχαν όλα αυτα που σου ελεγαν ποσο εξω επεσαν .Το μωρο ειανιμια χαρα καικαθε μερα που περναει ειναι ενα ακομα ενας σταθμος στη μετεπειτα ζωη του.Ναειναι παντα γερο και σιδερενιο να εισια παντα διπλα του με όλη τη δυναμη που εχεις να τον κρατας απο το χερι και να ξερεις οτι παντα θα ειναι το στηριγμα σου .Να τυ δωσεις ενα μεγαλο φιλι και μια αγκαλια απο το Σταυρο .Να εισια καλα καινα πρσεχεις

Δημοσίευση

Κουκλα μου δυσκολες στιγμες περασες,ομως το αποτελεσμα μετραει,κι αυτο ειναι ο μπεμπουλης σου!!!!!θα γινει αυτος ενας παιδαρος;) να το θυμασαι που στο λεω,θα τον βλεπεις και θα τον καμαρωνεις!!!!!!Φιλακια πολλα:kiss:

Δημοσίευση

Κορίστσι μου με συγκινησες πάρα πολύ..΄μπορεί να πέρασες δύσκολες μέρες όμως όλα πήγαν καλά και αυτό έχει σημασία!! Το μωράκι σου είναι γερό και δυνατό! Και πάντα έτσι να είναι!! :) Να τον ΄χαίρεστε και πάντα ευτυχισμένος!:)

Συμμετοχή στη συζήτηση

Μπορείτε να γράψετε τώρα το μήνυμά σας και να εγγραφείτε μετά. Αν έχετε ήδη λογαριασμό, συνδεθείτε τώρα για να δημοσιεύσετε το μήνυμα με το ψευδώνυμό σας.
Note: Your post will require moderator approval before it will be visible.

Guest
Απαντήστε σε αυτή τη συζήτηση...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

  • Απαντήσεις

    • Θα σας πω εν συντομία  Στην 1η μου κόρη αποθηλασαμε 14 μηνών γιατί ήμουν ήδη έγκυος στη 2η. Είχαμε αφήσει με κόπο μόνο τους βραδινους. Το γάλα σχεδόν μου κόπηκε λίγο πριν τον 5ο μήνα κύησης. Ένα πρωί, κι αφού δεν είχα σχεδόν καθόλου γάλα, ρουφαγε, ξανά ρουφαγε και ο πόνος στις θηλές ήταν αφόρητος. Σε σημείο που με έπιασαν τα κλάματα από τον πόνο ( δεν κλαίω εύκολα). Έτσι λέω τέλος. Κι έτσι έγινε. Το βράδυ άρχισε τα κλάματα, να τραβάει μπλούζες αλλά εγώ εκεί. Αγκαλιά, τραγούδια, χάδια, φιλιά. Κοιμήθηκε... Αυτό ήταν! Μια μέρα έβγαλα λίγο γάλα με το χέρι κι αυτό ήταν. Δεν ξανά είχα. Στην 2η κάθε φορά που ήταν να κοιμηθεί θήλαζε. Ήθελα να αποθηλασουμε γιατί ξεκινάω δουλειά κι εκείνη σχολείο. 01/01/2025 ξημερώματα ο τελευταίος θηλασμός. Το μεσημέρι είχαμε κόσμο στο σπίτι οπότε με κούνημα κοιμήθηκε αγκαλιά. Το βράδυ ξεκίνησε το δράμα. Κλάματα... Πάλι με πολλή αγκαλιά, χάδια κ τραγουδάκια κοιμήθηκε. Όταν ξυπνάει πρέπει να σηκωθώ να την έχω όρθια αγκαλιά κ να κόβω βόλτες πάνω κάτω ( όσο περνάνε οι μέρες τόσο πιο εύκολα κοιμάται) και πίνει αρκετό νερό.  Γάλα άλλο δεν ήπιε καμία από τις 2. Λίγο αγελαδινό που και που. Γι αυτό επέλεξα οι αποθηλασμοί να γίνουν μετά το έτος, όπου το γάλα δεν είναι η βασική τροφή.  Μετά τον αποθηλασμό βέβαια τρώνε πολύ παραπάνω φαγητό. Ο αποθηλασμός είναι πιο πολύ απόφαση της μητέρας, όταν είναι απότομος. Θεωρώ ότι πρέπει όμως να είστε αποφασισμένες και όχι να κάνετε πίσω. Δεν θα κάνει καλό στο μωράκι σας (αυτή είναι η δική μου γνώμη βέβαια). Ο μπαμπάς δεν "ανακατεύτηκε" σε όλο αυτό γιατί ήθελα να ξέρουν τα παιδιά μου ότι σε αυτό είναι η μαμά εκεί! Μαζί να το "περάσουμε" αν κ τελικά δεν θα θυμούνται τίποτα! Οι 2 μας ξεκινήσαμε το ταξίδι του θηλασμού και οι 2 μας το τελειώσαμε! Και η παιδίατρος μου είπε ας την κοιμίσει ο μπαμπάς για να μην ψάχνει γάλα! Είπα όχι, εγώ. Αν έπαιρναν φόρμουλα, έστω και ένα γεύμα, τα πράγματα θα ήταν πιο εύκολα. Στα παιδιά δεν είδα καμία άσχημη αντίδραση, ή κάποια αλλαγή συμπεριφοράς. 
    • Έκανες καρυότυπο κορίτσι Ε; Καλά έκανες... Εγώ ενώ το είχα ζητήσει όταν ξύπνησα μου είπαν ότι το μόλυναν και δεν μπορούν να το στείλουν τώρα παρά μόνο να κάνουμε ιστολογική όπου δεν έδειξε κάτι.  Εγώ ενώ θέλω να αφήσω να περάσει λίγος καιρός για να ξανά προσπαθήσουμε λόγω χαμηλής αμη δεν έχω αυτή την δυνατότητα. Απλά μου είπε ο γιατρός να πάω για υπέρηχο μετά το μήνα και μετά να ξεκινήσουμε επαφές. 
    • Κορίτσι μου κάτι παρόμοιο συνέβη και με εμένα.. ενώ βάση περιόδου ήμουν πιο μεγάλη εβδομάδα βάση υπερήχου μου το έβγαζε 10 μέρες πιο μικρό.. στην αρχή το είχαμε αποδόσει στην ωορρηξία που έγινε μια βδομάδα πιο μετά. Τελικά παλινδρομησε. Εύχομαι σε εσένα να πάνε όλα καλά και να προσχωρήσει το εμβρυακι σου. 
    • Καλησπερα κοριτσι μου εγω ειχα 4 προκλησεις ωορρηξιας με σερπαφαρ λογω ΣΠΩ.και στις 4 ποτε δεν ειχα κανει ενεση δυστυχως ουτε καν εξετασεις γι αυτο κ αλλαξα γιατρο γτ με αντιμετωπισε προχειρα. Αν ξεκινησεις μπορεις να παρεις απο 1 εως 3 χαπια ημερησιως γ 5 μερες. Υπαρχουν τα femara εκτος απο τα σερπαφαρ.εγω επερνα σερπαφαρ. Πρεπει επεισης να παρακολουθησε υπερηχογραφικα απο το γιατρο σου απο 12η εως 21ημερα κυκλου για να δει αν κανεις ωορρηξια κ ποτε θα ωριμασει το ωθηλακιο ωστε να σ δωσει ενεση και να ξεκινησεις επαφες οποτε σου πει εκεινος. Επισης θα μετρας ορμονες κ προγεστερονη.παντως μεχρι 6 φορες γινεται προκληση.δηλαδη 6 φορες πρεπει να τα παρεις αυτα τα χαπια κ αυτο με διακοπη ενα δυο κυκλους.. Μονο σε 1 κυκλο εκανα ωορρηξια αλλα δεν οδηγησε σε συλληψη δυστυχως. Επισης τα πηρα σερι σε καθε κυκλο κ μου τον χαλασε εντελως μετα. Να προσεξεις το γιατρο σου. Για ποιο.λογο σ ειπε γ σερπαφαρ???
  • Νέες συζητήσεις

×
×
  • Προσθήκη...