Τι να κάνω με την κόρη μου?

[mirlitsa]

Δεν ξέρω πων να αντιμετωπίσω την κατάσταση με την κόρη μου.

Είναι 2+ χρονών και εκτός του ότι δεν με ακούει, ζηλεύει απίστευτα τον αδελφό της που είναι 1 έτους.

Δεν τα ξεχωρίζω με την έννοια να αγκαλιάζω περισσότερο το ένα από το άλλο, αλλά ο μικρός που δεν περπατάει ακόμα μόνος τους, χρειάζεται περισσότερη φροντίδα από μένα.

Για να φανταστείτε παίζει μόνος του στο πάρκο και ξαφνικά περνάει η μικρή και τον χτυπά με το κουβαδάκι στο κεφάλι. Εκεί πως πρέπει εγώ να συμπεριφερθώ? Και με το καλό να την πάρω τσιρίξει και να την μαλώσω δεν χαμπαριάζει...τι κάνω λοιπόν?

Η αλήθεια είναι πως της φωνάζω πολύ με αποτέλεσμα να μην με θέλει εμένα αλλά μόνο τον πατέρα της.

Τα νεύρα μου έχουν σπάσει...δεν φαντάζεστε, μετά κλαίω από την απαράδεκτη συμπεριφορά μου.

Τι μάνα είμαι εγώ?

[yiotaki!!!!]

ΚΑΛΗΜΕΡΑ...

ΣΙΓΟΥΡΑ ΕΙΝΑΙ ΔΥΣΚΟΛΟ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΠΕΡΝΑΣ Κ ΜΗ ΝΙΩΘΕΙΣ

ΤΥΨΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ ΣΟΥ...

ΠΙΣΤΕΥΩ ΟΤΙ Κ ΝΑ ΣΟΥ ΠΟΥΜΕ ΕΙΔΙΚΑ ΕΜΕΙΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΙΜΑΣΤΕ

ΣΕ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΜΗΝ ΕΙΝΑΙ ΚΑΛΟ..

ΚΑΛΟ ΘΑ ΗΤΑΝ ΝΑ ΕΠΙΣΚΕΥΤΕΙΣ ΕΝΑΝ ΠΑΙΔΟΨΥΧΟΛΟΓΟ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ

Ο ΑΡΜΟΔΙΟΣ ΝΑ ΣΕ ΚΑΘΟΔΗΓΗΣΕΙ ΣΩΣΤΑ ΣΤΟ ΠΩΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΟ

ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΕΙΣ...

[Τζοαννα]

Mirlitsa mou agapi mou...

Telika anikses thema agapi mou???

Min niwtheis asxima mwro mou...

Etsi kanoun ta paidakia...

Kai min les pws den se thelei epidi tis fwnazeis...

Ate eidi manoulles theloume apantiseis...

Se ligo kairo tha ta pernw kai egw auta...

Mirlitsa mou min anxwnesai agapi mou...

Kai min xalas tin ugeia sou,,,

Kai mia fasi kai tha perasei...

Filia...

[mirlitsa]

Ειλικρινά βρε κορίτσια δεν φαντάζεσται πόσο πολύ στεναχωριέμαι. Πάντα λέω η επόμενη μέρα θα είναι καλύτερη αλλά .....τα ίδια. Με προβληματίζει πολύ το θεμα αυτό και δεν περνάει μέρα που να μην το σκέφτομαι έστω κι αν περάσαμε καλά την προηγούμενη, γι αυτό κι άνοιξα το θέμα.

Ήθελα κάπου να τα πω, να το μοιραστώ μαζί σας....

[Τζοαννα]

Mirlitsa mou den einai anagki na stenaxwriesai agapi mou...

Apla na les to oxi stin mikri pio suxna gia na min to ksana kanei...

Kai na tis les einai pio mikros sou agapi mou...

Esu eisai i megali kai prepei na ton prwsexeis...

Perkei katalavei kai niwsei ypefthnini...

[evipapa]

Αχ Μιρλίτσα , στεναχωρέθηκα μαζί σου.

Μακάρι να μπορούσα να σε βοηθήσω αλλά οι χειρισμοί πρέπει να είναι ιδιαίτερα λεπτοί και δεν τα γνωρίζω καλά τα πράγματα.

Έχω όμως ένα αγοράκι και μπορώ με σιγουριά να πω το εξής:

Πόσο δύσκολο είναι το έργο ενός γονέα....και πόσο σημαντικό ρόλο παίζει στις μικρές αυτές προσωπικότητες ( τα παιδάκια μας)η κάθε μας κίνηση...

Πάντως συμβουλέψου αρχικά και τον παιδίατρό σου.Πολλά παιδάκια έχουν παρόμοιες αντιδράσεις και σίγουρα το έχει ξανασυναντήσει.

Υπομονή , το μόνο σίγουρο είναι πως θα το ξεπεράσετε.

Να τα χαίρεσαι!

[mirlitsa]

Ακομά και τώρα που το συζητάμε βουρκώνω....

Όσο γι αυτά που λες Τζοάννα μου της τα λέω κι εγώ. Και πάντα την βάζω να συμμετέχει σε ότι κάνουμε με τον μικρό. Άλλωτε με επιτυχία άλλωτε με αποτυχία.

Όσο για τον παιδίατρό μας, evipapa έχει γίνει κι αυτός πολύ αδιάφορος γι τα παιδιά πόσο μάλλον για την συμπεριφορά τους. Τι να πω όλα σταβά πάνε...

[efi21]

μηπως θα μπορουσε ο αντρας σου να βοηθησει σε αυτο το θεμα?

αφου λες τα πανε καλα μαζι θα του ανοιχτει πιο ευκολα.

να μιλησει λιγο στο παιδι να ανακαλυψετε τι ακριβως την ενοχλει.

και να δουλεψετε πανω σε αυτο.

εμενα παντως οταν μου ελεγαν οτι επειδη ημουν μεγαλυτερη επρεπε να προσεχω τον αδελφο μου δε μου αρεσε καθολου

[Argi]

και εγώ έχω 2 παιδάκια και καμμιά φορά ο γιος μου πουθ είναι μεγαλύτερος - 4 ετών- πειράζει την κόρη μου -10 μηνών- αλλά του έχω εξηγήσει ότι είναι η αδελφούλα του και δεν την χτυπάμε την αγαπάμε, μπορεί να πάιξει μαζί της αλλά ήσυχα. και μετά πάει και της δίνει φιλάκι κάτω από την επίβλεψή μου.

Είναι φυσικό να αισθάνεται ζήλια. Εμείς δίνουμε περισσότερη προσοχή στον γιο μας και παίζουμε περισσότερο μαζί του έτσι ώστε να μην αισθάνεται παραμελημένος.

Την ώρα που εσύ ασχολείσαι με το μικρούλη ο άντρας σου μπορεί ναι ασχοληθεί με το μεγάλο έτσι δεν θα αντιληφθεί ότι κανένας δεν ασχολείται μαζί του.

δυστυχώς πρέπει να κλείσω γιατί κλαίει η μικρή.

Σου εύχομαι υπομονή και μην εκνευρίζεσαι μπροστά στα παιδιά, δώσε περισσότερο χρόνο στο μεγάλο...

φιλάκια ...

[mirlitsa]

Να σου πω efi21 δεν είναι κακή η ιδέα σου.

Της μιλάει όταν χτυπά ή φωνάζει στον μικρό αλλά σκοπός είναι να της μιλήσει πριν αρχίσουν να μαλώνουν. Μάλλον το απόγευμα θα τους στείλω καμμιά βόλτα μαζί για να το συζητήσουν.

[Eleny2]

ηΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΔΥΣΚΟΛΗ ΑΦΟΥ ΚΑΙ ΕΓΩ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΖΩ ΤΑ ΙΔΙΑ! ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΠΩ ΟΤΙ ΤΗΝ ΧΤΥΠΑΕΙ ΜΕ ΤΟ ΠΑΡΑΜΙΚΡΟ, ΑΛΛΑ ΑΜΑ ΤΗΝ ΒΡΕΙ ΒΟΛΙΚΗ ΤΗΝ ΕΝΟΧΛΕΙ ΚΑΙ ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΗΝ ΠΟΝΑΕΙ! ΕΓΩ ΝΑ ΣΟΥ ΠΩ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ ΣΤΗΝ ΑΡΧΗ ΤΗΣ ΜΙΛΟΥΣΑ ΜΕ ΤΟ ΚΑΛΟ ΑΛΛΑ Η ΖΗΛΙΑ ΖΗΛΙΑ! ΤΩΡΑ ΤΗΝ ΜΕΓΑΛΗ ΤΗΣ ΖΗΤΑΩ ΤΗΝΒΟΗΘΕΙΑ ΤΗΣ. ΝΑ ΑΛΑΞΟΥΜΕ ΤΟ ΜΩΡΟ, ΝΑ ΜΟΥ ΦΕΡΕΙ ΤΟ ΠΑΜΠΕΡΣ, ΝΑ ΤΗΝ ΠΡΟΣΕΧΕΙ, ΚΑΙ ΑΝ ΚΑΜΙΑ ΦΟΡΑ ΤΗΝ ΧΤΥΠΗΣΕΙ ΤΗΣ ΜΙΛΑΩ ΗΡΕΜΑ. ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΕΚΑΝΕ ΠΟΝΕΣΕ ΤΟ ΜΩΡΟ ΚΑΙ ΚΛΑΙΕΙ. ΤΩΡΑ ΑΜ,Α ΔΩ ΟΤΙ ΣΤΗΝ ΗΜΕΡΑ ΠΑΝΩ ΤΟ ΚΑΝΕΙ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΘΑ ΤΗΝ ΜΑΛΩΣΩ ΚΑΙ ΘΑ ΤΗΝ ΤΥΜΩΡΗΣΩ ΜΕ ΤΡΟΠΟ ΠΟΥ ΘΑ ΤΗΣ ΔΩΣΩ ΝΑ ΚΑΤΑΛΑΒΕΙ ΟΤΙ ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΣΩΣΤΟ. ΕΥΤΗΧΩΣ ΔΕΝ ΤΟ ΚΑΝΕΙ ΣΥΝΕΧΕΙΑ. ΑΥΤΑ ΟΤΑΝ ΕΙΜΑΣΤΕ ΜΟΝΟΙ ΜΑΣ. ΤΩΡΑ ΟΤΑΝ ΕΡΧΕΤΑΙ Ο ΠΑΤΕΡΑΣ ΤΗΣ, ΠΑΙΖΕΙ ΜΕ ΤΗΝ ΜΕΓΑΛΗ ΕΤΣΙ ΩΣΤΕ ΝΑ ΜΠΟΡΩ ΕΓΩ ΝΑ ΑΣΧΟΛΕΙΘΩ ΜΕ ΤΟ ΝΙΝΙ. ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ "ΠΡΟΣΕΧΕΤΕ" ΜΑΖΙ ΤΟ ΜΩΡΟ ΚΑΙ ΝΑ ΤΟ ΦΡΟΝΤΙΖΕΤΑΙ ΚΑΙ ΝΑ ΜΗΝ "ΑΦΗΣΕΤΕ" ΚΑΝΕΝΑΝ ΝΑ ΤΟ ΠΕΙΡΑΞΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ΤΟΥ ΚΑΝΕΙ ΚΑΚΟ. ΝΑ ΣΟΥ ΠΩ, ΜΕΓΑΛΟΙ ΕΙΜΑΣΤΕ ΚΑΙ ΖΗΛΕΥΟΥΜΕ! ΟΧΙ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ! ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΚΑΝΕΙΣ ΠΙΣΤΕΥΩ ΚΑΙ ΠΟΛΛΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΜΟΝΟ ΝΑ ΜΙΛΑΣ. ΚΑΠΟΙΑ ΣΤΙΓΜΗ ΘΑ ΜΕΓΑΚΩΣΕΙ ΚΑΙ ΟΛΛΑ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΕΧΕΙΣ ΠΕΙ ΘΑ ΔΕΙΣ ΟΤΙ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΠΑΕΙ ΣΤΟΝ ΒΡΟΝΤΟ!

[efi21]

χαιρομαι που βοηθησα

ελπιζω να εχει αποτελεσμα

ενημερωσε μας

[mirlitsa]

Λοιπόν κορίτσια καλημέρα και καλή εβδομάδα.

Πρώτα απ΄ολα θα ήθελα να σας πω, πως εφάρμοσα τις συμβουλές όλων σας και κυρίως ηρέμισα εγώ. Έτσι περάσαμε ένα όμορφο Σαβ/κο. Το Σάββατο είχαμε κόσμο σπίτι και παίζαμε με τα παιδιά και την Κυριακή πήγαμε για μπάνιο χωρίς τον Λεωνίδα (τον γιό μου) μόνο με την Μαρία (την κόρη).

Όλοι φυσικά ασχολούνταν μαζί της και στην θάλασσα ξετρελάθηκε με κολύμπι και παιχνίδια. Το βράδυ που γυρίσαμε σπίτι ξαφνικά φίλησε τον Λεωνίδα για καληνύχτα και κοιμήθηκε ήσυχη. Το πρωί πάλι ήρεμη τον αγκάλιασε και έφυγε ήσυχα από το δωμάτιο να κοιμηθεί πάλι ο μικρός.

Με εντυπωσίασε....

[bibibo]

Καλημερα κοριτσακι μου Δε ξερεις πως σε καταλαβαινω, τα ιδια και χειροτερα περναω εγω με τη μοναχοκορη μου που ειναι τωρα τριων.... Ειμαστε ακομα στη φαση του οχι, οτι και να της πουμε η απαντηση ειναι γνωστη ΟΧΙ.Θες να φας Λαμπρινη? Οχι η Λαμπρινη, θες να παμε βολτα Λαμπρινη? Οχι η Λαμπρινη. Εχω εφαρμοσει ολες τις μεθοδους εχω ακουσει απειρες συμβουλες και απο τις κοπελες του mammy και απο μεγαλυτερες γυναικες, αλλα τιποτα. Πιστευω οτι πρεπει να συνεργαστεις και με τον αντρα σου σε καποια πραγματα, να συμφωνειτε σε οτι της λετε, γιατι αν τη μαλωνει ο ενας και τη χαιδευει ο αλλος δε γινεται τιποτα.......Τι να σου πω βρε κοριτσακι μου νιωθω οτι περναμε την εφηβεια μας, πολλη αντιδραση Εχει υπαρξει στιγμη που με εχει βαλει τιμωρια αντι να τη βαλω εγω Αχχ αυτη η κορη μου. Φιλακια πολλα και υπομονη φαση ειναι και θα περασει

[mirlitsa]

Αχ bibibo μου ομοιοπαθούσες????

Ο καλύτερος τρόπος είναι πράγματι η συνεργασία με τον μπαμπά που τον λατρεύει αλλά μου τα χαλάει πολύ ο άντρας μου, δεν την μαλώνει καθόλου σχεδόν παρα μόνο όταν χτυπήσει πολύ τον μικρό. Δεν με καταλαβαίνει όταν του λέω πως κάποια πράγματα πρέπει να τα προλαβαίνει και να την σταματά πρίν τα κάνει, εκείνος με κοιτάζει...

Φταίει και ο άντρας μου γιατί την έχει κακομάθει πολύ όπως και οι παππούδες σαν πρώτο εγγόνι.

Τι να πω μακάρι να περάσει γρήγορα αυτή η φάση...

[Argi]

mirlitsa έγραψε:

Λοιπόν κορίτσια καλημέρα και καλή εβδομάδα.

Πρώτα απ΄ολα θα ήθελα να σας πω, πως εφάρμοσα τις συμβουλές όλων σας και κυρίως ηρέμισα εγώ. Έτσι περάσαμε ένα όμορφο Σαβ/κο. Το Σάββατο είχαμε κόσμο σπίτι και παίζαμε με τα παιδιά και την Κυριακή πήγαμε για μπάνιο χωρίς τον Λεωνίδα (τον γιό μου) μόνο με την Μαρία (την κόρη).

Όλοι φυσικά ασχολούνταν μαζί της και στην θάλασσα ξετρελάθηκε με κολύμπι και παιχνίδια. Το βράδυ που γυρίσαμε σπίτι ξαφνικά φίλησε τον Λεωνίδα για καληνύχτα και κοιμήθηκε ήσυχη. Το πρωί πάλι ήρεμη τον αγκάλιασε και έφυγε ήσυχα από το δωμάτιο να κοιμηθεί πάλι ο μικρός.

Με εντυπωσίασε....

Καλημέρα, είδες που σου είπα ότι αν δείξετε περισσότερη προσοχή στην μεγάλη τότε δεν θα ζηλεύει τον μικρό και θα τον φροντίζει κιόλας αφού καταλάβει ότι είναι ο αδελφός της και τον αγαπά κλπ....

Το ίδιο κάναμε και εμείς με τον γιο μου και τώρα όλο την φιλά, παίζουν μαζί και είναι 2 αγαπημένα αδελφάκια. Να φανταστείς ότι αν η κόρη μου κάνει κάτι που δεν πρέπει ο γιος μου αμέσως με φωνάζει για να την προστατεύσω!!!

[Argi]

bibibo έγραψε:

Καλημερα κοριτσακι μου Δε ξερεις πως σε καταλαβαινω, τα ιδια και χειροτερα περναω εγω με τη μοναχοκορη μου που ειναι τωρα τριων.... Ειμαστε ακομα στη φαση του οχι, οτι και να της πουμε η απαντηση ειναι γνωστη ΟΧΙ.Θες να φας Λαμπρινη? Οχι η Λαμπρινη, θες να παμε βολτα Λαμπρινη? Οχι η Λαμπρινη. Εχω εφαρμοσει ολες τις μεθοδους εχω ακουσει απειρες συμβουλες και απο τις κοπελες του mammy και απο μεγαλυτερες γυναικες, αλλα τιποτα. Πιστευω οτι πρεπει να συνεργαστεις και με τον αντρα σου σε καποια πραγματα, να συμφωνειτε σε οτι της λετε, γιατι αν τη μαλωνει ο ενας και τη χαιδευει ο αλλος δε γινεται τιποτα.......Τι να σου πω βρε κοριτσακι μου νιωθω οτι περναμε την εφηβεια μας, πολλη αντιδραση Εχει υπαρξει στιγμη που με εχει βαλει τιμωρια αντι να τη βαλω εγω Αχχ αυτη η κορη μου. Φιλακια πολλα και υπομονη φαση ειναι και θα περασει

Αυτό με την τιμωρία με έκανες και γέλασα!! :laugh: :woohoo:

Εδώ είναι το λάθος: δεν ρωτάμε το παιδί τι θέλει να μαγειρέψουμε, αν θέλει να φάει κλπ. Εμείς αποφασίζουμε τι θα μαγειρέψουμε και εμείς αποφασίζουμε πότε το παιδί θα φάει. Για παράδειγμα όταν πρόκειτε για το πρωινό ή το μεσημεριανό φαγητό καθόμαστε όλη η οικογένεια μαζί (αν αυτό είναι εφικτό) και τρώμε όλοι μαζί. Δεν ρωτάμε το παιδί θα έρθεις να φας? και βέβαια θα καθήσει στο τραπέζι μαζί μας και θα φάει!!!

Βέβαια θα το ρωτήσουμε τι θα ήθελε να παίξει ή τι παραμύθι να διαβάσουμε. Στο ντύσιμο επίσης, αν θέλει να διαλέξει μόνο του τι θα φορτέσει τότε του προσφέρουμε 2 αλλαξιές τις οποίες εμείς διαλέξαμε και το ρωτάμε ποιό θα ήθελε να βάλει. Έτσι του δίνουμε την χαρά ότι διάλεξε το ίδιο τα ρούχα του.

προσοχή γιατί αν το ρωτάμε για όλα μετά θα χάνουμε τον έλεγχο (σε σημαντικά πράγματα) που θα πρέπει να έχουμε σαν γονείς!

[Eleny2]

ΣΥΜΦΩΝΩ ΑΡΤΖΙ!

[bibibo]

Σε αντιθεση με τον αντρα μου που τη εχει δειρει μερικες φορες.... Αφου εχθες στο χωριο που πηγαμε τσακωθηκαμε κιολας γι' αυτο το θεμα. Εκανε μια διαολια η μικρη οπως ειναι και ζωηρη και της λεει ο αντρας μου με εντονο υφος "ελα εδω". Φυσικα η Λαμπρινη δε πηγε ισα ισα που τσαντηστηκε περισσοτερο το παιδι Τα περνω κι εγω και του λεω "ετσι που της μιλας δε προκειται να ερθει" Να μη συνεχισω τι εγινε!

[bibibo]

Εχεις δικιο, ομως προσπαθω να μη τη κοντραρω για να μη γκρινιαζει Δεν αντεχω αλλο βρε κοριτσακι μου, δηλαδη αν ειχα διδιμα η τριδυμα τι θα εκανα? Πολλη αντιδραση βρε παιδι μου, τωρα που κοψαμε και τη πιπιλα δε κοιμαται το μεσιμερι, φαντασου ενα παιδακι να τρεχει σ' ενα σπιτι απ' το πρωι που ξυπναει μεχρι την ωρα που κοιμαται το βραδυ(και κοιμαται αργα) Δεν εχω κι εγω το χρονο να πηγαινουμε συνεχεια βολτες Μαλλον θελει διακοπες το παιδι....

[Eleny2]

ΝΟΙΩΘΩ ΟΤΙ ΕΧΕΙΣ ΧΑΣΕΙ ΤΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ. ΣΕ ΚΑΝΕΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΟΤΙ ΘΕΛΕΙ. ΔΕΝ ΛΕΩ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΕΣΥ Ο ΑΡΧΙΓΟΣ ΚΑΙ ΤΟ ΣΤΡΑΤΙΩΤΑΚΙ ΣΟΥ ΤΟ ΠΑΙΔΙ, ΑΛΛΑ ΝΑ ΒΑΛΕΙΣ ΟΡΙΣΜΕΝΑ ΟΡΙΑ ΚΑΙ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ ΝΑ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΚΑΝΟΝΕΣ ΟΠΟΥ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΟΦΕΙΛΕΙ ΝΑ ΣΕΒΕΤΑΙ. ΤΙ ΘΑ ΠΕΙ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΣ ΝΑ ΜΗΝ ΤΗΝ ΚΟΝΤΡΑΡΕΙΣ,ΕΚΕΙ ΠΑΤΑΕΙ ΚΑΙ ΠΑΝΤΑ ΠΕΡΝΑΕΙ ΤΟ ΔΙΚΟ ΤΗΣ. ΔΕΝ ΘΕΣ ΝΑ ΦΑΣ, ΜΗΝ ΦΑΣ. ΝΥΣΤΗΚΗ. ΔΕΝ ΘΕΣ ΝΑ ΕΡΘΕΙΣ ΒΟΛΤΑ? ΩΡΑΙΑ ΠΑΩ ΜΟΝΗ ΜΟΥ. ΚΛΑΙΕΙ, ΜΗΝ ΥΠΟΚΥΨΕΙΣ ΣΤΑ ΚΑΠΡΙΤΣΙΑ ΤΗΣ. ΤΙ ΝΑ ΠΩ. ΠΑΙΔΙΑ ΕΙΝΑΙ ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΟΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΕΡΝΑΕΙ ΤΟ ΔΙΚΟ ΤΗΣ. ΤΩΡΑ ΜΕ ΤΟ ΑΝ ΕΧΕΙΣ ΧΡΟΝΟ ΝΑ ΤΗΝ ΒΓΑΛΕΙΣ ΛΙΓΟ ΒΟΛΤΑ, ΠΑΡΑΤΗΣΕ ΤΑ ΟΛΛΑ ΚΑΙ ΒΓΕΣ ΛΙΓΟ ΝΑ ΑΛΛΑΞΕΙ ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΙΣ. ΝΑ ΞΕΛΑΜΠΙΘΚΑΡΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ΚΟΥΡΑΣΤΕΙ. ΘΑ ΚΟΙΜΗΘΕΙ ΠΙΟ ΕΥΚΟΛΑ!

[mirlitsa]

Τελικά Argi & bibibo, αυτό που κατάλαβα εγώ είναι πως θέλουν διακοπές τα παιδάκια μου. Η μικρή έκανε σαν τρελλή στην θάλασσα, από την χαρά της παραπάταγε. Πιστεύω πως αν είχαμε και τον Λεωνίδα μαζί δεν θα την ενοχλούσε, άλλωστε στο ξανά είπα, δεν τα ξεχωρίζουμε τα παιδιά μας, ίσα-ίσα με την Μαρία ασχολούνται όλοι περισσότερο σαν μεγαλύτερη.

Πρέπει λοιπόν να τους στείλω όλους στο χωριό και ευτυχώς δεν αργεί η άδεια μου να πάμε και για κανένα μπανάκι!!!

[bibibo]

Μπορει και να εχεις δικιο. Δεν αντεχω ομως να μας ακουει ολη η γειτονια απο τις τσιριδες της! Οσο για το χρονο προσπαθω να βγαινουμε εστω στη πλατεια της γειτονιας, το ξερω οτι θελει να παιξει με αλλα παιδακια, υπηρξα κι εγω παιδακι καποτε και κατι θυμαμαι...Ομως οταν εχεις αναλαβει ενα μαγαζι που σε θελει 12 ωρες το 24ωρο δεν εχεις χρονο να κανεις πραγματα που θες. Αυτα σκεφτομαι και ενω θελω παρα πολλη ενα δευτερο παιδακι το ξεχναω

[Eleny2]

ΑΧ, ΑΥΤΕΣ ΟΙ ΤΣΙΡΙΔΕΣ! ΕΓΩ ΑΝ ΣΥΝΕΧΙΖΕΙ ΓΙΑ ΠΟΛΥ, ΘΑ ΤΗΝ ΒΑΛΩ ΣΤΟ ΔΩΜΑΤΙΟ ΤΗΣ, ΚΑΙ ΘΑ ΤΗΝ ΑΦΗΣΩ ΝΑ ΚΛΑΙΕΙ. ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΛΙΓΟ ΘΑ ΞΑΝΑΠΑΩ ΚΑΙ ΘΑ ΤΗΝ ΡΩΤΗΣΩ. ΗΡΕΜΗΣΕΣ? ΑΝ ΚΛΑΕΙ ΑΚΟΜΗ ΤΗΣ ΛΕΩ ΟΤΙ ΦΕΥΓΩ ΚΑΙ ΘΑ ΤΑ ΠΟΥΜΕ ΟΕΤΑΝ ΗΡΑΜΗΣΕΙ. ΞΑΝΑΠΑΩ , ΤΑ ΙΔΙΑ ΜΕΧΡΙ Ν ΗΡΕΜΗΣΕΙ ΟΠΟΥ ΤΗΝ ΚΑΘΗΣΗΧΑΖΩ ΤΗΣ ΜΙΛΑΩ , ΤΗΣ ΕΞΗΓΑ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΤΥΜΩΡΟ ΓΙΑ ΤΟΝ ΤΡΟΠΟ ΠΟΥ ΑΝΤΕΔΡΑΣΕ.

[mirlitsa]

Bibibo μου σε καταλαβαίνω όταν λες πως πρέπει να πηγαίνουμε με τα νερά τους. Εγώ κορίτσια συμφωνώ με αυτό, δεν πιστεύω πως χάνω τον έλεγχο επειδή της «κάνω τα χατίρια» αντιθέτως έχω παρατηρήσει πως γίνεται περισσότερο συνεργάσιμη και ήσυχη. Και όταν λέμε «κάνω τα χατίρια» εννοώ όλα σε λογικά πλαίσια, άλλωστε με τον τρόπο μου στο τέλος κάνουμε αυτό που της λέω.

Θέλει χρόνο ένα παιδί....πολύ χρόνο και όταν έχεις δεύτερο, δουλειά, σπίτι, σύζυγο, κ.α τρέχεις και προσπαθείς γι όλα, αλλά δεν μπορούν να είναι όλα τέλεια....