ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΤΗ BELL ΓΙΑ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΗΣ ΚΟΡΗΣ ΜΟΥ!!!

[harap]

Bell μου η δική μου ιστορία είναι λίγο περίεργη, και επειδή είναι λίγο μεγάλη, προτίμησα να ανοίξω ένα νέο θέμα.

Την μητέρα της μαμάς μου την χάσαμε όταν ήμουν 14, τελείως ξαφνικά. Αρρώστησε απο ζάχαρο και πέθανε μέσα σε μια εβδομάδα. Ηταν 55. (έχουν σημασία αυτές οι λεπτομέρειες).

Ήταν πολύ καλός άνθρωπος, κανείς δεν είχε να της προσάψει το παραμικρό.

Επειδή ο ένας αδερφός της μαμάς μου έκανε 2 αγόρια, οπότε δεν άκούστηκε ποτέ το όνομά της, ΒΑΣΙΛΙΚΗ, υποσχέθηκα στον εαυτό μου αν κάνω κορίτσι, να την βαφτίσω έτσι.

Πράγματι, ο θεός μου έδωσε την Μαριλή μου, το κοριτσάκι μου. Στην αρχή δεν είχε γίνει καμιά αναφορά στο όνομα. Η μητέρα μου όμως, είχε μιλήσει με κάποιους ψυχολόγους για άσχετα θέματα, και της είχαν πεί, πως δεν πρέπει να δίνουμε στα μωρά ονόματα απο άτομα που έχουν "φύγει" νέοι και ξαφνικά, γιατί προκαλούμε την μοίρα τους. Εκτός αν είναι ο παππούς ή η γιαγιά. Γιαυτό τον λόγο, παρότι την είχε συγκινήσει η απόφασή μου, την οποία είχε δεχτεί και ο Βασίλης, δεν ήθελε να βγάλουμε την μικρή Βασιλική. Απο την άλλη, η πεθερά μου, δεν ήθελε το όνομα αυτό γιατί η πεθερά της λεγόταν έτσι, και επειδή είχε τραβήξει το βίο αβίωτο, σε παλαιότερη συζήτησή μας πριν μείνω έγκυος, μου είχε πεί πως δεν θα κρατούσε ποτέ ένα εγγόνι που να λεγόταν Βασιλική.

Κάποια στιγμή λοιπόν που ήταν στην Αθήνα (μένουν μόνιμα Καρπενήσι), ο πεθερός μου ρώτησε τον Βασίλη πώς θα βγάλουμε την μικρή. Ο δικός μου ο έξυπνος του είπε Βασιλική, και την άλλη μέρα, που έλειπε ο Βασίλης, ήρθε η πεθερά μου με μια μούρη μέχρι το πάτωμα. Φυσικά και εγώ και η μητέρα μου, την ρωτήσαμε γιατί είναι έτσι. Λογικό, αν ενδιαφέρεσαι για κάποιον. Και μας απάντησε "έχω την καρδιά μου, αλλά εσείς θα με πεθάνετε". Και όταν τη ρωτήσαμε τί εννοούσε, μας είπε πως δεν ήθελε το παιδί να το βγάλουμε Βασιλική. Εγώ να της λέω πως αυτή η κουβέντα πρέπει να γίνει και ενώπιον του Βασίλη, αυτή να συνεχίζει, μέχρι που τα πήρα και της είπα και εγώ πέντε πραματάκια για το παρελθόν (υποχωρήσεις που έχω κάνει). Στο θέμα του παιδιού δεν το συζητούσα. Την ρώτησα "αν έλεγαν τη μητέρα μου Βασιλική τί θα έλεγες?" και μου απάντησε "τα ίδια, δεν με νοιάζει αν δεν βγεί το όνομά μου αλλά δεν θέλω το Βασιλική. Αν θέλετε να το βγάλετε το παιδί έτσι, πρώτα θα με θάψετε και μετά κάντε ότι θέλετε".

Εννοείτε πως είχα βγεί απο τα ρούχα μου. Κλείστηκα στο δωμάτιό μου και πήρα τον Βασίλη να έρθει σπίτι αμέσως. Εντωμεταξύ ήρθε και η μητέρα μου μέσα και μου είπε ΤΑ ΚΟΥΦΑ. Πως της είπε η άλλη ότι εκείνη ήθελε να βγάλουμε το παιδί έτσι, πως να την δεί αύριο στο γιό της τη θα κάνει διάφορες τέτοιες ...λακίες!!! Και η μητέρα μου να προσπαθεί να της πεί πως ούτε εκείνη το ήθελε το Βασιλική και η άλλη το χαβα της.

Όταν ήρθε ο Βασιλής, ευτυχώς την έκραξε που άνοιξε μια τόσο σοβαρή συζήτηση χωρίς να είναι μπροστά. Της είπε πως το παιδί θα βγεί Βασιλική και να το πάρει απόφαση. Και τότε εκείνη φίλησε το παιδί, και είπε "το φιλάω για τελευταία φορά" και σηκώθηκε και έφυγε. Όλα αυτά βέβαια σε κλίμα τρέλας, φωνές, ο Βασίλης να κλαίει για την εγωίστρια μάνα του, εγώ να θέλω να την ρίξω απο το μπαλκόνι, και η μητέρα μου να τα έχει χαμένα.

Μετά απο αυτό, και για λίγες μέρες, δεν μιλούσαμε με τα πεθερικά μου. Πέσανε τα άδελφια του όμως και τον πείσανε πως η μητέρα του είχε δίκιο γιατί λέει το ξέραμε ότι δεν ήθελε το όνομα αυτό και επιμείναμε. Του είπε και κάτι η πεθερά μου που ο Βασίλης δεν θέλει να μου το πεί, και του αλλάξανε μυαλά. Μετά λοιπόν μου το γύρισε, πως δεν ήταν μπροστά απο την αρχή του καυγά, δεν ξέρει ποιός τον ξεκίνησε, και γιαυτό δεν μπορούσε να υποστηρίξει καμιά μας. Και πως η μητέρα του ήταν πρόθυμη να τα ξεχάσει όλα. Αρκεί φυσικά να γινόταν το δικό της. Εγώ επέμενα πως εκείνη ξεκίνησε, και πως αυτός που έχει δίκιο, δεν θέλει να ξεχάσει τόσο γρήγορα όπως θέλει αυτή.

Τελικά? Με τον φόβο μήπως κάνει καμια τρέλα, η μικρή πήρε το όνομα της μητέρας μου (εννοείται), Μαρία, εμείς την φωνάζουμε Μαριλή σαν να της είχαμε δώσει και το Βασιλική. Με τα πεθερικά μου μιλάμε μεν, αλλά ποτέ δεν θα ξεχάσω αυτό που έγινε. Και φυσικά, έχω υποσχεθεί στον εαυτό μου, και στον Βασίλη, πως αν ξανακάνω κόρη, δεν πρόκειται να βγάλω το όνομά της. Και η Μαριλή έχει γίνει η αδυναμία της.

Συγνώμη αν σας κούρασα, αλλά οι μέρες είναι λίγο περίεργες για μένα (σαν χθές χάσαμε τον μικρό αδελφό της μαμάς μου, 37 ετών, πριν 3 χρόνια) και μου βγήκαν όλα τα αποθυμένα.

Αγαπημένες μου φίλες, να κάνετε μόνο αυτό που θέλετε εσείς και ο σύντροφός σας και αφήστε του άλλους στην κοσμάρα τους.

[mar3]

harap κρίμα που υπάρχουν ακόμα άνθρωποι που κολλάνε στο όνομα του μωρού(και βάζω μέσα και τους δικούς μου)

Τα περάσαμε και εμείς,σε πολύ άσχημη μορφή αλλά τελικά κάναμε αυτό που θέλαμε

[harap]

mar3, είναι εξωφρενικό αυτό που συμβαίνει με τα ονόματα. Πότε θα ξεκολλήσουν πια αυτοί οι παππούδες και οι γιαγιάδες?

[mar3]

Ασε βρε harap αντί να παρακαλάνε να είναι καλά τα εγγονάκια τους κάθονται και τσακώνονται για τα ονόματα! Έχει πια τόση σημασία;Συμφωνώ,πρέπει να κρατάμε τα έθιμα αλλά όχι και να στέλνουμε στην πυρά όποιον δεν συμφνωνεί με αυτά...

[harap]

Τί να σου πώ, άβυσσος η ψυχή των παππούδων/γιαγιάδων!!!

[MITSI2]

πωπω ειναι δυνατον?τι λες βρε harap μου...

ΤΡΑΓΙΚΟ!!!!ολα τραγικα!!!

μα πιο πολυ η φραση "το φιλάω για τελευταία φορά"...δεν λεγονται αυτα τα πραγματα για ενα ονομα!!!

δεν ξερω τι παθαινουν με το ονομα ομως τετοιες συμπεριφορες ειναι απαραδεκτες και νομιζω οτι κανενας δεν μπορει να το ξεπερασει..εγω δεν θα μπορουσα οχι απο τσαντιλα αλλα απο στεναχωρια..παντα θα ειχα αυτη την πικρα!!

[harap]

Ακριβώς αυτό. Πίκρα. Είναι συνέχεια μέσα μου. Τώρα που θα βαφτίσουμε τον μπέμπη, θα τον βγάλουμε Κωνσταντίνο, το όνομα του πεθερού μου. Δεν έφερα καμιά αντίρηση, ίσα ίσα, που εγώ το πρότεινα. Όταν γέννησα ο Βασίλης ήταν μέσα στον τοκετό και όταν μου τον έδωσαν στην αγκαλιά μου, του είπα "να ο Κωνσταντίνος μας". Όμως βαθιά μέσα μου, με τρώει αυτό που είχε γίνει τότε, και διστάζω. Δεν αλλάζω γνώμη, αλλά υπάρχει αυτό το αγκάθι.

[Ifigeneia]

Χαρά μου, Χαρά μου... Αν είναι ποτέ δυνατόν!

Εντάξει, την επιθυμία κάποιων παππούδων-γιαγιάδων να βγει το όνομά τους (που πολλές φορές από απλή επιθυμία γίνεται εμμονή και καταπίεση) εν μέρει την καταλαβαίνω.. Αλλά συμπεριφορές σαν της πεθεράς σου όχι μόνο δεν τις καταλαβαίνω, αλλά ούτε τις δικαιολογώ ούτε τις συγχωρώ..

Χαρά.. χαρά στο κουράγιο σου και την υπομονή σου!

Η κουβέντα της πεθεράς μου όταν μάθαμε το φύλο είναι... "Έρχεται η Μαρία (όνομα της μαμάς μου)". (Εντάξει, με τον άντρα μου είχαμε αποφασίσει να τη βγάλουμε Μαρία αλλά δεν το είχαμε ανακοινώσει). Όταν η μητέρα μου έφερε τις αντιρρήσεις της, απάντησε η πεθερά μου... "Η Ιφιγένεια το κουβαλάει, η Ιφιγένεια θα το γεννήσει, η Ιφιγένεια θα αποφασίσει και αν ζητήσει τη γνώμη μου θα της πω να το βγάλει σε σένα (στη μαμά μου δλδ)".

Τη βγάλαμε Μαρία τελικά, στην Παναγία.. Κι εφόσον τυχαίνει και τη μαμά μου να τη λένε Μαρία, γλιτώσαμε το δεύτερο όνομα..

Πάντως αν αποφάσιζα να τη βγάλω Μαρία - Βασιλική (πεθερά μου) κι εγώ Χαρά μου θα τη φώναζα Μαριλή ή Μαρίλη. Αλλά επέλεξα να μην χαλάσω τα ονόματα και να κρατήσω το Βασιλική σε περίπτωση που κάνω και δεύτερη κόρη.. Για να ακούγεται ολόκληρο. Πανέμορφο και μεγαλοπρεπές..

[mar3]

Ifigeneia έγραψε:

Η κουβέντα της πεθεράς μου όταν μάθαμε το φύλο είναι... "Έρχεται η Μαρία (όνομα της μαμάς μου)". (Εντάξει, με τον άντρα μου είχαμε αποφασίσει να τη βγάλουμε Μαρία αλλά δεν το είχαμε ανακοινώσει). Όταν η μητέρα μου έφερε τις αντιρρήσεις της, απάντησε η πεθερά μου... "Η Ιφιγένεια το κουβαλάει, η Ιφιγένεια θα το γεννήσει, η Ιφιγένεια θα αποφασίσει και αν ζητήσει τη γνώμη μου θα της πω να το βγάλει σε σένα (στη μαμά μου δλδ)".

Ιφιγένεια τι γλυκιά που είναι η πεθρά σου!:laugh: Μα μόνο τα λόγια της είναι τόσο δίκαια και συγκινητικά

[Ifigeneia]

Ναι mar3 μου.. Είδες? Ούτε καν το γιο της δεν έβαλε στη φράση της αυτή... Η Ιφιγένεια και μόνο... Βέβαια δεν το εκμεταλλεύτηκα αυτό. Να αποφασίσω και να ανακοινώσω. Το είχαμε συζητήσει ήδη με τον Κων/νο μου και είχαμε αποφασίσει από κοινού.

Είναι δίκαιη... Όντως! Καθημερινά το διαπιστώνω. Και τίποτα να μην κρατήσω από αυτή τη γυναίκα, τίποτα να μη διδαχθώ, ένα θα μου μείνει, μία φράση της...

"Αν δεν έχεις κάτι καλό να πεις για κάποιον, καλύτερα να σιωπήσεις και να αφήσεις τα συμπεράσματα στους άλλους..."

[mar3]

Ιφιγένεια πρέπει να είναι υπέροχος άνθρωπος!

Είσαι πολύ τυχερή

[harap]

Ιφιγένειά μου σε ζηλεύω. Μακάρι να είχα και εγώ την ίδια αντιμετώπιση στο θέμα του ονόματος. Γιατι κακά τα ψέματα. Η κυρα-Αλίκη (η πεθερά μου) μας προσέχει, μας δίνει κατα καιρούς χρήματα, μας στέλνει φαγητά. Αλλά τί να το κάνω? Μου χάλασε μια απο τις ομορφότερες στιγμές της ζωής μου. Δεν ξεχνιέται και δεν αντικαθίσταστε ούτε με μερικές εκατοντάδες ευρώ, ούτε με 2 κατσαρόλες λαχανοντολμάδες.

[papaki70]

υπερπαραγωγη το σιριαλ που διηγηθηκες..Εμεις παντως το ξεκαθαρισαμε στις γιαγιαδες πως αν κανουμε κορη δεν παιζει να βγει ουτε της μιας ουτε της αλλης (παρθενα και ευφροσυνη.παρτο αυγο και κουρευτο). Το δεχτηκανε ευτυχως οποτε εμενα μου ρθε φλασια να το βγαλω Μαρίλια απο τα δικα μας ονοματα Μαρια-Ηλιας δεν ξερω βεβαια σε βαφτιση αν μπορει να το δεχτει ο παππας αλλα θα ρωτησω..Ας κανω μια φορα την κορη με το καλο...Το γιο μας θα τον βγαλουμε του πεθερου που ειναι ψυχουλα (Νικος) και ειναι πολυ χαρουμενα τα πεθερικα μου! Ο διαδοχος ντε!Η δυναστια θα συνεχιστει:woohoo: Αν και ειναι ιδιος ο μπαμπας μου! Οδυσσεα επρεπε να τον λεγαν το παραδεχεται και η ιδια η πεθερα μου που κατα τ'αλλα ειναι αγιος ανθρωπος αλλα μου δηλωσε οτι αυτος θα ειναι η αδυναμια της οσα εγγονια και να αποκτησει.Τι να κανουμε κανεις δεν ειναι τελειος. Εγω παντως της ειπα σημασια εχει να σαγαπαει ο εγγονος σου και να σε σεβεται και ας τον λεγαν και αρταξερξη!ουφ με αυτα τα ονοματα.

[mar3]

papaki70,νομίζω πως ο ιερέας μπορεί να το δεχτεί ως Μαρία Ηλιαννα.Επίσης έχω ακούσει κοριτσάκι που το λένε Μαρίλια και το όνομα προέρχεται απο το Μαρία και το Ηλιάδα

[Ifigeneia]

papaki70... Τι όμορφη ιδέα! Και άλλο ζευγάρι το έχει κάνει αυτό... Μαρία Κωνσταντίνα και τη φωνάζουν Μαριτίνα..

Μαρία-Ηλιάννα θα ήταν όμορφο.. Και θα τη φωνάζετε Μαρίλια...

Αχου αλλά τι λέμε... Για την ώρα να χαίρεσαι τον χουχουλίνο σου, με το καλό να αποκτήσεις και δεύτερο παιδάκι και αν είναι κορίτσι το ξανασυζητάμε!

Χαρά μου μπορεί να μην το ζω αλλά σε καταλαβαίνω απόλυτα! Μπορώ να φανταστώ το πως νιώθεις...

Η δική μου η πεθερά είναι η προσωποποίηση της αγνότητας και της αθωότητας.. Σε σημείο κάποιες φορές να της χτυπάμε καμπανάκι τα παιδιά της κι εγώ.. Να ξυπνήσει, να πονηρευτεί! Ε, δεν θα μπορούσα να φανταστώ άλλη γυναίκα να έχει μεγαλώσει και διαπαιδαγωγήσει τον άντρα μου που είναι ίδιος σε χαρακτήρα με αυτήν. Πριν τη γνωρίσω ήξερα πολύ καλά με τι άνθρωπο θα είχα να κάνω...

[harap]

papaki70 να σου ζήσει ο γιόκας σου και με το καλό να τον βαφτίσετε.

Όντως υπερπαραγωγή, και με λεπτομέρειες που δεν έγραψα γιατί η Λένα θα πετούσε έξω την δημοσίευση λόγω όγκου (χιχιχι).

Γειά σου ρε Λενάκι.

[thouli]

megali ipomoni ekanes...

mprabo sou..

elpizo na metanise giayta ta logia pou eipe i pethera sou...

[harap]

thouli μου το μετάνιωσε ή όχι, η ζημιά έγινε. Όσο για την υπομονή, αφού κρατήθηκα τότε και δεν την πέταξα έξω με τις κλωτσιές, τυχερή ήταν. Αλλά το είπα στον Βασίλη, την επόμενη φορά που θα ανακατευτεί έτσι σε κάτι που αφορά εμας τους δύο, ή θα την πετάξω έξω, ή θα την κάνω εγώ. Όπως μου είχε πεί και ο πνευματικός μου εκείνες τις μέρες, γιατί τον συμβουλεύτικα η αλήθεια είναι, τόσα ξέρει, τόσα κάνει.

[chiquita]

πραγματικά δεν ξέρω τι να πω, τι άσχημα πράγματα που είναι αυτά...κρίμα που κάποιοι γονείς είναι κολλημένοι με το θέμα των ονομάτων και μάλιστα κάποιοι απαιτούν να πάρουν τα εγγόνια τους το όνομα τους χωρίς να τους νοιάζει τι πραγματικά θέλει το ζευγάρι!!!

harap έγραψε:

Η μητέρα μου όμως, είχε μιλήσει με κάποιους ψυχολόγους για άσχετα θέματα, και της είχαν πεί, πως δεν πρέπει να δίνουμε στα μωρά ονόματα απο άτομα που έχουν "φύγει" νέοι και ξαφνικά, γιατί προκαλούμε την μοίρα τους. Εκτός αν είναι ο παππούς ή η γιαγιά.

harap, με προβλημάτισε όμως κάτι που έγραψες και θα εξηγήσω και γιατί!

Είμαι έγκυος στην 11η ενδομάδα. Ακόμη πριν μείνω έγκυος είχαμε μιλήσει με τον άνδρα μου και συμφωνήσει οτι αν κάνουμε κόρη θα την βγάλουμε Ζωή γιατί είναι το όνομα της γιαγιάς του που πέθανε κι αυτή πολύ νέα γύρω στα 60 απο θερμοπληξία!! Εμένα μου άρεσε η ιδέα γιατί ήξερα οτι την αγαπούσε πολύ και οτι ήταν κάτι που θα τον ευχαριστούσε! Ήξερε από την άλλη οτι δεν ήθελα το όνομα της πεθεράς μου επειδή δεν μου άρεσε αλλά και επειδή έκανε τα αδύνατα δυνατά να με κάνει να κλαίω καθόλη την ενδομάδα του γάμου μου, με τα προβλήματα που μας δημιούργησε!

Τώρα όμως με προβλημάτισες...

[harap]

chiquita μου συγνώμη, δεν ήθελα να σε προβληματίσω. Ίσως ήταν λάθος μου που το έγραψα αυτό γιατί πολλές κοπέλες διάβασα πως θέλουν να δώσουν όνομα στα παιδιά τους απο αδικοχαμένους συγγενείς. Πάνω στην έξαψη μου δεν το σκέφτηκα.

Εγώ το πιστεύω αυτό που μου είπε η μητέρα μου γιατί το άκουσα και απο άλλες κοπέλες, όχι εδώ μέσα. Τώρα, η κάθε μανούλα, θα κάνει ότι πιστεύει καλύτερο για το παιδί της. Δεν θέλω να επιρεαστεί καμιά απο αυτά που έγραψα.

Προς θεού, μην παρεξηγηθώ κιόλας.

[papaki70]

παντως απο την αλλη σκεφτομαι τι πρεπει να περασε η πεθερα σου απο την πεθερα της και της εχει γυρισει ετσι το μυαλο και δεν μπορει να δει το Βασιλικη σαν ενα ονομα σαν ολα τ'αλλα και προτιμησε να αποχωριστει το εγγονι της. Πωωω τι τραυματα κουβαλαει ο κοσμος!

[chiquita]

harap, προς θεού δεν με πείραξε που το έγραψες...καλό είναι να μαθαίνουμε κάποια πράγματα και σίγουρα η καθεμιά μας θα πάρει την δική της απόφαση!

Απλά επειδή δεν το είχα ξανακούσει ποτέ, με προβλημάτισε λιγάκι!!

Θα κάνω κι εγώ την έρευνα μου και όταν θα έρθει η ώρα θα πάρω την απόφαση μου!!

[harap]

papaki μου η αλήθεια είναι πως πέρασε πολλά. Και ο πεθερός μου δεν μιλάει με τις αδελφές του γιατί πήραν απο τη μάνα τους. Αυτό δεν σημαίνει όμως πως έπρεπε να φέρει στα πρόθυρα διαζυγίου το παιδί της. Πρώτη φορά είδα μάνα να βάζει τον εγωισμό της πάνω απο το παιδί της. Απο τότε σταμάτησα να την φωνάζω μητέρα. Δεν μου βγαίνει πιά. Το γιαγιά μια χαρά είναι.

chiquita μπορεί εσένα να μην σε πείραξε αλλά να συνέβη αυτό σε κάποιες άλλες κοπέλες. Γιαυτό ζητάω προκαταβολικά συγνώμη αν τις προβλημάτισα άθελά μου.

[tinky09]

Σχεδον τραγικα... :ohmy:

Εγω πάλι δεν εχω προβλημα με τους παππουδες....αλλα με τον ιδιο μου τον αντρα....εχω κανει ταμα σε Αγιο να δωσω στο κοριτσακι μου σαν δευτερο ονομα το ονομα Του...πιστευω οτι με βοηθησε πολύ....ομως δεν θελει....και εγω δεν μπορω να μη κανω το ταμα μου....ειναι αμαρτια και γρουσουζια για το παιδι....τι να κανω? :(

[bell]

Χαρα μου δεν εχω λογια για την πεθερουλα σου! τινα πω... δεν ξερω! Τελως παντων ... Να χαιρεστε τη μικρουλα σας και να την καμαρωσετε απως επιθυμειτε!

Να ζησετε να θυμαστε τον θειο σου!

ΑΑ! και γνωμη μου ειναι... οτι δεν αξιζει να χαλεσαι με ατομα που παιζουν θεατρο για να κερδισουν αυτο που θελουν! (ακου λεει θα πεθανει επειδη δε γινεται το δικο της!)

φιλια στη μικρουλα σου! και στον μπεμπακο!