Δεν μπορώ να ξεχάσω...

[tirogaridaki]

Κορίτσια ήθελα για άλλη μια φορά να σας ανοίξω την καρδιά μου γιατί μέσα στην καθημερινότητά μου δεν μπορώ πλέον...Εχουν περάσει ακριβώς 2 εβδομάδες από την ημέρα που άφησα πίσω την εγκυμοσύνη μου και το μωράκι μου..Το θέμα όμως είναι ότι δεν μπορώ να ξεχάσω..πως ξέχασαν όλοι οι υπόλοιποι;; Όταν κάποιος με ρωτάει πως είμαι θέλω τόσο να του πώ πως ένιωθα τόσο καιρό, πόσο μου λείπει το μωρό μου, πόσο χαρούμενη ήμουν που το έβλεπα να μεγαλώνει, να χαιδεύω την κοιλιά μου και να ανυπομονώ να μεγαλώσει..ίσως και να κλάψω λιγο στη σκέψη του παιδιού μου που το έβλεπα μέχρι και την τελευταία μέρα να είναι ξαπλωμένο στη μήτρα μου και να πιπιλάει το δαχτυλό του ενώ ήξερα πως οι ώρες του ήταν μετρημένες...και όμως!Όλοι μου ζητούσαν να το ξεπεράσω! Όλοι το απαιτούσαν ήδη από την ημέρα που έγινε η επέμβαση όταν εγώ ήμουν ξαπλωμένη στο κρεβάτι και περίμενα να με πιάσουν οι πόνοι ενώ η μητέρα μου από δίπλα με την ξαδέρφη μου λέγανε τα δικά τους και χαζογελούσαν ..έπρεπε να λέω και ευχαριστώ που υπάρχουν αυτές οι τεχνολογίες και βλέπεις τι έχει το παιδί σου πριν κάν γεννηθεί..έπρεπε να λέω και πάλι καλά που δεν το γέννησα...όμως τίποτα από όλα αυτά δεν είπα μέσα μου...τίποτα..εγώ το μόνο που ήθελα και θέλω ακομη είναι να μου πει κάποιος <<Ξυπνα Φανουλα..έχεις το μωράκι σου αγκαλιά!>> και εγώ να το κοιτάω στα μάτια να το κραταω αγκαλιά και να του λέω..<<ησύχασε μωράκι μου!!ήταν όλα ένα κακό όνειρο!Είσαι στην αγκαλιά της μαμάς!!>> και να το φιλήσω!!! Όμως δεν είναι έτσι και ακόμη χειρότερα όλοι ήθελαν από το επόμενο λεπτό να κάνουν πως δεν συνέβη τίποτα...ήδη η μητέρα μου όταν γυρισαμε σπίτι την ίδια΄μέρα με την κοιλίτσα μου άδεια πια, μου έβαλε τις φωνές που το σπίτι δεν είναι καθαρό και πως πρέπει να φέρω γυναίκα κτλ κλτ κτλ...και μπήκα ξαφνικά σε έναν ρυθμό προσπαθώντας κάθε φορά να απομακρύνω την ημέρα εκείνη απο το μυαλό μου,κανένας όμως δεν με ρώτησε πραγματικά πως είμαι..πως αισθάνομαι..να με παρηγορήσει..να με αφήσει να θρηνήσω το μωράκι μου...κανένας! Όλοι συνέχισαν τη ζωή τους κανονικά και εγώ έμπαινα σε έναν ρυθμό νιώθοντας όμως έναν κόμπο να μεγαλώνει μέσα μου...ώρες ώρες ξεσπάω και κλαίω κρυφά μην τυχόν και με δει κανείς και μου πει πόσο χαζή είμαι που κλαίω και δενλέω <<πάλι καλα>>..ή <<δόξα το Θεό που μάθαμε τι είχε νωρίς νωρίς και φαντάσου πωςθα ήταν αν το γεννούσες..>> Πόσο θέλω οι συγγενείς μου που θα έρθουν στην βάφτιση να με ρωτήσουν <<Ρε Φανούλα..πως είσαι;; Μίλησέ μου γι αυτό..πες μου τι κρύβει η καρδιά σου;;>> και εγώ να αφήσω την ψυχή μου να ταξιδέψει στο όνειρό που ζούσα 3 μήνες..και στον εφιάλτη που έζησα μέσα σε μια μέρα...έτσι απλά για να βγάλω τον πόνο που αφήνω να κρύβεται μέσα μου...θα μπορούσα να το πω στον άντραμου ..όμως..θα γίνει χειρότερα η κατάσταση μεταξύ μας..και αυτός θα μελαγχολήσει περισσότερο και άντε μετά να του ζητήσεις φιλάκι!!! Σας παρακαλώ αφήστε με να σας βγάζω τον πόνο μου και απλώς να με ακουτε...θέλω τόσο να θρηνήσω το μωρό μου με κάποιον να με ακουσει και να μου πει <<σε καταλαβαίνω κορίτσι μου...>>

[christin888]

Αχ κορίτσι μου σε νιώθω πάρα πολύ..Είμαι σίγουρη οτι κανένας δε σου λέει κάτι για να μην σε πληγώσει κσι σε βάλει στη διαδικασία να ξαναθυμηθείς λες και ξέχασες και ποτέ..Ισως δεν έχουν τα λόγια να σου πουν κάτι..Δεν ξέρουν πως εσύ θέλεις να ακούσεις κάτι να θρηνήσεις για το μωράκι.Καντο όμως.Βγάλτο από μέσα σου και μην το αφήσεις να τρώει τη ψυχούλα σου..Ξερω ακριβώς πώς αισθάνεσαι έχω περάσει παρόμοια κατάσταση.Ισως αρνούμενοι να συζητήσουν μαζί σου πιστεύουν ότι θα ξεχαστεί που αυτό δεν πρόκειται να γίνει όμως απλά ο χρόνος θα σου απαλύνει τον πόνο

[tirogaridaki]

Θέλω τόσο πολύ να είναι ψέμα..τόσο πολύ Χριστίνα μου...θελω το μωρό μου!!!Δεν μπορούσα να δεχτώ ότι το έβλεπα στον υπέρηχο και πλησιάζεε η ώρα που εγώ θα του χαλούσα την ομορφιά της ζωής..δεν ήθελα ναγίνει!!! Ήθελα να το αφήσω να ζήσει!! Ετσι όπως πιπιλουσε το δαχτυλάκι του...τι όμορφο που ήταν..Χριστέ μου..πόση ομορφιά είναι κρυμμένη εκεί μέσα..

[tirogaridaki]

Ξέρω πάλι πως κανένας δεν θα με ακουσει πραγματικα και θα λυπηθεί μαζί μου..όλοι έχουν τη ζωή τους που συνεχίζει ήρεμα και ωραία..μόνο εγώ και ο άντρας μου ξέρουμε καλά τι περάσαμε..και όμως δεν το αναφερουμε καθόλου..θα μας χαλάσει και θα μας μελαγχολήσει πολύ..οποτε κλείνομαι στον εαυτο μου και κλαίω μόνη μου ή μαλλον τα λέω σε σας αλλά και πάλι είναι σαν ένας μονολογος που όλο και κάποια κοπέλα θα ακουσει και θα μου πει μια κουβέντα..ίσα ίσα για να με ηρεμήσει λίγο ..και μέτά πάλι από τν αρχή..

[snowgirl]

Φανή μου....δεν είναι καθόλου εύκολο και απλό αυτό που πέρασες.... Εννοείται ότι χρειάζεσαι χρόνο για να θρηνήσεις το μωράκι σου... Και εννοείται επίσης ότι δε θα το ξεχάσεις... Κι εμείς θα είμαστε εδώ να σε ακούμε όταν νοιώθεις την ανάγκη να μιλήσεις για αυτό. Οι δικοί σου απλώς πιστεύουν ότι με το να μη το συζητάτε σε βοηθάνε να το ξεπεράσεις πιο γρήγορα.... Εγώ θα σου πω αυτό που ζητάς να ακούσεις - σε καταλαβαίνω κορίτσι μου...

Φιλιά

[christin888]

Κοριτσάκι μου κλάψε αν αυτό σου κάνει καλό θρήνησε και άσε το χρόνο να κάνει και αυτός τη δουλειά του.Πήγαινε στον αντρούλη σου πες του πώς νοιώθεις για να ξαλαφρώσεις λιγάκι.Κάνε μία αγκαλίτσα και το γιόκα σου και κάνε μία προσευχή στο Θεό να προσέχει τον άγγελο σου και να σας αξιώσει να γίνετε για δεύτερη φορά γονείς.Σε φιλώ

[BabyBoom!]

Τι να σε ηρεμησει βρε κοριτσι μου;; Δεν γινεται αυτο..

Συγνωμη που στο πρωτο θεμα σου δεν απαντησα αλλα δεν αντεχα..

Κι εμενα η αυχενικη μου ειχε βγει καπως και εκανα

τροφοβλαστη..Αλλα ξερω πως ενιωθα και μονο στην ιδεα..

Δεν ηθελα να μου παρουν

το μωρακι μου..Ευτυχως δεν χρειαστηκε..Οταν διαβασα το μνμ τα

θυμηθηκα ολα

Κανεις δεν νιωθει οπως η μανα..Να θυμασαι παντα το μωρακι σου!!!

[tirogaridaki]

Ήμουν τόσο χαρούμενη εκείνη τη μέρα..έλεγα δεν μπορεί να μου βρει ξανά κάτι στην αυχενική...πόσο πιθανό είναι άλλωστε;;; Βεβαια στην πρώτη εγκυμοσύνη όλα εξελιχθηκαν ομαλά..αλλά δεν περιμένεις ότι και τη 2η φορά κάτι θα πάει στραβά και ειδικά θεόστραβα..έπεσα από τα σύννεφα...ξανα;;; Πάλι;;;babyboom μου πραγματικά κανένας δεν νιώθει τον πόνο μου..κανένας δεν μου το αναφέρει πια..εντάξει δεν το σκέφτομαι και συνέχεα αλλά είναι ώρες ώρες που θέλω να βγάλω τον πόνο από μέσα μου και κανένας δεν είναι εκεί να με ακούσει..να μοιραστεί τον πόνο μου...παλέυω μέσα μου και λέω..<<ή ζωή είναι γεμάτη αναποδιές..μάθε να ζεις με αυτές!!Πρέπει να φας και εσύ μερικές σφαλιάρες στη ζωή >> Αλλά όπως και να χει το μωράκι μου ήταν άρρωστο..και έπρεπε να του πω αντίο..και το χειρότερο δεν του είπα ποτέ ότι το αγαπω..ποτε! Δεν ένιωσε την αγάπη μου..θέλω να ξυπνησω αυριο και να είναι ψεμα...τι να κάνω; Να σταματήσω να το σκέφτομαι; Μήπως όντως αυτό βοηθάει;; Το να μην το συζητάω καθόλου; Μήπως έχουν δίκιο όλοι εκείνοι που δεν μου το αναφέρουν γιατι θα διαρκούσε περισσότερο η θλίψη μου και να πνίγω τον πόνο μου όταν μου έρχεται στο μυαλό;

[BabyBoom!]

Καλυτερα να τα σκεφτεσαι μονη σου πιστευω..

Εμενα ετσι μου ηταν καλυτερο. Ειναι και οι γυρω σου σε

δυσκολη θεση.. Αλλα δεν ξερω γιατι να συμβαινουν αυτα!!

Εχεις δικιο..ΠΟυ να παει το μυαλο σου;;;;;;;;;Και πως να το

χωρεσει;;;;;;;Εγω πιστευω πως τα νιωθουν ολα απο την

αρχη..Αρα την ενιωσε εστω και για λιγο!!

Εχω στεναχωρεθει παρα πολυ..

Για την ιστορια ομως κι εγω στη θεση σου αυτο θα εκανα..

οσο κι αν ποναει!!

[Βανια]

Φανουλα ο πονος και η απωλεια οσο περναει ο καιρος θα ειναι και πιο δυσκολο .Στην αρχη οταν εγεινε το γεγονος δεν μπορεσες να αντιδρασεις και στη συνεχεια οι συγγεμεις και οσοι το ηξεραν προσπαθησαν να μην αγγιξουν το θεμαγια να μη σε πληγωσουν χωρις ομως να καταλαβαινουν οτι αυτο ειναι χειροτερο.Ο ανθρωπος οπως χρειαζετε τη χαρα ετσι χρειαζετε και άλλα συναισθηματα οπως ειναι και ο θρηνος και σενα αυτο το συναισθημα σε αναγκασαν να μην το εκφρασεις να το καταπιεις χωρις να ξερουν οτι ετσι κανουν χειροτερο κακο.Μην ακους κανενα καρδουλα μου κλαψε . φωναξε . σπασε το παιδι σου εχασες τι παει να πει οτι ευτυχως που υπαρχουν και οι εξετασεις ; Μην περιμενεις να σου πει κανενας ακομα και ο συζυγος οτι μωρο μου κλαψε δεν το αγγιζουν το γεγονος γιατι δεν ξερουν πως να το χειριστουν.

Καποιες κοπελες απο εδω μεσα ξερουν οτι καποτε αρρωστησα (καρκινος του θηρωιδη )καποιοι δικοι μου ανθρωποι φοβοντουσταν μεχρι και να το ονομασουν λες και η αρρωστεια θα μεγαλωνε η θα μικρενε αν το ελεγαν η οχι εγω το μοιραστηκα καποια στιγμη εκλαψα φωναξα αργα βεβαια αλλα το εκανα . Μην τους αφηνεις να σου φερονται κατα αυτο το τροπο βαλε φωνη και πες τους οτι πρεπει να καταλαβουν διαφορετικα να μην ασχολουντια μαζι σου.

Θελεις το χρονο σου και για οτι χρειαστεις ειμαστε όλες εδω

[mikroulaxristos]

φανουλα μου??? κοπελαρα μου να μας τα λες παντα αυτα που νοιωθεις..αφου εμεις ημαστε φιλεναδιτσες σου! θυμασαι που μιλησαμε εκεινο τοβραδυ στο τηλεφωνο????? εγω δεν θα το ξεχασω ποτε! ησουνα η πιο γλυκια φωνουλα που εχω ακουσειποτε! κουκλα μου οχι απλα πρεπει να θρηνησεις...επιβαλλεται!!! οσο περιεργο και να ακουγεται...αν δεν αντιδρασουμε με τη λυπη μας και τα δακρυακια μας για αυτο το γεγονος που μας πονεσε,δεν θα μπορεσουμε ποτε να παμε πραγματικα παρακατω.. να το θυμασαι το αγγελακι σου..να το ονειρευσαι..να κλεινεις τα ματακια και να το σκεφτεσαι....και ας φευγουν δακρυακια,δεν ειναι κακο..μανουλα εισαι...ειναι δυσκολο που πηγε στο θεουλη να το κανει καλα...ξερω οτι σου λειπει...αλλα θυμασαι εγω τι σου ειχα πει??? οτι μολις γινει καλα,εναβραδυ που θα κανεις νανι,θα το ξανακατεβασει κατω ο θεουλης γιατι θα το εχει κανει καλα,και αυτο θα ξανατρυπωσει στη κοιλιτσα σου.....και εσυ εκεινη την ωρα θα βλεπεις τα πιο γλυκα ονειρα....μολις ξυπνησεις εκεινο το πρωι θα το καταλαβεις.... ισως να ζαλιζεσαι λιγακι...ισως να εχεις και μια μικρη αναγουλα....και αμεσως θα το καταλαβεις οτι θα εχει τρυπωσει... να το θυμασαι αυτο παντα,..τωρα παιζει με τα αλλα αγγελακια μεχρι να γινει καλα,εγω το πιστευω ειμαι σιγουρη!

[MAGDA25]

Φανη μου ποσο λυπαμαι....θελω να σου πω πως πρεπει να θρηνισεις πρεπει να κλαψεις πρεπει να το βγαλεις ολο αυτο απο μεσα σου.....Ζηστο αυτην την στιγμη πενθεις για το μωρακι σου που το πειρε ο Καλος Θεουλης για να το γιαννει και να ειναι γερο και ευτυχισμενο εκει επανω παρεα με τα αλλα αγγελακια!! Μην πνιγεις τον καημο σου ,αυτο θα σου βγει καποια στιγμη .Σου ευχομαι πολυ συντομα η κοιλιτσα σου να ξαναφουσκωσει οχι για να ξεχασεις , αλλα για να ξαναχαρεις!!!

[Eleny2]

ΦΑΝΗ ΜΟΥ, ΤΟ ΟΤΙ ΔΕΝ ΣΥΖΗΤΑΜΕ ΑΛΛΟ ΠΙΑ ΑΥΤΟ ΤΟ ΘΕΜΑ ΕΔΩ, ΤΟ ΟΤΙ ΠΙΑ ΣΕ ΚΟΙΤΑΜΕ ΜΕ ΤΟ ΙΔΙΟ ΜΑΤΙ ΠΟΥ ΚΟΙΤΑΜΕ ΟΛΛΕΣ ΤΙΣ ΚΟΠΕΛΕΣ ΕΔΩ ΔΕΝ ΣΥΜΑΙΝΕΙ ΟΤΙ ΕΧΟΥΜΕ ΞΕΧΑΣΕΙ! ΔΥΣΤΗΧΩΣ ΟΙ ΔΙΚΟΙ ΣΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΔΕΝ ΘΑ ΔΕΙΞΟΥΝ ΤΟ ΠΟΣΟ ΤΟΥΣ ΣΤΕΝΑΧΩΡΗΣΕ ΑΥΤΟ ΤΟ ΓΕΓΟΝΟΣ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΚΑΝΟΥΝ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΠΙΟ ΔΥΣΚΟΛΗ ΑΠΟ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ. ΠΟΣΕΣ ΦΟΡΕΣ ΕΧΩ ΚΛΑΨΕΙ ΜΟΝΗ ΜΟΥ ΓΙΑΤΙ ΞΕΡΩ ΠΩΣ ΔΕΝ ΘΑ ΒΡΩ ΑΝΤΑΠΟΚΡΙΣΗ. ΚΛΑΨΕ ΚΑΛΗ ΜΟΥ, ΞΕΣΠΑΣΕ, ΠΕΣ ΜΑΣ ΤΟΝ ΠΟΝΟ ΣΟΥ. ΣΤΕΝΑΧΩΡΗΘΗΚΑ ΚΑΙ ΣΥΝΕΧΙΖΩ ΝΑ ΣΤΕΝΑΧΩΡΙΕΜΑΙ ΜΕ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΣΟΥ ΣΥΝΕΒΕΙ. ΔΕΝ ΠΡΟΚΕΙΤΕ ΝΑ ΞΕΧΑΣΕΙΣ ΚΑΛΗ ΜΟΥ, ΑΛΛΑ ΣΥΝΤΟΜΑ ΘΑ ΕΡΘΕΙ ΝΕΟ ΜΩΡΑΚΙ ΚΑΙ ΘΑ ΣΟΥ ΑΠΑΛΕΙΝΕΙ ΤΟΝ ΠΟΝΟ ΣΟΥ. ΣΤΟ ΕΥΧΟΜΑΙ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΜΟΥ!

[tirogaridaki]

Καλημέρα κορίτσια..σημερα είμαι καλύτερα μετά το χθεσινό ξέσπασμά μου..ειλικρινά τα λόγια σας με ανακουφιζουν πολύ..νιώθω ότι ένας άνθρωπος με ακούει και καταλαβαίνει τον πόνομου..και ένας πόνος που μοιράζεται ΄πονάει λιγότερο!Ακούω αυτό που θέλω να ακουσω...δεν θέλω ΄να μου λένε ότι δεν ήταν τίποτα και προχωράμε μπροστά..για μένα ήταν και πιστεύω και για πολλές από εσάς αυτή η πράξη είναι πόνος.

Βάνια μου δεν υπάρχει λόγος να τσακωθώ μαζί τους..το θέμα είναι να νιώσω άνετα και να αφήσω τα δάκρυά μου ελευθερα , να με πάρει αγκαλιά και να μου πει αυτά που θέλω να ακουσω..και έτσι είναι μόνο άντρας μου αυτη τη στιγμή..αλλά πλέον και εκείνος το έχει ξεπεράσει..γιατί να του το θυμίζω συνέχεια; Πάντως κι αυτό που πέρασες κ εσύ δεν ήταν λίγο..η αλήθεια είναι πως δύσκολα ο διπλανός μας έχει τα κατάλληλα λόγια να μας στηρίξει στη δυσκολη στιγμή..είναι και αυτοι άνθρωποι με φοβίες και όταν αντικρίζουν αυτό που φοβόντουσαν άντε να το πλησιασουν! Χαίρομαι πάντως που το ξεπέρασες και είσαι καλα!Βγήκες δυνατή από αυτό και δε σε φοβίζει τίποτα!!Βεβαια δεν ξέρω μέσα σου ακόμη τι σου έχει αφήσει αυτό , όμως το σίγουρο είναι ότι είσαι υγιής και αυτό μετράει!

Διοχάντη και εσύ ήσουν η πιο φωναχτή , η πιο αισιοδοξη φωνή που έχω ακουσει χεχεχεχε.... όμως να σου πω την αλήθεια; Δεν πιστεύω ότι θα έρθει ποτέ το ίδιο μωράκι και αυτό είναι το παράπονο μου..θέλω εκείνο το μωράκι..καμιά φορά φοβάμαι ότι δε θα το αγαπήσω το επόμενο μωρό γιατί θα ξέρω ότι δεν είναι εκείνο που άφησα πίσω..ποτε! Απλώς ήταν ένα ατυχο μωράκι που δε γνώρισε ποτέ τη μαμά του..τι λυπηρο..και να ξερε πόσο ήθελε αυτή η μαμά να το γνωρίσει..πόσο ήθελε να το αγκλιάσει..μονο να ξερε!!!Μακάρι να ήταν έτσι όπως τα παρουσιάζεις..ακούγονται τόσο όμορφα! Όμως φοβάμαι πως δεν είναι αλήθεια και δεν υπάρχει περίπτωση να γίνει έτσι..ας είμαστε ρεαλιστές..πάει τέλειωσε, δεν αλλάζει τίποτα πια!

Μάγδα σε ευχαριστώ πολύ..πραγματικά η νέα εγκυμοσύνη είναι πλέον στα πιο άμεσα σχέδιά μου απο κει που δεν ήταν!Πριν μείνω έγκυος έλεγα ότι έχω καιρό και θα το κάνω σε 5-10 χρόνια!!!Όμως τώρα θέλω να γίνει άμεσα!Ακόμη και τωρα που μιλάμε!!

Καντινου μου..σε ευχαριστώ που με καταλαβαίνεις!Πραγματικά εδώ στο μάμυλαντ νιώθω ότι υπάρχει κάποιος να με ακούσει, να μου πει κάτι παρήγορο..να με καταλάβει!Γιατί δυσκολα θα βρεις κάποιον γύρω σου που έχει πονέσει και αυτός ανάλογα και θα σε καταλάβει και αυτό είναι πολύ σημαντικο..να μπορει κάποιος να νιώσει τον πόνο σου. Βεβαια δεν είναι απαραίτητο γιατί και μόνο που είστε μαμάδες μπορείτε να με νιώσετε..και σας ευχαριστώ πολύ!Με κάνετε και νιώθω καλύτερα!

Babyboom θέλω και εγώ να πιστεύω ότι την ένιωσε έστω και λίγο την αγάπη μου.Θυμάμαι όταν πονούσα έβαζα το χέρι στην κοιλιά μου να νιώσει τη ζαστασιά και την αγάπη που θα περνουσε απο την παλάμη μου..νομίζω θα ένιωθε όμορφα!Του μιλούσα με τη σκέψη μου και προσπαθούσα να το ηρεμήσω....μωράκι μου γλυκο..πόσο μου λείπεις καρδούλα μου...πόσο!!

[chrysoyla]

Καλημερα!!!

για όλες μας έχουν υπάρξει στιγμες που έχουμε πονέσει βαθιά , πολύ βαθιά..Το σημαντικό είναι να προχωράς, να κοιτάς μπροστά (όσο και αν σου αρεσει είναι η αλήθεια), να κρατας στην ψυχή σου τα καλύτερα από αυτό που πέρασε και να σχεδιάζεις πράγματα για το μέλλον!!!!

Να ξερεις ότι οι άνθρωποι που σε νοιάζονται πραγματικά , είναι αυτοί που θα σε πάνε μπροστά!!!

[savropinguinos]

fanoula den se ksexasa,ponesa mazi sou me afto pou egine ,eklapsa kai klaio tora pou sou grafo afto minima ,efxomai kammia manoula na min perasei pote afto pou perases...k oi dikoi sou anthropoi se agapane k den to ksexnane to nini apla den to anaferoun gia na min se stenaxoroun,i lithi einai polles fores amuntikos mixanismos,na eisai dunati gia to mimiti sou kai panta na thumasai to aggeloudi sou pou tha sas prostatevei apo kei psila..

[VENI]

αχ βρε κοπελα μου πιστευω πως ειαν ικατι που δεν ξεπερνεται ποτε..

απλα με τον καιρο το αφηνεις πισω και προχωρας..

και οι ανθρωποι γυρω σου μπορει για βιηθεια να φερονται ετσι..ο καθε ανθρωπος συμπεριφερεται αλλιως..

εγω τηλεφωνουα στην κουμπαρα μου μετα και δεν ηθελε να ερθει στο τηλ. για να μην τα συζηταει ακι τα θυμαται..δεν πηγαινε στην δουλεια για να μην τς το θυμισουν οι πελατισσες..

ετσι μπορει να σκεφτονται και οι δικοι σου και δεν σου το αναφερουν πλεον..ή αναφερονται στο γεγονος σαν κατο οχι και πολυ σπουδαιο...

ο χρονος ειαν ιο μονος γιατρος..

[milina]

Νομίζω ότι σε μία τέτοια περίπτωση το καλύτερο είναι να μιλάς. Να μιλάς όσο μπορείς για την απώλεια που έζησες. Να μιλάς και αν θελήσεις να κλάψεις, να το κάνεις. Μόνο έτσι θα γλυκάνει ο πόνος. Να το ξεχάσεις? Δε νομίζω. Και δεν υπάρχει και λόγος. Ξέσπασε, βγάλε ό,τι έχεις μέσα σου για το χαμό του παιδιού σου και μόνο τότε θα πας παρακάτω και θα βγεις στο τέλος νικήτρια!

Οι συγγενείς δε μιλούν γι' αυτό για να μη σε στενοχωρούν και για να το ξεχάσεις. Αυτό νομίζουν πως είναι το καλύτερο για σένα. Δεν είναι όμως το καλύτερο πάντα. Μερικές φορές έχουμε την ανάγκη να μας ρωτήσουν πως νιώθουμε, να μας πάρουν μια αγκαλιά και να ξεσπάσουμε μέσα σ' αυτή. Κάποιοι έχουν τη δύναμη να το κάνουν και κάποιοι είναι λιγότερο δυνατοί.

Εμείς εδώ έχουμε μια τεράστια αγκαλιά για σένα. Όποτε νιώθεις την ανάγκη να μιλήσεις, κάνε το. Δε βαριόμαστε και δεν κουραζόμαστε ποτέ.

[pepita]

Τυρογαριδάκι, είναι πάρα πολύ κακό αυτό που σου συνέβει. Μην κατηγορείς τους γύρω σου, ίσως νομίζουν ότι έτσι θα σε κάνουν να ξεχάσεις πιο γρήγορα και να προχωρήσεις μπροστά. Δεν έχω γίνει μαμά για να ξέρω, αλλά εγώ σε δύσκολες περιπτώσεις δεν θέλω να ακούω λόγια παρηγοριάς, προτιμώ να το ξεπερνώ μόνη μου. Δεν αντιδρούν όμως όλοι οι άνθρωποι το ίδιο. Αν εσένα σε ανακουφίζει να το συζητάς, κάντο. Και κλάψε, μην το κρατάς. Νιώσε τον πόνο σου, άκου τον εαυτό σου, συζήτησέ το και ίσως έτσι το ξεπεράσεις. Κάποια στιγμή θα το ξεπεράσεις. Δεν θα το ξεχάσεις, αλλά θα κοιτάξεις μπροστά για σένα και για την οικογένειά σου που θέλουν να σε βλέπουν χαρούμενη!

Ελπίζω να σε βοηθάμε κάπως κι εμείς εδώ.

Σε φιλώ!

[Τόμα]

Φανη μου καλημερα.

Χαιρομαι που εισαι καλυτερα...

Πραγματικα δεν μπορω να πω οτι νοιωθω τι νοιωθεις μονο προσπαθω να καταλαβω...και ειναι πολυ δυσκολο.

Το οτι οι γυρω σου, οι δικοι σου ανθρωποι δεν σε καταλαβαινουν και κανουν τα δικα τους δεν σημαινει οτι δεν πονεσαν μαζι σου απλα μηπως και αυτοι προσπαθουν να παιξουν τους ηρεμους....? Δεν ξερω τι να υποθεσω..

Φανη μου να εισαι δυνατη και να παιρνεις δυναμη απο τον Δημητρακι σου...δεν θα σου πω προσπαθα να το ξεπερασεις διοτι δεν γινετε παντα θα στριφογυριζει μεσα σου ο,τι και να κανεις...

Και να ξερεις παντα οτι οποτε θλεις να μιλησεις και να ξεσπασεις εμεις ειμαστε εδω και σε ακουμε.

[hope_89]

Αχ βρε Φανούλα μου...

Θέλω τόσα να σου πω αλλά τελικά θα προτιμήσω την σιωπή...

Σου στέλνω μόνο μια γλυκιά αγκαλιά και να ξέρεις πως κάθε φορά που θα κοιτάω τον ουρανό θα στέλνω ένα χαμόγελο και σε ένα πολύ ξεχωριστό αστεράκι που έχει μια καταπληκτική μανούλα!

[girl84]

fanoula m kalimera!

mi fovasai kali m kai min anisixeis!

to mwraki s pige Sto Theouli, einai konta Tou, to prosexei kai auto se vlepei!den thelei omws na se vlepei lipimeni!thelei na se vlepei na to skeftesai me nostalgia!kai pistepse me O THEOULIS EINAI MEGALOS tha sto steilei to aderfaki tou mwrou sou, kai na deis oti tha xei ti psixoula autou p s leipei toso poli!

exw perasei kai gw mia empeiria me apoxesi stis 22.01.09!panw p emeina egkios kai to sineiditopoiisa arxes t xronou kai pisteua oti ola tha m pane teleia me ena tetoio xarmosino neo sti nea xronia!distixws omws stis 9 evdomades ekana apoxesi epeidi to mwraki dn eixe kardiako palmo!

nomizeis den eklapsa, den ponesa kai den ponw akomi?Ponaei i psixi mou opote to thimithw!alla.... o xronos einai o kaliteros giatros!de tha to xeperasoume pote pisteuw!apla tha prosperasoume!

twra as parakalesoume TON THEO na mas prosexei ta aggelakia mas kai na mas ta exei kala kai na mas ta steilei ta aderfakia tous ygiestata oso pio sintoma ginetai!

dinami fanoula!

[mina2]

FANI MOU KALIMERA

EIMAI K EGO ALLI MIA KOPELA POU MPOREI NA SE KATALAVEI APOLITA

TIN IMERA POU ANAKINOSES ESI AFTO TO POLI ASXIMO NEO ANAKINOSA K EGO TO DIKOMOU ASXIMONEO GIA DEFTERI FORA MIA APOTIXIMENI EGIMOSINI AFTI TI FORA OXI APOVOLI ALLA EKSOMITRIO POU SIMENE OTI EPREPE EMEIS NAKANOUME TIN ENESI GIA NA SKOTOSOUME STIN OUSIA TO EMVRIO ........... STIN TELEFTEA XORIAKI 2750 AN K EIKSERA OTI TIPOTA DEN PAEI KALA EIXA MIA KRIFI ELPIDA OTAN MILISA ME TO GIATRO MOU EIPE A8INA KALESE TIN ADELFI SOU NA PAREI TIN ENESI APO TIN KLINIKI K NA ER8EI NA SOU TIN KANEI .......... EIKSERA OTI DEN PAEI KALA ALLA EKEINI TI STIGMI EXASA TI GI KATO APO TA PODIA MOU DEN MPOROUSA NA AR8ROSO LEKSI O GIATROS NA MOU MILA APO TO TIL K EGO STA XAMENA MOU ELEGE PES MOU SE PARAKALO OTI 8ELEIS MILA MOU OTI SKEFTESE ARKEI NAMOU MILISIS ............... TO MONO POU EIPA ITANE OK GIATRE 8A TILEFONISO TORA META ARXISE TO ANXOS NA PIASEI I ENESI K NA MI XASO SALPIGA K META KENOOOOO.............. DEN MILISA SE KANENA FANIKA POLI SKLIRI SE OLOUS K EPISIS POLI XALARI GIATI DEN ADEXA NA TO SIZITISO ..... TI NA TOUS PO ????? GIA DEFTERI FORA TI?????? TELOSPADON FANI DEN TO KSEXASA K ME PONAEI AKOMI PERISOTERO APO TIN PROTI FORA K OUTE 8A TO KSEXASO ALLA EINAI KATI POU KSERO OTI MONI MOU PREPEI NA TO PERASO DISTIXOS NIO8O OTI OSA K AN PO STOUS ALOUS AFTO TO PONO POU EXO STIN PSIXI MOU DEN 8A MOU TO MIKRINI KANEIS OPOTE KSERO OTI K ESI TO IDIO PERNAS

8RINISE OSO 8ELEIS K OPOTE 8ELEIS K TO EXEIS ANAGI KSERO OTI DEN SIGRINETE I DIKI SOU KATASTASI ME TI DIKI MOU ALLA PISTEVO OTI O PONOS TIS APOLEIAS EINAI TO IDIO GIA TIN KA8E GYNAIKA POU PERIMENI NA GINEI MANOULA FTANEI TOSO KODA K MESA SE MIA STIGMI XANODE OOOOLA KSAFNIKA EINAI TOOOOOOOOSO MAKRIA PALI .................. DEN KSERO AN SE VOI8ISA ME AFTA POU EGRAPSA APLA EI8ELA NA KSEREEIS OTI PRAGMATI EIPARXOUN POLES KOPELES EDO MESA POU NIO8OUNE TON IDIO PONO ...... K SOU ZITO SIGNOMI POU MESA APO TO DIKO SOU POST EVGALA KAPIA SINES8IMATA POU PONANE K TIN DIKI MOU PSIXI .

SOU EFXOMAI POLI POLI SIDOMA NA KSANAMEINIS EGYOS OPOS K ESI 8ELEIS K OLA MA OLA NA EINAI TELEIA AFTI TI FORA K EIMAI SIGOURI OTI K AFTO TO MORAKI 8A TO LATREPSEIS KALI MOU FILAKIA KALI SOU MERA.

[AthinaK]

Οι συγγενεις είναι μακριά από την πραγματικότητα τη δική σου. Για εκείνους η δοκιμασία που πέρασες ήταν απλά ένα "προβλημα" που λύθηκε. Φαντάζεσαι να υπάρχει στην οικογένεια ένα άρρωστο παιδάκι;;;; Αυτά πάνε κληρονομικά! Θα είναι καταστροφη να το μάθει ο κόσμος. Και η ξαδέρφη "Τάδε" σε λιγάκι θα παντρευτεί. Ακόμα δεν έχει κάνει παιδιά. Φαντάζεσαι ο υποψηφιος γαμπρος να το μαθει ότι μπορεί να υπάρχει κληρονομικότητα;;;; Απαπαπα! Αυτό πρέπει να μεινει μεταξύ μας...

Γραφω βλακειες αλλά η κατάσταση όπως την περιέγραψες μου θυμίζει παλιές οικογένειες που κάτι τέτοια τα είχαν επτασφράγιστα μυστικά και έκαναν πως δεν συνέβει ποτε τιποτα.

Επειδή είναι η οικογένειά μας δεν σημαίνει ότι θα μας καταλάβουν κιόλας.

Το τι περνάς το ξέρεις εσύ και μόνο εσύ. Δεν θα σε βοηθήσει να το κρατήσεις μέσα σου. Γράφε σε εμάς κάθε μέρα πως νιώθεις ώσπου να ηρεμησεις.

Ένα τυροτραγουδακι για σενα:

Λες πως βαρέθηκες αυτή την ίδια συννεφιά

Λες πως χωλαίνεις σε σβησμένα μονοπάτια

Γυρίζεις ξένη από εχθρό και συντροφιά

Σε αυτό τον κόσμο που δεν βλέπεις πια στα μάτια

Μες στο δωμάτιο ταξίδια κάνεις αστρικά

Και το ξημέρωμα σε βρίσκει πάλι μόνη

Σε ένα ταξί ου σε πηγαίνει στην δουλειά

Να αναρωτιέσαι τι είναι αυτό που σε πληγώνει

Κάθε μπαλκόνι έχει άλλη θέα

Ματάκια μου μοιραία

Δεν θέλω να μου κλαις

Κάθε μπαλκόνι έχει άλλη θέα

Στο ορκίζομαι παρέα

Θα 'ρθουν μέρες καλές

Λες πως κουράστηκες στους ώμους να έχεις το σταυρό

Μα εγώ σου λέω μήπως κάνεις κάποιο λάθος

Δεν έχει πρόβα αυτή η ζωή και χάνεις καιρό

Μα δες την σπίθα που πετιέται εκεί στο βάθος

[tirogaridaki]

Σας ευχαριστώ που είστε κοντά μου..πραγματικά ΄κάθε φορά που διαβάζω τις απαντήσεις σας νιώθω πως κάποιος κατάλαβε πως πονάω, ότι έχω αγγίξει την καρδιά του, ότι τον έχω δίπλα μου να με καταλάβει..Μάλλον και εγώ αυτό που θέλω τελικά δεν είναι τοσο να μου κάνουν οι δικοί μου κουβέντα σχετικά με το γεγονός όσο να ανοιξω εγώ την καρδια μου..είναι ώρες ώρες που ο κόμπος με πνίγει και θέλω να μιλήσω , να βγάλω από μέσα μου όλο τον πόνο που αισθάνομαι , όλα τα συναισθήματα που μου προκάλεσαν τα γεγονότα εκείνων των ημερών..αισθάνομαι πως μου συνέβη το χειροτερο ένώ ξέρω πως είναι ένα τόσο δα προβληματάκι ανάμεσα στα πελώρια προβλήματα του κόσμου..και όμως για μένα ήταν μια φρικτή εβδομάδα, ένας φρικτός μήνας, ένας ιφρικτός χρόνος..ένας εφιάλτης..ΔΟξα το θεό βέβαια ήταν ως εκεί..το παιδάκι μου είναι καλά, ο άντρας μου επίσης, εγώ το ίδιο..να λέμε και ευχαριστώ..απλώς ποτέ δεν θα ξεχάσω το γεγονός ότι έπρεπε να επιλέξω ενώ κοιταζα το μωρό μου στον υπέρηχο<<θα το αφησω να ζήσει;; ή όχι;;;>> για ένα παιδί που έτσι και αλλιώς αγάπησα..και αγαπώ..τι κρίμα να μην το γνωρίσω ποτε..να μην ξέρω πως ήταν η φατσουλα του...αν μου μοιάζει ή αν μοιάζει στο αδερφάκι του ή στον άντρα μου..όχι ότι είχε σημασία αλλά ..ήθελα να το γνωρίσω..

Φοβάμαι πολύ για το μέλλον...πλέον με τρομάζει η εγκυμοσύνη..φοβάμαι μήπως ακόμη δεν μείνω ξανά έγκυος..τα πάντα φοβάμαι..ότι θα μου συμβούν τα χειρότερα..άκόμη και να το δω θετικό το τεστ δε θα νιώσω καμία ασφάλεια μέχρι να το δω να γεννιέται...μόνο τότε!! Μόνο όταν το κρατήσω στα χέρια μου θα πω πως έχω παιδί..

Μίνα έκανες πολύ καλά που άνοιξες την καρδιά σου.. με την εμπειρία σου βιηθάς και μένα αλλά και σένα..όσο πιο πολύ το λες τόσο το αποδέχεσαι..και εγώ έτσι κάνω..όπως είπες..μόνες μας πρέπει να το αποδεχτούμε και να προχωρήσουμε παρακάτω..τα λόγια των άλλων απλως είναι ένα αγγιγμα που μας σπρώχνει μπροστά.. Girl84 ξέρεις πόσο θα προτιμούσα να ήταν μια αποβολή;; Θα ήξερα ότι είχε κάτι από μόνο του και δεν προχώρησε..είναι λιγάκι καλύτερο (όχι και ότι πιο ωραίο μπορεί να σου συμβεί βέβαια, αλλά γιαμένα) να μην έχεις να διαλάξεις ανάμεσα στη ζωή και το θάνατο αλλά να επιλεγει ο ίδιος ο θεός ή η φυση αν το θέλετε..Ευχομαι να έχεις μια χαρούμενη επόμενη εγκυμοσύνη..και είμαι σίγουρη ότι θα έρθει!!

Αθηνά πολύ όμορφο το τραγουδάκι σου..πραγματικά με συγκινησες!Εσύ το έγραψες;;;Δική σου δημιουργία είναι;;; χεχε

Νέλλη μου σε ευχαριστώ που θα σκέφτεσαι το μωράκι μου...ήταν το πολύτιμό μου!Φιλάκια στηνκορούλα σου!Και πάλι σας ευχαριστώ πολύ κορίτσια..να είστε πάντα καλά και ευτυχισμένες!!! Δεν ξέρω πως να σας ευχαρηστήσω για τη συμπαράσταση..φιλιά σε όλες!!