Μετάβαση σε περιεχόμενο

Recommended Posts

Δημοσίευση

Την Πεμπτη που μας περασε ειχαμε ραντεβου στον παιδιατρο για το 3ο μας εμβολιο.Τελικα δεν το καναμε γιατι διαπιστωθηκε οτι η μπουμπουκα μας εχει ωτιτιδα.

Η μικρη δεν εδωσε κανενα σημαδι οτι μπορει να ποναει.

Δεν εκανε πυρεττο και δε μου εδωσε να καταλαβω οτι κατι τρεχει.

Ειδα βεβαια την Τεταρτη λιγο υγρο απο το αυτακι της πανω στο μαξιλαρι του θηλασμου ομως δεν εδωσα σημασια γιατι ηταν καλοδιαθετη και καθολου ανησυχη.

Εκτος αυτου δε μου μυριζε και ασχημα το αυτακι της.

Ετσι λοιπον ξεκινησαμε αντιβιωση για 7 μερες και οταν υποχωρισει θα κανουμε τα εμβολια μας.

Η ωτιτιδα μπορει να προκληθηκε απο μικροβιο που μπηκε στο τυμπανο η απο μιξουλες που συγκεντρωθηκαν και εφραξαν την περιοχη.

Και οσο δεν ηθελα να παρει αντιβιωση.....

Η ουσια ειναι να περασει και να ειναι ολα καλα.

Σκληρο καρυδι παντως η μπουμπουκα...........

Δημοσίευση

lovie μου περαστικουλια σας!Ακριβως το ιδιο πάθαινα εγω με τον Δημητρακη! Οταν εφτανε στο σημειο να κανει πυρετο είχαμε παει σε οξεία ωτίτιδα! Αφου ελεγα στον αντρα μου να πάρουμε ωτοσκόπιο!:P :P :P Η παιδίατρος ειχε μεινει!Και δεν ειχε κάνει και λιγες!Τι να πρωτο προσέχουμε δε ξέρω!σας φιλώ!

Δημοσίευση

Να στε καλα κοριτσακια μου!

Η αληθεια ειναι οτι φοβαμαι μηπως τοπ παθαινει συχνα οπως της φιλης Δημητρας.....

Και αυτη η αντιβιωση......

Μου ποναει η καρδια οποτε της τη δινω...

Δεν της αρεσει κιολας!

Δημοσίευση

Νατασούλα περαστικά στο μπουμπουκάκι σου!

Ας είναι η πρώτη και η τελευταία φορά που παίρνει αντιβίωση!

Κι εγώ τις ωτίτιδες τις φοβόμουν και τις φοβάμαι πολύ.. Για να αποφύγω αυτό που γράφεις με τις μυξούλες, τις ρουφάω καθημερινά με οτρισαλίν. Και καθημερινά όλο και κάτι έχει..

Σιδερένιο το κοριτσάκι σου!

Δημοσίευση

Καλή μου περαστικά στη μπουμπούκια σου. Να είναι γερή και να τη χαίρεσαι

Εμείς παθαμε ωτίτιδα στο μαιευτήριο. Έπαιρνε αντιβίωση από 5 ημερών. Αστα να πάνε. Γενικά που το συζήτησα με την παιδίατρο μου είπε ότι μερικά παιδιά έχουν προδιάθεση, και αυτό με τις μύξες είναι μεγάλη αλήθεια. Μπορεί να ξεκινήσει από απλή μυξούλα και να κάνει οξεία ωτίτιδα. Πάντως εγώ από τότε που είμαστε σπίτι ψάχνω τα αυτάκια του σε κάθε τάϊσμα. Δεν αντέχω να το βλέπω να υποφέρει. .

Συμμετοχή στη συζήτηση

Μπορείτε να γράψετε τώρα το μήνυμά σας και να εγγραφείτε μετά. Αν έχετε ήδη λογαριασμό, συνδεθείτε τώρα για να δημοσιεύσετε το μήνυμα με το ψευδώνυμό σας.
Note: Your post will require moderator approval before it will be visible.

Guest
Απαντήστε σε αυτή τη συζήτηση...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

  • Απαντήσεις

    • Πόσο θα συμφωνήσω με αυτό το μήνυμα!!! Έχω πέσει στα πατώματα, έχω κλάψει, έχω κυνηγήσει (πιο μικρή και ανώριμη γαρ). Περνώντας τα χρόνια και κοιτωντας πίσω, έκανα απλά τον σταυρό μου και είπα Θεέ μου γλίτωσα.... Βέβαια @Nerina κορίτσι μου ο,τι και να σου λέμε εμείς τώρα, ξέρω πολύ καλά ότι δεν αλλάζει αυτό που νιώθεις. Θα σου δώσω μια τελευταία συμβουλή (τα υπόλοιπα στα είχα γράψει στο άλλο θέμα και δεν θέλω να σε κουράζω): μην κινηθείς με γνώμονα το ότι θα μείνεις μόνη σου στην ηλικία σου (εντωμεταξύ νέα κοπέλα είσαι!!!), ή τι θα πει ο κόσμος, ή τα χρόνια που περάσατε μαζί. Θα σπαταλήσεις αλλα τόσα χρόνια, πολύτιμα πλέον, από φόβο; Αξίζει;; 
    • @Mariaa_ δεν έχω ζήσει ποτέ κατάθλιψη ούτε είχα τρελό άγχος στην εγκυμοσύνη. Όμως η εγκυμοσύνη και η λοχεία είναι μια περίοδος που είναι πολύ ευαίσθητη για εμάς. Θυμάμαι ότι έκλαιγα για το παραμικρό για καταστάσεις που δεν θα έκλαιγα κανονικά.  Στην εγκυμοσύνη δούλευα και είχα το πρόγραμμα μου, αλλά όταν γέννησα και έμεινα μόνη με το μωρό τότε αντιμετώπισα την μητρική μοναξιά που λέω εγώ, κάτι που το βλέπω σε όλες τις νέες μητέρες. Ξαφνικά αλλάζει όλος σου ο κόσμος, όλο σου το πρόγραμμα και δεν έχεις παρέες και κάποιον να μιλήσεις τις ώρες που εσύ μπορείς. Ξέρεις πως αντιμετώπισα αυτή την κατάσταση; Έφτιαξα πρόγραμμα που απαιτούσε καθημερινή έξοδο και το τηρουσα πιστά όσο κουρασμένη και να ήμουν. Έτσι "αναγκαζόμουν" να ακολουθήσω μία ρουτίνα σαν να έχω δουλειά (έβρισκα και εξωτερικές δουλίτσες βέβαια να κάνω). Τι προτείνω λοιπόν; Φτιάξε καθημερινό πρόγραμμα και τήρησε το ευλαβικά. Σε αυτό βάλε καθημερινή έξοδο το πρωί (ο ήλιος κάνει καλό).  Α επίσης έκανα φιλίες από εδώ μέσα και μιλούσα με κάποιες κοπέλες που ήμασταν στην ίδια φάση και μοιραζόμασταν κάπως την καθημερινότητα. Δυστυχώς μετά τη γέννα έρχονται τα baby blues, που είναι 2 εβδομάδες που θα είσαι χάλια συναισθηματικά και θα κλαις συνέχεια. Μετά γενικά οι πρώτες 40 μέρες έχουν αρκετό ξενύχτι και κούραση, ειδικά όταν θηλάζεις. Και αν έχει και κολικούς το μωρό; Κλάψε Χαράλαμπε... Όχι δεν στα λέω όλα αυτά για να σε αγχωσω. Στα λέω για να καταλάβεις ότι πρέπει να είσαι καλά! Να φροντίσεις να είσαι στην καλύτερη δυνατή σου φάση! Αν πρέπει να πάρεις αντικαταθλιπτικά, να πάρεις. Περί θηλασμού του συντρόφου σου δεν του πέφτει κανένας λόγος! Δικό σου το σώμα! Ο δικός του ρόλος είναι να στηρίξει μόνο την απόφαση σου. Τέλος, μπες σε ομαδουλες να βρεις κι άλλες εγκύους να μοιράζεστε τα άγχη σας και που ξέρεις; Ίσως βρεις κάποια φίλη να βγαίνετε 😊
    • Με το καλό τη Δευτέρα! Εύχομαι να είναι κορίτσι γιατί έχεις ήδη 3 άντρες μέσα στο σπίτι, φτάνει 🤣 Τι ώρα έχεις την αυχενική; ΠΗΤ πότε έχεις;
    • Καλέ γιατί προδικάζεις; Εμένα πάντα 3 μέρες μετά την αναμενόμενη περίοδο ξεκινάω να έχω αχνά τεστ πρώιμης ανίχνευσης φυσικά.  Επίσης αφού ξέρεις ότι η συνταγή απαιτεί ταξιδάκι τι κάθεσαι; Για ξεκίνα να το οργανώνεις 😉
    • Ετοιμάσου για δίδυμα φίλη! Ελπίζω να έχετε κάνει τα οικονομικά σας κουμάντα 😜
  • Νέες συζητήσεις

×
×
  • Προσθήκη...