Μετάβαση σε περιεχόμενο

Recommended Posts

Δημοσίευση

ΑΧ ΑΧ ΑΧ!!!Πόσο σας καταλαβαίνω!!Είχα κι εγώ μια αποβολή το φεβρουάριο του 2007.Είναι πραγματικά πολύ δύσκολα τα πράγματα στην αρχή αν και όσες το περάσαμε προσπαθούμε να ηρεμήσουμε αυτές που τώρα το παιρνούν.Εγω απέβαλα πολύ νωρίς,δεν είχα προλάβει να πάω καν στο γυναικολόγο μετά το τεστ.4η-5η εβδ.περίπου.Δεν είχα προλάβει να συνιδειτοποιήσω οτι είμαι έγκυος.Έγιναν όλα πολύ γρήγορα κι αυτό με βοήθησε στο μετά.Δεν το είχαν μάθει οι δικοί μου και ο περίγυρος οπότε δεν με ζάλιζαν μετά με ερωτήσεις και με "δεν πειράζει,νέοι είστε,θα ξανακάνετε κτλ".Και εφόσον δεν το ήξεραν δεν το συζητούσα και με κανένα.

Όντως αυτό που λένε οτι την πρώτη φορά είναι πολύ συχνές οι αποβολές και δεν χρειάζεται να το ψάχνεις είναι αλήθεια.Εδώ στην επαρχία που ζω,πολλές γυναίκες που έχουν 3 και 4 παιδιά τώρα είχαν και αποβολή την πρώτη φορά.Και ξέρετε πια επώνυμη το έχει περάσει?Η Ελένη Μενεγάκη!!Διάβασα σε μια συνέντευξη της οτι τη πρώτη φορά που είχε μείνει έγκυος,πήγε κι εκείνη για να ακούσουν τη καρδιά του αλλά δεν....!!Απέβαλε λοιπόν αλλα μετά απο ένα μήνα λέει κι εκεί που δεν το περίμενε έμεινε έγκυος στον Άγγελο!!!

Το ζητούμενο είναι να μην μας πιάνει άγχος μετά την αποβολή.Κάτι που βέβαια ζω κι εγώ γι'αυτό και δεν έχω καταφέρει να ξαναμείνω έγκυος μετά απο τόσους μήνες.Πιστεύω οτι και οι γιατροί θα πρέπει να ενημερώνουν περισσότερο τις γυναίκες,για ψυχολογικούς κυρίως λόγους.Εμένα δεν μου έκαναν καμία ενημέρωση για το μετά.Μου έβαλε και σπιράλ μέχρι την επόμενη περίοδο το οποίο μου έκανε και τραχηλίτιδα(η οποία είναι και αιτία που προκάλεί δυσκολία στη σύλληψη) μετά.Δεν μου είπαν καν να μην αγχωθώ μετά για το πότε θα ξαναμείνω έγκυος!!

Θα συμβούλευα λοιπόν εσας που περνάτε αυτή την άσχημη κατάσταση τώρα ,να κλάψετε και να ξεσπάσετε όσο μπορείτε.Ο πόνος θα φύγει μόνος του ευκολότερα σιγά σιγά.Να κάνετε τις απαραίτητες εξετάσεις και να ρωτήσετε το γιατρό σας για τα πάντα!! Και φυσικά ξανααρχίστε το σ ε ξ !!!!Έρχεται και καλοκαίρι....!!

Μπορεί να σας ακούγονται κάπως τώρα αλλά θα δείτε οτι όταν ξαναμείνετε έγκυες ή όταν θα ξαναρχίσετε τις προσπάθειες αυτό θα είναι απλώς μια κακή ανάμνηση στο πίσω πίσω μέρος του μυαλού σας!!

Ας ελπίσουμε κι ας ευχηθούμε λοιπόν αυτό το καλοκαίρι να είναι "γόνιμο"!!

  • 2 weeks later...
  • Απαντήσεις 108
  • Created
  • Τελευταία απάντηση
Δημοσίευση

Θα σας πω και τη δική μου ιστορία για να σας παρηγορήσω κορίτσια. Καταρχήν, έμεινα πρώτη φορά έγκυος το χειμώνα του 2003 χωρίς να το αντιληφθώ, επειδή ο κύκλος μου ήταν πάντα ασταθής. Όταν η περίοδος μου συνεχιζότανε για 2 εβδομάδες πηγα στο γυναικολόγο ο οποίος μου είπε πως ήμουν έγκυος 2 μηνών αλλά το έμβρυο είχε αποκολληθεί οπότε και είχε σταματήσει η ανάπτυξη του. Έκανα απόξεση -δεν θα σχολιάσω τη διαδικασία- και μετά από 3 μήνες ξαναέμεινα έγκυος. Αφού πλέον το είχα στο μυαλό μου το κατάλαβα πιο σύντομα στην 5η εβδομάδα. Πηγα στο γιατρό που επιβεβαίωσε την εγκυμοσύνη.

Στις επόμενες μέρες άρχισα να έχω λίγο αίμα και ο γιατρός μου σύστησε ξάπλα. Σε μια βδομάδα με ξαναξέτασε και μου είπε πως ήταν παλίνδρομη κύηση. Ο οργανισμός μου το απέβαλε με την αιμοραγία.

Όπως ήτανε φυσικό ανησύχησα και τον ρωτούσα, μήπως κάτι δεν πάει καλά, να κάνω εξετάσεις κ.λ.π. Ήτανε κάθετος στο ότι μετά την τρίτη αποβολή θα πρέπει ν'ανησυχήσουμε και πως είναι πολύ συνηθισμένο σε "καινούριες" μήτρες να κάνουν αυτό το τεστ. Μου φάνηκε λίγο πυροβολημένο το σενάριο και πήγα σε άλλο γιατρό, ο οποίος μου είπε πάνω κάτω τα ίδια. Μετά από δική μου πίεση και για να ηρεμήσω κάναμε ένα σπερμοδιάγραμμα το οποίο βγήκε καλό.

Και το θέμα έμεινε εκεί. Σταματήσαμε τις προσπάθειες. Μετά από ένα χρόνο περίπου όταν ξαναπροσπαθήσαμε έμεινα έγκυος με την "πρώτη" και ακολούθησε μια υπέροχη εγκυμοσύνη χωρίς κανένα πρόβλημα, ένας φυσιολογικός τοκετός κι ένας πανέμορφος παίδαρος 3.650!!

Τώρα αρχίζουμε να προσπαθούμε για το δεύτερο.

Δημοσίευση

Θα σας πω και τη δική μου ιστορία για να σας παρηγορήσω κορίτσια. Καταρχήν, έμεινα πρώτη φορά έγκυος το χειμώνα του 2003 χωρίς να το αντιληφθώ, επειδή ο κύκλος μου ήταν πάντα ασταθής. Όταν η περίοδος μου συνεχιζότανε για 2 εβδομάδες πηγα στο γυναικολόγο ο οποίος μου είπε πως ήμουν έγκυος 2 μηνών αλλά το έμβρυο είχε αποκολληθεί οπότε και είχε σταματήσει η ανάπτυξη του. Έκανα απόξεση -δεν θα σχολιάσω τη διαδικασία- και μετά από 3 μήνες ξαναέμεινα έγκυος. Αφού πλέον το είχα στο μυαλό μου το κατάλαβα πιο σύντομα στην 5η εβδομάδα. Πηγα στο γιατρό που επιβεβαίωσε την εγκυμοσύνη.

Στις επόμενες μέρες άρχισα να έχω λίγο αίμα και ο γιατρός μου σύστησε ξάπλα. Σε μια βδομάδα με ξαναξέτασε και μου είπε πως ήταν παλίνδρομη κύηση. Ο οργανισμός μου το απέβαλε με την αιμοραγία.

Όπως ήτανε φυσικό ανησύχησα και τον ρωτούσα, μήπως κάτι δεν πάει καλά, να κάνω εξετάσεις κ.λ.π. Ήτανε κάθετος στο ότι μετά την τρίτη αποβολή θα πρέπει ν'ανησυχήσουμε και πως είναι πολύ συνηθισμένο σε "καινούριες" μήτρες να κάνουν αυτό το τεστ. Μου φάνηκε λίγο πυροβολημένο το σενάριο και πήγα σε άλλο γιατρό, ο οποίος μου είπε πάνω κάτω τα ίδια. Μετά από δική μου πίεση και για να ηρεμήσω κάναμε ένα σπερμοδιάγραμμα το οποίο βγήκε καλό.

Και το θέμα έμεινε εκεί. Σταματήσαμε τις προσπάθειες. Μετά από ένα χρόνο περίπου όταν ξαναπροσπαθήσαμε έμεινα έγκυος με την "πρώτη" και ακολούθησε μια υπέροχη εγκυμοσύνη χωρίς κανένα πρόβλημα, ένας φυσιολογικός τοκετός κι ένας πανέμορφος παίδαρος 3.650!!

Τώρα αρχίζουμε να προσπαθούμε για το δεύτερο.

Δημοσίευση

Θα σας πω και τη δική μου ιστορία για να σας παρηγορήσω κορίτσια. Καταρχήν, έμεινα πρώτη φορά έγκυος το χειμώνα του 2003 χωρίς να το αντιληφθώ, επειδή ο κύκλος μου ήταν πάντα ασταθής. Όταν η περίοδος μου συνεχιζότανε για 2 εβδομάδες πηγα στο γυναικολόγο ο οποίος μου είπε πως ήμουν έγκυος 2 μηνών αλλά το έμβρυο είχε αποκολληθεί οπότε και είχε σταματήσει η ανάπτυξη του. Έκανα απόξεση -δεν θα σχολιάσω τη διαδικασία- και μετά από 3 μήνες ξαναέμεινα έγκυος. Αφού πλέον το είχα στο μυαλό μου το κατάλαβα πιο σύντομα στην 5η εβδομάδα. Πηγα στο γιατρό που επιβεβαίωσε την εγκυμοσύνη.

Στις επόμενες μέρες άρχισα να έχω λίγο αίμα και ο γιατρός μου σύστησε ξάπλα. Σε μια βδομάδα με ξαναξέτασε και μου είπε πως ήταν παλίνδρομη κύηση. Ο οργανισμός μου το απέβαλε με την αιμοραγία.

Όπως ήτανε φυσικό ανησύχησα και τον ρωτούσα, μήπως κάτι δεν πάει καλά, να κάνω εξετάσεις κ.λ.π. Ήτανε κάθετος στο ότι μετά την τρίτη αποβολή θα πρέπει ν'ανησυχήσουμε και πως είναι πολύ συνηθισμένο σε "καινούριες" μήτρες να κάνουν αυτό το τεστ. Μου φάνηκε λίγο πυροβολημένο το σενάριο και πήγα σε άλλο γιατρό, ο οποίος μου είπε πάνω κάτω τα ίδια. Μετά από δική μου πίεση και για να ηρεμήσω κάναμε ένα σπερμοδιάγραμμα το οποίο βγήκε καλό.

Και το θέμα έμεινε εκεί. Σταματήσαμε τις προσπάθειες. Μετά από ένα χρόνο περίπου όταν ξαναπροσπαθήσαμε έμεινα έγκυος με την "πρώτη" και ακολούθησε μια υπέροχη εγκυμοσύνη χωρίς κανένα πρόβλημα, ένας φυσιολογικός τοκετός κι ένας πανέμορφος παίδαρος 3.650!!

Τώρα αρχίζουμε να προσπαθούμε για το δεύτερο.

Δημοσίευση

Θα σας πω και τη δική μου ιστορία για να σας παρηγορήσω κορίτσια. Καταρχήν, έμεινα πρώτη φορά έγκυος το χειμώνα του 2003 χωρίς να το αντιληφθώ, επειδή ο κύκλος μου ήταν πάντα ασταθής. Όταν η περίοδος μου συνεχιζότανε για 2 εβδομάδες πηγα στο γυναικολόγο ο οποίος μου είπε πως ήμουν έγκυος 2 μηνών αλλά το έμβρυο είχε αποκολληθεί οπότε και είχε σταματήσει η ανάπτυξη του. Έκανα απόξεση -δεν θα σχολιάσω τη διαδικασία- και μετά από 3 μήνες ξαναέμεινα έγκυος. Αφού πλέον το είχα στο μυαλό μου το κατάλαβα πιο σύντομα στην 5η εβδομάδα. Πηγα στο γιατρό που επιβεβαίωσε την εγκυμοσύνη.

Στις επόμενες μέρες άρχισα να έχω λίγο αίμα και ο γιατρός μου σύστησε ξάπλα. Σε μια βδομάδα με ξαναξέτασε και μου είπε πως ήταν παλίνδρομη κύηση. Ο οργανισμός μου το απέβαλε με την αιμοραγία.

Όπως ήτανε φυσικό ανησύχησα και τον ρωτούσα, μήπως κάτι δεν πάει καλά, να κάνω εξετάσεις κ.λ.π. Ήτανε κάθετος στο ότι μετά την τρίτη αποβολή θα πρέπει ν'ανησυχήσουμε και πως είναι πολύ συνηθισμένο σε "καινούριες" μήτρες να κάνουν αυτό το τεστ. Μου φάνηκε λίγο πυροβολημένο το σενάριο και πήγα σε άλλο γιατρό, ο οποίος μου είπε πάνω κάτω τα ίδια. Μετά από δική μου πίεση και για να ηρεμήσω κάναμε ένα σπερμοδιάγραμμα το οποίο βγήκε καλό.

Και το θέμα έμεινε εκεί. Σταματήσαμε τις προσπάθειες. Μετά από ένα χρόνο περίπου όταν ξαναπροσπαθήσαμε έμεινα έγκυος με την "πρώτη" και ακολούθησε μια υπέροχη εγκυμοσύνη χωρίς κανένα πρόβλημα, ένας φυσιολογικός τοκετός κι ένας πανέμορφος παίδαρος 3.650!!

Τώρα αρχίζουμε να προσπαθούμε για το δεύτερο.

Δημοσίευση

Σύμφωνα με στατιστικες 1 στις 5 εγκυμοσύνες καταλήγουν σε αποβολή το πρώτο τρίμηνο. Άρχισα να το ψάχνω βέβαια, όταν μου έτυχε και εμένα πριν από 9 μήνες μετα από αυτό ένα ένα τα κορίτσια στο γραφείο αρχισαν να μου εκμυστηρεύονται ότι συνεβει και σε αυτές. Τώρα είμαι έγκυος στον τέταρτο μήνα και η αλήθεια είναι ότι όταν το έμαθα ήμουν επιφυλακτική, δυστυχως κάτι δεν μ' αφήνει να χαρώ πολυ, τίποτα δεν είναι σίγουρο ποια..

Δημοσίευση

Σύμφωνα με στατιστικες 1 στις 5 εγκυμοσύνες καταλήγουν σε αποβολή το πρώτο τρίμηνο. Άρχισα να το ψάχνω βέβαια, όταν μου έτυχε και εμένα πριν από 9 μήνες μετα από αυτό ένα ένα τα κορίτσια στο γραφείο αρχισαν να μου εκμυστηρεύονται ότι συνεβει και σε αυτές. Τώρα είμαι έγκυος στον τέταρτο μήνα και η αλήθεια είναι ότι όταν το έμαθα ήμουν επιφυλακτική, δυστυχως κάτι δεν μ' αφήνει να χαρώ πολυ, τίποτα δεν είναι σίγουρο ποια..

Δημοσίευση

Σύμφωνα με στατιστικες 1 στις 5 εγκυμοσύνες καταλήγουν σε αποβολή το πρώτο τρίμηνο. Άρχισα να το ψάχνω βέβαια, όταν μου έτυχε και εμένα πριν από 9 μήνες μετα από αυτό ένα ένα τα κορίτσια στο γραφείο αρχισαν να μου εκμυστηρεύονται ότι συνεβει και σε αυτές. Τώρα είμαι έγκυος στον τέταρτο μήνα και η αλήθεια είναι ότι όταν το έμαθα ήμουν επιφυλακτική, δυστυχως κάτι δεν μ' αφήνει να χαρώ πολυ, τίποτα δεν είναι σίγουρο ποια..

Δημοσίευση

Σύμφωνα με στατιστικες 1 στις 5 εγκυμοσύνες καταλήγουν σε αποβολή το πρώτο τρίμηνο. Άρχισα να το ψάχνω βέβαια, όταν μου έτυχε και εμένα πριν από 9 μήνες μετα από αυτό ένα ένα τα κορίτσια στο γραφείο αρχισαν να μου εκμυστηρεύονται ότι συνεβει και σε αυτές. Τώρα είμαι έγκυος στον τέταρτο μήνα και η αλήθεια είναι ότι όταν το έμαθα ήμουν επιφυλακτική, δυστυχως κάτι δεν μ' αφήνει να χαρώ πολυ, τίποτα δεν είναι σίγουρο ποια..

Συμμετοχή στη συζήτηση

Μπορείτε να γράψετε τώρα το μήνυμά σας και να εγγραφείτε μετά. Αν έχετε ήδη λογαριασμό, συνδεθείτε τώρα για να δημοσιεύσετε το μήνυμα με το ψευδώνυμό σας.
Note: Your post will require moderator approval before it will be visible.

Guest
Απαντήστε σε αυτή τη συζήτηση...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.


  • Απαντήσεις

    • Αυτό ακριβώς έκανα στην μεγάλη μου γιατί ήταν (και είναι) ένα παιδί δύσκολο στον ύπνο. Φτάσαμε 2 ετών για να κοιμηθεί σερί.  Σε τέτοια παιδιά (velcro babies), βοηθάει τρομερά η συγκοιμηση. Είναι ο μόνος τρόπος για να κοιμηθεί η μαμά. Ευτυχώς το δεύτερο, βγήκε τελείως διαφορετικό και δεν χρειάστηκε ούτε ένα βράδυ να κοιμηθούμε μαζί. Έπιασαν τόπο τα λεφτά που είχα δώσει κάποτε για το λίκνο 😂 @Naty_ κορίτσι μου υπάρχουν κάποιοι τρόποι για να μάθει το μωράκι σιγά σιγά να κοιμάται λίγο πιο αυτόνομα, αλλά είναι τόσο μικρουλι ακόμα που έχει ανάγκη την αγκαλιά σας. Ειδικά αν πονάει... Είναι επίσης όπως έγραψα πιο πάνω και θέμα ιδιοσυγκρασίας του κάθε μωρού.  Να βάζεις τον καθένα στη θέση του αν σου λένε βλακείες (γιατί βλακείες λένε ξεκάθαρα). Προσωπικά με βοήθησε πολύ το σεμινάριο βρεφικού ύπνου της m for mamma (έτσι είναι το όνομα της σελίδας στο Instagram). Τσεκαρε το αν θέλεις γιατί με την μεγάλη μου αυτό το "πάνω κάτω στο δωμάτιο" το πλήρωσα κάπως ακριβά μέχρι που πήγε 14 μηνών και μου έπεσαν τα χέρια και η μέση, και το έκοψα αναγκαστικά γιατί ήμουν έγκυος.  Στέλνω αγωνιστικούς χαιρετισμούς 🩷
    • Να σου ζήσει κορίτσι μου, γέρος και τυχερός να είναι και να έχετε μια υπέροχη ζωή 🧿🩷 Θα σου πω και γω με τη σειρά μου να δώσεις χρόνο. Θα δεις πως σιγά σιγά όλα θα μπουν στη θεση τους και θα τα καταφέρεις άψογα. Η αρχή είναι όντως δύσκολη, όχι μόνο για τα πρώτα μας παιδάκια, αλλά και για εμάς τις ίδιες. Και εγώ έτρεμα τη στιγμή που θα έρθουμε στο νησί και θα μείνω ολομόναχη με τα δύο μωρά. Αλλά βρήκα τα πατήματα μου σιγά σιγά και η μεγάλη συνήθισε και έστρωσε πολύ η συμπεριφορά της.  Θα σου πω μόνο ότι καταφέρνω τα μεσημέρια και τις κοιμιζω και τις δύο ταυτόχρονα  (ναι ταυτόχρονα!) και ξαπλώνω και εγώ. Το θεωρώ προσωπικό μου επίτευγμα αυτό 😂😂 Να περάσετε υπέροχα τις γιορτές, και να χαρεις όσο μπορείς αυτή τη βρεφική μωρουδιλα που ξέρεις πόσο γρήγορα φεύγει 🥹🩷
    • Καλησπερα κοριτσια,χρονια πολλα με υγεια για ολους μας. Πως περνατε με τα νινακια σας?
    • Εφοσον θηλαζεις αντι να κουραζεσαι με ολη αυτη την κατασταση με βολτες και πανω κατω και λικνα και ξαναμανα, κανε συγκοιμηση (ακολουθωντας τους κανονες ασφαλειας) και θα ηρεμησεις κι εσυ και το παιδι. Εγω και τα τρια μου παιδακια ετσι τα κοιμιζα / κοιμιζω. Τα δυο μαλιστα διδυμακια. Το μεγαλο μου θηλαζε σχεδον τρια χρονια και υπνο χωρις στηθος δεν εκανε πανω απο μια ωρα κι αυτο παντα διπλα μου. Οποτε κρεβατι μαζι, και υπνος παραλληλα με το θηλασμο. Με τα διδυμα επισης, κρεβατι μαζι, δεξια κι αριστερα μου και οποιο ξυπναει το θηλαζω ενοσω ξαπλωνω. Αν τυχει και ξυπνανε και τα δυο ειναι το ζορι, γιατι πρεπει να καθισω για να τα βαλω μαζι και καθολου δεν αντεχω μες στη νυχτα 🤣🤣🤣 Παντως ξεκινα τη συγκοιμηση και θα με θυμηθεις. Και το παιδι θα ειναι ηρεμο και ευτυχισμενο κι απλα θα θηλαζει / πιπιλαει και θα κοιμαται (ουτε ξυπνηματα, ουτε περα δωθε, ουτε να κανετε τη νυχτα μερα, ουτε κλαματα, ουτε τιποτα) κι εσυ θα ξεκουραζεσαι. Δεν νομιζω να γινεται διαφορετικα σε θηλαζον βρεφος , ειδικα μακροχρονια. 
    • Τέλειο το στολίδι σας!! Χρόνια πολλά κιόλας!! 😊😊 Για το κεφάλι δεν τον έχω ρωτήσει. Τον είχα πιάσει απ' τα μούτρα για διάφορα αλλά και το έχω ξεχάσει. Μα, εννοείται ότι ρίχνει κουτουλιδια και σε μας, αλλά αυτά τα κάνει για παιχνίδι. Κουτουλαει, γυρνάει σε κοιτάει και γελάει! 😆 Όταν κοπανάει το κεφάλι του κάτω, το κάνει όταν κλαίει, όταν νιώθει ότι τον έχεις "παρατήσει". Το κάνει λιγότερο τώρα ή με ακούει όταν του λέω μη και όχι! Πάλι καλά... Παιδίατρο έχουμε τώρα τέλη Ιανουαρίου, ελπίζω να το θυμηθώ να τον ρωτήσω 🙄 Με το φαι εννοείται ότι τα πετάει κι εμάς. Εμάς είναι στη φάση "τρώω τα πάντα και κυρίως θέλω να φάω αυτό που τρως εσύ!" 😆 Αλλά άμα δε θέλει κάτι, το λιώνει ακόμα στο χέρι και το πετάει κάτω. Ακόμα και το νερό του όταν δεν το θέλει άλλο, το πετάει με μίσος κάτω... Κάποια τα πετάει κιόλας και μετά κάνει "ου ου" να μου τα δείξει που τα θέλει πίσω... Ο,τι να ναι... Περιμένω απλά να μεγαλώσει 🙄.  Ο παιδότοπος ρε συ είναι πολύ καλή φάση αν υπάρχει κάποιος να την απασχολεί. Σε όσους έχουμε πάει εμεις συνήθως έχουν ηλικιακό όριο. Μετά τα 3-4 λένε χωρίς επίβλεψη γονέα. Μόνο σε έναν στη Θεσσαλονίκη που είχαμε πάει είχαμε βρει μια κοπέλα να ασχολείται με τον μπέμπη που ήταν τότε κάπου 6-7 μηνών και κάθησε μαζί του κάνα 3ωρο... Πήρε γερό τιπ 😆 ίσως άμα πας ώρες που δεν έχει ψυχή να απασχολούν το κορίτσι σου για μερικές ώρες να κάνεις τη δουλειά σου.  Εμείς προσωπικά καταφέραμε να δουλέψουμε όταν πήγε βρεφικό, δε θα πω ψέματα. Κατά τα άλλα χρειάζεται συνεχή επίβλεψη κι εμάς, παρόλο που δεν κλαίει τόσο πολύ άμα δεν είναι πάνω μου. Κάθεται ήρεμος άμα είναι στον ίδιο χώρο με μας. Επίσης, πολύ ζόρι αυτό με τον ύπνο σας, είναι ένα μικρό βαμπίρ Ε; 🥲😅 Εμάς ας πούμε θα νυστάξει γύρω στις 6:30 το απόγευμα, θα κοιμηθεί κατά τις 7+, θα ξυπνήσει 2-3 φορές, θα θηλάσει και τον καλύτερο ύπνο τον κάνει εκεί 2-6 το ξημέρωμα που συνήθως είναι σερί. Τώρα που προσπαθώ να του κόψω τον θηλασμό, απλά τον παίρνω αγκαλιά και τον κουνάω 1 ώρα μέχρι να μπορέσω να τον αφήσω κάτω χωρίς να ξυπνήσει. Κι εμάς το χει αυτό το θέμα ότι πρέπει να μας ακουμπάει για να κοιμάται καλά 😒 Τον ενοχλούν πολύ επειδή τώρα τρώει και σκληρές τροφές και πάνε εκεί που είναι πρησμένα τα ούλα... Αλλά τώρα κι εμάς είναι πόσος καιρός που έχει περάσει και σήμερα μόλις ένιωσα τις μυτουλες να έχουν σκάσει. Αλλά έχει ηρεμήσει με το κλάμα, ειδικά το βράδυ!!  Τα πρώτα 100 χρόνια είναι τα δύσκολα, μετά θα δούμε φως! 🥲
  • Νέες συζητήσεις

×
×
  • Προσθήκη...