Μετάβαση σε περιεχόμενο

Recommended Posts

Δημοσίευση

Κορίτσια γειά σας!

Μου πήρε λίγο καιρό να μπω αλλά οι υποχρεώσεις μου είναι ¨διπλές¨ τώρα πια! Έχω ένα γλυκό μπελά στην ζωή μου που μου αντλεί όλο τον χρόνο χωρίς να το καταλαβαίνω καν. Ακούστε λοιπόν την δική μου γλυκειά ιστορία γέννησης του γιόκα μου.

Στις 11 Μαίου θα έμπαινα στον μήνα μου και έτσι αποφάσισα να σταματήσω έστω και αργά την δουλεία μου την Παρασκευή στις 9 Μαίου. Χαιρέτησα όλους τους συνάδελφους στην δουλειά και γύρισα στο σπίτι μου με σκοπό τις επόμενες μέρες να ξεκουραστώ όσο μπορώ, και για ένα μήνα μέχρι να έρθει το μωράκι μου να ασχοληθώ με όλες τις λεπτομέρειες που δεν είχα προλάβει να κάνω πιο πριν και αφορούσαν τον ερχομό του αγγέλου μου.

Την Παρασκευή το βράδυ ξαπλώνω λοιπόν ωραία και καλά στο κρεβατάκι μου και μετά από 10 λεπτά νιώθω ότι μου σπάνε τα νερά.

Αποκλείεται σκέφτηκα. Συγκεντρώσου....... Δέσποινα είναι πολύ νωρίς, ούτε στο μήνα σου δεν μπήκες. Τα νερά όμως γίνονταν όλο και πιο πολλά και έτσι πήρα τον γιατρό μου όπου μου είπε να πάω στο ΜΗΤΕΡΑ γιατί κατά πάσα πιθανότητα θα γεννούσα!

Μόλις έφτασα στο ΜΗΤΕΡΑ με πήραν για τον κλασικό καλωπισμό. Εγώ τελίως μουδιασμένη και πραγματικά δεν το είχα καλοπιστέψει, αφού θυμάμαι ότι έλεγα στον νοσοκόμο ότι δεν είμαι σίγουρη αν μου έχουν σπάσει τα νερά γιατί είναι νωρίς.

Ήρθε η μαία μου και με εξέτασε και βεβαιωθήκαμε ότι τα νερά είχαν σπάσει και ότι είχα μπει στην διαδικασία τοκετού. Το θέμα ήταν ότι το μωράκι μου ήταν ακόμα ψηλά, και δεν είχα καθόλου διαστολή. Οπότε μετά από λίγες ώρες μου κάνανε τεχνητη πρόκληση μπας και κάνω διαστολή. Η μαία συνέχεια μου πίεζε την κοιλιά προς τα κάτω, μπας και ο πεισματάρης ο γιος μου αποφασίσει να κατέβει λιγάκι. Αυτός πείσμα.... εκεί να ταλαιπωρήσει την μανούλα (θα μεγαλώσει όμως και θα του το χτυπάω σαν γνήσια Ελληνίδα μάνα)! Δεν κατάλαβα καν πως είχε φτάσει μεσημέρι Σαββάτου και εγώ ακόμα προσπαθούσα να γεννήσω. Είχα κουραστεί και ζητούσα από τον γιατρό να κάνω καισαρική. Μετά από 13 ώρες πόνους ευθανασία ήθελα να ζητήσω αλλά η λογική επικράτησε. Ο γιατρός μου είπε ότι μια και οι παλμοί του μωρού είναι καλοί θα το παλεύαμε για λίγο ακόμα και μετά βλέπαμε πάλι. Ο νεαρός κύριος ατάραχος μέσα στην κοιλιά της μανούλας!!!! σιγά μην ήθελε να βγει.

Μετά από καμιά ώρα ο γιατρός μου είπε ότι ήμουν σχεδόν έτοιμη αλλά έπρεπε να σπρώξω όσο περισσότερο μπορώ στην αίθουσα τοκετού και θα βοηθούσε και εκείνος. Από εκείνες τις στιγμές δεν θυμάμαι και πολλά πράγματα, ούτε καν τους πόνους αλήθεια, θυμάμαι μόνο ότι κάποια στιγμή ένιωσα τον γιατρό να βγάζει το μωρό και αμέσως να ακούω το κλάμα του! Δεν θα το ξεχάσω ποτέ! Σαν να μην είχα περάσει την παραμικρή ταλαιπωρία. Τον πήρα στην αγκαλιά μου και ήθελα να σηκωθώ από την θέση μου (και αλήθεια θα μπορούσα να το κάνω!) και να τον πάρω να πάμε στο σπίτι μας με τον μπαμπά του και να μείνουμε εκεί μαζί για πάντα. Νομίζω ότι ήταν το πιο όμορφο μωρό του κόσμου! Και μάλλον ήταν! Ητάν το μωρό μου. Μελανιασμένο, ταλαιπωρημένο μετά από τόσες ώρες, ζαρωμένο και..... θεικά όμορφο!!!!

Δεν ξέρω πως είναι στον δεύτερο ή στον τρίτο τοκετό. Αλλά η στιγμή της γέννησης του πρώτου σου παιδιού νομίζω ότι είναι ΑΝΕΠΑΝΑΛΗΠΤΗ και αναντικατάστατη. Τώρα ξέρω ότι έχω ζήσει την τελιώτητα! Τώρα όταν τον κοιτάζω στα μάτια και τον έχω αγκαλιά ξέρω γιατί γεννήθηκα και γιατί θέλω να συνεχίσω να ζω.

Τεράστιο post και θα σας κούρασα. Και να σκεφτήτε ότι αυτά είναι τα λιγότερα που έχω να πω.

Φιλιά σε όλες!

Δημοσίευση

Νομίζω ότι ήταν το πιο όμορφο μωρό του κόσμου! Και μάλλον ήταν! Ητάν το μωρό μου. Μελανιασμένο, ταλαιπωρημένο μετά από τόσες ώρες, ζαρωμένο και..... θεικά όμορφο!!!!

Δεν ξέρω πως είναι στον δεύτερο ή στον τρίτο τοκετό. Αλλά η στιγμή της γέννησης του πρώτου σου παιδιού νομίζω ότι είναι ΑΝΕΠΑΝΑΛΗΠΤΗ και αναντικατάστατη. Τώρα ξέρω ότι έχω ζήσει την τελιώτητα! Τώρα όταν τον κοιτάζω στα μάτια και τον έχω αγκαλιά ξέρω γιατί γεννήθηκα και γιατί θέλω να συνεχίσω να ζω.

αυτα τα λογια σου νομιζω τα λενε ολα.....περιγραφουν τοσο γλυκα το μεγαλειο που εζησες.... να σου ζησει κουκλα μου,γερο και τυχερο να ναι στη ζωη του!!!!!!

Δημοσίευση

despog έγραψε:

Δεν ξέρω πως είναι στον δεύτερο ή στον τρίτο τοκετό. Αλλά η στιγμή της γέννησης του πρώτου σου παιδιού νομίζω ότι είναι ΑΝΕΠΑΝΑΛΗΠΤΗ και αναντικατάστατη. Τώρα ξέρω ότι έχω ζήσει την τελιώτητα! Τώρα όταν τον κοιτάζω στα μάτια και τον έχω αγκαλιά ξέρω γιατί γεννήθηκα και γιατί θέλω να συνεχίσω να ζω.

Δημοσίευση

ΝΑ ΣΟΥ ΖΗΣΕΙ Ο ΜΙΚΡΟΥΛΗΣ ΚΑΙ ΕΥΧΟΜΑΙ ΝΑ ΕΙΣΤΕ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΤΣΙ ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΟΙ.ΜΟΥ ΑΡΕΣΕΙ ΠΟΥ ΟΙ ΠΙΟ ΠΟΛΛΕΣ ΚΟΠΕΛΕΣ ΟΤΑΝ ΠΕΡΙΓΡΑΦΕΤΑΙ ΤΟ ΠΩΣ ΓΕΝΝΗΣΑΤΕ ΤΟ ΛΕΤΕ ΤΟΣΟ ΩΡΑΙΑ ΚΑΙ ΕΥΚΟΛΑ ΚΑΙ ΑΠΛΑ...ΜΑΚΑΡΙ ΟΛΕΣ ΟΙ ΚΟΠΛΕΣ ΝΑ ΕΧΟΥΜΕ ΕΥΚΟΛΕΣ ΓΕΝΝΕΣ ΚΑΙ ΓΡΗΓΟΡΕΣ.

Δημοσίευση

ΑΧ ΤΙ ΟΜΟΡΦΕΣ ΣΤΙΓΜΕΣ!!:) ΚΑΙ ΤΙ ΩΡΑΙΑ ΠΟΥ ΤΑ ΛΕΣ!!:P ΝΑ ΣΟΥ ΖΗΣΕΙ Η ΑΓΟΡΙΝΑ ΣΟΥ!!:):P ΝΑ ΝΑΙ ΠΑΝΤΑ ΓΕΡΟΣ ΔΥΝΑΤΟΣ ΚΑΙ ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΟΣ ΚΑΙ ΕΣΥ ΜΕ ΤΟΝ ΑΝΤΡΟΥΛΗ ΣΟΥ ΠΑΝΤΑ ΓΕΡΟΙ ΓΙΑ ΝΑ ΤΟΝ ΧΑΙΡΕΣΤΕ!!:P

Δημοσίευση

Συμφωνω κι εγω οτι η περιγραφη σου ηταν πολυ ωραια και απιστευτα συγκινητικη...εμας που δεν εχουμε παιδακι μας κανει να λαχταραμε ακομα πιο πολυ το θαυμα αυτο,μας ταξιδεψες!Να σου ζησει κοπελα μου το παιδακι σου!!!Να ναι παντα γερο κι ευτυχισμενο στην ζωουλα του!!!Να εχεις παντα μια υγιη χαρουμενη κι ευλογημενη οικογενεια να τους χαιρεσαι!Φιλακια πολλα!!!

Δημοσίευση

Συγχαρητήρια κοπέλα μου!!!

Να σου ζήσει ο μικρός θεούλης σου και καλή λοχεία να έχεις!:laugh:

Να ρωτήσω κάτι; Επισκληρίδιο δεν έκανες ή εγώ δεν το κατάλαβα;:unsure:

Τα posts με ιστορίες τοκετού είναι τα καλυτερά μου!!:lol::lol:

Άντε να γεννήσετε και οι υπόλοιπες να έχω να διαβάζω πολλά πολλά!!!

Συμμετοχή στη συζήτηση

Μπορείτε να γράψετε τώρα το μήνυμά σας και να εγγραφείτε μετά. Αν έχετε ήδη λογαριασμό, συνδεθείτε τώρα για να δημοσιεύσετε το μήνυμα με το ψευδώνυμό σας.
Note: Your post will require moderator approval before it will be visible.

Guest
Απαντήστε σε αυτή τη συζήτηση...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

  • Απαντήσεις

    • Κοριτσια μου χρονια πολλα και καλα χριστουγεννα. Τι κανετε; Πως περνατε; Εμεις φτασαμε αισιως στις 27+2 και σε δυο εβδομαδες εχουμε ραντεβου με τον γιατρο να δουμε την μπεμπα.
    • Ωωω!! Σ' ευχαριστώ πολύ!! 🥰🥰 Αυτό με το φαγητό το κάνει και εμάς όταν την έχω αγκαλιά πχ ή ελεύθερη και με βλέπει με τσιμπολογαω, το θέλει και αυτή!! 😆 Της δίνω το τρώει.. Και μπορεί το ίδιο ακριβώς εντωμεταξυ τρόφιμο, στο καρεκλακι του φαγητού της, να το πετάει..😂 αυτό με μίσος όπως λες!! 😂 Ότι του φανεί..🤪 Ναι ναι party animal αυτή εδώ.. άσε με! Είναι βασανιστήριο ρε συ.. και ίσα ότι το είχαμε στρώσει, μου κοιμόταν το αργότερο 12-1 το βράδυ και σερί μέχρι 7-8 το πρωί, από το Νοέμβριο και μετά γμθκε ο Δίας πάλι.. τώρα είτε κοιμηθεί γύρω στις 11 το βράδυ θα μου ξυπνήσει περίπου γύρω στις 1-2 τα ξημερώματα και θα μου μείνει ξύπνια μέχρι 7-8 το πρωί είτε που δεν θα κοιμηθεί καθόλου και θα μου το πάει σερί μέχρι τα ξημερώματα γύρω στις 5-6.. προσπαθώ να της το στρώσω τώρα πάλι αλλά μέχρι να το στρώσουμε φοβάμαι θα μας βρει κάτι άλλο πάλι..😅 μέσα στη μέρα κοιμάται μόνο μια φορά γύρω στις 4-5 το μεσημέροαπόγευμα δηλαδή κανά 2ωρο.. αυτό από το πρωί..  Θα ρωτήσω και στο παιδότοπο που έχει κοντά στην παιδίατρο που έχω δει.. θα δείξει! Α όχι στο πάτωμα δεν μου το έχει κάνει.. αλλά δεν μου το κάνει μόνο για πλάκα, μου το κάνει και όταν νευριάζει που δεν της δίνω πχ το κινητό που κρατάω ή οτιδήποτε άλλο μπορεί να κρατάω και το θέλει ή όταν δεν την αφήνω να κάνει αυτό που θέλει πχ να βάλει το τηλεκοντρόλ στο στόμα, νευριάζει με ένα κλαψο-γκρινιασμα και μου δίνει κουτουλιές ή θα αρχίσει να φωνάζει "εεεεε!!" όλο νεύρα και θα βαράει με τα χέρια τον εαυτό της στη κοιλιά..🤭🤭 (δικό μου παιδί ξεκάθαρα..🤪😅😅) και εγώ ξέχασα να ρωτήσω το Δεκέμβρη που πήγαμε.. αν το θυμηθείς, πες μου τι σας είπε! Καλή δύναμη και εσείς με τον αποθηλασμο..💪💪
    • Γεια σου Elen .... Υπομονή θα πω...πάλι γυρνάνε τα συμπτώματα που είχαμε στην αρχή έχω παρατηρήσει,και εγώ νιώθω αυτό το κάψιμο κάπως και αρκετή δυσκολία στη χώνεψη 🫣 εγώ είμαι στην 33η τώρα... Εύχομαι και εγώ να περάσετε όλες όμορφα και ξεκούραστα!!!❤️
    • Αυτό ακριβώς έκανα στην μεγάλη μου γιατί ήταν (και είναι) ένα παιδί δύσκολο στον ύπνο. Φτάσαμε 2 ετών για να κοιμηθεί σερί.  Σε τέτοια παιδιά (velcro babies), βοηθάει τρομερά η συγκοιμηση. Είναι ο μόνος τρόπος για να κοιμηθεί η μαμά. Ευτυχώς το δεύτερο, βγήκε τελείως διαφορετικό και δεν χρειάστηκε ούτε ένα βράδυ να κοιμηθούμε μαζί. Έπιασαν τόπο τα λεφτά που είχα δώσει κάποτε για το λίκνο 😂 @Naty_ κορίτσι μου υπάρχουν κάποιοι τρόποι για να μάθει το μωράκι σιγά σιγά να κοιμάται λίγο πιο αυτόνομα, αλλά είναι τόσο μικρουλι ακόμα που έχει ανάγκη την αγκαλιά σας. Ειδικά αν πονάει... Είναι επίσης όπως έγραψα πιο πάνω και θέμα ιδιοσυγκρασίας του κάθε μωρού.  Να βάζεις τον καθένα στη θέση του αν σου λένε βλακείες (γιατί βλακείες λένε ξεκάθαρα). Προσωπικά με βοήθησε πολύ το σεμινάριο βρεφικού ύπνου της m for mamma (έτσι είναι το όνομα της σελίδας στο Instagram). Τσεκαρε το αν θέλεις γιατί με την μεγάλη μου αυτό το "πάνω κάτω στο δωμάτιο" το πλήρωσα κάπως ακριβά μέχρι που πήγε 14 μηνών και μου έπεσαν τα χέρια και η μέση, και το έκοψα αναγκαστικά γιατί ήμουν έγκυος.  Στέλνω αγωνιστικούς χαιρετισμούς 🩷
    • Να σου ζήσει κορίτσι μου, γέρος και τυχερός να είναι και να έχετε μια υπέροχη ζωή 🧿🩷 Θα σου πω και γω με τη σειρά μου να δώσεις χρόνο. Θα δεις πως σιγά σιγά όλα θα μπουν στη θεση τους και θα τα καταφέρεις άψογα. Η αρχή είναι όντως δύσκολη, όχι μόνο για τα πρώτα μας παιδάκια, αλλά και για εμάς τις ίδιες. Και εγώ έτρεμα τη στιγμή που θα έρθουμε στο νησί και θα μείνω ολομόναχη με τα δύο μωρά. Αλλά βρήκα τα πατήματα μου σιγά σιγά και η μεγάλη συνήθισε και έστρωσε πολύ η συμπεριφορά της.  Θα σου πω μόνο ότι καταφέρνω τα μεσημέρια και τις κοιμιζω και τις δύο ταυτόχρονα  (ναι ταυτόχρονα!) και ξαπλώνω και εγώ. Το θεωρώ προσωπικό μου επίτευγμα αυτό 😂😂 Να περάσετε υπέροχα τις γιορτές, και να χαρεις όσο μπορείς αυτή τη βρεφική μωρουδιλα που ξέρεις πόσο γρήγορα φεύγει 🥹🩷
  • Νέες συζητήσεις

×
×
  • Προσθήκη...