Ιστορίες τοκετού!

[AIMI]

ΚΟΡΙΤΣΙΑ ΟΤΙ ΠΕΙΤΕ ΕΣΕΙΣ ΑΦΟΥ ΔΕΝ ΣΑΣ ΕΝΟΧΛΗ ΚΑΙ ΔΕΝ ΣΑΣ ΦΡΙΚΑΡΟΥΝ ΑΥΤΑ. ΑΠΛΑ ΟΤΑΝ ΗΜΟΥΝ ΕΓΚΥΟΣ ΜΟΥ ΕΛΕΓΑΝ ΔΙΑΦΟΡΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ Η ΚΑΘΕ ΜΙΑ ΚΑΙ ΕΙΧΑ ΨΙΛΟ ΤΡΕΛΛΑΘΕΙ ΚΑΙ ΕΛΕΓΑ ΜΗΠΩΣ ΜΟΥ ΣΥΜΒΕΙ ΚΑΙ ΕΜΕΝΑ ΑΥΤΟ ΟΤΑΝ ΓΕΝΝΗΣΩ Η ΚΑΘΟΛΗ ΤΗΝ ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΤΗΣ ΕΓΚΥΜΟΣΥΝΗΣ ΓΙΑ ΔΙΑΦΟΡΕΣ ΕΠΙΠΛΟΚΕΣ Α! ΝΟΙΘΩ ΕΤΣΙ ΜΗΠΩΣ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΜΟΥ ΕΙΠΕ Η ΤΑΔΕ.ΕΓΩ ΑΠΛΑ ΤΟ ΑΝΕΦΕΡΑ ΚΑΙ ΤΟ ΕΙΠΑ ΓΙΑ ΕΣΑΣ.

[AIMI]

ΚΟΡΙΤΣΙΑ ΟΤΙ ΠΕΙΤΕ ΕΣΕΙΣ ΑΦΟΥ ΔΕΝ ΣΑΣ ΕΝΟΧΛΗ ΚΑΙ ΔΕΝ ΣΑΣ ΦΡΙΚΑΡΟΥΝ ΑΥΤΑ. ΑΠΛΑ ΟΤΑΝ ΗΜΟΥΝ ΕΓΚΥΟΣ ΜΟΥ ΕΛΕΓΑΝ ΔΙΑΦΟΡΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ Η ΚΑΘΕ ΜΙΑ ΚΑΙ ΕΙΧΑ ΨΙΛΟ ΤΡΕΛΛΑΘΕΙ ΚΑΙ ΕΛΕΓΑ ΜΗΠΩΣ ΜΟΥ ΣΥΜΒΕΙ ΚΑΙ ΕΜΕΝΑ ΑΥΤΟ ΟΤΑΝ ΓΕΝΝΗΣΩ Η ΚΑΘΟΛΗ ΤΗΝ ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΤΗΣ ΕΓΚΥΜΟΣΥΝΗΣ ΓΙΑ ΔΙΑΦΟΡΕΣ ΕΠΙΠΛΟΚΕΣ Α! ΝΟΙΘΩ ΕΤΣΙ ΜΗΠΩΣ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΜΟΥ ΕΙΠΕ Η ΤΑΔΕ.ΕΓΩ ΑΠΛΑ ΤΟ ΑΝΕΦΕΡΑ ΚΑΙ ΤΟ ΕΙΠΑ ΓΙΑ ΕΣΑΣ.

[zouzou291]

ΚΑΛΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΣΟΒΑΡΟΙ??ΠΩΣ ΤΡΑΒΗΞΕ Η ΧΑΖΗ ΤΟΝ ΛΩΡΟ??ΟΛΑ ΠΗΓΑΝ ΚΑΛΑ ΕΥΤΥΧΩΣ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΟΥΣ 2 ΣΑΣ!!ΕΓΩ ΣΤΗΝ 1Η ΕΓΚΥΜΟΣΥΝΗ ΕΙΧΑ ΠΑΕΙ 39 ΕΒΔΟΜΑΔΕΣ ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΙΧΑ ΚΑΜΜΙΑ ΣΥΣΠΑΣΗ ΚΑΙ ΤΟ ΜΩΡΟ ΔΕΝ ΕΙΧΕ ΚΑΤΕΒΕΙ,ΜΕ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΝΑ ΖΟΡΙΖΕΤΑΙ ΠΟΛΥ ΤΟ ΣΥΚΩΤΙ ΜΟΥ ΚΑΙ ΤΟ ΣΤΟΜΑΧΙ ΜΟΥ..ΕΙΝΑΙ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΚΑΙ ΕΤΟΙΜΑΖΟΜΑΙ ΝΑ ΠΑΩ ΓΙΑ ΕΞΕΤΑΣΗ ΣΤΟ ΜΑΙΕΥΤΗΡΙΟ ΜΕ ΤΟΝ ΑΝΤΡΑ ΜΟΥ ΝΤΥΜΕΝΟΙ ΣΤΗΝ ΤΡΙΧΑ ΓΙΑΤΙ ΘΑ ΠΗΓΑΙΝΑΜΕ ΓΙΑ ΡΕΒΕΓΙΟΝ ΤΟ ΒΡΑΔΥ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΓΙΑ ΦΑΓΗΤΟ ΤΟ ΜΕΣΗΜΕΡΙ..ΟΤΑΝ ΠΗΓΑΜΕ Ο ΓΙΑΤΡΟΣ ΜΟΥ ΕΙΠΕ,ΕΛΑ ΓΥΡΩ ΣΤΙΣ 4 ΝΑ ΤΟ ΒΓΑΛΟΥΜΕ ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΛΟΓΟΣ ΝΑ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΜΕ,ΑΦΟΥ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΓΕΝΝΗΣΕΙΣ ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΑ ΛΟΓΩ ΚΑΠΟΙΟΥ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΟΣ ΣΤΗΝ ΛΕΚΑΝΗ ΚΑΙ ΣΤΟ ΗΒΙΚΟ ΟΣΤΟ!ΕΜΕΙΝΑ ΝΗΣΤΙΚΗ ΚΑΙ ΕΒΛΕΠΑ ΤΟΥΣ ΑΛΛΟΥΣ ΝΑ ΤΡΩΝΕ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΠΗΓΑΜΕ ΣΤΟ ΙΑΣΩ,ΕΚΑΝΑ Ο,ΤΙ ΧΡΕΙΑΣΤΗΚΕ ΚΑΙ ΤΕΛΙΚΑ ΓΕΝΝΗΣΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ 18:30 ΕΝΑ ΑΓΟΡΑΚΙ 2930!ΣΤΗΝ 2Η ΕΓΚΥΜΟΣΥΝΗ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΗΤΑΝ ΠΙΟ ΑΠΡΟΒΛΕΠΤΑ ΚΑΙ ΑΣΤΕΙΑ!:laugh: ΕΜΕΙΝΑ ΕΓΚΥΟΣ ΜΕΤΑ ΑΠΟ 6ΜΙΣΗ ΜΗΝΕΣ ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΘΑ ΓΕΝΝΟΥΣΑ ΜΕ ΚΑΙΣΑΡΙΚΗ,ΑΛΛΑ ΣΤΙΣ 38 ΕΒΔΟΜΑΔΕΣ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΙΣΜΕΝΑ!ΘΑ ΚΑΤΕΒΑΙΝΑΜΕ ΑΘΗΝΑ 10 ΜΑΡΤΙΟΥ ΚΑΙ ΘΑ ΓΕΝΝΟΥΣΑ ΠΕΡΙΠΟΥ 18!ΟΜΩΣ ΑΝΑΓΚΑΣΤΗΚΑΜΕ ΝΑ ΔΩΣΟΥΜΕ ΤΑ ΧΡΗΜΑΤΑ ΤΗΣ ΓΕΝΝΑΣ ΚΑΙ ΕΤΣΙ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΒΡΩ ΓΙΑΤΡΟ ΕΔΩ...Η ΚΑΣΤΟΡΙΑ ΜΕ ΠΑΡΕΠΕΜΨΕ Ή ΣΤΗ ΚΟΖΑΝΗ,Ή ΣΤΗΝ ΠΤΟΛΕΜΑΙΔΑ ΛΟΓΩ ΕΛΛΕΙΨΕΩΣ 2ΟΥ ΓΙΑΤΡΟΥ ΓΙΑ ΚΑΙΣΑΡΙΚΗ!ΠΗΓΑ ΠΤΟΛΕΜΑΙΔΑ ΚΑΙ ΜΟΝΟ ΤΑ ΚΛΑΜΜΑΤΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΒΑΛΑ ΜΕ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΑΝΤΙΚΡΥΣΑ,ΤΟΝ ΑΝΑΙΣΘΗΣΙΟΛΟΓΟ,ΤΟΝ ΓΙΑΤΡΟ,ΤΗΝ ΠΤΕΡΥΓΑ ΜΑΙΕΥΤΙΚΗΣ ΚΛΠ.ΦΥΓΑΜΕ ΑΡΟΝ-ΑΡΟΝ!ΔΕΝ ΗΞΕΡΑ ΤΙ ΝΑ ΚΑΝΩ..ΚΛΕΙΝΩ ΡΑΝΤΕΒΟΥ ΜΕ ΕΝΑΝ ΓΙΑΤΡΟ ΠΟΥ ΗΞΕΡΑ ΑΠΟ ΚΑΣΤΟΡΙΑ ΑΛΛΑ ΠΗΓΕ ΦΛΩΡΙΝΑ.ΘΑ ΤΟΝ ΒΛΕΠΑΜΕ ΤΡΙΤΗ 11 ΜΑΡΤΙΟΥ 7:45 ΓΙΑ ΝΑ ΔΩΣΩ ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΚΑΙ ΝΑ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΙΣΟΥΜΕ ΚΑΙΣΑΡΙΚΗ!ΞΗΜΕΡΩΜΑΤΑ 11ΗΣ ΜΑΡΤΙΟΥ,01:45 ΚΙ ΕΝΩ ΗΜΟΥΝ ΞΑΠΛΩΜΕΝΗ,ΝΙΩΘΩ ΝΑ ΚΑΤΟΥΡΙΕΜΑΙ ΚΑΙ ΝΑ ΜΟΥ ΦΕΥΓΟΥΝ!ΛΕΩ,ΑΜΑΝ,ΠΛΕΟΝ ΟΥΤΕ ΝΑ ΚΡΑΤΗΘΩ ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ...ΑΛΛΑΖΩ ΚΑΙ ΞΑΝΑΞΑΠΛΩΝΩ...ΞΑΝΑΜΟΥΣΚΕΥΟΜΑΙ...ΠΑΩ ΤΟΥΑΛΕΤΑ ΚΑΙ ΒΛΕΠΩ ΜΙΑ ΣΤΑΓΟΝΑ ΑΙΜΑ!!ΓΕΝΝΑΩ ΛΕΩ,ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ!!ΠΑΩ ΣΤΟΝ ΑΝΤΡΑ ΜΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΛΕΩ:''ΔΕΝ ΘΕΛΩ ΝΑ ΣΕ ΑΝΑΣΤΑΤΩΣΩ,ΑΛΛΑ ΝΟΜΙΖΩ ΟΤΙ ΜΟΥ ΕΣΠΑΣΑΝ ΤΑ ΝΕΡΑ''!!ΑΥΤΟ ΗΤΑΝ,ΠΕΤΑΧΤΗΚΕ ΣΑΝ ΤΟ ΕΛΑΤΗΡΙΟ ΠΑΝΩ,ΕΤΡΕΧΕ ΣΑΝ ΤΡΕΛΛΟΣ,ΠΗΡΕ ΠΕΘΕΡΙΚΑ ΝΑ ΕΡΘΟΥΝ ΓΙΑ ΤΟΝ ΜΕΓΑΛΟ,ΔΕΝ ΞΕΡΑΜΕ ΠΟΥ ΝΑ ΠΑΜΕ...ΝΑ ΠΑΜΕ ΚΑΣΤΟΡΙΑ ΚΑΙ ΝΑ ΜΕ ΣΤΕΙΛΟΥΝ ΜΕ ΑΣΘΕΝΟΦΟΡΟ ΛΕΓΑΜΕ??ΤΕΛΙΚΑ ΕΙΠΑΜΕ ΦΛΩΡΙΝΑ,ΠΑΙΡΝΟΥΜΕ ΚΑΙ ΤΗΝ ΘΕΙΑ ΤΟΥ ΓΙΑΤΙ ΦΟΒΟΜΟΥΝ ΜΟΝΗ ΚΑΙ ΞΕΚΙΝΗΣΑΜΕ!!ΝΑ ΕΧΩ ΓΙΝΕΙ ΟΛΗ ΜΟΥΣΚΕΜΑ ΣΤΗ ΔΙΑΔΡΟΜΗ,ΝΑ ΖΑΛΙΖΟΜΑΙ ΑΠΟ ΤΙΣ ΣΤΡΟΦΕΣ,ΕΚΑΝΑ ΕΜΕΤΟ,ΚΡΥΩΝΑ,ΦΤΑΝΩ ΣΕ ΑΘΛΙΑ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΣΤΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ,ΣΕ ΣΥΓΚΡΙΣΗ ΠΑΝΤΑ ΜΕ ΤΗΝ ΠΡΩΤΗ ΚΙΟΛΑΣ ΦΟΡΑ,ΦΡΙΚΑΡΑ!ΜΕ ΕΤΟΙΜΑΖΟΥΝ ΓΡΗΓΟΡΑ,ΓΙΑΤΙ ΕΝΙΩΘΑ ΤΟ ΜΩΡΟ ΝΑ ΚΙΝΕΙΤΑΙ ΠΟΛΥ ΕΝΤΟΝΑ,ΣΑΝ ΝΑ ΜΗΝ ΕΙΧΕ ΚΑΙ ΠΟΛΥ ΥΓΡΟ!ΜΕ ΕΙΔΕ Ο ΓΙΑΤΡΟΣ ΚΑΙ ΜΟΥ ΛΕΕΙ:''ΠΡΩΙΝΗ-ΠΡΩΙΝΗ ΒΛΕΠΩ Ε??''ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΣΑΝ ΝΑ ΜΟΥ ΚΑΝΟΥΝ ΕΠΙΣΚΛΗΡΙΔΙΟ ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΣΑ ΝΑ ΣΚΥΨΩ ΑΡΚΕΤΑ ΚΑΙ ΑΝΑΓΚΑΣΤΗΚΑΝ ΝΑ ΜΟΥ ΚΑΝΟΥΝ ΡΑΧΙΑΙΑ!!ΕΚΕΙ ΤΑ ΕΙΔΑ ΟΛΑ!!ΜΟΥΔΙΑΣΕ ΜΕΧΡΙ ΚΑΙ Ο ΘΩΡΑΚΑΣ ΜΟΥ ΚΑΙ ΝΟΜΙΖΑ ΟΤΙ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΣΑ ΟΥΤΕ ΝΑ ΑΝΑΠΝΕΥΣΩ..ΠΑΝΙΚΟΒΛΗΘΗΚΑ,ΜΟΥ ΕΠΕΦΤΕ Η ΠΙΕΣΗ,ΕΠΑΘΑ ΑΛΛΕΡΓΙΑ,ΜΟΥ ΧΟΡΗΓΗΣΑΝ ΟΞΥΓΟΝΟ ΚΑΙ ΚΟΡΤΙΖΟΝΗ ΚΑΙ ΕΚΑΝΑ ΚΑΙ ΕΜΕΤΟ ΣΤΟ ΚΑΠΑΚΙ!!ΑΡΧΙΣΑ ΝΑ ΗΡΕΜΩ ΚΑΙ ΝΑ ΣΚΕΦΤΟΜΑΙ ΤΟΝ ΜΕΓΑΛΟ ΜΟΥ ΓΙΟ,ΤΟΝ ΑΝΤΡΑ ΜΟΥ ΚΑΙ ΤΟ ΜΩΡΑΚΙ ΠΟΥ ΠΕΡΙΜΕΝΑ ΝΑ ΒΓΑΛΟΥΝ...ΗΤΑΝ 36 ΚΑΙ 6 ΚΑΙ ΜΠΟΡΕΙ ΑΝ ΗΤΑΝ ΜΙΚΡΟ ΤΟ ΒΑΡΟΣ ΤΟΥ ΝΑ ΤΟ ΕΒΑΖΑΝ ΣΕ ΘΕΡΜΟΚΟΙΤΙΔΑ...ΑΝΗΣΥΧΟΥΣΑ ΚΑΙ ΓΙ'ΑΥΤΟ...ΜΕ ΤΟ ΠΟΥ ΕΚΛΑΨΕ ΔΕΝ ΜΟΥ ΤΟ ΕΔΩΣΑΝ ΓΙΑΤΙ ΗΘΕΛΑΝ ΝΑ ΤΟ ΖΥΓΙΣΟΥΝ ΑΠΕΥΘΕΙΑΣ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΣΙΓΟΥΡΟΙ..3200 ΓΕΝΝΗΘΗΚΕ,ΕΥΤΥΧΩΣ!!ΔΕΝ ΕΙΧΑ ΟΜΩΣ ΡΟΥΧΑΛΑΚΙΑ ΜΑΖΙ ΜΟΥ,ΓΙΑΤΙ ΤΑ ΕΙΧΑ ΑΘΗΝΑ ΣΤΗΝ ΜΑΝΑ ΜΟΥ,ΑΛΛΑ ΜΟΥ ΤΑ ΕΦΕΡΕ ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΜΕΡΑ ΤΟ ΑΠΟΓΕΥΜΑ ΠΟΥ ΗΡΘΕ ΚΑΙ ΜΕΧΡΙ ΤΟΤΕ ΠΑΝΕΣ ΚΑΙ ΕΝΑ ΧΟΝΤΡΟ ΣΕΝΤΟΝΑΚΙ ΤΟ ΕΙΧΑΝ ΤΥΛΙΞΕΙ ΕΚΕΙ...ΟΥΤΕ ΤΗΝ ΒΑΛΙΤΣΑ ΜΟΥ ΔΕΝ ΕΙΧΑ ΕΤΟΙΜΗ... ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΠΩ ΟΤΙ ΜΕ ΠΕΡΙΠΟΙΗΘΗΚΑΝ ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΚΑΛΑ,ΗΜΟΥΝ ΜΟΝΗ ΣΤΟ ΔΩΜΑΤΙΟ,ΠΕΝΤΑΚΑΘΑΡΑ ΟΛΑ ΚΑΙ ΠΛΗΡΩΣΑΜΕ ΜΟΝΟ 350 ΕΥΡΩ!!ΑΠΙΣΤΕΥΤΟ?8 ΑΤΟΜΑ ΗΤΑΝ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΧΕΙΡΟΥΡΓΕΙΟ ΚΑΙ ΜΑΛΙΣΤΑ ΚΑΙ ΕΝΑΣ ΧΕΙΡΟΥΡΓΟΣ!!ΟΙ ΜΑΙΕΣ ΟΛΕΣ ΕΚΠΛΗΚΤΙΚΕΣ ΚΑΙ ΧΑΡΗ ΣΕ ΑΥΤΕΣ ΠΑΡΟΛΟ ΠΟΥ ΕΙΧΕ ΠΕΤΡΩΣΕΙ Ο ΑΥΧΕΝΑΣ ΜΟΥ ΑΠΟ ΤΗΝ ΝΑΡΚΩΣΗ ΚΑΙ ΗΜΟΥΝ ΣΕ ΜΑΥΡΑ ΧΑΛΙΑ,ΜΕ ΒΟΗΘΗΣΑΝ ΝΑ ΣΘΗΛΑΣΩ ΚΑΙ ΘΗΛΑΖΩ ΜΕΧΡΙ ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΤΟ ΜΩΡΑΚΙ ΜΟΥ!ΑΥΤΑ ΚΑΙ ΣΥΓΝΩΜΗ ΑΝ ΣΑΣ ΚΟΥΡΑΣΑ ΚΟΡΙΤΣΙΑ!!

[zouzou291]

ΚΑΛΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΣΟΒΑΡΟΙ??ΠΩΣ ΤΡΑΒΗΞΕ Η ΧΑΖΗ ΤΟΝ ΛΩΡΟ??ΟΛΑ ΠΗΓΑΝ ΚΑΛΑ ΕΥΤΥΧΩΣ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΟΥΣ 2 ΣΑΣ!!ΕΓΩ ΣΤΗΝ 1Η ΕΓΚΥΜΟΣΥΝΗ ΕΙΧΑ ΠΑΕΙ 39 ΕΒΔΟΜΑΔΕΣ ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΙΧΑ ΚΑΜΜΙΑ ΣΥΣΠΑΣΗ ΚΑΙ ΤΟ ΜΩΡΟ ΔΕΝ ΕΙΧΕ ΚΑΤΕΒΕΙ,ΜΕ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΝΑ ΖΟΡΙΖΕΤΑΙ ΠΟΛΥ ΤΟ ΣΥΚΩΤΙ ΜΟΥ ΚΑΙ ΤΟ ΣΤΟΜΑΧΙ ΜΟΥ..ΕΙΝΑΙ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΚΑΙ ΕΤΟΙΜΑΖΟΜΑΙ ΝΑ ΠΑΩ ΓΙΑ ΕΞΕΤΑΣΗ ΣΤΟ ΜΑΙΕΥΤΗΡΙΟ ΜΕ ΤΟΝ ΑΝΤΡΑ ΜΟΥ ΝΤΥΜΕΝΟΙ ΣΤΗΝ ΤΡΙΧΑ ΓΙΑΤΙ ΘΑ ΠΗΓΑΙΝΑΜΕ ΓΙΑ ΡΕΒΕΓΙΟΝ ΤΟ ΒΡΑΔΥ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΓΙΑ ΦΑΓΗΤΟ ΤΟ ΜΕΣΗΜΕΡΙ..ΟΤΑΝ ΠΗΓΑΜΕ Ο ΓΙΑΤΡΟΣ ΜΟΥ ΕΙΠΕ,ΕΛΑ ΓΥΡΩ ΣΤΙΣ 4 ΝΑ ΤΟ ΒΓΑΛΟΥΜΕ ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΛΟΓΟΣ ΝΑ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΜΕ,ΑΦΟΥ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΓΕΝΝΗΣΕΙΣ ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΑ ΛΟΓΩ ΚΑΠΟΙΟΥ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΟΣ ΣΤΗΝ ΛΕΚΑΝΗ ΚΑΙ ΣΤΟ ΗΒΙΚΟ ΟΣΤΟ!ΕΜΕΙΝΑ ΝΗΣΤΙΚΗ ΚΑΙ ΕΒΛΕΠΑ ΤΟΥΣ ΑΛΛΟΥΣ ΝΑ ΤΡΩΝΕ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΠΗΓΑΜΕ ΣΤΟ ΙΑΣΩ,ΕΚΑΝΑ Ο,ΤΙ ΧΡΕΙΑΣΤΗΚΕ ΚΑΙ ΤΕΛΙΚΑ ΓΕΝΝΗΣΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ 18:30 ΕΝΑ ΑΓΟΡΑΚΙ 2930!ΣΤΗΝ 2Η ΕΓΚΥΜΟΣΥΝΗ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΗΤΑΝ ΠΙΟ ΑΠΡΟΒΛΕΠΤΑ ΚΑΙ ΑΣΤΕΙΑ!:laugh: ΕΜΕΙΝΑ ΕΓΚΥΟΣ ΜΕΤΑ ΑΠΟ 6ΜΙΣΗ ΜΗΝΕΣ ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΘΑ ΓΕΝΝΟΥΣΑ ΜΕ ΚΑΙΣΑΡΙΚΗ,ΑΛΛΑ ΣΤΙΣ 38 ΕΒΔΟΜΑΔΕΣ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΙΣΜΕΝΑ!ΘΑ ΚΑΤΕΒΑΙΝΑΜΕ ΑΘΗΝΑ 10 ΜΑΡΤΙΟΥ ΚΑΙ ΘΑ ΓΕΝΝΟΥΣΑ ΠΕΡΙΠΟΥ 18!ΟΜΩΣ ΑΝΑΓΚΑΣΤΗΚΑΜΕ ΝΑ ΔΩΣΟΥΜΕ ΤΑ ΧΡΗΜΑΤΑ ΤΗΣ ΓΕΝΝΑΣ ΚΑΙ ΕΤΣΙ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΒΡΩ ΓΙΑΤΡΟ ΕΔΩ...Η ΚΑΣΤΟΡΙΑ ΜΕ ΠΑΡΕΠΕΜΨΕ Ή ΣΤΗ ΚΟΖΑΝΗ,Ή ΣΤΗΝ ΠΤΟΛΕΜΑΙΔΑ ΛΟΓΩ ΕΛΛΕΙΨΕΩΣ 2ΟΥ ΓΙΑΤΡΟΥ ΓΙΑ ΚΑΙΣΑΡΙΚΗ!ΠΗΓΑ ΠΤΟΛΕΜΑΙΔΑ ΚΑΙ ΜΟΝΟ ΤΑ ΚΛΑΜΜΑΤΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΒΑΛΑ ΜΕ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΑΝΤΙΚΡΥΣΑ,ΤΟΝ ΑΝΑΙΣΘΗΣΙΟΛΟΓΟ,ΤΟΝ ΓΙΑΤΡΟ,ΤΗΝ ΠΤΕΡΥΓΑ ΜΑΙΕΥΤΙΚΗΣ ΚΛΠ.ΦΥΓΑΜΕ ΑΡΟΝ-ΑΡΟΝ!ΔΕΝ ΗΞΕΡΑ ΤΙ ΝΑ ΚΑΝΩ..ΚΛΕΙΝΩ ΡΑΝΤΕΒΟΥ ΜΕ ΕΝΑΝ ΓΙΑΤΡΟ ΠΟΥ ΗΞΕΡΑ ΑΠΟ ΚΑΣΤΟΡΙΑ ΑΛΛΑ ΠΗΓΕ ΦΛΩΡΙΝΑ.ΘΑ ΤΟΝ ΒΛΕΠΑΜΕ ΤΡΙΤΗ 11 ΜΑΡΤΙΟΥ 7:45 ΓΙΑ ΝΑ ΔΩΣΩ ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΚΑΙ ΝΑ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΙΣΟΥΜΕ ΚΑΙΣΑΡΙΚΗ!ΞΗΜΕΡΩΜΑΤΑ 11ΗΣ ΜΑΡΤΙΟΥ,01:45 ΚΙ ΕΝΩ ΗΜΟΥΝ ΞΑΠΛΩΜΕΝΗ,ΝΙΩΘΩ ΝΑ ΚΑΤΟΥΡΙΕΜΑΙ ΚΑΙ ΝΑ ΜΟΥ ΦΕΥΓΟΥΝ!ΛΕΩ,ΑΜΑΝ,ΠΛΕΟΝ ΟΥΤΕ ΝΑ ΚΡΑΤΗΘΩ ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ...ΑΛΛΑΖΩ ΚΑΙ ΞΑΝΑΞΑΠΛΩΝΩ...ΞΑΝΑΜΟΥΣΚΕΥΟΜΑΙ...ΠΑΩ ΤΟΥΑΛΕΤΑ ΚΑΙ ΒΛΕΠΩ ΜΙΑ ΣΤΑΓΟΝΑ ΑΙΜΑ!!ΓΕΝΝΑΩ ΛΕΩ,ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ!!ΠΑΩ ΣΤΟΝ ΑΝΤΡΑ ΜΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΛΕΩ:''ΔΕΝ ΘΕΛΩ ΝΑ ΣΕ ΑΝΑΣΤΑΤΩΣΩ,ΑΛΛΑ ΝΟΜΙΖΩ ΟΤΙ ΜΟΥ ΕΣΠΑΣΑΝ ΤΑ ΝΕΡΑ''!!ΑΥΤΟ ΗΤΑΝ,ΠΕΤΑΧΤΗΚΕ ΣΑΝ ΤΟ ΕΛΑΤΗΡΙΟ ΠΑΝΩ,ΕΤΡΕΧΕ ΣΑΝ ΤΡΕΛΛΟΣ,ΠΗΡΕ ΠΕΘΕΡΙΚΑ ΝΑ ΕΡΘΟΥΝ ΓΙΑ ΤΟΝ ΜΕΓΑΛΟ,ΔΕΝ ΞΕΡΑΜΕ ΠΟΥ ΝΑ ΠΑΜΕ...ΝΑ ΠΑΜΕ ΚΑΣΤΟΡΙΑ ΚΑΙ ΝΑ ΜΕ ΣΤΕΙΛΟΥΝ ΜΕ ΑΣΘΕΝΟΦΟΡΟ ΛΕΓΑΜΕ??ΤΕΛΙΚΑ ΕΙΠΑΜΕ ΦΛΩΡΙΝΑ,ΠΑΙΡΝΟΥΜΕ ΚΑΙ ΤΗΝ ΘΕΙΑ ΤΟΥ ΓΙΑΤΙ ΦΟΒΟΜΟΥΝ ΜΟΝΗ ΚΑΙ ΞΕΚΙΝΗΣΑΜΕ!!ΝΑ ΕΧΩ ΓΙΝΕΙ ΟΛΗ ΜΟΥΣΚΕΜΑ ΣΤΗ ΔΙΑΔΡΟΜΗ,ΝΑ ΖΑΛΙΖΟΜΑΙ ΑΠΟ ΤΙΣ ΣΤΡΟΦΕΣ,ΕΚΑΝΑ ΕΜΕΤΟ,ΚΡΥΩΝΑ,ΦΤΑΝΩ ΣΕ ΑΘΛΙΑ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΣΤΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ,ΣΕ ΣΥΓΚΡΙΣΗ ΠΑΝΤΑ ΜΕ ΤΗΝ ΠΡΩΤΗ ΚΙΟΛΑΣ ΦΟΡΑ,ΦΡΙΚΑΡΑ!ΜΕ ΕΤΟΙΜΑΖΟΥΝ ΓΡΗΓΟΡΑ,ΓΙΑΤΙ ΕΝΙΩΘΑ ΤΟ ΜΩΡΟ ΝΑ ΚΙΝΕΙΤΑΙ ΠΟΛΥ ΕΝΤΟΝΑ,ΣΑΝ ΝΑ ΜΗΝ ΕΙΧΕ ΚΑΙ ΠΟΛΥ ΥΓΡΟ!ΜΕ ΕΙΔΕ Ο ΓΙΑΤΡΟΣ ΚΑΙ ΜΟΥ ΛΕΕΙ:''ΠΡΩΙΝΗ-ΠΡΩΙΝΗ ΒΛΕΠΩ Ε??''ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΣΑΝ ΝΑ ΜΟΥ ΚΑΝΟΥΝ ΕΠΙΣΚΛΗΡΙΔΙΟ ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΣΑ ΝΑ ΣΚΥΨΩ ΑΡΚΕΤΑ ΚΑΙ ΑΝΑΓΚΑΣΤΗΚΑΝ ΝΑ ΜΟΥ ΚΑΝΟΥΝ ΡΑΧΙΑΙΑ!!ΕΚΕΙ ΤΑ ΕΙΔΑ ΟΛΑ!!ΜΟΥΔΙΑΣΕ ΜΕΧΡΙ ΚΑΙ Ο ΘΩΡΑΚΑΣ ΜΟΥ ΚΑΙ ΝΟΜΙΖΑ ΟΤΙ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΣΑ ΟΥΤΕ ΝΑ ΑΝΑΠΝΕΥΣΩ..ΠΑΝΙΚΟΒΛΗΘΗΚΑ,ΜΟΥ ΕΠΕΦΤΕ Η ΠΙΕΣΗ,ΕΠΑΘΑ ΑΛΛΕΡΓΙΑ,ΜΟΥ ΧΟΡΗΓΗΣΑΝ ΟΞΥΓΟΝΟ ΚΑΙ ΚΟΡΤΙΖΟΝΗ ΚΑΙ ΕΚΑΝΑ ΚΑΙ ΕΜΕΤΟ ΣΤΟ ΚΑΠΑΚΙ!!ΑΡΧΙΣΑ ΝΑ ΗΡΕΜΩ ΚΑΙ ΝΑ ΣΚΕΦΤΟΜΑΙ ΤΟΝ ΜΕΓΑΛΟ ΜΟΥ ΓΙΟ,ΤΟΝ ΑΝΤΡΑ ΜΟΥ ΚΑΙ ΤΟ ΜΩΡΑΚΙ ΠΟΥ ΠΕΡΙΜΕΝΑ ΝΑ ΒΓΑΛΟΥΝ...ΗΤΑΝ 36 ΚΑΙ 6 ΚΑΙ ΜΠΟΡΕΙ ΑΝ ΗΤΑΝ ΜΙΚΡΟ ΤΟ ΒΑΡΟΣ ΤΟΥ ΝΑ ΤΟ ΕΒΑΖΑΝ ΣΕ ΘΕΡΜΟΚΟΙΤΙΔΑ...ΑΝΗΣΥΧΟΥΣΑ ΚΑΙ ΓΙ'ΑΥΤΟ...ΜΕ ΤΟ ΠΟΥ ΕΚΛΑΨΕ ΔΕΝ ΜΟΥ ΤΟ ΕΔΩΣΑΝ ΓΙΑΤΙ ΗΘΕΛΑΝ ΝΑ ΤΟ ΖΥΓΙΣΟΥΝ ΑΠΕΥΘΕΙΑΣ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΣΙΓΟΥΡΟΙ..3200 ΓΕΝΝΗΘΗΚΕ,ΕΥΤΥΧΩΣ!!ΔΕΝ ΕΙΧΑ ΟΜΩΣ ΡΟΥΧΑΛΑΚΙΑ ΜΑΖΙ ΜΟΥ,ΓΙΑΤΙ ΤΑ ΕΙΧΑ ΑΘΗΝΑ ΣΤΗΝ ΜΑΝΑ ΜΟΥ,ΑΛΛΑ ΜΟΥ ΤΑ ΕΦΕΡΕ ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΜΕΡΑ ΤΟ ΑΠΟΓΕΥΜΑ ΠΟΥ ΗΡΘΕ ΚΑΙ ΜΕΧΡΙ ΤΟΤΕ ΠΑΝΕΣ ΚΑΙ ΕΝΑ ΧΟΝΤΡΟ ΣΕΝΤΟΝΑΚΙ ΤΟ ΕΙΧΑΝ ΤΥΛΙΞΕΙ ΕΚΕΙ...ΟΥΤΕ ΤΗΝ ΒΑΛΙΤΣΑ ΜΟΥ ΔΕΝ ΕΙΧΑ ΕΤΟΙΜΗ... ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΠΩ ΟΤΙ ΜΕ ΠΕΡΙΠΟΙΗΘΗΚΑΝ ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΚΑΛΑ,ΗΜΟΥΝ ΜΟΝΗ ΣΤΟ ΔΩΜΑΤΙΟ,ΠΕΝΤΑΚΑΘΑΡΑ ΟΛΑ ΚΑΙ ΠΛΗΡΩΣΑΜΕ ΜΟΝΟ 350 ΕΥΡΩ!!ΑΠΙΣΤΕΥΤΟ?8 ΑΤΟΜΑ ΗΤΑΝ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΧΕΙΡΟΥΡΓΕΙΟ ΚΑΙ ΜΑΛΙΣΤΑ ΚΑΙ ΕΝΑΣ ΧΕΙΡΟΥΡΓΟΣ!!ΟΙ ΜΑΙΕΣ ΟΛΕΣ ΕΚΠΛΗΚΤΙΚΕΣ ΚΑΙ ΧΑΡΗ ΣΕ ΑΥΤΕΣ ΠΑΡΟΛΟ ΠΟΥ ΕΙΧΕ ΠΕΤΡΩΣΕΙ Ο ΑΥΧΕΝΑΣ ΜΟΥ ΑΠΟ ΤΗΝ ΝΑΡΚΩΣΗ ΚΑΙ ΗΜΟΥΝ ΣΕ ΜΑΥΡΑ ΧΑΛΙΑ,ΜΕ ΒΟΗΘΗΣΑΝ ΝΑ ΣΘΗΛΑΣΩ ΚΑΙ ΘΗΛΑΖΩ ΜΕΧΡΙ ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΤΟ ΜΩΡΑΚΙ ΜΟΥ!ΑΥΤΑ ΚΑΙ ΣΥΓΝΩΜΗ ΑΝ ΣΑΣ ΚΟΥΡΑΣΑ ΚΟΡΙΤΣΙΑ!!

[zouzou291]

ΚΑΛΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΣΟΒΑΡΟΙ??ΠΩΣ ΤΡΑΒΗΞΕ Η ΧΑΖΗ ΤΟΝ ΛΩΡΟ??ΟΛΑ ΠΗΓΑΝ ΚΑΛΑ ΕΥΤΥΧΩΣ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΟΥΣ 2 ΣΑΣ!!ΕΓΩ ΣΤΗΝ 1Η ΕΓΚΥΜΟΣΥΝΗ ΕΙΧΑ ΠΑΕΙ 39 ΕΒΔΟΜΑΔΕΣ ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΙΧΑ ΚΑΜΜΙΑ ΣΥΣΠΑΣΗ ΚΑΙ ΤΟ ΜΩΡΟ ΔΕΝ ΕΙΧΕ ΚΑΤΕΒΕΙ,ΜΕ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΝΑ ΖΟΡΙΖΕΤΑΙ ΠΟΛΥ ΤΟ ΣΥΚΩΤΙ ΜΟΥ ΚΑΙ ΤΟ ΣΤΟΜΑΧΙ ΜΟΥ..ΕΙΝΑΙ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΚΑΙ ΕΤΟΙΜΑΖΟΜΑΙ ΝΑ ΠΑΩ ΓΙΑ ΕΞΕΤΑΣΗ ΣΤΟ ΜΑΙΕΥΤΗΡΙΟ ΜΕ ΤΟΝ ΑΝΤΡΑ ΜΟΥ ΝΤΥΜΕΝΟΙ ΣΤΗΝ ΤΡΙΧΑ ΓΙΑΤΙ ΘΑ ΠΗΓΑΙΝΑΜΕ ΓΙΑ ΡΕΒΕΓΙΟΝ ΤΟ ΒΡΑΔΥ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΓΙΑ ΦΑΓΗΤΟ ΤΟ ΜΕΣΗΜΕΡΙ..ΟΤΑΝ ΠΗΓΑΜΕ Ο ΓΙΑΤΡΟΣ ΜΟΥ ΕΙΠΕ,ΕΛΑ ΓΥΡΩ ΣΤΙΣ 4 ΝΑ ΤΟ ΒΓΑΛΟΥΜΕ ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΛΟΓΟΣ ΝΑ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΜΕ,ΑΦΟΥ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΓΕΝΝΗΣΕΙΣ ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΑ ΛΟΓΩ ΚΑΠΟΙΟΥ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΟΣ ΣΤΗΝ ΛΕΚΑΝΗ ΚΑΙ ΣΤΟ ΗΒΙΚΟ ΟΣΤΟ!ΕΜΕΙΝΑ ΝΗΣΤΙΚΗ ΚΑΙ ΕΒΛΕΠΑ ΤΟΥΣ ΑΛΛΟΥΣ ΝΑ ΤΡΩΝΕ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΠΗΓΑΜΕ ΣΤΟ ΙΑΣΩ,ΕΚΑΝΑ Ο,ΤΙ ΧΡΕΙΑΣΤΗΚΕ ΚΑΙ ΤΕΛΙΚΑ ΓΕΝΝΗΣΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ 18:30 ΕΝΑ ΑΓΟΡΑΚΙ 2930!ΣΤΗΝ 2Η ΕΓΚΥΜΟΣΥΝΗ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΗΤΑΝ ΠΙΟ ΑΠΡΟΒΛΕΠΤΑ ΚΑΙ ΑΣΤΕΙΑ!:laugh: ΕΜΕΙΝΑ ΕΓΚΥΟΣ ΜΕΤΑ ΑΠΟ 6ΜΙΣΗ ΜΗΝΕΣ ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΘΑ ΓΕΝΝΟΥΣΑ ΜΕ ΚΑΙΣΑΡΙΚΗ,ΑΛΛΑ ΣΤΙΣ 38 ΕΒΔΟΜΑΔΕΣ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΙΣΜΕΝΑ!ΘΑ ΚΑΤΕΒΑΙΝΑΜΕ ΑΘΗΝΑ 10 ΜΑΡΤΙΟΥ ΚΑΙ ΘΑ ΓΕΝΝΟΥΣΑ ΠΕΡΙΠΟΥ 18!ΟΜΩΣ ΑΝΑΓΚΑΣΤΗΚΑΜΕ ΝΑ ΔΩΣΟΥΜΕ ΤΑ ΧΡΗΜΑΤΑ ΤΗΣ ΓΕΝΝΑΣ ΚΑΙ ΕΤΣΙ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΒΡΩ ΓΙΑΤΡΟ ΕΔΩ...Η ΚΑΣΤΟΡΙΑ ΜΕ ΠΑΡΕΠΕΜΨΕ Ή ΣΤΗ ΚΟΖΑΝΗ,Ή ΣΤΗΝ ΠΤΟΛΕΜΑΙΔΑ ΛΟΓΩ ΕΛΛΕΙΨΕΩΣ 2ΟΥ ΓΙΑΤΡΟΥ ΓΙΑ ΚΑΙΣΑΡΙΚΗ!ΠΗΓΑ ΠΤΟΛΕΜΑΙΔΑ ΚΑΙ ΜΟΝΟ ΤΑ ΚΛΑΜΜΑΤΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΒΑΛΑ ΜΕ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΑΝΤΙΚΡΥΣΑ,ΤΟΝ ΑΝΑΙΣΘΗΣΙΟΛΟΓΟ,ΤΟΝ ΓΙΑΤΡΟ,ΤΗΝ ΠΤΕΡΥΓΑ ΜΑΙΕΥΤΙΚΗΣ ΚΛΠ.ΦΥΓΑΜΕ ΑΡΟΝ-ΑΡΟΝ!ΔΕΝ ΗΞΕΡΑ ΤΙ ΝΑ ΚΑΝΩ..ΚΛΕΙΝΩ ΡΑΝΤΕΒΟΥ ΜΕ ΕΝΑΝ ΓΙΑΤΡΟ ΠΟΥ ΗΞΕΡΑ ΑΠΟ ΚΑΣΤΟΡΙΑ ΑΛΛΑ ΠΗΓΕ ΦΛΩΡΙΝΑ.ΘΑ ΤΟΝ ΒΛΕΠΑΜΕ ΤΡΙΤΗ 11 ΜΑΡΤΙΟΥ 7:45 ΓΙΑ ΝΑ ΔΩΣΩ ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΚΑΙ ΝΑ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΙΣΟΥΜΕ ΚΑΙΣΑΡΙΚΗ!ΞΗΜΕΡΩΜΑΤΑ 11ΗΣ ΜΑΡΤΙΟΥ,01:45 ΚΙ ΕΝΩ ΗΜΟΥΝ ΞΑΠΛΩΜΕΝΗ,ΝΙΩΘΩ ΝΑ ΚΑΤΟΥΡΙΕΜΑΙ ΚΑΙ ΝΑ ΜΟΥ ΦΕΥΓΟΥΝ!ΛΕΩ,ΑΜΑΝ,ΠΛΕΟΝ ΟΥΤΕ ΝΑ ΚΡΑΤΗΘΩ ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ...ΑΛΛΑΖΩ ΚΑΙ ΞΑΝΑΞΑΠΛΩΝΩ...ΞΑΝΑΜΟΥΣΚΕΥΟΜΑΙ...ΠΑΩ ΤΟΥΑΛΕΤΑ ΚΑΙ ΒΛΕΠΩ ΜΙΑ ΣΤΑΓΟΝΑ ΑΙΜΑ!!ΓΕΝΝΑΩ ΛΕΩ,ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ!!ΠΑΩ ΣΤΟΝ ΑΝΤΡΑ ΜΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΛΕΩ:''ΔΕΝ ΘΕΛΩ ΝΑ ΣΕ ΑΝΑΣΤΑΤΩΣΩ,ΑΛΛΑ ΝΟΜΙΖΩ ΟΤΙ ΜΟΥ ΕΣΠΑΣΑΝ ΤΑ ΝΕΡΑ''!!ΑΥΤΟ ΗΤΑΝ,ΠΕΤΑΧΤΗΚΕ ΣΑΝ ΤΟ ΕΛΑΤΗΡΙΟ ΠΑΝΩ,ΕΤΡΕΧΕ ΣΑΝ ΤΡΕΛΛΟΣ,ΠΗΡΕ ΠΕΘΕΡΙΚΑ ΝΑ ΕΡΘΟΥΝ ΓΙΑ ΤΟΝ ΜΕΓΑΛΟ,ΔΕΝ ΞΕΡΑΜΕ ΠΟΥ ΝΑ ΠΑΜΕ...ΝΑ ΠΑΜΕ ΚΑΣΤΟΡΙΑ ΚΑΙ ΝΑ ΜΕ ΣΤΕΙΛΟΥΝ ΜΕ ΑΣΘΕΝΟΦΟΡΟ ΛΕΓΑΜΕ??ΤΕΛΙΚΑ ΕΙΠΑΜΕ ΦΛΩΡΙΝΑ,ΠΑΙΡΝΟΥΜΕ ΚΑΙ ΤΗΝ ΘΕΙΑ ΤΟΥ ΓΙΑΤΙ ΦΟΒΟΜΟΥΝ ΜΟΝΗ ΚΑΙ ΞΕΚΙΝΗΣΑΜΕ!!ΝΑ ΕΧΩ ΓΙΝΕΙ ΟΛΗ ΜΟΥΣΚΕΜΑ ΣΤΗ ΔΙΑΔΡΟΜΗ,ΝΑ ΖΑΛΙΖΟΜΑΙ ΑΠΟ ΤΙΣ ΣΤΡΟΦΕΣ,ΕΚΑΝΑ ΕΜΕΤΟ,ΚΡΥΩΝΑ,ΦΤΑΝΩ ΣΕ ΑΘΛΙΑ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΣΤΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ,ΣΕ ΣΥΓΚΡΙΣΗ ΠΑΝΤΑ ΜΕ ΤΗΝ ΠΡΩΤΗ ΚΙΟΛΑΣ ΦΟΡΑ,ΦΡΙΚΑΡΑ!ΜΕ ΕΤΟΙΜΑΖΟΥΝ ΓΡΗΓΟΡΑ,ΓΙΑΤΙ ΕΝΙΩΘΑ ΤΟ ΜΩΡΟ ΝΑ ΚΙΝΕΙΤΑΙ ΠΟΛΥ ΕΝΤΟΝΑ,ΣΑΝ ΝΑ ΜΗΝ ΕΙΧΕ ΚΑΙ ΠΟΛΥ ΥΓΡΟ!ΜΕ ΕΙΔΕ Ο ΓΙΑΤΡΟΣ ΚΑΙ ΜΟΥ ΛΕΕΙ:''ΠΡΩΙΝΗ-ΠΡΩΙΝΗ ΒΛΕΠΩ Ε??''ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΣΑΝ ΝΑ ΜΟΥ ΚΑΝΟΥΝ ΕΠΙΣΚΛΗΡΙΔΙΟ ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΣΑ ΝΑ ΣΚΥΨΩ ΑΡΚΕΤΑ ΚΑΙ ΑΝΑΓΚΑΣΤΗΚΑΝ ΝΑ ΜΟΥ ΚΑΝΟΥΝ ΡΑΧΙΑΙΑ!!ΕΚΕΙ ΤΑ ΕΙΔΑ ΟΛΑ!!ΜΟΥΔΙΑΣΕ ΜΕΧΡΙ ΚΑΙ Ο ΘΩΡΑΚΑΣ ΜΟΥ ΚΑΙ ΝΟΜΙΖΑ ΟΤΙ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΣΑ ΟΥΤΕ ΝΑ ΑΝΑΠΝΕΥΣΩ..ΠΑΝΙΚΟΒΛΗΘΗΚΑ,ΜΟΥ ΕΠΕΦΤΕ Η ΠΙΕΣΗ,ΕΠΑΘΑ ΑΛΛΕΡΓΙΑ,ΜΟΥ ΧΟΡΗΓΗΣΑΝ ΟΞΥΓΟΝΟ ΚΑΙ ΚΟΡΤΙΖΟΝΗ ΚΑΙ ΕΚΑΝΑ ΚΑΙ ΕΜΕΤΟ ΣΤΟ ΚΑΠΑΚΙ!!ΑΡΧΙΣΑ ΝΑ ΗΡΕΜΩ ΚΑΙ ΝΑ ΣΚΕΦΤΟΜΑΙ ΤΟΝ ΜΕΓΑΛΟ ΜΟΥ ΓΙΟ,ΤΟΝ ΑΝΤΡΑ ΜΟΥ ΚΑΙ ΤΟ ΜΩΡΑΚΙ ΠΟΥ ΠΕΡΙΜΕΝΑ ΝΑ ΒΓΑΛΟΥΝ...ΗΤΑΝ 36 ΚΑΙ 6 ΚΑΙ ΜΠΟΡΕΙ ΑΝ ΗΤΑΝ ΜΙΚΡΟ ΤΟ ΒΑΡΟΣ ΤΟΥ ΝΑ ΤΟ ΕΒΑΖΑΝ ΣΕ ΘΕΡΜΟΚΟΙΤΙΔΑ...ΑΝΗΣΥΧΟΥΣΑ ΚΑΙ ΓΙ'ΑΥΤΟ...ΜΕ ΤΟ ΠΟΥ ΕΚΛΑΨΕ ΔΕΝ ΜΟΥ ΤΟ ΕΔΩΣΑΝ ΓΙΑΤΙ ΗΘΕΛΑΝ ΝΑ ΤΟ ΖΥΓΙΣΟΥΝ ΑΠΕΥΘΕΙΑΣ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΣΙΓΟΥΡΟΙ..3200 ΓΕΝΝΗΘΗΚΕ,ΕΥΤΥΧΩΣ!!ΔΕΝ ΕΙΧΑ ΟΜΩΣ ΡΟΥΧΑΛΑΚΙΑ ΜΑΖΙ ΜΟΥ,ΓΙΑΤΙ ΤΑ ΕΙΧΑ ΑΘΗΝΑ ΣΤΗΝ ΜΑΝΑ ΜΟΥ,ΑΛΛΑ ΜΟΥ ΤΑ ΕΦΕΡΕ ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΜΕΡΑ ΤΟ ΑΠΟΓΕΥΜΑ ΠΟΥ ΗΡΘΕ ΚΑΙ ΜΕΧΡΙ ΤΟΤΕ ΠΑΝΕΣ ΚΑΙ ΕΝΑ ΧΟΝΤΡΟ ΣΕΝΤΟΝΑΚΙ ΤΟ ΕΙΧΑΝ ΤΥΛΙΞΕΙ ΕΚΕΙ...ΟΥΤΕ ΤΗΝ ΒΑΛΙΤΣΑ ΜΟΥ ΔΕΝ ΕΙΧΑ ΕΤΟΙΜΗ... ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΠΩ ΟΤΙ ΜΕ ΠΕΡΙΠΟΙΗΘΗΚΑΝ ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΚΑΛΑ,ΗΜΟΥΝ ΜΟΝΗ ΣΤΟ ΔΩΜΑΤΙΟ,ΠΕΝΤΑΚΑΘΑΡΑ ΟΛΑ ΚΑΙ ΠΛΗΡΩΣΑΜΕ ΜΟΝΟ 350 ΕΥΡΩ!!ΑΠΙΣΤΕΥΤΟ?8 ΑΤΟΜΑ ΗΤΑΝ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΧΕΙΡΟΥΡΓΕΙΟ ΚΑΙ ΜΑΛΙΣΤΑ ΚΑΙ ΕΝΑΣ ΧΕΙΡΟΥΡΓΟΣ!!ΟΙ ΜΑΙΕΣ ΟΛΕΣ ΕΚΠΛΗΚΤΙΚΕΣ ΚΑΙ ΧΑΡΗ ΣΕ ΑΥΤΕΣ ΠΑΡΟΛΟ ΠΟΥ ΕΙΧΕ ΠΕΤΡΩΣΕΙ Ο ΑΥΧΕΝΑΣ ΜΟΥ ΑΠΟ ΤΗΝ ΝΑΡΚΩΣΗ ΚΑΙ ΗΜΟΥΝ ΣΕ ΜΑΥΡΑ ΧΑΛΙΑ,ΜΕ ΒΟΗΘΗΣΑΝ ΝΑ ΣΘΗΛΑΣΩ ΚΑΙ ΘΗΛΑΖΩ ΜΕΧΡΙ ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΤΟ ΜΩΡΑΚΙ ΜΟΥ!ΑΥΤΑ ΚΑΙ ΣΥΓΝΩΜΗ ΑΝ ΣΑΣ ΚΟΥΡΑΣΑ ΚΟΡΙΤΣΙΑ!!

[mammycool]

Κατερίνα απίστευτα μου φαίνονται όσα διάβασα, ειδικά για το δεύτερό σου τοκετό!

Συνήθως τις πιο δύσκολες και αναπάντεχες στιγμές, συμβαίνουν και τα πιο ανέλπιστα! Κι ευτυχώς όλα πήγαν καλά κ είχες πολύ καλή στήριξη από γιατρούς και μαίες... Καμιά φορά τη διαφορά δεν την κάνουν τα μεγάλα κτίρια κ τα πολυτελή δωμάτια, αλλά η ανθρωπιά κ το ενδιαφέρον των ανθρώπων που σε φροντίζουν. Και αυτά μπορεί να είναι πιο δυνατά και ειλικρινή σε μέρη που δεν το απαιτείς (γιατί δεν το έχεις πληρώσει)!

Μπράβο κοριτσάρα για το κουράγιο σου κ τη δύναμη να τα περάσεις όλα αυτά! Και σου εύχομαι να είσαι πάντα γερή, να χαίρεσαι τον άντρα σου και τους δυο σου παίδαρους!!

[mammycool]

Κατερίνα απίστευτα μου φαίνονται όσα διάβασα, ειδικά για το δεύτερό σου τοκετό!

Συνήθως τις πιο δύσκολες και αναπάντεχες στιγμές, συμβαίνουν και τα πιο ανέλπιστα! Κι ευτυχώς όλα πήγαν καλά κ είχες πολύ καλή στήριξη από γιατρούς και μαίες... Καμιά φορά τη διαφορά δεν την κάνουν τα μεγάλα κτίρια κ τα πολυτελή δωμάτια, αλλά η ανθρωπιά κ το ενδιαφέρον των ανθρώπων που σε φροντίζουν. Και αυτά μπορεί να είναι πιο δυνατά και ειλικρινή σε μέρη που δεν το απαιτείς (γιατί δεν το έχεις πληρώσει)!

Μπράβο κοριτσάρα για το κουράγιο σου κ τη δύναμη να τα περάσεις όλα αυτά! Και σου εύχομαι να είσαι πάντα γερή, να χαίρεσαι τον άντρα σου και τους δυο σου παίδαρους!!

[mammycool]

Κατερίνα απίστευτα μου φαίνονται όσα διάβασα, ειδικά για το δεύτερό σου τοκετό!

Συνήθως τις πιο δύσκολες και αναπάντεχες στιγμές, συμβαίνουν και τα πιο ανέλπιστα! Κι ευτυχώς όλα πήγαν καλά κ είχες πολύ καλή στήριξη από γιατρούς και μαίες... Καμιά φορά τη διαφορά δεν την κάνουν τα μεγάλα κτίρια κ τα πολυτελή δωμάτια, αλλά η ανθρωπιά κ το ενδιαφέρον των ανθρώπων που σε φροντίζουν. Και αυτά μπορεί να είναι πιο δυνατά και ειλικρινή σε μέρη που δεν το απαιτείς (γιατί δεν το έχεις πληρώσει)!

Μπράβο κοριτσάρα για το κουράγιο σου κ τη δύναμη να τα περάσεις όλα αυτά! Και σου εύχομαι να είσαι πάντα γερή, να χαίρεσαι τον άντρα σου και τους δυο σου παίδαρους!!

[s_sofia]

Πωπωωωωω....

Φοβερές οι ιστορίες σας... Εγώ κλαίω και μόνο που σκέφτομαι ότι θα κρατάω το μωρό μου στην αγκαλιά μου. Τί θα γίνει μόλις συμβεί πραγματικά δεν μπορώ να το φανταστώ. Δεν θα μπορεί να με ηρεμήσει κανείς...

[s_sofia]

Πωπωωωωω....

Φοβερές οι ιστορίες σας... Εγώ κλαίω και μόνο που σκέφτομαι ότι θα κρατάω το μωρό μου στην αγκαλιά μου. Τί θα γίνει μόλις συμβεί πραγματικά δεν μπορώ να το φανταστώ. Δεν θα μπορεί να με ηρεμήσει κανείς...

[s_sofia]

Πωπωωωωω....

Φοβερές οι ιστορίες σας... Εγώ κλαίω και μόνο που σκέφτομαι ότι θα κρατάω το μωρό μου στην αγκαλιά μου. Τί θα γίνει μόλις συμβεί πραγματικά δεν μπορώ να το φανταστώ. Δεν θα μπορεί να με ηρεμήσει κανείς...

[Τόμα]

mamamarilenas ΚΑΙ KATERINA76 ΑΠΙΣΤΕΥΤΑ ΤΑ ΟΣΑ ΠΕΡΑΣΑΤΕ.

ΜΠΡΑΒΟ ΣΑΣ ΠΑΝΤΩΣ ΠΟΥ ΕΙΣΤΕ ΤΩΡΑ ΤΟΣΟ ΗΡΕΜΕΣ ΚΑΙ ΤΑ ΛΕΤΕ ΜΑΖΙ ΜΑΣ! ΝΑ ΧΑΙΡΕΣΤΕ ΤΑ ΜΩΡΑΚΙΑ ΣΑΣ ΝΑ ΣΑΣ ΖΗΣΟΥΝ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΠΑΝΤΑ ΚΑΛΟΤΥΧΑ ΚΑΙ ΚΑΛΑ ΣΤΗΝ ΥΓΕΙΑ ΤΟΥΣ!!

[Τόμα]

mamamarilenas ΚΑΙ KATERINA76 ΑΠΙΣΤΕΥΤΑ ΤΑ ΟΣΑ ΠΕΡΑΣΑΤΕ.

ΜΠΡΑΒΟ ΣΑΣ ΠΑΝΤΩΣ ΠΟΥ ΕΙΣΤΕ ΤΩΡΑ ΤΟΣΟ ΗΡΕΜΕΣ ΚΑΙ ΤΑ ΛΕΤΕ ΜΑΖΙ ΜΑΣ! ΝΑ ΧΑΙΡΕΣΤΕ ΤΑ ΜΩΡΑΚΙΑ ΣΑΣ ΝΑ ΣΑΣ ΖΗΣΟΥΝ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΠΑΝΤΑ ΚΑΛΟΤΥΧΑ ΚΑΙ ΚΑΛΑ ΣΤΗΝ ΥΓΕΙΑ ΤΟΥΣ!!

[Τόμα]

mamamarilenas ΚΑΙ KATERINA76 ΑΠΙΣΤΕΥΤΑ ΤΑ ΟΣΑ ΠΕΡΑΣΑΤΕ.

ΜΠΡΑΒΟ ΣΑΣ ΠΑΝΤΩΣ ΠΟΥ ΕΙΣΤΕ ΤΩΡΑ ΤΟΣΟ ΗΡΕΜΕΣ ΚΑΙ ΤΑ ΛΕΤΕ ΜΑΖΙ ΜΑΣ! ΝΑ ΧΑΙΡΕΣΤΕ ΤΑ ΜΩΡΑΚΙΑ ΣΑΣ ΝΑ ΣΑΣ ΖΗΣΟΥΝ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΠΑΝΤΑ ΚΑΛΟΤΥΧΑ ΚΑΙ ΚΑΛΑ ΣΤΗΝ ΥΓΕΙΑ ΤΟΥΣ!!

[veta]

ΕΓΩ,ΤΩΡΑ ΠΟΥ ΠΛΗΣΙΑΖΟΥΝ ΟΙ ΜΕΡΕΣ ΜΟΥ ΠΑΙΡΝΟΥΝ ΠΟΛΛΑ ΑΠΟ ΤΟ ΜΥΑΛΟ ΚΑΙ ΦΟΒΟΣ ΚΑΙ ΑΓΩΝΙΑ.ΔΙΑΒΑΣΑ ΤΙΣ ΔΙΚΕΣ ΣΑΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΚΑΙ Η ΚΑΘΕ ΜΙΑ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΑΔΙΚΗ.ΕΛΠΙΖΩ ΟΛΕΣ ΟΙ ΚΟΠΕΛΕΣ ΠΟΥ ΒΡΙΣΚΟΝΤΑΙ ΚΟΝΤΑ ΣΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΘΑΥΜΑ,ΤΗΣ ΓΕΝΝΗΣΗΣ ΝΑ ΜΑΣ ΓΡΑΨΟΥΝ ΤΙΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΤΟΥΣ.ΟΠΩΣ ΚΑΙ ΕΓΩ ΑΛΛΩΣΤΕ!!!

[veta]

ΕΓΩ,ΤΩΡΑ ΠΟΥ ΠΛΗΣΙΑΖΟΥΝ ΟΙ ΜΕΡΕΣ ΜΟΥ ΠΑΙΡΝΟΥΝ ΠΟΛΛΑ ΑΠΟ ΤΟ ΜΥΑΛΟ ΚΑΙ ΦΟΒΟΣ ΚΑΙ ΑΓΩΝΙΑ.ΔΙΑΒΑΣΑ ΤΙΣ ΔΙΚΕΣ ΣΑΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΚΑΙ Η ΚΑΘΕ ΜΙΑ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΑΔΙΚΗ.ΕΛΠΙΖΩ ΟΛΕΣ ΟΙ ΚΟΠΕΛΕΣ ΠΟΥ ΒΡΙΣΚΟΝΤΑΙ ΚΟΝΤΑ ΣΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΘΑΥΜΑ,ΤΗΣ ΓΕΝΝΗΣΗΣ ΝΑ ΜΑΣ ΓΡΑΨΟΥΝ ΤΙΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΤΟΥΣ.ΟΠΩΣ ΚΑΙ ΕΓΩ ΑΛΛΩΣΤΕ!!!

[veta]

ΕΓΩ,ΤΩΡΑ ΠΟΥ ΠΛΗΣΙΑΖΟΥΝ ΟΙ ΜΕΡΕΣ ΜΟΥ ΠΑΙΡΝΟΥΝ ΠΟΛΛΑ ΑΠΟ ΤΟ ΜΥΑΛΟ ΚΑΙ ΦΟΒΟΣ ΚΑΙ ΑΓΩΝΙΑ.ΔΙΑΒΑΣΑ ΤΙΣ ΔΙΚΕΣ ΣΑΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΚΑΙ Η ΚΑΘΕ ΜΙΑ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΑΔΙΚΗ.ΕΛΠΙΖΩ ΟΛΕΣ ΟΙ ΚΟΠΕΛΕΣ ΠΟΥ ΒΡΙΣΚΟΝΤΑΙ ΚΟΝΤΑ ΣΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΘΑΥΜΑ,ΤΗΣ ΓΕΝΝΗΣΗΣ ΝΑ ΜΑΣ ΓΡΑΨΟΥΝ ΤΙΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΤΟΥΣ.ΟΠΩΣ ΚΑΙ ΕΓΩ ΑΛΛΩΣΤΕ!!!

[Sandy7280]

MamaMarilenas και Κατερίνα τί είναι αυτά που τραβήξατε; Ειδικά εσύ MamaMarilenas!!! Θα την είχα τσακίσει την άλλη τη ρουφιάνα που τράβηξε το λώρο!!! Τέλος καλό, όλα καλά!!!

Να χαίρεστε τα αγγελούδια σας!!!

[Sandy7280]

MamaMarilenas και Κατερίνα τί είναι αυτά που τραβήξατε; Ειδικά εσύ MamaMarilenas!!! Θα την είχα τσακίσει την άλλη τη ρουφιάνα που τράβηξε το λώρο!!! Τέλος καλό, όλα καλά!!!

Να χαίρεστε τα αγγελούδια σας!!!

[Sandy7280]

MamaMarilenas και Κατερίνα τί είναι αυτά που τραβήξατε; Ειδικά εσύ MamaMarilenas!!! Θα την είχα τσακίσει την άλλη τη ρουφιάνα που τράβηξε το λώρο!!! Τέλος καλό, όλα καλά!!!

Να χαίρεστε τα αγγελούδια σας!!!

[stavroula7]

Θα ήθελα και εγώ να μοιραστώ μαζί σας την εμπειρία της γέννησης της κόρης μου.

Μετά από μια πάρα πολύ καλή εγκυμοσύνη με εξαίρεση τις ψυχολογικές μεταπτώσεις (αχ αυτές οι ορμόνες!!!) λόγω κυρίως της απουσίας για μεγάλα διαστήματα του μπαμπά μας για επαγγελματικούς λόγους, πλησίαζε η ώρα του τοκετού αλλά κανένα σημάδι δεν έβλεπα.

Έτσι και αλλιώς εγώ θεωρούσα εξαρχής ότι είχε γίνει λάθος στον υπολογισμό γιατί εγώ έχω κύκλο 35 ημερών. Τέλος πάντων, όταν πλέον διένυα την 40ή εβδομάδα κύησης κατά τους υπολογισμούς του γιατρού, συμφώνησα στην πρόκληση τοκετού.

Έτσι, ξεκίνησα πρωί πρωί στις 24/03/2007 (ημέρα Σάββατο) για το Διαβαλκανικό. Εννοείται ότι είχα τρομερό άγχος και νεύρα. Χώρια που με το που βγαίνω από το ασανσέρ βλέπω στην πόρτα της πολυκατοικίας ένα κηδειόχαρτο. Εγώ λοιπόν αυτό το θεώρησα σημάδι (Βλακείες και προκαταλήψεις αλλά μάλλον εκείνη την ώρα απουσιάζει κάθε λογική σκέψη...)Ήταν και ο φόβος για τους πόνους (εδώ φρονιμίτη θέλω να βγάλω και το αναβάλλω εδώ και 8 χρόνια) παρόλο που με είχαν διαβεβαιώσει ότι με την επισκληρίδιο δε θα καταλάβεις τίποτε.

Στο νοσοκομείο μετά τα διαδικαστικά, ξεκίνησε η διαδικασία με τη χορήγηση φαρμάκων κατά τις 8.30 το πρωί και περίμενα. Στους διπλανούς θαλάμους είχαν αρχίσει ήδη οι γέννες. Και εγώ περίμενα...Σε κάποια φάση -δεν είχαν αρχίσει ακόμη οι πόνοι - η μαία μετά από εντολή του γιατρού μου (εννοείται ότι δεν είχε έρθει ακόμη!!!) μου είπε ότι θα μου σπάσουν τα νερά. Θυμόμουν ότι η μαμά μου μού έλεγε ότι όταν γέννησε εμένα ο γιατρός της είχε σπάσει τα νερά, οπότε δε μου φάνηκε κάτι φοβερό. Δε θέλω να τρομάξω καμία, αλλά ο πόνος ήταν φοβερός. Μέχρι τον αγκώνα έβαλε το χέρι της η μαία...

Βέβαια το λάθος ήταν -να το ξέρετε κορίτσια που θα γεννήσετε- ότι θα έπρεπε να είχα ζητήσει πριν να μου κάνουν επισκληρίδιο για να μην πονέσω. Μια γνωστή που και σε αυτήν ο γιατρός έσπασε τα νερά, μου είπε ότι πριν είχε πάρει διπλή δόση αναισθησίας.

Μετά από αυτόν τον τρομακτικό πόνο (η μαία μου έλεγε να κάνω κουράγιο γιατί με το σπάσιμο των νερών έχουμε μισή γέννα) τελικά μου έκαναν επισκληρίδιο (κατόπιν εορτής).

Και περίμενα... Σε κάποια μόνο στιγμή που τελείωσε η επίδραση της αναισθησίας, ένιωσα κάτι πόνους και δεν είχα εκείνη τη στιγμή κοντά μου κάποιον να ζητήσω νέα δόση. Τέλος πάντων.

Στο μεταξύ ήρθε ο γιατρός, ο οποίος είχε και άλλες προγραμματισμένες γέννες και με είδε κατά τις 14.00. Πρέπει να ξεκαθαρίσω εξαρχής ότι σε αντίθεση με όσα ακούω ο γιατρός μου είναι υπέρ των φυσιολογικών τοκετών. Έτσι και αλλιώς, η διαφορά στην αμοιβή του ήταν μόλις 200 ευρώ (800 για φυσιολογικό και 1000 για καισαρική) ενώ σε αντίθεση με ό,τι ακούω ότι συμβαίνει στην Αθήνα, ανεξάρτητα από το δωμάτιο που θα επιλεγεί, η αμοιβή δε διαφοροποιείται, εγώ για παράδειγμα πήγα σε μονόκλινο.

Κατά τις 17.00 ξαναήρθε ο γιατρός, κάναμε υπέρηχο και είδαμε ότι μετά από τόσες ώρες το παιδί δεν είχε μπει καν στη λεκάνη και επειδή ήταν μπλεγμένο στο λώρο (ευτυχώς στα πόδια) δεν επρόκειτο να γεννηθεί φυσιολογικά, οπότε πήγαμε για καισαρική, η οποία έγινε με τοπική αναισθησία και στις 17.25 γεννήθηκε η ζουζούκα μου, βάρος 3150 γρ και ύψος 48,5 εκ.

Η καισαρική έχει μια περίεργη αίσθηση. Ενώ δεν πονάς καθόλου, νιώθεις να σου τραβάν κάτι από τα σωθικά.

Προσωπικά το πρώτο πράγμα που είδα στο παιδί (έκλαψε κανονικά, κανένα πρόβλημα) ήταν αν έχει όλα τα δάχτυλα στα χέρια. Δεν ξέρω γιατί εκείνη τη στιγμή νόμιζα ότι όλη η υγιεία του εξαρτάται από τον αριθμό των δαχτύλων του.

Να με συγχωρείτε για το τεράστιο μήνυμα. Θέλω να προσθέσω μόνο αυτό. Τη μεγάλη μοναξιά που αισθάνεσαι με την άδεια κοιλίτσα, αλλά και τη μεγάλη ευχαρίστηση να το βλέπεις να γουργουρίζει στην αγκαλιά σου. Καλά τώρα που πλέον φωνάζει τρυφερά "μαμά" και τρέχει να με αγκαλιάσει στα πόδια (μέχρι εκεί φτάνει) δεν υπάρχει μεγαλύτερη ευτυχία...

[stavroula7]

Θα ήθελα και εγώ να μοιραστώ μαζί σας την εμπειρία της γέννησης της κόρης μου.

Μετά από μια πάρα πολύ καλή εγκυμοσύνη με εξαίρεση τις ψυχολογικές μεταπτώσεις (αχ αυτές οι ορμόνες!!!) λόγω κυρίως της απουσίας για μεγάλα διαστήματα του μπαμπά μας για επαγγελματικούς λόγους, πλησίαζε η ώρα του τοκετού αλλά κανένα σημάδι δεν έβλεπα.

Έτσι και αλλιώς εγώ θεωρούσα εξαρχής ότι είχε γίνει λάθος στον υπολογισμό γιατί εγώ έχω κύκλο 35 ημερών. Τέλος πάντων, όταν πλέον διένυα την 40ή εβδομάδα κύησης κατά τους υπολογισμούς του γιατρού, συμφώνησα στην πρόκληση τοκετού.

Έτσι, ξεκίνησα πρωί πρωί στις 24/03/2007 (ημέρα Σάββατο) για το Διαβαλκανικό. Εννοείται ότι είχα τρομερό άγχος και νεύρα. Χώρια που με το που βγαίνω από το ασανσέρ βλέπω στην πόρτα της πολυκατοικίας ένα κηδειόχαρτο. Εγώ λοιπόν αυτό το θεώρησα σημάδι (Βλακείες και προκαταλήψεις αλλά μάλλον εκείνη την ώρα απουσιάζει κάθε λογική σκέψη...)Ήταν και ο φόβος για τους πόνους (εδώ φρονιμίτη θέλω να βγάλω και το αναβάλλω εδώ και 8 χρόνια) παρόλο που με είχαν διαβεβαιώσει ότι με την επισκληρίδιο δε θα καταλάβεις τίποτε.

Στο νοσοκομείο μετά τα διαδικαστικά, ξεκίνησε η διαδικασία με τη χορήγηση φαρμάκων κατά τις 8.30 το πρωί και περίμενα. Στους διπλανούς θαλάμους είχαν αρχίσει ήδη οι γέννες. Και εγώ περίμενα...Σε κάποια φάση -δεν είχαν αρχίσει ακόμη οι πόνοι - η μαία μετά από εντολή του γιατρού μου (εννοείται ότι δεν είχε έρθει ακόμη!!!) μου είπε ότι θα μου σπάσουν τα νερά. Θυμόμουν ότι η μαμά μου μού έλεγε ότι όταν γέννησε εμένα ο γιατρός της είχε σπάσει τα νερά, οπότε δε μου φάνηκε κάτι φοβερό. Δε θέλω να τρομάξω καμία, αλλά ο πόνος ήταν φοβερός. Μέχρι τον αγκώνα έβαλε το χέρι της η μαία...

Βέβαια το λάθος ήταν -να το ξέρετε κορίτσια που θα γεννήσετε- ότι θα έπρεπε να είχα ζητήσει πριν να μου κάνουν επισκληρίδιο για να μην πονέσω. Μια γνωστή που και σε αυτήν ο γιατρός έσπασε τα νερά, μου είπε ότι πριν είχε πάρει διπλή δόση αναισθησίας.

Μετά από αυτόν τον τρομακτικό πόνο (η μαία μου έλεγε να κάνω κουράγιο γιατί με το σπάσιμο των νερών έχουμε μισή γέννα) τελικά μου έκαναν επισκληρίδιο (κατόπιν εορτής).

Και περίμενα... Σε κάποια μόνο στιγμή που τελείωσε η επίδραση της αναισθησίας, ένιωσα κάτι πόνους και δεν είχα εκείνη τη στιγμή κοντά μου κάποιον να ζητήσω νέα δόση. Τέλος πάντων.

Στο μεταξύ ήρθε ο γιατρός, ο οποίος είχε και άλλες προγραμματισμένες γέννες και με είδε κατά τις 14.00. Πρέπει να ξεκαθαρίσω εξαρχής ότι σε αντίθεση με όσα ακούω ο γιατρός μου είναι υπέρ των φυσιολογικών τοκετών. Έτσι και αλλιώς, η διαφορά στην αμοιβή του ήταν μόλις 200 ευρώ (800 για φυσιολογικό και 1000 για καισαρική) ενώ σε αντίθεση με ό,τι ακούω ότι συμβαίνει στην Αθήνα, ανεξάρτητα από το δωμάτιο που θα επιλεγεί, η αμοιβή δε διαφοροποιείται, εγώ για παράδειγμα πήγα σε μονόκλινο.

Κατά τις 17.00 ξαναήρθε ο γιατρός, κάναμε υπέρηχο και είδαμε ότι μετά από τόσες ώρες το παιδί δεν είχε μπει καν στη λεκάνη και επειδή ήταν μπλεγμένο στο λώρο (ευτυχώς στα πόδια) δεν επρόκειτο να γεννηθεί φυσιολογικά, οπότε πήγαμε για καισαρική, η οποία έγινε με τοπική αναισθησία και στις 17.25 γεννήθηκε η ζουζούκα μου, βάρος 3150 γρ και ύψος 48,5 εκ.

Η καισαρική έχει μια περίεργη αίσθηση. Ενώ δεν πονάς καθόλου, νιώθεις να σου τραβάν κάτι από τα σωθικά.

Προσωπικά το πρώτο πράγμα που είδα στο παιδί (έκλαψε κανονικά, κανένα πρόβλημα) ήταν αν έχει όλα τα δάχτυλα στα χέρια. Δεν ξέρω γιατί εκείνη τη στιγμή νόμιζα ότι όλη η υγιεία του εξαρτάται από τον αριθμό των δαχτύλων του.

Να με συγχωρείτε για το τεράστιο μήνυμα. Θέλω να προσθέσω μόνο αυτό. Τη μεγάλη μοναξιά που αισθάνεσαι με την άδεια κοιλίτσα, αλλά και τη μεγάλη ευχαρίστηση να το βλέπεις να γουργουρίζει στην αγκαλιά σου. Καλά τώρα που πλέον φωνάζει τρυφερά "μαμά" και τρέχει να με αγκαλιάσει στα πόδια (μέχρι εκεί φτάνει) δεν υπάρχει μεγαλύτερη ευτυχία...

[stavroula7]

Θα ήθελα και εγώ να μοιραστώ μαζί σας την εμπειρία της γέννησης της κόρης μου.

Μετά από μια πάρα πολύ καλή εγκυμοσύνη με εξαίρεση τις ψυχολογικές μεταπτώσεις (αχ αυτές οι ορμόνες!!!) λόγω κυρίως της απουσίας για μεγάλα διαστήματα του μπαμπά μας για επαγγελματικούς λόγους, πλησίαζε η ώρα του τοκετού αλλά κανένα σημάδι δεν έβλεπα.

Έτσι και αλλιώς εγώ θεωρούσα εξαρχής ότι είχε γίνει λάθος στον υπολογισμό γιατί εγώ έχω κύκλο 35 ημερών. Τέλος πάντων, όταν πλέον διένυα την 40ή εβδομάδα κύησης κατά τους υπολογισμούς του γιατρού, συμφώνησα στην πρόκληση τοκετού.

Έτσι, ξεκίνησα πρωί πρωί στις 24/03/2007 (ημέρα Σάββατο) για το Διαβαλκανικό. Εννοείται ότι είχα τρομερό άγχος και νεύρα. Χώρια που με το που βγαίνω από το ασανσέρ βλέπω στην πόρτα της πολυκατοικίας ένα κηδειόχαρτο. Εγώ λοιπόν αυτό το θεώρησα σημάδι (Βλακείες και προκαταλήψεις αλλά μάλλον εκείνη την ώρα απουσιάζει κάθε λογική σκέψη...)Ήταν και ο φόβος για τους πόνους (εδώ φρονιμίτη θέλω να βγάλω και το αναβάλλω εδώ και 8 χρόνια) παρόλο που με είχαν διαβεβαιώσει ότι με την επισκληρίδιο δε θα καταλάβεις τίποτε.

Στο νοσοκομείο μετά τα διαδικαστικά, ξεκίνησε η διαδικασία με τη χορήγηση φαρμάκων κατά τις 8.30 το πρωί και περίμενα. Στους διπλανούς θαλάμους είχαν αρχίσει ήδη οι γέννες. Και εγώ περίμενα...Σε κάποια φάση -δεν είχαν αρχίσει ακόμη οι πόνοι - η μαία μετά από εντολή του γιατρού μου (εννοείται ότι δεν είχε έρθει ακόμη!!!) μου είπε ότι θα μου σπάσουν τα νερά. Θυμόμουν ότι η μαμά μου μού έλεγε ότι όταν γέννησε εμένα ο γιατρός της είχε σπάσει τα νερά, οπότε δε μου φάνηκε κάτι φοβερό. Δε θέλω να τρομάξω καμία, αλλά ο πόνος ήταν φοβερός. Μέχρι τον αγκώνα έβαλε το χέρι της η μαία...

Βέβαια το λάθος ήταν -να το ξέρετε κορίτσια που θα γεννήσετε- ότι θα έπρεπε να είχα ζητήσει πριν να μου κάνουν επισκληρίδιο για να μην πονέσω. Μια γνωστή που και σε αυτήν ο γιατρός έσπασε τα νερά, μου είπε ότι πριν είχε πάρει διπλή δόση αναισθησίας.

Μετά από αυτόν τον τρομακτικό πόνο (η μαία μου έλεγε να κάνω κουράγιο γιατί με το σπάσιμο των νερών έχουμε μισή γέννα) τελικά μου έκαναν επισκληρίδιο (κατόπιν εορτής).

Και περίμενα... Σε κάποια μόνο στιγμή που τελείωσε η επίδραση της αναισθησίας, ένιωσα κάτι πόνους και δεν είχα εκείνη τη στιγμή κοντά μου κάποιον να ζητήσω νέα δόση. Τέλος πάντων.

Στο μεταξύ ήρθε ο γιατρός, ο οποίος είχε και άλλες προγραμματισμένες γέννες και με είδε κατά τις 14.00. Πρέπει να ξεκαθαρίσω εξαρχής ότι σε αντίθεση με όσα ακούω ο γιατρός μου είναι υπέρ των φυσιολογικών τοκετών. Έτσι και αλλιώς, η διαφορά στην αμοιβή του ήταν μόλις 200 ευρώ (800 για φυσιολογικό και 1000 για καισαρική) ενώ σε αντίθεση με ό,τι ακούω ότι συμβαίνει στην Αθήνα, ανεξάρτητα από το δωμάτιο που θα επιλεγεί, η αμοιβή δε διαφοροποιείται, εγώ για παράδειγμα πήγα σε μονόκλινο.

Κατά τις 17.00 ξαναήρθε ο γιατρός, κάναμε υπέρηχο και είδαμε ότι μετά από τόσες ώρες το παιδί δεν είχε μπει καν στη λεκάνη και επειδή ήταν μπλεγμένο στο λώρο (ευτυχώς στα πόδια) δεν επρόκειτο να γεννηθεί φυσιολογικά, οπότε πήγαμε για καισαρική, η οποία έγινε με τοπική αναισθησία και στις 17.25 γεννήθηκε η ζουζούκα μου, βάρος 3150 γρ και ύψος 48,5 εκ.

Η καισαρική έχει μια περίεργη αίσθηση. Ενώ δεν πονάς καθόλου, νιώθεις να σου τραβάν κάτι από τα σωθικά.

Προσωπικά το πρώτο πράγμα που είδα στο παιδί (έκλαψε κανονικά, κανένα πρόβλημα) ήταν αν έχει όλα τα δάχτυλα στα χέρια. Δεν ξέρω γιατί εκείνη τη στιγμή νόμιζα ότι όλη η υγιεία του εξαρτάται από τον αριθμό των δαχτύλων του.

Να με συγχωρείτε για το τεράστιο μήνυμα. Θέλω να προσθέσω μόνο αυτό. Τη μεγάλη μοναξιά που αισθάνεσαι με την άδεια κοιλίτσα, αλλά και τη μεγάλη ευχαρίστηση να το βλέπεις να γουργουρίζει στην αγκαλιά σου. Καλά τώρα που πλέον φωνάζει τρυφερά "μαμά" και τρέχει να με αγκαλιάσει στα πόδια (μέχρι εκεί φτάνει) δεν υπάρχει μεγαλύτερη ευτυχία...

[zouzou291]

Να σου ζησει το παιδακι σου σταυρουλα μου!!

[zouzou291]

Να σου ζησει το παιδακι σου σταυρουλα μου!!