Ιστορίες τοκετού!

[ΝΟΠΗ]

Το αγορακι μου το γεννησα 21/05/06. Ειχαμε αποφασισει απο πριν να τον βγαλουμε Κωνσταντινο αλλα μεσα μου κατι μου ελεγε οτι θα γεννηθει και εκεινη την ημερα. Το ελεγα στον αντρα μου να ερθει αλλα δυστηχως εκεινος ειχε μια παρα πολυ συμαντικη ασκηση και δεν μπορουσε να φυγει. Το πρωι τις 21/05/06 πηγα στο γιτρο να με δει. Μολις με εξετασε μου ειπε οτι το πολυ μεχρι τη Τριτη θα εχω γεννησει. Το απογευμα στις 3 αρχισαν λιγα πονακια και στις 7 ξεκινησαμε για το νοσοκκομειο με τους γονεις μου. Ο γιατρος με ειδε και με ειπε να ξαναπαω μετα απο 1 ωρα και να παω για περπατημα. Πηγα στα πεθερικα μου. Ο πεθερος μου γιορταζε εκεινη την ημερα. Μετα απο 1 ωρα δεν αντεχα αλλο τους πονους και πηγαμε παλι στο νοσοκομειο. Στο δρομο για το αυτο κινητο σπασανε και τα νερα. Μπηκα στην αιθουσα τοκετου στις 8 και 20 το βραδυ και γεννησα στις 22:11. Ηταν τοσο μικρουλης. Ολη τη νυχτα δεν κοιμηθηκα ηθελα να τον εχω αγκαλια. Απο τοτε βεβαια ειναι ο μικρος μου αγκαλιτσας. Μονο που σημερα μου το ζηταει και εκεινος. Δεν υπαρχει ομορφοτερο πραγμα απο το να ακους το μικρο σου να σου λεει "μαμα γκαλιτσα".

Μου στοιχιζει ακομη η απουσια του αντρα μου απο τη γεννηση του γιου μας και θεωρω οτι η πατριδα μου χρωσταει πολλα, παρα πολλα...Πραγματα που δεν μπορει να μου τα ξεπληρωσει με τιποτα...

[ΝΟΠΗ]

Το αγορακι μου το γεννησα 21/05/06. Ειχαμε αποφασισει απο πριν να τον βγαλουμε Κωνσταντινο αλλα μεσα μου κατι μου ελεγε οτι θα γεννηθει και εκεινη την ημερα. Το ελεγα στον αντρα μου να ερθει αλλα δυστηχως εκεινος ειχε μια παρα πολυ συμαντικη ασκηση και δεν μπορουσε να φυγει. Το πρωι τις 21/05/06 πηγα στο γιτρο να με δει. Μολις με εξετασε μου ειπε οτι το πολυ μεχρι τη Τριτη θα εχω γεννησει. Το απογευμα στις 3 αρχισαν λιγα πονακια και στις 7 ξεκινησαμε για το νοσοκκομειο με τους γονεις μου. Ο γιατρος με ειδε και με ειπε να ξαναπαω μετα απο 1 ωρα και να παω για περπατημα. Πηγα στα πεθερικα μου. Ο πεθερος μου γιορταζε εκεινη την ημερα. Μετα απο 1 ωρα δεν αντεχα αλλο τους πονους και πηγαμε παλι στο νοσοκομειο. Στο δρομο για το αυτο κινητο σπασανε και τα νερα. Μπηκα στην αιθουσα τοκετου στις 8 και 20 το βραδυ και γεννησα στις 22:11. Ηταν τοσο μικρουλης. Ολη τη νυχτα δεν κοιμηθηκα ηθελα να τον εχω αγκαλια. Απο τοτε βεβαια ειναι ο μικρος μου αγκαλιτσας. Μονο που σημερα μου το ζηταει και εκεινος. Δεν υπαρχει ομορφοτερο πραγμα απο το να ακους το μικρο σου να σου λεει "μαμα γκαλιτσα".

Μου στοιχιζει ακομη η απουσια του αντρα μου απο τη γεννηση του γιου μας και θεωρω οτι η πατριδα μου χρωσταει πολλα, παρα πολλα...Πραγματα που δεν μπορει να μου τα ξεπληρωσει με τιποτα...

[ΝΟΠΗ]

Το αγορακι μου το γεννησα 21/05/06. Ειχαμε αποφασισει απο πριν να τον βγαλουμε Κωνσταντινο αλλα μεσα μου κατι μου ελεγε οτι θα γεννηθει και εκεινη την ημερα. Το ελεγα στον αντρα μου να ερθει αλλα δυστηχως εκεινος ειχε μια παρα πολυ συμαντικη ασκηση και δεν μπορουσε να φυγει. Το πρωι τις 21/05/06 πηγα στο γιτρο να με δει. Μολις με εξετασε μου ειπε οτι το πολυ μεχρι τη Τριτη θα εχω γεννησει. Το απογευμα στις 3 αρχισαν λιγα πονακια και στις 7 ξεκινησαμε για το νοσοκκομειο με τους γονεις μου. Ο γιατρος με ειδε και με ειπε να ξαναπαω μετα απο 1 ωρα και να παω για περπατημα. Πηγα στα πεθερικα μου. Ο πεθερος μου γιορταζε εκεινη την ημερα. Μετα απο 1 ωρα δεν αντεχα αλλο τους πονους και πηγαμε παλι στο νοσοκομειο. Στο δρομο για το αυτο κινητο σπασανε και τα νερα. Μπηκα στην αιθουσα τοκετου στις 8 και 20 το βραδυ και γεννησα στις 22:11. Ηταν τοσο μικρουλης. Ολη τη νυχτα δεν κοιμηθηκα ηθελα να τον εχω αγκαλια. Απο τοτε βεβαια ειναι ο μικρος μου αγκαλιτσας. Μονο που σημερα μου το ζηταει και εκεινος. Δεν υπαρχει ομορφοτερο πραγμα απο το να ακους το μικρο σου να σου λεει "μαμα γκαλιτσα".

Μου στοιχιζει ακομη η απουσια του αντρα μου απο τη γεννηση του γιου μας και θεωρω οτι η πατριδα μου χρωσταει πολλα, παρα πολλα...Πραγματα που δεν μπορει να μου τα ξεπληρωσει με τιποτα...

[georgial]

καλησπέρα κορίτσια.Θα ήθελα να διηγηθώ και εγώ την πιο ευτυχισμένη στιγμή της ζωής μου.Εχω μία κορούλα 2 ετών .η μικρή μου δεν ήθελε να βγεί,πέρασαν οι μέρες του πιθανού τοκετού και αρχίσαμαι να πηγαίνουμαι κάθε μέρα στον γιατρό για να με ελένχη αλλά τίποτα,όσπου κάνω εισαγωγή για καισαρική λόγω ότι δεν είχα καθόλου διαστολή(μόλις μου είπαι ο γιατρός καισαρική κόνταψα να πέσω κάτω).με εξετάζη ο γιατρός και μου προτείνη τεχνιτούς πόνους δέχτηκα χωρίς να το σκευτώ (ήθελα να ζήσω τον ερχωμώ της μικρούλας μου.έκανα τον ορό 10 το πρωί μέχρι της 3 και δεν είχα κάνει καθόλου διαστολή .Είχα ξεχάσει στο σπίτη κάτι μικρές εικονίτσες που της είχα μαζί μου από την μέρα που γεννήθηκα στέλνω τον άντρα μου να μου της φέρει αυτός να φωνάζει δεν πάω πουθενά άμα γενείσης μέχρι να έρθω?τέλως πάντων πήγε.έρχεται ο γιατρός μου με εξετάζει και μου λέει δεν μπορώ να σαφήσω άλλο μπένουμαι χειρουργείο. του λέω να έρθει πρώτα ο άντρας μου και μετά.τον έπεισα.έρχεται ο άντρας μου, μου βάζει τις εικόνες κάτω από το μαξιλάρη και πάει να φωνάξει τον γιατρό του λέω περίμενε λίγο,πέρασε ούτε ενα τέτερτο και όταν ήρθε ο γιατρός είχα 3 διαστολή.και από εκει ξεκίνησαν όλα.από της 5 μπήκα για τοκετό γένησσα 8και 20.Εγώ ασχολούμαι με extremesports αλλά αυτή η εμπειρία δεν συγκρίνεται με καμία άλλη.τέλως πάντων η μικρούλα μου βγήκε υγειέστατη 3330 κιλά και είναι μία κούκλα.κορίτσια που είναι να γενήσεται μην φοβάσται την φισιολογική γέννα είναι ότι καλύτερο θα σας έχει συμβεί δεν υπάχει ωραιότερο συνέσθημα.sorry για τα ορθογραφηκά ποτέ δεν ήμουν καλή στο σχολείο το μυαλό μου πάντα ήταν να πάω σπίτη να πάρω την μηχανή μου και να πάω στην πίστα.φιλλάκια

[georgial]

καλησπέρα κορίτσια.Θα ήθελα να διηγηθώ και εγώ την πιο ευτυχισμένη στιγμή της ζωής μου.Εχω μία κορούλα 2 ετών .η μικρή μου δεν ήθελε να βγεί,πέρασαν οι μέρες του πιθανού τοκετού και αρχίσαμαι να πηγαίνουμαι κάθε μέρα στον γιατρό για να με ελένχη αλλά τίποτα,όσπου κάνω εισαγωγή για καισαρική λόγω ότι δεν είχα καθόλου διαστολή(μόλις μου είπαι ο γιατρός καισαρική κόνταψα να πέσω κάτω).με εξετάζη ο γιατρός και μου προτείνη τεχνιτούς πόνους δέχτηκα χωρίς να το σκευτώ (ήθελα να ζήσω τον ερχωμώ της μικρούλας μου.έκανα τον ορό 10 το πρωί μέχρι της 3 και δεν είχα κάνει καθόλου διαστολή .Είχα ξεχάσει στο σπίτη κάτι μικρές εικονίτσες που της είχα μαζί μου από την μέρα που γεννήθηκα στέλνω τον άντρα μου να μου της φέρει αυτός να φωνάζει δεν πάω πουθενά άμα γενείσης μέχρι να έρθω?τέλως πάντων πήγε.έρχεται ο γιατρός μου με εξετάζει και μου λέει δεν μπορώ να σαφήσω άλλο μπένουμαι χειρουργείο. του λέω να έρθει πρώτα ο άντρας μου και μετά.τον έπεισα.έρχεται ο άντρας μου, μου βάζει τις εικόνες κάτω από το μαξιλάρη και πάει να φωνάξει τον γιατρό του λέω περίμενε λίγο,πέρασε ούτε ενα τέτερτο και όταν ήρθε ο γιατρός είχα 3 διαστολή.και από εκει ξεκίνησαν όλα.από της 5 μπήκα για τοκετό γένησσα 8και 20.Εγώ ασχολούμαι με extremesports αλλά αυτή η εμπειρία δεν συγκρίνεται με καμία άλλη.τέλως πάντων η μικρούλα μου βγήκε υγειέστατη 3330 κιλά και είναι μία κούκλα.κορίτσια που είναι να γενήσεται μην φοβάσται την φισιολογική γέννα είναι ότι καλύτερο θα σας έχει συμβεί δεν υπάχει ωραιότερο συνέσθημα.sorry για τα ορθογραφηκά ποτέ δεν ήμουν καλή στο σχολείο το μυαλό μου πάντα ήταν να πάω σπίτη να πάρω την μηχανή μου και να πάω στην πίστα.φιλλάκια

[georgial]

καλησπέρα κορίτσια.Θα ήθελα να διηγηθώ και εγώ την πιο ευτυχισμένη στιγμή της ζωής μου.Εχω μία κορούλα 2 ετών .η μικρή μου δεν ήθελε να βγεί,πέρασαν οι μέρες του πιθανού τοκετού και αρχίσαμαι να πηγαίνουμαι κάθε μέρα στον γιατρό για να με ελένχη αλλά τίποτα,όσπου κάνω εισαγωγή για καισαρική λόγω ότι δεν είχα καθόλου διαστολή(μόλις μου είπαι ο γιατρός καισαρική κόνταψα να πέσω κάτω).με εξετάζη ο γιατρός και μου προτείνη τεχνιτούς πόνους δέχτηκα χωρίς να το σκευτώ (ήθελα να ζήσω τον ερχωμώ της μικρούλας μου.έκανα τον ορό 10 το πρωί μέχρι της 3 και δεν είχα κάνει καθόλου διαστολή .Είχα ξεχάσει στο σπίτη κάτι μικρές εικονίτσες που της είχα μαζί μου από την μέρα που γεννήθηκα στέλνω τον άντρα μου να μου της φέρει αυτός να φωνάζει δεν πάω πουθενά άμα γενείσης μέχρι να έρθω?τέλως πάντων πήγε.έρχεται ο γιατρός μου με εξετάζει και μου λέει δεν μπορώ να σαφήσω άλλο μπένουμαι χειρουργείο. του λέω να έρθει πρώτα ο άντρας μου και μετά.τον έπεισα.έρχεται ο άντρας μου, μου βάζει τις εικόνες κάτω από το μαξιλάρη και πάει να φωνάξει τον γιατρό του λέω περίμενε λίγο,πέρασε ούτε ενα τέτερτο και όταν ήρθε ο γιατρός είχα 3 διαστολή.και από εκει ξεκίνησαν όλα.από της 5 μπήκα για τοκετό γένησσα 8και 20.Εγώ ασχολούμαι με extremesports αλλά αυτή η εμπειρία δεν συγκρίνεται με καμία άλλη.τέλως πάντων η μικρούλα μου βγήκε υγειέστατη 3330 κιλά και είναι μία κούκλα.κορίτσια που είναι να γενήσεται μην φοβάσται την φισιολογική γέννα είναι ότι καλύτερο θα σας έχει συμβεί δεν υπάχει ωραιότερο συνέσθημα.sorry για τα ορθογραφηκά ποτέ δεν ήμουν καλή στο σχολείο το μυαλό μου πάντα ήταν να πάω σπίτη να πάρω την μηχανή μου και να πάω στην πίστα.φιλλάκια

[georgial]

καλησπέρα κορίτσια.Θα ήθελα να διηγηθώ και εγώ την πιο ευτυχισμένη στιγμή της ζωής μου.Εχω μία κορούλα 2 ετών .η μικρή μου δεν ήθελε να βγεί,πέρασαν οι μέρες του πιθανού τοκετού και αρχίσαμαι να πηγαίνουμαι κάθε μέρα στον γιατρό για να με ελένχη αλλά τίποτα,όσπου κάνω εισαγωγή για καισαρική λόγω ότι δεν είχα καθόλου διαστολή(μόλις μου είπαι ο γιατρός καισαρική κόνταψα να πέσω κάτω).με εξετάζη ο γιατρός και μου προτείνη τεχνιτούς πόνους δέχτηκα χωρίς να το σκευτώ (ήθελα να ζήσω τον ερχωμώ της μικρούλας μου.έκανα τον ορό 10 το πρωί μέχρι της 3 και δεν είχα κάνει καθόλου διαστολή .Είχα ξεχάσει στο σπίτη κάτι μικρές εικονίτσες που της είχα μαζί μου από την μέρα που γεννήθηκα στέλνω τον άντρα μου να μου της φέρει αυτός να φωνάζει δεν πάω πουθενά άμα γενείσης μέχρι να έρθω?τέλως πάντων πήγε.έρχεται ο γιατρός μου με εξετάζει και μου λέει δεν μπορώ να σαφήσω άλλο μπένουμαι χειρουργείο. του λέω να έρθει πρώτα ο άντρας μου και μετά.τον έπεισα.έρχεται ο άντρας μου, μου βάζει τις εικόνες κάτω από το μαξιλάρη και πάει να φωνάξει τον γιατρό του λέω περίμενε λίγο,πέρασε ούτε ενα τέτερτο και όταν ήρθε ο γιατρός είχα 3 διαστολή.και από εκει ξεκίνησαν όλα.από της 5 μπήκα για τοκετό γένησσα 8και 20.Εγώ ασχολούμαι με extremesports αλλά αυτή η εμπειρία δεν συγκρίνεται με καμία άλλη.τέλως πάντων η μικρούλα μου βγήκε υγειέστατη 3330 κιλά και είναι μία κούκλα.κορίτσια που είναι να γενήσεται μην φοβάσται την φισιολογική γέννα είναι ότι καλύτερο θα σας έχει συμβεί δεν υπάχει ωραιότερο συνέσθημα.sorry για τα ορθογραφηκά ποτέ δεν ήμουν καλή στο σχολείο το μυαλό μου πάντα ήταν να πάω σπίτη να πάρω την μηχανή μου και να πάω στην πίστα.φιλλάκια

[PINELOPI]

Οι ωραιότερες ιστορίες που έχω ακούσει- διαβάσει ποτέ!!

Εχω συγκινηθεί πάρα πολύ κορίτσια.Νομίζω οτι τελικά το ομορφότερο πράγμα στο κόσμο δεν είναι ούτε τα λεφτά,ούτε η δόξα ούτε όλα αυτά τα χαζά που πολλές φορές κυνηγάμε,η γέννηση του παιδιού μας είναι το πιο ομορφο πράγμα στο κόσμο.Η πιο ωραία εμπειρία με τα πιο δυνατά συναισθήματα.Ίσως εμείς που δεν το έχουμε βιώσει ακόμα να μην το καταλαβαίνουμαι 100% αλλά για να συγκινούμαστε μόνο και μόνο απο το διάβασμα των αφηγήσεων σας....φαντάζομαι όταν το ζεις!!

Είναι άδικο που πολλές γυναίκες δεν θα μπορέσουν να το βιώσουν ποτέ.Ή άλλες που περνάνε τόσο μεγάλη ταλαιπωρία και ψυχική κούραση μέχρι να τα καταφέρουν ή άλλες που φτάνουν στη πηγή αλλά δεν πίνουν νερό τελικά...!!Γιατί άραγε ο Θεούλης να στερεί σε τόσες γυναίκες το δικαιωμα αυτό?Γιατί να μας ταλαιπωρεί τόσο πολύ?Γιατί σε κάποιες το δίνει απλόχερα κι εκείνες το πετάνε?

Εύχομαι σε εμας που περιμένουμε το θαύμα να μην μας ξεχάσει ο Θεούλης!!!

[PINELOPI]

Οι ωραιότερες ιστορίες που έχω ακούσει- διαβάσει ποτέ!!

Εχω συγκινηθεί πάρα πολύ κορίτσια.Νομίζω οτι τελικά το ομορφότερο πράγμα στο κόσμο δεν είναι ούτε τα λεφτά,ούτε η δόξα ούτε όλα αυτά τα χαζά που πολλές φορές κυνηγάμε,η γέννηση του παιδιού μας είναι το πιο ομορφο πράγμα στο κόσμο.Η πιο ωραία εμπειρία με τα πιο δυνατά συναισθήματα.Ίσως εμείς που δεν το έχουμε βιώσει ακόμα να μην το καταλαβαίνουμαι 100% αλλά για να συγκινούμαστε μόνο και μόνο απο το διάβασμα των αφηγήσεων σας....φαντάζομαι όταν το ζεις!!

Είναι άδικο που πολλές γυναίκες δεν θα μπορέσουν να το βιώσουν ποτέ.Ή άλλες που περνάνε τόσο μεγάλη ταλαιπωρία και ψυχική κούραση μέχρι να τα καταφέρουν ή άλλες που φτάνουν στη πηγή αλλά δεν πίνουν νερό τελικά...!!Γιατί άραγε ο Θεούλης να στερεί σε τόσες γυναίκες το δικαιωμα αυτό?Γιατί να μας ταλαιπωρεί τόσο πολύ?Γιατί σε κάποιες το δίνει απλόχερα κι εκείνες το πετάνε?

Εύχομαι σε εμας που περιμένουμε το θαύμα να μην μας ξεχάσει ο Θεούλης!!!

[PINELOPI]

Οι ωραιότερες ιστορίες που έχω ακούσει- διαβάσει ποτέ!!

Εχω συγκινηθεί πάρα πολύ κορίτσια.Νομίζω οτι τελικά το ομορφότερο πράγμα στο κόσμο δεν είναι ούτε τα λεφτά,ούτε η δόξα ούτε όλα αυτά τα χαζά που πολλές φορές κυνηγάμε,η γέννηση του παιδιού μας είναι το πιο ομορφο πράγμα στο κόσμο.Η πιο ωραία εμπειρία με τα πιο δυνατά συναισθήματα.Ίσως εμείς που δεν το έχουμε βιώσει ακόμα να μην το καταλαβαίνουμαι 100% αλλά για να συγκινούμαστε μόνο και μόνο απο το διάβασμα των αφηγήσεων σας....φαντάζομαι όταν το ζεις!!

Είναι άδικο που πολλές γυναίκες δεν θα μπορέσουν να το βιώσουν ποτέ.Ή άλλες που περνάνε τόσο μεγάλη ταλαιπωρία και ψυχική κούραση μέχρι να τα καταφέρουν ή άλλες που φτάνουν στη πηγή αλλά δεν πίνουν νερό τελικά...!!Γιατί άραγε ο Θεούλης να στερεί σε τόσες γυναίκες το δικαιωμα αυτό?Γιατί να μας ταλαιπωρεί τόσο πολύ?Γιατί σε κάποιες το δίνει απλόχερα κι εκείνες το πετάνε?

Εύχομαι σε εμας που περιμένουμε το θαύμα να μην μας ξεχάσει ο Θεούλης!!!

[PINELOPI]

Οι ωραιότερες ιστορίες που έχω ακούσει- διαβάσει ποτέ!!

Εχω συγκινηθεί πάρα πολύ κορίτσια.Νομίζω οτι τελικά το ομορφότερο πράγμα στο κόσμο δεν είναι ούτε τα λεφτά,ούτε η δόξα ούτε όλα αυτά τα χαζά που πολλές φορές κυνηγάμε,η γέννηση του παιδιού μας είναι το πιο ομορφο πράγμα στο κόσμο.Η πιο ωραία εμπειρία με τα πιο δυνατά συναισθήματα.Ίσως εμείς που δεν το έχουμε βιώσει ακόμα να μην το καταλαβαίνουμαι 100% αλλά για να συγκινούμαστε μόνο και μόνο απο το διάβασμα των αφηγήσεων σας....φαντάζομαι όταν το ζεις!!

Είναι άδικο που πολλές γυναίκες δεν θα μπορέσουν να το βιώσουν ποτέ.Ή άλλες που περνάνε τόσο μεγάλη ταλαιπωρία και ψυχική κούραση μέχρι να τα καταφέρουν ή άλλες που φτάνουν στη πηγή αλλά δεν πίνουν νερό τελικά...!!Γιατί άραγε ο Θεούλης να στερεί σε τόσες γυναίκες το δικαιωμα αυτό?Γιατί να μας ταλαιπωρεί τόσο πολύ?Γιατί σε κάποιες το δίνει απλόχερα κι εκείνες το πετάνε?

Εύχομαι σε εμας που περιμένουμε το θαύμα να μην μας ξεχάσει ο Θεούλης!!!

[manoyla]

ΑΧ!κοριτσια μου γλυκα πως σας νιωθω ολες σας.Θα σα πω και εγω την δικια μου ΙΣΤΟΡΙΑ....

ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΤΟΝ ΑΝΤΡΑ ΜΟΥ!!

Εμεις γνωριστηκαμε απο πολυ παλια..απο νηπια εγω δημοτικο ο αντρας μου στην ιδια γειτονια...μετα χαθηκαμε μετα απο χρωνια ξαναβρεθηκαμε στην ιδια γειτονια.Ειμουν 14 και εσυ 18 κοιταχτηκαμε και ερωτευτικαμε με την πρωτη ματια,με κυνηγουσες και εγω στο επεζα δυσκολη.Σε θεωρουσα μικρο Τα χρονια περασαν ετσι,και μετα ειπαμε να βγουμε για καφε.Εγω δουλευα σε ενα κομμωτηριο τοτε και ειμουν χαλια εσυ ομως μου ειπες οτι εισαι πανεμορφη,μηλησαμε και ειπαμε αμεσως ΣΕ ΑΓΑΠΩ εγω να ξερεις παντα και για παντα θα σε ΑΓΑΠΩ........Παντρευτικαμε στης 20/7/2000 ηταν η ποιο ευτυχισμενη ημερα της ζωης μου..........επερνα εσενα αγορι μου.....Περασαμε ευκολες και δυσκολες εποχες παντα ειμασταν ο ενας διπλα στον αλλον.....Μετα απο χρονια ειπαμε να κανουμε παιδακι..Ηρθε η μερα εκεινη ειμουν εγκυος.........χαρηκαμε παρα πολυ....μου πειρες ανθοδεσμη με καρτελακι που μου ελεγες"ΣΤΗΝ ΠΟΙΟ ΓΛΥΚΙΑ ΜΑΜΑ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ" ομως η χαρα μας ηταν λιγο,Οταν καναμε την χοριακη βγεικε χαμηλη εκει σταματησε η καρδια μας επρεπε να τρεξουμε να προλαβουμε μην το χασουμε,αλλα το κακο εγινε γρηγορα,τα ονειρα μας σβησανε εκει,ειδα το μικρο μας να φευγη την ωρα που πηγα στο μπανιο γιατι ενιωσα κατι να φευγη,τοτε ημουν στην δουλεια,εβαλα δυνατες κραυγες λες και εχασα εναν δικο μου ανθρωπο,εχασα ομως κατι δικο μας,το σπορο μας.Ηζωη μου ηταν μαυρη τοτε,επεσα ψυχολογικα και εσυ το ιδιο.Αλλα σταθηκες ποιο πολυ εσυ σε εμενα διπλα.Συγνωμη εαν δεν εκανα το ιδιο!!!!!!!!!!!Οταν ηρεμησαν τα πραγματα μετα απο χρονια ειπαμε να κανουμε ενα ελενχο.Επειτελους βρεθηκε το προβλημμα μας....καναμε εξωσωματικη και μετα απο μερες μαθαμε οτι ειμουν και παλη εγκυος....εκλεγα με σπασμους απο την χαρα μου που επειτελους ο ερωτας μας ολοκληρονετε.Μετα απο δυο μηνες ειδα αιμα εκει μου κοπηκαν τα ποδια,ειπα οχι παλη ΘΕΕ ΜΟΥ!!!!!!!!!!Ανχοθηκες αλλα δεν μου το εδειχνες,φενοταν στα ματια σου.Ο γιατρος μας μας ειπε να παρω ενα φαρμακο και να κατσω στο κρεβατι οπως και εγινε.Ευτυχος το περασαμε και αυτο μαζι.Μετα πηγεναμε να την δουμε,τι χαρα Θεε μου;Θυμασε πως κανεμε οταν ειδαμε το πρωσοπακι της;μου κραταγες το χερι και μου ελεγες ποσο με αγαπας!!!!!!!!Με βοηθησες πολυ ψυχολογικα !!!Οταν δε μαθαμε το φυλλο;εκει τρελαθηκαμε!!!!!!!Κοριτσι:woohoo: :woohoo: Ειπες τωρα ποια εχω δυο αγαπες στην ζωη μου επειτελους ηρθε η ωρα της γεννας ορισαμε ημερομηνια τοκετου λογο εξωσωμτικης επειδη ηταν πολιτιμη κυηση μας ειπε ο γιατρος λογο εξωσωματικης.Ηρθε η μερα της γεννας πολυ χαρα και πολυ ανχος,,πηγεμε στης 7 στην κλινικη και με φωναξαν να παω να με ετοιμασουν.Δεν ηξερα τι μου γινοταν,το ονο που καταλαβα ειταν το κλισμα και μετα βρεθικα στην τουαλετα :P μου φωρεσαν μια ρομπα,μου βαλανε ορο και μετα σε φωναξαν να ερθεις κοντα μου.Μου χαμογελουσες και μου εδεινες δυναμη.Ωχ!!πως ειμουν οταν σου ειπαν να βγεις εξω για να με πανε στο χειρουργιο............Παναγια μου ειπα κανε να πανε ολα καλα,να ξυπλησω και να ειναι καλα το κοριτσακι μας.εαν δεν ξυπνησω Παναγια μου δωσε δυναμη στον αντρα μου να μεγαλωση το μωρακι μας με αγαπη και να της θυμιζει καθε μερα ποσο πολυ την αγαπουσα και την περιμενα.....Ευτυχος πηγαν ολα καλα,ξυπνησα και ειδα το μωρακι μας και εσενα να μου λες "κοιτα το μωρακι μας;δεν ειναι πανεμορφη;σαν και εσενα ειναι!!!!!!!"Η ζωη μας τωρα ποια αλλαξε,ειμαστε μια ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ εαν δεν ειχα εσενα τωρα δεν θα ηξερα που θα ημουν...και σε ευχαριστω γι'αυτο το υπεροχο πλασμα που μου χαρισες και που με αγαπας!!!Η Παναγια κοντα μας!!!!!!!!!

[manoyla]

ΑΧ!κοριτσια μου γλυκα πως σας νιωθω ολες σας.Θα σα πω και εγω την δικια μου ΙΣΤΟΡΙΑ....

ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΤΟΝ ΑΝΤΡΑ ΜΟΥ!!

Εμεις γνωριστηκαμε απο πολυ παλια..απο νηπια εγω δημοτικο ο αντρας μου στην ιδια γειτονια...μετα χαθηκαμε μετα απο χρωνια ξαναβρεθηκαμε στην ιδια γειτονια.Ειμουν 14 και εσυ 18 κοιταχτηκαμε και ερωτευτικαμε με την πρωτη ματια,με κυνηγουσες και εγω στο επεζα δυσκολη.Σε θεωρουσα μικρο Τα χρονια περασαν ετσι,και μετα ειπαμε να βγουμε για καφε.Εγω δουλευα σε ενα κομμωτηριο τοτε και ειμουν χαλια εσυ ομως μου ειπες οτι εισαι πανεμορφη,μηλησαμε και ειπαμε αμεσως ΣΕ ΑΓΑΠΩ εγω να ξερεις παντα και για παντα θα σε ΑΓΑΠΩ........Παντρευτικαμε στης 20/7/2000 ηταν η ποιο ευτυχισμενη ημερα της ζωης μου..........επερνα εσενα αγορι μου.....Περασαμε ευκολες και δυσκολες εποχες παντα ειμασταν ο ενας διπλα στον αλλον.....Μετα απο χρονια ειπαμε να κανουμε παιδακι..Ηρθε η μερα εκεινη ειμουν εγκυος.........χαρηκαμε παρα πολυ....μου πειρες ανθοδεσμη με καρτελακι που μου ελεγες"ΣΤΗΝ ΠΟΙΟ ΓΛΥΚΙΑ ΜΑΜΑ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ" ομως η χαρα μας ηταν λιγο,Οταν καναμε την χοριακη βγεικε χαμηλη εκει σταματησε η καρδια μας επρεπε να τρεξουμε να προλαβουμε μην το χασουμε,αλλα το κακο εγινε γρηγορα,τα ονειρα μας σβησανε εκει,ειδα το μικρο μας να φευγη την ωρα που πηγα στο μπανιο γιατι ενιωσα κατι να φευγη,τοτε ημουν στην δουλεια,εβαλα δυνατες κραυγες λες και εχασα εναν δικο μου ανθρωπο,εχασα ομως κατι δικο μας,το σπορο μας.Ηζωη μου ηταν μαυρη τοτε,επεσα ψυχολογικα και εσυ το ιδιο.Αλλα σταθηκες ποιο πολυ εσυ σε εμενα διπλα.Συγνωμη εαν δεν εκανα το ιδιο!!!!!!!!!!!Οταν ηρεμησαν τα πραγματα μετα απο χρονια ειπαμε να κανουμε ενα ελενχο.Επειτελους βρεθηκε το προβλημμα μας....καναμε εξωσωματικη και μετα απο μερες μαθαμε οτι ειμουν και παλη εγκυος....εκλεγα με σπασμους απο την χαρα μου που επειτελους ο ερωτας μας ολοκληρονετε.Μετα απο δυο μηνες ειδα αιμα εκει μου κοπηκαν τα ποδια,ειπα οχι παλη ΘΕΕ ΜΟΥ!!!!!!!!!!Ανχοθηκες αλλα δεν μου το εδειχνες,φενοταν στα ματια σου.Ο γιατρος μας μας ειπε να παρω ενα φαρμακο και να κατσω στο κρεβατι οπως και εγινε.Ευτυχος το περασαμε και αυτο μαζι.Μετα πηγεναμε να την δουμε,τι χαρα Θεε μου;Θυμασε πως κανεμε οταν ειδαμε το πρωσοπακι της;μου κραταγες το χερι και μου ελεγες ποσο με αγαπας!!!!!!!!Με βοηθησες πολυ ψυχολογικα !!!Οταν δε μαθαμε το φυλλο;εκει τρελαθηκαμε!!!!!!!Κοριτσι:woohoo: :woohoo: Ειπες τωρα ποια εχω δυο αγαπες στην ζωη μου επειτελους ηρθε η ωρα της γεννας ορισαμε ημερομηνια τοκετου λογο εξωσωμτικης επειδη ηταν πολιτιμη κυηση μας ειπε ο γιατρος λογο εξωσωματικης.Ηρθε η μερα της γεννας πολυ χαρα και πολυ ανχος,,πηγεμε στης 7 στην κλινικη και με φωναξαν να παω να με ετοιμασουν.Δεν ηξερα τι μου γινοταν,το ονο που καταλαβα ειταν το κλισμα και μετα βρεθικα στην τουαλετα :P μου φωρεσαν μια ρομπα,μου βαλανε ορο και μετα σε φωναξαν να ερθεις κοντα μου.Μου χαμογελουσες και μου εδεινες δυναμη.Ωχ!!πως ειμουν οταν σου ειπαν να βγεις εξω για να με πανε στο χειρουργιο............Παναγια μου ειπα κανε να πανε ολα καλα,να ξυπλησω και να ειναι καλα το κοριτσακι μας.εαν δεν ξυπνησω Παναγια μου δωσε δυναμη στον αντρα μου να μεγαλωση το μωρακι μας με αγαπη και να της θυμιζει καθε μερα ποσο πολυ την αγαπουσα και την περιμενα.....Ευτυχος πηγαν ολα καλα,ξυπνησα και ειδα το μωρακι μας και εσενα να μου λες "κοιτα το μωρακι μας;δεν ειναι πανεμορφη;σαν και εσενα ειναι!!!!!!!"Η ζωη μας τωρα ποια αλλαξε,ειμαστε μια ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ εαν δεν ειχα εσενα τωρα δεν θα ηξερα που θα ημουν...και σε ευχαριστω γι'αυτο το υπεροχο πλασμα που μου χαρισες και που με αγαπας!!!Η Παναγια κοντα μας!!!!!!!!!

[manoyla]

ΑΧ!κοριτσια μου γλυκα πως σας νιωθω ολες σας.Θα σα πω και εγω την δικια μου ΙΣΤΟΡΙΑ....

ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΤΟΝ ΑΝΤΡΑ ΜΟΥ!!

Εμεις γνωριστηκαμε απο πολυ παλια..απο νηπια εγω δημοτικο ο αντρας μου στην ιδια γειτονια...μετα χαθηκαμε μετα απο χρωνια ξαναβρεθηκαμε στην ιδια γειτονια.Ειμουν 14 και εσυ 18 κοιταχτηκαμε και ερωτευτικαμε με την πρωτη ματια,με κυνηγουσες και εγω στο επεζα δυσκολη.Σε θεωρουσα μικρο Τα χρονια περασαν ετσι,και μετα ειπαμε να βγουμε για καφε.Εγω δουλευα σε ενα κομμωτηριο τοτε και ειμουν χαλια εσυ ομως μου ειπες οτι εισαι πανεμορφη,μηλησαμε και ειπαμε αμεσως ΣΕ ΑΓΑΠΩ εγω να ξερεις παντα και για παντα θα σε ΑΓΑΠΩ........Παντρευτικαμε στης 20/7/2000 ηταν η ποιο ευτυχισμενη ημερα της ζωης μου..........επερνα εσενα αγορι μου.....Περασαμε ευκολες και δυσκολες εποχες παντα ειμασταν ο ενας διπλα στον αλλον.....Μετα απο χρονια ειπαμε να κανουμε παιδακι..Ηρθε η μερα εκεινη ειμουν εγκυος.........χαρηκαμε παρα πολυ....μου πειρες ανθοδεσμη με καρτελακι που μου ελεγες"ΣΤΗΝ ΠΟΙΟ ΓΛΥΚΙΑ ΜΑΜΑ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ" ομως η χαρα μας ηταν λιγο,Οταν καναμε την χοριακη βγεικε χαμηλη εκει σταματησε η καρδια μας επρεπε να τρεξουμε να προλαβουμε μην το χασουμε,αλλα το κακο εγινε γρηγορα,τα ονειρα μας σβησανε εκει,ειδα το μικρο μας να φευγη την ωρα που πηγα στο μπανιο γιατι ενιωσα κατι να φευγη,τοτε ημουν στην δουλεια,εβαλα δυνατες κραυγες λες και εχασα εναν δικο μου ανθρωπο,εχασα ομως κατι δικο μας,το σπορο μας.Ηζωη μου ηταν μαυρη τοτε,επεσα ψυχολογικα και εσυ το ιδιο.Αλλα σταθηκες ποιο πολυ εσυ σε εμενα διπλα.Συγνωμη εαν δεν εκανα το ιδιο!!!!!!!!!!!Οταν ηρεμησαν τα πραγματα μετα απο χρονια ειπαμε να κανουμε ενα ελενχο.Επειτελους βρεθηκε το προβλημμα μας....καναμε εξωσωματικη και μετα απο μερες μαθαμε οτι ειμουν και παλη εγκυος....εκλεγα με σπασμους απο την χαρα μου που επειτελους ο ερωτας μας ολοκληρονετε.Μετα απο δυο μηνες ειδα αιμα εκει μου κοπηκαν τα ποδια,ειπα οχι παλη ΘΕΕ ΜΟΥ!!!!!!!!!!Ανχοθηκες αλλα δεν μου το εδειχνες,φενοταν στα ματια σου.Ο γιατρος μας μας ειπε να παρω ενα φαρμακο και να κατσω στο κρεβατι οπως και εγινε.Ευτυχος το περασαμε και αυτο μαζι.Μετα πηγεναμε να την δουμε,τι χαρα Θεε μου;Θυμασε πως κανεμε οταν ειδαμε το πρωσοπακι της;μου κραταγες το χερι και μου ελεγες ποσο με αγαπας!!!!!!!!Με βοηθησες πολυ ψυχολογικα !!!Οταν δε μαθαμε το φυλλο;εκει τρελαθηκαμε!!!!!!!Κοριτσι:woohoo: :woohoo: Ειπες τωρα ποια εχω δυο αγαπες στην ζωη μου επειτελους ηρθε η ωρα της γεννας ορισαμε ημερομηνια τοκετου λογο εξωσωμτικης επειδη ηταν πολιτιμη κυηση μας ειπε ο γιατρος λογο εξωσωματικης.Ηρθε η μερα της γεννας πολυ χαρα και πολυ ανχος,,πηγεμε στης 7 στην κλινικη και με φωναξαν να παω να με ετοιμασουν.Δεν ηξερα τι μου γινοταν,το ονο που καταλαβα ειταν το κλισμα και μετα βρεθικα στην τουαλετα :P μου φωρεσαν μια ρομπα,μου βαλανε ορο και μετα σε φωναξαν να ερθεις κοντα μου.Μου χαμογελουσες και μου εδεινες δυναμη.Ωχ!!πως ειμουν οταν σου ειπαν να βγεις εξω για να με πανε στο χειρουργιο............Παναγια μου ειπα κανε να πανε ολα καλα,να ξυπλησω και να ειναι καλα το κοριτσακι μας.εαν δεν ξυπνησω Παναγια μου δωσε δυναμη στον αντρα μου να μεγαλωση το μωρακι μας με αγαπη και να της θυμιζει καθε μερα ποσο πολυ την αγαπουσα και την περιμενα.....Ευτυχος πηγαν ολα καλα,ξυπνησα και ειδα το μωρακι μας και εσενα να μου λες "κοιτα το μωρακι μας;δεν ειναι πανεμορφη;σαν και εσενα ειναι!!!!!!!"Η ζωη μας τωρα ποια αλλαξε,ειμαστε μια ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ εαν δεν ειχα εσενα τωρα δεν θα ηξερα που θα ημουν...και σε ευχαριστω γι'αυτο το υπεροχο πλασμα που μου χαρισες και που με αγαπας!!!Η Παναγια κοντα μας!!!!!!!!!

[manoyla]

ΑΧ!κοριτσια μου γλυκα πως σας νιωθω ολες σας.Θα σα πω και εγω την δικια μου ΙΣΤΟΡΙΑ....

ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΤΟΝ ΑΝΤΡΑ ΜΟΥ!!

Εμεις γνωριστηκαμε απο πολυ παλια..απο νηπια εγω δημοτικο ο αντρας μου στην ιδια γειτονια...μετα χαθηκαμε μετα απο χρωνια ξαναβρεθηκαμε στην ιδια γειτονια.Ειμουν 14 και εσυ 18 κοιταχτηκαμε και ερωτευτικαμε με την πρωτη ματια,με κυνηγουσες και εγω στο επεζα δυσκολη.Σε θεωρουσα μικρο Τα χρονια περασαν ετσι,και μετα ειπαμε να βγουμε για καφε.Εγω δουλευα σε ενα κομμωτηριο τοτε και ειμουν χαλια εσυ ομως μου ειπες οτι εισαι πανεμορφη,μηλησαμε και ειπαμε αμεσως ΣΕ ΑΓΑΠΩ εγω να ξερεις παντα και για παντα θα σε ΑΓΑΠΩ........Παντρευτικαμε στης 20/7/2000 ηταν η ποιο ευτυχισμενη ημερα της ζωης μου..........επερνα εσενα αγορι μου.....Περασαμε ευκολες και δυσκολες εποχες παντα ειμασταν ο ενας διπλα στον αλλον.....Μετα απο χρονια ειπαμε να κανουμε παιδακι..Ηρθε η μερα εκεινη ειμουν εγκυος.........χαρηκαμε παρα πολυ....μου πειρες ανθοδεσμη με καρτελακι που μου ελεγες"ΣΤΗΝ ΠΟΙΟ ΓΛΥΚΙΑ ΜΑΜΑ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ" ομως η χαρα μας ηταν λιγο,Οταν καναμε την χοριακη βγεικε χαμηλη εκει σταματησε η καρδια μας επρεπε να τρεξουμε να προλαβουμε μην το χασουμε,αλλα το κακο εγινε γρηγορα,τα ονειρα μας σβησανε εκει,ειδα το μικρο μας να φευγη την ωρα που πηγα στο μπανιο γιατι ενιωσα κατι να φευγη,τοτε ημουν στην δουλεια,εβαλα δυνατες κραυγες λες και εχασα εναν δικο μου ανθρωπο,εχασα ομως κατι δικο μας,το σπορο μας.Ηζωη μου ηταν μαυρη τοτε,επεσα ψυχολογικα και εσυ το ιδιο.Αλλα σταθηκες ποιο πολυ εσυ σε εμενα διπλα.Συγνωμη εαν δεν εκανα το ιδιο!!!!!!!!!!!Οταν ηρεμησαν τα πραγματα μετα απο χρονια ειπαμε να κανουμε ενα ελενχο.Επειτελους βρεθηκε το προβλημμα μας....καναμε εξωσωματικη και μετα απο μερες μαθαμε οτι ειμουν και παλη εγκυος....εκλεγα με σπασμους απο την χαρα μου που επειτελους ο ερωτας μας ολοκληρονετε.Μετα απο δυο μηνες ειδα αιμα εκει μου κοπηκαν τα ποδια,ειπα οχι παλη ΘΕΕ ΜΟΥ!!!!!!!!!!Ανχοθηκες αλλα δεν μου το εδειχνες,φενοταν στα ματια σου.Ο γιατρος μας μας ειπε να παρω ενα φαρμακο και να κατσω στο κρεβατι οπως και εγινε.Ευτυχος το περασαμε και αυτο μαζι.Μετα πηγεναμε να την δουμε,τι χαρα Θεε μου;Θυμασε πως κανεμε οταν ειδαμε το πρωσοπακι της;μου κραταγες το χερι και μου ελεγες ποσο με αγαπας!!!!!!!!Με βοηθησες πολυ ψυχολογικα !!!Οταν δε μαθαμε το φυλλο;εκει τρελαθηκαμε!!!!!!!Κοριτσι:woohoo: :woohoo: Ειπες τωρα ποια εχω δυο αγαπες στην ζωη μου επειτελους ηρθε η ωρα της γεννας ορισαμε ημερομηνια τοκετου λογο εξωσωμτικης επειδη ηταν πολιτιμη κυηση μας ειπε ο γιατρος λογο εξωσωματικης.Ηρθε η μερα της γεννας πολυ χαρα και πολυ ανχος,,πηγεμε στης 7 στην κλινικη και με φωναξαν να παω να με ετοιμασουν.Δεν ηξερα τι μου γινοταν,το ονο που καταλαβα ειταν το κλισμα και μετα βρεθικα στην τουαλετα :P μου φωρεσαν μια ρομπα,μου βαλανε ορο και μετα σε φωναξαν να ερθεις κοντα μου.Μου χαμογελουσες και μου εδεινες δυναμη.Ωχ!!πως ειμουν οταν σου ειπαν να βγεις εξω για να με πανε στο χειρουργιο............Παναγια μου ειπα κανε να πανε ολα καλα,να ξυπλησω και να ειναι καλα το κοριτσακι μας.εαν δεν ξυπνησω Παναγια μου δωσε δυναμη στον αντρα μου να μεγαλωση το μωρακι μας με αγαπη και να της θυμιζει καθε μερα ποσο πολυ την αγαπουσα και την περιμενα.....Ευτυχος πηγαν ολα καλα,ξυπνησα και ειδα το μωρακι μας και εσενα να μου λες "κοιτα το μωρακι μας;δεν ειναι πανεμορφη;σαν και εσενα ειναι!!!!!!!"Η ζωη μας τωρα ποια αλλαξε,ειμαστε μια ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ εαν δεν ειχα εσενα τωρα δεν θα ηξερα που θα ημουν...και σε ευχαριστω γι'αυτο το υπεροχο πλασμα που μου χαρισες και που με αγαπας!!!Η Παναγια κοντα μας!!!!!!!!!

[evipapa]

ΚΟΡΙΤΣΑΚΙΑ ΕΧΩ ΚΙ ΕΓΩ ΜΙΑ ΙΣΤΟΡΙΟΥΛΑ ΝΑ ΠΩ!

EMAΣ Ο ΜΙΚΡΟΥΛΗΣ ΜΑΣ ΓΕΝΝΗΘΗΚΕ ΤΗΝ 39η ΕΒΔΟΜΑΔΑ.

ΠΗΓΑΜΕ ΤΟ ΠΡΩΙ ΓΙΑ ΥΗΝ ΚΑΘΙΕΡΩΜΕΝΗ ΕΞΕΤΑΣΗ ΣΤΟ ΓΙΑΤΡΟ ΚΑΙ ΜΑΣ ΕΙΠΕ ΠΩΣ ΕΧΟΥΜΕ ΑΚΟΜΗ.ΤΟ ΜΩΡΑΚΙ ΜΑΣ ΟΜΩΣ ΑΠΟΦΑΣΙΣΕ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΑ.ΤΟ ΙΔΙΟ ΒΡΑΔΥ , ΚΑΤΑ ΤΙς 11,ΕΙΧΑ ΠΟΝΑΚΙΑ ΑΝΑ 5ΛΕΠΤΟ ΚΑΙ ΕΙΠΑ ΣΤΟΝ ΑΝΤΡΑ ΜΟΥ ΝΑ ΠΑΜΕ ΜΙΑ ΒΟΛΤΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΛΙΝΙΚΗ.ΗΜΟΥΝΑ ΤΥΧΕΡΗ ΓΙΑΤΙ ΗΤΑΝ ΕΚΕΙ Ο ΓΙΑΤΡΟΣ ΜΟΥ Ο ΟΠΟΙΟΣ ΕΙΠΕ ΟΤΙ ΕΧΩ ΑΛΛΑΓΗ ΑΠΟ ΤΟ ΠΡΩΙ ΚΑΙ ΘΑ ΜΕ ΚΡΑΤΟΥΣΕ ΓΙΑ ΝΑ ΝΙΩΘΩ ΑΣΦΑΛΗΣ ΣΕ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΠΟΥ ΞΕΚΙΝΟΥΣΕ Ο ΤΟΚΕΤΟΣ.ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΑ ΘΑ ΚΑΝΑΜΕ 6 Η ΩΡΑ ΤΟ ΠΡΩΙ ΠΡΟΚΛΗΣΗ.ΣΤΟ ΜΕΤΑΞΥ ΟΙ ΕΝΟΧΛΗΣΕΙΣ ΑΡΑΙΩΣΑΝ ΚΑΙ ΠΙΣΤΕΨΑ ΠΩΣ ΔΕΝ ΘΑ ΕΙΧΑΜΕ ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ( ΔΕΝ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΜΟΥ ΚΑΝΕΙ ΚΑΙ ΠΡΟΚΛΗΣΗ Ο ΓΙΑΤΡΟΣ).ΚΑΤΑ ΤΙΣ 3 ΟΜΩΣ ΕΙΧΑ ΜΙΚΡΟΠΟΝΑΚΙΑ ΑΝΑ 2 ΛΕΠΤΟ ΚΑΙ 4,30 ΑΠΟΦΑΣΙΣΑ ΝΑ ΠΩ ΤΗ ΝΟΣΗΛΕΥΤΡΙΑ ΝΑ ΜΕ ΞΑΝΑΕΞΕΤΑΣΟΥΝ.ΔΙΑΠΙΣΤΩΘΗΚΕ ΟΤΙ ΕΙΧΑ ΔΙΑΣΤΟΛΗ 3.ΣΤΟ ΜΕΤΑΞΥ ΜΟΥ ΒΑΛΑΝΕ ΟΡΟ ΚΑΙ ΜΕ ΞΑΠΛΩΣΑΝ ΣΤΗΝ ΑΙΘΟΥΣΑ ΤΟΚΕΤΩΝ.ΜΕ ΤΟΝ ΟΡΟ Η ΔΙΑΣΤΟΛΗ ΜΟΥ ΕΞΕΛΙΧΘΗΚΕ ΤΑΧΥΤΑΤΑ, ΤΗΛΕΦΩΝΗΣΕ ΣΤΟ ΜΕΤΑΞΥ Ο ΑΝΤΡΑΣ ΜΟΥ , ΠΟΥ ΗΤΑΝ ΔΙΠΛΑ ΜΟΥ ΣΥΝΕΧΩΣ , ΤΗ ΜΑΙΑ ΜΟΥ ( ΕΙΧΑ ΑΠΟΦΑΣΙΣΕΙ ΝΑ ΕΧΩ ΔΙΚΗ ΜΟΥ ΜΑΙΑ ΚΑΙ ΝΑ ΔΟΚΙΜΑΣΟΥΜΕ ΧΩΡΙΣ ΕΠΙΣΚΛΗΡΙΔΙΟ)Η ΟΠΟΙΑ ΗΡΘΕ 5 Η ΩΡΑ .ΟΛΗ ΤΗΝ ΩΡΑ ΤΗΝ ΠΕΡΑΣΑΜΕ ΟΙ ΤΡΕΙΣ ΜΑΣ ,ΗΜΟΥΝ ΟΡΘΙΑ ΜΕ ΑΝΑΠΝΟΕΣ ΚΑΙ ΣΥΖΥΤΟΥΣΑ.ΟΤΑΝ ΕΙΧΑ ΔΙΑΣΤΟΛΗ 10 ΣΤΙΣ 6 Η ΩΡΑ ΔΕΝ ΕΙΧΑ ΚΑΝΕΙ ΕΠΙΣΚΛΗΡΙΔΙΟ ΚΑΙ ΔΕΝ ΘΑ ΠΩ ΟΤΙ ΔΕΝ ΑΝΤΕΧΑ ΤΟΥΣ ΠΟΝΟΥΣ ΗΜΟΥΝ ΜΙΑ ΧΑΡΑ!ΤΟ ΜΩΡΑΚΙ ΜΑΣ ΟΜΩΣ ΗΤΑΝ ΛΙΓΟ ΨΗΛΑ ΚΑΙ ΠΑΙΔΕΥΤΗΚΑΜΕ ΓΙΑ ΝΑ ΚΑΤΕΒΕΙ.ΕΚΕΙ ΜΟΝΟ ΠΟΝΕΣΑ ΟΠΩΣ ΚΑΙ ΣΤΟ ΣΤΑΔΙΟ ΤΗΣ ΕΞΩΘΗΣΗΣ ΠΟΥ ΜΕ ΠΑΤΟΥΣΑΝ ΓΙΑ ΝΑ ΒΓΕΙ Ο ΜΙΚΡΟΥΛΗΣ .ΕΚΕΙ ΤΑ ΕΙΔΑ ΚΥΡΙΟΛΕΚΤΙΚΑ ΟΛΑ.ΑΛΛΑ ΑΠΟ ΤΙΣ 7,55 ΠΟΥ ΚΡΑΤΗΣΑ ΤΟ ΑΓΓΕΛΟΥΔΙ ΜΟΥ ΑΓΚΑΛΙΑ ΚΑΙ ΕΙΔΑ ΤΟΝ ΑΝΤΡΑ ΜΟΥ ΝΑ ΚΛΑΙΕΙ , ΤΑ ΞΕΧΑΣΑ ΟΛΑ.

ΚΑΙ ΣΤΟ ΕΠΟΜΕΝΟ ΠΑΙΔΑΚΙ , ΑΝ ΕΙΜΑΣΤΕ ΤΟ ΙΔΙΟ ΤΥΧΕΡΟΙ ΚΑΙ ΑΠΟΚΤΗΣΟΥΜΕ , ΘΑ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΓΕΝΝΗΣΩ ΕΤΣΙ.ΓΙΑ 10 ΜΕΡΕΣ ΕΛΕΓΑ ΤΟ ΚΑΤΟΡΘΩΜΑ ΜΟΥ , ΗΜΟΥΝ ΤΟΣΟ ΠΕΡΗΦΑΝΗ!!!ΤΩΡΑ ΠΡΟΣΓΙΩΘΗΚΑ.ΦΤΑΝΕΙ ΤΟΣΟ , ΛΕΣ ΚΑΙ ΜΟΝΟ ΕΓΩ ΓΕΝΝΗΣΑ!

ΟΥΤΕ ΠΟΛΛΑ ΠΟΝΑΚΙΑ ΕΙΧΑ ΜΕΤΑ, ΟΥΤΕ ΤΙΠΟΤΑ.ΟΛΑ ΗΤΑΝ ΥΠΟΦΕΡΤΑ.

ΤΩΡΑ ΕΧΕΙ ΑΛΛΑΞΕΙ Η ΖΩΗ ΜΑΣ.Ο ΜΙΚΡΟΥΛΗΣ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ 30 ΗΜΕΡΩΝ ΚΑΙ ΟΤΑΝ ΒΓΑΙΝΩ ΓΙΑ ΛΙΓΟ ΘΕΛΩ ΝΑ ΓΥΡΙΣΩ ΣΠΙΤΙ ΑΜΕΣΩΣ ΓΙΑΤΙ ΜΟΥ ΛΕΙΠΕΙ( ΕΓΩ ΠΟΥ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΣΑ ΝΑ ΚΑΤΣΩ ΜΕΣΑ!).ΕΝΑ ΘΑ ΣΑΣ ΠΩ...ΔΕΝ ΠΙΣΤΕΥΑ ΠΟΤΕ ΠΩΣ ΕΝΑ ΤΟΣΟ ΔΑ ΠΛΑΣΜΑΤΑΚΙ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΣΕ ΚΑΝΕΙ ΝΑ ΑΙΣΘΑΝΘΕΙΣ ΤΟΣΑ ΠΟΛΛΑ ......

ΕΥΧΟΜΑΙ ΣΕ ΟΛΕΣ ΣΑΣ ΟΤΙ ΕΠΙΘΥΜΗΤΕ ΝΑ ΕΡΘΕΙ ΜΕ ΟΠΟΙΟΔΗΠΟΤΕ ΤΡΟΠΟ, ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΣΗΜΑΣΙΑ

[evipapa]

ΚΟΡΙΤΣΑΚΙΑ ΕΧΩ ΚΙ ΕΓΩ ΜΙΑ ΙΣΤΟΡΙΟΥΛΑ ΝΑ ΠΩ!

EMAΣ Ο ΜΙΚΡΟΥΛΗΣ ΜΑΣ ΓΕΝΝΗΘΗΚΕ ΤΗΝ 39η ΕΒΔΟΜΑΔΑ.

ΠΗΓΑΜΕ ΤΟ ΠΡΩΙ ΓΙΑ ΥΗΝ ΚΑΘΙΕΡΩΜΕΝΗ ΕΞΕΤΑΣΗ ΣΤΟ ΓΙΑΤΡΟ ΚΑΙ ΜΑΣ ΕΙΠΕ ΠΩΣ ΕΧΟΥΜΕ ΑΚΟΜΗ.ΤΟ ΜΩΡΑΚΙ ΜΑΣ ΟΜΩΣ ΑΠΟΦΑΣΙΣΕ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΑ.ΤΟ ΙΔΙΟ ΒΡΑΔΥ , ΚΑΤΑ ΤΙς 11,ΕΙΧΑ ΠΟΝΑΚΙΑ ΑΝΑ 5ΛΕΠΤΟ ΚΑΙ ΕΙΠΑ ΣΤΟΝ ΑΝΤΡΑ ΜΟΥ ΝΑ ΠΑΜΕ ΜΙΑ ΒΟΛΤΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΛΙΝΙΚΗ.ΗΜΟΥΝΑ ΤΥΧΕΡΗ ΓΙΑΤΙ ΗΤΑΝ ΕΚΕΙ Ο ΓΙΑΤΡΟΣ ΜΟΥ Ο ΟΠΟΙΟΣ ΕΙΠΕ ΟΤΙ ΕΧΩ ΑΛΛΑΓΗ ΑΠΟ ΤΟ ΠΡΩΙ ΚΑΙ ΘΑ ΜΕ ΚΡΑΤΟΥΣΕ ΓΙΑ ΝΑ ΝΙΩΘΩ ΑΣΦΑΛΗΣ ΣΕ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΠΟΥ ΞΕΚΙΝΟΥΣΕ Ο ΤΟΚΕΤΟΣ.ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΑ ΘΑ ΚΑΝΑΜΕ 6 Η ΩΡΑ ΤΟ ΠΡΩΙ ΠΡΟΚΛΗΣΗ.ΣΤΟ ΜΕΤΑΞΥ ΟΙ ΕΝΟΧΛΗΣΕΙΣ ΑΡΑΙΩΣΑΝ ΚΑΙ ΠΙΣΤΕΨΑ ΠΩΣ ΔΕΝ ΘΑ ΕΙΧΑΜΕ ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ( ΔΕΝ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΜΟΥ ΚΑΝΕΙ ΚΑΙ ΠΡΟΚΛΗΣΗ Ο ΓΙΑΤΡΟΣ).ΚΑΤΑ ΤΙΣ 3 ΟΜΩΣ ΕΙΧΑ ΜΙΚΡΟΠΟΝΑΚΙΑ ΑΝΑ 2 ΛΕΠΤΟ ΚΑΙ 4,30 ΑΠΟΦΑΣΙΣΑ ΝΑ ΠΩ ΤΗ ΝΟΣΗΛΕΥΤΡΙΑ ΝΑ ΜΕ ΞΑΝΑΕΞΕΤΑΣΟΥΝ.ΔΙΑΠΙΣΤΩΘΗΚΕ ΟΤΙ ΕΙΧΑ ΔΙΑΣΤΟΛΗ 3.ΣΤΟ ΜΕΤΑΞΥ ΜΟΥ ΒΑΛΑΝΕ ΟΡΟ ΚΑΙ ΜΕ ΞΑΠΛΩΣΑΝ ΣΤΗΝ ΑΙΘΟΥΣΑ ΤΟΚΕΤΩΝ.ΜΕ ΤΟΝ ΟΡΟ Η ΔΙΑΣΤΟΛΗ ΜΟΥ ΕΞΕΛΙΧΘΗΚΕ ΤΑΧΥΤΑΤΑ, ΤΗΛΕΦΩΝΗΣΕ ΣΤΟ ΜΕΤΑΞΥ Ο ΑΝΤΡΑΣ ΜΟΥ , ΠΟΥ ΗΤΑΝ ΔΙΠΛΑ ΜΟΥ ΣΥΝΕΧΩΣ , ΤΗ ΜΑΙΑ ΜΟΥ ( ΕΙΧΑ ΑΠΟΦΑΣΙΣΕΙ ΝΑ ΕΧΩ ΔΙΚΗ ΜΟΥ ΜΑΙΑ ΚΑΙ ΝΑ ΔΟΚΙΜΑΣΟΥΜΕ ΧΩΡΙΣ ΕΠΙΣΚΛΗΡΙΔΙΟ)Η ΟΠΟΙΑ ΗΡΘΕ 5 Η ΩΡΑ .ΟΛΗ ΤΗΝ ΩΡΑ ΤΗΝ ΠΕΡΑΣΑΜΕ ΟΙ ΤΡΕΙΣ ΜΑΣ ,ΗΜΟΥΝ ΟΡΘΙΑ ΜΕ ΑΝΑΠΝΟΕΣ ΚΑΙ ΣΥΖΥΤΟΥΣΑ.ΟΤΑΝ ΕΙΧΑ ΔΙΑΣΤΟΛΗ 10 ΣΤΙΣ 6 Η ΩΡΑ ΔΕΝ ΕΙΧΑ ΚΑΝΕΙ ΕΠΙΣΚΛΗΡΙΔΙΟ ΚΑΙ ΔΕΝ ΘΑ ΠΩ ΟΤΙ ΔΕΝ ΑΝΤΕΧΑ ΤΟΥΣ ΠΟΝΟΥΣ ΗΜΟΥΝ ΜΙΑ ΧΑΡΑ!ΤΟ ΜΩΡΑΚΙ ΜΑΣ ΟΜΩΣ ΗΤΑΝ ΛΙΓΟ ΨΗΛΑ ΚΑΙ ΠΑΙΔΕΥΤΗΚΑΜΕ ΓΙΑ ΝΑ ΚΑΤΕΒΕΙ.ΕΚΕΙ ΜΟΝΟ ΠΟΝΕΣΑ ΟΠΩΣ ΚΑΙ ΣΤΟ ΣΤΑΔΙΟ ΤΗΣ ΕΞΩΘΗΣΗΣ ΠΟΥ ΜΕ ΠΑΤΟΥΣΑΝ ΓΙΑ ΝΑ ΒΓΕΙ Ο ΜΙΚΡΟΥΛΗΣ .ΕΚΕΙ ΤΑ ΕΙΔΑ ΚΥΡΙΟΛΕΚΤΙΚΑ ΟΛΑ.ΑΛΛΑ ΑΠΟ ΤΙΣ 7,55 ΠΟΥ ΚΡΑΤΗΣΑ ΤΟ ΑΓΓΕΛΟΥΔΙ ΜΟΥ ΑΓΚΑΛΙΑ ΚΑΙ ΕΙΔΑ ΤΟΝ ΑΝΤΡΑ ΜΟΥ ΝΑ ΚΛΑΙΕΙ , ΤΑ ΞΕΧΑΣΑ ΟΛΑ.

ΚΑΙ ΣΤΟ ΕΠΟΜΕΝΟ ΠΑΙΔΑΚΙ , ΑΝ ΕΙΜΑΣΤΕ ΤΟ ΙΔΙΟ ΤΥΧΕΡΟΙ ΚΑΙ ΑΠΟΚΤΗΣΟΥΜΕ , ΘΑ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΓΕΝΝΗΣΩ ΕΤΣΙ.ΓΙΑ 10 ΜΕΡΕΣ ΕΛΕΓΑ ΤΟ ΚΑΤΟΡΘΩΜΑ ΜΟΥ , ΗΜΟΥΝ ΤΟΣΟ ΠΕΡΗΦΑΝΗ!!!ΤΩΡΑ ΠΡΟΣΓΙΩΘΗΚΑ.ΦΤΑΝΕΙ ΤΟΣΟ , ΛΕΣ ΚΑΙ ΜΟΝΟ ΕΓΩ ΓΕΝΝΗΣΑ!

ΟΥΤΕ ΠΟΛΛΑ ΠΟΝΑΚΙΑ ΕΙΧΑ ΜΕΤΑ, ΟΥΤΕ ΤΙΠΟΤΑ.ΟΛΑ ΗΤΑΝ ΥΠΟΦΕΡΤΑ.

ΤΩΡΑ ΕΧΕΙ ΑΛΛΑΞΕΙ Η ΖΩΗ ΜΑΣ.Ο ΜΙΚΡΟΥΛΗΣ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ 30 ΗΜΕΡΩΝ ΚΑΙ ΟΤΑΝ ΒΓΑΙΝΩ ΓΙΑ ΛΙΓΟ ΘΕΛΩ ΝΑ ΓΥΡΙΣΩ ΣΠΙΤΙ ΑΜΕΣΩΣ ΓΙΑΤΙ ΜΟΥ ΛΕΙΠΕΙ( ΕΓΩ ΠΟΥ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΣΑ ΝΑ ΚΑΤΣΩ ΜΕΣΑ!).ΕΝΑ ΘΑ ΣΑΣ ΠΩ...ΔΕΝ ΠΙΣΤΕΥΑ ΠΟΤΕ ΠΩΣ ΕΝΑ ΤΟΣΟ ΔΑ ΠΛΑΣΜΑΤΑΚΙ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΣΕ ΚΑΝΕΙ ΝΑ ΑΙΣΘΑΝΘΕΙΣ ΤΟΣΑ ΠΟΛΛΑ ......

ΕΥΧΟΜΑΙ ΣΕ ΟΛΕΣ ΣΑΣ ΟΤΙ ΕΠΙΘΥΜΗΤΕ ΝΑ ΕΡΘΕΙ ΜΕ ΟΠΟΙΟΔΗΠΟΤΕ ΤΡΟΠΟ, ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΣΗΜΑΣΙΑ

[evipapa]

ΚΟΡΙΤΣΑΚΙΑ ΕΧΩ ΚΙ ΕΓΩ ΜΙΑ ΙΣΤΟΡΙΟΥΛΑ ΝΑ ΠΩ!

EMAΣ Ο ΜΙΚΡΟΥΛΗΣ ΜΑΣ ΓΕΝΝΗΘΗΚΕ ΤΗΝ 39η ΕΒΔΟΜΑΔΑ.

ΠΗΓΑΜΕ ΤΟ ΠΡΩΙ ΓΙΑ ΥΗΝ ΚΑΘΙΕΡΩΜΕΝΗ ΕΞΕΤΑΣΗ ΣΤΟ ΓΙΑΤΡΟ ΚΑΙ ΜΑΣ ΕΙΠΕ ΠΩΣ ΕΧΟΥΜΕ ΑΚΟΜΗ.ΤΟ ΜΩΡΑΚΙ ΜΑΣ ΟΜΩΣ ΑΠΟΦΑΣΙΣΕ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΑ.ΤΟ ΙΔΙΟ ΒΡΑΔΥ , ΚΑΤΑ ΤΙς 11,ΕΙΧΑ ΠΟΝΑΚΙΑ ΑΝΑ 5ΛΕΠΤΟ ΚΑΙ ΕΙΠΑ ΣΤΟΝ ΑΝΤΡΑ ΜΟΥ ΝΑ ΠΑΜΕ ΜΙΑ ΒΟΛΤΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΛΙΝΙΚΗ.ΗΜΟΥΝΑ ΤΥΧΕΡΗ ΓΙΑΤΙ ΗΤΑΝ ΕΚΕΙ Ο ΓΙΑΤΡΟΣ ΜΟΥ Ο ΟΠΟΙΟΣ ΕΙΠΕ ΟΤΙ ΕΧΩ ΑΛΛΑΓΗ ΑΠΟ ΤΟ ΠΡΩΙ ΚΑΙ ΘΑ ΜΕ ΚΡΑΤΟΥΣΕ ΓΙΑ ΝΑ ΝΙΩΘΩ ΑΣΦΑΛΗΣ ΣΕ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΠΟΥ ΞΕΚΙΝΟΥΣΕ Ο ΤΟΚΕΤΟΣ.ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΑ ΘΑ ΚΑΝΑΜΕ 6 Η ΩΡΑ ΤΟ ΠΡΩΙ ΠΡΟΚΛΗΣΗ.ΣΤΟ ΜΕΤΑΞΥ ΟΙ ΕΝΟΧΛΗΣΕΙΣ ΑΡΑΙΩΣΑΝ ΚΑΙ ΠΙΣΤΕΨΑ ΠΩΣ ΔΕΝ ΘΑ ΕΙΧΑΜΕ ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ( ΔΕΝ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΜΟΥ ΚΑΝΕΙ ΚΑΙ ΠΡΟΚΛΗΣΗ Ο ΓΙΑΤΡΟΣ).ΚΑΤΑ ΤΙΣ 3 ΟΜΩΣ ΕΙΧΑ ΜΙΚΡΟΠΟΝΑΚΙΑ ΑΝΑ 2 ΛΕΠΤΟ ΚΑΙ 4,30 ΑΠΟΦΑΣΙΣΑ ΝΑ ΠΩ ΤΗ ΝΟΣΗΛΕΥΤΡΙΑ ΝΑ ΜΕ ΞΑΝΑΕΞΕΤΑΣΟΥΝ.ΔΙΑΠΙΣΤΩΘΗΚΕ ΟΤΙ ΕΙΧΑ ΔΙΑΣΤΟΛΗ 3.ΣΤΟ ΜΕΤΑΞΥ ΜΟΥ ΒΑΛΑΝΕ ΟΡΟ ΚΑΙ ΜΕ ΞΑΠΛΩΣΑΝ ΣΤΗΝ ΑΙΘΟΥΣΑ ΤΟΚΕΤΩΝ.ΜΕ ΤΟΝ ΟΡΟ Η ΔΙΑΣΤΟΛΗ ΜΟΥ ΕΞΕΛΙΧΘΗΚΕ ΤΑΧΥΤΑΤΑ, ΤΗΛΕΦΩΝΗΣΕ ΣΤΟ ΜΕΤΑΞΥ Ο ΑΝΤΡΑΣ ΜΟΥ , ΠΟΥ ΗΤΑΝ ΔΙΠΛΑ ΜΟΥ ΣΥΝΕΧΩΣ , ΤΗ ΜΑΙΑ ΜΟΥ ( ΕΙΧΑ ΑΠΟΦΑΣΙΣΕΙ ΝΑ ΕΧΩ ΔΙΚΗ ΜΟΥ ΜΑΙΑ ΚΑΙ ΝΑ ΔΟΚΙΜΑΣΟΥΜΕ ΧΩΡΙΣ ΕΠΙΣΚΛΗΡΙΔΙΟ)Η ΟΠΟΙΑ ΗΡΘΕ 5 Η ΩΡΑ .ΟΛΗ ΤΗΝ ΩΡΑ ΤΗΝ ΠΕΡΑΣΑΜΕ ΟΙ ΤΡΕΙΣ ΜΑΣ ,ΗΜΟΥΝ ΟΡΘΙΑ ΜΕ ΑΝΑΠΝΟΕΣ ΚΑΙ ΣΥΖΥΤΟΥΣΑ.ΟΤΑΝ ΕΙΧΑ ΔΙΑΣΤΟΛΗ 10 ΣΤΙΣ 6 Η ΩΡΑ ΔΕΝ ΕΙΧΑ ΚΑΝΕΙ ΕΠΙΣΚΛΗΡΙΔΙΟ ΚΑΙ ΔΕΝ ΘΑ ΠΩ ΟΤΙ ΔΕΝ ΑΝΤΕΧΑ ΤΟΥΣ ΠΟΝΟΥΣ ΗΜΟΥΝ ΜΙΑ ΧΑΡΑ!ΤΟ ΜΩΡΑΚΙ ΜΑΣ ΟΜΩΣ ΗΤΑΝ ΛΙΓΟ ΨΗΛΑ ΚΑΙ ΠΑΙΔΕΥΤΗΚΑΜΕ ΓΙΑ ΝΑ ΚΑΤΕΒΕΙ.ΕΚΕΙ ΜΟΝΟ ΠΟΝΕΣΑ ΟΠΩΣ ΚΑΙ ΣΤΟ ΣΤΑΔΙΟ ΤΗΣ ΕΞΩΘΗΣΗΣ ΠΟΥ ΜΕ ΠΑΤΟΥΣΑΝ ΓΙΑ ΝΑ ΒΓΕΙ Ο ΜΙΚΡΟΥΛΗΣ .ΕΚΕΙ ΤΑ ΕΙΔΑ ΚΥΡΙΟΛΕΚΤΙΚΑ ΟΛΑ.ΑΛΛΑ ΑΠΟ ΤΙΣ 7,55 ΠΟΥ ΚΡΑΤΗΣΑ ΤΟ ΑΓΓΕΛΟΥΔΙ ΜΟΥ ΑΓΚΑΛΙΑ ΚΑΙ ΕΙΔΑ ΤΟΝ ΑΝΤΡΑ ΜΟΥ ΝΑ ΚΛΑΙΕΙ , ΤΑ ΞΕΧΑΣΑ ΟΛΑ.

ΚΑΙ ΣΤΟ ΕΠΟΜΕΝΟ ΠΑΙΔΑΚΙ , ΑΝ ΕΙΜΑΣΤΕ ΤΟ ΙΔΙΟ ΤΥΧΕΡΟΙ ΚΑΙ ΑΠΟΚΤΗΣΟΥΜΕ , ΘΑ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΓΕΝΝΗΣΩ ΕΤΣΙ.ΓΙΑ 10 ΜΕΡΕΣ ΕΛΕΓΑ ΤΟ ΚΑΤΟΡΘΩΜΑ ΜΟΥ , ΗΜΟΥΝ ΤΟΣΟ ΠΕΡΗΦΑΝΗ!!!ΤΩΡΑ ΠΡΟΣΓΙΩΘΗΚΑ.ΦΤΑΝΕΙ ΤΟΣΟ , ΛΕΣ ΚΑΙ ΜΟΝΟ ΕΓΩ ΓΕΝΝΗΣΑ!

ΟΥΤΕ ΠΟΛΛΑ ΠΟΝΑΚΙΑ ΕΙΧΑ ΜΕΤΑ, ΟΥΤΕ ΤΙΠΟΤΑ.ΟΛΑ ΗΤΑΝ ΥΠΟΦΕΡΤΑ.

ΤΩΡΑ ΕΧΕΙ ΑΛΛΑΞΕΙ Η ΖΩΗ ΜΑΣ.Ο ΜΙΚΡΟΥΛΗΣ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ 30 ΗΜΕΡΩΝ ΚΑΙ ΟΤΑΝ ΒΓΑΙΝΩ ΓΙΑ ΛΙΓΟ ΘΕΛΩ ΝΑ ΓΥΡΙΣΩ ΣΠΙΤΙ ΑΜΕΣΩΣ ΓΙΑΤΙ ΜΟΥ ΛΕΙΠΕΙ( ΕΓΩ ΠΟΥ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΣΑ ΝΑ ΚΑΤΣΩ ΜΕΣΑ!).ΕΝΑ ΘΑ ΣΑΣ ΠΩ...ΔΕΝ ΠΙΣΤΕΥΑ ΠΟΤΕ ΠΩΣ ΕΝΑ ΤΟΣΟ ΔΑ ΠΛΑΣΜΑΤΑΚΙ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΣΕ ΚΑΝΕΙ ΝΑ ΑΙΣΘΑΝΘΕΙΣ ΤΟΣΑ ΠΟΛΛΑ ......

ΕΥΧΟΜΑΙ ΣΕ ΟΛΕΣ ΣΑΣ ΟΤΙ ΕΠΙΘΥΜΗΤΕ ΝΑ ΕΡΘΕΙ ΜΕ ΟΠΟΙΟΔΗΠΟΤΕ ΤΡΟΠΟ, ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΣΗΜΑΣΙΑ

[evipapa]

ΚΟΡΙΤΣΑΚΙΑ ΕΧΩ ΚΙ ΕΓΩ ΜΙΑ ΙΣΤΟΡΙΟΥΛΑ ΝΑ ΠΩ!

EMAΣ Ο ΜΙΚΡΟΥΛΗΣ ΜΑΣ ΓΕΝΝΗΘΗΚΕ ΤΗΝ 39η ΕΒΔΟΜΑΔΑ.

ΠΗΓΑΜΕ ΤΟ ΠΡΩΙ ΓΙΑ ΥΗΝ ΚΑΘΙΕΡΩΜΕΝΗ ΕΞΕΤΑΣΗ ΣΤΟ ΓΙΑΤΡΟ ΚΑΙ ΜΑΣ ΕΙΠΕ ΠΩΣ ΕΧΟΥΜΕ ΑΚΟΜΗ.ΤΟ ΜΩΡΑΚΙ ΜΑΣ ΟΜΩΣ ΑΠΟΦΑΣΙΣΕ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΑ.ΤΟ ΙΔΙΟ ΒΡΑΔΥ , ΚΑΤΑ ΤΙς 11,ΕΙΧΑ ΠΟΝΑΚΙΑ ΑΝΑ 5ΛΕΠΤΟ ΚΑΙ ΕΙΠΑ ΣΤΟΝ ΑΝΤΡΑ ΜΟΥ ΝΑ ΠΑΜΕ ΜΙΑ ΒΟΛΤΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΛΙΝΙΚΗ.ΗΜΟΥΝΑ ΤΥΧΕΡΗ ΓΙΑΤΙ ΗΤΑΝ ΕΚΕΙ Ο ΓΙΑΤΡΟΣ ΜΟΥ Ο ΟΠΟΙΟΣ ΕΙΠΕ ΟΤΙ ΕΧΩ ΑΛΛΑΓΗ ΑΠΟ ΤΟ ΠΡΩΙ ΚΑΙ ΘΑ ΜΕ ΚΡΑΤΟΥΣΕ ΓΙΑ ΝΑ ΝΙΩΘΩ ΑΣΦΑΛΗΣ ΣΕ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΠΟΥ ΞΕΚΙΝΟΥΣΕ Ο ΤΟΚΕΤΟΣ.ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΑ ΘΑ ΚΑΝΑΜΕ 6 Η ΩΡΑ ΤΟ ΠΡΩΙ ΠΡΟΚΛΗΣΗ.ΣΤΟ ΜΕΤΑΞΥ ΟΙ ΕΝΟΧΛΗΣΕΙΣ ΑΡΑΙΩΣΑΝ ΚΑΙ ΠΙΣΤΕΨΑ ΠΩΣ ΔΕΝ ΘΑ ΕΙΧΑΜΕ ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ( ΔΕΝ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΜΟΥ ΚΑΝΕΙ ΚΑΙ ΠΡΟΚΛΗΣΗ Ο ΓΙΑΤΡΟΣ).ΚΑΤΑ ΤΙΣ 3 ΟΜΩΣ ΕΙΧΑ ΜΙΚΡΟΠΟΝΑΚΙΑ ΑΝΑ 2 ΛΕΠΤΟ ΚΑΙ 4,30 ΑΠΟΦΑΣΙΣΑ ΝΑ ΠΩ ΤΗ ΝΟΣΗΛΕΥΤΡΙΑ ΝΑ ΜΕ ΞΑΝΑΕΞΕΤΑΣΟΥΝ.ΔΙΑΠΙΣΤΩΘΗΚΕ ΟΤΙ ΕΙΧΑ ΔΙΑΣΤΟΛΗ 3.ΣΤΟ ΜΕΤΑΞΥ ΜΟΥ ΒΑΛΑΝΕ ΟΡΟ ΚΑΙ ΜΕ ΞΑΠΛΩΣΑΝ ΣΤΗΝ ΑΙΘΟΥΣΑ ΤΟΚΕΤΩΝ.ΜΕ ΤΟΝ ΟΡΟ Η ΔΙΑΣΤΟΛΗ ΜΟΥ ΕΞΕΛΙΧΘΗΚΕ ΤΑΧΥΤΑΤΑ, ΤΗΛΕΦΩΝΗΣΕ ΣΤΟ ΜΕΤΑΞΥ Ο ΑΝΤΡΑΣ ΜΟΥ , ΠΟΥ ΗΤΑΝ ΔΙΠΛΑ ΜΟΥ ΣΥΝΕΧΩΣ , ΤΗ ΜΑΙΑ ΜΟΥ ( ΕΙΧΑ ΑΠΟΦΑΣΙΣΕΙ ΝΑ ΕΧΩ ΔΙΚΗ ΜΟΥ ΜΑΙΑ ΚΑΙ ΝΑ ΔΟΚΙΜΑΣΟΥΜΕ ΧΩΡΙΣ ΕΠΙΣΚΛΗΡΙΔΙΟ)Η ΟΠΟΙΑ ΗΡΘΕ 5 Η ΩΡΑ .ΟΛΗ ΤΗΝ ΩΡΑ ΤΗΝ ΠΕΡΑΣΑΜΕ ΟΙ ΤΡΕΙΣ ΜΑΣ ,ΗΜΟΥΝ ΟΡΘΙΑ ΜΕ ΑΝΑΠΝΟΕΣ ΚΑΙ ΣΥΖΥΤΟΥΣΑ.ΟΤΑΝ ΕΙΧΑ ΔΙΑΣΤΟΛΗ 10 ΣΤΙΣ 6 Η ΩΡΑ ΔΕΝ ΕΙΧΑ ΚΑΝΕΙ ΕΠΙΣΚΛΗΡΙΔΙΟ ΚΑΙ ΔΕΝ ΘΑ ΠΩ ΟΤΙ ΔΕΝ ΑΝΤΕΧΑ ΤΟΥΣ ΠΟΝΟΥΣ ΗΜΟΥΝ ΜΙΑ ΧΑΡΑ!ΤΟ ΜΩΡΑΚΙ ΜΑΣ ΟΜΩΣ ΗΤΑΝ ΛΙΓΟ ΨΗΛΑ ΚΑΙ ΠΑΙΔΕΥΤΗΚΑΜΕ ΓΙΑ ΝΑ ΚΑΤΕΒΕΙ.ΕΚΕΙ ΜΟΝΟ ΠΟΝΕΣΑ ΟΠΩΣ ΚΑΙ ΣΤΟ ΣΤΑΔΙΟ ΤΗΣ ΕΞΩΘΗΣΗΣ ΠΟΥ ΜΕ ΠΑΤΟΥΣΑΝ ΓΙΑ ΝΑ ΒΓΕΙ Ο ΜΙΚΡΟΥΛΗΣ .ΕΚΕΙ ΤΑ ΕΙΔΑ ΚΥΡΙΟΛΕΚΤΙΚΑ ΟΛΑ.ΑΛΛΑ ΑΠΟ ΤΙΣ 7,55 ΠΟΥ ΚΡΑΤΗΣΑ ΤΟ ΑΓΓΕΛΟΥΔΙ ΜΟΥ ΑΓΚΑΛΙΑ ΚΑΙ ΕΙΔΑ ΤΟΝ ΑΝΤΡΑ ΜΟΥ ΝΑ ΚΛΑΙΕΙ , ΤΑ ΞΕΧΑΣΑ ΟΛΑ.

ΚΑΙ ΣΤΟ ΕΠΟΜΕΝΟ ΠΑΙΔΑΚΙ , ΑΝ ΕΙΜΑΣΤΕ ΤΟ ΙΔΙΟ ΤΥΧΕΡΟΙ ΚΑΙ ΑΠΟΚΤΗΣΟΥΜΕ , ΘΑ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΓΕΝΝΗΣΩ ΕΤΣΙ.ΓΙΑ 10 ΜΕΡΕΣ ΕΛΕΓΑ ΤΟ ΚΑΤΟΡΘΩΜΑ ΜΟΥ , ΗΜΟΥΝ ΤΟΣΟ ΠΕΡΗΦΑΝΗ!!!ΤΩΡΑ ΠΡΟΣΓΙΩΘΗΚΑ.ΦΤΑΝΕΙ ΤΟΣΟ , ΛΕΣ ΚΑΙ ΜΟΝΟ ΕΓΩ ΓΕΝΝΗΣΑ!

ΟΥΤΕ ΠΟΛΛΑ ΠΟΝΑΚΙΑ ΕΙΧΑ ΜΕΤΑ, ΟΥΤΕ ΤΙΠΟΤΑ.ΟΛΑ ΗΤΑΝ ΥΠΟΦΕΡΤΑ.

ΤΩΡΑ ΕΧΕΙ ΑΛΛΑΞΕΙ Η ΖΩΗ ΜΑΣ.Ο ΜΙΚΡΟΥΛΗΣ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ 30 ΗΜΕΡΩΝ ΚΑΙ ΟΤΑΝ ΒΓΑΙΝΩ ΓΙΑ ΛΙΓΟ ΘΕΛΩ ΝΑ ΓΥΡΙΣΩ ΣΠΙΤΙ ΑΜΕΣΩΣ ΓΙΑΤΙ ΜΟΥ ΛΕΙΠΕΙ( ΕΓΩ ΠΟΥ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΣΑ ΝΑ ΚΑΤΣΩ ΜΕΣΑ!).ΕΝΑ ΘΑ ΣΑΣ ΠΩ...ΔΕΝ ΠΙΣΤΕΥΑ ΠΟΤΕ ΠΩΣ ΕΝΑ ΤΟΣΟ ΔΑ ΠΛΑΣΜΑΤΑΚΙ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΣΕ ΚΑΝΕΙ ΝΑ ΑΙΣΘΑΝΘΕΙΣ ΤΟΣΑ ΠΟΛΛΑ ......

ΕΥΧΟΜΑΙ ΣΕ ΟΛΕΣ ΣΑΣ ΟΤΙ ΕΠΙΘΥΜΗΤΕ ΝΑ ΕΡΘΕΙ ΜΕ ΟΠΟΙΟΔΗΠΟΤΕ ΤΡΟΠΟ, ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΣΗΜΑΣΙΑ

[spirgeo]

PINELOPI έγραψε:

Οι ωραιότερες ιστορίες που έχω ακούσει- διαβάσει ποτέ!!

Εχω συγκινηθεί πάρα πολύ κορίτσια.Νομίζω οτι τελικά το ομορφότερο πράγμα στο κόσμο δεν είναι ούτε τα λεφτά,ούτε η δόξα ούτε όλα αυτά τα χαζά που πολλές φορές κυνηγάμε,η γέννηση του παιδιού μας είναι το πιο ομορφο πράγμα στο κόσμο.Η πιο ωραία εμπειρία με τα πιο δυνατά συναισθήματα.Ίσως εμείς που δεν το έχουμε βιώσει ακόμα να μην το καταλαβαίνουμαι 100% αλλά για να συγκινούμαστε μόνο και μόνο απο το διάβασμα των αφηγήσεων σας....φαντάζομαι όταν το ζεις!!

Είναι άδικο που πολλές γυναίκες δεν θα μπορέσουν να το βιώσουν ποτέ.Ή άλλες που περνάνε τόσο μεγάλη ταλαιπωρία και ψυχική κούραση μέχρι να τα καταφέρουν ή άλλες που φτάνουν στη πηγή αλλά δεν πίνουν νερό τελικά...!!Γιατί άραγε ο Θεούλης να στερεί σε τόσες γυναίκες το δικαιωμα αυτό?Γιατί να μας ταλαιπωρεί τόσο πολύ?Γιατί σε κάποιες το δίνει απλόχερα κι εκείνες το πετάνε?

Εύχομαι σε εμας που περιμένουμε το θαύμα να μην μας ξεχάσει ο Θεούλης!!!

ΑΧ Πηνελοπη μου αυτα τα γιατι τα ειχα καθε βραδυ πριν κοιμηθω...αμετρητα γιατι αμετρητα κλαματα οταν ερχοταν η περιοδος και αλλα πολλα.Δεν ειναι πολυς ο καιρος που περασα ολα αυτα,αγωνιες αναμονη αλλα τωρα ολα πανε στο πισω μερος του μυαλου με την γεννηση των κοριτσιων.Δεν θα σου πω μην τα σκεφτεσαι τα γιατι...ειναι αδυνατον!Το ξερω γιατι τα περασα.Μεχρι να ερθει το μωρο σου ολο τετοια πραγματα θα σκεφτεσαι αλλα σου λεω σαν συμβουλη οτι μετα απο ολα αυτα που θα σκεφτεσαι θα λες θα ερθει και η σειρα μου.Και πιστεψε με ειλικρινα οτι συντομα θα ερθει και η δικη σου.

Πλεον ολες οι γυναικες μπορουν να αποκτησουν παιδι με τα μεσα που διαθετει η επιστημη.Να εισαι αισιοδοξη καρδια μου και ολα καλα θα πανε να μου το θυμηθεις!Και εμενα καποτε μου το ελεγαν και δεν το πιστευα..να που ηρθε και η σειρα μου...

[spirgeo]

PINELOPI έγραψε:

Οι ωραιότερες ιστορίες που έχω ακούσει- διαβάσει ποτέ!!

Εχω συγκινηθεί πάρα πολύ κορίτσια.Νομίζω οτι τελικά το ομορφότερο πράγμα στο κόσμο δεν είναι ούτε τα λεφτά,ούτε η δόξα ούτε όλα αυτά τα χαζά που πολλές φορές κυνηγάμε,η γέννηση του παιδιού μας είναι το πιο ομορφο πράγμα στο κόσμο.Η πιο ωραία εμπειρία με τα πιο δυνατά συναισθήματα.Ίσως εμείς που δεν το έχουμε βιώσει ακόμα να μην το καταλαβαίνουμαι 100% αλλά για να συγκινούμαστε μόνο και μόνο απο το διάβασμα των αφηγήσεων σας....φαντάζομαι όταν το ζεις!!

Είναι άδικο που πολλές γυναίκες δεν θα μπορέσουν να το βιώσουν ποτέ.Ή άλλες που περνάνε τόσο μεγάλη ταλαιπωρία και ψυχική κούραση μέχρι να τα καταφέρουν ή άλλες που φτάνουν στη πηγή αλλά δεν πίνουν νερό τελικά...!!Γιατί άραγε ο Θεούλης να στερεί σε τόσες γυναίκες το δικαιωμα αυτό?Γιατί να μας ταλαιπωρεί τόσο πολύ?Γιατί σε κάποιες το δίνει απλόχερα κι εκείνες το πετάνε?

Εύχομαι σε εμας που περιμένουμε το θαύμα να μην μας ξεχάσει ο Θεούλης!!!

ΑΧ Πηνελοπη μου αυτα τα γιατι τα ειχα καθε βραδυ πριν κοιμηθω...αμετρητα γιατι αμετρητα κλαματα οταν ερχοταν η περιοδος και αλλα πολλα.Δεν ειναι πολυς ο καιρος που περασα ολα αυτα,αγωνιες αναμονη αλλα τωρα ολα πανε στο πισω μερος του μυαλου με την γεννηση των κοριτσιων.Δεν θα σου πω μην τα σκεφτεσαι τα γιατι...ειναι αδυνατον!Το ξερω γιατι τα περασα.Μεχρι να ερθει το μωρο σου ολο τετοια πραγματα θα σκεφτεσαι αλλα σου λεω σαν συμβουλη οτι μετα απο ολα αυτα που θα σκεφτεσαι θα λες θα ερθει και η σειρα μου.Και πιστεψε με ειλικρινα οτι συντομα θα ερθει και η δικη σου.

Πλεον ολες οι γυναικες μπορουν να αποκτησουν παιδι με τα μεσα που διαθετει η επιστημη.Να εισαι αισιοδοξη καρδια μου και ολα καλα θα πανε να μου το θυμηθεις!Και εμενα καποτε μου το ελεγαν και δεν το πιστευα..να που ηρθε και η σειρα μου...

[spirgeo]

PINELOPI έγραψε:

Οι ωραιότερες ιστορίες που έχω ακούσει- διαβάσει ποτέ!!

Εχω συγκινηθεί πάρα πολύ κορίτσια.Νομίζω οτι τελικά το ομορφότερο πράγμα στο κόσμο δεν είναι ούτε τα λεφτά,ούτε η δόξα ούτε όλα αυτά τα χαζά που πολλές φορές κυνηγάμε,η γέννηση του παιδιού μας είναι το πιο ομορφο πράγμα στο κόσμο.Η πιο ωραία εμπειρία με τα πιο δυνατά συναισθήματα.Ίσως εμείς που δεν το έχουμε βιώσει ακόμα να μην το καταλαβαίνουμαι 100% αλλά για να συγκινούμαστε μόνο και μόνο απο το διάβασμα των αφηγήσεων σας....φαντάζομαι όταν το ζεις!!

Είναι άδικο που πολλές γυναίκες δεν θα μπορέσουν να το βιώσουν ποτέ.Ή άλλες που περνάνε τόσο μεγάλη ταλαιπωρία και ψυχική κούραση μέχρι να τα καταφέρουν ή άλλες που φτάνουν στη πηγή αλλά δεν πίνουν νερό τελικά...!!Γιατί άραγε ο Θεούλης να στερεί σε τόσες γυναίκες το δικαιωμα αυτό?Γιατί να μας ταλαιπωρεί τόσο πολύ?Γιατί σε κάποιες το δίνει απλόχερα κι εκείνες το πετάνε?

Εύχομαι σε εμας που περιμένουμε το θαύμα να μην μας ξεχάσει ο Θεούλης!!!

ΑΧ Πηνελοπη μου αυτα τα γιατι τα ειχα καθε βραδυ πριν κοιμηθω...αμετρητα γιατι αμετρητα κλαματα οταν ερχοταν η περιοδος και αλλα πολλα.Δεν ειναι πολυς ο καιρος που περασα ολα αυτα,αγωνιες αναμονη αλλα τωρα ολα πανε στο πισω μερος του μυαλου με την γεννηση των κοριτσιων.Δεν θα σου πω μην τα σκεφτεσαι τα γιατι...ειναι αδυνατον!Το ξερω γιατι τα περασα.Μεχρι να ερθει το μωρο σου ολο τετοια πραγματα θα σκεφτεσαι αλλα σου λεω σαν συμβουλη οτι μετα απο ολα αυτα που θα σκεφτεσαι θα λες θα ερθει και η σειρα μου.Και πιστεψε με ειλικρινα οτι συντομα θα ερθει και η δικη σου.

Πλεον ολες οι γυναικες μπορουν να αποκτησουν παιδι με τα μεσα που διαθετει η επιστημη.Να εισαι αισιοδοξη καρδια μου και ολα καλα θα πανε να μου το θυμηθεις!Και εμενα καποτε μου το ελεγαν και δεν το πιστευα..να που ηρθε και η σειρα μου...

[spirgeo]

PINELOPI έγραψε:

Οι ωραιότερες ιστορίες που έχω ακούσει- διαβάσει ποτέ!!

Εχω συγκινηθεί πάρα πολύ κορίτσια.Νομίζω οτι τελικά το ομορφότερο πράγμα στο κόσμο δεν είναι ούτε τα λεφτά,ούτε η δόξα ούτε όλα αυτά τα χαζά που πολλές φορές κυνηγάμε,η γέννηση του παιδιού μας είναι το πιο ομορφο πράγμα στο κόσμο.Η πιο ωραία εμπειρία με τα πιο δυνατά συναισθήματα.Ίσως εμείς που δεν το έχουμε βιώσει ακόμα να μην το καταλαβαίνουμαι 100% αλλά για να συγκινούμαστε μόνο και μόνο απο το διάβασμα των αφηγήσεων σας....φαντάζομαι όταν το ζεις!!

Είναι άδικο που πολλές γυναίκες δεν θα μπορέσουν να το βιώσουν ποτέ.Ή άλλες που περνάνε τόσο μεγάλη ταλαιπωρία και ψυχική κούραση μέχρι να τα καταφέρουν ή άλλες που φτάνουν στη πηγή αλλά δεν πίνουν νερό τελικά...!!Γιατί άραγε ο Θεούλης να στερεί σε τόσες γυναίκες το δικαιωμα αυτό?Γιατί να μας ταλαιπωρεί τόσο πολύ?Γιατί σε κάποιες το δίνει απλόχερα κι εκείνες το πετάνε?

Εύχομαι σε εμας που περιμένουμε το θαύμα να μην μας ξεχάσει ο Θεούλης!!!

ΑΧ Πηνελοπη μου αυτα τα γιατι τα ειχα καθε βραδυ πριν κοιμηθω...αμετρητα γιατι αμετρητα κλαματα οταν ερχοταν η περιοδος και αλλα πολλα.Δεν ειναι πολυς ο καιρος που περασα ολα αυτα,αγωνιες αναμονη αλλα τωρα ολα πανε στο πισω μερος του μυαλου με την γεννηση των κοριτσιων.Δεν θα σου πω μην τα σκεφτεσαι τα γιατι...ειναι αδυνατον!Το ξερω γιατι τα περασα.Μεχρι να ερθει το μωρο σου ολο τετοια πραγματα θα σκεφτεσαι αλλα σου λεω σαν συμβουλη οτι μετα απο ολα αυτα που θα σκεφτεσαι θα λες θα ερθει και η σειρα μου.Και πιστεψε με ειλικρινα οτι συντομα θα ερθει και η δικη σου.

Πλεον ολες οι γυναικες μπορουν να αποκτησουν παιδι με τα μεσα που διαθετει η επιστημη.Να εισαι αισιοδοξη καρδια μου και ολα καλα θα πανε να μου το θυμηθεις!Και εμενα καποτε μου το ελεγαν και δεν το πιστευα..να που ηρθε και η σειρα μου...

[spirgeo]

Κοριτσια ολες οι ιστοριες ειναι τοσο συγκινητικες αφου εκλαιγα σε καθε ιστορια που διαβαζα.Θα σας πω και εγω την δικη μου.

Με τον αντρα μου γνωριστηκαμε ενω εγω ημουν φοιτητρια και ηρθα εδω στην Ξανθη στην φιλη μου και πλεον κουμπαρα μας για ενα τριημερο 28ης.Μου λεει θα ερθει και ενας φιλος μου (θα βγαιναμε εξω στα μπουζουκια) και λεω οκ.Οταν τον γνωρισα δεν εδωσα σημασια δεν μου εκανε εντυπωση εμφανισιακα τουλαχιστον αρχικα.Αυτος ομως με ειχε καρφωσει με το βλεμα του.Για να μην τα πολυλογω εδεσε το γλυκο απο την αρχη καλα και μετα εφαγα τετοιο κολλημα οσο τον γνωριζα γιατι δεν ηταν σαν τα παιδακια που γνωριζα αλλα ενας ωριμος αντρας που ηξερε τι ηθελε απο την ζωη του και απο μενα.Οσο περνουσε ο καιρος εβλεπα ποσο πολυ ταιριαζαμε και σε λιγους μηνες 6 απο οταν τα φτιαξαμε μου ειπε δεν γινεται να ερχεσαι εδω και να μην το ξερουν οι δικοι σου..δεν ειναι σωστο.Και ετσι τον γνωρισα στους δικους μου και δωσαμε λογο.Μετα απο εναν χρονο σχεσης αρραβωνιαστηκαμε και μετα απο 2 χρονια σχεσης παντρευτηκαμε.Ολοι μου ελεγαν εισαι μικρη... ειστε πολυ λιγο μαζι...που θα πας σε αλλη πολη χωρις να τον ξερεις καλα καλα...εγω ομως ηξερα με τι ανθρωπο ειχα να κανω και εκανα το βημα και εφυγα απο την πολη μου απο τους γονεις μου απο τις αδερφες μου απο τους φιλους μου.Στην αρχη μου κοστησε πολυ γιατι ημουν μονη μου σε μια αγνωστη πολη χωρις κανεναν..εκτος απο την κουτμπαρα μου αλλα και αυτην δεν ειχα την δυνατοτητα να την βλεπω συνεχεια.

Αφου επιασα δουλεια στο νοσοκομειο με συμβαση τα πραγματα εγιναν καλυτερα απο οικονομικης αποψης αλλα και εγω ενιωθα καλυτερα γιατι εκανα φιλιες και γνωριμιες.Και ετσι ειπα στον αντρα μου αφου καναμε και τον θρησκευτικο γαμο να βαλουμε μπρος για κανενα παιδι γιατι δεν θα ξεχασω μια κοπελα στην δουλεια που ειχε υοθετησει παιδι,μου ελεγε:Σπυριδουλα βαλτε μπρος για κανενα παιδι γιατι τωρα δεν θελετε εσεις μετα μπορει να μην ερχεται αυτο.Και αυτο το ελεγε γιατι ο αντρας μου ηθελε πρωτα να διοριστω ως μονιμη και μετα να κανουμε παιδι αλλα εγω του ελεγα δεν πειραζει αφου σιγουρα θα διοριστω με τον βαθμο που ειχα.Αλλα αυτος επεμενε.Ετσι περασαν τρια χρονια περιπου απο τον θρησκευτικο και απο τον διοριμο και απο τις προσπαθειες για παιδι.Σ΄αυτα τα τρια χρονια περασα πολλα...στην αρχη περιμενα πως και πως να μην μου ερθει η περιοδος..μετα το αφησα στην τυχη αλλα με τις βαρδιες που ειχαμε και οι 2 δεν ειχαμε και επαφες πολλες και ιδιως τις γονιμες θα δουλευαμε και οι δυο ο ενας απογευμα και ο αλλος νυχτα.π.χ.Οταν ομως περνουσαν οι μηνες αποφασισα να παω να κανω εναν προγεννετικο ελεγχο να δω μηπως εχω κατι ορμονικο αλλα ολες οι εξετασεις βγηκαν πολυ καλες και στον γυναικολογο που πηγα ολα οκ.Τοτε τι φταιει?Εκανε και ο αντρας μου σπερμοδιαγραμμα και αυτο μια χαρα.Αλλα τιποτα...Λεω το αγχος μας εχει καταστρεψει ψυχολογικα και τους δυο μας.Αποφασισαμε να κανουμε ενα ταξιδι.Τον γυρι της Πελοποννησου γενικα πηγαμε σε πολλα μερη αλλα δεν ειναι του παροντος.Οταν γυρισαμε μετα απο καποιες μερες ενω περιμενα ππεριοδο μου ηρθε αιμα αλλα περιεργο αιμα ενα σκουρο ροζ και η ποσοτητα λιγη.Περιμενα να μου ερθει η περιοδος κανονηκα αλλα τιποτα συνεχεια αυτο το χρωμα ...για 8 μερες ενω ηγ περιοδος μου κρατουσε 4 μερες.Λεω κατι δεν παει καλα.Περνω τηλ.την μαια απο την δουλεια και μου λεει κανε τεστ.Εκανα τεστ και βγηκε θετικο αλλα ηξερα απο μεσα οτι κατι δεν παει καλα ...ο αντρας μου χοροπηδουσε απο χαρα αλλα εγω του ειπα μην χαιρεσαι τζαμπα γιατι εχω αιμα και δεν ειναι καλος οιονος.Ετσι πηγαμε στο νοσοκομειο αλλα στον υπερηχο δεν φαινοταν τιποτα και ετσι εκανα χοριακη η οποια βγηκε θετικη αλλα την επομενη μειωθηκε μετα ανεβηκε λιγο και μετα επεσε τελειως..ηταν παλλινδρομη και μολις μου εκανε υπερηχο ο γυναικολος μου δεν χρειαστηκε να μου πει το δυσαρεστο γιατι το ειδα (λογω επαγγελματος ηξερα να διαβαζω τους υπερηχους)ισως και γι΄αυτο δεν το πηρα και τοσο βαρια...οχι οτι δεν εκλαψα οχι οτι δεν πονεσα αλλα ηξερα οτι θα γινει καποια στιγμη.Ο γιατρος μου ειπε να περιμενουμε 2 -3 κυκλους και μετα θα με εβλεπε κολπικα για να μου δινει τις γονιμες μερες και αν δεν γινοταν τιποτα σε 4-5 μηνες τοτε θα προχωρουσαμε σε αλλα.Αλλα δεν χρειαστηκε γιατι μου εκανε μια προκληση ωοθηλακορηξιας (για ενα καλυτερο και ποιοτικο ωαριο)μου εδωσε τις γονιμες μερες και οταν εκανα το τεστ ημουν στην αδερφη μου που ειχε γεννησει και υπολογισα τις μερες και λεω..ΕΧΩ ΚΑΘΥΣΤΕΡΗΣΗ!!! και πηγα να κανω χοριακη η οποια βγηκε θετικοτατη!!!Το ηξερα οτι θα πηγαινε μια χαρα το ειχα προαισθημα οτι οτι και να γινοταν αυτην η εγκυμοσυνη θα πηγαινε μια χαρα οπως και εγινε.

Οταν πηρα τον αντρα μου τηλ.χαρηκε τοσο πολυ...μου λεει αντε ελα τωρα εδω και αστην αδερφη σου...Γυρισα και πηγαμε κατευθειαν στον γιατρο και ειδαμε την κουκιδα..μετα απο μια βδομαδα ακουσαμε και την καρδια και μετα απο εναν μηνα περιπου εκει που με εβλεπε ο γιατρος στον κολπικο υηπερηχο μου λεει.Τι ειπαμε οτι εχουμε? και λεω τι εχουμε γιατρε?α λεει εχουμε δυο μωρα και ακουσαμε και τις 2 καρδουλες..δεν αντεξα και με πηραν τα κλαματα και σκεφτηκα:Θεε μου μπορει να ταλαιπωρηθηκα αλλα μου εδωσες διπλο δωρο ..ποσο τυχερη ειμαι...

Βεβαια η διδυμη κυηση ειναι υψηλου κινδυνου και το πρωτο τριμηνο την εβγαλα ξαπλα,αλλα και μετα ηθελε πολυ προσοχη.Αυτα ομως περασαν και οταν ηρθε η ωρα της καισαρικης λεω ολα τελειωσαν και ολα αρχιζουν.Οταν ακουσα το πρωτο κλαμα λεω γιατρε βγηκε η πρωτη?μου λεει και οι δυο βγηκαν.Αλλα το κλαμα της δευτερης ηταν σαν νιαουρισμα.Βλεπω την μαια να παιρνει το ενα το μωρο γυμνο και να τρεχει τρομαγμενη..λεω τι εγινε?περιμενε μου λεει ο αναισθησιολογος παω να δω και θα σου πω.Ερχεται μεσα η μαια και λεει στον γυναικολογο γιατρε η μικρη δεν παει καλα...αρχισα να κλαιω αλλα δεν πανικοβληθηκα γιατι ηξερα οτι ολα θα πηγαιναν καλα δεν ξερω πως αλλα το ηξερα κατι μου ελεγε μεσα μου οτι θα τα καταφαρει μια χαρα.Μετα ηρθε ο αναισθησιολογος και μου λεει μην στεναχωριεσαι καταπιε λιγο παραπανω υγρο ολα θα πανε καλα.Ετσι και εγινε.Στην αρχη της ειχαν στην θερμοκοιτιδα προληπτικα και μετα απο 6 ωρες τις εφεραν στο δωματιο.Η χαρα μου ηταν απεριγραπτη!!!!Τις πηρα και τις 2 αγκαλια και βγαιναμε φωτογραφιες....τωρα ειμαστε στο σπιτακι μας 20 ημερων και τωρα ηρθε η ωρα να ταισω την μια.Φιλακιαααααα

[spirgeo]

Κοριτσια ολες οι ιστοριες ειναι τοσο συγκινητικες αφου εκλαιγα σε καθε ιστορια που διαβαζα.Θα σας πω και εγω την δικη μου.

Με τον αντρα μου γνωριστηκαμε ενω εγω ημουν φοιτητρια και ηρθα εδω στην Ξανθη στην φιλη μου και πλεον κουμπαρα μας για ενα τριημερο 28ης.Μου λεει θα ερθει και ενας φιλος μου (θα βγαιναμε εξω στα μπουζουκια) και λεω οκ.Οταν τον γνωρισα δεν εδωσα σημασια δεν μου εκανε εντυπωση εμφανισιακα τουλαχιστον αρχικα.Αυτος ομως με ειχε καρφωσει με το βλεμα του.Για να μην τα πολυλογω εδεσε το γλυκο απο την αρχη καλα και μετα εφαγα τετοιο κολλημα οσο τον γνωριζα γιατι δεν ηταν σαν τα παιδακια που γνωριζα αλλα ενας ωριμος αντρας που ηξερε τι ηθελε απο την ζωη του και απο μενα.Οσο περνουσε ο καιρος εβλεπα ποσο πολυ ταιριαζαμε και σε λιγους μηνες 6 απο οταν τα φτιαξαμε μου ειπε δεν γινεται να ερχεσαι εδω και να μην το ξερουν οι δικοι σου..δεν ειναι σωστο.Και ετσι τον γνωρισα στους δικους μου και δωσαμε λογο.Μετα απο εναν χρονο σχεσης αρραβωνιαστηκαμε και μετα απο 2 χρονια σχεσης παντρευτηκαμε.Ολοι μου ελεγαν εισαι μικρη... ειστε πολυ λιγο μαζι...που θα πας σε αλλη πολη χωρις να τον ξερεις καλα καλα...εγω ομως ηξερα με τι ανθρωπο ειχα να κανω και εκανα το βημα και εφυγα απο την πολη μου απο τους γονεις μου απο τις αδερφες μου απο τους φιλους μου.Στην αρχη μου κοστησε πολυ γιατι ημουν μονη μου σε μια αγνωστη πολη χωρις κανεναν..εκτος απο την κουτμπαρα μου αλλα και αυτην δεν ειχα την δυνατοτητα να την βλεπω συνεχεια.

Αφου επιασα δουλεια στο νοσοκομειο με συμβαση τα πραγματα εγιναν καλυτερα απο οικονομικης αποψης αλλα και εγω ενιωθα καλυτερα γιατι εκανα φιλιες και γνωριμιες.Και ετσι ειπα στον αντρα μου αφου καναμε και τον θρησκευτικο γαμο να βαλουμε μπρος για κανενα παιδι γιατι δεν θα ξεχασω μια κοπελα στην δουλεια που ειχε υοθετησει παιδι,μου ελεγε:Σπυριδουλα βαλτε μπρος για κανενα παιδι γιατι τωρα δεν θελετε εσεις μετα μπορει να μην ερχεται αυτο.Και αυτο το ελεγε γιατι ο αντρας μου ηθελε πρωτα να διοριστω ως μονιμη και μετα να κανουμε παιδι αλλα εγω του ελεγα δεν πειραζει αφου σιγουρα θα διοριστω με τον βαθμο που ειχα.Αλλα αυτος επεμενε.Ετσι περασαν τρια χρονια περιπου απο τον θρησκευτικο και απο τον διοριμο και απο τις προσπαθειες για παιδι.Σ΄αυτα τα τρια χρονια περασα πολλα...στην αρχη περιμενα πως και πως να μην μου ερθει η περιοδος..μετα το αφησα στην τυχη αλλα με τις βαρδιες που ειχαμε και οι 2 δεν ειχαμε και επαφες πολλες και ιδιως τις γονιμες θα δουλευαμε και οι δυο ο ενας απογευμα και ο αλλος νυχτα.π.χ.Οταν ομως περνουσαν οι μηνες αποφασισα να παω να κανω εναν προγεννετικο ελεγχο να δω μηπως εχω κατι ορμονικο αλλα ολες οι εξετασεις βγηκαν πολυ καλες και στον γυναικολογο που πηγα ολα οκ.Τοτε τι φταιει?Εκανε και ο αντρας μου σπερμοδιαγραμμα και αυτο μια χαρα.Αλλα τιποτα...Λεω το αγχος μας εχει καταστρεψει ψυχολογικα και τους δυο μας.Αποφασισαμε να κανουμε ενα ταξιδι.Τον γυρι της Πελοποννησου γενικα πηγαμε σε πολλα μερη αλλα δεν ειναι του παροντος.Οταν γυρισαμε μετα απο καποιες μερες ενω περιμενα ππεριοδο μου ηρθε αιμα αλλα περιεργο αιμα ενα σκουρο ροζ και η ποσοτητα λιγη.Περιμενα να μου ερθει η περιοδος κανονηκα αλλα τιποτα συνεχεια αυτο το χρωμα ...για 8 μερες ενω ηγ περιοδος μου κρατουσε 4 μερες.Λεω κατι δεν παει καλα.Περνω τηλ.την μαια απο την δουλεια και μου λεει κανε τεστ.Εκανα τεστ και βγηκε θετικο αλλα ηξερα απο μεσα οτι κατι δεν παει καλα ...ο αντρας μου χοροπηδουσε απο χαρα αλλα εγω του ειπα μην χαιρεσαι τζαμπα γιατι εχω αιμα και δεν ειναι καλος οιονος.Ετσι πηγαμε στο νοσοκομειο αλλα στον υπερηχο δεν φαινοταν τιποτα και ετσι εκανα χοριακη η οποια βγηκε θετικη αλλα την επομενη μειωθηκε μετα ανεβηκε λιγο και μετα επεσε τελειως..ηταν παλλινδρομη και μολις μου εκανε υπερηχο ο γυναικολος μου δεν χρειαστηκε να μου πει το δυσαρεστο γιατι το ειδα (λογω επαγγελματος ηξερα να διαβαζω τους υπερηχους)ισως και γι΄αυτο δεν το πηρα και τοσο βαρια...οχι οτι δεν εκλαψα οχι οτι δεν πονεσα αλλα ηξερα οτι θα γινει καποια στιγμη.Ο γιατρος μου ειπε να περιμενουμε 2 -3 κυκλους και μετα θα με εβλεπε κολπικα για να μου δινει τις γονιμες μερες και αν δεν γινοταν τιποτα σε 4-5 μηνες τοτε θα προχωρουσαμε σε αλλα.Αλλα δεν χρειαστηκε γιατι μου εκανε μια προκληση ωοθηλακορηξιας (για ενα καλυτερο και ποιοτικο ωαριο)μου εδωσε τις γονιμες μερες και οταν εκανα το τεστ ημουν στην αδερφη μου που ειχε γεννησει και υπολογισα τις μερες και λεω..ΕΧΩ ΚΑΘΥΣΤΕΡΗΣΗ!!! και πηγα να κανω χοριακη η οποια βγηκε θετικοτατη!!!Το ηξερα οτι θα πηγαινε μια χαρα το ειχα προαισθημα οτι οτι και να γινοταν αυτην η εγκυμοσυνη θα πηγαινε μια χαρα οπως και εγινε.

Οταν πηρα τον αντρα μου τηλ.χαρηκε τοσο πολυ...μου λεει αντε ελα τωρα εδω και αστην αδερφη σου...Γυρισα και πηγαμε κατευθειαν στον γιατρο και ειδαμε την κουκιδα..μετα απο μια βδομαδα ακουσαμε και την καρδια και μετα απο εναν μηνα περιπου εκει που με εβλεπε ο γιατρος στον κολπικο υηπερηχο μου λεει.Τι ειπαμε οτι εχουμε? και λεω τι εχουμε γιατρε?α λεει εχουμε δυο μωρα και ακουσαμε και τις 2 καρδουλες..δεν αντεξα και με πηραν τα κλαματα και σκεφτηκα:Θεε μου μπορει να ταλαιπωρηθηκα αλλα μου εδωσες διπλο δωρο ..ποσο τυχερη ειμαι...

Βεβαια η διδυμη κυηση ειναι υψηλου κινδυνου και το πρωτο τριμηνο την εβγαλα ξαπλα,αλλα και μετα ηθελε πολυ προσοχη.Αυτα ομως περασαν και οταν ηρθε η ωρα της καισαρικης λεω ολα τελειωσαν και ολα αρχιζουν.Οταν ακουσα το πρωτο κλαμα λεω γιατρε βγηκε η πρωτη?μου λεει και οι δυο βγηκαν.Αλλα το κλαμα της δευτερης ηταν σαν νιαουρισμα.Βλεπω την μαια να παιρνει το ενα το μωρο γυμνο και να τρεχει τρομαγμενη..λεω τι εγινε?περιμενε μου λεει ο αναισθησιολογος παω να δω και θα σου πω.Ερχεται μεσα η μαια και λεει στον γυναικολογο γιατρε η μικρη δεν παει καλα...αρχισα να κλαιω αλλα δεν πανικοβληθηκα γιατι ηξερα οτι ολα θα πηγαιναν καλα δεν ξερω πως αλλα το ηξερα κατι μου ελεγε μεσα μου οτι θα τα καταφαρει μια χαρα.Μετα ηρθε ο αναισθησιολογος και μου λεει μην στεναχωριεσαι καταπιε λιγο παραπανω υγρο ολα θα πανε καλα.Ετσι και εγινε.Στην αρχη της ειχαν στην θερμοκοιτιδα προληπτικα και μετα απο 6 ωρες τις εφεραν στο δωματιο.Η χαρα μου ηταν απεριγραπτη!!!!Τις πηρα και τις 2 αγκαλια και βγαιναμε φωτογραφιες....τωρα ειμαστε στο σπιτακι μας 20 ημερων και τωρα ηρθε η ωρα να ταισω την μια.Φιλακιαααααα