Ιστορίες τοκετού!

[mitsakii]

και κατι τελευταιο κοριτσαρες μου... μη μου αγχωνεστε καθολου!! αφου τα καταφερα ΕΓΩ,που εβλεπα βελονα και λιποθυμουσα :woohoo: σιγουρα ολες θα τα πατε μια χαρα!!!!!!!!!!!

σας φιλω κι ελπιζω να μη σας κουρασα!

[mitsakii]

και κατι τελευταιο κοριτσαρες μου... μη μου αγχωνεστε καθολου!! αφου τα καταφερα ΕΓΩ,που εβλεπα βελονα και λιποθυμουσα :woohoo: σιγουρα ολες θα τα πατε μια χαρα!!!!!!!!!!!

σας φιλω κι ελπιζω να μη σας κουρασα!

[mitsakii]

και κατι τελευταιο κοριτσαρες μου... μη μου αγχωνεστε καθολου!! αφου τα καταφερα ΕΓΩ,που εβλεπα βελονα και λιποθυμουσα :woohoo: σιγουρα ολες θα τα πατε μια χαρα!!!!!!!!!!!

σας φιλω κι ελπιζω να μη σας κουρασα!

[dolfin]

γραψτα κι αλλες ιστοριες.εχουν πολυ ενδιαφερον

[dolfin]

γραψτα κι αλλες ιστοριες.εχουν πολυ ενδιαφερον

[dolfin]

γραψτα κι αλλες ιστοριες.εχουν πολυ ενδιαφερον

[zouzou]

Αχ κοριτσια πολλυ ωραιες συγκινητικες και ανθρωπινες οι ιστοριες σας!

Να χαιρεστε ολες τα παιδακια σας!!!

Και σε εμας που κοντευουμε σε αυτη τη στιγμη υπομονη και κουραγιο!!!

Και ποτε να μην ξεχναμε και τις μανουλες που προσπαθουνε για το ευτυχες γεγονος.........Να ευχηθω να δουνε γρηγορα τα πρωτα αποτελεσματα των προσπαθιων τους!!!

Περιμενουμε κι αλλες ιστοριες.... :) :) :) :) :) :)

[zouzou]

Αχ κοριτσια πολλυ ωραιες συγκινητικες και ανθρωπινες οι ιστοριες σας!

Να χαιρεστε ολες τα παιδακια σας!!!

Και σε εμας που κοντευουμε σε αυτη τη στιγμη υπομονη και κουραγιο!!!

Και ποτε να μην ξεχναμε και τις μανουλες που προσπαθουνε για το ευτυχες γεγονος.........Να ευχηθω να δουνε γρηγορα τα πρωτα αποτελεσματα των προσπαθιων τους!!!

Περιμενουμε κι αλλες ιστοριες.... :) :) :) :) :) :)

[zouzou]

Αχ κοριτσια πολλυ ωραιες συγκινητικες και ανθρωπινες οι ιστοριες σας!

Να χαιρεστε ολες τα παιδακια σας!!!

Και σε εμας που κοντευουμε σε αυτη τη στιγμη υπομονη και κουραγιο!!!

Και ποτε να μην ξεχναμε και τις μανουλες που προσπαθουνε για το ευτυχες γεγονος.........Να ευχηθω να δουνε γρηγορα τα πρωτα αποτελεσματα των προσπαθιων τους!!!

Περιμενουμε κι αλλες ιστοριες.... :) :) :) :) :) :)

[veta]

MITSAKI ΠΟΛΥ ΣΥΓΚΗΝΗΤΙΚΗ Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΣΟΥ.ΝΑ ΧΑΙΡΕΣΑΙ ΤΟ ΜΩΡΑΚΙ ΣΟΥ ΚΑΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΠΑΝΤΑ ΓΕΡΟ.

ΚΙ ΕΓΩ ΠΕΡΙΜΕΝΩ ΤΟΝ ΜΠΕΜΠΗ ΜΑΣ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΘΑ ΑΦΗΓΗΘΩ ΚΑΙ ΕΓΩ ΤΗΝ ΔΙΚΙΑ ΜΟΥ ΙΣΤΟΡΙΑ.

[veta]

MITSAKI ΠΟΛΥ ΣΥΓΚΗΝΗΤΙΚΗ Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΣΟΥ.ΝΑ ΧΑΙΡΕΣΑΙ ΤΟ ΜΩΡΑΚΙ ΣΟΥ ΚΑΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΠΑΝΤΑ ΓΕΡΟ.

ΚΙ ΕΓΩ ΠΕΡΙΜΕΝΩ ΤΟΝ ΜΠΕΜΠΗ ΜΑΣ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΘΑ ΑΦΗΓΗΘΩ ΚΑΙ ΕΓΩ ΤΗΝ ΔΙΚΙΑ ΜΟΥ ΙΣΤΟΡΙΑ.

[veta]

MITSAKI ΠΟΛΥ ΣΥΓΚΗΝΗΤΙΚΗ Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΣΟΥ.ΝΑ ΧΑΙΡΕΣΑΙ ΤΟ ΜΩΡΑΚΙ ΣΟΥ ΚΑΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΠΑΝΤΑ ΓΕΡΟ.

ΚΙ ΕΓΩ ΠΕΡΙΜΕΝΩ ΤΟΝ ΜΠΕΜΠΗ ΜΑΣ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΘΑ ΑΦΗΓΗΘΩ ΚΑΙ ΕΓΩ ΤΗΝ ΔΙΚΙΑ ΜΟΥ ΙΣΤΟΡΙΑ.

[mitsakii]

vetουλα μου,με το καλο ευχομαι να πανε ολα καλα!!

μην ανησυχεις για τιποτα...

με τον τοκετο ερχονται τα μωρακια μας στο κοσμο και τον ομορφαινουν,στη ζωη μας και της δινουν αληθινο νοημα... αυτο και μονο,καθιστα τον τοκετο την ομορφοτερη και σπουδαιοτερη στιγμη της ζωης μας........

[mitsakii]

vetουλα μου,με το καλο ευχομαι να πανε ολα καλα!!

μην ανησυχεις για τιποτα...

με τον τοκετο ερχονται τα μωρακια μας στο κοσμο και τον ομορφαινουν,στη ζωη μας και της δινουν αληθινο νοημα... αυτο και μονο,καθιστα τον τοκετο την ομορφοτερη και σπουδαιοτερη στιγμη της ζωης μας........

[mitsakii]

vetουλα μου,με το καλο ευχομαι να πανε ολα καλα!!

μην ανησυχεις για τιποτα...

με τον τοκετο ερχονται τα μωρακια μας στο κοσμο και τον ομορφαινουν,στη ζωη μας και της δινουν αληθινο νοημα... αυτο και μονο,καθιστα τον τοκετο την ομορφοτερη και σπουδαιοτερη στιγμη της ζωης μας........

[mom 3]

Κοριτσια καιρο ειχα να κλαψω κοσο πολυ!!!

Τι ομορφες και συγκινητικες που ειναι οι ιστοριες σας ....

Ειναι να υποκλινεται κανεις μπροστα σ αυτο το θαυμα που λεγεται γεννηση....

Συγχαρητηρια σε ολες εσας και κυριως σε εκεινες που προσπαθησαν τοσο πολυ και με μεγαλο κοπο ν αποκτησουν ενα μωρο!!

Επισης ευχομαι σε ολες εκεινες που ειναι ακομα στη προσπαθεια να μην απελπιζονται και να αντλουν υπομονη και κουραγιο απο ολες αυτες τις ιστοριες που οσο κι αν ακουγονται ακραιες ειναι αληθινες και γραμμενες με μεγαλη αγαπη και με γλυκο, γλυκο happy end!!

Να λοιπον και οι δικη μου ιστορια..

Στο πρωτο μου γιο η ΠΗΤ ηταν το Πασχα του 2001 και ετσι μετα απο συμβουλη του γιατρου μου καθως το παιδι ειχε παρει θεση κανονισαμε προκληση τοκετου με τεχνητους πονους !!Ημουν τοσο χαρουμενη που θα ειχαμε αγκαλια το μωρακι μας το Πασχα οπου παρεπιπτοντως θα ηταν και η γιορτη του ,καθως και του μπαμπα μου και του πεθερου μου!!

Ετσι λοιπον πηγαμε το πρωι της κυριακης των Βαιων οπου με ετοιμασαν και με υποβαλαν σε τεχνητους πονους ομως μετα απο 6 ωρες ειχα επιτελους διαστολη 3 εκ.!!Μου εκαναν επισκληριδιο αν και ημουν τοσο χαρουμενη που ολα ειχαν ξεκινησει που δε με ενοιαζαν οι πονοι που ενοιωθα ....

Ελεγα μεσα μου οτι θα τα καταφερω να γεννησω και οτι θα περιμενα οσο κι αν χρειαζοταν!!Και πραγματι χρειαστηκε να περιμενω ποοοολυυυυυ!!!Η αληθεια ειναι οτι ειχα μια μεγαλη φοβια με το θεμα της καισαρικης και το ειχα συζητησει και με το γιατρο μου να ειναι η εεεεσχατη λυση!!!Αλλες 6 ωρες και ειχα διαστολη 6 εκ!! Ο γιατρος μου ελεγε οτι επιανε το κεφαλακι του αλλα ο μπεμπης μας εσμπρωχνε λιγο στραβα!!!! Περασαν λοιπον αλλες 2 ωρες και η διαστολη στο 6 εκ σταματημενη!!Ο γιατρος αρχισε ν ανησηχει αλλα χωρις να μου το πει (το εβλεπα στο προσωπο του ) και καρφωνε συνεχεια τα ματια του στο μηχανημα!!Καποια στιγμη λοιπον και μετα απο 16 ωρες του λεω μην ανησηχεις αντεχω κι αλλο τοσο αρκει να μη κανω κασαρικη!!

Εκεινος με καθησυχασε αλλα μετα απο λιγο καρφωσε και παλι τα ματια του στο μηχανημα και μου ειπε ... εσυ κοριτσι μου θα αντεχες αλλες δυο μερες αλλα ο γιος σου δεν αντεχει αλλο!!Πρεπει να σου τον παρω με καισαρικη!!

Ηταν η πιο δυσκολη στιγμη της ζωης μου ....αγωνιουσα τοσο πολυ για το μωρο που εκλαιγα ασταματητα με λυγμους ειδικα τη στιγμη που με περασανε απο ενα δωματιο οπου με χαιρετησαν ο αντρας μου και η μητερα μου!!

Οταν μπηκα πλεον στο χειρουργειο ολα μου φανηκαν τοσο συντομα και σε 5 λεπτα ειχα στα χερια μου το γιο μου που με ορθανοιχτα πελωρια ματακια και με κλειστο το στοματακι του μου χαμογελουσε.... ειχε τα πιο ομορφα κοκκινα χειλακια !!! ...Θυμαμαι τον φιλησα στο μικρο του μαγουλακι και ηταν το πιο γλυκο και πιο τρυφερο φιλι του κοσμου!!!

Στο δευτερο μου γιο η διαδικασια ηταν τοσο γρηγορη και πολυ πιο ευχαριστη!!Να φανταστειτε πως τη προηγουμενη μερα πηγα κομμωτηριο μανικιουρ πεντικιουρ... βγηκαμε οικογενειακα για βαφλες.... !! ,,,Μεσα σε 7 λεπτα και αφου ενοιωσα κανα δυο φορες να σηκωνεται απο το κρεβατι του χειρουργειου ολοκληρη η λεκανη μου(το μωρο ηταν διαγωνια μεσα στη μητρα) ειχα στην αγκαλια μου το δευτερο αγγελουδι μου οπου του ειπα φιλωντας τον γλυκα ...ελπιζω εσενα μωρο μου να μη σε ταλαιπωρησα!!Το ιδιο απογευμα ειχα στην αγκαλια μου το μωρο και στο κομοδινο του νοσοκομειου βρισκοταν η φωτογραφια του μεγαλου μου γιου...Ο αντρας μου ερχεται κοντα μας λοιπον με τη κορνιζα και δειχνοντας τη στο μπεμπη του λεει...να σου γνωρισω μικρε το μεγαλο σου αδερφο !!!Ηταν η πιο τρυφερη στιγμη της ζωης μου..

Τωρα περιμενω το τριτο μας μωρο και ανυπομονω για τη στιγμη εκεινη που θα συναντηθουμε ολοι μαζι .....

ΜΩΡΑΚΙ ΣΕ ΠΕΡΙΜΕΝΩ ΝΑ ΣΟΥ ΔΩΣΩ ΤΟ ΠΙΟ ΓΛΥΚΟ ΜΟΥ ΦΙΛΙ...ΣΕ ΑΓΑΠΑΩ...ΚΑΙ ΕΓΩ ΚΑΙ Ο ΜΠΑΜΠΑΣ ΚΑΙ ΤΑ ΑΔΕΡΦΑΚΙΑ ΣΟΥ ...

ΚΑΙ ΜΗ ΦΟΒΑΣΑΙ ΟΤΙ ΘΑ ΜΟΙΡΑΣΤΕΙ Η ΑΓΑΠΗ ΜΟΥ...ΓΙΑΤΙ Η ΑΓΑΠΗ ΔΕ ΔΙΑΙΡΕΙΤΑΙ ΑΛΛΑ ΠΟΛΛΑΠΛΑΣΙΑΖΕΤΑΙ!!!!!!!!!!

[mom 3]

Κοριτσια καιρο ειχα να κλαψω κοσο πολυ!!!

Τι ομορφες και συγκινητικες που ειναι οι ιστοριες σας ....

Ειναι να υποκλινεται κανεις μπροστα σ αυτο το θαυμα που λεγεται γεννηση....

Συγχαρητηρια σε ολες εσας και κυριως σε εκεινες που προσπαθησαν τοσο πολυ και με μεγαλο κοπο ν αποκτησουν ενα μωρο!!

Επισης ευχομαι σε ολες εκεινες που ειναι ακομα στη προσπαθεια να μην απελπιζονται και να αντλουν υπομονη και κουραγιο απο ολες αυτες τις ιστοριες που οσο κι αν ακουγονται ακραιες ειναι αληθινες και γραμμενες με μεγαλη αγαπη και με γλυκο, γλυκο happy end!!

Να λοιπον και οι δικη μου ιστορια..

Στο πρωτο μου γιο η ΠΗΤ ηταν το Πασχα του 2001 και ετσι μετα απο συμβουλη του γιατρου μου καθως το παιδι ειχε παρει θεση κανονισαμε προκληση τοκετου με τεχνητους πονους !!Ημουν τοσο χαρουμενη που θα ειχαμε αγκαλια το μωρακι μας το Πασχα οπου παρεπιπτοντως θα ηταν και η γιορτη του ,καθως και του μπαμπα μου και του πεθερου μου!!

Ετσι λοιπον πηγαμε το πρωι της κυριακης των Βαιων οπου με ετοιμασαν και με υποβαλαν σε τεχνητους πονους ομως μετα απο 6 ωρες ειχα επιτελους διαστολη 3 εκ.!!Μου εκαναν επισκληριδιο αν και ημουν τοσο χαρουμενη που ολα ειχαν ξεκινησει που δε με ενοιαζαν οι πονοι που ενοιωθα ....

Ελεγα μεσα μου οτι θα τα καταφερω να γεννησω και οτι θα περιμενα οσο κι αν χρειαζοταν!!Και πραγματι χρειαστηκε να περιμενω ποοοολυυυυυ!!!Η αληθεια ειναι οτι ειχα μια μεγαλη φοβια με το θεμα της καισαρικης και το ειχα συζητησει και με το γιατρο μου να ειναι η εεεεσχατη λυση!!!Αλλες 6 ωρες και ειχα διαστολη 6 εκ!! Ο γιατρος μου ελεγε οτι επιανε το κεφαλακι του αλλα ο μπεμπης μας εσμπρωχνε λιγο στραβα!!!! Περασαν λοιπον αλλες 2 ωρες και η διαστολη στο 6 εκ σταματημενη!!Ο γιατρος αρχισε ν ανησηχει αλλα χωρις να μου το πει (το εβλεπα στο προσωπο του ) και καρφωνε συνεχεια τα ματια του στο μηχανημα!!Καποια στιγμη λοιπον και μετα απο 16 ωρες του λεω μην ανησηχεις αντεχω κι αλλο τοσο αρκει να μη κανω κασαρικη!!

Εκεινος με καθησυχασε αλλα μετα απο λιγο καρφωσε και παλι τα ματια του στο μηχανημα και μου ειπε ... εσυ κοριτσι μου θα αντεχες αλλες δυο μερες αλλα ο γιος σου δεν αντεχει αλλο!!Πρεπει να σου τον παρω με καισαρικη!!

Ηταν η πιο δυσκολη στιγμη της ζωης μου ....αγωνιουσα τοσο πολυ για το μωρο που εκλαιγα ασταματητα με λυγμους ειδικα τη στιγμη που με περασανε απο ενα δωματιο οπου με χαιρετησαν ο αντρας μου και η μητερα μου!!

Οταν μπηκα πλεον στο χειρουργειο ολα μου φανηκαν τοσο συντομα και σε 5 λεπτα ειχα στα χερια μου το γιο μου που με ορθανοιχτα πελωρια ματακια και με κλειστο το στοματακι του μου χαμογελουσε.... ειχε τα πιο ομορφα κοκκινα χειλακια !!! ...Θυμαμαι τον φιλησα στο μικρο του μαγουλακι και ηταν το πιο γλυκο και πιο τρυφερο φιλι του κοσμου!!!

Στο δευτερο μου γιο η διαδικασια ηταν τοσο γρηγορη και πολυ πιο ευχαριστη!!Να φανταστειτε πως τη προηγουμενη μερα πηγα κομμωτηριο μανικιουρ πεντικιουρ... βγηκαμε οικογενειακα για βαφλες.... !! ,,,Μεσα σε 7 λεπτα και αφου ενοιωσα κανα δυο φορες να σηκωνεται απο το κρεβατι του χειρουργειου ολοκληρη η λεκανη μου(το μωρο ηταν διαγωνια μεσα στη μητρα) ειχα στην αγκαλια μου το δευτερο αγγελουδι μου οπου του ειπα φιλωντας τον γλυκα ...ελπιζω εσενα μωρο μου να μη σε ταλαιπωρησα!!Το ιδιο απογευμα ειχα στην αγκαλια μου το μωρο και στο κομοδινο του νοσοκομειου βρισκοταν η φωτογραφια του μεγαλου μου γιου...Ο αντρας μου ερχεται κοντα μας λοιπον με τη κορνιζα και δειχνοντας τη στο μπεμπη του λεει...να σου γνωρισω μικρε το μεγαλο σου αδερφο !!!Ηταν η πιο τρυφερη στιγμη της ζωης μου..

Τωρα περιμενω το τριτο μας μωρο και ανυπομονω για τη στιγμη εκεινη που θα συναντηθουμε ολοι μαζι .....

ΜΩΡΑΚΙ ΣΕ ΠΕΡΙΜΕΝΩ ΝΑ ΣΟΥ ΔΩΣΩ ΤΟ ΠΙΟ ΓΛΥΚΟ ΜΟΥ ΦΙΛΙ...ΣΕ ΑΓΑΠΑΩ...ΚΑΙ ΕΓΩ ΚΑΙ Ο ΜΠΑΜΠΑΣ ΚΑΙ ΤΑ ΑΔΕΡΦΑΚΙΑ ΣΟΥ ...

ΚΑΙ ΜΗ ΦΟΒΑΣΑΙ ΟΤΙ ΘΑ ΜΟΙΡΑΣΤΕΙ Η ΑΓΑΠΗ ΜΟΥ...ΓΙΑΤΙ Η ΑΓΑΠΗ ΔΕ ΔΙΑΙΡΕΙΤΑΙ ΑΛΛΑ ΠΟΛΛΑΠΛΑΣΙΑΖΕΤΑΙ!!!!!!!!!!

[mom 3]

Κοριτσια καιρο ειχα να κλαψω κοσο πολυ!!!

Τι ομορφες και συγκινητικες που ειναι οι ιστοριες σας ....

Ειναι να υποκλινεται κανεις μπροστα σ αυτο το θαυμα που λεγεται γεννηση....

Συγχαρητηρια σε ολες εσας και κυριως σε εκεινες που προσπαθησαν τοσο πολυ και με μεγαλο κοπο ν αποκτησουν ενα μωρο!!

Επισης ευχομαι σε ολες εκεινες που ειναι ακομα στη προσπαθεια να μην απελπιζονται και να αντλουν υπομονη και κουραγιο απο ολες αυτες τις ιστοριες που οσο κι αν ακουγονται ακραιες ειναι αληθινες και γραμμενες με μεγαλη αγαπη και με γλυκο, γλυκο happy end!!

Να λοιπον και οι δικη μου ιστορια..

Στο πρωτο μου γιο η ΠΗΤ ηταν το Πασχα του 2001 και ετσι μετα απο συμβουλη του γιατρου μου καθως το παιδι ειχε παρει θεση κανονισαμε προκληση τοκετου με τεχνητους πονους !!Ημουν τοσο χαρουμενη που θα ειχαμε αγκαλια το μωρακι μας το Πασχα οπου παρεπιπτοντως θα ηταν και η γιορτη του ,καθως και του μπαμπα μου και του πεθερου μου!!

Ετσι λοιπον πηγαμε το πρωι της κυριακης των Βαιων οπου με ετοιμασαν και με υποβαλαν σε τεχνητους πονους ομως μετα απο 6 ωρες ειχα επιτελους διαστολη 3 εκ.!!Μου εκαναν επισκληριδιο αν και ημουν τοσο χαρουμενη που ολα ειχαν ξεκινησει που δε με ενοιαζαν οι πονοι που ενοιωθα ....

Ελεγα μεσα μου οτι θα τα καταφερω να γεννησω και οτι θα περιμενα οσο κι αν χρειαζοταν!!Και πραγματι χρειαστηκε να περιμενω ποοοολυυυυυ!!!Η αληθεια ειναι οτι ειχα μια μεγαλη φοβια με το θεμα της καισαρικης και το ειχα συζητησει και με το γιατρο μου να ειναι η εεεεσχατη λυση!!!Αλλες 6 ωρες και ειχα διαστολη 6 εκ!! Ο γιατρος μου ελεγε οτι επιανε το κεφαλακι του αλλα ο μπεμπης μας εσμπρωχνε λιγο στραβα!!!! Περασαν λοιπον αλλες 2 ωρες και η διαστολη στο 6 εκ σταματημενη!!Ο γιατρος αρχισε ν ανησηχει αλλα χωρις να μου το πει (το εβλεπα στο προσωπο του ) και καρφωνε συνεχεια τα ματια του στο μηχανημα!!Καποια στιγμη λοιπον και μετα απο 16 ωρες του λεω μην ανησηχεις αντεχω κι αλλο τοσο αρκει να μη κανω κασαρικη!!

Εκεινος με καθησυχασε αλλα μετα απο λιγο καρφωσε και παλι τα ματια του στο μηχανημα και μου ειπε ... εσυ κοριτσι μου θα αντεχες αλλες δυο μερες αλλα ο γιος σου δεν αντεχει αλλο!!Πρεπει να σου τον παρω με καισαρικη!!

Ηταν η πιο δυσκολη στιγμη της ζωης μου ....αγωνιουσα τοσο πολυ για το μωρο που εκλαιγα ασταματητα με λυγμους ειδικα τη στιγμη που με περασανε απο ενα δωματιο οπου με χαιρετησαν ο αντρας μου και η μητερα μου!!

Οταν μπηκα πλεον στο χειρουργειο ολα μου φανηκαν τοσο συντομα και σε 5 λεπτα ειχα στα χερια μου το γιο μου που με ορθανοιχτα πελωρια ματακια και με κλειστο το στοματακι του μου χαμογελουσε.... ειχε τα πιο ομορφα κοκκινα χειλακια !!! ...Θυμαμαι τον φιλησα στο μικρο του μαγουλακι και ηταν το πιο γλυκο και πιο τρυφερο φιλι του κοσμου!!!

Στο δευτερο μου γιο η διαδικασια ηταν τοσο γρηγορη και πολυ πιο ευχαριστη!!Να φανταστειτε πως τη προηγουμενη μερα πηγα κομμωτηριο μανικιουρ πεντικιουρ... βγηκαμε οικογενειακα για βαφλες.... !! ,,,Μεσα σε 7 λεπτα και αφου ενοιωσα κανα δυο φορες να σηκωνεται απο το κρεβατι του χειρουργειου ολοκληρη η λεκανη μου(το μωρο ηταν διαγωνια μεσα στη μητρα) ειχα στην αγκαλια μου το δευτερο αγγελουδι μου οπου του ειπα φιλωντας τον γλυκα ...ελπιζω εσενα μωρο μου να μη σε ταλαιπωρησα!!Το ιδιο απογευμα ειχα στην αγκαλια μου το μωρο και στο κομοδινο του νοσοκομειου βρισκοταν η φωτογραφια του μεγαλου μου γιου...Ο αντρας μου ερχεται κοντα μας λοιπον με τη κορνιζα και δειχνοντας τη στο μπεμπη του λεει...να σου γνωρισω μικρε το μεγαλο σου αδερφο !!!Ηταν η πιο τρυφερη στιγμη της ζωης μου..

Τωρα περιμενω το τριτο μας μωρο και ανυπομονω για τη στιγμη εκεινη που θα συναντηθουμε ολοι μαζι .....

ΜΩΡΑΚΙ ΣΕ ΠΕΡΙΜΕΝΩ ΝΑ ΣΟΥ ΔΩΣΩ ΤΟ ΠΙΟ ΓΛΥΚΟ ΜΟΥ ΦΙΛΙ...ΣΕ ΑΓΑΠΑΩ...ΚΑΙ ΕΓΩ ΚΑΙ Ο ΜΠΑΜΠΑΣ ΚΑΙ ΤΑ ΑΔΕΡΦΑΚΙΑ ΣΟΥ ...

ΚΑΙ ΜΗ ΦΟΒΑΣΑΙ ΟΤΙ ΘΑ ΜΟΙΡΑΣΤΕΙ Η ΑΓΑΠΗ ΜΟΥ...ΓΙΑΤΙ Η ΑΓΑΠΗ ΔΕ ΔΙΑΙΡΕΙΤΑΙ ΑΛΛΑ ΠΟΛΛΑΠΛΑΣΙΑΖΕΤΑΙ!!!!!!!!!!

[CHRISOULA]

Εφτασε η ωρα να σας πω καιτην δικη μου ιστορια.Γεννησα στις 28 Ιουλιου ενα κοριτσακι,την ημερα αυτη ειχα επετειο γαμου ,κλεισαμε ενα χρονο.Πηγα το πρωι στις 7 στο νοσοκομειο με πονακια και καλες συσπασεις ,μου βαλανε τον ορο και οπως μου ειπε η μαια το πολυ σε 4 ωρες θα εχω γεννησει.Τελικα οι ωρες περνουσαν, οι πονοι γινοτανε πολυ δυνατοι αλλα η διαστολη σταματησε στο 2.Μου εκαναν και ενεσεις , μου βαλανε και υποθετα,αλλα φαρμακα στον ορο αλλα τιποτα.Αυτο που δεν αντεχα αλλο ηταν το 'ψαχουλεμα'του γιατρου καιτης μαιας ανα 5 λεπτα για να δουν ποσο διαστολη ειχα.Μετα απο 13 ωρες πονου(να φανταστειτε οτι οι πονοι εφτασαν στο τριλεπτο οπως στην γεννα αλλα καθολου διαστολη.Ετσι αποφασισαμε να προχωρησουμε σε καισαρικη γιατι οπως ειπε ο γιατρος καποιο προβλημα υπαρχει και δεν μπορουμε να το καθυστερησουμε αλλο.Αποφασισα να κανω ραχιαια ναρκωση και οχι ολικη για ναδω το αγγελουδι μου μολις βγει.Μπηκα στο χειρουργειο, μου κανουν την ραχιαια αλλα τελικα δεν με επιανε η ναρκωση και κατεληξα να γεννησω με ολικη ναρκωση αφου περασα απο ολα τα σταδια .Γεννησα στις 8.30.Η μπεμπα ερχοταν με το κεφαλακι λοξα και για αυτο δεν εκανα διαστολη,οπως μου ειπαν.Οταν συνηρθα απο την ναρκωση και ειδα το μωρακι μου,εκλαψα τοσο πολυ και τα ξεχασα ολα.Οι επομενες μερες ηταν πολυ δυσκολες γιατι πονουσα παρα πολυ,ηθελα 3 ατομα να με σηκωσουν για να κανω ενα βημα και μετα παυσιπονα και παλι παυσιπονα.Μετα απο 5 μερες αρχισα να συνερχομαι.Τωρα τα εχω ξεχασει ολα βλεποντας αυτο το πλασματακι που υπεραγαπω.

[CHRISOULA]

Εφτασε η ωρα να σας πω καιτην δικη μου ιστορια.Γεννησα στις 28 Ιουλιου ενα κοριτσακι,την ημερα αυτη ειχα επετειο γαμου ,κλεισαμε ενα χρονο.Πηγα το πρωι στις 7 στο νοσοκομειο με πονακια και καλες συσπασεις ,μου βαλανε τον ορο και οπως μου ειπε η μαια το πολυ σε 4 ωρες θα εχω γεννησει.Τελικα οι ωρες περνουσαν, οι πονοι γινοτανε πολυ δυνατοι αλλα η διαστολη σταματησε στο 2.Μου εκαναν και ενεσεις , μου βαλανε και υποθετα,αλλα φαρμακα στον ορο αλλα τιποτα.Αυτο που δεν αντεχα αλλο ηταν το 'ψαχουλεμα'του γιατρου καιτης μαιας ανα 5 λεπτα για να δουν ποσο διαστολη ειχα.Μετα απο 13 ωρες πονου(να φανταστειτε οτι οι πονοι εφτασαν στο τριλεπτο οπως στην γεννα αλλα καθολου διαστολη.Ετσι αποφασισαμε να προχωρησουμε σε καισαρικη γιατι οπως ειπε ο γιατρος καποιο προβλημα υπαρχει και δεν μπορουμε να το καθυστερησουμε αλλο.Αποφασισα να κανω ραχιαια ναρκωση και οχι ολικη για ναδω το αγγελουδι μου μολις βγει.Μπηκα στο χειρουργειο, μου κανουν την ραχιαια αλλα τελικα δεν με επιανε η ναρκωση και κατεληξα να γεννησω με ολικη ναρκωση αφου περασα απο ολα τα σταδια .Γεννησα στις 8.30.Η μπεμπα ερχοταν με το κεφαλακι λοξα και για αυτο δεν εκανα διαστολη,οπως μου ειπαν.Οταν συνηρθα απο την ναρκωση και ειδα το μωρακι μου,εκλαψα τοσο πολυ και τα ξεχασα ολα.Οι επομενες μερες ηταν πολυ δυσκολες γιατι πονουσα παρα πολυ,ηθελα 3 ατομα να με σηκωσουν για να κανω ενα βημα και μετα παυσιπονα και παλι παυσιπονα.Μετα απο 5 μερες αρχισα να συνερχομαι.Τωρα τα εχω ξεχασει ολα βλεποντας αυτο το πλασματακι που υπεραγαπω.

[CHRISOULA]

Εφτασε η ωρα να σας πω καιτην δικη μου ιστορια.Γεννησα στις 28 Ιουλιου ενα κοριτσακι,την ημερα αυτη ειχα επετειο γαμου ,κλεισαμε ενα χρονο.Πηγα το πρωι στις 7 στο νοσοκομειο με πονακια και καλες συσπασεις ,μου βαλανε τον ορο και οπως μου ειπε η μαια το πολυ σε 4 ωρες θα εχω γεννησει.Τελικα οι ωρες περνουσαν, οι πονοι γινοτανε πολυ δυνατοι αλλα η διαστολη σταματησε στο 2.Μου εκαναν και ενεσεις , μου βαλανε και υποθετα,αλλα φαρμακα στον ορο αλλα τιποτα.Αυτο που δεν αντεχα αλλο ηταν το 'ψαχουλεμα'του γιατρου καιτης μαιας ανα 5 λεπτα για να δουν ποσο διαστολη ειχα.Μετα απο 13 ωρες πονου(να φανταστειτε οτι οι πονοι εφτασαν στο τριλεπτο οπως στην γεννα αλλα καθολου διαστολη.Ετσι αποφασισαμε να προχωρησουμε σε καισαρικη γιατι οπως ειπε ο γιατρος καποιο προβλημα υπαρχει και δεν μπορουμε να το καθυστερησουμε αλλο.Αποφασισα να κανω ραχιαια ναρκωση και οχι ολικη για ναδω το αγγελουδι μου μολις βγει.Μπηκα στο χειρουργειο, μου κανουν την ραχιαια αλλα τελικα δεν με επιανε η ναρκωση και κατεληξα να γεννησω με ολικη ναρκωση αφου περασα απο ολα τα σταδια .Γεννησα στις 8.30.Η μπεμπα ερχοταν με το κεφαλακι λοξα και για αυτο δεν εκανα διαστολη,οπως μου ειπαν.Οταν συνηρθα απο την ναρκωση και ειδα το μωρακι μου,εκλαψα τοσο πολυ και τα ξεχασα ολα.Οι επομενες μερες ηταν πολυ δυσκολες γιατι πονουσα παρα πολυ,ηθελα 3 ατομα να με σηκωσουν για να κανω ενα βημα και μετα παυσιπονα και παλι παυσιπονα.Μετα απο 5 μερες αρχισα να συνερχομαι.Τωρα τα εχω ξεχασει ολα βλεποντας αυτο το πλασματακι που υπεραγαπω.

[θεοδωρα]

τελικα καθε ιστορια ειναι πολυ συγκινητικη!!

εγω γεννησα τον φεβρουαριο μετα ακριβως απο τα χιονια!! πηγα το πρωι στις 07.30 για να με ετοιμασουν για καισαρικη...ως νοσηλευτρια ..ηταν πολυ χαλια η ψυχολογια μου γιατι ηξερα ακριβως τι θα μου κανουν και ετσι επειδη ανεβασα πιεση μου εκαναν ολικη ναρκωση..9.30 ξεκινησε το χειρουργιο 9.55 εδειξαν την κορη μας στους δικους μας!!το ασχημο της ιστοριας λογο το οτι ειχα 2 μητρες κατα την διαρκια αιμορραγησα και με κρατησαν στην ανανηψη 7 ωρες.. απο τις 10.30 που ανοιξα τα ματια μου ειδα το παιδι μου στις 17.30..οταν με πηγαν στο δωματιο..αγωνια.......αφου στο τελος εκλαιγα απο το παραπονο...αλλα τελος καλο ολα καλα!!!!

[θεοδωρα]

τελικα καθε ιστορια ειναι πολυ συγκινητικη!!

εγω γεννησα τον φεβρουαριο μετα ακριβως απο τα χιονια!! πηγα το πρωι στις 07.30 για να με ετοιμασουν για καισαρικη...ως νοσηλευτρια ..ηταν πολυ χαλια η ψυχολογια μου γιατι ηξερα ακριβως τι θα μου κανουν και ετσι επειδη ανεβασα πιεση μου εκαναν ολικη ναρκωση..9.30 ξεκινησε το χειρουργιο 9.55 εδειξαν την κορη μας στους δικους μας!!το ασχημο της ιστοριας λογο το οτι ειχα 2 μητρες κατα την διαρκια αιμορραγησα και με κρατησαν στην ανανηψη 7 ωρες.. απο τις 10.30 που ανοιξα τα ματια μου ειδα το παιδι μου στις 17.30..οταν με πηγαν στο δωματιο..αγωνια.......αφου στο τελος εκλαιγα απο το παραπονο...αλλα τελος καλο ολα καλα!!!!

[θεοδωρα]

τελικα καθε ιστορια ειναι πολυ συγκινητικη!!

εγω γεννησα τον φεβρουαριο μετα ακριβως απο τα χιονια!! πηγα το πρωι στις 07.30 για να με ετοιμασουν για καισαρικη...ως νοσηλευτρια ..ηταν πολυ χαλια η ψυχολογια μου γιατι ηξερα ακριβως τι θα μου κανουν και ετσι επειδη ανεβασα πιεση μου εκαναν ολικη ναρκωση..9.30 ξεκινησε το χειρουργιο 9.55 εδειξαν την κορη μας στους δικους μας!!το ασχημο της ιστοριας λογο το οτι ειχα 2 μητρες κατα την διαρκια αιμορραγησα και με κρατησαν στην ανανηψη 7 ωρες.. απο τις 10.30 που ανοιξα τα ματια μου ειδα το παιδι μου στις 17.30..οταν με πηγαν στο δωματιο..αγωνια.......αφου στο τελος εκλαιγα απο το παραπονο...αλλα τελος καλο ολα καλα!!!!

[Happyland]

ΑΧ! Επιτέλους έφτασε η στιγμή να γράψω και τη δική μου ιστορία τοκετου! Το άργησα λίγο, αλλά όταν κοιμαται η μπεμπα προτιμω να κοιμηθω, από το να κάτσω στον υπολογιστή!

Έχω να πω αρχικά ότι η εμπιρεία της γέννας ήταν η ομορφότερη εμπιρεία της ζωης μου! Θα πήγαινα Σάββατο 9/8 το πρωι, προγραμματισμένα για καισαρικη, γιατι η μπουμπου μας ειχε κατσει με το κεφάλι κάθετα. Την προηγούμενη ηρθε Πατρα η κολλητη μου και νουνα του μωρού για συμπαρασταση. Πήγαμε κομμωτήριο και αισθητικο για αποτρίχωση και το βράδυ βγήκαμε για φαγητο και ποτακι να το γιορτάσουμε! Το βραδυ πού να κοιμηθω εγω! Μεχρι το πρωι δεν εκλεισα ματι. Σηκωθηκα κατα τις 6.30, μπανιαριστηκα, καλλοπιστηκα και βουρρρ γαι το μαιευτηριο με αντρα, μαμα και κολλητη.

ΣΤο μαιευτήριο με παρέλαβε μια πολυ γλυκια μαια για τον γνωστο καλλοπισμο, κλισματακι και μπανακι. Δεν ειχα ξανακανει κλισμα,..πωπω... εκρηξη εγινε στο μπανιο! ΣΤη συνεχεια με πηγαν σε ενα δωματιο, μου εβαλαν ορο και καρδιοτοκογραφο και περιμενα εκει καμια ωρα. Στο διαστημα αυτο μπαινοβγαινε αντρας και κολλητη και μου κρατουσαν παρεα.

Μεχρι που ηρθε ο γιατρος μου να με παραλαβει! Εκει μου κοπηκαν τα ποδια! Όχι απο φοβο, αλλα απο αγωνια! Επιτελους η μεγαλη στιγμη ειχε φτασει και δεν ηθελα να χασω ούτε δευτερολεπτο!

Με πήγαν στο χειρουργείο οπυ η αναισθησιολόγος (μια φανταστικη κυρια με πολυ χιουμορ) μου εκανε την επισκληριοδιο. Ελα ομως που δε με επιανε... Ο γιατρος μου βιαζοταν και ηθελε να μου κανει ολικη, αλλα ευτυχως εκεινη τον επεισε να περιμενουμε λιγο. Μου εκανε και δευτερη δόση και ευτυχως με επιασε! Ο γιατρος ειχε ξεκινησει να πετσοκοβει και εγω ακομα ρωτουσα ποτε θα ξεκινησουμε! Ξεχασα να σας πω ότι ήταν και ο αντρας μου μεσα (ειδε και την επεμβαση το θηριο!) και γενικώς είχαμε πολύ γέλιο! Εγώ ένιωθα σαν να μου εκαναν μασαζ στην κοιλια και το απολάμβανα! Τη στιγμη που εβγαλαν το μωρο... ήταν το αποκορύφομα... Ένιωσα να βγαινει το σπλάχνο μου! Νομίζω ότι άκουγα και μουσικές! Ήταν συγκλονιστική στιγμή! Όταν μου την έδειξαν μες στα αίματα έβαλα τα κλάμματα και είπα ότι έιναι το ομορφότερο μωρό του κόσμου! Μετα την άκουγα να κλάιει και ΄φωναζα τι κάνετε στο παιδι μου κλπ... :laugh: :laugh:

Όταν μουτην ξαναεφεραν στην αγκαλια μου καθαρούλα... Ένιωθα ότι είχα τον κοσμο όλον!!!!! Ο αντρόυλης μου αποχώρησε με την μπέμπα για το δωμάτιο ανάνυψης (σιγα μην εμενε μαζι μου, πισω απο την κορη!) κι εγώ παρεμεινα για τα ραματακια και την πλαστικη. Εκει έριξα εεεεναν υπνοοοο!!!! (την προηγουμενη δεν ειχα κοιμηθει όπως ειπα παραπανω). Το ευχαριστήθηκα!!!

Δεν μπορύσα ποτε να φανταστω ότι θα νιώσω τέτοια συναισθηματα... Η εμπιρεια αυτη ηταν η καλυτερη της ζωης μου!!!!!!! Η στιγμη που ηρθε στον κοσμο η μπεμπουλα μου ηταν συγκλονιστική και τα συναισθηματα αυτα αξεχαστα!!! Την αγαπω τόσο πολυ που αναρωτιέμαι τι έκανα πριν την αποκτήσω!!

Ανυπομονώ να το ξαναζήσω όλο αυτο! Όσο πιο σύντομα γίνεται!