Μετάβαση σε περιεχόμενο

Recommended Posts

Δημοσίευση

πολυ πιο ευκολο γιατι? Ισα ισα δεχεσαι συνεχεις ελεγχους και δεν ξερεις αν τον αλλο μηνα δεν ερθει η κοινωνικη λειτουργος να σου το παρει γιατι η μανα του αποφασισε να το παρει πισω.

Την Μαρια (το κοριτσακι που μεγαλωνει η φιλη μου) την διεκδικησαν παλι πισω και μεχρι να αποφασιστει (καταλαβαινεις.. στην Ελλεδα ζουμε) τι θα γινει το παιδι ηταν παλι στο ιδρυμα.

Εδω ενα γατι φιλοξενουμε και το αγαπαμε φανταζεσαι ενα παιδι που σε εχει αναγκη?

Τεσπα ολα αυτα ειναι υποθετικα. Αν το κανω θα το κανω οταν θα ειμαι 100% σιγουρη οτι δεν θα αποκτησω παιδια δικα μου.

Δημοσίευση

πολυ πιο ευκολο γιατι? Ισα ισα δεχεσαι συνεχεις ελεγχους και δεν ξερεις αν τον αλλο μηνα δεν ερθει η κοινωνικη λειτουργος να σου το παρει γιατι η μανα του αποφασισε να το παρει πισω.

Την Μαρια (το κοριτσακι που μεγαλωνει η φιλη μου) την διεκδικησαν παλι πισω και μεχρι να αποφασιστει (καταλαβαινεις.. στην Ελλεδα ζουμε) τι θα γινει το παιδι ηταν παλι στο ιδρυμα.

Εδω ενα γατι φιλοξενουμε και το αγαπαμε φανταζεσαι ενα παιδι που σε εχει αναγκη?

Τεσπα ολα αυτα ειναι υποθετικα. Αν το κανω θα το κανω οταν θα ειμαι 100% σιγουρη οτι δεν θα αποκτησω παιδια δικα μου.

Δημοσίευση

ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΑΝ ΕΙΝΑΙ ΕΥΚΟΛΟ ΕΓΩ ΕΙΜΑΙ ΣΤΗΝ ΑΠΕΞΩ.ΕΣΥ ΠΟΥ ΕΙΣΑΙ ΠΙΟ ΕΝΗΜΕΡΩΜΕΝΗ ΜΑΣ ΕΝΗΜΕΡΩΝΕΙΣ ΚΙ ΕΜΑΣ.ΜΕΓΑΛΟ ΘΕΜΑ ΚΙ ΑΥΤΟ ΟΜΩΣ.Ο ΑΝΤΡΑΣ ΣΟΥ ΤΙ ΛΕΕΙ ΓΙΑ ΟΛΑ ΑΥΤΑ?ΦΑΝΤΑΖΟΜΑΙ ΕΙΝΑΙ ΣΥΜΦΩΝΟΣ ΣΕ ΟΛΑ.ΓΙΑΤΙ ΟΛΟ ΓΙΑ ΤΟ ΤΙ ΘΕΛΟΥΜΕ ΕΜΕΙΣ ΛΕΜΕ.

Δημοσίευση

ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΑΝ ΕΙΝΑΙ ΕΥΚΟΛΟ ΕΓΩ ΕΙΜΑΙ ΣΤΗΝ ΑΠΕΞΩ.ΕΣΥ ΠΟΥ ΕΙΣΑΙ ΠΙΟ ΕΝΗΜΕΡΩΜΕΝΗ ΜΑΣ ΕΝΗΜΕΡΩΝΕΙΣ ΚΙ ΕΜΑΣ.ΜΕΓΑΛΟ ΘΕΜΑ ΚΙ ΑΥΤΟ ΟΜΩΣ.Ο ΑΝΤΡΑΣ ΣΟΥ ΤΙ ΛΕΕΙ ΓΙΑ ΟΛΑ ΑΥΤΑ?ΦΑΝΤΑΖΟΜΑΙ ΕΙΝΑΙ ΣΥΜΦΩΝΟΣ ΣΕ ΟΛΑ.ΓΙΑΤΙ ΟΛΟ ΓΙΑ ΤΟ ΤΙ ΘΕΛΟΥΜΕ ΕΜΕΙΣ ΛΕΜΕ.

Δημοσίευση

ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΑΝ ΕΙΝΑΙ ΕΥΚΟΛΟ ΕΓΩ ΕΙΜΑΙ ΣΤΗΝ ΑΠΕΞΩ.ΕΣΥ ΠΟΥ ΕΙΣΑΙ ΠΙΟ ΕΝΗΜΕΡΩΜΕΝΗ ΜΑΣ ΕΝΗΜΕΡΩΝΕΙΣ ΚΙ ΕΜΑΣ.ΜΕΓΑΛΟ ΘΕΜΑ ΚΙ ΑΥΤΟ ΟΜΩΣ.Ο ΑΝΤΡΑΣ ΣΟΥ ΤΙ ΛΕΕΙ ΓΙΑ ΟΛΑ ΑΥΤΑ?ΦΑΝΤΑΖΟΜΑΙ ΕΙΝΑΙ ΣΥΜΦΩΝΟΣ ΣΕ ΟΛΑ.ΓΙΑΤΙ ΟΛΟ ΓΙΑ ΤΟ ΤΙ ΘΕΛΟΥΜΕ ΕΜΕΙΣ ΛΕΜΕ.

Δημοσίευση

ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΑΝ ΕΙΝΑΙ ΕΥΚΟΛΟ ΕΓΩ ΕΙΜΑΙ ΣΤΗΝ ΑΠΕΞΩ.ΕΣΥ ΠΟΥ ΕΙΣΑΙ ΠΙΟ ΕΝΗΜΕΡΩΜΕΝΗ ΜΑΣ ΕΝΗΜΕΡΩΝΕΙΣ ΚΙ ΕΜΑΣ.ΜΕΓΑΛΟ ΘΕΜΑ ΚΙ ΑΥΤΟ ΟΜΩΣ.Ο ΑΝΤΡΑΣ ΣΟΥ ΤΙ ΛΕΕΙ ΓΙΑ ΟΛΑ ΑΥΤΑ?ΦΑΝΤΑΖΟΜΑΙ ΕΙΝΑΙ ΣΥΜΦΩΝΟΣ ΣΕ ΟΛΑ.ΓΙΑΤΙ ΟΛΟ ΓΙΑ ΤΟ ΤΙ ΘΕΛΟΥΜΕ ΕΜΕΙΣ ΛΕΜΕ.

Δημοσίευση

EGO AKOMA ARABVNIASMENI EIMAI ALLA PRAGMATIKA TO SKEFTOMAI.EINAI POLI DISKOLI I APOFASI DIOTI I EGKIMOSINI EINAI PROXORIMENI SKOTONEIS ANTROPO TO IDIO SOY TO PAIDI ALLA AP TIN ALLI AN TO GENISEIS THA IPOFEREIS KAI TO KSEREIS.HAPPYLAND SOY EYXOMAI KALO KOYRAGIO MI TO BAZEIS KATO AYTO MPOREI NA SYNEBAINE SE OPOIANTIPOTE.DISKOLI I APOFASI ALLA PREPEI NANAI KATHARA DIKI SAS.FILAKIA

Δημοσίευση

EGO AKOMA ARABVNIASMENI EIMAI ALLA PRAGMATIKA TO SKEFTOMAI.EINAI POLI DISKOLI I APOFASI DIOTI I EGKIMOSINI EINAI PROXORIMENI SKOTONEIS ANTROPO TO IDIO SOY TO PAIDI ALLA AP TIN ALLI AN TO GENISEIS THA IPOFEREIS KAI TO KSEREIS.HAPPYLAND SOY EYXOMAI KALO KOYRAGIO MI TO BAZEIS KATO AYTO MPOREI NA SYNEBAINE SE OPOIANTIPOTE.DISKOLI I APOFASI ALLA PREPEI NANAI KATHARA DIKI SAS.FILAKIA

Δημοσίευση

EGO AKOMA ARABVNIASMENI EIMAI ALLA PRAGMATIKA TO SKEFTOMAI.EINAI POLI DISKOLI I APOFASI DIOTI I EGKIMOSINI EINAI PROXORIMENI SKOTONEIS ANTROPO TO IDIO SOY TO PAIDI ALLA AP TIN ALLI AN TO GENISEIS THA IPOFEREIS KAI TO KSEREIS.HAPPYLAND SOY EYXOMAI KALO KOYRAGIO MI TO BAZEIS KATO AYTO MPOREI NA SYNEBAINE SE OPOIANTIPOTE.DISKOLI I APOFASI ALLA PREPEI NANAI KATHARA DIKI SAS.FILAKIA

Δημοσίευση

EGO AKOMA ARABVNIASMENI EIMAI ALLA PRAGMATIKA TO SKEFTOMAI.EINAI POLI DISKOLI I APOFASI DIOTI I EGKIMOSINI EINAI PROXORIMENI SKOTONEIS ANTROPO TO IDIO SOY TO PAIDI ALLA AP TIN ALLI AN TO GENISEIS THA IPOFEREIS KAI TO KSEREIS.HAPPYLAND SOY EYXOMAI KALO KOYRAGIO MI TO BAZEIS KATO AYTO MPOREI NA SYNEBAINE SE OPOIANTIPOTE.DISKOLI I APOFASI ALLA PREPEI NANAI KATHARA DIKI SAS.FILAKIA

Δημοσίευση

ΚΟΡΙΤΣΙΑ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗ ΓΡΑΦΩ ΚΑΙ ΕΓΩ ΠΑΛΙ ΤΑ ΙΔΙΑ!ΣΥΜΦΩΝΩ ΑΠΟΛΥΤΑ ΜΕ ΤΗΝ ΣΙΜΟΝΕ ΚΑΙ ΜΑΛΛΟΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΟ ΞΑΝΑΔΙΑΒΑΣΟΥΜΕ ΟΛΕς ΓΙΑ ΝΑ ΚΑΤΑΛΑΒΟΥΜΕ!

ΚΑΙ ΣΤΟ ΚΑΤΩ ΚΑΤΩ ΑΝ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΜΗ ΓΕΝΝΑΜΕ ΥΓΙΗ ΠΑΙΔΙΑ ΤΟΤΕ ΓΙΑΤΙ ΚΑΝΟΥΜΕ ΑΥΧΕΝΙΚΕΣ,Β ΕΠΙΠΕΔΟΥ,ΑΜΝΙΟΚΕΝΤΗΣΗ?

ΑΝ ΕΙΝΑΙ ΕΤΣΙ ΝΑ ΤΑ ΑΦΗΝΟΥΜΕ ΟΛΑ ΣΤΗ ΤΥΧΗ ΤΟΥΣ ΡΕ ΚΟΡΙΤΣΙΑ!

ΤΙ ΝΑ ΠΩ.

simone έγραψε:

Hapryland εγραψε

Γεια σας κορίτσια.

Θα ήθελα να μοιραστήτε μαζί μου τις απόψεις σας σχετικά με το εξής θέμα. Υποθέτουμε ότι είστε σε προχωρημένη εγκυμοσύνη. ο γιατρός σας λέει ότι το μωρό έχει ένα σοβαρό πρόβλημα στον εγκέφαλο και υπάρχουν 80% πιθανότητες να γεννηθεί τετραπληγικό με νοητικη στέρηση. Προτείνει λοιπόν τη διακοπή της κυήσεως. Κάτι που, φαντάζομαι, ισοδυναμεί με κανονικό τοκετό και θανάτωση του μωρου. Τι θα κάνατε; θα προχωρούσατε σε αυτή τη διαδικασία ή θα επιλέγατε να γεννήσετε το μωρό σας με όλες τις συνέπειες που αυτό συνεπάγεται;

Θα χαρώ να δω τις απόψεις σας.

Φιλια πολλα!!

Η ΣΙΜΟΝΕ ΕΓΡΑΨΕ

Happyland καλησπερα..

Το ερωτημα που εθεσες ειναι πολυ δυσκολο να απαντηθει..

Το χα σκεφτει χιλιαδες φορες το θεμα αυτο οσο ημουν εγκυος..και το χα συζητησει με τον αντρα μου επισης πολλες φορες..

Τι θα καναμε σε μια τετοια περιπτωση??

Και οι δυο ειχαμε την ιδια αποψη..

Οσο εγωιστικο και αν ειναι..το παιδι δεν θα το κραταγαμε..

Δεν θα το αντεχα..ουτε εγω,ουτε εκεινος..

Να το φερω στη ζωη σε αυτη την κατασταση να κανει τι ???????

πειτε μου...

Ποια θα ειναι η ζωη του?

ποιες οι απολαυσεις του?ποιος εκτος απο την οικογενεια του θα το αγαπουσε γι αυτο που ειναι?

ποιο παιδακι θα επαιζε μαζι του?

Ποσα παιδακια θα μου το κοροιδευουν και θα γελανε μαζι του?

ποιος θα το ερωτευτει μεγαλωνοντας?

Ποσοι θα το κοιτανε στραβα?Ποσοι θα γελασουν μαζι του?

Ποιες θα ειναι οι χαρες του????ποιες ρε γαμωτο?????

Εμεις...???

Θα αντεχαμε σαν νεο ζευγαρι? θα τα βγαζαμε περα?

Θα αλλαζε η ζωη μας..Παει η ομορφη οικογενειακη ζωη που ονειρευομασταν,τα γελια,οι χαρες,τα παιχνιδια,οι διακοπες μας σαν μια ομορφη οικογενεια..Ολα αυτα που ονειρευεσαι,τα χανεις...

Αρχιζει ο γολγοθας..

Το οικονομικο?

Σε αυτες τις περιπτωσεις χρειαζεσαι και μεγαλη οικονομικη ευχερεια

που εμεις δεν την εχουμε..εδω τωρα που δεν δουλευω εγω μεχρι να μεγαλωσει λιγο η μικρη τα βγαζουμε περα αρκετα πιο δυσκολα..

φαντασου με ενα παιδι με τοσες αναγκες παραπανω δεν θα μπορει η μαμα να ξαναδουλεψει ποτε στη ζωη της..

Πρεπει να ειναι παντα εκει..διπλα του..πανω του..παντα και παντου..Και οταν παθει κατι η μαμα και ο μπαμπας τι θα απογινει?Ποιος θα το φροντισει?Ποιος θα το πονεσει?Κανενας!!!!

Ξερω βεβαια πως στο σταδιο της εγκυμοσυνης που βρισκεσαι ειναι ακομα χειροτερο..

Το χεις νοιωσει..το χεις αγαπησει..το χεις ερωτευτει το μωρο μεσα σου..και λαχταρας να βγει να το αγγιξεις,να του χαμογελασεις,να το γνωρισεις..

Πω πω θεε μου...ειναι τοσο δυσκολο..

Προτιμω οσο σκληρο και αν ειναι να μη το φερω στη ζωη ομως..

γιατι δεν θα μπορει να τη χαρει..να τη ζησει..αυτη τη ζωη..

Μπορει να κουβαλαω μια ζωη αυτη μου την αποφαση μπορει ομως και αμα κρατησω το παιδι να αναρωτιεμαι μια ζωη αν επρεπε να το φερω στον κοσμο ετσι..

Θα προσπαθησω για ενα αλλο μωρακι στο μελλον που θα εχει ολη του τη ζωη μπροστα και θα μπορει να κανει ολα αυτα που ειναι προορισμενο να κανει..

Πω πω ευχαριστω τον θεο καθε μερα που το κοριτσακι μου ειναι καλα και του ζηταω καθε βραδυ να μου την προσεχει και να μου την εχει παντα καλα..

Σε μια αλλη περιπτωση για τι πραγμα θα τον ευχαριστουσα...?

Δεν ξερω τι αλλο να πω..

Ειλικρινα θαυμαζω το θαρρος και το κουραγιο ορισμενων γυναικων που τους ετυχε αυτο το 'λαχειο' να μεγαλωνουν παιδακια με ειδικες αναγκες!!

Τους βγαζω το καπελο!Ειναι πραγματικα αξιοθαυμαστες..

Εγω ομως δυστυχως δεν θα μπορουσα..

Αυτη ειναι η αποψη μου..καλως ή κακως..

Happyland μου,ευχομαι μεσα απο την καρδια μου,σου το ορκιζομαι,να σου πανε ολα καλα!!

Ευχομαι να ειναι ολο αυτο ενα μεγαλο λαθος και να γεννησεις ενα γερο και δυνατο παιδακι!!!

Η αποφαση ειναι εντελως δικη σου και του αντρα σου και οποια και να ειναι αυτη,θελει πολυ δυναμη,θαρρος και παρα μα παρα πολυ κουραγιο..

Και να ξερεις πως κανενας δεν εχει δικαιωμα να κρινει την οποια αποφαση σου..

Να εισαι παντα καλα..!

Δημοσίευση

ΚΟΡΙΤΣΙΑ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗ ΓΡΑΦΩ ΚΑΙ ΕΓΩ ΠΑΛΙ ΤΑ ΙΔΙΑ!ΣΥΜΦΩΝΩ ΑΠΟΛΥΤΑ ΜΕ ΤΗΝ ΣΙΜΟΝΕ ΚΑΙ ΜΑΛΛΟΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΟ ΞΑΝΑΔΙΑΒΑΣΟΥΜΕ ΟΛΕς ΓΙΑ ΝΑ ΚΑΤΑΛΑΒΟΥΜΕ!

ΚΑΙ ΣΤΟ ΚΑΤΩ ΚΑΤΩ ΑΝ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΜΗ ΓΕΝΝΑΜΕ ΥΓΙΗ ΠΑΙΔΙΑ ΤΟΤΕ ΓΙΑΤΙ ΚΑΝΟΥΜΕ ΑΥΧΕΝΙΚΕΣ,Β ΕΠΙΠΕΔΟΥ,ΑΜΝΙΟΚΕΝΤΗΣΗ?

ΑΝ ΕΙΝΑΙ ΕΤΣΙ ΝΑ ΤΑ ΑΦΗΝΟΥΜΕ ΟΛΑ ΣΤΗ ΤΥΧΗ ΤΟΥΣ ΡΕ ΚΟΡΙΤΣΙΑ!

ΤΙ ΝΑ ΠΩ.

simone έγραψε:

Hapryland εγραψε

Γεια σας κορίτσια.

Θα ήθελα να μοιραστήτε μαζί μου τις απόψεις σας σχετικά με το εξής θέμα. Υποθέτουμε ότι είστε σε προχωρημένη εγκυμοσύνη. ο γιατρός σας λέει ότι το μωρό έχει ένα σοβαρό πρόβλημα στον εγκέφαλο και υπάρχουν 80% πιθανότητες να γεννηθεί τετραπληγικό με νοητικη στέρηση. Προτείνει λοιπόν τη διακοπή της κυήσεως. Κάτι που, φαντάζομαι, ισοδυναμεί με κανονικό τοκετό και θανάτωση του μωρου. Τι θα κάνατε; θα προχωρούσατε σε αυτή τη διαδικασία ή θα επιλέγατε να γεννήσετε το μωρό σας με όλες τις συνέπειες που αυτό συνεπάγεται;

Θα χαρώ να δω τις απόψεις σας.

Φιλια πολλα!!

Η ΣΙΜΟΝΕ ΕΓΡΑΨΕ

Happyland καλησπερα..

Το ερωτημα που εθεσες ειναι πολυ δυσκολο να απαντηθει..

Το χα σκεφτει χιλιαδες φορες το θεμα αυτο οσο ημουν εγκυος..και το χα συζητησει με τον αντρα μου επισης πολλες φορες..

Τι θα καναμε σε μια τετοια περιπτωση??

Και οι δυο ειχαμε την ιδια αποψη..

Οσο εγωιστικο και αν ειναι..το παιδι δεν θα το κραταγαμε..

Δεν θα το αντεχα..ουτε εγω,ουτε εκεινος..

Να το φερω στη ζωη σε αυτη την κατασταση να κανει τι ???????

πειτε μου...

Ποια θα ειναι η ζωη του?

ποιες οι απολαυσεις του?ποιος εκτος απο την οικογενεια του θα το αγαπουσε γι αυτο που ειναι?

ποιο παιδακι θα επαιζε μαζι του?

Ποσα παιδακια θα μου το κοροιδευουν και θα γελανε μαζι του?

ποιος θα το ερωτευτει μεγαλωνοντας?

Ποσοι θα το κοιτανε στραβα?Ποσοι θα γελασουν μαζι του?

Ποιες θα ειναι οι χαρες του????ποιες ρε γαμωτο?????

Εμεις...???

Θα αντεχαμε σαν νεο ζευγαρι? θα τα βγαζαμε περα?

Θα αλλαζε η ζωη μας..Παει η ομορφη οικογενειακη ζωη που ονειρευομασταν,τα γελια,οι χαρες,τα παιχνιδια,οι διακοπες μας σαν μια ομορφη οικογενεια..Ολα αυτα που ονειρευεσαι,τα χανεις...

Αρχιζει ο γολγοθας..

Το οικονομικο?

Σε αυτες τις περιπτωσεις χρειαζεσαι και μεγαλη οικονομικη ευχερεια

που εμεις δεν την εχουμε..εδω τωρα που δεν δουλευω εγω μεχρι να μεγαλωσει λιγο η μικρη τα βγαζουμε περα αρκετα πιο δυσκολα..

φαντασου με ενα παιδι με τοσες αναγκες παραπανω δεν θα μπορει η μαμα να ξαναδουλεψει ποτε στη ζωη της..

Πρεπει να ειναι παντα εκει..διπλα του..πανω του..παντα και παντου..Και οταν παθει κατι η μαμα και ο μπαμπας τι θα απογινει?Ποιος θα το φροντισει?Ποιος θα το πονεσει?Κανενας!!!!

Ξερω βεβαια πως στο σταδιο της εγκυμοσυνης που βρισκεσαι ειναι ακομα χειροτερο..

Το χεις νοιωσει..το χεις αγαπησει..το χεις ερωτευτει το μωρο μεσα σου..και λαχταρας να βγει να το αγγιξεις,να του χαμογελασεις,να το γνωρισεις..

Πω πω θεε μου...ειναι τοσο δυσκολο..

Προτιμω οσο σκληρο και αν ειναι να μη το φερω στη ζωη ομως..

γιατι δεν θα μπορει να τη χαρει..να τη ζησει..αυτη τη ζωη..

Μπορει να κουβαλαω μια ζωη αυτη μου την αποφαση μπορει ομως και αμα κρατησω το παιδι να αναρωτιεμαι μια ζωη αν επρεπε να το φερω στον κοσμο ετσι..

Θα προσπαθησω για ενα αλλο μωρακι στο μελλον που θα εχει ολη του τη ζωη μπροστα και θα μπορει να κανει ολα αυτα που ειναι προορισμενο να κανει..

Πω πω ευχαριστω τον θεο καθε μερα που το κοριτσακι μου ειναι καλα και του ζηταω καθε βραδυ να μου την προσεχει και να μου την εχει παντα καλα..

Σε μια αλλη περιπτωση για τι πραγμα θα τον ευχαριστουσα...?

Δεν ξερω τι αλλο να πω..

Ειλικρινα θαυμαζω το θαρρος και το κουραγιο ορισμενων γυναικων που τους ετυχε αυτο το 'λαχειο' να μεγαλωνουν παιδακια με ειδικες αναγκες!!

Τους βγαζω το καπελο!Ειναι πραγματικα αξιοθαυμαστες..

Εγω ομως δυστυχως δεν θα μπορουσα..

Αυτη ειναι η αποψη μου..καλως ή κακως..

Happyland μου,ευχομαι μεσα απο την καρδια μου,σου το ορκιζομαι,να σου πανε ολα καλα!!

Ευχομαι να ειναι ολο αυτο ενα μεγαλο λαθος και να γεννησεις ενα γερο και δυνατο παιδακι!!!

Η αποφαση ειναι εντελως δικη σου και του αντρα σου και οποια και να ειναι αυτη,θελει πολυ δυναμη,θαρρος και παρα μα παρα πολυ κουραγιο..

Και να ξερεις πως κανενας δεν εχει δικαιωμα να κρινει την οποια αποφαση σου..

Να εισαι παντα καλα..!

Δημοσίευση

ΚΟΡΙΤΣΙΑ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗ ΓΡΑΦΩ ΚΑΙ ΕΓΩ ΠΑΛΙ ΤΑ ΙΔΙΑ!ΣΥΜΦΩΝΩ ΑΠΟΛΥΤΑ ΜΕ ΤΗΝ ΣΙΜΟΝΕ ΚΑΙ ΜΑΛΛΟΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΟ ΞΑΝΑΔΙΑΒΑΣΟΥΜΕ ΟΛΕς ΓΙΑ ΝΑ ΚΑΤΑΛΑΒΟΥΜΕ!

ΚΑΙ ΣΤΟ ΚΑΤΩ ΚΑΤΩ ΑΝ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΜΗ ΓΕΝΝΑΜΕ ΥΓΙΗ ΠΑΙΔΙΑ ΤΟΤΕ ΓΙΑΤΙ ΚΑΝΟΥΜΕ ΑΥΧΕΝΙΚΕΣ,Β ΕΠΙΠΕΔΟΥ,ΑΜΝΙΟΚΕΝΤΗΣΗ?

ΑΝ ΕΙΝΑΙ ΕΤΣΙ ΝΑ ΤΑ ΑΦΗΝΟΥΜΕ ΟΛΑ ΣΤΗ ΤΥΧΗ ΤΟΥΣ ΡΕ ΚΟΡΙΤΣΙΑ!

ΤΙ ΝΑ ΠΩ.

simone έγραψε:

Hapryland εγραψε

Γεια σας κορίτσια.

Θα ήθελα να μοιραστήτε μαζί μου τις απόψεις σας σχετικά με το εξής θέμα. Υποθέτουμε ότι είστε σε προχωρημένη εγκυμοσύνη. ο γιατρός σας λέει ότι το μωρό έχει ένα σοβαρό πρόβλημα στον εγκέφαλο και υπάρχουν 80% πιθανότητες να γεννηθεί τετραπληγικό με νοητικη στέρηση. Προτείνει λοιπόν τη διακοπή της κυήσεως. Κάτι που, φαντάζομαι, ισοδυναμεί με κανονικό τοκετό και θανάτωση του μωρου. Τι θα κάνατε; θα προχωρούσατε σε αυτή τη διαδικασία ή θα επιλέγατε να γεννήσετε το μωρό σας με όλες τις συνέπειες που αυτό συνεπάγεται;

Θα χαρώ να δω τις απόψεις σας.

Φιλια πολλα!!

Η ΣΙΜΟΝΕ ΕΓΡΑΨΕ

Happyland καλησπερα..

Το ερωτημα που εθεσες ειναι πολυ δυσκολο να απαντηθει..

Το χα σκεφτει χιλιαδες φορες το θεμα αυτο οσο ημουν εγκυος..και το χα συζητησει με τον αντρα μου επισης πολλες φορες..

Τι θα καναμε σε μια τετοια περιπτωση??

Και οι δυο ειχαμε την ιδια αποψη..

Οσο εγωιστικο και αν ειναι..το παιδι δεν θα το κραταγαμε..

Δεν θα το αντεχα..ουτε εγω,ουτε εκεινος..

Να το φερω στη ζωη σε αυτη την κατασταση να κανει τι ???????

πειτε μου...

Ποια θα ειναι η ζωη του?

ποιες οι απολαυσεις του?ποιος εκτος απο την οικογενεια του θα το αγαπουσε γι αυτο που ειναι?

ποιο παιδακι θα επαιζε μαζι του?

Ποσα παιδακια θα μου το κοροιδευουν και θα γελανε μαζι του?

ποιος θα το ερωτευτει μεγαλωνοντας?

Ποσοι θα το κοιτανε στραβα?Ποσοι θα γελασουν μαζι του?

Ποιες θα ειναι οι χαρες του????ποιες ρε γαμωτο?????

Εμεις...???

Θα αντεχαμε σαν νεο ζευγαρι? θα τα βγαζαμε περα?

Θα αλλαζε η ζωη μας..Παει η ομορφη οικογενειακη ζωη που ονειρευομασταν,τα γελια,οι χαρες,τα παιχνιδια,οι διακοπες μας σαν μια ομορφη οικογενεια..Ολα αυτα που ονειρευεσαι,τα χανεις...

Αρχιζει ο γολγοθας..

Το οικονομικο?

Σε αυτες τις περιπτωσεις χρειαζεσαι και μεγαλη οικονομικη ευχερεια

που εμεις δεν την εχουμε..εδω τωρα που δεν δουλευω εγω μεχρι να μεγαλωσει λιγο η μικρη τα βγαζουμε περα αρκετα πιο δυσκολα..

φαντασου με ενα παιδι με τοσες αναγκες παραπανω δεν θα μπορει η μαμα να ξαναδουλεψει ποτε στη ζωη της..

Πρεπει να ειναι παντα εκει..διπλα του..πανω του..παντα και παντου..Και οταν παθει κατι η μαμα και ο μπαμπας τι θα απογινει?Ποιος θα το φροντισει?Ποιος θα το πονεσει?Κανενας!!!!

Ξερω βεβαια πως στο σταδιο της εγκυμοσυνης που βρισκεσαι ειναι ακομα χειροτερο..

Το χεις νοιωσει..το χεις αγαπησει..το χεις ερωτευτει το μωρο μεσα σου..και λαχταρας να βγει να το αγγιξεις,να του χαμογελασεις,να το γνωρισεις..

Πω πω θεε μου...ειναι τοσο δυσκολο..

Προτιμω οσο σκληρο και αν ειναι να μη το φερω στη ζωη ομως..

γιατι δεν θα μπορει να τη χαρει..να τη ζησει..αυτη τη ζωη..

Μπορει να κουβαλαω μια ζωη αυτη μου την αποφαση μπορει ομως και αμα κρατησω το παιδι να αναρωτιεμαι μια ζωη αν επρεπε να το φερω στον κοσμο ετσι..

Θα προσπαθησω για ενα αλλο μωρακι στο μελλον που θα εχει ολη του τη ζωη μπροστα και θα μπορει να κανει ολα αυτα που ειναι προορισμενο να κανει..

Πω πω ευχαριστω τον θεο καθε μερα που το κοριτσακι μου ειναι καλα και του ζηταω καθε βραδυ να μου την προσεχει και να μου την εχει παντα καλα..

Σε μια αλλη περιπτωση για τι πραγμα θα τον ευχαριστουσα...?

Δεν ξερω τι αλλο να πω..

Ειλικρινα θαυμαζω το θαρρος και το κουραγιο ορισμενων γυναικων που τους ετυχε αυτο το 'λαχειο' να μεγαλωνουν παιδακια με ειδικες αναγκες!!

Τους βγαζω το καπελο!Ειναι πραγματικα αξιοθαυμαστες..

Εγω ομως δυστυχως δεν θα μπορουσα..

Αυτη ειναι η αποψη μου..καλως ή κακως..

Happyland μου,ευχομαι μεσα απο την καρδια μου,σου το ορκιζομαι,να σου πανε ολα καλα!!

Ευχομαι να ειναι ολο αυτο ενα μεγαλο λαθος και να γεννησεις ενα γερο και δυνατο παιδακι!!!

Η αποφαση ειναι εντελως δικη σου και του αντρα σου και οποια και να ειναι αυτη,θελει πολυ δυναμη,θαρρος και παρα μα παρα πολυ κουραγιο..

Και να ξερεις πως κανενας δεν εχει δικαιωμα να κρινει την οποια αποφαση σου..

Να εισαι παντα καλα..!

Δημοσίευση

ΚΟΡΙΤΣΙΑ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗ ΓΡΑΦΩ ΚΑΙ ΕΓΩ ΠΑΛΙ ΤΑ ΙΔΙΑ!ΣΥΜΦΩΝΩ ΑΠΟΛΥΤΑ ΜΕ ΤΗΝ ΣΙΜΟΝΕ ΚΑΙ ΜΑΛΛΟΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΟ ΞΑΝΑΔΙΑΒΑΣΟΥΜΕ ΟΛΕς ΓΙΑ ΝΑ ΚΑΤΑΛΑΒΟΥΜΕ!

ΚΑΙ ΣΤΟ ΚΑΤΩ ΚΑΤΩ ΑΝ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΜΗ ΓΕΝΝΑΜΕ ΥΓΙΗ ΠΑΙΔΙΑ ΤΟΤΕ ΓΙΑΤΙ ΚΑΝΟΥΜΕ ΑΥΧΕΝΙΚΕΣ,Β ΕΠΙΠΕΔΟΥ,ΑΜΝΙΟΚΕΝΤΗΣΗ?

ΑΝ ΕΙΝΑΙ ΕΤΣΙ ΝΑ ΤΑ ΑΦΗΝΟΥΜΕ ΟΛΑ ΣΤΗ ΤΥΧΗ ΤΟΥΣ ΡΕ ΚΟΡΙΤΣΙΑ!

ΤΙ ΝΑ ΠΩ.

simone έγραψε:

Hapryland εγραψε

Γεια σας κορίτσια.

Θα ήθελα να μοιραστήτε μαζί μου τις απόψεις σας σχετικά με το εξής θέμα. Υποθέτουμε ότι είστε σε προχωρημένη εγκυμοσύνη. ο γιατρός σας λέει ότι το μωρό έχει ένα σοβαρό πρόβλημα στον εγκέφαλο και υπάρχουν 80% πιθανότητες να γεννηθεί τετραπληγικό με νοητικη στέρηση. Προτείνει λοιπόν τη διακοπή της κυήσεως. Κάτι που, φαντάζομαι, ισοδυναμεί με κανονικό τοκετό και θανάτωση του μωρου. Τι θα κάνατε; θα προχωρούσατε σε αυτή τη διαδικασία ή θα επιλέγατε να γεννήσετε το μωρό σας με όλες τις συνέπειες που αυτό συνεπάγεται;

Θα χαρώ να δω τις απόψεις σας.

Φιλια πολλα!!

Η ΣΙΜΟΝΕ ΕΓΡΑΨΕ

Happyland καλησπερα..

Το ερωτημα που εθεσες ειναι πολυ δυσκολο να απαντηθει..

Το χα σκεφτει χιλιαδες φορες το θεμα αυτο οσο ημουν εγκυος..και το χα συζητησει με τον αντρα μου επισης πολλες φορες..

Τι θα καναμε σε μια τετοια περιπτωση??

Και οι δυο ειχαμε την ιδια αποψη..

Οσο εγωιστικο και αν ειναι..το παιδι δεν θα το κραταγαμε..

Δεν θα το αντεχα..ουτε εγω,ουτε εκεινος..

Να το φερω στη ζωη σε αυτη την κατασταση να κανει τι ???????

πειτε μου...

Ποια θα ειναι η ζωη του?

ποιες οι απολαυσεις του?ποιος εκτος απο την οικογενεια του θα το αγαπουσε γι αυτο που ειναι?

ποιο παιδακι θα επαιζε μαζι του?

Ποσα παιδακια θα μου το κοροιδευουν και θα γελανε μαζι του?

ποιος θα το ερωτευτει μεγαλωνοντας?

Ποσοι θα το κοιτανε στραβα?Ποσοι θα γελασουν μαζι του?

Ποιες θα ειναι οι χαρες του????ποιες ρε γαμωτο?????

Εμεις...???

Θα αντεχαμε σαν νεο ζευγαρι? θα τα βγαζαμε περα?

Θα αλλαζε η ζωη μας..Παει η ομορφη οικογενειακη ζωη που ονειρευομασταν,τα γελια,οι χαρες,τα παιχνιδια,οι διακοπες μας σαν μια ομορφη οικογενεια..Ολα αυτα που ονειρευεσαι,τα χανεις...

Αρχιζει ο γολγοθας..

Το οικονομικο?

Σε αυτες τις περιπτωσεις χρειαζεσαι και μεγαλη οικονομικη ευχερεια

που εμεις δεν την εχουμε..εδω τωρα που δεν δουλευω εγω μεχρι να μεγαλωσει λιγο η μικρη τα βγαζουμε περα αρκετα πιο δυσκολα..

φαντασου με ενα παιδι με τοσες αναγκες παραπανω δεν θα μπορει η μαμα να ξαναδουλεψει ποτε στη ζωη της..

Πρεπει να ειναι παντα εκει..διπλα του..πανω του..παντα και παντου..Και οταν παθει κατι η μαμα και ο μπαμπας τι θα απογινει?Ποιος θα το φροντισει?Ποιος θα το πονεσει?Κανενας!!!!

Ξερω βεβαια πως στο σταδιο της εγκυμοσυνης που βρισκεσαι ειναι ακομα χειροτερο..

Το χεις νοιωσει..το χεις αγαπησει..το χεις ερωτευτει το μωρο μεσα σου..και λαχταρας να βγει να το αγγιξεις,να του χαμογελασεις,να το γνωρισεις..

Πω πω θεε μου...ειναι τοσο δυσκολο..

Προτιμω οσο σκληρο και αν ειναι να μη το φερω στη ζωη ομως..

γιατι δεν θα μπορει να τη χαρει..να τη ζησει..αυτη τη ζωη..

Μπορει να κουβαλαω μια ζωη αυτη μου την αποφαση μπορει ομως και αμα κρατησω το παιδι να αναρωτιεμαι μια ζωη αν επρεπε να το φερω στον κοσμο ετσι..

Θα προσπαθησω για ενα αλλο μωρακι στο μελλον που θα εχει ολη του τη ζωη μπροστα και θα μπορει να κανει ολα αυτα που ειναι προορισμενο να κανει..

Πω πω ευχαριστω τον θεο καθε μερα που το κοριτσακι μου ειναι καλα και του ζηταω καθε βραδυ να μου την προσεχει και να μου την εχει παντα καλα..

Σε μια αλλη περιπτωση για τι πραγμα θα τον ευχαριστουσα...?

Δεν ξερω τι αλλο να πω..

Ειλικρινα θαυμαζω το θαρρος και το κουραγιο ορισμενων γυναικων που τους ετυχε αυτο το 'λαχειο' να μεγαλωνουν παιδακια με ειδικες αναγκες!!

Τους βγαζω το καπελο!Ειναι πραγματικα αξιοθαυμαστες..

Εγω ομως δυστυχως δεν θα μπορουσα..

Αυτη ειναι η αποψη μου..καλως ή κακως..

Happyland μου,ευχομαι μεσα απο την καρδια μου,σου το ορκιζομαι,να σου πανε ολα καλα!!

Ευχομαι να ειναι ολο αυτο ενα μεγαλο λαθος και να γεννησεις ενα γερο και δυνατο παιδακι!!!

Η αποφαση ειναι εντελως δικη σου και του αντρα σου και οποια και να ειναι αυτη,θελει πολυ δυναμη,θαρρος και παρα μα παρα πολυ κουραγιο..

Και να ξερεις πως κανενας δεν εχει δικαιωμα να κρινει την οποια αποφαση σου..

Να εισαι παντα καλα..!

Δημοσίευση

Μπράβο simone που έχεις το θάρρος και έγραψες οτι νιώθεις...Συμφωνώ απόλυτα μαζί σου όσο σκληρό και αν είναι..αλλά και εγώ έτσι αισθάνομαι...χτίζεις μια ζωή γεμάτη όνειρα που δε θα εκπληρωθούν ποτέ...

Δημοσίευση

Μπράβο simone που έχεις το θάρρος και έγραψες οτι νιώθεις...Συμφωνώ απόλυτα μαζί σου όσο σκληρό και αν είναι..αλλά και εγώ έτσι αισθάνομαι...χτίζεις μια ζωή γεμάτη όνειρα που δε θα εκπληρωθούν ποτέ...

Δημοσίευση

Μπράβο simone που έχεις το θάρρος και έγραψες οτι νιώθεις...Συμφωνώ απόλυτα μαζί σου όσο σκληρό και αν είναι..αλλά και εγώ έτσι αισθάνομαι...χτίζεις μια ζωή γεμάτη όνειρα που δε θα εκπληρωθούν ποτέ...

Δημοσίευση

Μπράβο simone που έχεις το θάρρος και έγραψες οτι νιώθεις...Συμφωνώ απόλυτα μαζί σου όσο σκληρό και αν είναι..αλλά και εγώ έτσι αισθάνομαι...χτίζεις μια ζωή γεμάτη όνειρα που δε θα εκπληρωθούν ποτέ...

Δημοσίευση

Κορίτσια καλησπέρα!

Πάνω που κατάφερα να σταματήσω να κλαίω (από τη χαρά μου), διάβασα τα μηνύματα σας κι άρχισα πάλι να κλαίω από συγκίνηση. Σας ευχαριστώ όλες πάρα πολύ για τις ευχές και για τις προσευχές σας. Η μπέμπα μου είναι μια χαρά κι εγώ ακόμα δεν μπορώ να το πιστέψω. Μόλις επέστρεψα από ΑΘήνα που είχα πάει για τις εξετάσεις. Όλα δείχνουν φυσιολογικά. Πιστέυω στο θαύμα και στη δύναμη της θετικής σας σκάψης.

Σχετικά με το τι τελικά θα έκανα αν ήταν δυσάρεστα τα νέα, ειλικρινά ακόμα δεν ξέρω. Με αντιπροσωπεύουν όλες οι απόψεις σας. Ανά μισάωρο σκέφτόμουν διαφορετικά. Τη μια γινόμουν Κατερίνα και αμέσως μετά Σιμόν και πάλι από την αρχη. Ευτυχώς ο Θεός διάλεξε να μη χρειαστει να πάρω απόφαση. Αλλα αν χρειαζόταν... δεν ξέρω. Απλά δεν ξέρω...

Σας έχω αγαπήσει όλες και ειλικρινά μέσα από την ψυχή μου σας ευχαριστώ πολύ για το ενδιαφέρον σας. Και η μπέμπα επίσης!

Μέσα από την καρδιά μου εύχομαι να είναι όλα τα μωρά του κόσμου υγιή και οι κοπέλες που βρήσκονται στην προσπάθεια να μας ανακοινώσουν σύντομα τα ευχάριστα!

ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ!!!

:kiss: :kiss: :kiss:

Δημοσίευση

Κορίτσια καλησπέρα!

Πάνω που κατάφερα να σταματήσω να κλαίω (από τη χαρά μου), διάβασα τα μηνύματα σας κι άρχισα πάλι να κλαίω από συγκίνηση. Σας ευχαριστώ όλες πάρα πολύ για τις ευχές και για τις προσευχές σας. Η μπέμπα μου είναι μια χαρά κι εγώ ακόμα δεν μπορώ να το πιστέψω. Μόλις επέστρεψα από ΑΘήνα που είχα πάει για τις εξετάσεις. Όλα δείχνουν φυσιολογικά. Πιστέυω στο θαύμα και στη δύναμη της θετικής σας σκάψης.

Σχετικά με το τι τελικά θα έκανα αν ήταν δυσάρεστα τα νέα, ειλικρινά ακόμα δεν ξέρω. Με αντιπροσωπεύουν όλες οι απόψεις σας. Ανά μισάωρο σκέφτόμουν διαφορετικά. Τη μια γινόμουν Κατερίνα και αμέσως μετά Σιμόν και πάλι από την αρχη. Ευτυχώς ο Θεός διάλεξε να μη χρειαστει να πάρω απόφαση. Αλλα αν χρειαζόταν... δεν ξέρω. Απλά δεν ξέρω...

Σας έχω αγαπήσει όλες και ειλικρινά μέσα από την ψυχή μου σας ευχαριστώ πολύ για το ενδιαφέρον σας. Και η μπέμπα επίσης!

Μέσα από την καρδιά μου εύχομαι να είναι όλα τα μωρά του κόσμου υγιή και οι κοπέλες που βρήσκονται στην προσπάθεια να μας ανακοινώσουν σύντομα τα ευχάριστα!

ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ!!!

:kiss: :kiss: :kiss:

Δημοσίευση

Κορίτσια καλησπέρα!

Πάνω που κατάφερα να σταματήσω να κλαίω (από τη χαρά μου), διάβασα τα μηνύματα σας κι άρχισα πάλι να κλαίω από συγκίνηση. Σας ευχαριστώ όλες πάρα πολύ για τις ευχές και για τις προσευχές σας. Η μπέμπα μου είναι μια χαρά κι εγώ ακόμα δεν μπορώ να το πιστέψω. Μόλις επέστρεψα από ΑΘήνα που είχα πάει για τις εξετάσεις. Όλα δείχνουν φυσιολογικά. Πιστέυω στο θαύμα και στη δύναμη της θετικής σας σκάψης.

Σχετικά με το τι τελικά θα έκανα αν ήταν δυσάρεστα τα νέα, ειλικρινά ακόμα δεν ξέρω. Με αντιπροσωπεύουν όλες οι απόψεις σας. Ανά μισάωρο σκέφτόμουν διαφορετικά. Τη μια γινόμουν Κατερίνα και αμέσως μετά Σιμόν και πάλι από την αρχη. Ευτυχώς ο Θεός διάλεξε να μη χρειαστει να πάρω απόφαση. Αλλα αν χρειαζόταν... δεν ξέρω. Απλά δεν ξέρω...

Σας έχω αγαπήσει όλες και ειλικρινά μέσα από την ψυχή μου σας ευχαριστώ πολύ για το ενδιαφέρον σας. Και η μπέμπα επίσης!

Μέσα από την καρδιά μου εύχομαι να είναι όλα τα μωρά του κόσμου υγιή και οι κοπέλες που βρήσκονται στην προσπάθεια να μας ανακοινώσουν σύντομα τα ευχάριστα!

ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ!!!

:kiss: :kiss: :kiss:

Δημοσίευση

Κορίτσια καλησπέρα!

Πάνω που κατάφερα να σταματήσω να κλαίω (από τη χαρά μου), διάβασα τα μηνύματα σας κι άρχισα πάλι να κλαίω από συγκίνηση. Σας ευχαριστώ όλες πάρα πολύ για τις ευχές και για τις προσευχές σας. Η μπέμπα μου είναι μια χαρά κι εγώ ακόμα δεν μπορώ να το πιστέψω. Μόλις επέστρεψα από ΑΘήνα που είχα πάει για τις εξετάσεις. Όλα δείχνουν φυσιολογικά. Πιστέυω στο θαύμα και στη δύναμη της θετικής σας σκάψης.

Σχετικά με το τι τελικά θα έκανα αν ήταν δυσάρεστα τα νέα, ειλικρινά ακόμα δεν ξέρω. Με αντιπροσωπεύουν όλες οι απόψεις σας. Ανά μισάωρο σκέφτόμουν διαφορετικά. Τη μια γινόμουν Κατερίνα και αμέσως μετά Σιμόν και πάλι από την αρχη. Ευτυχώς ο Θεός διάλεξε να μη χρειαστει να πάρω απόφαση. Αλλα αν χρειαζόταν... δεν ξέρω. Απλά δεν ξέρω...

Σας έχω αγαπήσει όλες και ειλικρινά μέσα από την ψυχή μου σας ευχαριστώ πολύ για το ενδιαφέρον σας. Και η μπέμπα επίσης!

Μέσα από την καρδιά μου εύχομαι να είναι όλα τα μωρά του κόσμου υγιή και οι κοπέλες που βρήσκονται στην προσπάθεια να μας ανακοινώσουν σύντομα τα ευχάριστα!

ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ!!!

:kiss: :kiss: :kiss:

Δημοσίευση

Μπράβο κορίτσι μου..να σαι καλά και πάντα να σκέφτεσαι θετικά. Ο θεός είναι μεγάλος. Μας συγκίνησες όλες με την ιστορία σου..με το καλό να αγκαλιάσεις το παιδάκι σου γιατί σου αξίζει!

Δημοσίευση

Μπράβο κορίτσι μου..να σαι καλά και πάντα να σκέφτεσαι θετικά. Ο θεός είναι μεγάλος. Μας συγκίνησες όλες με την ιστορία σου..με το καλό να αγκαλιάσεις το παιδάκι σου γιατί σου αξίζει!

Δημοσίευση

Μπράβο κορίτσι μου..να σαι καλά και πάντα να σκέφτεσαι θετικά. Ο θεός είναι μεγάλος. Μας συγκίνησες όλες με την ιστορία σου..με το καλό να αγκαλιάσεις το παιδάκι σου γιατί σου αξίζει!

Συμμετοχή στη συζήτηση

Μπορείτε να γράψετε τώρα το μήνυμά σας και να εγγραφείτε μετά. Αν έχετε ήδη λογαριασμό, συνδεθείτε τώρα για να δημοσιεύσετε το μήνυμα με το ψευδώνυμό σας.
Note: Your post will require moderator approval before it will be visible.

Guest
Απαντήστε σε αυτή τη συζήτηση...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.


  • Απαντήσεις

    • Δεν ξέρουμε γιατί ήρθε νωρίτερα περιμένω να περάσουν οι 40 μέρες για να πάω στο γυναικολόγο να το συζητήσουμε.  Το σκ του Πάσχα είχα ποναλακια και ένιωθα πολύ βαριά, θεώρησα πως ήταν το έντερο μου. Δευτέρα του Πάσχα το βράδυ ξεκίνησα να πονάω στην πλάτη και τρίτη πρωί οι πόνοι ήταν πάρα πολύ έντονοι. Πήγα στην κλινική και είχα διαστολή 7. Μέσα σε 2 ώρες είχα γεννήσει.🫠  Εντομεταξυ μια βδομάδα πριν με είχε δει και ο τράχηλος δεν είχε  μικρύνει καθόλου 
    • @Sotiria_94 δεν ξέρω πως είναι οι μαίες εκεί αλλά εμένα στο μαιευτήριο με βοηθαγαν πολύ με το θηλασμό. Χτύπαγα συνέχεια το καμπανάκι. Δεν το έκαναν μόνες. Χτύπαγα και έλεγα ελάτε θέλω βοήθεια.  Ξέρω ότι δεν χρειάζεσαι παραπάνω άγχη αλλά θα σου πω να βάλεις όρια σε συγγενείς που λένε τα δικά τους. Να ακούς μόνο την/ τον παιδίατρο και να λες αυτό είπε, τέλος! Μην σε ρίχνει κάποιος ψυχολογικά! Με το καλό να πας σπίτι. Και ναι μπορείς να τα καταφέρεις αν έρθει κάποια σύμβουλος στο σπίτι. Αλλά σου λέω ξεκινά από εκεί χτυπώντας καμπανάκια. Μην ντρέπεσαι καθόλου.
    • Καλησπέρα και να σου ζήσει το μωράκι σου. Έχεις ταλαιπωρηθεί πολύ αυτόν τον καιρό. Ο θηλασμός για να εδραιωθεί θελει ψυχικη ηρεμια και πολύ βοήθεια απο τον περίγυρο. Εγω θήλασα την πρώτη μου κόρη 3 χρόνια και τώρα  με τον γιο μου διανύουμε τον πρώτο χρόνο. Ειχα καλούς φυσικούς τοκετους, ημουν ήρεμη και ειχα βοηθεια για τα πρακτικα ζητηματα απο την μαμα μου και τον συζυγο με αποτελεσμα να αφοσιωθώ στον θηλασμό. Στην αρχη και εγω δεν ειχα πολυ γαλα, ταλαιπωρουμουν με ματωμενες θηλες, κτλ ομως τα κατάφερα. Όλα αυτά στα λέω για να καταλάβεις ότι με το δίκιο σου αισθάνεσαι όπως αισθάνεσαι. Δυσκολεύτηκες πάρα πολύ κορίτσι μου απο τον τοκετό κιολας και με τόση κούραση, ορμόνες στο κόκκινο και χωρίς βοήθεια εννοείται ότι θα δυσκολευτείς στον θηλασμό. Το γρηονος οτι νοιώθεις καλύτερα όταν δίνεις φόρμουλα δεν πρέπει να σε κάνει να αισθάνεσαι τύψεις γιατί πάνω απ' όλα το μωρό σου χρειάζεται μια ήρεμη μαμά. Ο άντρας σου οφείλει να σε στηρίξει και να σεβαστεί οποία απόφαση πάρεις και να μην σου βάζει χρονοδιάγραμματα ούτε να καθορίζει ποιος θα σε βοηθά με αυταρχικό τρόπο. Να προσηλωθεις στο μωρό σου και να χαρείς αυτούς τους πρώτους μήνες μαζί του. Εάν νοιώθεις ότι ζοριζεσε μπορείς να ζητήσεις ψυχολογική υποστήριξη που μπορεί να είναι δωρεάν και τηλεφωνικά από οργανισμούς σαν την Φαιναρετη.
    • Καταρχην να σου ζησει το μωρακι και να το δεις οπως επιθυμεις. Νευριάζω με τον αντρα σου γιατι θελει να θηλασεις, δεν θελει να εχετε βοηθεια και εχει αποψη για ολους και για ολα. Αν δεν αισθανεσαι καλα με τον θηλασμο το κοβεις χωρις δευτερη σκεψη. Πανω απο ολα θελουμε μια μαμα που να ειναι καλα για να είναι και το μωρο καλα. Να ξερεις ολα τα καταλαβαινουν τα μωρα και αντιδρουν αναλογως. Δευτερον εισαι απο καισαρικη τομη που συμμαινει οτι χρειαζεσαι βοηθεια για να προσαρμοστεις σε μια νεα πραγματικότητα που περιλαμβάνει και ενα μωρο. Τι θελει ακριβως... Να εξαντληθεις τελειως απο την αυπνια και την δυσκολια του να θηλασεις; Βαλε ορια!!! Εκεινος βοηθαει στο σπιτι και στο παιδι; Πως ειναι απεναντι σου;
    • annie τι ώρα έχεις εσύ αύριο αυχενική?
  • Νέες συζητήσεις

×
×
  • Προσθήκη...