Μετάβαση σε περιεχόμενο

Η δική μου εμπειρία τοκετού

MamaToBe
 Share

Recommended Posts

MamaToBe Newbie

MamaToBe

Δημοσίευση
Δημοσίευση

Να 'μαι πάλι κι εγώ, αυτή τη φορά για να διηγηθώ την αξέχαστη εμπειρία του τοκετού μου :laugh: Την περασμένη Δευτέρα πήγα στο γιατρό μου ο οποίος με "πείραξε" λίγο χαμηλά στον τράχηλο για να δει κατα πόσο είμαι έτοιμη μιας και το μωρό έδειχνε να είναι ήδη 3.700 και η ΠΗΤ ήταν σε 3 μέρες. Μέχρι να γυρίσω σπίτι από το γιατρό λοιπόν, άρχισα να έχω κάτι ψιλοενοχλήσεις, σαν πόνους περιόδου, αλλά δεν έδωσα σημασία μιας και τέτοιους είχα συνέχεια τελευταία. Έρχομαι σπίτι, πάω στο μπάνιο και βλέπω λίγο καφέ αιματάκι στο σερβιετάκι μου. Παίρνω τον γιατρό, του το λέω, και μου λέει "είναι από την εξέταση, αν δεν νιώσεις πόνους μην ανησυχείς". Οκ λέω, καλώ και μια φίλη στο σπίτι, παραγγέλνω και τρώω και 3/4 πίτσα μετά σαβουριάζω και ένα μπολ haagen dazs παγωτό (αυτό το ωραίο με τα μπισκότα speculoos μέσα και κάθομαι να περιμένω τον άντρα μου να γυρίσει από το master κατά τις 10. Με το που έρχεται, αρχίζουν και τα πονάκια να είναι λίγο πιο αισθητά. Σε κάποια φάση λοιπόν, κατα τις 10.30 σηκώνομαι να πάω στην κουζίνα και ακούω-νιώθω ένα "ΚΡΑΠ" χαμηλά σαν να σκίζεται ένα χαρτόνι και μετά νιώθω λίγα ζεστά υγρά να τρέχουν. Πάω τουαλέτα, βλέπω ροζ-διάφανα υγρά και παίρνω αμέσως τηλ το γιατρό, ο οποίος μου δίνει ραντεβού 11.15 στο ΜΗΤΕΡΑ. Βάζω τα τελευταία πράγματα στο βαλιτσάκι και βουρ φεύγουμε για το ΜΗΤΕΡΑ, με εμένα να έχω πόνο ανα 5λεπτο. Μέχρι να φτάσουμε, ο πόνος ήταν ήδη ανα 3-λεπτο. Με βάζουν μέσα στο δωμάτιο προετοιμασίας, έρχεται και η μαία του γιατρού μου και μου λεει το κλασσικό "ξεντύσου τελείως, βάλε το ρομπάκι και ξάπλωσε". Εκείνη τη στιγμή πονούσα τόσο που ούτε ντράπηκα, ούτε δίστασα ούτε τίποτα. Ξαπλώνω και έρχεται μια νοσηλεύτρια για τα συνηθισμένα, πίεση, ξύρισμα, κλίσμα ενώ μια άλλη έπαιρνε παράλληλα το ιστορικό μου (όταν δεν είχα πόνο και μπορούσα να μιλήσω). Ύστερα με πήγαν στο δωμάτιο τοκετού, λίγα μόνο μέτρα από το δωμάτιο προετοιμασίας, και με συνέδεσαν με τον καρδιοτοκογράφο για να παρακολουθούμε τους χτύπους του μπέμπη. Εγώ να έχω λιώσει στον πόνο ήδη (1 πόνος το ενάμιση λεπτό, με διάρκεια 1 λεπτό)και να αισθάνομαι να ξεριζώνεται η μέση μου. Παράλληλα να μου ανεβαίνει το παγωτό στο στόμα και να φωνάζω "τι το θελα το haagen dazs".

Μετά μπήκε η μαία μου και επειδή δεν είχε πειστεί για το αν έσπασαν τα νερά μου, έβαλε το χέρι της για να το διαπιστώσει:blink::blink::blink: Εάν δεν έκανε το ίδιο ο γιατρός μου λίγα λεπτά αργότερα θα έλεγα πώς αυτό ήταν ό,τι πιο επώδυνο μου έχει συμβεί στα 28 χρόνια της ζωής μου! Η όλη ιστορία με τους πόνους κράτησε 2 ώρες και ένα τέταρτο, και όταν πλέον έφτασα σε σημείο να φωνάζω "κάντε κάτι δεν αντέχω άλλο!" ήρθε η αναισθησιολόγος (με ένα τεράστιο φωτοστέφανο!!!!!!!!:woohoo: ) και μου έκανε την επισκληρίδιο.

Αυτό ήταν! έπιασε αμέσως, και ο επόμενος πόνος έγινε σχεδόν ανεπαίσθητος. Ο μεθεπόμενος πόνος έγινε απλά μια πίεση. Σε εκείνο το σημείο βάζουν μέσα τον άντρα μου, ο οποίος έπαιξε ενεργό ρόλο στις εξωθήσεις που έκανα αμέσως μετά. Εγώ μάζευα στο στήθος το δεξί μου πόδι κι εκείνος το αριστερό μου μιας και είχα τον ορό καρφωμένο στο αριστερο χέρι μου και δυσκολευόμουν να πιάσω οτιδήποτε. Με χάιδευε και μου δινε κουράγιο καθ'όλη τη διάρκεια αυτής της φάσης. Οι εξωθήσεις κράτησαν 1 ώρα (άπό τη 1.30 μέχρι τις 2.30) με πολλά διαλείματα φυσικά. Έσπρωχνα αλλά δεν ένιωθα καθόλου πόνο. Στις 2.30, φάνηκε το κεφαλάκι του μπέμπη και άκουσα τον γιατρό να λέει "αυτό ήταν πάμε". Με παίρνουν λοιπόν στο δωμάτιο που εξελίσσεται η τελευταία φάση του τοκετού χωρίζουν το κρεβάτι στα δύο , βάζουν τα πόδια μου ψηλά πάνω σε αυτά τα ειδικά μαρκούτσια και κάθε φορά που έλεγε ο γιατρός, εγώ έσπρωχνα και η μαία μου πίεζε με όλη της τη δύναμη ψηλά στην κοιλιά μου για να αποφασίσει ο μπέμπης να κάνει τη μεγάλη έξοδο. Σε 10 λεπτά, άκουσα και το κρακ κρακ τέσσερις φορές από το ψαλίδι του γιατρού εκεί κάτω και μετά από λίγο μια μικρή πίεση και να σου ο ομορφότερος άνθρωπος του κόσμου, ήρθε επιτέλους στη ζωή μας! Ροδαλός ροδαλός στα χέρια του γιατρού, δεν έκλαψε αμέσως αλλά με το που του καθάρισαν τις βλέννες από τη μυτούλα και το στόμα έβγαλε ένα σπαρακτικό μΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ μΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ!!!:laugh: Σας το είπα, υπήρχαν κι άλλοι εκεί μέσα και μπορούν να το επιβεβαιώσουν χαχαχα! Μου τον έβαλαν στην αγκαλιά μου αμέσως κι εκείνος αμέσως σώπασε και με κοίταζε με τις ματάρες του τις βαθυμπλε απορημένος, μέσα στην ένταση αλλά και σαν να ήξερε πώς αυτή η αγκαλιά τον περίμενε καιρό και θα τον ζεσταίνει πάντα. Και εγώ και ο Μάρκος τον κοιτούσαμε και κλαίγαμε από χαρά, μέχρι που μας τον πήραν για τις απαραίτητες εξετάσεις και πλύσιμο. 3.700 γραμμάρια, 53 πόντους και 37 περίμετρο κεφαλιού το μανάρι μου!!! Ναι, έχουμε μεγάλο κεφάλι και εγώ και ο μπαμπάκας του. Ο πλακούντας, το ράψιμο και τα υπόλοιπα δεν με απασχόλησαν καθόλου γιατί είχα στραβολαιμιάσει και κοίταζα από μακριά το παιδάκι μου, να το μετρούν και να το καθαρίζουν! Ύστερα με μετέφεραν στην αίθουσα ανάνηψης όπου έμεινα για 1 ώρα και μέτραγα τα λεπτά για να με πανε επάνω στο δωμάτιο και να τον πάρω στα χέρια μου. Κορίτσια, μού τον έφεραν σε 1 ώρα στο δωμάτιο και το μωρό μου ξεκίνησε να θηλάζει αμέσως! Δεν νομίζω πως έχει υπάρξει πιο ευτυχισμένη στιγμή στη ζωή μου από εκείνη που τον ένιωσα μέσα στα χέρια μου.

Τα του ΜΗΤΕΡΑ θα τα γράψω σε άλλο ποστ, γιατί είναι αρκετά και κακά και δεν θέλω να μαγαρίσω όλα τα παραπάνω :angry: .

happy mom Newbie

happy mom

Δημοσίευση
Δημοσίευση

Ποσο καιρο περιμενα γιαυτα τα νεα σου!!!Σημερα μολις εμαθα οτι γεννησες!!κ το καταλαβα απ τη υπεροχη φωτογραφια του Φοιβακου!Ειναι κουκλος,πανεμορφος!!Εχεις τοσο δικιο να τον καμαρωνεις!!

Γιαυτο βρε δεν εβγαινε...μεγαλωνε το παιδι..καλοτρωγε..

Σωστος αντρας βγηκε!!

Να τον χαιρεσαι μανουλα το αγορακι σου!Να στε ολοι ευτυχισμενοι!!

τελεια η περιγραφη σου!!ευχαριστουμε!!!

Υ.Γ. σουσι ποτε τρωμε? κατσε να γεννησω κι εγω...κ τα λεμε!!

mamaka_4 Newbie

mamaka_4

Δημοσίευση
Δημοσίευση

MamaToBe να σας ζήσει ο μπεμπάκος!!!:laugh:Συγκινήθηκα πραγματικά με την ιστορία του τοκετού σου!:P Άσε που μας αρέσει και το ίδιο παγωτό χαχα:silly:

Να χαίρεσαι τον κούκλο σου(είδα φώτο σε άλλο ποστ)και να τον καμαρώνεις υγιή και ευτυχισμένο!:kiss:

Ifigeneia Newbie

Ifigeneia

Δημοσίευση
Δημοσίευση

Φοβερή εμπειρία, φοβερή περιγραφή!!!

Μπράβο σου γλυκιά μου, μια χαρά τα κατάφερες αν και μπουλουκάκος ο Φοιβάκος!!!

Να σας ζήσει και να χαίρεστε κάθε στιγμή μαζί του!!!

Τα του ΜΗΤΕΡΑ τα περιμένουμε.. Η κολλητή μου γεννάει στο ΜΗΤΕΡΑ σε 2 μήνες και σκέφτεται να αλλάξει μαιευτήριο και κατ' επέκταση γιατρό ταχέως. Με αυτά που διαβάζει σε διάφορα φόρουμς της έχει σηκωθεί η τρίχα κάγκελο! Και δεν έχει να κάνει μόνο με την παρότρυνση ή αποθάρρυνση για θηλασμό, αυτό είναι το λιγότερο μπροστά στα τόσα που συμβαίνουν εκεί μέσα!

Περιμένουμε λοιπόν και τις δικές σου εντυπώσεις!

mom 3 Newbie

mom 3

Δημοσίευση
Δημοσίευση

Πω πω με πηραν τα δακρυα...Τι ομορφη ιστορια...Ποση αγαπη κλεινει μεσα της!!!Να τον χαιρεστε το μπεμπακο σας ...να ειναι υγειης και ευτυχισμενος!!Πολλα φιλακια!Καλη αναρωση!!

glitterfy160041T322Q42.gif

severin Newbie

severin

Δημοσίευση
Δημοσίευση

Χαιρομαι που όλα πήγανε μια χαρά! Αχ... συγκινήθηκα κι εγώ τώρα που τα διάβαζα, κρίως για την πρώτη στιγμή που τον πήρες στην αγκαλιά σου και τον θήλασες, μου θύμισε και τη δική μου πρώτη στιγμή, δεν πάει και τόσο πολύς καιρός :-)

Για άλλη μια φορά να τον χαίρεστε!

mikroulaxristos Newbie

mikroulaxristos

Δημοσίευση
Δημοσίευση

να σας ζησει!!!!!!!!! γερο και τυχερο να ειναι το νινι το κουκλιιιι!!!!!!!

και εσυ και ο αντρουλης σου να καθεστε να το χαζευετε οπως ολοι οι χαζογονεις!!!!! :) ετσι οπως διαβαζα το μηνυμα σου ηταν σαν να ειμαι εκει!πολυ περιγραφικη ησουν!!!!! αχ τι τελεια που θα ηταν ε??.... μακαρι να μας αξιωσει ο Θεουλης να το ζησουμεκαι οσες δεν εχουμε νινιστη κοιλιτσα ακομη! φιλακια να του δωσεις!!!! αντε και σε σενα ενα..... χιχι!!!

sweety Newbie

sweety

Δημοσίευση
Δημοσίευση

ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ! ΝΑ ΤΟΝ ΧΑΙΡΕΣΤΕ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΓΕΡΟΣ Κ ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΟΣ! Κ ΕΓΩ 3800 ΓΕΝΝΗΣΑ ΤΟΝ ΜΠΟΥΜΠΟΥΚΟ ΜΟΥ 53 ΕΚ ΚΑΙ ΜΕ 37ΕΚ ΠΕΡΙΜΕΤΡΟ ΚΕΦΑΛΙΟΥ. ΧΙΧΙΧΙ!ΜΕΓΑΛΑ ΜΩΡΑΚΙΑ...ΠΑΙΔΑΡΟΙ... ΜΑΛΛΟΝ ΓΛΥΤΩΝΕΙΣ Κ ΤΟΥΣ ΚΟΛΙΚΟΥΣ! Ο ΔΙΚΟΣ ΜΟΥ ΔΕΝ ΤΑΛΑΙΠΩΡΗΘΗΚΕ ΚΑΘΟΛΟΥ...ΣΕ ΦΙΛΩ ΚΑΛΗ ΛΟΧΕΙΑ!

Anastacia Newbie

Anastacia

Δημοσίευση
Δημοσίευση

Mama to be τις ευχες μου για τον κουκλο σου στις ειπα και στις ξαναλεω!Να σας ζησει,να'ναι γερος και να γεμιζει ευτυχια τη ζωη σας!

Την ιστορια τοκετου σου μολις την διαβασα και..... Θελω μια απ'τα ιδια!Νομιζω πως τα εζησες ολα ολοκληρωμενα!Να σπασουν τα νερα,να νιωσεις ολους τους πονους,τις εξωθησεις,το πρωτο μΑΑΑΑΑμΑΑΑΑΑ,τον θηλασμο απ'την αρχη!!!!!Πραγματικα μου ακουστηκε ΤΕΛΕΙΑ η εμπειρια σου!!!Να ειστε παντα καλα και να χαιρεστε την οικογενια σας!!!Σε φιλω! :)

boymamma Newbie

boymamma

Δημοσίευση
Δημοσίευση

ΜΠΡΑΒΟ ΚΟΥΚΛΑ ΜΟΥ!!!ΝΑ ΤΟΝ ΧΑΙΡΕΣΤΕ ΤΟ ΜΠΕΜΠΑΚΟ ΣΑΣ!!!!

ΠΕΡΙΜΕΝΩ ΝΕΑ ΓΙΑ ΤΟ ΜΗΤΕΡΑ ΓΙΑΤΙ ΟΠΟΥ ΝΑ ΝΑΙ ΘΑ ΜΠΩ ΚΕΓΩ ΕΚΕΙ ΓΙΑ ΝΑ ΦΕΡΩ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΤΟ ΔΙΚΟ ΜΟΥ ΑΓΓΕΛΑΚΙ ΠΡΩΤΑ Ο ΘΕΟΣ ΝΑ ΜΑΣΤΕ ΚΑΛΑ!!!!!!!

ZOUZOUΝITSA Newbie

ZOUZOUΝITSA

Δημοσίευση
Δημοσίευση

αχ τι ομορφη ιστορια!!!ειλικρινα δακρυσα!!!να τον χαιρεστε να σας ζησει και να ναι παντα μα παντα χαρουμενος και ευτυχισμενος!!!μπραβο μπραβο, αληθεια απο τις πιο ομορφες ιστοριες που εχουν γραφει εδω μεσα!!!!:cheer:

Συμμετοχή στη συζήτηση

Μπορείτε να γράψετε τώρα το μήνυμά σας και να εγγραφείτε μετά. Αν έχετε ήδη λογαριασμό, συνδεθείτε τώρα για να δημοσιεύσετε το μήνυμα με το ψευδώνυμό σας.
Note: Your post will require moderator approval before it will be visible.

Guest
Απαντήστε σε αυτή τη συζήτηση...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

×
 Share
Μετάβαση στην Λίστα Συζητήσεων
×
×
  • Προσθήκη...