Μετάβαση σε περιεχόμενο

ΓΕΝΝΗΣΑΜΕ ΤΟ ΣΜΑΡΑΓΔΑΚΙ ΜΑΣ! ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΟ ΤΟ ΜΗΤΕΡΑ!


Recommended Posts

Αγαπητες και αγαπητοι...

Γέννησα τελικα με καισαρικη τομη το ζουζουνακι μου τη Μεγαλη Τριτη το πρωι στις 10:35 στο Μαιευτηριο ΜΗΤΕΡΑ. Η επεμβαση κριθηκε εσπευσμενη και απαραιτητη διοτι αν θυμαστε μερικες ειχα αμνιακο υγρο στα χαμηλα φυσιολογικα, και ηταν να κανω επανελεγχο. Στον επανελεγχο τη Μεγαλη Δευτερα το αμνιακο ειχα κατεβει και αλλο και κριθηκε απαραιτητο να βγαλουμε τη μικρη για να μην παθει καμια ζημια.

Ετσι λοιπον το πρωι τις 7:00 της Μεγαλης Τριτης φτανω στο ΜΗΤΕΡΑ, με αντρα και μητερα. Στις 7:20 παιρνω τη μεγαλη αποφαση και πηγαινω στην παραλαβη, οπως και να χει το να κανεις μια τοσο σημαντικη επεμβαση δεν ειναι και ευκολο πραγμα!Ειδικα για μενα που δεν ειχα ξαναμπει ποτε ξανα σε χειρουργειο.

Στον προθαλαμο ηταν καμια άλλες 5 με 6 επιτοκες, αλλες με φυσιολογικο και άλλες με καισαρικη. Μυριζες στον αερα μια γενικοτερη αμηχανια. Το προσωπικο τυπικο τυπικοτατο, εκτος απο τις μαιες που ειχαν αναλαβει καποιες επιτοκες. Μετα απο περιπου 20 λεπτα με φωναξαν για να μου παρουν ενα μικρο ιστορικο. Με ρωτησαν για το ειδος της ναρκωσης αλλα δεν το ειχα σκεφθει μεχρι εκλεινη την ωρα και ουτε το ειχαμε συζητησει με τη γιατρο μου. Εγιναν αλλωστε τοσο γρηγορα όλα. Με ρωτησαν αν εχω αλλεργιες και απαντησα οτι εχω αλλεργικη ρινιτιδα. Τελειωνοντας αυτη τη διαδικασια με εστειλαν απενταντι οπου υπαρχουν κατι μικρα δωματιακια με τουαλετα και κρεβατι. Ηρθε λοιπον αμεσα μια εντελως επαγγελματιας...νοσοκομα μαλλον, δεν προλαβα να διαβασω ταμπελακι, δεν ειχα ακομα εξασκηθει σε αυτο!:) , η οποια με ξυρισε, αν και ήμουν ξυρισμενη. Ταυτοχρονα εμπεινε στο δωματιο η γιατρος μου, η οποια επεσημενα στη νοσοκομα οτι ειμαι ηδη ξυρισμενη, αλλα εκεινη δεν πτοηθηκε. Στη συνεχεια, με τον ιδιο επαγγελματισμο μου περιέχυσε περιπου μισο μπουκαλι μπεταντιν στην ευαισθητη περιοχη, για απολυμανση. Αισθανθηκα περιεργα εκεινη τη στιγμη. Και στην πορεια μου εκανε το φοβερο και τρομερο κλισμα!!!:blink: Στη συνεχεια αφου ενηργησε το κλισμα μπηκα τουαλετα για τα σχετικα. Ξεχασα να αναφερω οτι οταν μπηκα στο δωματιο μου ειπαν να ξεντυθω τελειως και αφου βαλω τα ρουχα και παπουτσια μου σε μια τσαντα ΜΗΤΕΡΑ- ΤΡΟΜΑΡΑ ΤΟΥΣ!!!- να φορεσω ενα απαισιο ασπρο ρομπακι, το οποιο παιζει να ηταν και 4 νουμερα μεγαλυτερο μου και ενοιωθα οτι δεν καλυπτε τιποτα!!!Α. Εκει μου εκαναν και καρδιογράφημα.

Οταν τελειωσαν ολα αυτα καθησα παλι στον προθαλαμο και μετα απο λιγο εφτασε ο νοσοκομος με καρεκλα με ροδακια καθησα και αφου με πηγε λιγο στην πορτα να δω τον αντρα μου, μαζι με τη γιατρο μου με μετεφερε σε ενα δωματιακι που ειχε καρδιοτοκογραφο.

Εκει παρεμεινα περιπου 50 λεπτα, αν θυμαμαι καλα. Μου ειχαν ηδη βαλει ορο, οπου η κοπελιτσα, αν και ηταν πολυ περιποιητικη και ερχοταν καθε τρεις και μια να με τσεκαρει, μου τσακισε το χερι, γιατι την πρωτη φορα που με τρυπησε δεν επιασε τη φλεβα και με ξατρυπησε σε αλλο σημειο. Περιττο να πω οτι ουρλιαξα απο τον πονο και τις δυο φορες, και οτι απο την πρωτη προσπαθεια της μου χει μεινει μια τεραστια μελανια στο αριστερο χερι.

Καθ ολη την παραμονη μου εκει ακουγα τις προσπαθειες των γυναικων απο τους φυσιολογικους τοκετους που λαμβαναν χωρα καπου εκει διπλα και καθε φορα στο ακουσμα κλαμματος μωρου εβαζα τα κλαμματα κι εγω. Μαλλον επειδη τελικα δεν καταφερα να γεννησω και εγω φυσιολογικα...δεν ξερω, αλλα ημουν πολυ ευαλωτη. Ευτυχως που ειχα και τη γιατρο μου στο πλαι μου και ο,τι χρειαζομουν μου το κανε, οπως να φωναξει τον αντρα μου να κατσει για ενα τεταρτακι μαζι μου πριν με παρουν για το χειρουργειο. Γυρω στις 10 με πηραν. Ο ιδιος νοσοκομος με μετεφερε στο χειρουργειο οπου αλλες δυο γυναικες αναμεσα στα παραβαν διακρινονταν. Μου κανε εντυπωση που βαζουν 3 μαζι, δεν το χα φανταστει ποτε. Απο κεινη την ωρα τα λεπτα κυλησαν πολυ γρηγορα. Ειχα αποφασισει να κανω ολικη ναρκωση τελικα, ως απιστευτα φοβιτσιαρα γιατι θεωρησα οτι με την επισκληριδιο μπορει και να αισθανθω πονο ή να υπαρξει επιπλοκη. Οποτε μου χορηγησαν αναισθησια. Ξυπνησα απο τη φωνη της γιατρου μου να μου λεει οτι τελειωσαμε μπορεις να ξυπνησεις.

Ξυπνησα, ειδα τη γιατρο μου, μα πουθενα το μωρο μου. Απογοητευτηκα. Μου ειπε οτι ειναι καλα το μωρο και οτι την ειδε ο μπαμπας της.

Με μετεφεραν σε ενα χωρο απεναντι απο το χειρουργειο για να ξυπνησω. Τα εβλεπα ολα θολα και δεν πολυκαταλαβαινα τι μου γινοταν, πραγμα που συνεχιστηκε ολη σχεδον τη μερα.

Ηταν ηδη 11:30.....

κοριτσια παω να θηλασω και επιστρεφω για τα υπολοιπα...

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

  • Απαντήσεις 71
  • Created
  • Τελευταία απάντηση

Top Posters In This Topic

αχχχ γλυκια μου..σα να περιγραφεις τη δικη μου καισαρικη ειναι...

πως ειναι δυνατον να σου χαλανε καποιοι την πιο ομορφη στιγμη της ζωης σου? να την αντιμετωπιζουν τοσο πεζα!

το θεμα με το μωρακι τοχω ζησει κ γω...το ειδαν ολοιιιι εκτος απο μενα!εγω το ειδα την αλλη μερα :(

γιαυτο τωρα θα κανω επισκληριδιο!!

πανε καλη μου περασαν κ σου μεινε το καλυτερο!!Το σμαραγδακι σου!!!να σου ζησει!!Με τα χαμογελα κ τη μυρωδια της ηδη θα ξεχνιεσαι!!! ΚΑΛΟΤΥΧΗ Κ ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΗ Η ΚΟΥΚΛΑ ΣΟΥ!!

Περιμενω με αγωνια το β μερος!!:)

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

Άντε, περιμένουμε...

Κατ' αρχάς να σου ζήσει το σμαραγδάκι σου!!!

Εύχομαι να έχει μία υπέροχη ζωή!

Να πραγματοποιήσει όλα της τα όνειρα και να είναι πάντα υγειής!!!

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

να σου ζησει!!! και εγω ετσι γεννησα στο μητερα, μονο που εκανα επισκληριδιο και ετσι ειδα το μωρο πριν κανω να το δω την αλλη μερα, αυτη την φορα σκεφτομαι να παω ιασω να δω αν παιζει κατι διαφορετικο εκει φιλια πολλα

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

ΝΑ ΣΟΥ ΖΗΣΕΙ ΤΟ ΝΙΝΑΚΙ ΣΟΥ ΚΟΡΙΤΣΑΡΑ ΜΟΥ.ΕΙΜΑΙ ΣΥΓΚΙΝΗΜΕΝΗ ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΜΕ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΣΟΥ .ΓΕΝΝΗΣΑ ΣΤΟ ΜΗΤΕΡΑ-ΜΕ ΦΤ ΚΑΙ ΕΠΙΣΚΛΗΡΙΔΙΟ-ΠΡΙΝ ΑΠΟ 36 ΗΜΕΡΕΣ ΤΟ ΑΓΟΡΑΚΙ ΜΟΥ ΚΑΙ ΜΟΥ ΘΥΜΙΣΕΣ ΠΟΛΥ ΕΚΕΙΝΗ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ. ΣΟΥ ΕΥΧΟΜΑΙ ΟΛΟΨΥΧΑ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΓΕΡΗ ΚΑΙ ΕΣΥ ΚΑΙ ΤΟ ΜΩΡΑΚΙ ΣΟΥ ΚΑΙ ΑΓΝΟΗΣΕ ΟΛΑ ΤΑ ΥΠΟΛΟΙΠΑ.ΚΑΙ ΕΓΩ ΔΕΝ ΕΦΥΓΑ ΜΕ ΤΙΣ ΚΑΛΥΤΕΡΕΣ ΕΝΤΥΠΩΣΕΙΣ, ΑΛΛΑ ΚΑΘΕ ΦΟΡΑ ΠΟΥ ΚΟΙΤΑΩ ΤΟ ΜΩΡΟ ΜΟΥ ΕΙΜΑΙ ΣΤΟ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟ. ΝΑ ΣΟΥ ΖΗΣΕΙ!ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΜΕ ΚΑΙ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΟΤΑΝ ΜΠΟΡΕΣΕΙΣ.ΦΙΛΑΚΙΑ ΚΟΥΚΛΙΤΣΑ ΜΟΥ.

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

Να σου ζήσει το μωράκι σου.

και εγώ γέννησα με καισαρική και ολική νάρκωση στο πανεπιστημιακό νοσοκομείο Ιωαννίνων όταν πήγα να γεννήσω ήμουν μόνη μου μέσα το περιβάλλον πολύ φιλικό σου μιλάω ειλικρινά δεν κατάλαβα τίποτα έκανα την πλάκα μου με τον γιατρό μου όλα κανονικά!!! Πόνος καισαρικής δεν ξέρω τι πάει να πεί

Μου έκανε μεγάλη εντύπωση που ήταν όλοι τόσο πολύ φιλική μαζί μου ενώ ήταν δημόσιο νοσοκομείο.

Οσο για την φλέβα μου και μένα χάλια ήταν γιατί δεν μου άλλαξαν έγκαιρα την πεταλούδα

Το θυμάμαι τώρα και γελάω μου είχε κάνει και φλεγμονή μάλιστα.

Το παιδάκι σου να είναι καλά αυτό εχει σημασία φιλάκια κούκλα

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

happy mom έγραψε:

το θεμα με το μωρακι τοχω ζησει κ γω...το ειδαν ολοιιιι εκτος απο μενα!εγω το ειδα την αλλη μερα :(

giati tin alli mera????

ego me to poy ksipnisa moy tin dosan agkalia

kai agkalitsa tin piga sto domatio mas

tin eidan protoi i alloi alla ego tin peira proti agkalitsa

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

ΓΛΥΚΙΑ ΜΟΥ ΝΑ ΣΟΥ ΖΗΣΕΙ ΤΟ ΜΩΡΑΚΙ. ΕΓΩ ΕΙΜΑΙ ΑΠΟ ΧΩΡΙΟ ΚΑΙ ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΑΛΛΑ ΤΟ ΜΗΤΕΡΑ ΕΙΝΑΙ ΔΗΜΟΣΙΟ ΕΤΣΙ? ΚΟΙΤΑ ΤΗΝ ΠΡΩΤΗ ΜΟΥ ΚΟΡΗ ΤΗΝ ΓΕΝΝΗΣΑ ΣΕ ΚΛΙΝΗΚΗ ΚΑΙ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΗΤΑΝ ΤΑ ΙΔΙΑ ΜΕ ΤΗΝ ΔΕΥΤΕΡΗ ΜΟΥ ΓΕΝΝΑ ΠΟΥ ΗΤΑΝ ΣΕ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ. ΠΙΣΤΕΥΩ ΟΤΙ ΕΣΥ ΕΙΣΑΙ ΑΥΤΗ ΠΟΥ ΤΑ ΒΛΕΠΕΙΣ ΤΟΣΟ ΤΡΑΓΙΚΑ. ΕΠΕΙΔΗ ΓΙΑ ΣΕΝΑ ΕΙΝΑΙ Η ΟΜΟΡΦΟΤΕΡΗ ΣΤΙΓΜΗ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΣΟΥ ΠΕΡΙΜΕΝΕΙΣ ΚΑΤΙ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΑΛΛΟΥΣ. ΜΗΝ ΞΕΧΝΑΣ ΠΩΣ ΓΙΑ ΤΟ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ ΤΟΥ ΜΗΤΕΡΑ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΤΥΠΙΚΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ. ΕΤΣΙ ΕΙΝΑΙ. ΣΟΥ ΒΑΖΟΥΝ ΔΑΧΤΥΛΑ, ΣΟΥΝ ΡΙΧΝΟΥΝ ΤΟ ΜΠΕΤΑΝΤΗΝ ΚΑΙ ΓΙΝΕΣΑΙ ΘΕΑΜΑ ΓΙΑ ΠΟΛΛΟΥΣ. ΣΚΕΨΟΥ ΠΩΣ ΤΕΛΕΙΩΣΕ, ΠΩΣ ΟΛΛΑ ΠΗΓΑΝ ΚΑΛΑ, ΚΑΙ ΜΗΝ ΒΑΖΕΙΣ ΑΡΝΗΤΙΚΕΣ ΣΚΕΨΕΙΣ ΣΤΟ ΜΥΑΛΟ. ΕΤΣΙ ΕΙΝΑΙ. ΕΜΕΝΑ ΣΤΗΝ ΚΛΙΝΙΚΗ, ΓΕΝΝΗΣΑ ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΑ, ΠΟΝΟΥΣΑ ΚΑΙ Ο ΓΙΑΤΡΟΣ ΜΟΥ ΚΑΘΟΤΑΝ ΔΙΠΛΑ ΜΟΥ ΜΕ ΤΟ ΕΝΑ ΠΟΔΙ ΠΑΝΩ ΣΤΟ ΑΛΛΟ ΚΑΙ ΜΕΤΡΟΥΣΕ ΤΑ ΛΕΠΤΑ. ΕΓΩ ΠΟΝΟΥΣΑ ΚΑΙ ΑΥΤΟΣ ΜΟΝΟ ΚΑΦΕ ΔΕΝ ΕΠΕΙΝΕ! ΕΤΣΙ ΕΙΝΑΙ ΟΜΩΣ. ΤΥΠΙΚΗ ΔΙΑ ΔΙΚΑΣΙΑ ΓΙΑ ΟΛΛΟΥΣ. ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΘΑ ΤΑΛΑΙΠΟΡΗΘΕΙ ΟΣΟ ΕΣΥ. ΝΑ ΤΑ ΠΑΡΟΥΝ ΘΕΛΟΥΝ ΚΑΙ ΝΑ ΦΥΓΟΥΝ.

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

κοριτσια δυστυχως αυτες ειανι επαγγελματιες και δεν εχουν συναισθημα δεν εχει να κανει με το νοσοκομειο αλλα με το προσωπικο το οποιο ειναι ψυχρο .Εγω γεννησα με καισαρικη και ολικη αναισθησια στο Ιασω και αν εξαιρεσεις μια προισταμενη που μου εκανε την εξεταση τραχηλου και τα ειδα όλα ολοι οι υπολοιποι νοσοκομες και νοσοκομοι ηταν καταπληκτικοι και ακρως εξυπερετικοι .Το οτι δεν ειδες το μωρο σου αυτο ειναι η διαδικασια εοειδη εκανες ολικη αναισθησια και οχι οτι ειναι η πολιτικ του νοσοκομειου και εγω τον ειδα 6 ωρες μαζι , τωρα το οτι η νοοκομα ηταν ασχετη και σε ξυρισε τι να πω ; λες οτι ησουν ξυρισμενη τελειως ; γιατι ξερεις το θελουν μωρουδιακο για αποφυγη μικροβιων και ακομα το γεγονος οτι ησουν ζαλισμενη σχεδον όλη την ημερα αυτο αφειλετε αποκλειστικα στον καθε οργανισμο το πως αντιδρα στη ναρκωση εγω ας πουμε στις 4-5 ωρες ημουν μια χαρα ενω η κοπελα στο απεναντι δωματιο που γεννησαμε μαζι εκανε να συνερθει σχεδον 1 μερα .

γω όμως δεν καταλαβα σε τι αλλο θεωρεις το μητερα απαραδεκτο εκτος βαβαια την αχετη που σε κατατρυπησε πο να τη βρουν και να την τρυπησουν πανε και γιμονται νοσοκομες και δεν ξερουν να βαζουν ορο.Οταν μπορεσεις ανα φερεμας τι αλλό σε δυσαρεστησε στο ,μητερα θα βοηθησεις ετσι πολλα κοριτσια παντως αδεξιες νοσοκομες υπαρχουν παντου δυστυχως .

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

ειδα το μωρακι μου την αλλη μερα..γιατι μου τον εβαλαν για λιγο θερμοκοιτιδα...οποτε μου ελεγαν ολοι πως ειναι..:( κ γω...τιποτα...

ειναι στον ανθρωπο καθαρα ποσο τρυφερος μπορει ναναι....η κολλητη μου ειναι προισταμενη στο αρεταιειο κ ειναι ο καλυτερος κ πιο τρυφερος ανθρωπος που υπαρχει σε αυτη την εργασια!!!κι ας ειναι πτωμα...παντα εχει τροπο κ μια γλυκυτητα απεριγραπτη!

βλεπω κι εγω μετα απο ολα αυτα να απορριπτω το μητερα.........

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

Να σου Ζησει το μωρακι παντα γερο ευτυχισμενο και καλοτυχο να ειναι!! :)

Με καθηλωσες με τη περιγραφη σου!

Περιμενω το Β μερος!!

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

Aχ κοριτσακι μου!

Καταλαβαινω τη απογοητευση σου πιστεψε με!!!!

Οπως και να εχει πρεπει να χαιρεσαι που ηρθε στον κοσμο το μωρακι σου!

Να σου ζησει!

Ολα ξεχνιουνται παντως με τον καιρο.

Μπορει να νιωθεις πικραμενη τωρα ομως σιγα σιγα θα το ξεπερασεις...

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

συνεχεια...μην βιαζεστε να κρινετε...τα χειροτερα δεν σας τα εγραψα ακομα...

(καντινου το ΜΗΤΕΡΑ ειναι ιδιωτικο, δυστυχως, ηι αυτο ειμαι παρμενη.γιατι τους χρυσοπληρωνεις και δεν εχεις αναλογη συμπεριφορα. διαβασε παρακατω)

...με μετεφεραν λοιπον στο δωματιο μου, ενω στη διαδρομη ξεχωριζα καποιες γνωστες φατσες...τον πεθερο μου, τη μανα μου, την κουνιαδα μου...ο νοσοκομος που με μετεφερα ηταν ο ιδιος με πριν...καταπληκτικοτατος και ευχαριστος τυπος...εκανε πλακα...εγω ομως μετα την επεμβαση ημουν τοσο ζαβλακωμενη απο τη ναρκωση που δεν καταλαβαινα τιποτα...

φτανω λοιπον στο δωματιο... τρικλινο ζητησαμε και με βαλαν στο μεσαιο κρεβατι...ήμουν στον τριτο όροφο, βεβαια το ανακαλυψα την επομενη μερα...στο δωματιο ηταν αλλες δυο κοπελες, μια που ειχε παει ενα τεταρτο πριν απο μενα, καισαρικη και αυτη και αλλη μια που εφευγε σε λιγη ωρα...δεν θυμαμαι περισσοτερες λεπτομερειες μιας και ημουν υπο την επιρροια της ναρκωσης ακομα...

με το που με βαλαν στο κρεβατι ηρθαν δυο νοσοκομες...μαιες..ουτε κι εγω ξερω τι που μου λεγαν διαφορα ενω παραλληλα με εντυναν...μου εβαλαν ενα ασπρο διχτυωτο βρακι νοσοκομειου και μεσα δυο τεραστιες σερβιεταρες...αγνωστης προελευσης..παραλληλα μου αφηναν διαφορα πραγματα στο κομοδινο, ενα υγρο αντισηπτικο, ενα απολυμαντικο τζελ για τα χερια, τα διχτυωτα βρακια, ενα τεραστιο πακετο σερβιετες και ισως και κατι αλλο που δεν θυμαμαι. Και αυτα που σας γραφω τα αντιληφθηκα την επομενη μερα βεβαια...διοτι λογω της ναρκωσης ελαχιστα πραγματα μπορουσα να καταλαβω. Η ειρωνια ειναι οτι ΚΑΙ βρακια ειχα ΚΑΙ σερβιετες μεγαλες ειχα προμηθευτει...αλλα τετοια ωρα τετοια λογια που λενε!Δεν ειχα ουτε την εμπειρια ουτε την δυναμη να αρνηθω να μου αφησουν ολες αυτες τις αηδιες στο δωματιο τις οποιες μου χρυσοχρεωσαν στο τιμολογιο!!!

Η μονη μου σκεψη ηταν να δω το παιδι μου, αλλα μου ειπαν οτι θα το εφερναν 2 ωρες αφοτου ειχα ανεβει εγω στο δωματιο...και αυτες οι ωρες μεχρι να περασουν ηταν βασανιστικες...

Προσπαθουσα να συνελθω. Δεν μπορουσα να ξαπλωσω στο πλαι παρα μονο ανασκελα...και να ανεβοκατεβαζω το κρεβατι με τον ειδικο μηχανισμο...Παρακολουθουσα τις συζητησεις που γινοντουσαν στο διπλανο μου κρεβατι, ειχαν φερεις μια κοπελα με φυσιολογικο τοκετο και ηταν σε αψογη κατασταση, την ζηλευα...

Επιτελους περασαν οι δυο ωρες και ηρθε το μωρο μου, το μωρακι μου, το αντικρυσα για πρωτη φορα, μου τη δωσαν αγκαλια και δεν σταματησα να την κοιταζω και να της λεω στο αυτι ποσο την αγαπω...κι ας πονουσα ηδη απο την επεμβαση και ας ημουν ζαβλακωμενη...εβλεπα για πρωτη φορα το κοριτσακι που κουβαλουσα στην κοιλια μου 37 εβδομαδες...!:)

Δεν θυμαμαι ποσος χρονος περασε αλλα ηρθαν παλι για να παρουν τα μωρακια με τα πυρεξ...ενοιωσα σαν να μου παιρνουν την ψυχη, αλλα δεν μπορουσα να κανω διαφορετικα...δεν ειχα λογο να την κρατησω, δεν μπορουσα να τη θηλασω στην κατασταση μου...και οσο εβλεπα αυτο το μπουκαλακι με το ξενο γαλα στο πυρεξακι της μου ανεβαινε το αιμα στο κεφαλι!!!

Οταν μου τηλεφωνησε η μαια μου για να με εμψυχωσει ψυχολογικα, μου ειπε πως δεν χρειαζεται να στενοχωριεμαι διοτι στη φαση αυτη που βρισκομουν της καισαρικης αρκουσε να βαζω το μωρο καποια ωρα στο στηθος απλα, για να ενεργοποιουνται οι γαλακτοφοροι αδενες...μου ειπε οτι το ταιζουν μεσα οι μαιες, αλλα για την ωρα δεν μπορουμε να το αποφυγουμε διοτι χρειαζομαι μια μικρη προετοιμασια.

Σημειωνω εδω οτι με τη μαια μου καναμε μαθηματα ανωδυνου και μεσα σε αυτα και προετοιμασια για το στηθος διοτι σκοπος ηταν ο αποκλειστικος θηλασμος. Ετσι ηταν λογικο να απογοητευομαι βλεποντας το ξενο γαλα στο κουνακι του μωρου μου, διαβαζοντας τα συστατικα του και βλεποντας και τη διπλανη μου απο φυσιολογικο να θηλαζει σχεδον κανονικα.

Εκανα ομως υπομονη, και ακολουθησα τις οδηγιες της μαιας μου. Καθε φορα που ερχοταν η μπεμπα με τα υπολοιπα μωρακια την εβαζα στο στηθος , της μιλουσα, εκανα μασαζακι στο στηθος μου για να βοηθησω να κατεβει το γαλα...κτλ...

Δεν ηταν ομως ευκολο να βαλω το μωρο στη διαδικασια να θηλασει απο τη στιγμη που ερχοταν σχεδον παντα χορτατο αφου την ταιζαν οι μαιες. Ετσι λοιπον, ηρθε η μαια μου απο το μαιευτηριο και δηλωσαμε αποκλειστικο θηλασμο τη 2η μερα της παραμονης μας εκει, δηλ, Μεγαλη Τεταρτη.

Η αληθεια ομως ειναι ότι τόσο κάποιες μαιες που ερχοντουσαν να τα παρουν, οσο η Προισταμενη οροφου όσο και η Παιδιατρος , στην οποια μαλιστα θα κανω καταγγελια, εσπρωχναν την κατασταση προκειμενου να με οδηγησουν να ξεκινησω να δινω στο μωρο ξενο γαλα. Οι επισημανσεις του στυλ ¨Δεν εχετε ακομα γαλα¨, ¨Η μπεμπα ειναι μικρη και δεν μπορει να πιασει¨και γενικως τετοιου ειδους σχολια, ειχαν ως στοχο να χασω την ψυχραιμια μου, να απογοητευθω , προκειμενου να εγκαταλειψω την προσπαθεια και να υποκυψω στις δικες τους οδηγιες. Ευτυχως που ειχα τη μαια μου να με προετοιμαζει για ολα αυτα και να με στηριζει, οποτε ημουν ως εναν βαθμο προετοισμενη. Δεν ημουν ομως προετοιμασμενη να δω μια Παιδιατρο που υποτιθεται εχει δωσει τον ορκο του Ιπποκρατη να ¨πουλαει¨κατ ουσιαν συσκευασμενο γαλα μεσα σε ιδιωτικο μαιευτηριο το οποιο ακριβοπληρωνω!!! Η συγκεκριμενη,δεν φτανει που δεν ασκουσε σωστα τα καθηκοντα της, γυρνουσε με συνταγες συγκεκριμενου γαλακτος μεσα στο μειευτηριο και μας τις μοιραζε. Η κα Παπα... δε, τοσο την πρωτη οσο και τη δευτερη μερα με διαβεβαιωνε οτι το μωρακι μου χερει ακρας υγειας, και ενω στα αλλα δυο του δωματιου εκαναν μετρηση για ικτερο στο δικο μου δεν κριθηκε απαραιτητο διοτι εμοιαζε μια χαρα. Ωστοσο προκειμενου να προωθησει το γαλα της συγκριμενης εταιρειας, απο την οποια προφανως και τα ΠΑΙΡΝΕΙ ΧΟΝΤΡΑ, μου ειπε οτι η μπεμπα μου εχανε δραματικα βαρος και οτι εχει πτωτικη πορεια και πρεπει να της δωσω ξενο γαλα γιατι προφανως απο μενα δεν παιρνει αυτο που πρεπει. Εκει βεβαια τα πηρα στο κρανιο και την ψιλοεχεσα, διοτι αφενος ολα τα μωρακια χανουν, αφετερου δε, ειχα γαλα πλεον και επιπλεον οι μαιες δεν μου εφερναν το παιδι οποτε το ζητουσα την πρωτη μερα αποκλειστικου θηλασμου, οποτε πώς να παρει; Εκει βεβαια το βουλωσε και ειπε οτι θα το ζητησει και η ιδια. ΜΟΥΦΕΣ. ΣΙΓΑ ΜΗΝ ΣΤΗΡΙΖΟΜΑΣΤΑΝ ΣΕ ΑΥΤΗΝ!

Τη Μεγαλη Παρασκευη η κα Παπα.... απουσιαζε με αδεια. Και πώς το μαθαμε αυτο; Διοτι πολυ απλα...οταν ηρθε η μαια να παρει το μωρακι μου στην απογευματινη βαρδια, μου ειπε να μην το καθυστερησω πολυ για να συνεχισει τη θεραπεια στη λαμπα! ΕΜΕΙΝΑ ΜΑΛ....! ΚΑΤΑΛΑΒΑΤΕ!

Δεν φτανει το παιδακι μου ειχε ανεβασει ικτερο, δεν φτανει εκανε ηδη θεραπεια, δεν ειχε ερθει κανεις να με ενημερωσει και μαλιστα απο τις προηγουμενες μερες με ειχαν καθησυχασει οτι δεν κριθηκε απαραιτητο να της γινει καν μετρηση. Υποτιθεται οτι βγαιναμε Μαγελο Σαββατο.

Πηγε αμεσως ο αντρας μου στην προισταμενη μπροστα και πηρα στη μετρηση. Το παιδι ειχε 14 και δεν με ειχε ενημερωσει κανεις. Περιττο να σας πω οτι εκανα ενα νοσοκομειο ανω κατω. Επικαλεστηκα το επαγγελμα μου, ειπα οτι θα τους βγαλω στα καναλια, απειλησα με μηνυσεις, εβρισα ασχημα και την προισταμενη και καποια αλλη μαια που μου λεγε αρες μαρες στο τηλέφωνο, ολα αυτα απο το κρεβατι του πονου του δωματιου οπου βρισκομουν, γιατι πονουσε η τομη μου και δεν μπορουσα να κανω ιδιαιτερες κινησεις. Επισης διεμηνυσα στον γιατρο που εξετασε το παιδι και ειπε να γινει μετρηση οτι θα του κανω μηνυση για παραναση καθηκοντος. Καλεσα την Προισταμενη κα. Παπα... σε απολογια, διοτι το πρωι της ιδιας μερας το μονο που ειχε να μου πει ως ενημερωση ηταν οτι το παιδακι μου ηταν καλα και οτι το Σαββατο βγαιναμε, κανονικα και η μονη ερωτηση ηταν αν ερνεργουμε κανονικα. Περιττο να σας πως τι καστασταση επικρατησε.

Η συμπεριφορα και της 1ης παιδιατρου και του 2ου αλλα και της προισταμενης ηταν απαραδεκτη.Προκειται να κανω αναφορα και στους τρεις στο νοσοκομειο και στους συλλογους τους. Δεν προκειται να το αφησω ετσι. Ο 2ος δε παιδιατρος, ο κος Κει..., τον οποιος ζητησα επιτακτικα να δω την επομενη μερα, το μονο που ειχε να πει ηταν οτι δεν με ενημερωσε γιατι λεει η Μεγαλη Παρασκευη ειναι αργια και ο γιατρος δεν περναει απο τα δωματια για ενημερωση. ΑΚΟΥΣΟΝ ΑΚΟΥΣΟΝ!!!ΕΙΝΑΙ ΚΟΠΟΣ ΔΗΛΑΔΗ, ΚΑΤΑΛΑΒΑΤΕ;;;;ΔΗΛΑΔΗ ΔΕΝ ΦΤΑΝΕΙ ΟΤΙ ΠΛΗΡΩΝΕΙΣ ΕΝΑΝ ΣΚΑΣΜΟ ΛΕΦΤΑ , ΕΧΕΙΣ ΚΑΙ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ ΧΕΙΡΟΤΕΡΗ ΑΠΟ ΔΗΜΟΣΙΟ.

Το ιδιο βραδυ αλλος γιατρος που ηρθε για τη βαρδια του, ο οποιος εδειξε ενδιαφερον μεν, αλλα κατι μου λεει οτι πιο πολυ φοβηθηκε γι αυτο ειχε συμπεριφορα τετοια, ειπε και σε μενα και στον αντρα μου οτι μερες που ειναι ας μην το κανουμε θεμα και οτι επροκειτο για παραλειψη και οτι εγιναν ομως οι απαραιτητες ενεργειες δηλαδη το παιδι μπηκε για θεραπεια και μπουρου μπουρου μπουρου...μερες που ειναι εννοώντας Άγιες Μέρες...εκει ο αντρας μου εγινε εξω φρενων και τα ακουσε ο γιατρος!

Την επομενη το πρωι εσκασε μυτη ο γιατρος που δεν μας ενημερωσε, τα κουσε εννοειται και αυτος, αλλα δυστυχως παρενεβη η μαια μου, διοτι διαφορετικα δεν νομιζω οτι θα γλυτωνε το ξυλο απο τον αντρα μου!

Το Σαββατο το παιδι ειχε 11,9, αποφασισαμε να μη βγουμε με ικτερο στο οριο και μειναμε αλλο ενα βραδυ. Ωστοσο την επομενη, που ζητησα κατ εξαιρεση να δω τον γιατρο, άλλος γιατρος, διοτι αν δεν ζητουσα να τον δω ο γιατρος δεν θα περνουσε, καθ οτι οπως ειπαμε είναι αργια, Κυριακη του Πασχα ηταν, μας ειπε οτι μπορουμε να βγουμε με 12, αλλα να την παρακολουθουμε.

Με ολα αυτα που ειχα περασει εκει μεσα, και που ειναι δυσκολο να σας μεταφερω στην ολοτητα τους, δεν ηθελα να μεινω ουτε καν ενα δευτερολεπτο παραπανω. Συμφωνησαμε με τον αντρα μου να φυγουμε, να ακολουθησουμε κατ οικον θεραπεια και να τη μετρησουμε μετα απο δυο μερες, αφου συμβουλευτηκαμε βεβαια παιδιατρο.

Για να μην σας κουραζω αλλο, διοτι ηδη εχω ξεφυγει απο τα ορια ενος συνηθισμενου ποστ, θα σας γραψω επιπλεον οτι την πρωτη μερα νοσηλειας στον οροφο καποιοι εκαναν παρτυ με μουσικες και πολυ κοσμο στον διαδρομο, εξω απο τα δωματια, σε εναν χωρο που νοσηλευονται ακομη και γυναικες που εχουν χασει παιδια, δεν τηρειτο το επισκεπτηριο με αποτελεσμα μεχρι αργα να υπαρχει κοσμος μεσα στα δωματια και να μην μπορεις να εχεις τη ησυχια σου να ξεκουραστεις και να θηλασεις επισης με την ησυχια σου, αλλωστε επηρεαζονται αμεσα τα βρεφη.

Οταν η μητερα μιας κοπελας απευθυνθηκε στη διευθυνση η απαντηση ηταν ¨ΜΑ ΤΙ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ, ΕΙΜΑΣΤΕ ΙΔΩΤΙΚΗ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗ¨

Εγω λοιπον και φανταζομαι και εσεις δεν θελω να με αντιμετωπιζουν ως πελατη, αλλα ως μητερα, λεχωνα, ασθενη. Περιττο να σας πως οτι συνολικα στο ΜΗΤΕΡΑ πληρωσαμε τελικα 3600.

Σας φιλω...

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

Καταρχάς να ζήσει το μωρό σου! Να το χαίρεστε και στο εξής να βιώνεις μαζί του υπέροχες στιγμές ευτυχίας!

Τέλος καλό, όλα καλά να σκέφτεσαι! Αυτό έχει σημασία!

Φυσικά ταλαιπωρήθηκες αλλά με το πέρασμα του χρόνου θα μείνει μόνο η χαρά!

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

πωπω!περασες λουκι!αλλα τωρα εισαι σπιτι σου με το μωρο σου και σκεψου θετικα γιατι εχεις και θηλασμο μπροστα σου! αλλα μην το αφησεις ετσι,εγω με καισαρικη κ ολικη αναισθησια στο ΕΛΕΝΑ τις παρακαλαγα τις μαιες την πρωτη μερα να μου φερουν μπουκαλακι γιατι δεν ειχα ακομη γαλα και παιδευοαν η ψυχουλα μου να τραβηξει,δεν μου το φεραν το μπουκαλακι και μου ειπαν οτι μονο αν ο παιδιατρος το εγκρινει θα δωσουν και τοτε μονο,ειχα 2 μαιες ολη μερα απο πανω μου να μου στηβουν κυριολεκτικα το στηθος για να τρεξει γαλα στο στομα του μωρου! Ουτε καν θηλες σιλικονης δεν μου διναν,ελεγαν να αφησεις το μωρακι να σου πιπιλαει την θηλη για να στη φτιαξει αυτο:) και οταν ενεκρινε η παιδιατρος να δωσω συμπληρωμα αυτο ηταν μονο 3 μπουκαλακια τη μερα,να σκεφτεις πηγα να παρω εξτρα και μου εκαναν παρατηρηση -και εννοειται οτι δεν πληρωνα για ολα αυτα ετσι?Α,και στο χειρουργειο ημουν μονη.Ολοι αυτοι οι ανθρωποι εκει μεσα οπως κ ο γιατρος μου δουλευουν σαν σκυλια κατι τρελα ωραρια.

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

ΚΟΥΚΛΑ ΜΟΥ ΝΑ ΣΟΥ ΖΗΣΕΙ Η ΚΟΡΟΥΛΑ ΣΟΥ!!

ΤΙ ΝΑ ΠΩ, ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΜΠΑΧΑΛΟ ΕΚΕΙ ΜΕΣΑ ΑΛΛΑ

ΟΧΙ ΚΑΙ ΝΑ ΣΟΥ ΒΑΖΟΥΝ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΓΙΑ ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΚΑΙ ΝΑ ΜΗΝ

ΤΟ ΞΕΡΕΙΣ!!!

ΞΕΧΑΣΕ ΤΑ ΟΛΑ..ΣΗΜΑΣΙΑ ΕΧΕΙ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΚΑΛΑ Η ΜΠΕΜΠΟΥΛΑ

ΣΟΥ ΚΑΙ ΤΙΠΟΤΑ ΑΛΛΟ!!

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

πρώτον

να σου ζήσει το μπεμπάκι και να ναι γερό

για πάντα.

δεύτερον

γι αυτό σιχαίνομαι τα ιδιωτικά μαιευτήρια γιατί πολύ απλά είναι "επιχείρηση"

συν ότι και να συμβεί στο μπεμπέ δε το κρατάνε εκεί, παρά το στέλνουν σε νοσοκομείο.

τρίτον

πέρα απ τη πολυκοσμία στα δημόσια νοσοκομεία-μαιευτήρια η συμπεριφορά είναι πολύ καλύτερη απ τα ιδιωτικά.

τυχαίνει καμιά φορά να υπάρχουν και στραβόξυλα, αλλά τα στραβόξυλα δεν είναι μόνο στελέχη των δημοσίων μαιευτηρίων, όπως κι εσύ η ίδια διαπίστωσες.

Η μαμά μου συνταξιούχος νοσηλεύτρια πλέον, ήταν στη μαιευτική κλινική του νοσοκομείου Λαμίας και πολλές φορές πήγαινα για βόλτα στη δουλειά της για να δω τι κάνει και αρκετές φορές έπεσα πάνω σε τοκετό.

Ήταν όλοι τους συνεπέστατοι και εξυπηρετικότατοι. Η κα8αριότητα δεν έλλειπε, οι γιατροί πάνω απ τις επιτόκους και οι νοσηλεύτριες πάντα δίπλα τους σε ότι και να χρειαζόταν.

Εύχομαι μια καλή λοχεία να έχεις και να χαίρεσαι το παιδάκι σου.

φιλάκια πολλά πολλά:kiss:

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

συνεχεια...μην βιαζεστε να κρινετε...τα χειροτερα δεν σας τα εγραψα ακομα...

(καντινου το ΜΗΤΕΡΑ ειναι ιδιωτικο, δυστυχως, ηι αυτο ειμαι παρμενη.γιατι τους χρυσοπληρωνεις και δεν εχεις αναλογη συμπεριφορα. διαβασε παρακατω)

...με μετεφεραν λοιπον στο δωματιο μου, ενω στη διαδρομη ξεχωριζα καποιες γνωστες φατσες...τον πεθερο μου, τη μανα μου, την κουνιαδα μου...ο νοσοκομος που με μετεφερα ηταν ο ιδιος με πριν...καταπληκτικοτατος και ευχαριστος τυπος...εκανε πλακα...εγω ομως μετα την επεμβαση ημουν τοσο ζαβλακωμενη απο τη ναρκωση που δεν καταλαβαινα τιποτα...

φτανω λοιπον στο δωματιο... τρικλινο ζητησαμε και με βαλαν στο μεσαιο κρεβατι...ήμουν στον τριτο όροφο, βεβαια το ανακαλυψα την επομενη μερα...στο δωματιο ηταν αλλες δυο κοπελες, μια που ειχε παει ενα τεταρτο πριν απο μενα, καισαρικη και αυτη και αλλη μια που εφευγε σε λιγη ωρα...δεν θυμαμαι περισσοτερες λεπτομερειες μιας και ημουν υπο την επιρροια της ναρκωσης ακομα...

με το που με βαλαν στο κρεβατι ηρθαν δυο νοσοκομες...μαιες..ουτε κι εγω ξερω τι που μου λεγαν διαφορα ενω παραλληλα με εντυναν...μου εβαλαν ενα ασπρο διχτυωτο βρακι νοσοκομειου και μεσα δυο τεραστιες σερβιεταρες...αγνωστης προελευσης..παραλληλα μου αφηναν διαφορα πραγματα στο κομοδινο, ενα υγρο αντισηπτικο, ενα απολυμαντικο τζελ για τα χερια, τα διχτυωτα βρακια, ενα τεραστιο πακετο σερβιετες και ισως και κατι αλλο που δεν θυμαμαι. Και αυτα που σας γραφω τα αντιληφθηκα την επομενη μερα βεβαια...διοτι λογω της ναρκωσης ελαχιστα πραγματα μπορουσα να καταλαβω. Η ειρωνια ειναι οτι ΚΑΙ βρακια ειχα ΚΑΙ σερβιετες μεγαλες ειχα προμηθευτει...αλλα τετοια ωρα τετοια λογια που λενε!Δεν ειχα ουτε την εμπειρια ουτε την δυναμη να αρνηθω να μου αφησουν ολες αυτες τις αηδιες στο δωματιο τις οποιες μου χρυσοχρεωσαν στο τιμολογιο!!!

Η μονη μου σκεψη ηταν να δω το παιδι μου, αλλα μου ειπαν οτι θα το εφερναν 2 ωρες αφοτου ειχα ανεβει εγω στο δωματιο...και αυτες οι ωρες μεχρι να περασουν ηταν βασανιστικες...

Προσπαθουσα να συνελθω. Δεν μπορουσα να ξαπλωσω στο πλαι παρα μονο ανασκελα...και να ανεβοκατεβαζω το κρεβατι με τον ειδικο μηχανισμο...Παρακολουθουσα τις συζητησεις που γινοντουσαν στο διπλανο μου κρεβατι, ειχαν φερεις μια κοπελα με φυσιολογικο τοκετο και ηταν σε αψογη κατασταση, την ζηλευα...

Επιτελους περασαν οι δυο ωρες και ηρθε το μωρο μου, το μωρακι μου, το αντικρυσα για πρωτη φορα, μου τη δωσαν αγκαλια και δεν σταματησα να την κοιταζω και να της λεω στο αυτι ποσο την αγαπω...κι ας πονουσα ηδη απο την επεμβαση και ας ημουν ζαβλακωμενη...εβλεπα για πρωτη φορα το κοριτσακι που κουβαλουσα στην κοιλια μου 37 εβδομαδες...!:)

Δεν θυμαμαι ποσος χρονος περασε αλλα ηρθαν παλι για να παρουν τα μωρακια με τα πυρεξ...ενοιωσα σαν να μου παιρνουν την ψυχη, αλλα δεν μπορουσα να κανω διαφορετικα...δεν ειχα λογο να την κρατησω, δεν μπορουσα να τη θηλασω στην κατασταση μου...και οσο εβλεπα αυτο το μπουκαλακι με το ξενο γαλα στο πυρεξακι της μου ανεβαινε το αιμα στο κεφαλι!!!

Οταν μου τηλεφωνησε η μαια μου για να με εμψυχωσει ψυχολογικα, μου ειπε πως δεν χρειαζεται να στενοχωριεμαι διοτι στη φαση αυτη που βρισκομουν της καισαρικης αρκουσε να βαζω το μωρο καποια ωρα στο στηθος απλα, για να ενεργοποιουνται οι γαλακτοφοροι αδενες...μου ειπε οτι το ταιζουν μεσα οι μαιες, αλλα για την ωρα δεν μπορουμε να το αποφυγουμε διοτι χρειαζομαι μια μικρη προετοιμασια.

Σημειωνω εδω οτι με τη μαια μου καναμε μαθηματα ανωδυνου και μεσα σε αυτα και προετοιμασια για το στηθος διοτι σκοπος ηταν ο αποκλειστικος θηλασμος. Ετσι ηταν λογικο να απογοητευομαι βλεποντας το ξενο γαλα στο κουνακι του μωρου μου, διαβαζοντας τα συστατικα του και βλεποντας και τη διπλανη μου απο φυσιολογικο να θηλαζει σχεδον κανονικα.

Εκανα ομως υπομονη, και ακολουθησα τις οδηγιες της μαιας μου. Καθε φορα που ερχοταν η μπεμπα με τα υπολοιπα μωρακια την εβαζα στο στηθος , της μιλουσα, εκανα μασαζακι στο στηθος μου για να βοηθησω να κατεβει το γαλα...κτλ...

Δεν ηταν ομως ευκολο να βαλω το μωρο στη διαδικασια να θηλασει απο τη στιγμη που ερχοταν σχεδον παντα χορτατο αφου την ταιζαν οι μαιες. Ετσι λοιπον, ηρθε η μαια μου απο το μαιευτηριο και δηλωσαμε αποκλειστικο θηλασμο τη 2η μερα της παραμονης μας εκει, δηλ, Μεγαλη Τεταρτη.

Η αληθεια ομως ειναι ότι τόσο κάποιες μαιες που ερχοντουσαν να τα παρουν, οσο η Προισταμενη οροφου όσο και η Παιδιατρος , στην οποια μαλιστα θα κανω καταγγελια, εσπρωχναν την κατασταση προκειμενου να με οδηγησουν να ξεκινησω να δινω στο μωρο ξενο γαλα. Οι επισημανσεις του στυλ ¨Δεν εχετε ακομα γαλα¨, ¨Η μπεμπα ειναι μικρη και δεν μπορει να πιασει¨και γενικως τετοιου ειδους σχολια, ειχαν ως στοχο να χασω την ψυχραιμια μου, να απογοητευθω , προκειμενου να εγκαταλειψω την προσπαθεια και να υποκυψω στις δικες τους οδηγιες. Ευτυχως που ειχα τη μαια μου να με προετοιμαζει για ολα αυτα και να με στηριζει, οποτε ημουν ως εναν βαθμο προετοισμενη. Δεν ημουν ομως προετοιμασμενη να δω μια Παιδιατρο που υποτιθεται εχει δωσει τον ορκο του Ιπποκρατη να ¨πουλαει¨κατ ουσιαν συσκευασμενο γαλα μεσα σε ιδιωτικο μαιευτηριο το οποιο ακριβοπληρωνω!!! Η συγκεκριμενη,δεν φτανει που δεν ασκουσε σωστα τα καθηκοντα της, γυρνουσε με συνταγες συγκεκριμενου γαλακτος μεσα στο μειευτηριο και μας τις μοιραζε. Η κα Παπα... δε, τοσο την πρωτη οσο και τη δευτερη μερα με διαβεβαιωνε οτι το μωρακι μου χερει ακρας υγειας, και ενω στα αλλα δυο του δωματιου εκαναν μετρηση για ικτερο στο δικο μου δεν κριθηκε απαραιτητο διοτι εμοιαζε μια χαρα. Ωστοσο προκειμενου να προωθησει το γαλα της συγκριμενης εταιρειας, απο την οποια προφανως και τα ΠΑΙΡΝΕΙ ΧΟΝΤΡΑ, μου ειπε οτι η μπεμπα μου εχανε δραματικα βαρος και οτι εχει πτωτικη πορεια και πρεπει να της δωσω ξενο γαλα γιατι προφανως απο μενα δεν παιρνει αυτο που πρεπει. Εκει βεβαια τα πηρα στο κρανιο και την ψιλοεχεσα, διοτι αφενος ολα τα μωρακια χανουν, αφετερου δε, ειχα γαλα πλεον και επιπλεον οι μαιες δεν μου εφερναν το παιδι οποτε το ζητουσα την πρωτη μερα αποκλειστικου θηλασμου, οποτε πώς να παρει; Εκει βεβαια το βουλωσε και ειπε οτι θα το ζητησει και η ιδια. ΜΟΥΦΕΣ. ΣΙΓΑ ΜΗΝ ΣΤΗΡΙΖΟΜΑΣΤΑΝ ΣΕ ΑΥΤΗΝ!

Τη Μεγαλη Παρασκευη η κα Παπα.... απουσιαζε με αδεια. Και πώς το μαθαμε αυτο; Διοτι πολυ απλα...οταν ηρθε η μαια να παρει το μωρακι μου στην απογευματινη βαρδια, μου ειπε να μην το καθυστερησω πολυ για να συνεχισει τη θεραπεια στη λαμπα! ΕΜΕΙΝΑ ΜΑΛ....! ΚΑΤΑΛΑΒΑΤΕ!

Δεν φτανει το παιδακι μου ειχε ανεβασει ικτερο, δεν φτανει εκανε ηδη θεραπεια, δεν ειχε ερθει κανεις να με ενημερωσει και μαλιστα απο τις προηγουμενες μερες με ειχαν καθησυχασει οτι δεν κριθηκε απαραιτητο να της γινει καν μετρηση. Υποτιθεται οτι βγαιναμε Μαγελο Σαββατο.

Πηγε αμεσως ο αντρας μου στην προισταμενη μπροστα και πηρα στη μετρηση. Το παιδι ειχε 14 και δεν με ειχε ενημερωσει κανεις. Περιττο να σας πω οτι εκανα ενα νοσοκομειο ανω κατω. Επικαλεστηκα το επαγγελμα μου, ειπα οτι θα τους βγαλω στα καναλια, απειλησα με μηνυσεις, εβρισα ασχημα και την προισταμενη και καποια αλλη μαια που μου λεγε αρες μαρες στο τηλέφωνο, ολα αυτα απο το κρεβατι του πονου του δωματιου οπου βρισκομουν, γιατι πονουσε η τομη μου και δεν μπορουσα να κανω ιδιαιτερες κινησεις. Επισης διεμηνυσα στον γιατρο που εξετασε το παιδι και ειπε να γινει μετρηση οτι θα του κανω μηνυση για παραναση καθηκοντος. Καλεσα την Προισταμενη κα. Παπα... σε απολογια, διοτι το πρωι της ιδιας μερας το μονο που ειχε να μου πει ως ενημερωση ηταν οτι το παιδακι μου ηταν καλα και οτι το Σαββατο βγαιναμε, κανονικα και η μονη ερωτηση ηταν αν ερνεργουμε κανονικα. Περιττο να σας πως τι καστασταση επικρατησε.

Η συμπεριφορα και της 1ης παιδιατρου και του 2ου αλλα και της προισταμενης ηταν απαραδεκτη.Προκειται να κανω αναφορα και στους τρεις στο νοσοκομειο και στους συλλογους τους. Δεν προκειται να το αφησω ετσι. Ο 2ος δε παιδιατρος, ο κος Κει..., τον οποιος ζητησα επιτακτικα να δω την επομενη μερα, το μονο που ειχε να πει ηταν οτι δεν με ενημερωσε γιατι λεει η Μεγαλη Παρασκευη ειναι αργια και ο γιατρος δεν περναει απο τα δωματια για ενημερωση. ΑΚΟΥΣΟΝ ΑΚΟΥΣΟΝ!!!ΕΙΝΑΙ ΚΟΠΟΣ ΔΗΛΑΔΗ, ΚΑΤΑΛΑΒΑΤΕ;;;;ΔΗΛΑΔΗ ΔΕΝ ΦΤΑΝΕΙ ΟΤΙ ΠΛΗΡΩΝΕΙΣ ΕΝΑΝ ΣΚΑΣΜΟ ΛΕΦΤΑ , ΕΧΕΙΣ ΚΑΙ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ ΧΕΙΡΟΤΕΡΗ ΑΠΟ ΔΗΜΟΣΙΟ.

Το ιδιο βραδυ αλλος γιατρος που ηρθε για τη βαρδια του, ο οποιος εδειξε ενδιαφερον μεν, αλλα κατι μου λεει οτι πιο πολυ φοβηθηκε γι αυτο ειχε συμπεριφορα τετοια, ειπε και σε μενα και στον αντρα μου οτι μερες που ειναι ας μην το κανουμε θεμα και οτι επροκειτο για παραλειψη και οτι εγιναν ομως οι απαραιτητες ενεργειες δηλαδη το παιδι μπηκε για θεραπεια και μπουρου μπουρου μπουρου...μερες που ειναι εννοώντας Άγιες Μέρες...εκει ο αντρας μου εγινε εξω φρενων και τα ακουσε ο γιατρος!

Την επομενη το πρωι εσκασε μυτη ο γιατρος που δεν μας ενημερωσε, τα κουσε εννοειται και αυτος, αλλα δυστυχως παρενεβη η μαια μου, διοτι διαφορετικα δεν νομιζω οτι θα γλυτωνε το ξυλο απο τον αντρα μου!

Το Σαββατο το παιδι ειχε 11,9, αποφασισαμε να μη βγουμε με ικτερο στο οριο και μειναμε αλλο ενα βραδυ. Ωστοσο την επομενη, που ζητησα κατ εξαιρεση να δω τον γιατρο, άλλος γιατρος, διοτι αν δεν ζητουσα να τον δω ο γιατρος δεν θα περνουσε, καθ οτι οπως ειπαμε είναι αργια, Κυριακη του Πασχα ηταν, μας ειπε οτι μπορουμε να βγουμε με 12, αλλα να την παρακολουθουμε.

Με ολα αυτα που ειχα περασει εκει μεσα, και που ειναι δυσκολο να σας μεταφερω στην ολοτητα τους, δεν ηθελα να μεινω ουτε καν ενα δευτερολεπτο παραπανω. Συμφωνησαμε με τον αντρα μου να φυγουμε, να ακολουθησουμε κατ οικον θεραπεια και να τη μετρησουμε μετα απο δυο μερες, αφου συμβουλευτηκαμε βεβαια παιδιατρο.

Για να μην σας κουραζω αλλο, διοτι ηδη εχω ξεφυγει απο τα ορια ενος συνηθισμενου ποστ, θα σας γραψω επιπλεον οτι την πρωτη μερα νοσηλειας στον οροφο καποιοι εκαναν παρτυ με μουσικες και πολυ κοσμο στον διαδρομο, εξω απο τα δωματια, σε εναν χωρο που νοσηλευονται ακομη και γυναικες που εχουν χασει παιδια, δεν τηρειτο το επισκεπτηριο με αποτελεσμα μεχρι αργα να υπαρχει κοσμος μεσα στα δωματια και να μην μπορεις να εχεις τη ησυχια σου να ξεκουραστεις και να θηλασεις επισης με την ησυχια σου, αλλωστε επηρεαζονται αμεσα τα βρεφη.

Οταν η μητερα μιας κοπελας απευθυνθηκε στη διευθυνση η απαντηση ηταν ¨ΜΑ ΤΙ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ, ΕΙΜΑΣΤΕ ΙΔΩΤΙΚΗ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗ¨

Εγω λοιπον και φανταζομαι και εσεις δεν θελω να με αντιμετωπιζουν ως πελατη, αλλα ως μητερα, λεχωνα, ασθενη. Περιττο να σας πως οτι συνολικα στο ΜΗΤΕΡΑ πληρωσαμε τελικα 3600.

Σας φιλω...

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

Ιδιωτικά σου λέει .. καλύτερα! Μπούρδες! Μου έχουν πει και για το Ιασώ παρεμφερεί! Είχαν πάει λέει συγγενείς από Κόρινθο και κοιμόντουσαν μέσα στο δωμάτιο με τις λεχώνες και τα όταν έφερναν τα νεογνά, ούτε καν έβγαιναν έξω! ΑΙΣΧΟΣ!!

Όπως και να 'χει μην το σκέφτεσαι! Να σου ζήσει η μπουμπούκα να είναι γερή και δυνατή σ'όλη της την ζωή! Υγεία πάνω απ'όλα!!

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

Συμμετοχή στη συζήτηση

Μπορείτε να γράψετε τώρα το μήνυμά σας και να εγγραφείτε μετά. Αν έχετε ήδη λογαριασμό, συνδεθείτε τώρα για να δημοσιεύσετε το μήνυμα με το ψευδώνυμό σας.
Note: Your post will require moderator approval before it will be visible.

Guest
Απαντήστε σε αυτή τη συζήτηση...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.


×
×
  • Προσθήκη...