Μετάβαση σε περιεχόμενο

Recommended Posts

Δημοσίευση

Κορίτσια γεια σας και από μένα,

Αφού έχουν περάσει δύο βδομάδες, και έχουμε κάπως βρει τους ρυθμούς μας, είπα και εγώ να μοιραστώ μαζί σας τη δική μου εμπειρία. Μου φαίνεται σαν χθες που κάναμε τις ατέλειωτες συζητήσεις για την καισαρική και την επισκληρίδιο, και εμένα έτρεμαν τα πόδια μου μόνο και μόνο στη σκέψη του χειρουργείου :)Όλα πέρασαν όσο καλύτερα γινόταν και τώρα είμαστε σπίτι με το κοριτσάκι μας.

Για να πάρω τα πράγματα από την αρχή και να μην σας κουράσω, ξημερώματα Δευτέρας, στις 6/4, και αφού δεν έκλεισα μάτι όλο το βράδυ, ξεκινήσαμε για το μαιευτήριο. Με υποδέκτηκαν οι νοσοκόμες που με γνώριζαν από προηγούμενη γυναικολογική επέμβαση που είχα κάνει, και με οδήγησαν στο δωμάτιο μου για να με ετοιμάσουν (κλίσμα, ορός, τοκογράφος, πιεσόμετρα και θερμόμετρα). Στις 7:20 μπήκα στο χειρουργείο για να ξεκινήσει η διαδικασία χορήγησης της επισκληρίδιου αναισθησίας(πήγα καλά διαβασμένη και από το φόβο μου μήπως δεν με πιάσει η επισκληρίδιος και έχανα το θέαμα, ζήτησα να μου κάνουν μαζί και ραχιαία αναισθησία). Δεν ένοιωσα ούτε ρίγος ούτε τίποτα. Στις 8:00 ήρθε ο γιατρός μου μαζί με τον άντρα μου (βλέπετε ούτε αυτός ήθελε να χάσει το θέαμα, και έτσι έφερε μαζί του και την κάμερα)! Στις 8:14 άκουσα τα νερά να σπάνε και αμέσως μετά το κλάμα του μωρού μου! Δεν μπορούσα να το πιστέψω ότι το πλασματάκι εκεκείνο βρισκόταν 9 μήνες στην κοιλιά μου. Έκανε η παιδίατρος τις απαραίτητες εξετάσεις και μετά μου τη βάλανε στο στήθος μου. Δεν μπορούσαν να την αγλκαλιάσω αφού ήμουνα δεμένη χειροπόδαρα στο χειρουργικό τραπέζι, έτσι της έδωσα 3 φιλιά στο κεφαλάκι της προσπαθόντας να κρατήσω τα δάκρυά μου. Η διαδικασία του ραψίματος ήταν κάπως άχαρη. Δεν πόναγα αλλά ένοιωθα πιέσεις και δυσφορία. Σε 25 λεπτά πό τη γέννηση της κορούλας μου είχαν όλα τελειώσει και αποτελούσαν παρελθόν. Ανάρρωσα πολύ γρήγορα, που ακόμα και οι νοσοκόμες έκαναν το σταυρό του. "Είχα το καλύτερο κίνητρο" έλεγαν. Βγήκα από το μαιευτήριο στις τρεις μέρες και από τότε έχω το μωράκι μου σαν "fulltime job"! Δεν πολυκοιμόμαστε τα βράδια, κουτουλάμε τοίχους τα πρωινά αλλά βλέποντας τη χαρά στα μάτια του άντρα μου, και υπολογίζοντας όλες τις δυσκολίες μέχρι να αποκτήσουμε το μωράκι μας, δεν μπορώ παρά να πώ ένα "Δόξα τω Θεώ" και χαλάλι η ταλαιπωρία.

Σας ευχαριστώ όλες για τη συντροφιά που μου κρατήσατε καθυσηχάζοντας τους φόβους και τις ανασφάλιές μου.

Αααα μην ξεχάσω. Να και η φωτογραφία μας

post-3740-13873934689779_thumb.jpg

Δημοσίευση

ΠΟΛΛΑ ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ !!!! ΝΑ ΣΑΣ ΖΗΣΕΙ Η ΚΟΡΟΥΛΑ ΚΑΙ ΝΑ ΕΙΣΤΕ ΠΑΝΤΑ ΓΕΜΑΤΟΙ ΤΕΤΟΙΕΣ ΧΑΡΕΣ!!!! ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΠΑΝΤΑ ΚΑΛΟΤΥΧΗ, ΓΕΡΗ ΚΑΙ ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΗ

ΑΥΤΗ Η ΛΑΜΨΗ ΣΤΑ ΜΑΤΙΑ ΤΩΝ ΝΕΩΝ ΓΟΝΙΩΝ ΑΞΙΖΕΙ ΚΑΘΕ ΤΑΛΑΙΠΩΡΙΑ ΚΑΙ ΚΑΘΕ ΠΟΝΟ ΠΙΣΤΕΥΩ.

ΜΕ ΤΟ ΚΑΛΟ ΣΕ ΟΛΕΣ ΜΑΣ !!!!

Δημοσίευση

να σου ζήσει και να είναι γερή η ζουζουνίτσα σου!!!

πραγματικά πανέμορφο μωράκι,φτου φτου!!!!

καλή λοχεία σου εύχομαι και να είστε πάντα ευτυχισμένοι!!!!

κάτι τέτοιες στιγμές συνειδητοποιούμε όλοι πόσο αξίζει η αναμονή και η ταλαιπωρία...

και πάλι να σου ζήσει!!!!

φιλάκια πολλά!!!!

Δημοσίευση

Τι όμορφο μωράκι είναι αυτο καλέ!!! Πάνεμορφο ειλικρινά!!! Να σας ζήσει , να είναι πάντα γερή και ευτυχισμένή.

Αντε να πέρνουμε σειρά σιγά σιγά κι άλλες κοπελίτσες απο το mammyland!!

Filakia kai pali na sas zhsei :kiss:

Δημοσίευση

ΝΑ ΣΟΥ ΖΗΣΕΙ!!!! ΝΑ ΕΙΣΤΕ ΓΕΡΟΙ ΚΙ ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΗ.:woohoo: ΣΟΥ ΔΕΝΟΥΝ ΚΑΙ ΤΑ ΧΕΡΙΑ? ΓΙΑΤΙ? ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΛΙΓΟ ΤΡΟΜΑΧΤΙΚΟ? ΤΗΝ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΔΕΝ ΤΗΝ ΕΙΔΕΣ Ε? ΕΙΧΕΣ ΣΕΝΤΟΝΙ. ΣΕ ΖΑΛΙΣΑ ΑΛΛΑ ΣΚΕΦΤΟΜΑΙ ΤΟΝ ΤΟΚΕΤΟ ΚΑΙ ΧΕ...ΜΑΙ ΠΑΝΩ ΜΟΥ ΑΠ ΤΟΝ ΦΟΒΟ ΜΟΥ!!

Δημοσίευση

Ευχασριστώ πολύ για τις ευχές σας.

Σου δένουν τα χέρια γιατί σου βάζουν ορρό και πιεσόμετρο. Δεν βλέπεις τίποτα αλλά ακούς τα πάντα. Και εγώ χ...... επάνω μου, μέχρι που μπήκα στο Youtube και είδα live καισαρικές. Δεν είναι και τόσο τρομακτικό. Ήθελα να ξέρω τα πάντα!!! Εκέινη την ώρα ενώ είσαι ξύπνια σε έχουνε σε καταστολή και ’ετσι μειώνεται το άγχος. Το μωράκι βγαίνει τόσο γρήγορα που από εκει και πέρα η χαρά είανια απερίγραπτη για να σκεφτεις κάτι άλλο. όλα τελειώνουν το πολύ σε 45 λεπτά. Μην αγχώνεσαι. Όλα θα πάνε καλά

Συμμετοχή στη συζήτηση

Μπορείτε να γράψετε τώρα το μήνυμά σας και να εγγραφείτε μετά. Αν έχετε ήδη λογαριασμό, συνδεθείτε τώρα για να δημοσιεύσετε το μήνυμα με το ψευδώνυμό σας.
Note: Your post will require moderator approval before it will be visible.

Guest
Απαντήστε σε αυτή τη συζήτηση...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

  • Απαντήσεις

    • Καλημέρα κοριτσάρα εγώ να ευχηθώ μέσα από την καρδιά μου καλή επιτυχία και να φωλιάσουν τα εμβρυακια δυνατά στην κοιλίτσα σου ... Από κει και πέρα κάνε αυτό που σε κάνει να νιώθεις χαλαρή κορίτσι μου δεν θες να το ξέρει κανένας ,δεκτό δικό σας θέμα είναι κανένας δεν μπορεί να πει κάτι ,οκ καλοί οι γονείς καλοί και οι φίλοι αλλά όσο να ναι σ αυτό είναι πραγματικά δίπλα το ζευγάρι .καλή επιτυχία κοριτσάρα 
    • Στη βιοχημική εγώ τελευταία χοριακη Πέμπτη 500+ και Κυριακή μου κατέβηκε το αίμα. Αν πονάς λογικά θα κατεβει σιγά σιγά. Για μένα ήταν σαν μια πολύ άσχημη περίοδος με την πρώτη μέρα να έχω τρομερή αδυναμία. Αυτό τίποτα παραπάνω. Την επόμενη Παρασκευή η χοριακη είχε πέσει στο 10.
    • Καλημέρα στην παρέα την όμορφη.!!! Τι κάνουν τα κορίτσια μου;; Πως είναι το ΣΚ σας;; Εγώ κορίτσια είμαι χαλαρή! και.. δεν βλέπω την ώρα να ρθει η Πέμπτη! 🤣 Καλά χαλαρή δεν με λες, σωματικά τουλάχιστον.. αλλά ψυχικά ναι! είμαι πολύ χαλαρή.. και χαρούμενη! Επιτέλους είμαι τόσο κοντά στο όνειρο μετά από τόσους μήνες!!! Δεν βλέπω την ώρα να πάω. Αυτή τη φορά τα κανόνισα με το σύζυγο να πάμε χωρίς να ξέρει κανείς τπτ.. ούτε φίλοι, ούτε γονείς, ούτε συγγενείς.. κανείς!!!!! Θα πάμε Τετάρτη Θεσσαλονίκη και θα γυρίσουμε Πέμπτη μετά την ετ, κανείς δεν θα καταλάβει τπτ.. ούτε στάση στην Ξάνθη θα κάνουμε στα πεθερικά. Μόνοι μας στο ταξίδι αυτό. Την προηγούμενη φορά το πέρασαν οι γονείς μας και δύο τρεις φίλοι όλο αυτό μαζί μας και τους κόστισε πολύ ψυχολογικά. Αυτή τη φορά θέλω να μην στοιχίσει σε κάνεναν αν κάτι δεν πάει καλά.! Γιατί άλλο να ανακοινώνεις απλά αν κάτι πέτυχε ή δεν πέτυχε κι άλλο να ζεις όλη τι διαδρομή.. γι' αυτό και αυτή τη φορά είπα και τους είπα.. το ξέρουν δηλαδή.. ότι η συνταγή έχει αλλάξει προς αποφυγή παρεξηγήσεων. Για το δικό τους καλό και μόνο.. γιατί δεν μπορώ να σηκώνω εκτός από μένα και εκείνους ψυχολογικά, δεύτερη φορά δεν νομίζω ότι θα είμαι τόσο δυνατή για να το αντέξω, οπότε καλύτερα να προφυλλάξω και εκείνους και εμένα κυρίως!
    • Κορίτσι μου χθες μίλησα με το κέντρο πάλι έχω ακριβώς τα ίδια συμπτώματα που προαναφερες ,μια έρχονται μια φεύγουν ,η απάντηση τους ήταν για ακόμη μια φορά ότι όλα αυτά είναι φυσιολογικά και να προσπαθήσω να είμαι ήρεμη και ξεκούραστη ,εγώ αύριο 5+2 πάω για πρώτο υπερυχο και έχω χε@@@ πάνω μου χαχαχα
    • Λοιπόν διαβάζω "χαζά" νομίζω... Τι είναι αυτά που διαβάζω;; Αρραβωνιασμένη ήμουν κι εγώ στα 25 με έναν όπως αποδείχτηκε εκ τον υστέρον ψυχάκια τύπο. Ζω σε επαρχιακό χωριό κάτω των 500 κατοίκων που και να κλάσεις ο άλλος τη μυρίζει. Δεν σκέφτηκα ούτε μια στιγμή τι θα πει ο κόσμος αν χωρίσω.. σκέφτηκα μόνο τον εαυτό μου και το δικό μου καλό για το μέλλον που θέλω να έχω. Και προφανώς χώρισα. Κι εμένα ουσιαστικά η πρώτη μου σχέση ήταν, άλλη δεν είχα.. ήμουν 25 και ήθελα πολύ οικογένεια.. δεν στο κρύβω ότι άργησα πολύ να βρω τον άντρα μου, όχι γιατί ήμουν αρραβωνιασμένη και δεν με θέλανε.. απλά γιατί δεν έβρισκα τον κατάλληλο για μένα..  είχα καεί από το χυλό οπότε είχα αρχίσει να φυσάω και το γιαούρτι. Προφανώς και δεν τον γνώρισα σε κοινές παρέες ή στη μικρή κοινωνία που ζω.. ξέρεις πως τον γνώρισα τον άντρα μου;; Μέσα από το badoo.. 🤣🤣 για την ακρίβεια αυτός με είδε εκεί, δεν μου έστειλε μνμ και έψαξε και με βρήκε στο fb και μου έστειλε μνμ από κει.. Εγώ στο χωριό των 400ων κατοίκων και αυτός στην Αλεξανδρούπολη, 170 χιλιόμετρα μακριά. Κι αυτός αρραβωνιασμένος και χωρισμένος στις ίδιες ηλικίες πάνω κάτω με τις δικές μου. Μια χαρά τα βρήκαμε και μια χαρά παντρευτήκαμε και πολύ γρήγορα μάλιστα. 1 Σεπτεμβρίου του 2020 μου έστειλε το πρώτο μνμ.. 28 Αυγούστου 2021 μου έκανε πρόταση γάμου και 24 Σεπτεμβρίου του 2022 με παντρευτήκε.. τόσο απλά, τόσο γρήγορα.  Και για να το πάω λίγο πιο μακριά, φίλη μου πολύ καλή από το ίδιο χωριό.. αυτό το μικρό.. αυτή την κλειστή κοινωνία.. ναι.. αυτή.. παντρευτήκε παιδί το οποίο ήταν ήδη παντρεμένο μια φορά και χωρισμένος, χωριό παιδιά βέβαια. Μια χαρά οικογένεια έκαναν μαζί και έχουν και δύο κοριτσάκια αυτή τη στιγμή.. τι με αυτό δηλαδή;; άνθρωποι που έχουν κάνει κάποιες επιλογές στη ζωή τους και δεν προχώρησαν για τον α-β λόγο είναι καταδικασμένοι στην μοναξιά;; Σε όποιο χωριό αυτής της χώρας και να ζούμε.. Να ξέρεις πως όλα είναι στο κεφάλι μας και πουθενά αλλού!!! Δική σου η ζωή δική σου και η επιλογή για το πως θα τη ζήσεις.!!!  Με αγάπη πάντα και φιλικά ότι σου είπα!! 💕
  • Νέες συζητήσεις

×
×
  • Προσθήκη...