Ειδικές συμβουλές για παιδιά

[maria73]

poli oraia arthra kiriaki1.oles tis manoyles mas endiaferoyn.kalo einai oti tatoia arthra briskoume na ta anartoyme sto foroum.

[maria73]

poli oraia arthra kiriaki1.oles tis manoyles mas endiaferoyn.kalo einai oti tatoia arthra briskoume na ta anartoyme sto foroum.

[maria73]

poli oraia arthra kiriaki1.oles tis manoyles mas endiaferoyn.kalo einai oti tatoia arthra briskoume na ta anartoyme sto foroum.

[maria73]

poli oraia arthra kiriaki1.oles tis manoyles mas endiaferoyn.kalo einai oti tatoia arthra briskoume na ta anartoyme sto foroum.

[MAIRH!!!]

mprabo bre kiriakoula.wraia ta arthra pou anebases.kala euinai na anebazoume oti briskoume gia panta kapia emas tha xreiastei kati!!!

[MAIRH!!!]

mprabo bre kiriakoula.wraia ta arthra pou anebases.kala euinai na anebazoume oti briskoume gia panta kapia emas tha xreiastei kati!!!

[MAIRH!!!]

mprabo bre kiriakoula.wraia ta arthra pou anebases.kala euinai na anebazoume oti briskoume gia panta kapia emas tha xreiastei kati!!!

[MAIRH!!!]

mprabo bre kiriakoula.wraia ta arthra pou anebases.kala euinai na anebazoume oti briskoume gia panta kapia emas tha xreiastei kati!!!

[simone]

ΑΣΦΑΛΕΙΑ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ

Το νεογέννητο θα χρειάζεται ένα περιβάλλον που θα είναι όσο πιο ασφαλές γίνεται. Στις ΗΠΑ μόνο, 1 εκατ. παιδιά νοσηλεύονται για κάποιο ατύχημα κάθε χρόνο, ενώ 40.000 με 50.000 πάσχουν από μόνιμες συνέπειες. Τα ατυχήματα στην παιδική ηλικία είναι συγκεκριμένα, ενώ υπάρχουν πολλά μέτρα που μπορείτε να λάβετε για να τα προλάβετε και να τα εμποδίσετε.

Ρίξτε μια ματιά σε όλο το σπίτι, με τη ματιά ενός παιδιού. Θα ανακαλύψετε έναν κόσμο όπου παραμονεύουν κίνδυνοι: από τα μάτια της κουζίνας που μπορεί να τα φτάσει, το καυτό νερό της βρύσης μέχρι τα ασταθή έπιπλα και τα αιχμηρά αντικείμενα.

Δημιουργήστε την κατάλληλη προστασία για τις συγκεκριμένες ανάγκες του παιδιού σας. Για παράδειγμα, ένα μωρό δύο μηνών δεμένο σε ειδικό καθισματάκι στο κάθισμα ενός αυτοκινήτου χρειάζεται διαφορετική επίβλεψη συγκριτικά με ένα νήπιο που αρχίζει να σκαρφαλώνει.

Σε κάθε στάδιο ανάπτυξης του παιδιού σας, αναλογιστείτε για τους κινδύνους που παραμονεύουν. Αναρωτηθείτε πόσο ψηλά μπορεί να φτάσει και τι αντικείμενα μπορεί να τραβήξουν την προσοχή του.

Τους πρώτους έξι μήνες, ο πιο σημαντικός κανόνας είναι να μην το αφήνετε ποτέ μόνο του σε μια κατάσταση εν δυνάμει επικίνδυνη. Για παράδειγμα, το μωρό μπορεί εύκολα να πέσει από το κρεβάτι ή από το σημείο όπου το αλλάζετε.

Όταν αρχίσει να μπουσουλά το μωρό σας και να εξερευνεί, αποτρέψτε το λέγοντας με έμφαση μια αρνητική έκφραση π.χ. «Όχι» ή «Μη» όταν πλησιάζει κάπου όπου υπάρχει κίνδυνος.

-Αποθηκεύστε ηλεκτρικές σκούπες και οποιοδήποτε άλλο επικίνδυνο αντικείμενο σε ένα ντουλάπι ψηλά, ώστε να μην μπορεί να το φτάσει.

Φυλάξτε χωριστά τα μαχαίρια και άλλα αιχμηρά μαγειρικά σκεύη από τα «ασφαλή» σκεύη (όπως κουτάλια και σπάτουλες) σε ένα κλειδωμένο συρτάρι.

-Μην αφήνετε στην πρίζα συσκευές που δεν χρησιμοποιείτε και τοποθετήστε τα ηλεκτρικά καλώδια σε σημεία που δε θα τα φτάνει το παιδί.

Να τοποθετείτε τα χερούλια της κατσαρόλας προς την πίσω πλευρά της κουζίνας.

-Να έχετε πυροσβεστήρα στην κουζίνα σας.

-Μην αφήνετε ποτέ ένα μικρό παιδί στο μπάνιο χωρίς να το επιτηρείτε.Bάλτε χαλάκια για να μη γλιστρήσει μέσα στην μπανιέρα.

-Να έχετε κλειστό το σκέπασμα της τουαλέτας.

-Βάλτε όλα τα φάρμακα σε ντουλάπια που δεν μπορούν να τα ανοίξουν ή να τα φτάσουν τα παιδιά.

-Βάλτε προστατευτικά βύσματα σε όσες πρίζες δε χρησιμοποιείτε.

-Στρώστε χαλιά στις σκάλες, όπου αυτό είναι δυνατόν.

-Κρατήστε τους σπάγκους από τις περσίδες ή τις κουρτίνες μακριά από το παιδί για να μη στραγγαλιστεί.

Ίσως είναι ευκολότερο να λάβετε μέτρα προστασίας αμέσως προτού το μωρό σας αρχίσει να μπουσουλάει και να εξερευνά.

[simone]

ΑΣΦΑΛΕΙΑ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ

Το νεογέννητο θα χρειάζεται ένα περιβάλλον που θα είναι όσο πιο ασφαλές γίνεται. Στις ΗΠΑ μόνο, 1 εκατ. παιδιά νοσηλεύονται για κάποιο ατύχημα κάθε χρόνο, ενώ 40.000 με 50.000 πάσχουν από μόνιμες συνέπειες. Τα ατυχήματα στην παιδική ηλικία είναι συγκεκριμένα, ενώ υπάρχουν πολλά μέτρα που μπορείτε να λάβετε για να τα προλάβετε και να τα εμποδίσετε.

Ρίξτε μια ματιά σε όλο το σπίτι, με τη ματιά ενός παιδιού. Θα ανακαλύψετε έναν κόσμο όπου παραμονεύουν κίνδυνοι: από τα μάτια της κουζίνας που μπορεί να τα φτάσει, το καυτό νερό της βρύσης μέχρι τα ασταθή έπιπλα και τα αιχμηρά αντικείμενα.

Δημιουργήστε την κατάλληλη προστασία για τις συγκεκριμένες ανάγκες του παιδιού σας. Για παράδειγμα, ένα μωρό δύο μηνών δεμένο σε ειδικό καθισματάκι στο κάθισμα ενός αυτοκινήτου χρειάζεται διαφορετική επίβλεψη συγκριτικά με ένα νήπιο που αρχίζει να σκαρφαλώνει.

Σε κάθε στάδιο ανάπτυξης του παιδιού σας, αναλογιστείτε για τους κινδύνους που παραμονεύουν. Αναρωτηθείτε πόσο ψηλά μπορεί να φτάσει και τι αντικείμενα μπορεί να τραβήξουν την προσοχή του.

Τους πρώτους έξι μήνες, ο πιο σημαντικός κανόνας είναι να μην το αφήνετε ποτέ μόνο του σε μια κατάσταση εν δυνάμει επικίνδυνη. Για παράδειγμα, το μωρό μπορεί εύκολα να πέσει από το κρεβάτι ή από το σημείο όπου το αλλάζετε.

Όταν αρχίσει να μπουσουλά το μωρό σας και να εξερευνεί, αποτρέψτε το λέγοντας με έμφαση μια αρνητική έκφραση π.χ. «Όχι» ή «Μη» όταν πλησιάζει κάπου όπου υπάρχει κίνδυνος.

-Αποθηκεύστε ηλεκτρικές σκούπες και οποιοδήποτε άλλο επικίνδυνο αντικείμενο σε ένα ντουλάπι ψηλά, ώστε να μην μπορεί να το φτάσει.

Φυλάξτε χωριστά τα μαχαίρια και άλλα αιχμηρά μαγειρικά σκεύη από τα «ασφαλή» σκεύη (όπως κουτάλια και σπάτουλες) σε ένα κλειδωμένο συρτάρι.

-Μην αφήνετε στην πρίζα συσκευές που δεν χρησιμοποιείτε και τοποθετήστε τα ηλεκτρικά καλώδια σε σημεία που δε θα τα φτάνει το παιδί.

Να τοποθετείτε τα χερούλια της κατσαρόλας προς την πίσω πλευρά της κουζίνας.

-Να έχετε πυροσβεστήρα στην κουζίνα σας.

-Μην αφήνετε ποτέ ένα μικρό παιδί στο μπάνιο χωρίς να το επιτηρείτε.Bάλτε χαλάκια για να μη γλιστρήσει μέσα στην μπανιέρα.

-Να έχετε κλειστό το σκέπασμα της τουαλέτας.

-Βάλτε όλα τα φάρμακα σε ντουλάπια που δεν μπορούν να τα ανοίξουν ή να τα φτάσουν τα παιδιά.

-Βάλτε προστατευτικά βύσματα σε όσες πρίζες δε χρησιμοποιείτε.

-Στρώστε χαλιά στις σκάλες, όπου αυτό είναι δυνατόν.

-Κρατήστε τους σπάγκους από τις περσίδες ή τις κουρτίνες μακριά από το παιδί για να μη στραγγαλιστεί.

Ίσως είναι ευκολότερο να λάβετε μέτρα προστασίας αμέσως προτού το μωρό σας αρχίσει να μπουσουλάει και να εξερευνά.

[simone]

ΑΣΦΑΛΕΙΑ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ

Το νεογέννητο θα χρειάζεται ένα περιβάλλον που θα είναι όσο πιο ασφαλές γίνεται. Στις ΗΠΑ μόνο, 1 εκατ. παιδιά νοσηλεύονται για κάποιο ατύχημα κάθε χρόνο, ενώ 40.000 με 50.000 πάσχουν από μόνιμες συνέπειες. Τα ατυχήματα στην παιδική ηλικία είναι συγκεκριμένα, ενώ υπάρχουν πολλά μέτρα που μπορείτε να λάβετε για να τα προλάβετε και να τα εμποδίσετε.

Ρίξτε μια ματιά σε όλο το σπίτι, με τη ματιά ενός παιδιού. Θα ανακαλύψετε έναν κόσμο όπου παραμονεύουν κίνδυνοι: από τα μάτια της κουζίνας που μπορεί να τα φτάσει, το καυτό νερό της βρύσης μέχρι τα ασταθή έπιπλα και τα αιχμηρά αντικείμενα.

Δημιουργήστε την κατάλληλη προστασία για τις συγκεκριμένες ανάγκες του παιδιού σας. Για παράδειγμα, ένα μωρό δύο μηνών δεμένο σε ειδικό καθισματάκι στο κάθισμα ενός αυτοκινήτου χρειάζεται διαφορετική επίβλεψη συγκριτικά με ένα νήπιο που αρχίζει να σκαρφαλώνει.

Σε κάθε στάδιο ανάπτυξης του παιδιού σας, αναλογιστείτε για τους κινδύνους που παραμονεύουν. Αναρωτηθείτε πόσο ψηλά μπορεί να φτάσει και τι αντικείμενα μπορεί να τραβήξουν την προσοχή του.

Τους πρώτους έξι μήνες, ο πιο σημαντικός κανόνας είναι να μην το αφήνετε ποτέ μόνο του σε μια κατάσταση εν δυνάμει επικίνδυνη. Για παράδειγμα, το μωρό μπορεί εύκολα να πέσει από το κρεβάτι ή από το σημείο όπου το αλλάζετε.

Όταν αρχίσει να μπουσουλά το μωρό σας και να εξερευνεί, αποτρέψτε το λέγοντας με έμφαση μια αρνητική έκφραση π.χ. «Όχι» ή «Μη» όταν πλησιάζει κάπου όπου υπάρχει κίνδυνος.

-Αποθηκεύστε ηλεκτρικές σκούπες και οποιοδήποτε άλλο επικίνδυνο αντικείμενο σε ένα ντουλάπι ψηλά, ώστε να μην μπορεί να το φτάσει.

Φυλάξτε χωριστά τα μαχαίρια και άλλα αιχμηρά μαγειρικά σκεύη από τα «ασφαλή» σκεύη (όπως κουτάλια και σπάτουλες) σε ένα κλειδωμένο συρτάρι.

-Μην αφήνετε στην πρίζα συσκευές που δεν χρησιμοποιείτε και τοποθετήστε τα ηλεκτρικά καλώδια σε σημεία που δε θα τα φτάνει το παιδί.

Να τοποθετείτε τα χερούλια της κατσαρόλας προς την πίσω πλευρά της κουζίνας.

-Να έχετε πυροσβεστήρα στην κουζίνα σας.

-Μην αφήνετε ποτέ ένα μικρό παιδί στο μπάνιο χωρίς να το επιτηρείτε.Bάλτε χαλάκια για να μη γλιστρήσει μέσα στην μπανιέρα.

-Να έχετε κλειστό το σκέπασμα της τουαλέτας.

-Βάλτε όλα τα φάρμακα σε ντουλάπια που δεν μπορούν να τα ανοίξουν ή να τα φτάσουν τα παιδιά.

-Βάλτε προστατευτικά βύσματα σε όσες πρίζες δε χρησιμοποιείτε.

-Στρώστε χαλιά στις σκάλες, όπου αυτό είναι δυνατόν.

-Κρατήστε τους σπάγκους από τις περσίδες ή τις κουρτίνες μακριά από το παιδί για να μη στραγγαλιστεί.

Ίσως είναι ευκολότερο να λάβετε μέτρα προστασίας αμέσως προτού το μωρό σας αρχίσει να μπουσουλάει και να εξερευνά.

[simone]

ΑΣΦΑΛΕΙΑ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ

Το νεογέννητο θα χρειάζεται ένα περιβάλλον που θα είναι όσο πιο ασφαλές γίνεται. Στις ΗΠΑ μόνο, 1 εκατ. παιδιά νοσηλεύονται για κάποιο ατύχημα κάθε χρόνο, ενώ 40.000 με 50.000 πάσχουν από μόνιμες συνέπειες. Τα ατυχήματα στην παιδική ηλικία είναι συγκεκριμένα, ενώ υπάρχουν πολλά μέτρα που μπορείτε να λάβετε για να τα προλάβετε και να τα εμποδίσετε.

Ρίξτε μια ματιά σε όλο το σπίτι, με τη ματιά ενός παιδιού. Θα ανακαλύψετε έναν κόσμο όπου παραμονεύουν κίνδυνοι: από τα μάτια της κουζίνας που μπορεί να τα φτάσει, το καυτό νερό της βρύσης μέχρι τα ασταθή έπιπλα και τα αιχμηρά αντικείμενα.

Δημιουργήστε την κατάλληλη προστασία για τις συγκεκριμένες ανάγκες του παιδιού σας. Για παράδειγμα, ένα μωρό δύο μηνών δεμένο σε ειδικό καθισματάκι στο κάθισμα ενός αυτοκινήτου χρειάζεται διαφορετική επίβλεψη συγκριτικά με ένα νήπιο που αρχίζει να σκαρφαλώνει.

Σε κάθε στάδιο ανάπτυξης του παιδιού σας, αναλογιστείτε για τους κινδύνους που παραμονεύουν. Αναρωτηθείτε πόσο ψηλά μπορεί να φτάσει και τι αντικείμενα μπορεί να τραβήξουν την προσοχή του.

Τους πρώτους έξι μήνες, ο πιο σημαντικός κανόνας είναι να μην το αφήνετε ποτέ μόνο του σε μια κατάσταση εν δυνάμει επικίνδυνη. Για παράδειγμα, το μωρό μπορεί εύκολα να πέσει από το κρεβάτι ή από το σημείο όπου το αλλάζετε.

Όταν αρχίσει να μπουσουλά το μωρό σας και να εξερευνεί, αποτρέψτε το λέγοντας με έμφαση μια αρνητική έκφραση π.χ. «Όχι» ή «Μη» όταν πλησιάζει κάπου όπου υπάρχει κίνδυνος.

-Αποθηκεύστε ηλεκτρικές σκούπες και οποιοδήποτε άλλο επικίνδυνο αντικείμενο σε ένα ντουλάπι ψηλά, ώστε να μην μπορεί να το φτάσει.

Φυλάξτε χωριστά τα μαχαίρια και άλλα αιχμηρά μαγειρικά σκεύη από τα «ασφαλή» σκεύη (όπως κουτάλια και σπάτουλες) σε ένα κλειδωμένο συρτάρι.

-Μην αφήνετε στην πρίζα συσκευές που δεν χρησιμοποιείτε και τοποθετήστε τα ηλεκτρικά καλώδια σε σημεία που δε θα τα φτάνει το παιδί.

Να τοποθετείτε τα χερούλια της κατσαρόλας προς την πίσω πλευρά της κουζίνας.

-Να έχετε πυροσβεστήρα στην κουζίνα σας.

-Μην αφήνετε ποτέ ένα μικρό παιδί στο μπάνιο χωρίς να το επιτηρείτε.Bάλτε χαλάκια για να μη γλιστρήσει μέσα στην μπανιέρα.

-Να έχετε κλειστό το σκέπασμα της τουαλέτας.

-Βάλτε όλα τα φάρμακα σε ντουλάπια που δεν μπορούν να τα ανοίξουν ή να τα φτάσουν τα παιδιά.

-Βάλτε προστατευτικά βύσματα σε όσες πρίζες δε χρησιμοποιείτε.

-Στρώστε χαλιά στις σκάλες, όπου αυτό είναι δυνατόν.

-Κρατήστε τους σπάγκους από τις περσίδες ή τις κουρτίνες μακριά από το παιδί για να μη στραγγαλιστεί.

Ίσως είναι ευκολότερο να λάβετε μέτρα προστασίας αμέσως προτού το μωρό σας αρχίσει να μπουσουλάει και να εξερευνά.

[simone]

ΟΤΑΝ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΤΑΞΙΔΕΥΕΙ....

ΜΕ ΤΟ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΟ

Διαλέξτε το σωστό παιδικό κάθισμα

Υπάρχουν 2 κατηγορίες καθισμάτων:

1. Τα καθίσματα που ανήκουν στην πρώτη κατηγορία είναι κατάλληλα για μωρά έως 9 μηνών ή βάρους δέκα κιλών και αντικαθιστούν συνήθως το πορτ-μπεμπέ ή το ριλάξ. Τοποθετούνται πάντα με φορά αντίθετη προς την πορεία κίνησης και στερεώνονται στο πίσω κάθισμα με τη βοήθεια της ζώνης ασφαλείας τριών σημείων.

Στην ίδια κατηγορία περιλαμβάνονται καθίσματα για παιδιά ηλικίας από 9 μηνών έως 4 ετών, δηλαδή μέχρι το παιδί να αποκτήσει βάρος περίπου 18 κιλών. Τα καθίσματα τοποθετούνται στο πίσω κάθισμα με κατεύθυνση προς τη φορά κίνησης του αυτοκινήτου και ασφαλίζονται με ζώνες τριών σημείων.

2. Τα καθίσματα που ανήκουν στη δεύτερη κατηγορία είναι κατάλληλα για παιδιά ηλικίας 5-11 ετών, δηλαδή βάρους έως 36 κιλών και ύψους έως 150 εκατοστών. Χρησιμοποιούνται για να ανασηκώσουν το παιδί και να επιτρέπουν τη σωστή εφαρμογή της ζώνης ασφαλείας. Υπάρχουν ανυψωτικά καθίσματα με πλάτη για παιδιά έως 25 κιλά και απλά ανυψωτικά μαξιλάρια για παιδιά έως 36 κιλά.

Για ένα ασφαλές ταξίδι

Μη βάζετε ποτέ το παιδικό καθισματάκι στη θέση του συνοδηγού.

Ακολουθήστε πιστά τις οδηγίες του κατασκευαστή. Βεβαιωθείτε ότι έχετε δέσει σωστά το κάθισμα με τη ζώνη του αυτοκινήτου και το παιδί με το κάθισμα.

Τοποθετήστε το παιδικό κάθισμα στο πίσω μέρος του αυτοκινήτου, για να προσφέρετε στο παιδί διπλή ασφάλεια, εκείνη του παιδικού καθίσματος και εκείνη της πίσω θέσης.

Έχει υπολογιστεί ότι τα παιδικά καθίσματα, όταν χρησιμοποιούνται σωστά, μειώνουν κατά 71% τον κίνδυνο θανάτου σε παιδιά ηλικίας κάτω των 5 ετών, κατά 67% την πιθανότητα εισαγωγής στο νοσοκομείο από σοβαρό τραυματισμό και κατά 50% τον κίνδυνο πρόκλησης μικροτραυματισμών.

ΜΕ ΤΟ ΠΛΟΙΟ

Ο μεγαλύτερος κίνδυνος για ένα παιδί που ταξιδεύει με πλοίο είναι η περιέργειά του και η διάθεση για εξερεύνηση. Το κατάστρωμα του πλοίου είναι συνήθως υγρό και γλιστράει πολύ, οι σκάλες είναι απότομες και με πολύ στενά σκαλοπάτια, οι πόρτες κλείνουν με δύναμη, και βέβαια υπάρχουν πολλές καρέκλες, τις οποίες ένα παιδί μπορεί πολύ εύκολα να τις μεταφέρει στις άκρες του πλοίου για να ανέβει και να κοιτάξει τα κύματα και? τα ψαράκια.

Για να αποφύγετε τα ατυχήματα

Αν το παιδί είναι κάτω των 3 ετών, καλύτερα να ταξιδεύετε έχοντας κλείσει καμπίνα.

Ενημερωθείτε για τους κανόνες ασφαλείας του πλοίου και για το τι πρέπει να κάνετε σε περίπτωση ατυχήματος.

Μην προσπαθήσετε να επιβάλετε στα παιδιά να μείνουν σε ένα κάθισμα δίπλα σας, χωρίς να σηκωθούν μέχρι να φτάσετε. Είναι σίγουρο ότι η περιέργειά τους θα νικήσει και εσείς θα βρεθείτε να τα αναζητάτε. Κάντε μαζί μία αναγνωριστική βόλτα στα διάφορα μέρη του πλοίου και απαντήστε του σε όλα του τα ερωτήματα.

Φροντίστε τα παπούτσια των παιδιών να είναι ίσια(χωρίς τακούνι)και να μη γλιστράει η σόλα τους.

Μην αφήνετε τα παιδιά να μπαινοβγαίνουν συνεχώς από το σαλόνι στο κατάστρωμα.

Μην επιτρέπετε στα παιδιά να επισκέπτονται μόνα τους τις τουαλέτες.

ΜΕ ΤΟ ΑΕΡΟΠΛΑΝΟ

Πριν απογειωθείτε

Αν πρόκειται για μωρό, ενημερώστε την αεροπορική εταιρία ότι πρόκειται να ταξιδέψετε μαζί του. Οι περισσότερες εταιρίες έχουν ειδικό μενού και ειδικά καθίσματα για τα μωρά.

Φροντίστε να βρίσκεστε στο αεροδρόμιο τουλάχιστον μία ώρα από το πριν από την καθορισμένη.

Βρείτε τρόπους να απασχολείτε τα παιδιά στο κάθισμά τους και μην τα αφήνετε να λύνουν τις ζώνες ασφαλείας. Το αγαπημένο τους παιχνίδι ή παραμύθι δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να λείπει από την τσάντα σας.

Ανεξάρτητα από το αν υπάρχει παιδικό μενού, καλύτερα είναι να έχετε φροντίσει εσείς για το τι θα φάει το παιδί. Έτσι, θα έχετε τουλάχιστον δύο εναλλακτικές λύσεις.

Μην αφήνετε τα παιδιά να επισκέπτονται μόνα τους την τουαλέτα.

Για να μη ζαλιστεί γενικά

Φροντίστε ώστε το παιδί να κάθεται με ελαφριά κλίση προς τα πίσω, για να μην πιέζεται το στομάχι του και κινδυνεύει να πάθει ναυτία.

Τα ρούχα του πρέπει να είναι άνετα και χαλαρά και να μην έχουν λάστιχο.

Διαβάστε του εσείς ένα παραμύθι ή πείτε του μία ιστορία, αλλά μην το αφήνετε να διαβάζει μόνο του κατά τη διάρκεια του ταξιδιού.

Δώστε στο παιδί ένα ελαφρύ αλλά χορταστικό γεύμα ή ένα κολατσιό πριν το ταξίδι και φροντίστε να πίνει μόνο μικρές γουλιές νερό κατά τη διάρκειά του. Τροφές που συνιστώνται είναι κοτόπουλο, κρέας ή ψάρι βραστό σε συνδυασμό με βραστά λαχανικά.

Αποφύγετε τα λιπαρά φαγητά , τα γλυκίσματα και τα αναψυκτικά.

Μην αναπολείτε επεισόδια ζάλης και εμετού προηγούμενων ταξιδιών.

Αποφεύγετε την παραμονή σε κλειστούς χώρους που δεν αερίζονται(π.χ. σαλόνι πλοίου) και έχετε κάποιο παράθυρο ανοιχτό στο αυτοκίνητο.

Μην καπνίζετε δίπλα του.

Τι να κάνετε αν ζαλιστεί

Στο αυτοκίνητο: Κάντε μία στάση για 20 με 30 λεπτά. Αφήστε το παιδί να πάρει καθαρό αέρα να περπατήσει και να ξεχαστεί.

Στο πλοίο: Βγείτε στο κατάστρωμα και βάλτε το να καθίσει και να ηρεμήσει.

Στο αεροπλάνο: Ευεργετικές θα αποδειχθούν οι δροσερές κομπρέσες στο λαιμό και το μέτωπο. Στην περίπτωση που δεν καταφέρετε να αποφύγετε τον εμετό, μη δώσετε στο παιδί να φάει τίποτα για μισή ώρα, εκτός από μικρές γουλιές δροσερό νερό. Στη συνέχεια, θα του κάνει καλό να φάει μία δύο φρυγανιές ή κράκερ, που απορροφούν τα υγρά του στομάχου.

ΠΡΟΣΟΧΗ: Μη δίνετε στο παιδί αντιεμετικά φάρμακα. Αν ζαλίζεται συχνά στα ταξίδια, συμβουλευτείτε τον παιδίατρο για να σας συστήσει προληπτική αγωγή.

Τα ρούχα του μικρού ταξιδιώτη

Επιλέξτε τα ρούχα του παιδιού με γνώμονα την άνεση του. Σκεφτείτε ότι δεν θα πρέπει να κρυώνει, αλλά ούτε να ζεσταίνεται και να ιδρώνει.

Πάρτε μαζί σας και μία δεύτερη αλλαξιά ρούχα για την περίπτωση που λερωθεί ή βραχεί.

Αν ταξιδεύετε με το αυτοκίνητο ή το αεροπλάνο, δεν υπάρχουν περιορισμοί στα ρούχα ή τα παπούτσια. Το μόνο που σίγουρα πρέπει να έχετε μαζί σας είναι μία ζακέτα ή ένα λεπτό μπουφάν, αφού τα παιδιά κρυώνουν εύκολα σε χώρους που κλιματίζονται.

Στο πλοίο, δώστε προσοχή στα παπούτσια και προτιμήστε αθλητικά ή άλλα που να έχουν αντιολισθητική σόλα. Επίσης, είναι καλύτερα να αποφύγετε τις μπλούζες με κουκούλα ή με κορδόνια που κρέμονται και υπάρχει περίπτωση να σκαλώσουν. Τέλος, μην ξεχάσετε το καπέλο του.

Η τσάντα του ταξιδιού

Καλό είναι να έχετε μαζί σας:

Νερό

Γάλα

Μικρά σάντουιτς με κασέρι

Παιδικά μπισκότα(όχι με σοκολάτα)

Ελαφρύ φαγητό σε τάπερ ή έτοιμο φαγητό σε βαζάκια

Ειδικές σακούλες για τον εμετό

Ένα θερμόμετρο

Ένα αντιπυρετικό

Ένα αντιισταμινικό

Μία κορτιζονούχα κρέμα για παιδιά

Μία ελαφριά κουβερτούλα

Δύο-τρεις μικρές πετσέτες

Τα αγαπημένα του παιχνίδια

Η βαλίτσα του μωρού

Αν δεν είστε απόλυτα βέβαιοι ότι στον προορισμό σας θα βρείτε ό,τι χρειάζεστε για την καθημερινή φροντίδα, αλλά και τη διατροφή του μωρού, τότε θα χρειαστεί, εκτός από τα ρούχα του, να ετοιμάσετε και ένα σακίδιο με όλα τα είδη πρώτης ανάγκης του.

Αυτά είναι:

Το γάλα και οι κρέμες του

Οι πάνες του

Το παιδικό αφρόλουτρο

Η κρέμα για μετά το μπάνιο

Το παιδικό αντιηλιακό

[simone]

ΟΤΑΝ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΤΑΞΙΔΕΥΕΙ....

ΜΕ ΤΟ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΟ

Διαλέξτε το σωστό παιδικό κάθισμα

Υπάρχουν 2 κατηγορίες καθισμάτων:

1. Τα καθίσματα που ανήκουν στην πρώτη κατηγορία είναι κατάλληλα για μωρά έως 9 μηνών ή βάρους δέκα κιλών και αντικαθιστούν συνήθως το πορτ-μπεμπέ ή το ριλάξ. Τοποθετούνται πάντα με φορά αντίθετη προς την πορεία κίνησης και στερεώνονται στο πίσω κάθισμα με τη βοήθεια της ζώνης ασφαλείας τριών σημείων.

Στην ίδια κατηγορία περιλαμβάνονται καθίσματα για παιδιά ηλικίας από 9 μηνών έως 4 ετών, δηλαδή μέχρι το παιδί να αποκτήσει βάρος περίπου 18 κιλών. Τα καθίσματα τοποθετούνται στο πίσω κάθισμα με κατεύθυνση προς τη φορά κίνησης του αυτοκινήτου και ασφαλίζονται με ζώνες τριών σημείων.

2. Τα καθίσματα που ανήκουν στη δεύτερη κατηγορία είναι κατάλληλα για παιδιά ηλικίας 5-11 ετών, δηλαδή βάρους έως 36 κιλών και ύψους έως 150 εκατοστών. Χρησιμοποιούνται για να ανασηκώσουν το παιδί και να επιτρέπουν τη σωστή εφαρμογή της ζώνης ασφαλείας. Υπάρχουν ανυψωτικά καθίσματα με πλάτη για παιδιά έως 25 κιλά και απλά ανυψωτικά μαξιλάρια για παιδιά έως 36 κιλά.

Για ένα ασφαλές ταξίδι

Μη βάζετε ποτέ το παιδικό καθισματάκι στη θέση του συνοδηγού.

Ακολουθήστε πιστά τις οδηγίες του κατασκευαστή. Βεβαιωθείτε ότι έχετε δέσει σωστά το κάθισμα με τη ζώνη του αυτοκινήτου και το παιδί με το κάθισμα.

Τοποθετήστε το παιδικό κάθισμα στο πίσω μέρος του αυτοκινήτου, για να προσφέρετε στο παιδί διπλή ασφάλεια, εκείνη του παιδικού καθίσματος και εκείνη της πίσω θέσης.

Έχει υπολογιστεί ότι τα παιδικά καθίσματα, όταν χρησιμοποιούνται σωστά, μειώνουν κατά 71% τον κίνδυνο θανάτου σε παιδιά ηλικίας κάτω των 5 ετών, κατά 67% την πιθανότητα εισαγωγής στο νοσοκομείο από σοβαρό τραυματισμό και κατά 50% τον κίνδυνο πρόκλησης μικροτραυματισμών.

ΜΕ ΤΟ ΠΛΟΙΟ

Ο μεγαλύτερος κίνδυνος για ένα παιδί που ταξιδεύει με πλοίο είναι η περιέργειά του και η διάθεση για εξερεύνηση. Το κατάστρωμα του πλοίου είναι συνήθως υγρό και γλιστράει πολύ, οι σκάλες είναι απότομες και με πολύ στενά σκαλοπάτια, οι πόρτες κλείνουν με δύναμη, και βέβαια υπάρχουν πολλές καρέκλες, τις οποίες ένα παιδί μπορεί πολύ εύκολα να τις μεταφέρει στις άκρες του πλοίου για να ανέβει και να κοιτάξει τα κύματα και? τα ψαράκια.

Για να αποφύγετε τα ατυχήματα

Αν το παιδί είναι κάτω των 3 ετών, καλύτερα να ταξιδεύετε έχοντας κλείσει καμπίνα.

Ενημερωθείτε για τους κανόνες ασφαλείας του πλοίου και για το τι πρέπει να κάνετε σε περίπτωση ατυχήματος.

Μην προσπαθήσετε να επιβάλετε στα παιδιά να μείνουν σε ένα κάθισμα δίπλα σας, χωρίς να σηκωθούν μέχρι να φτάσετε. Είναι σίγουρο ότι η περιέργειά τους θα νικήσει και εσείς θα βρεθείτε να τα αναζητάτε. Κάντε μαζί μία αναγνωριστική βόλτα στα διάφορα μέρη του πλοίου και απαντήστε του σε όλα του τα ερωτήματα.

Φροντίστε τα παπούτσια των παιδιών να είναι ίσια(χωρίς τακούνι)και να μη γλιστράει η σόλα τους.

Μην αφήνετε τα παιδιά να μπαινοβγαίνουν συνεχώς από το σαλόνι στο κατάστρωμα.

Μην επιτρέπετε στα παιδιά να επισκέπτονται μόνα τους τις τουαλέτες.

ΜΕ ΤΟ ΑΕΡΟΠΛΑΝΟ

Πριν απογειωθείτε

Αν πρόκειται για μωρό, ενημερώστε την αεροπορική εταιρία ότι πρόκειται να ταξιδέψετε μαζί του. Οι περισσότερες εταιρίες έχουν ειδικό μενού και ειδικά καθίσματα για τα μωρά.

Φροντίστε να βρίσκεστε στο αεροδρόμιο τουλάχιστον μία ώρα από το πριν από την καθορισμένη.

Βρείτε τρόπους να απασχολείτε τα παιδιά στο κάθισμά τους και μην τα αφήνετε να λύνουν τις ζώνες ασφαλείας. Το αγαπημένο τους παιχνίδι ή παραμύθι δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να λείπει από την τσάντα σας.

Ανεξάρτητα από το αν υπάρχει παιδικό μενού, καλύτερα είναι να έχετε φροντίσει εσείς για το τι θα φάει το παιδί. Έτσι, θα έχετε τουλάχιστον δύο εναλλακτικές λύσεις.

Μην αφήνετε τα παιδιά να επισκέπτονται μόνα τους την τουαλέτα.

Για να μη ζαλιστεί γενικά

Φροντίστε ώστε το παιδί να κάθεται με ελαφριά κλίση προς τα πίσω, για να μην πιέζεται το στομάχι του και κινδυνεύει να πάθει ναυτία.

Τα ρούχα του πρέπει να είναι άνετα και χαλαρά και να μην έχουν λάστιχο.

Διαβάστε του εσείς ένα παραμύθι ή πείτε του μία ιστορία, αλλά μην το αφήνετε να διαβάζει μόνο του κατά τη διάρκεια του ταξιδιού.

Δώστε στο παιδί ένα ελαφρύ αλλά χορταστικό γεύμα ή ένα κολατσιό πριν το ταξίδι και φροντίστε να πίνει μόνο μικρές γουλιές νερό κατά τη διάρκειά του. Τροφές που συνιστώνται είναι κοτόπουλο, κρέας ή ψάρι βραστό σε συνδυασμό με βραστά λαχανικά.

Αποφύγετε τα λιπαρά φαγητά , τα γλυκίσματα και τα αναψυκτικά.

Μην αναπολείτε επεισόδια ζάλης και εμετού προηγούμενων ταξιδιών.

Αποφεύγετε την παραμονή σε κλειστούς χώρους που δεν αερίζονται(π.χ. σαλόνι πλοίου) και έχετε κάποιο παράθυρο ανοιχτό στο αυτοκίνητο.

Μην καπνίζετε δίπλα του.

Τι να κάνετε αν ζαλιστεί

Στο αυτοκίνητο: Κάντε μία στάση για 20 με 30 λεπτά. Αφήστε το παιδί να πάρει καθαρό αέρα να περπατήσει και να ξεχαστεί.

Στο πλοίο: Βγείτε στο κατάστρωμα και βάλτε το να καθίσει και να ηρεμήσει.

Στο αεροπλάνο: Ευεργετικές θα αποδειχθούν οι δροσερές κομπρέσες στο λαιμό και το μέτωπο. Στην περίπτωση που δεν καταφέρετε να αποφύγετε τον εμετό, μη δώσετε στο παιδί να φάει τίποτα για μισή ώρα, εκτός από μικρές γουλιές δροσερό νερό. Στη συνέχεια, θα του κάνει καλό να φάει μία δύο φρυγανιές ή κράκερ, που απορροφούν τα υγρά του στομάχου.

ΠΡΟΣΟΧΗ: Μη δίνετε στο παιδί αντιεμετικά φάρμακα. Αν ζαλίζεται συχνά στα ταξίδια, συμβουλευτείτε τον παιδίατρο για να σας συστήσει προληπτική αγωγή.

Τα ρούχα του μικρού ταξιδιώτη

Επιλέξτε τα ρούχα του παιδιού με γνώμονα την άνεση του. Σκεφτείτε ότι δεν θα πρέπει να κρυώνει, αλλά ούτε να ζεσταίνεται και να ιδρώνει.

Πάρτε μαζί σας και μία δεύτερη αλλαξιά ρούχα για την περίπτωση που λερωθεί ή βραχεί.

Αν ταξιδεύετε με το αυτοκίνητο ή το αεροπλάνο, δεν υπάρχουν περιορισμοί στα ρούχα ή τα παπούτσια. Το μόνο που σίγουρα πρέπει να έχετε μαζί σας είναι μία ζακέτα ή ένα λεπτό μπουφάν, αφού τα παιδιά κρυώνουν εύκολα σε χώρους που κλιματίζονται.

Στο πλοίο, δώστε προσοχή στα παπούτσια και προτιμήστε αθλητικά ή άλλα που να έχουν αντιολισθητική σόλα. Επίσης, είναι καλύτερα να αποφύγετε τις μπλούζες με κουκούλα ή με κορδόνια που κρέμονται και υπάρχει περίπτωση να σκαλώσουν. Τέλος, μην ξεχάσετε το καπέλο του.

Η τσάντα του ταξιδιού

Καλό είναι να έχετε μαζί σας:

Νερό

Γάλα

Μικρά σάντουιτς με κασέρι

Παιδικά μπισκότα(όχι με σοκολάτα)

Ελαφρύ φαγητό σε τάπερ ή έτοιμο φαγητό σε βαζάκια

Ειδικές σακούλες για τον εμετό

Ένα θερμόμετρο

Ένα αντιπυρετικό

Ένα αντιισταμινικό

Μία κορτιζονούχα κρέμα για παιδιά

Μία ελαφριά κουβερτούλα

Δύο-τρεις μικρές πετσέτες

Τα αγαπημένα του παιχνίδια

Η βαλίτσα του μωρού

Αν δεν είστε απόλυτα βέβαιοι ότι στον προορισμό σας θα βρείτε ό,τι χρειάζεστε για την καθημερινή φροντίδα, αλλά και τη διατροφή του μωρού, τότε θα χρειαστεί, εκτός από τα ρούχα του, να ετοιμάσετε και ένα σακίδιο με όλα τα είδη πρώτης ανάγκης του.

Αυτά είναι:

Το γάλα και οι κρέμες του

Οι πάνες του

Το παιδικό αφρόλουτρο

Η κρέμα για μετά το μπάνιο

Το παιδικό αντιηλιακό

[simone]

ΟΤΑΝ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΤΑΞΙΔΕΥΕΙ....

ΜΕ ΤΟ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΟ

Διαλέξτε το σωστό παιδικό κάθισμα

Υπάρχουν 2 κατηγορίες καθισμάτων:

1. Τα καθίσματα που ανήκουν στην πρώτη κατηγορία είναι κατάλληλα για μωρά έως 9 μηνών ή βάρους δέκα κιλών και αντικαθιστούν συνήθως το πορτ-μπεμπέ ή το ριλάξ. Τοποθετούνται πάντα με φορά αντίθετη προς την πορεία κίνησης και στερεώνονται στο πίσω κάθισμα με τη βοήθεια της ζώνης ασφαλείας τριών σημείων.

Στην ίδια κατηγορία περιλαμβάνονται καθίσματα για παιδιά ηλικίας από 9 μηνών έως 4 ετών, δηλαδή μέχρι το παιδί να αποκτήσει βάρος περίπου 18 κιλών. Τα καθίσματα τοποθετούνται στο πίσω κάθισμα με κατεύθυνση προς τη φορά κίνησης του αυτοκινήτου και ασφαλίζονται με ζώνες τριών σημείων.

2. Τα καθίσματα που ανήκουν στη δεύτερη κατηγορία είναι κατάλληλα για παιδιά ηλικίας 5-11 ετών, δηλαδή βάρους έως 36 κιλών και ύψους έως 150 εκατοστών. Χρησιμοποιούνται για να ανασηκώσουν το παιδί και να επιτρέπουν τη σωστή εφαρμογή της ζώνης ασφαλείας. Υπάρχουν ανυψωτικά καθίσματα με πλάτη για παιδιά έως 25 κιλά και απλά ανυψωτικά μαξιλάρια για παιδιά έως 36 κιλά.

Για ένα ασφαλές ταξίδι

Μη βάζετε ποτέ το παιδικό καθισματάκι στη θέση του συνοδηγού.

Ακολουθήστε πιστά τις οδηγίες του κατασκευαστή. Βεβαιωθείτε ότι έχετε δέσει σωστά το κάθισμα με τη ζώνη του αυτοκινήτου και το παιδί με το κάθισμα.

Τοποθετήστε το παιδικό κάθισμα στο πίσω μέρος του αυτοκινήτου, για να προσφέρετε στο παιδί διπλή ασφάλεια, εκείνη του παιδικού καθίσματος και εκείνη της πίσω θέσης.

Έχει υπολογιστεί ότι τα παιδικά καθίσματα, όταν χρησιμοποιούνται σωστά, μειώνουν κατά 71% τον κίνδυνο θανάτου σε παιδιά ηλικίας κάτω των 5 ετών, κατά 67% την πιθανότητα εισαγωγής στο νοσοκομείο από σοβαρό τραυματισμό και κατά 50% τον κίνδυνο πρόκλησης μικροτραυματισμών.

ΜΕ ΤΟ ΠΛΟΙΟ

Ο μεγαλύτερος κίνδυνος για ένα παιδί που ταξιδεύει με πλοίο είναι η περιέργειά του και η διάθεση για εξερεύνηση. Το κατάστρωμα του πλοίου είναι συνήθως υγρό και γλιστράει πολύ, οι σκάλες είναι απότομες και με πολύ στενά σκαλοπάτια, οι πόρτες κλείνουν με δύναμη, και βέβαια υπάρχουν πολλές καρέκλες, τις οποίες ένα παιδί μπορεί πολύ εύκολα να τις μεταφέρει στις άκρες του πλοίου για να ανέβει και να κοιτάξει τα κύματα και? τα ψαράκια.

Για να αποφύγετε τα ατυχήματα

Αν το παιδί είναι κάτω των 3 ετών, καλύτερα να ταξιδεύετε έχοντας κλείσει καμπίνα.

Ενημερωθείτε για τους κανόνες ασφαλείας του πλοίου και για το τι πρέπει να κάνετε σε περίπτωση ατυχήματος.

Μην προσπαθήσετε να επιβάλετε στα παιδιά να μείνουν σε ένα κάθισμα δίπλα σας, χωρίς να σηκωθούν μέχρι να φτάσετε. Είναι σίγουρο ότι η περιέργειά τους θα νικήσει και εσείς θα βρεθείτε να τα αναζητάτε. Κάντε μαζί μία αναγνωριστική βόλτα στα διάφορα μέρη του πλοίου και απαντήστε του σε όλα του τα ερωτήματα.

Φροντίστε τα παπούτσια των παιδιών να είναι ίσια(χωρίς τακούνι)και να μη γλιστράει η σόλα τους.

Μην αφήνετε τα παιδιά να μπαινοβγαίνουν συνεχώς από το σαλόνι στο κατάστρωμα.

Μην επιτρέπετε στα παιδιά να επισκέπτονται μόνα τους τις τουαλέτες.

ΜΕ ΤΟ ΑΕΡΟΠΛΑΝΟ

Πριν απογειωθείτε

Αν πρόκειται για μωρό, ενημερώστε την αεροπορική εταιρία ότι πρόκειται να ταξιδέψετε μαζί του. Οι περισσότερες εταιρίες έχουν ειδικό μενού και ειδικά καθίσματα για τα μωρά.

Φροντίστε να βρίσκεστε στο αεροδρόμιο τουλάχιστον μία ώρα από το πριν από την καθορισμένη.

Βρείτε τρόπους να απασχολείτε τα παιδιά στο κάθισμά τους και μην τα αφήνετε να λύνουν τις ζώνες ασφαλείας. Το αγαπημένο τους παιχνίδι ή παραμύθι δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να λείπει από την τσάντα σας.

Ανεξάρτητα από το αν υπάρχει παιδικό μενού, καλύτερα είναι να έχετε φροντίσει εσείς για το τι θα φάει το παιδί. Έτσι, θα έχετε τουλάχιστον δύο εναλλακτικές λύσεις.

Μην αφήνετε τα παιδιά να επισκέπτονται μόνα τους την τουαλέτα.

Για να μη ζαλιστεί γενικά

Φροντίστε ώστε το παιδί να κάθεται με ελαφριά κλίση προς τα πίσω, για να μην πιέζεται το στομάχι του και κινδυνεύει να πάθει ναυτία.

Τα ρούχα του πρέπει να είναι άνετα και χαλαρά και να μην έχουν λάστιχο.

Διαβάστε του εσείς ένα παραμύθι ή πείτε του μία ιστορία, αλλά μην το αφήνετε να διαβάζει μόνο του κατά τη διάρκεια του ταξιδιού.

Δώστε στο παιδί ένα ελαφρύ αλλά χορταστικό γεύμα ή ένα κολατσιό πριν το ταξίδι και φροντίστε να πίνει μόνο μικρές γουλιές νερό κατά τη διάρκειά του. Τροφές που συνιστώνται είναι κοτόπουλο, κρέας ή ψάρι βραστό σε συνδυασμό με βραστά λαχανικά.

Αποφύγετε τα λιπαρά φαγητά , τα γλυκίσματα και τα αναψυκτικά.

Μην αναπολείτε επεισόδια ζάλης και εμετού προηγούμενων ταξιδιών.

Αποφεύγετε την παραμονή σε κλειστούς χώρους που δεν αερίζονται(π.χ. σαλόνι πλοίου) και έχετε κάποιο παράθυρο ανοιχτό στο αυτοκίνητο.

Μην καπνίζετε δίπλα του.

Τι να κάνετε αν ζαλιστεί

Στο αυτοκίνητο: Κάντε μία στάση για 20 με 30 λεπτά. Αφήστε το παιδί να πάρει καθαρό αέρα να περπατήσει και να ξεχαστεί.

Στο πλοίο: Βγείτε στο κατάστρωμα και βάλτε το να καθίσει και να ηρεμήσει.

Στο αεροπλάνο: Ευεργετικές θα αποδειχθούν οι δροσερές κομπρέσες στο λαιμό και το μέτωπο. Στην περίπτωση που δεν καταφέρετε να αποφύγετε τον εμετό, μη δώσετε στο παιδί να φάει τίποτα για μισή ώρα, εκτός από μικρές γουλιές δροσερό νερό. Στη συνέχεια, θα του κάνει καλό να φάει μία δύο φρυγανιές ή κράκερ, που απορροφούν τα υγρά του στομάχου.

ΠΡΟΣΟΧΗ: Μη δίνετε στο παιδί αντιεμετικά φάρμακα. Αν ζαλίζεται συχνά στα ταξίδια, συμβουλευτείτε τον παιδίατρο για να σας συστήσει προληπτική αγωγή.

Τα ρούχα του μικρού ταξιδιώτη

Επιλέξτε τα ρούχα του παιδιού με γνώμονα την άνεση του. Σκεφτείτε ότι δεν θα πρέπει να κρυώνει, αλλά ούτε να ζεσταίνεται και να ιδρώνει.

Πάρτε μαζί σας και μία δεύτερη αλλαξιά ρούχα για την περίπτωση που λερωθεί ή βραχεί.

Αν ταξιδεύετε με το αυτοκίνητο ή το αεροπλάνο, δεν υπάρχουν περιορισμοί στα ρούχα ή τα παπούτσια. Το μόνο που σίγουρα πρέπει να έχετε μαζί σας είναι μία ζακέτα ή ένα λεπτό μπουφάν, αφού τα παιδιά κρυώνουν εύκολα σε χώρους που κλιματίζονται.

Στο πλοίο, δώστε προσοχή στα παπούτσια και προτιμήστε αθλητικά ή άλλα που να έχουν αντιολισθητική σόλα. Επίσης, είναι καλύτερα να αποφύγετε τις μπλούζες με κουκούλα ή με κορδόνια που κρέμονται και υπάρχει περίπτωση να σκαλώσουν. Τέλος, μην ξεχάσετε το καπέλο του.

Η τσάντα του ταξιδιού

Καλό είναι να έχετε μαζί σας:

Νερό

Γάλα

Μικρά σάντουιτς με κασέρι

Παιδικά μπισκότα(όχι με σοκολάτα)

Ελαφρύ φαγητό σε τάπερ ή έτοιμο φαγητό σε βαζάκια

Ειδικές σακούλες για τον εμετό

Ένα θερμόμετρο

Ένα αντιπυρετικό

Ένα αντιισταμινικό

Μία κορτιζονούχα κρέμα για παιδιά

Μία ελαφριά κουβερτούλα

Δύο-τρεις μικρές πετσέτες

Τα αγαπημένα του παιχνίδια

Η βαλίτσα του μωρού

Αν δεν είστε απόλυτα βέβαιοι ότι στον προορισμό σας θα βρείτε ό,τι χρειάζεστε για την καθημερινή φροντίδα, αλλά και τη διατροφή του μωρού, τότε θα χρειαστεί, εκτός από τα ρούχα του, να ετοιμάσετε και ένα σακίδιο με όλα τα είδη πρώτης ανάγκης του.

Αυτά είναι:

Το γάλα και οι κρέμες του

Οι πάνες του

Το παιδικό αφρόλουτρο

Η κρέμα για μετά το μπάνιο

Το παιδικό αντιηλιακό

[simone]

ΟΤΑΝ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΤΑΞΙΔΕΥΕΙ....

ΜΕ ΤΟ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΟ

Διαλέξτε το σωστό παιδικό κάθισμα

Υπάρχουν 2 κατηγορίες καθισμάτων:

1. Τα καθίσματα που ανήκουν στην πρώτη κατηγορία είναι κατάλληλα για μωρά έως 9 μηνών ή βάρους δέκα κιλών και αντικαθιστούν συνήθως το πορτ-μπεμπέ ή το ριλάξ. Τοποθετούνται πάντα με φορά αντίθετη προς την πορεία κίνησης και στερεώνονται στο πίσω κάθισμα με τη βοήθεια της ζώνης ασφαλείας τριών σημείων.

Στην ίδια κατηγορία περιλαμβάνονται καθίσματα για παιδιά ηλικίας από 9 μηνών έως 4 ετών, δηλαδή μέχρι το παιδί να αποκτήσει βάρος περίπου 18 κιλών. Τα καθίσματα τοποθετούνται στο πίσω κάθισμα με κατεύθυνση προς τη φορά κίνησης του αυτοκινήτου και ασφαλίζονται με ζώνες τριών σημείων.

2. Τα καθίσματα που ανήκουν στη δεύτερη κατηγορία είναι κατάλληλα για παιδιά ηλικίας 5-11 ετών, δηλαδή βάρους έως 36 κιλών και ύψους έως 150 εκατοστών. Χρησιμοποιούνται για να ανασηκώσουν το παιδί και να επιτρέπουν τη σωστή εφαρμογή της ζώνης ασφαλείας. Υπάρχουν ανυψωτικά καθίσματα με πλάτη για παιδιά έως 25 κιλά και απλά ανυψωτικά μαξιλάρια για παιδιά έως 36 κιλά.

Για ένα ασφαλές ταξίδι

Μη βάζετε ποτέ το παιδικό καθισματάκι στη θέση του συνοδηγού.

Ακολουθήστε πιστά τις οδηγίες του κατασκευαστή. Βεβαιωθείτε ότι έχετε δέσει σωστά το κάθισμα με τη ζώνη του αυτοκινήτου και το παιδί με το κάθισμα.

Τοποθετήστε το παιδικό κάθισμα στο πίσω μέρος του αυτοκινήτου, για να προσφέρετε στο παιδί διπλή ασφάλεια, εκείνη του παιδικού καθίσματος και εκείνη της πίσω θέσης.

Έχει υπολογιστεί ότι τα παιδικά καθίσματα, όταν χρησιμοποιούνται σωστά, μειώνουν κατά 71% τον κίνδυνο θανάτου σε παιδιά ηλικίας κάτω των 5 ετών, κατά 67% την πιθανότητα εισαγωγής στο νοσοκομείο από σοβαρό τραυματισμό και κατά 50% τον κίνδυνο πρόκλησης μικροτραυματισμών.

ΜΕ ΤΟ ΠΛΟΙΟ

Ο μεγαλύτερος κίνδυνος για ένα παιδί που ταξιδεύει με πλοίο είναι η περιέργειά του και η διάθεση για εξερεύνηση. Το κατάστρωμα του πλοίου είναι συνήθως υγρό και γλιστράει πολύ, οι σκάλες είναι απότομες και με πολύ στενά σκαλοπάτια, οι πόρτες κλείνουν με δύναμη, και βέβαια υπάρχουν πολλές καρέκλες, τις οποίες ένα παιδί μπορεί πολύ εύκολα να τις μεταφέρει στις άκρες του πλοίου για να ανέβει και να κοιτάξει τα κύματα και? τα ψαράκια.

Για να αποφύγετε τα ατυχήματα

Αν το παιδί είναι κάτω των 3 ετών, καλύτερα να ταξιδεύετε έχοντας κλείσει καμπίνα.

Ενημερωθείτε για τους κανόνες ασφαλείας του πλοίου και για το τι πρέπει να κάνετε σε περίπτωση ατυχήματος.

Μην προσπαθήσετε να επιβάλετε στα παιδιά να μείνουν σε ένα κάθισμα δίπλα σας, χωρίς να σηκωθούν μέχρι να φτάσετε. Είναι σίγουρο ότι η περιέργειά τους θα νικήσει και εσείς θα βρεθείτε να τα αναζητάτε. Κάντε μαζί μία αναγνωριστική βόλτα στα διάφορα μέρη του πλοίου και απαντήστε του σε όλα του τα ερωτήματα.

Φροντίστε τα παπούτσια των παιδιών να είναι ίσια(χωρίς τακούνι)και να μη γλιστράει η σόλα τους.

Μην αφήνετε τα παιδιά να μπαινοβγαίνουν συνεχώς από το σαλόνι στο κατάστρωμα.

Μην επιτρέπετε στα παιδιά να επισκέπτονται μόνα τους τις τουαλέτες.

ΜΕ ΤΟ ΑΕΡΟΠΛΑΝΟ

Πριν απογειωθείτε

Αν πρόκειται για μωρό, ενημερώστε την αεροπορική εταιρία ότι πρόκειται να ταξιδέψετε μαζί του. Οι περισσότερες εταιρίες έχουν ειδικό μενού και ειδικά καθίσματα για τα μωρά.

Φροντίστε να βρίσκεστε στο αεροδρόμιο τουλάχιστον μία ώρα από το πριν από την καθορισμένη.

Βρείτε τρόπους να απασχολείτε τα παιδιά στο κάθισμά τους και μην τα αφήνετε να λύνουν τις ζώνες ασφαλείας. Το αγαπημένο τους παιχνίδι ή παραμύθι δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να λείπει από την τσάντα σας.

Ανεξάρτητα από το αν υπάρχει παιδικό μενού, καλύτερα είναι να έχετε φροντίσει εσείς για το τι θα φάει το παιδί. Έτσι, θα έχετε τουλάχιστον δύο εναλλακτικές λύσεις.

Μην αφήνετε τα παιδιά να επισκέπτονται μόνα τους την τουαλέτα.

Για να μη ζαλιστεί γενικά

Φροντίστε ώστε το παιδί να κάθεται με ελαφριά κλίση προς τα πίσω, για να μην πιέζεται το στομάχι του και κινδυνεύει να πάθει ναυτία.

Τα ρούχα του πρέπει να είναι άνετα και χαλαρά και να μην έχουν λάστιχο.

Διαβάστε του εσείς ένα παραμύθι ή πείτε του μία ιστορία, αλλά μην το αφήνετε να διαβάζει μόνο του κατά τη διάρκεια του ταξιδιού.

Δώστε στο παιδί ένα ελαφρύ αλλά χορταστικό γεύμα ή ένα κολατσιό πριν το ταξίδι και φροντίστε να πίνει μόνο μικρές γουλιές νερό κατά τη διάρκειά του. Τροφές που συνιστώνται είναι κοτόπουλο, κρέας ή ψάρι βραστό σε συνδυασμό με βραστά λαχανικά.

Αποφύγετε τα λιπαρά φαγητά , τα γλυκίσματα και τα αναψυκτικά.

Μην αναπολείτε επεισόδια ζάλης και εμετού προηγούμενων ταξιδιών.

Αποφεύγετε την παραμονή σε κλειστούς χώρους που δεν αερίζονται(π.χ. σαλόνι πλοίου) και έχετε κάποιο παράθυρο ανοιχτό στο αυτοκίνητο.

Μην καπνίζετε δίπλα του.

Τι να κάνετε αν ζαλιστεί

Στο αυτοκίνητο: Κάντε μία στάση για 20 με 30 λεπτά. Αφήστε το παιδί να πάρει καθαρό αέρα να περπατήσει και να ξεχαστεί.

Στο πλοίο: Βγείτε στο κατάστρωμα και βάλτε το να καθίσει και να ηρεμήσει.

Στο αεροπλάνο: Ευεργετικές θα αποδειχθούν οι δροσερές κομπρέσες στο λαιμό και το μέτωπο. Στην περίπτωση που δεν καταφέρετε να αποφύγετε τον εμετό, μη δώσετε στο παιδί να φάει τίποτα για μισή ώρα, εκτός από μικρές γουλιές δροσερό νερό. Στη συνέχεια, θα του κάνει καλό να φάει μία δύο φρυγανιές ή κράκερ, που απορροφούν τα υγρά του στομάχου.

ΠΡΟΣΟΧΗ: Μη δίνετε στο παιδί αντιεμετικά φάρμακα. Αν ζαλίζεται συχνά στα ταξίδια, συμβουλευτείτε τον παιδίατρο για να σας συστήσει προληπτική αγωγή.

Τα ρούχα του μικρού ταξιδιώτη

Επιλέξτε τα ρούχα του παιδιού με γνώμονα την άνεση του. Σκεφτείτε ότι δεν θα πρέπει να κρυώνει, αλλά ούτε να ζεσταίνεται και να ιδρώνει.

Πάρτε μαζί σας και μία δεύτερη αλλαξιά ρούχα για την περίπτωση που λερωθεί ή βραχεί.

Αν ταξιδεύετε με το αυτοκίνητο ή το αεροπλάνο, δεν υπάρχουν περιορισμοί στα ρούχα ή τα παπούτσια. Το μόνο που σίγουρα πρέπει να έχετε μαζί σας είναι μία ζακέτα ή ένα λεπτό μπουφάν, αφού τα παιδιά κρυώνουν εύκολα σε χώρους που κλιματίζονται.

Στο πλοίο, δώστε προσοχή στα παπούτσια και προτιμήστε αθλητικά ή άλλα που να έχουν αντιολισθητική σόλα. Επίσης, είναι καλύτερα να αποφύγετε τις μπλούζες με κουκούλα ή με κορδόνια που κρέμονται και υπάρχει περίπτωση να σκαλώσουν. Τέλος, μην ξεχάσετε το καπέλο του.

Η τσάντα του ταξιδιού

Καλό είναι να έχετε μαζί σας:

Νερό

Γάλα

Μικρά σάντουιτς με κασέρι

Παιδικά μπισκότα(όχι με σοκολάτα)

Ελαφρύ φαγητό σε τάπερ ή έτοιμο φαγητό σε βαζάκια

Ειδικές σακούλες για τον εμετό

Ένα θερμόμετρο

Ένα αντιπυρετικό

Ένα αντιισταμινικό

Μία κορτιζονούχα κρέμα για παιδιά

Μία ελαφριά κουβερτούλα

Δύο-τρεις μικρές πετσέτες

Τα αγαπημένα του παιχνίδια

Η βαλίτσα του μωρού

Αν δεν είστε απόλυτα βέβαιοι ότι στον προορισμό σας θα βρείτε ό,τι χρειάζεστε για την καθημερινή φροντίδα, αλλά και τη διατροφή του μωρού, τότε θα χρειαστεί, εκτός από τα ρούχα του, να ετοιμάσετε και ένα σακίδιο με όλα τα είδη πρώτης ανάγκης του.

Αυτά είναι:

Το γάλα και οι κρέμες του

Οι πάνες του

Το παιδικό αφρόλουτρο

Η κρέμα για μετά το μπάνιο

Το παιδικό αντιηλιακό

[kiriaki1]

Κακόβουλα άτομα - πώς να προετοιμάσετε τα παιδιά σας (απο 3 ετών)

Υπάρχουν δυστυχώς κάποιες φορές στις οποίες υπάρχει περίπτωση να υπάρχει συνάντηση ενός παιδιού με έναν κακόβουλο ενήλικα.

Τι μπορούν να κάνουν οι γονείς για να προετοιμάσουν το παιδί τους έτσι, ώστε εκείνο να μπορέσει να κατανοήσει και να αντιδράσει τον πιθανό κίνδυνο στον οποίο αυτό βρίσκεται?

Η υπεράσπιση των συμφερόντων του απέναντι σε πράξεις άλλων ανθρώπων - παιδιών ή ενηλίκων είναι μία δεξιότητα που μπορεί ένα παιδί να μάθει με την βοήθεια των γονέων του.

Όσο περισσότερο οικιοποιείται ένα παιδί αυτή την δεξιότητα σε μικρή ηλικία (π.χ. απο 3 ετών) τόσο μεγαλύτερες είναι και οι πιθανότητες να έχει αυτοπεποίθηση στο να αντιδράσει αργότερα σε κάποια άλλη ανεπιθύμητη κατάσταση.

Συμβουλές που μπορείτε να εφαρμόσετε σε παιδιά απο 3 ετών:

Σωματική επαφή:

Η αγκαλιά είναι μία απο τις πιο σημαντικές μορφές σωματικής επαφής που έχει ένα παιδί με άλλα άτομα ή παιδιά.

Είναι σημαντικό το παιδί να αισθάνεται την ελευθερία του να δεχτεί ή να μη δεχτεί την αγκαλιά κάποιου, είτε αυτός είναι μέλος της οικογένειας είτε άγνωστος είτε είναι ένα παιδί.

Ένα παιδί που οι γονείς θα του μάθουν να αγκαλιάζει όλους (ενήλικες ή παιδιά) έτσι ώστε να είναι ευγενικό, δεν θα μάθει να ακούει το ένστικτό του για το πότε θέλει να το αγκαλιάζουν και πότε όχι.

Έτσι εάν κάποιος αργότερα του ζητήσει να το αγκαλιάσει, ακόμα και αν το ένστικτό του του λέει όχι, ίσως πεί ναι έτσι ώστε να είναι ευγενικό.

Για αυτό το λόγο είναι σημαντικό να μήν πιέζονται τα παιδιά να αγκαλιάζουν κάποιον εάν εκείνα δεν το θέλουν ή είναι διστακτικά.

Υπακοή, υποχωρητικότητα, συμμόρφωση με κανόνες:

Ένα παιδί που θα μάθει να υπακούει τυφλά κανόνες που του δίνονται, δεν αντιστέκεται ποτέ, δεν λέει ποτέ όχι ή δεν αισθάνεται την ελευθερία να πεί όχι – θα δυσκολευτεί περισσότερο αργότερα στο να αντιδράσει όταν χρειαστεί να παρακούσει κανόνες που πιθανώς θα του δοθούν απο κακόβουλα άτομα ή παιδιά.

Υπάρχει ανάγκη λοιπόν το «όχι» ενός παιδιού να είναι αποδεκτό απο τους γονείς και οι εντολές που δίνονται σε αυτό να περιέχουν κάποια εναλλακτική πρόταση την οποία αυτό μπορεί να επιλέξει.

Έτσι ένα παιδί θα γνωρίζει ότι του επιτρέπεται/ότι μπορεί να πεί «όχι».

Φόβος

Ένα παιδί του οποίου ο φόβος μειώνεται απο το περιβάλλον του με σχόλια όπως "μή φοβάσαι, γιατί φοβάσαι, δεν υπάρχει λόγος, δεν είναι τίποτα" μαθαίνει να καταπιέζει τον φόβο του.

Έτσι όταν βρεθεί σε μία κατάσταση που θα του προκαλέσει φόβο, αντί να τον αντιμετωπίσει, θα τον καταπιέσει και δεν θα αντιδράσει καθόλου.

Υπάρχει ανάγκη λοιπόν όταν ένα παιδί φοβάται, να το βοηθάμε να αντιμετωπίζει αυτό το φόβο ακόμα και με συμβολικό παιχνίδι. Αν πεί: "Φοβάμαι ένα δράκο είναι εκεί πίσω απο το μαξιλάρι!!!"

"Που εκεί? ναι! τον είδα! λοιπόν κάτσε να βγάλουμε τα μαγικά μας ραβδιά και να τον διώξουμε!! άκατα μάκατα σούκουτου μπέ άμπε φάμπε βγέ - και θα τον διατάξουμε και να φύγει - πες το μαζί μου ! "άμπε ...φάμπε.... Δράκε φύγε ! Δεν θέλω να μείνεις εδώ!"

Επίσης είναι σημαντικό όταν φοβάται κάποια δραστηριότητα να μήν υπάρχει πίεση να συμμετάσχει ή εάν φοβάται κάποιον άνθρωπο να μην υπάρχει πίεση να τον συμπαθήσει (φυσικά είναι καλό να υπάρχει κάποια συζήτηση για το θέμα έτσι ώστε να διερευνηθεί για το αν ο φόβος είναι μεγάλος ή μικρός και για το αν ξεπερνιέται με κάποια αλλαγή πρακτική - λιγότερα παιδιά, λιγότερος θόρυβος, λίγο πιό μακριά κτλ).

Δεν μου αρέσει:

Ένα παιδί που δεν ερωτάται απο τους γονείς του τι του αρέσει και δεν έχει την δυνατότητα επιλογής ανάμεσα σε δύο π.χ. πράγματα (πχ «θέλεις να φάς μπρόκολο ή καρότο?» «θέλεις να φορέσεις κόκκινο ή μπλέ μπλουζάκι») δεν θα συνηθίσει να ρωτάει και τον εαυτό του αν κάτι του αρέσει.

Εάν ένα παιδί γνωρίζει τί του αρέσει και τί όχι, τότε θα μπορέσει να προχωρήσει σε ένα ναί ή ένα όχι αργότερα.

Υπάρχει λοιπόν η ανάγκη οι γονείς να λαμβάνουν υπόψη τους με ερωτήσεις και επιλογές, τις προτιμήσεις του παιδιού τους και να τις υποστηρίζουν.

Εργαλεία που τα παιδιά μπορούν να χρησιμοποιήσουν για να βοηθήσουν τον εαυτό τους

Φωνή:

Η φωνή είναι ένα εργαλείο που μπορεί να φοβίσει/τρομάξει ένα παιδί ή έναν ενήλικα και πιθανώς να τον κάνει να ξανασκεφτεί αυτό που επιχειρεί να κάνει.

Μία πάρα πολύ συχνή κατάσταση που πολλά παιδιά κάποια στιγμή αντιμετωπίζουν (είτε στον παιδικό σταθμό είτε στην παιδική χαρά):

Ένα παιδί 3 ετών δέχεται επίθεση απο κάποιο άλλο που θέλει να του πάρει το παιχνίδι και παρόλες τις λεκτικές παροτρύνσεις («όχι, σταμάτα δεν μου αρέσει») το παιδί αυτό δεν σταματάει το τράβηγμα ή το σπρώξιμο ή το χτύπημα.

Ο γονέας μπορεί να δείξει στο παιδί του πως εκείνο μπορεί να σταματήσει κάποιον με την φωνή του, με ένα παιχνίδι σαν και αυτό:

Μπορείτε να πείτε: «η φωνή μας είναι πολύ δυνατή» «Πάμε (κάπου που να μήν ενοχλούν οι δυνατές φωνές) να δούμε πόσο δυνατή είναι?»

«Να φωνάξω με όλη μου τη δύναμη? Ή θελεις εσύ να φωνάξεις πρώτα?»

«Διάλεξε τι λέξη θα πούμε ή δείξε την με το δάχτυλό σου (πχ ασανσέρ)»

Πείτε και την λέξη «σταμάτα», «όχι, δεν μου αρέσει»

Κάντε διαγωνισμό ποιός θα την πεί ποιό γλυκά και μετά πιό θυμωμένα, πιό δυνατά και πιο σιγά, όπως και ποιός θα τρομάξει ποιόν.

Μήν διστάσετε να υπερβάλλετε στις εκφράσεις σας. Ο στόχος είναι το παιδί σας να νιώσει την δύναμη της φωνής του.

Δύναμη:

Μιλήστε στο παιδί σας για τους μύες του σώματος και πως αυτοί λειτουργούν και μας δίνουν την δύναμή μας.

Όταν θέλουν να σταματήσουν κάποιον και παρόλες τις παροτρύνσεις και φωνές εκείνος δεν σταματάει – τότε μπορούν να χρησιμοποιήσουν την δύναμή τους για να να τον απομακρύνουν.

Δείξτε στο παιδί σας πως μπορεί να τεντώσει το χέρι του με δύναμη προς τα εμπρός για να απομακρύνει ένα άλλο παιδί.

Κάντε ότι είσαστε εσείς το παιδί και πείτε του να προσπαθήσει να σας σπρώξει - έτσι ώστε να δεί πόση δύναμη έχει.

Ενημέρωση:

Ένα παιδί που δεν γνωρίζει ότι ενας άνθρωπος μπορεί να είναι κακόβουλος, μπορεί να μήν σκεφτεί να αρνηθεί σε κάποια παρότρυνση - ειδικά αν αυτή αρχικά φαίνεται αθώα.

Ενημερώστε το για το ότι:

υπάρχουν άνθρωποι (λίγοι ευτυχώς) που μπορεί να είναι κακόβουλοι.

εάν του ζητήσει κάποιος κάτι που εκείνο δεν θέλει να κάνει ή του φαίνεται λάθος, ότι έχει το δικαίωμα να αρνηθεί.

Για τον λόγο του ότι αυτοί δεν είναι πάντα άνθρωποι που είναι άγνωστοι, μήν αναφέρετε την λέξη "ξένος", "άγνωστος" - παραπέμπει στο ότι δεν κινδυνεύει ποτέ απο κάποιον τον οποίον γνωρίζει ή μπορεί να έχει δεί μιά δυό φορές στη γειτονιά.

Είναι αποδεδειγμένο στατιστικά ότι παιδιά τα οποία δεν είναι ενημερωμένα για τον ενδεχόμενο κίνδυνο απο άλλους ενήλικες, είναι τα συχνότερα θύματα κακόβουλων ατόμων.

[kiriaki1]

Κακόβουλα άτομα - πώς να προετοιμάσετε τα παιδιά σας (απο 3 ετών)

Υπάρχουν δυστυχώς κάποιες φορές στις οποίες υπάρχει περίπτωση να υπάρχει συνάντηση ενός παιδιού με έναν κακόβουλο ενήλικα.

Τι μπορούν να κάνουν οι γονείς για να προετοιμάσουν το παιδί τους έτσι, ώστε εκείνο να μπορέσει να κατανοήσει και να αντιδράσει τον πιθανό κίνδυνο στον οποίο αυτό βρίσκεται?

Η υπεράσπιση των συμφερόντων του απέναντι σε πράξεις άλλων ανθρώπων - παιδιών ή ενηλίκων είναι μία δεξιότητα που μπορεί ένα παιδί να μάθει με την βοήθεια των γονέων του.

Όσο περισσότερο οικιοποιείται ένα παιδί αυτή την δεξιότητα σε μικρή ηλικία (π.χ. απο 3 ετών) τόσο μεγαλύτερες είναι και οι πιθανότητες να έχει αυτοπεποίθηση στο να αντιδράσει αργότερα σε κάποια άλλη ανεπιθύμητη κατάσταση.

Συμβουλές που μπορείτε να εφαρμόσετε σε παιδιά απο 3 ετών:

Σωματική επαφή:

Η αγκαλιά είναι μία απο τις πιο σημαντικές μορφές σωματικής επαφής που έχει ένα παιδί με άλλα άτομα ή παιδιά.

Είναι σημαντικό το παιδί να αισθάνεται την ελευθερία του να δεχτεί ή να μη δεχτεί την αγκαλιά κάποιου, είτε αυτός είναι μέλος της οικογένειας είτε άγνωστος είτε είναι ένα παιδί.

Ένα παιδί που οι γονείς θα του μάθουν να αγκαλιάζει όλους (ενήλικες ή παιδιά) έτσι ώστε να είναι ευγενικό, δεν θα μάθει να ακούει το ένστικτό του για το πότε θέλει να το αγκαλιάζουν και πότε όχι.

Έτσι εάν κάποιος αργότερα του ζητήσει να το αγκαλιάσει, ακόμα και αν το ένστικτό του του λέει όχι, ίσως πεί ναι έτσι ώστε να είναι ευγενικό.

Για αυτό το λόγο είναι σημαντικό να μήν πιέζονται τα παιδιά να αγκαλιάζουν κάποιον εάν εκείνα δεν το θέλουν ή είναι διστακτικά.

Υπακοή, υποχωρητικότητα, συμμόρφωση με κανόνες:

Ένα παιδί που θα μάθει να υπακούει τυφλά κανόνες που του δίνονται, δεν αντιστέκεται ποτέ, δεν λέει ποτέ όχι ή δεν αισθάνεται την ελευθερία να πεί όχι – θα δυσκολευτεί περισσότερο αργότερα στο να αντιδράσει όταν χρειαστεί να παρακούσει κανόνες που πιθανώς θα του δοθούν απο κακόβουλα άτομα ή παιδιά.

Υπάρχει ανάγκη λοιπόν το «όχι» ενός παιδιού να είναι αποδεκτό απο τους γονείς και οι εντολές που δίνονται σε αυτό να περιέχουν κάποια εναλλακτική πρόταση την οποία αυτό μπορεί να επιλέξει.

Έτσι ένα παιδί θα γνωρίζει ότι του επιτρέπεται/ότι μπορεί να πεί «όχι».

Φόβος

Ένα παιδί του οποίου ο φόβος μειώνεται απο το περιβάλλον του με σχόλια όπως "μή φοβάσαι, γιατί φοβάσαι, δεν υπάρχει λόγος, δεν είναι τίποτα" μαθαίνει να καταπιέζει τον φόβο του.

Έτσι όταν βρεθεί σε μία κατάσταση που θα του προκαλέσει φόβο, αντί να τον αντιμετωπίσει, θα τον καταπιέσει και δεν θα αντιδράσει καθόλου.

Υπάρχει ανάγκη λοιπόν όταν ένα παιδί φοβάται, να το βοηθάμε να αντιμετωπίζει αυτό το φόβο ακόμα και με συμβολικό παιχνίδι. Αν πεί: "Φοβάμαι ένα δράκο είναι εκεί πίσω απο το μαξιλάρι!!!"

"Που εκεί? ναι! τον είδα! λοιπόν κάτσε να βγάλουμε τα μαγικά μας ραβδιά και να τον διώξουμε!! άκατα μάκατα σούκουτου μπέ άμπε φάμπε βγέ - και θα τον διατάξουμε και να φύγει - πες το μαζί μου ! "άμπε ...φάμπε.... Δράκε φύγε ! Δεν θέλω να μείνεις εδώ!"

Επίσης είναι σημαντικό όταν φοβάται κάποια δραστηριότητα να μήν υπάρχει πίεση να συμμετάσχει ή εάν φοβάται κάποιον άνθρωπο να μην υπάρχει πίεση να τον συμπαθήσει (φυσικά είναι καλό να υπάρχει κάποια συζήτηση για το θέμα έτσι ώστε να διερευνηθεί για το αν ο φόβος είναι μεγάλος ή μικρός και για το αν ξεπερνιέται με κάποια αλλαγή πρακτική - λιγότερα παιδιά, λιγότερος θόρυβος, λίγο πιό μακριά κτλ).

Δεν μου αρέσει:

Ένα παιδί που δεν ερωτάται απο τους γονείς του τι του αρέσει και δεν έχει την δυνατότητα επιλογής ανάμεσα σε δύο π.χ. πράγματα (πχ «θέλεις να φάς μπρόκολο ή καρότο?» «θέλεις να φορέσεις κόκκινο ή μπλέ μπλουζάκι») δεν θα συνηθίσει να ρωτάει και τον εαυτό του αν κάτι του αρέσει.

Εάν ένα παιδί γνωρίζει τί του αρέσει και τί όχι, τότε θα μπορέσει να προχωρήσει σε ένα ναί ή ένα όχι αργότερα.

Υπάρχει λοιπόν η ανάγκη οι γονείς να λαμβάνουν υπόψη τους με ερωτήσεις και επιλογές, τις προτιμήσεις του παιδιού τους και να τις υποστηρίζουν.

Εργαλεία που τα παιδιά μπορούν να χρησιμοποιήσουν για να βοηθήσουν τον εαυτό τους

Φωνή:

Η φωνή είναι ένα εργαλείο που μπορεί να φοβίσει/τρομάξει ένα παιδί ή έναν ενήλικα και πιθανώς να τον κάνει να ξανασκεφτεί αυτό που επιχειρεί να κάνει.

Μία πάρα πολύ συχνή κατάσταση που πολλά παιδιά κάποια στιγμή αντιμετωπίζουν (είτε στον παιδικό σταθμό είτε στην παιδική χαρά):

Ένα παιδί 3 ετών δέχεται επίθεση απο κάποιο άλλο που θέλει να του πάρει το παιχνίδι και παρόλες τις λεκτικές παροτρύνσεις («όχι, σταμάτα δεν μου αρέσει») το παιδί αυτό δεν σταματάει το τράβηγμα ή το σπρώξιμο ή το χτύπημα.

Ο γονέας μπορεί να δείξει στο παιδί του πως εκείνο μπορεί να σταματήσει κάποιον με την φωνή του, με ένα παιχνίδι σαν και αυτό:

Μπορείτε να πείτε: «η φωνή μας είναι πολύ δυνατή» «Πάμε (κάπου που να μήν ενοχλούν οι δυνατές φωνές) να δούμε πόσο δυνατή είναι?»

«Να φωνάξω με όλη μου τη δύναμη? Ή θελεις εσύ να φωνάξεις πρώτα?»

«Διάλεξε τι λέξη θα πούμε ή δείξε την με το δάχτυλό σου (πχ ασανσέρ)»

Πείτε και την λέξη «σταμάτα», «όχι, δεν μου αρέσει»

Κάντε διαγωνισμό ποιός θα την πεί ποιό γλυκά και μετά πιό θυμωμένα, πιό δυνατά και πιο σιγά, όπως και ποιός θα τρομάξει ποιόν.

Μήν διστάσετε να υπερβάλλετε στις εκφράσεις σας. Ο στόχος είναι το παιδί σας να νιώσει την δύναμη της φωνής του.

Δύναμη:

Μιλήστε στο παιδί σας για τους μύες του σώματος και πως αυτοί λειτουργούν και μας δίνουν την δύναμή μας.

Όταν θέλουν να σταματήσουν κάποιον και παρόλες τις παροτρύνσεις και φωνές εκείνος δεν σταματάει – τότε μπορούν να χρησιμοποιήσουν την δύναμή τους για να να τον απομακρύνουν.

Δείξτε στο παιδί σας πως μπορεί να τεντώσει το χέρι του με δύναμη προς τα εμπρός για να απομακρύνει ένα άλλο παιδί.

Κάντε ότι είσαστε εσείς το παιδί και πείτε του να προσπαθήσει να σας σπρώξει - έτσι ώστε να δεί πόση δύναμη έχει.

Ενημέρωση:

Ένα παιδί που δεν γνωρίζει ότι ενας άνθρωπος μπορεί να είναι κακόβουλος, μπορεί να μήν σκεφτεί να αρνηθεί σε κάποια παρότρυνση - ειδικά αν αυτή αρχικά φαίνεται αθώα.

Ενημερώστε το για το ότι:

υπάρχουν άνθρωποι (λίγοι ευτυχώς) που μπορεί να είναι κακόβουλοι.

εάν του ζητήσει κάποιος κάτι που εκείνο δεν θέλει να κάνει ή του φαίνεται λάθος, ότι έχει το δικαίωμα να αρνηθεί.

Για τον λόγο του ότι αυτοί δεν είναι πάντα άνθρωποι που είναι άγνωστοι, μήν αναφέρετε την λέξη "ξένος", "άγνωστος" - παραπέμπει στο ότι δεν κινδυνεύει ποτέ απο κάποιον τον οποίον γνωρίζει ή μπορεί να έχει δεί μιά δυό φορές στη γειτονιά.

Είναι αποδεδειγμένο στατιστικά ότι παιδιά τα οποία δεν είναι ενημερωμένα για τον ενδεχόμενο κίνδυνο απο άλλους ενήλικες, είναι τα συχνότερα θύματα κακόβουλων ατόμων.

[kiriaki1]

Κακόβουλα άτομα - πώς να προετοιμάσετε τα παιδιά σας (απο 3 ετών)

Υπάρχουν δυστυχώς κάποιες φορές στις οποίες υπάρχει περίπτωση να υπάρχει συνάντηση ενός παιδιού με έναν κακόβουλο ενήλικα.

Τι μπορούν να κάνουν οι γονείς για να προετοιμάσουν το παιδί τους έτσι, ώστε εκείνο να μπορέσει να κατανοήσει και να αντιδράσει τον πιθανό κίνδυνο στον οποίο αυτό βρίσκεται?

Η υπεράσπιση των συμφερόντων του απέναντι σε πράξεις άλλων ανθρώπων - παιδιών ή ενηλίκων είναι μία δεξιότητα που μπορεί ένα παιδί να μάθει με την βοήθεια των γονέων του.

Όσο περισσότερο οικιοποιείται ένα παιδί αυτή την δεξιότητα σε μικρή ηλικία (π.χ. απο 3 ετών) τόσο μεγαλύτερες είναι και οι πιθανότητες να έχει αυτοπεποίθηση στο να αντιδράσει αργότερα σε κάποια άλλη ανεπιθύμητη κατάσταση.

Συμβουλές που μπορείτε να εφαρμόσετε σε παιδιά απο 3 ετών:

Σωματική επαφή:

Η αγκαλιά είναι μία απο τις πιο σημαντικές μορφές σωματικής επαφής που έχει ένα παιδί με άλλα άτομα ή παιδιά.

Είναι σημαντικό το παιδί να αισθάνεται την ελευθερία του να δεχτεί ή να μη δεχτεί την αγκαλιά κάποιου, είτε αυτός είναι μέλος της οικογένειας είτε άγνωστος είτε είναι ένα παιδί.

Ένα παιδί που οι γονείς θα του μάθουν να αγκαλιάζει όλους (ενήλικες ή παιδιά) έτσι ώστε να είναι ευγενικό, δεν θα μάθει να ακούει το ένστικτό του για το πότε θέλει να το αγκαλιάζουν και πότε όχι.

Έτσι εάν κάποιος αργότερα του ζητήσει να το αγκαλιάσει, ακόμα και αν το ένστικτό του του λέει όχι, ίσως πεί ναι έτσι ώστε να είναι ευγενικό.

Για αυτό το λόγο είναι σημαντικό να μήν πιέζονται τα παιδιά να αγκαλιάζουν κάποιον εάν εκείνα δεν το θέλουν ή είναι διστακτικά.

Υπακοή, υποχωρητικότητα, συμμόρφωση με κανόνες:

Ένα παιδί που θα μάθει να υπακούει τυφλά κανόνες που του δίνονται, δεν αντιστέκεται ποτέ, δεν λέει ποτέ όχι ή δεν αισθάνεται την ελευθερία να πεί όχι – θα δυσκολευτεί περισσότερο αργότερα στο να αντιδράσει όταν χρειαστεί να παρακούσει κανόνες που πιθανώς θα του δοθούν απο κακόβουλα άτομα ή παιδιά.

Υπάρχει ανάγκη λοιπόν το «όχι» ενός παιδιού να είναι αποδεκτό απο τους γονείς και οι εντολές που δίνονται σε αυτό να περιέχουν κάποια εναλλακτική πρόταση την οποία αυτό μπορεί να επιλέξει.

Έτσι ένα παιδί θα γνωρίζει ότι του επιτρέπεται/ότι μπορεί να πεί «όχι».

Φόβος

Ένα παιδί του οποίου ο φόβος μειώνεται απο το περιβάλλον του με σχόλια όπως "μή φοβάσαι, γιατί φοβάσαι, δεν υπάρχει λόγος, δεν είναι τίποτα" μαθαίνει να καταπιέζει τον φόβο του.

Έτσι όταν βρεθεί σε μία κατάσταση που θα του προκαλέσει φόβο, αντί να τον αντιμετωπίσει, θα τον καταπιέσει και δεν θα αντιδράσει καθόλου.

Υπάρχει ανάγκη λοιπόν όταν ένα παιδί φοβάται, να το βοηθάμε να αντιμετωπίζει αυτό το φόβο ακόμα και με συμβολικό παιχνίδι. Αν πεί: "Φοβάμαι ένα δράκο είναι εκεί πίσω απο το μαξιλάρι!!!"

"Που εκεί? ναι! τον είδα! λοιπόν κάτσε να βγάλουμε τα μαγικά μας ραβδιά και να τον διώξουμε!! άκατα μάκατα σούκουτου μπέ άμπε φάμπε βγέ - και θα τον διατάξουμε και να φύγει - πες το μαζί μου ! "άμπε ...φάμπε.... Δράκε φύγε ! Δεν θέλω να μείνεις εδώ!"

Επίσης είναι σημαντικό όταν φοβάται κάποια δραστηριότητα να μήν υπάρχει πίεση να συμμετάσχει ή εάν φοβάται κάποιον άνθρωπο να μην υπάρχει πίεση να τον συμπαθήσει (φυσικά είναι καλό να υπάρχει κάποια συζήτηση για το θέμα έτσι ώστε να διερευνηθεί για το αν ο φόβος είναι μεγάλος ή μικρός και για το αν ξεπερνιέται με κάποια αλλαγή πρακτική - λιγότερα παιδιά, λιγότερος θόρυβος, λίγο πιό μακριά κτλ).

Δεν μου αρέσει:

Ένα παιδί που δεν ερωτάται απο τους γονείς του τι του αρέσει και δεν έχει την δυνατότητα επιλογής ανάμεσα σε δύο π.χ. πράγματα (πχ «θέλεις να φάς μπρόκολο ή καρότο?» «θέλεις να φορέσεις κόκκινο ή μπλέ μπλουζάκι») δεν θα συνηθίσει να ρωτάει και τον εαυτό του αν κάτι του αρέσει.

Εάν ένα παιδί γνωρίζει τί του αρέσει και τί όχι, τότε θα μπορέσει να προχωρήσει σε ένα ναί ή ένα όχι αργότερα.

Υπάρχει λοιπόν η ανάγκη οι γονείς να λαμβάνουν υπόψη τους με ερωτήσεις και επιλογές, τις προτιμήσεις του παιδιού τους και να τις υποστηρίζουν.

Εργαλεία που τα παιδιά μπορούν να χρησιμοποιήσουν για να βοηθήσουν τον εαυτό τους

Φωνή:

Η φωνή είναι ένα εργαλείο που μπορεί να φοβίσει/τρομάξει ένα παιδί ή έναν ενήλικα και πιθανώς να τον κάνει να ξανασκεφτεί αυτό που επιχειρεί να κάνει.

Μία πάρα πολύ συχνή κατάσταση που πολλά παιδιά κάποια στιγμή αντιμετωπίζουν (είτε στον παιδικό σταθμό είτε στην παιδική χαρά):

Ένα παιδί 3 ετών δέχεται επίθεση απο κάποιο άλλο που θέλει να του πάρει το παιχνίδι και παρόλες τις λεκτικές παροτρύνσεις («όχι, σταμάτα δεν μου αρέσει») το παιδί αυτό δεν σταματάει το τράβηγμα ή το σπρώξιμο ή το χτύπημα.

Ο γονέας μπορεί να δείξει στο παιδί του πως εκείνο μπορεί να σταματήσει κάποιον με την φωνή του, με ένα παιχνίδι σαν και αυτό:

Μπορείτε να πείτε: «η φωνή μας είναι πολύ δυνατή» «Πάμε (κάπου που να μήν ενοχλούν οι δυνατές φωνές) να δούμε πόσο δυνατή είναι?»

«Να φωνάξω με όλη μου τη δύναμη? Ή θελεις εσύ να φωνάξεις πρώτα?»

«Διάλεξε τι λέξη θα πούμε ή δείξε την με το δάχτυλό σου (πχ ασανσέρ)»

Πείτε και την λέξη «σταμάτα», «όχι, δεν μου αρέσει»

Κάντε διαγωνισμό ποιός θα την πεί ποιό γλυκά και μετά πιό θυμωμένα, πιό δυνατά και πιο σιγά, όπως και ποιός θα τρομάξει ποιόν.

Μήν διστάσετε να υπερβάλλετε στις εκφράσεις σας. Ο στόχος είναι το παιδί σας να νιώσει την δύναμη της φωνής του.

Δύναμη:

Μιλήστε στο παιδί σας για τους μύες του σώματος και πως αυτοί λειτουργούν και μας δίνουν την δύναμή μας.

Όταν θέλουν να σταματήσουν κάποιον και παρόλες τις παροτρύνσεις και φωνές εκείνος δεν σταματάει – τότε μπορούν να χρησιμοποιήσουν την δύναμή τους για να να τον απομακρύνουν.

Δείξτε στο παιδί σας πως μπορεί να τεντώσει το χέρι του με δύναμη προς τα εμπρός για να απομακρύνει ένα άλλο παιδί.

Κάντε ότι είσαστε εσείς το παιδί και πείτε του να προσπαθήσει να σας σπρώξει - έτσι ώστε να δεί πόση δύναμη έχει.

Ενημέρωση:

Ένα παιδί που δεν γνωρίζει ότι ενας άνθρωπος μπορεί να είναι κακόβουλος, μπορεί να μήν σκεφτεί να αρνηθεί σε κάποια παρότρυνση - ειδικά αν αυτή αρχικά φαίνεται αθώα.

Ενημερώστε το για το ότι:

υπάρχουν άνθρωποι (λίγοι ευτυχώς) που μπορεί να είναι κακόβουλοι.

εάν του ζητήσει κάποιος κάτι που εκείνο δεν θέλει να κάνει ή του φαίνεται λάθος, ότι έχει το δικαίωμα να αρνηθεί.

Για τον λόγο του ότι αυτοί δεν είναι πάντα άνθρωποι που είναι άγνωστοι, μήν αναφέρετε την λέξη "ξένος", "άγνωστος" - παραπέμπει στο ότι δεν κινδυνεύει ποτέ απο κάποιον τον οποίον γνωρίζει ή μπορεί να έχει δεί μιά δυό φορές στη γειτονιά.

Είναι αποδεδειγμένο στατιστικά ότι παιδιά τα οποία δεν είναι ενημερωμένα για τον ενδεχόμενο κίνδυνο απο άλλους ενήλικες, είναι τα συχνότερα θύματα κακόβουλων ατόμων.

[kiriaki1]

Κακόβουλα άτομα - πώς να προετοιμάσετε τα παιδιά σας (απο 3 ετών)

Υπάρχουν δυστυχώς κάποιες φορές στις οποίες υπάρχει περίπτωση να υπάρχει συνάντηση ενός παιδιού με έναν κακόβουλο ενήλικα.

Τι μπορούν να κάνουν οι γονείς για να προετοιμάσουν το παιδί τους έτσι, ώστε εκείνο να μπορέσει να κατανοήσει και να αντιδράσει τον πιθανό κίνδυνο στον οποίο αυτό βρίσκεται?

Η υπεράσπιση των συμφερόντων του απέναντι σε πράξεις άλλων ανθρώπων - παιδιών ή ενηλίκων είναι μία δεξιότητα που μπορεί ένα παιδί να μάθει με την βοήθεια των γονέων του.

Όσο περισσότερο οικιοποιείται ένα παιδί αυτή την δεξιότητα σε μικρή ηλικία (π.χ. απο 3 ετών) τόσο μεγαλύτερες είναι και οι πιθανότητες να έχει αυτοπεποίθηση στο να αντιδράσει αργότερα σε κάποια άλλη ανεπιθύμητη κατάσταση.

Συμβουλές που μπορείτε να εφαρμόσετε σε παιδιά απο 3 ετών:

Σωματική επαφή:

Η αγκαλιά είναι μία απο τις πιο σημαντικές μορφές σωματικής επαφής που έχει ένα παιδί με άλλα άτομα ή παιδιά.

Είναι σημαντικό το παιδί να αισθάνεται την ελευθερία του να δεχτεί ή να μη δεχτεί την αγκαλιά κάποιου, είτε αυτός είναι μέλος της οικογένειας είτε άγνωστος είτε είναι ένα παιδί.

Ένα παιδί που οι γονείς θα του μάθουν να αγκαλιάζει όλους (ενήλικες ή παιδιά) έτσι ώστε να είναι ευγενικό, δεν θα μάθει να ακούει το ένστικτό του για το πότε θέλει να το αγκαλιάζουν και πότε όχι.

Έτσι εάν κάποιος αργότερα του ζητήσει να το αγκαλιάσει, ακόμα και αν το ένστικτό του του λέει όχι, ίσως πεί ναι έτσι ώστε να είναι ευγενικό.

Για αυτό το λόγο είναι σημαντικό να μήν πιέζονται τα παιδιά να αγκαλιάζουν κάποιον εάν εκείνα δεν το θέλουν ή είναι διστακτικά.

Υπακοή, υποχωρητικότητα, συμμόρφωση με κανόνες:

Ένα παιδί που θα μάθει να υπακούει τυφλά κανόνες που του δίνονται, δεν αντιστέκεται ποτέ, δεν λέει ποτέ όχι ή δεν αισθάνεται την ελευθερία να πεί όχι – θα δυσκολευτεί περισσότερο αργότερα στο να αντιδράσει όταν χρειαστεί να παρακούσει κανόνες που πιθανώς θα του δοθούν απο κακόβουλα άτομα ή παιδιά.

Υπάρχει ανάγκη λοιπόν το «όχι» ενός παιδιού να είναι αποδεκτό απο τους γονείς και οι εντολές που δίνονται σε αυτό να περιέχουν κάποια εναλλακτική πρόταση την οποία αυτό μπορεί να επιλέξει.

Έτσι ένα παιδί θα γνωρίζει ότι του επιτρέπεται/ότι μπορεί να πεί «όχι».

Φόβος

Ένα παιδί του οποίου ο φόβος μειώνεται απο το περιβάλλον του με σχόλια όπως "μή φοβάσαι, γιατί φοβάσαι, δεν υπάρχει λόγος, δεν είναι τίποτα" μαθαίνει να καταπιέζει τον φόβο του.

Έτσι όταν βρεθεί σε μία κατάσταση που θα του προκαλέσει φόβο, αντί να τον αντιμετωπίσει, θα τον καταπιέσει και δεν θα αντιδράσει καθόλου.

Υπάρχει ανάγκη λοιπόν όταν ένα παιδί φοβάται, να το βοηθάμε να αντιμετωπίζει αυτό το φόβο ακόμα και με συμβολικό παιχνίδι. Αν πεί: "Φοβάμαι ένα δράκο είναι εκεί πίσω απο το μαξιλάρι!!!"

"Που εκεί? ναι! τον είδα! λοιπόν κάτσε να βγάλουμε τα μαγικά μας ραβδιά και να τον διώξουμε!! άκατα μάκατα σούκουτου μπέ άμπε φάμπε βγέ - και θα τον διατάξουμε και να φύγει - πες το μαζί μου ! "άμπε ...φάμπε.... Δράκε φύγε ! Δεν θέλω να μείνεις εδώ!"

Επίσης είναι σημαντικό όταν φοβάται κάποια δραστηριότητα να μήν υπάρχει πίεση να συμμετάσχει ή εάν φοβάται κάποιον άνθρωπο να μην υπάρχει πίεση να τον συμπαθήσει (φυσικά είναι καλό να υπάρχει κάποια συζήτηση για το θέμα έτσι ώστε να διερευνηθεί για το αν ο φόβος είναι μεγάλος ή μικρός και για το αν ξεπερνιέται με κάποια αλλαγή πρακτική - λιγότερα παιδιά, λιγότερος θόρυβος, λίγο πιό μακριά κτλ).

Δεν μου αρέσει:

Ένα παιδί που δεν ερωτάται απο τους γονείς του τι του αρέσει και δεν έχει την δυνατότητα επιλογής ανάμεσα σε δύο π.χ. πράγματα (πχ «θέλεις να φάς μπρόκολο ή καρότο?» «θέλεις να φορέσεις κόκκινο ή μπλέ μπλουζάκι») δεν θα συνηθίσει να ρωτάει και τον εαυτό του αν κάτι του αρέσει.

Εάν ένα παιδί γνωρίζει τί του αρέσει και τί όχι, τότε θα μπορέσει να προχωρήσει σε ένα ναί ή ένα όχι αργότερα.

Υπάρχει λοιπόν η ανάγκη οι γονείς να λαμβάνουν υπόψη τους με ερωτήσεις και επιλογές, τις προτιμήσεις του παιδιού τους και να τις υποστηρίζουν.

Εργαλεία που τα παιδιά μπορούν να χρησιμοποιήσουν για να βοηθήσουν τον εαυτό τους

Φωνή:

Η φωνή είναι ένα εργαλείο που μπορεί να φοβίσει/τρομάξει ένα παιδί ή έναν ενήλικα και πιθανώς να τον κάνει να ξανασκεφτεί αυτό που επιχειρεί να κάνει.

Μία πάρα πολύ συχνή κατάσταση που πολλά παιδιά κάποια στιγμή αντιμετωπίζουν (είτε στον παιδικό σταθμό είτε στην παιδική χαρά):

Ένα παιδί 3 ετών δέχεται επίθεση απο κάποιο άλλο που θέλει να του πάρει το παιχνίδι και παρόλες τις λεκτικές παροτρύνσεις («όχι, σταμάτα δεν μου αρέσει») το παιδί αυτό δεν σταματάει το τράβηγμα ή το σπρώξιμο ή το χτύπημα.

Ο γονέας μπορεί να δείξει στο παιδί του πως εκείνο μπορεί να σταματήσει κάποιον με την φωνή του, με ένα παιχνίδι σαν και αυτό:

Μπορείτε να πείτε: «η φωνή μας είναι πολύ δυνατή» «Πάμε (κάπου που να μήν ενοχλούν οι δυνατές φωνές) να δούμε πόσο δυνατή είναι?»

«Να φωνάξω με όλη μου τη δύναμη? Ή θελεις εσύ να φωνάξεις πρώτα?»

«Διάλεξε τι λέξη θα πούμε ή δείξε την με το δάχτυλό σου (πχ ασανσέρ)»

Πείτε και την λέξη «σταμάτα», «όχι, δεν μου αρέσει»

Κάντε διαγωνισμό ποιός θα την πεί ποιό γλυκά και μετά πιό θυμωμένα, πιό δυνατά και πιο σιγά, όπως και ποιός θα τρομάξει ποιόν.

Μήν διστάσετε να υπερβάλλετε στις εκφράσεις σας. Ο στόχος είναι το παιδί σας να νιώσει την δύναμη της φωνής του.

Δύναμη:

Μιλήστε στο παιδί σας για τους μύες του σώματος και πως αυτοί λειτουργούν και μας δίνουν την δύναμή μας.

Όταν θέλουν να σταματήσουν κάποιον και παρόλες τις παροτρύνσεις και φωνές εκείνος δεν σταματάει – τότε μπορούν να χρησιμοποιήσουν την δύναμή τους για να να τον απομακρύνουν.

Δείξτε στο παιδί σας πως μπορεί να τεντώσει το χέρι του με δύναμη προς τα εμπρός για να απομακρύνει ένα άλλο παιδί.

Κάντε ότι είσαστε εσείς το παιδί και πείτε του να προσπαθήσει να σας σπρώξει - έτσι ώστε να δεί πόση δύναμη έχει.

Ενημέρωση:

Ένα παιδί που δεν γνωρίζει ότι ενας άνθρωπος μπορεί να είναι κακόβουλος, μπορεί να μήν σκεφτεί να αρνηθεί σε κάποια παρότρυνση - ειδικά αν αυτή αρχικά φαίνεται αθώα.

Ενημερώστε το για το ότι:

υπάρχουν άνθρωποι (λίγοι ευτυχώς) που μπορεί να είναι κακόβουλοι.

εάν του ζητήσει κάποιος κάτι που εκείνο δεν θέλει να κάνει ή του φαίνεται λάθος, ότι έχει το δικαίωμα να αρνηθεί.

Για τον λόγο του ότι αυτοί δεν είναι πάντα άνθρωποι που είναι άγνωστοι, μήν αναφέρετε την λέξη "ξένος", "άγνωστος" - παραπέμπει στο ότι δεν κινδυνεύει ποτέ απο κάποιον τον οποίον γνωρίζει ή μπορεί να έχει δεί μιά δυό φορές στη γειτονιά.

Είναι αποδεδειγμένο στατιστικά ότι παιδιά τα οποία δεν είναι ενημερωμένα για τον ενδεχόμενο κίνδυνο απο άλλους ενήλικες, είναι τα συχνότερα θύματα κακόβουλων ατόμων.

[kiriaki1]

Κακόβουλα άτομα - προστατέψτε τα παιδιά σας (απο 6 ετών)

Μία έρευνα στις Η.Π.Α. δείχνει ότι τουλάχιστον 20% του γυναικείου και 5-10% του ανδρικού πληθυσμού έχουν ζήσει κάποιας μορφής σεξουαλικής παρενόχλησης στην παιδική τους ηλικία.

Οι περισσότερες περιπτώσεις σεξουαλικής παρενόχλησης γίνονται απο άντρες (90%) και άτομα που γνωρίζουν το παιδί (70-90%) απο τα οποία περίπου το ένα τρίτο είναι μέλη της οικογένειας του παιδιού, ενώ το άλλο τρίτο άτομα που γνωρίζει το παιδί απο την γειτονιά του.

Θύματα βιασμού πέφτουν 29% αγόρια και κορίτσια κάτω των 11 ετών, 32% παιδιά μεταξύ 11 και 18 ετών.

Ο λόγος που κακόβουλα άτομα καταφέρνουν να παρασύρουν ή να δελεάσουν παιδιά οφείλεται κυρίως στην έλλειψη ενημέρωσης που έχουν τα παιδιά.

Είναι λοιπόν η υπευθυνότητα του γονέα να ενημερώσει το παιδί του και να το βοηθήσει να αναγνωρίζει και να συνειδητοποιεί πιθανό κίνδυνο.

Για παιδιά απο 6 ετών:

Είναι απαραίτητο να ξεκαθαρίζονται απο τους γονείς οι εξής απαράβατοι όροι. Αυτοί θα συζητιούνται απο την πρώτη στιγμή που το παιδί θα περπατήσει μόνο του π.χ. ώς το σχολείο.

Πάντα ζητάμε την άδεια των γονιών για να δεχτούμε δώρα, χρηματικά δώρα, να πάμε στο σπίτι κάποιου φίλου. Εάν κάποιος είναι καλοπροαίρετος, δεν θα έχει πρόβλημα να ειδοποιήσει τους γονείς του παιδιού.

Ποτέ δεν παίρνουμε φαγητό ή γλυκά απο άνθρωπο τον οποίο δεν γνωρίζουμε αν δε ζητήσουμε άδεια απο τους γονείς.

Ποτέ δεν μπαίνουμε σε αυτοκίνητο κάποιου που δεν γνωρίζουμε ακόμα και αν φαίνεται ευγενικός και προσφέρεται να βοηθήσει/ να μας πάει σπίτι ή στο σχολείο, ακόμα και αν είναι κάποιος που ίσως έχουμε ξαναδεί στην γειτονιά.

Για να μιλήσουμε σε κάποιον που βρίσκεται σε ένα αυτοκίνητο δεν χρειάζεται να πλησιάσουμε κοντά του – μπορούμε να του μιλήσουμε απο μακριά.

Δεν θα έπρεπε κάποιος να του ζητήσει να κρατήσει κάτι μυστικό – αν γίνει κάτι τέτοιο πρέπει να το πει στους γονείς ή δάσκαλούς του.

Κανείς δεν επιτρέπεται να το αγγίξει στα μέρη που καλύπτονται απο το μαγιό, ούτε επιτρέπεται να αγγίξει κάποιον ενήλικα σε αυτά τα μέρη. Το σώμα είναι κάτι ιδιαίτερο και προσωπικό.

Εάν κάποιος προσπαθήσει να κάνει κάτι τέτοιο ή να το κάνει να αισθανθεί περίεργα, μπορεί να πεί ΟΧΙ.

Τι μπορούν να κάνουν οι γονείς:

Κρατάτε πάντα μία λίστα με τα ονόματα και τηλέφωνα των φίλων του παιδιού σας και κρατάτε επαφή με τις οικογένειες τους.

Μάθετε στο παιδί σας την διεύθυνση και τα τηλέφωνα του σπιτιού σας και δείξτε του πώς μπορεί να πάρει τηλέφωνο στην άμεση δράση.

Μήν βάζετε το όνομα του παιδιού σας επάνω στην τσάντα ή τα ρούχα του. Κάποιος που θα το φωνάξει με το όνομά του αμέσως θα του φανεί πιό γνώριμος.

Πείτε στο παιδί σας τί μπορεί να κανει σε περίπτωση που σας χάσει σε μέρος με πολύ κόσμο: να μήν κάνει γύρους ψάχνοντάς σας, αλλά να πάει σε κάποιο κοντινό κατάστημα, ή υπάλληλο ασφαλείας, να τον ενημερώσει και να σας περιμένει εκεί.

Όταν ένα παιδί αρνείται ή δεν θέλει να δεί κάποιον, μάθετε γιατί.

Φροντίστε να είστε διαθέσιμοι κάθε στιγμή που το παιδί σας θέλει να σας πεί κάτι. Μόνο έτσι θα έρθει να σας το πεί σε περίπτωση που κάτι συμβεί.

Μήν μειώνετε τους φόβους του παιδιού σας, οποιοιδήποτε και αν είναι αυτοί πραγματικοί η φανταστικοί - έτσι ώστε όταν αισθανθεί φόβο, να του δώσει σημασία και να μήν τον καταπιέσει.

Δώστε το παράδειγμα με το να είσαστε συνεπείς. Έτσι και τα παιδιά θα κάνουν το ίδιο: Τηλεφωνήστε τους αν αργήσετε απο την δουλειά, πείτε τους που βρισκόσαστε.

Ποτέ μην πιέζετε το παιδί σας να αγκαλιάζει συγγενείς ή φίλους εάν αυτό δεν θέλει.

Μήν αφήνετε το παιδί σας:

μόνο του στο αυτοκίνητο ούτε για ένα λεπτό

να πηγαίνει μόνο του σε δημόσια τουαλέτα, μπείτε και εσείς μέσα μαζί του.

να περιπλανιέται στους διαδρόμους κάποιου καταστήματος - εξηγήστε του οτι εάν χαθεί μπορεί να ζητήσει βοήθεια απο τους υπαλλήλους του καταστήματος και κανονίστε απο πρίν σημείο συνάντησης τα ταμεία, σε περίπτωση που σας χάσει.

Εξηγήστε στο παιδί σας ότι εάν ένας ενήλικας πραγματικά χρειάζεται βοήθεια, δεν θα ζητήσει απο ένα παιδί να τον βοηθήσει αλλά θα ζητήσει βοήθεια απο έναν ενήλικα (πάρα πολύ συχνά, κακόβουλα άτομα ζητούν την βοήθεια των παιδιών σε κάτι).

Κίνδυνος δεν προέρχεται απαραίτητα απο «ξένους» ανθρώπους. Ακόμα και κάποιος που γνωρίζουμε μπορεί να έχει κακόβουλα κίνητρα.

Όταν φτάσει η στιγμή που θα περπατήσει μόνο του ώς το σχολείο δείξτε του τη διαδρομή και πως να περπατάει με ασφάλεια στο δρόμο (φωτισμός, κυκλοφορία, μέρη όπου μπορεί κάποιος να κρυφτεί και να ξεπροβάλλει ξαφνικά), όπως και τι να κάνει εάν κάποιος το ακολουθεί.

Ένα κακόβουλο άτομο μπορεί να χρησιμοποιήσει πολλές τεχνικές για να δελεάσει ένα παιδί: παγωτά, ηλεκτρονικά παιχνίδια, φωτογραφίσεις, σούπερ ήρωες, να πεί ότι συνέβη κάτι στους γονείς του παιδιού, να κάνει ότι τραυματίστηκε, ή να του ζητήσει απλώς βοήθεια.

Κακόβουλα άτομα μεταχειρίζονται την αθωότητα και ευαισθησία των παιδιών και χρησιμοποιούν αυτά τα χαρακτηριστικά των παιδιών για να τα δελεάσουν:

Προσεγγίζουν συχνά μοναχικά παιδιά - θα προσπαθήσουν να τα κάνουν να αισθανθούν σημαντικά και ότι τα αγαπούν – και χρησιμοποιούν μετά την απώλεια αυτής της αγάπης σαν απειλή. Προσεγγίζουν επίσης παιδιά που είναι πρόθυμα να βοηθήσουν, παιδιά που εμπιστεύονται εύκολα ένστολα άτομα, παιδιά/έφηβους που χρησιμοποιούν το διαδίκτυο στον υπολογιστή – και αυτά βρίσκονται στο στόχαστρο ενός κακόβουλου ατόμου.

Για έφηβες/έφηβους:

Εξηγήστε πόσο προσεκτικοί πρέπει να είναι στην επιλογή των σημείων συνάντησης με φίλους/παρέες αλλά και ζητήστε πάντα να συνοδεύονται απο φίλες ή φίλους κατά τη διάρκεια βραδυνών εξορμήσεων.

Πληροφορηθείτε και μεταδώστε στα παιδιά σας όσες γνώσεις έχετε που να αφορούν τεχνικές άμυνας, έτσι ώστε να γνωρίζουν τι μπορούν να κάνουν σε περίπτωση που κάποιος έχει περισσότερη δύναμη απο αυτά.

Ακόμα και εάν δεν επιτρέπονται βραδυνές εξόδοι, είναι ανάγκη να γνωρίζουν πως να αμυνθούν – επικίνδυνες καταστάσεις δεν είναι απαραίτητο ότι συμβαίνουν μόνο στους δρόμους.

Επίλογος

Οι έννοιες όπως σεβασμός και ευγένεια απέναντι σε άλλους ενήλικες, μπορεί να είναι αντίθετες με αυτές τις οδηγίες που ίσως δώσουν οι γονείς.

Όμως, οι γονείς μπορούν να εξηγήσουν στα παιδιά τους ότι όταν πρόκειται για κάτι περίεργο ή επικίνδυνο, η ασφάλειά τους προέχει έναντι των καλών τρόπων.

[kiriaki1]

Κακόβουλα άτομα - προστατέψτε τα παιδιά σας (απο 6 ετών)

Μία έρευνα στις Η.Π.Α. δείχνει ότι τουλάχιστον 20% του γυναικείου και 5-10% του ανδρικού πληθυσμού έχουν ζήσει κάποιας μορφής σεξουαλικής παρενόχλησης στην παιδική τους ηλικία.

Οι περισσότερες περιπτώσεις σεξουαλικής παρενόχλησης γίνονται απο άντρες (90%) και άτομα που γνωρίζουν το παιδί (70-90%) απο τα οποία περίπου το ένα τρίτο είναι μέλη της οικογένειας του παιδιού, ενώ το άλλο τρίτο άτομα που γνωρίζει το παιδί απο την γειτονιά του.

Θύματα βιασμού πέφτουν 29% αγόρια και κορίτσια κάτω των 11 ετών, 32% παιδιά μεταξύ 11 και 18 ετών.

Ο λόγος που κακόβουλα άτομα καταφέρνουν να παρασύρουν ή να δελεάσουν παιδιά οφείλεται κυρίως στην έλλειψη ενημέρωσης που έχουν τα παιδιά.

Είναι λοιπόν η υπευθυνότητα του γονέα να ενημερώσει το παιδί του και να το βοηθήσει να αναγνωρίζει και να συνειδητοποιεί πιθανό κίνδυνο.

Για παιδιά απο 6 ετών:

Είναι απαραίτητο να ξεκαθαρίζονται απο τους γονείς οι εξής απαράβατοι όροι. Αυτοί θα συζητιούνται απο την πρώτη στιγμή που το παιδί θα περπατήσει μόνο του π.χ. ώς το σχολείο.

Πάντα ζητάμε την άδεια των γονιών για να δεχτούμε δώρα, χρηματικά δώρα, να πάμε στο σπίτι κάποιου φίλου. Εάν κάποιος είναι καλοπροαίρετος, δεν θα έχει πρόβλημα να ειδοποιήσει τους γονείς του παιδιού.

Ποτέ δεν παίρνουμε φαγητό ή γλυκά απο άνθρωπο τον οποίο δεν γνωρίζουμε αν δε ζητήσουμε άδεια απο τους γονείς.

Ποτέ δεν μπαίνουμε σε αυτοκίνητο κάποιου που δεν γνωρίζουμε ακόμα και αν φαίνεται ευγενικός και προσφέρεται να βοηθήσει/ να μας πάει σπίτι ή στο σχολείο, ακόμα και αν είναι κάποιος που ίσως έχουμε ξαναδεί στην γειτονιά.

Για να μιλήσουμε σε κάποιον που βρίσκεται σε ένα αυτοκίνητο δεν χρειάζεται να πλησιάσουμε κοντά του – μπορούμε να του μιλήσουμε απο μακριά.

Δεν θα έπρεπε κάποιος να του ζητήσει να κρατήσει κάτι μυστικό – αν γίνει κάτι τέτοιο πρέπει να το πει στους γονείς ή δάσκαλούς του.

Κανείς δεν επιτρέπεται να το αγγίξει στα μέρη που καλύπτονται απο το μαγιό, ούτε επιτρέπεται να αγγίξει κάποιον ενήλικα σε αυτά τα μέρη. Το σώμα είναι κάτι ιδιαίτερο και προσωπικό.

Εάν κάποιος προσπαθήσει να κάνει κάτι τέτοιο ή να το κάνει να αισθανθεί περίεργα, μπορεί να πεί ΟΧΙ.

Τι μπορούν να κάνουν οι γονείς:

Κρατάτε πάντα μία λίστα με τα ονόματα και τηλέφωνα των φίλων του παιδιού σας και κρατάτε επαφή με τις οικογένειες τους.

Μάθετε στο παιδί σας την διεύθυνση και τα τηλέφωνα του σπιτιού σας και δείξτε του πώς μπορεί να πάρει τηλέφωνο στην άμεση δράση.

Μήν βάζετε το όνομα του παιδιού σας επάνω στην τσάντα ή τα ρούχα του. Κάποιος που θα το φωνάξει με το όνομά του αμέσως θα του φανεί πιό γνώριμος.

Πείτε στο παιδί σας τί μπορεί να κανει σε περίπτωση που σας χάσει σε μέρος με πολύ κόσμο: να μήν κάνει γύρους ψάχνοντάς σας, αλλά να πάει σε κάποιο κοντινό κατάστημα, ή υπάλληλο ασφαλείας, να τον ενημερώσει και να σας περιμένει εκεί.

Όταν ένα παιδί αρνείται ή δεν θέλει να δεί κάποιον, μάθετε γιατί.

Φροντίστε να είστε διαθέσιμοι κάθε στιγμή που το παιδί σας θέλει να σας πεί κάτι. Μόνο έτσι θα έρθει να σας το πεί σε περίπτωση που κάτι συμβεί.

Μήν μειώνετε τους φόβους του παιδιού σας, οποιοιδήποτε και αν είναι αυτοί πραγματικοί η φανταστικοί - έτσι ώστε όταν αισθανθεί φόβο, να του δώσει σημασία και να μήν τον καταπιέσει.

Δώστε το παράδειγμα με το να είσαστε συνεπείς. Έτσι και τα παιδιά θα κάνουν το ίδιο: Τηλεφωνήστε τους αν αργήσετε απο την δουλειά, πείτε τους που βρισκόσαστε.

Ποτέ μην πιέζετε το παιδί σας να αγκαλιάζει συγγενείς ή φίλους εάν αυτό δεν θέλει.

Μήν αφήνετε το παιδί σας:

μόνο του στο αυτοκίνητο ούτε για ένα λεπτό

να πηγαίνει μόνο του σε δημόσια τουαλέτα, μπείτε και εσείς μέσα μαζί του.

να περιπλανιέται στους διαδρόμους κάποιου καταστήματος - εξηγήστε του οτι εάν χαθεί μπορεί να ζητήσει βοήθεια απο τους υπαλλήλους του καταστήματος και κανονίστε απο πρίν σημείο συνάντησης τα ταμεία, σε περίπτωση που σας χάσει.

Εξηγήστε στο παιδί σας ότι εάν ένας ενήλικας πραγματικά χρειάζεται βοήθεια, δεν θα ζητήσει απο ένα παιδί να τον βοηθήσει αλλά θα ζητήσει βοήθεια απο έναν ενήλικα (πάρα πολύ συχνά, κακόβουλα άτομα ζητούν την βοήθεια των παιδιών σε κάτι).

Κίνδυνος δεν προέρχεται απαραίτητα απο «ξένους» ανθρώπους. Ακόμα και κάποιος που γνωρίζουμε μπορεί να έχει κακόβουλα κίνητρα.

Όταν φτάσει η στιγμή που θα περπατήσει μόνο του ώς το σχολείο δείξτε του τη διαδρομή και πως να περπατάει με ασφάλεια στο δρόμο (φωτισμός, κυκλοφορία, μέρη όπου μπορεί κάποιος να κρυφτεί και να ξεπροβάλλει ξαφνικά), όπως και τι να κάνει εάν κάποιος το ακολουθεί.

Ένα κακόβουλο άτομο μπορεί να χρησιμοποιήσει πολλές τεχνικές για να δελεάσει ένα παιδί: παγωτά, ηλεκτρονικά παιχνίδια, φωτογραφίσεις, σούπερ ήρωες, να πεί ότι συνέβη κάτι στους γονείς του παιδιού, να κάνει ότι τραυματίστηκε, ή να του ζητήσει απλώς βοήθεια.

Κακόβουλα άτομα μεταχειρίζονται την αθωότητα και ευαισθησία των παιδιών και χρησιμοποιούν αυτά τα χαρακτηριστικά των παιδιών για να τα δελεάσουν:

Προσεγγίζουν συχνά μοναχικά παιδιά - θα προσπαθήσουν να τα κάνουν να αισθανθούν σημαντικά και ότι τα αγαπούν – και χρησιμοποιούν μετά την απώλεια αυτής της αγάπης σαν απειλή. Προσεγγίζουν επίσης παιδιά που είναι πρόθυμα να βοηθήσουν, παιδιά που εμπιστεύονται εύκολα ένστολα άτομα, παιδιά/έφηβους που χρησιμοποιούν το διαδίκτυο στον υπολογιστή – και αυτά βρίσκονται στο στόχαστρο ενός κακόβουλου ατόμου.

Για έφηβες/έφηβους:

Εξηγήστε πόσο προσεκτικοί πρέπει να είναι στην επιλογή των σημείων συνάντησης με φίλους/παρέες αλλά και ζητήστε πάντα να συνοδεύονται απο φίλες ή φίλους κατά τη διάρκεια βραδυνών εξορμήσεων.

Πληροφορηθείτε και μεταδώστε στα παιδιά σας όσες γνώσεις έχετε που να αφορούν τεχνικές άμυνας, έτσι ώστε να γνωρίζουν τι μπορούν να κάνουν σε περίπτωση που κάποιος έχει περισσότερη δύναμη απο αυτά.

Ακόμα και εάν δεν επιτρέπονται βραδυνές εξόδοι, είναι ανάγκη να γνωρίζουν πως να αμυνθούν – επικίνδυνες καταστάσεις δεν είναι απαραίτητο ότι συμβαίνουν μόνο στους δρόμους.

Επίλογος

Οι έννοιες όπως σεβασμός και ευγένεια απέναντι σε άλλους ενήλικες, μπορεί να είναι αντίθετες με αυτές τις οδηγίες που ίσως δώσουν οι γονείς.

Όμως, οι γονείς μπορούν να εξηγήσουν στα παιδιά τους ότι όταν πρόκειται για κάτι περίεργο ή επικίνδυνο, η ασφάλειά τους προέχει έναντι των καλών τρόπων.

[kiriaki1]

Κακόβουλα άτομα - προστατέψτε τα παιδιά σας (απο 6 ετών)

Μία έρευνα στις Η.Π.Α. δείχνει ότι τουλάχιστον 20% του γυναικείου και 5-10% του ανδρικού πληθυσμού έχουν ζήσει κάποιας μορφής σεξουαλικής παρενόχλησης στην παιδική τους ηλικία.

Οι περισσότερες περιπτώσεις σεξουαλικής παρενόχλησης γίνονται απο άντρες (90%) και άτομα που γνωρίζουν το παιδί (70-90%) απο τα οποία περίπου το ένα τρίτο είναι μέλη της οικογένειας του παιδιού, ενώ το άλλο τρίτο άτομα που γνωρίζει το παιδί απο την γειτονιά του.

Θύματα βιασμού πέφτουν 29% αγόρια και κορίτσια κάτω των 11 ετών, 32% παιδιά μεταξύ 11 και 18 ετών.

Ο λόγος που κακόβουλα άτομα καταφέρνουν να παρασύρουν ή να δελεάσουν παιδιά οφείλεται κυρίως στην έλλειψη ενημέρωσης που έχουν τα παιδιά.

Είναι λοιπόν η υπευθυνότητα του γονέα να ενημερώσει το παιδί του και να το βοηθήσει να αναγνωρίζει και να συνειδητοποιεί πιθανό κίνδυνο.

Για παιδιά απο 6 ετών:

Είναι απαραίτητο να ξεκαθαρίζονται απο τους γονείς οι εξής απαράβατοι όροι. Αυτοί θα συζητιούνται απο την πρώτη στιγμή που το παιδί θα περπατήσει μόνο του π.χ. ώς το σχολείο.

Πάντα ζητάμε την άδεια των γονιών για να δεχτούμε δώρα, χρηματικά δώρα, να πάμε στο σπίτι κάποιου φίλου. Εάν κάποιος είναι καλοπροαίρετος, δεν θα έχει πρόβλημα να ειδοποιήσει τους γονείς του παιδιού.

Ποτέ δεν παίρνουμε φαγητό ή γλυκά απο άνθρωπο τον οποίο δεν γνωρίζουμε αν δε ζητήσουμε άδεια απο τους γονείς.

Ποτέ δεν μπαίνουμε σε αυτοκίνητο κάποιου που δεν γνωρίζουμε ακόμα και αν φαίνεται ευγενικός και προσφέρεται να βοηθήσει/ να μας πάει σπίτι ή στο σχολείο, ακόμα και αν είναι κάποιος που ίσως έχουμε ξαναδεί στην γειτονιά.

Για να μιλήσουμε σε κάποιον που βρίσκεται σε ένα αυτοκίνητο δεν χρειάζεται να πλησιάσουμε κοντά του – μπορούμε να του μιλήσουμε απο μακριά.

Δεν θα έπρεπε κάποιος να του ζητήσει να κρατήσει κάτι μυστικό – αν γίνει κάτι τέτοιο πρέπει να το πει στους γονείς ή δάσκαλούς του.

Κανείς δεν επιτρέπεται να το αγγίξει στα μέρη που καλύπτονται απο το μαγιό, ούτε επιτρέπεται να αγγίξει κάποιον ενήλικα σε αυτά τα μέρη. Το σώμα είναι κάτι ιδιαίτερο και προσωπικό.

Εάν κάποιος προσπαθήσει να κάνει κάτι τέτοιο ή να το κάνει να αισθανθεί περίεργα, μπορεί να πεί ΟΧΙ.

Τι μπορούν να κάνουν οι γονείς:

Κρατάτε πάντα μία λίστα με τα ονόματα και τηλέφωνα των φίλων του παιδιού σας και κρατάτε επαφή με τις οικογένειες τους.

Μάθετε στο παιδί σας την διεύθυνση και τα τηλέφωνα του σπιτιού σας και δείξτε του πώς μπορεί να πάρει τηλέφωνο στην άμεση δράση.

Μήν βάζετε το όνομα του παιδιού σας επάνω στην τσάντα ή τα ρούχα του. Κάποιος που θα το φωνάξει με το όνομά του αμέσως θα του φανεί πιό γνώριμος.

Πείτε στο παιδί σας τί μπορεί να κανει σε περίπτωση που σας χάσει σε μέρος με πολύ κόσμο: να μήν κάνει γύρους ψάχνοντάς σας, αλλά να πάει σε κάποιο κοντινό κατάστημα, ή υπάλληλο ασφαλείας, να τον ενημερώσει και να σας περιμένει εκεί.

Όταν ένα παιδί αρνείται ή δεν θέλει να δεί κάποιον, μάθετε γιατί.

Φροντίστε να είστε διαθέσιμοι κάθε στιγμή που το παιδί σας θέλει να σας πεί κάτι. Μόνο έτσι θα έρθει να σας το πεί σε περίπτωση που κάτι συμβεί.

Μήν μειώνετε τους φόβους του παιδιού σας, οποιοιδήποτε και αν είναι αυτοί πραγματικοί η φανταστικοί - έτσι ώστε όταν αισθανθεί φόβο, να του δώσει σημασία και να μήν τον καταπιέσει.

Δώστε το παράδειγμα με το να είσαστε συνεπείς. Έτσι και τα παιδιά θα κάνουν το ίδιο: Τηλεφωνήστε τους αν αργήσετε απο την δουλειά, πείτε τους που βρισκόσαστε.

Ποτέ μην πιέζετε το παιδί σας να αγκαλιάζει συγγενείς ή φίλους εάν αυτό δεν θέλει.

Μήν αφήνετε το παιδί σας:

μόνο του στο αυτοκίνητο ούτε για ένα λεπτό

να πηγαίνει μόνο του σε δημόσια τουαλέτα, μπείτε και εσείς μέσα μαζί του.

να περιπλανιέται στους διαδρόμους κάποιου καταστήματος - εξηγήστε του οτι εάν χαθεί μπορεί να ζητήσει βοήθεια απο τους υπαλλήλους του καταστήματος και κανονίστε απο πρίν σημείο συνάντησης τα ταμεία, σε περίπτωση που σας χάσει.

Εξηγήστε στο παιδί σας ότι εάν ένας ενήλικας πραγματικά χρειάζεται βοήθεια, δεν θα ζητήσει απο ένα παιδί να τον βοηθήσει αλλά θα ζητήσει βοήθεια απο έναν ενήλικα (πάρα πολύ συχνά, κακόβουλα άτομα ζητούν την βοήθεια των παιδιών σε κάτι).

Κίνδυνος δεν προέρχεται απαραίτητα απο «ξένους» ανθρώπους. Ακόμα και κάποιος που γνωρίζουμε μπορεί να έχει κακόβουλα κίνητρα.

Όταν φτάσει η στιγμή που θα περπατήσει μόνο του ώς το σχολείο δείξτε του τη διαδρομή και πως να περπατάει με ασφάλεια στο δρόμο (φωτισμός, κυκλοφορία, μέρη όπου μπορεί κάποιος να κρυφτεί και να ξεπροβάλλει ξαφνικά), όπως και τι να κάνει εάν κάποιος το ακολουθεί.

Ένα κακόβουλο άτομο μπορεί να χρησιμοποιήσει πολλές τεχνικές για να δελεάσει ένα παιδί: παγωτά, ηλεκτρονικά παιχνίδια, φωτογραφίσεις, σούπερ ήρωες, να πεί ότι συνέβη κάτι στους γονείς του παιδιού, να κάνει ότι τραυματίστηκε, ή να του ζητήσει απλώς βοήθεια.

Κακόβουλα άτομα μεταχειρίζονται την αθωότητα και ευαισθησία των παιδιών και χρησιμοποιούν αυτά τα χαρακτηριστικά των παιδιών για να τα δελεάσουν:

Προσεγγίζουν συχνά μοναχικά παιδιά - θα προσπαθήσουν να τα κάνουν να αισθανθούν σημαντικά και ότι τα αγαπούν – και χρησιμοποιούν μετά την απώλεια αυτής της αγάπης σαν απειλή. Προσεγγίζουν επίσης παιδιά που είναι πρόθυμα να βοηθήσουν, παιδιά που εμπιστεύονται εύκολα ένστολα άτομα, παιδιά/έφηβους που χρησιμοποιούν το διαδίκτυο στον υπολογιστή – και αυτά βρίσκονται στο στόχαστρο ενός κακόβουλου ατόμου.

Για έφηβες/έφηβους:

Εξηγήστε πόσο προσεκτικοί πρέπει να είναι στην επιλογή των σημείων συνάντησης με φίλους/παρέες αλλά και ζητήστε πάντα να συνοδεύονται απο φίλες ή φίλους κατά τη διάρκεια βραδυνών εξορμήσεων.

Πληροφορηθείτε και μεταδώστε στα παιδιά σας όσες γνώσεις έχετε που να αφορούν τεχνικές άμυνας, έτσι ώστε να γνωρίζουν τι μπορούν να κάνουν σε περίπτωση που κάποιος έχει περισσότερη δύναμη απο αυτά.

Ακόμα και εάν δεν επιτρέπονται βραδυνές εξόδοι, είναι ανάγκη να γνωρίζουν πως να αμυνθούν – επικίνδυνες καταστάσεις δεν είναι απαραίτητο ότι συμβαίνουν μόνο στους δρόμους.

Επίλογος

Οι έννοιες όπως σεβασμός και ευγένεια απέναντι σε άλλους ενήλικες, μπορεί να είναι αντίθετες με αυτές τις οδηγίες που ίσως δώσουν οι γονείς.

Όμως, οι γονείς μπορούν να εξηγήσουν στα παιδιά τους ότι όταν πρόκειται για κάτι περίεργο ή επικίνδυνο, η ασφάλειά τους προέχει έναντι των καλών τρόπων.

[kiriaki1]

Κακόβουλα άτομα - προστατέψτε τα παιδιά σας (απο 6 ετών)

Μία έρευνα στις Η.Π.Α. δείχνει ότι τουλάχιστον 20% του γυναικείου και 5-10% του ανδρικού πληθυσμού έχουν ζήσει κάποιας μορφής σεξουαλικής παρενόχλησης στην παιδική τους ηλικία.

Οι περισσότερες περιπτώσεις σεξουαλικής παρενόχλησης γίνονται απο άντρες (90%) και άτομα που γνωρίζουν το παιδί (70-90%) απο τα οποία περίπου το ένα τρίτο είναι μέλη της οικογένειας του παιδιού, ενώ το άλλο τρίτο άτομα που γνωρίζει το παιδί απο την γειτονιά του.

Θύματα βιασμού πέφτουν 29% αγόρια και κορίτσια κάτω των 11 ετών, 32% παιδιά μεταξύ 11 και 18 ετών.

Ο λόγος που κακόβουλα άτομα καταφέρνουν να παρασύρουν ή να δελεάσουν παιδιά οφείλεται κυρίως στην έλλειψη ενημέρωσης που έχουν τα παιδιά.

Είναι λοιπόν η υπευθυνότητα του γονέα να ενημερώσει το παιδί του και να το βοηθήσει να αναγνωρίζει και να συνειδητοποιεί πιθανό κίνδυνο.

Για παιδιά απο 6 ετών:

Είναι απαραίτητο να ξεκαθαρίζονται απο τους γονείς οι εξής απαράβατοι όροι. Αυτοί θα συζητιούνται απο την πρώτη στιγμή που το παιδί θα περπατήσει μόνο του π.χ. ώς το σχολείο.

Πάντα ζητάμε την άδεια των γονιών για να δεχτούμε δώρα, χρηματικά δώρα, να πάμε στο σπίτι κάποιου φίλου. Εάν κάποιος είναι καλοπροαίρετος, δεν θα έχει πρόβλημα να ειδοποιήσει τους γονείς του παιδιού.

Ποτέ δεν παίρνουμε φαγητό ή γλυκά απο άνθρωπο τον οποίο δεν γνωρίζουμε αν δε ζητήσουμε άδεια απο τους γονείς.

Ποτέ δεν μπαίνουμε σε αυτοκίνητο κάποιου που δεν γνωρίζουμε ακόμα και αν φαίνεται ευγενικός και προσφέρεται να βοηθήσει/ να μας πάει σπίτι ή στο σχολείο, ακόμα και αν είναι κάποιος που ίσως έχουμε ξαναδεί στην γειτονιά.

Για να μιλήσουμε σε κάποιον που βρίσκεται σε ένα αυτοκίνητο δεν χρειάζεται να πλησιάσουμε κοντά του – μπορούμε να του μιλήσουμε απο μακριά.

Δεν θα έπρεπε κάποιος να του ζητήσει να κρατήσει κάτι μυστικό – αν γίνει κάτι τέτοιο πρέπει να το πει στους γονείς ή δάσκαλούς του.

Κανείς δεν επιτρέπεται να το αγγίξει στα μέρη που καλύπτονται απο το μαγιό, ούτε επιτρέπεται να αγγίξει κάποιον ενήλικα σε αυτά τα μέρη. Το σώμα είναι κάτι ιδιαίτερο και προσωπικό.

Εάν κάποιος προσπαθήσει να κάνει κάτι τέτοιο ή να το κάνει να αισθανθεί περίεργα, μπορεί να πεί ΟΧΙ.

Τι μπορούν να κάνουν οι γονείς:

Κρατάτε πάντα μία λίστα με τα ονόματα και τηλέφωνα των φίλων του παιδιού σας και κρατάτε επαφή με τις οικογένειες τους.

Μάθετε στο παιδί σας την διεύθυνση και τα τηλέφωνα του σπιτιού σας και δείξτε του πώς μπορεί να πάρει τηλέφωνο στην άμεση δράση.

Μήν βάζετε το όνομα του παιδιού σας επάνω στην τσάντα ή τα ρούχα του. Κάποιος που θα το φωνάξει με το όνομά του αμέσως θα του φανεί πιό γνώριμος.

Πείτε στο παιδί σας τί μπορεί να κανει σε περίπτωση που σας χάσει σε μέρος με πολύ κόσμο: να μήν κάνει γύρους ψάχνοντάς σας, αλλά να πάει σε κάποιο κοντινό κατάστημα, ή υπάλληλο ασφαλείας, να τον ενημερώσει και να σας περιμένει εκεί.

Όταν ένα παιδί αρνείται ή δεν θέλει να δεί κάποιον, μάθετε γιατί.

Φροντίστε να είστε διαθέσιμοι κάθε στιγμή που το παιδί σας θέλει να σας πεί κάτι. Μόνο έτσι θα έρθει να σας το πεί σε περίπτωση που κάτι συμβεί.

Μήν μειώνετε τους φόβους του παιδιού σας, οποιοιδήποτε και αν είναι αυτοί πραγματικοί η φανταστικοί - έτσι ώστε όταν αισθανθεί φόβο, να του δώσει σημασία και να μήν τον καταπιέσει.

Δώστε το παράδειγμα με το να είσαστε συνεπείς. Έτσι και τα παιδιά θα κάνουν το ίδιο: Τηλεφωνήστε τους αν αργήσετε απο την δουλειά, πείτε τους που βρισκόσαστε.

Ποτέ μην πιέζετε το παιδί σας να αγκαλιάζει συγγενείς ή φίλους εάν αυτό δεν θέλει.

Μήν αφήνετε το παιδί σας:

μόνο του στο αυτοκίνητο ούτε για ένα λεπτό

να πηγαίνει μόνο του σε δημόσια τουαλέτα, μπείτε και εσείς μέσα μαζί του.

να περιπλανιέται στους διαδρόμους κάποιου καταστήματος - εξηγήστε του οτι εάν χαθεί μπορεί να ζητήσει βοήθεια απο τους υπαλλήλους του καταστήματος και κανονίστε απο πρίν σημείο συνάντησης τα ταμεία, σε περίπτωση που σας χάσει.

Εξηγήστε στο παιδί σας ότι εάν ένας ενήλικας πραγματικά χρειάζεται βοήθεια, δεν θα ζητήσει απο ένα παιδί να τον βοηθήσει αλλά θα ζητήσει βοήθεια απο έναν ενήλικα (πάρα πολύ συχνά, κακόβουλα άτομα ζητούν την βοήθεια των παιδιών σε κάτι).

Κίνδυνος δεν προέρχεται απαραίτητα απο «ξένους» ανθρώπους. Ακόμα και κάποιος που γνωρίζουμε μπορεί να έχει κακόβουλα κίνητρα.

Όταν φτάσει η στιγμή που θα περπατήσει μόνο του ώς το σχολείο δείξτε του τη διαδρομή και πως να περπατάει με ασφάλεια στο δρόμο (φωτισμός, κυκλοφορία, μέρη όπου μπορεί κάποιος να κρυφτεί και να ξεπροβάλλει ξαφνικά), όπως και τι να κάνει εάν κάποιος το ακολουθεί.

Ένα κακόβουλο άτομο μπορεί να χρησιμοποιήσει πολλές τεχνικές για να δελεάσει ένα παιδί: παγωτά, ηλεκτρονικά παιχνίδια, φωτογραφίσεις, σούπερ ήρωες, να πεί ότι συνέβη κάτι στους γονείς του παιδιού, να κάνει ότι τραυματίστηκε, ή να του ζητήσει απλώς βοήθεια.

Κακόβουλα άτομα μεταχειρίζονται την αθωότητα και ευαισθησία των παιδιών και χρησιμοποιούν αυτά τα χαρακτηριστικά των παιδιών για να τα δελεάσουν:

Προσεγγίζουν συχνά μοναχικά παιδιά - θα προσπαθήσουν να τα κάνουν να αισθανθούν σημαντικά και ότι τα αγαπούν – και χρησιμοποιούν μετά την απώλεια αυτής της αγάπης σαν απειλή. Προσεγγίζουν επίσης παιδιά που είναι πρόθυμα να βοηθήσουν, παιδιά που εμπιστεύονται εύκολα ένστολα άτομα, παιδιά/έφηβους που χρησιμοποιούν το διαδίκτυο στον υπολογιστή – και αυτά βρίσκονται στο στόχαστρο ενός κακόβουλου ατόμου.

Για έφηβες/έφηβους:

Εξηγήστε πόσο προσεκτικοί πρέπει να είναι στην επιλογή των σημείων συνάντησης με φίλους/παρέες αλλά και ζητήστε πάντα να συνοδεύονται απο φίλες ή φίλους κατά τη διάρκεια βραδυνών εξορμήσεων.

Πληροφορηθείτε και μεταδώστε στα παιδιά σας όσες γνώσεις έχετε που να αφορούν τεχνικές άμυνας, έτσι ώστε να γνωρίζουν τι μπορούν να κάνουν σε περίπτωση που κάποιος έχει περισσότερη δύναμη απο αυτά.

Ακόμα και εάν δεν επιτρέπονται βραδυνές εξόδοι, είναι ανάγκη να γνωρίζουν πως να αμυνθούν – επικίνδυνες καταστάσεις δεν είναι απαραίτητο ότι συμβαίνουν μόνο στους δρόμους.

Επίλογος

Οι έννοιες όπως σεβασμός και ευγένεια απέναντι σε άλλους ενήλικες, μπορεί να είναι αντίθετες με αυτές τις οδηγίες που ίσως δώσουν οι γονείς.

Όμως, οι γονείς μπορούν να εξηγήσουν στα παιδιά τους ότι όταν πρόκειται για κάτι περίεργο ή επικίνδυνο, η ασφάλειά τους προέχει έναντι των καλών τρόπων.

[kiriaki1]

Προσοχή και Επιβράβευση (απο 18 μηνών)

Πολλές φορές παρατηρείται ότι οι γονείς δίνουν ασυνείδητα περισσότερη προσοχή στα παιδιά τους όταν αυτά κάνουν "αταξίες".

Έτσι τα παιδιά επαναλαμβάνουν ανεπιθύμητες συμπεριφορές μόνο και μόνο επειδή ενισχύεται αυτή η ανεπιθύμητη συμπεριφορά τους απο την προσοχή που τους δίνεται.

Μια πιό έντονη αντιδράση (πιο δυνατή φωνή) και με περισσότερες φράσεις όταν τα παιδιά κάνουν κάτι το απαγορευμένο ή επικίνδυνο π.χ. "τι κανεις εκεί? δεν σου είπα ότι ποτέ δεν το κάνουμε αυτό?", σε σχέση με πιό ήπιες αντιδράσεις όταν τα παιδιά κάνουν κάτι το επιθυμητό, στρέφουν τα παιδιά στο να έχουν ανεπιθύμητες συμπεριφορές απλά και μόνο για να εισπράξουν έτσι την μέγιστη αντίδραση/έκφραση συναισθήματος (και άρα εγγύτητα) του γονιού τους.

Μερικά βήματα για να μεταφέρετε με τον κατάλληλο τρόπο τι επιτρέπεται και τι όχι είναι οι εξής:

Ένα ευγενικό"όχι" και μια πολύ σύντομη αιτιολογία αρκούν: "προσέχουμε τους άλλους" ή"μόνο οι μεγάλοι ανοίγουν και κλείνουν τις πόρτες", "προσέχουμε τους άλλους" και θα μεταφέρουν με τον καλύτερο τρόπο στο παιδί ότι η συμπεριφορά του ήταν ανεπιθύμητη. Εάν το παιδί σας είναι μικρότερο των 2 ετών, αρκεί απλώς να πάρετε το χεράκι του απαλά και να το καθοδηγήσετε στο επόμενο βήμα χωρίς κάποια άλλη επεξήγηση:

Αμέσως μετά δείξτε ή πείτε στο παιδί σας τι θα ήταν καλό να κάνει σε αυτή την περίπτωση. Κρατήστε το απο το χέρι, έχοντας σταματήσει την ανεπιθύμητη συμπεριφορά του και πείτε του: "ρώτα με αν μπορείς να ανοιξεις την πόρτα", "περίμενέ με να βγούμε μαζί έξω" "πες του παρακαλώ μου δίνεις το παιχνίδι?" τονίζοντας την θετική έκβαση που θα μπορούσε να έχει μια κατάσταση ( το γεγονός ότι με αυτό τον τρόπο θα πετύχει αυτό που θέλει - να ανοίξει την πόρτα ή να βγεί έξω).

Επιβραβεύετε αμέσως και σχετικά έντονα για μια επιθυμητή συμπεριφορά π.χ: εάν σας περιμένει να ανοίξετε εσείς την πόρτα, ή

σας κοιτάει/ρωτάει πριν ανοίξει το ντουλάπι, ή διστάσει να χτυπήσει ένα άλλο παιδί έστω και για ένα δύο δευτερόλεπτα και πάλι σας κοιτάει, πείτε "μπράβο σου που με περιμένεις", "μπράβο σου που δεν ανοίγεις το ντουλάπι", "μπράβο που το σκέφτηκες και πρόσεξες την/τον ..." .

Επαναλαμβάνοντας αυτά τα βηματάκια σε βάθος χρόνου θα βοηθήσετε το παιδί σας να καταλάβει με ποιά συμπεριφορά θα αποκτάει αυτό που θέλει, καθώς και ποιά συμπεριφορά είναι επιθυμητή.

Στην περίπτωση που το παιδί σας παρουσιάζει κάποια ανεπιθύμητη συμπεριφορά θα χρειαστεί να το καθοδηγήσετε σε μια επιθυμητή συμπεριφορά, δίνοντας του προσοχή και επιβραβεύοντάς το με τους κατάλληλους τρόπους.

Μέσω της επιβράβευσης θα το βοηθήσετε και να αναπτύξει πιό εύκολα τον αυτοέλεγχό του, γεγονός που ωφελεί τα παιδιά σημαντικά σε όλους τους τομείς - στο να διεκδικούν αυτό που επιθυμούν με τον κατάλληλο τρόπο και στο να έχουν καλές σχέσεις με τους φίλους τους.

Μην επιβραβεύετε κάθε φορά με υλικά αγαθά. Το παιδί σας ίσως συνδέσει τη θετική συμπεριφορά του με την υλική επιβράβευση και μπορεί να φέρεται θετικά μόνο όταν ξέρει ότι θα υπάρχει επιβράβευση τέτοιου είδους. Μια τεράστια αγκαλιά, φιλάκια, περισσότερο παιχνίδι και η έκφραση της χαράς του γονιού, είναι πάντα η καλύτερη ανταμοιβή που μπορεί να έχει ένα παιδί. Ένα ιδιαίτερο χτένισμα που θα κάνει η μαμά στην κόρη ή η διδασκαλία ενός φοβερού κόλπου στο ποδόσφαιρο που μπορεί να δείξει ο μπαμπάς στο γιό του, είναι επίσης ιδανικά.

Σε ανεπιθύμητες συμπεριφορές που επιμένουν, όπως το δάγκωμα πχ. φτιάξτε ή αγοράστε ένα βιβλιαράκι με κενές σελίδες (για το σχολείο) ή ένα λευκό πίνακα ή κάδρο (για το σπίτι) στο οποίο θα κολλάτε απο ένα ωραίο αυτοκόλλητο που εκείνο έχει διαλέξει κάθε φορά που το παιδί σας έχει την επιθυμητή συμπεριφορά.

Θυμίζετε στο παιδί σας καθημερινά που θα μπορούσατε να βρείτε ωραία αυτοκόλλητα έτσι ώστε να υπάρχει μία διαρκής υπενθύμιση της θετικής έκβασης που θα μπορούσε να έχει κάθε μέρα.

Κάντε μια λίστα με τις αγαπημένες δραστηριότητες (π.χ. Λούνα πάρκ, ζωολογικός Κήπος, ποδόσφαιρο) ή αγαπημένα αντικείμενα (π.χ. βιβλία ή μπαλίτσες) του παιδιού σας και προγραμματίστε να τις κάνετε ή να τα προμηθευτείτε, απο μία κάθε εβδομάδα στην οποία έχει μαζέψει π.χ. 3 αυτοκόλλητα ή εάν για μέρες δεν έχει παρουσιάσει καμία απο τις ανεπιθύμητες συμπεριφορές.

Προσπαθήστε να είστε σταθεροί. Μην δίνετε στο παιδί σας αυτοκόλλητα ή άλλες επιβραβεύσεις εάν αυτό δεν τήρησε τη συμφωνία του. Έτσι θα αισθανθεί το αρνητικό αποτέλεσμα μιας αρνητικής πράξης και με αυτό τον τρόπο θα έχει κίνητρο να την αποφύγει την επόμενη φορά.

Αποφεύγετε να επιβραβεύετε το παιδί σας με φαγώσιμα είδη, γιατί με αυτόν τον τρόπο αποκτά η σχέση του με το φαγητό ένα διαφορετικό, πιο περίπλοκο χαρακτήρα που θα το δυσκολέψει αργότερα στη ζωή του.