Μικρος Τράχηλος

[Maria Tsal]

Καλησπέρα και πάλι στις μέλλουσες και ήδη υπάρχουσες μανούλες, αρκετά προβλήματα κατά την διάρκεια της εγκυμοσύνης βρε κορίτσια..προσωπικά στην αυχενικη διαγνωστικα με αυξημένη πίεση στις μητριαιες αρτηρίες και κίνδυνο προεκλαμψιας, το αντιμετωπίζω με salospir, κάνοντας την β επιπέδου προστέθηκε σε αυτά και ο μικρός τραχηλος,  βέβαια εδώ και 2 εβδομάδες είναι σταθερός στα 27μμ αλλά θέλει τακτικό έλεγχο, για αυτό τον λόγω μου χορήγησαν utrogestan, έχω αγχωθεί γτ όλα τα παραπάνω προκαλλουν προωρο τοκετό..εύχομαι όλα να πάνε καλά και προσπαθώ να μην τ σκέφτομαι αλλά δεν γίνεται κιολας.. έχει καμία άλλη παρόμοια εμπειρία; 

[Maria_mtx]

στις πριν 23 ώρες, ο/η Maria Tsal είπε:

Καλησπέρα και πάλι στις μέλλουσες και ήδη υπάρχουσες μανούλες, αρκετά προβλήματα κατά την διάρκεια της εγκυμοσύνης βρε κορίτσια..προσωπικά στην αυχενικη διαγνωστικα με αυξημένη πίεση στις μητριαιες αρτηρίες και κίνδυνο προεκλαμψιας, το αντιμετωπίζω με salospir, κάνοντας την β επιπέδου προστέθηκε σε αυτά και ο μικρός τραχηλος,  βέβαια εδώ και 2 εβδομάδες είναι σταθερός στα 27μμ αλλά θέλει τακτικό έλεγχο, για αυτό τον λόγω μου χορήγησαν utrogestan, έχω αγχωθεί γτ όλα τα παραπάνω προκαλλουν προωρο τοκετό..εύχομαι όλα να πάνε καλά και προσπαθώ να μην τ σκέφτομαι αλλά δεν γίνεται κιολας.. έχει καμία άλλη παρόμοια εμπειρία; 

Κι εγω εχω το ιδιο θεμα… Και μαλιστα σε διδυμη κυηση, που ουτως η αλλως το βαρος και η πιεση ειναι πολλαπλασια, καθως και ο κινδυνος προωροτητας αυξημενος….😩 Τωρα ειμαι στην 32η εβδομαδα… Με παρακολουθηση καθε βδομαδα, προγεστερονη, ξεκουραση και χαπια κατα των συσπασεων (γιατι ειχα πολλες και επιβαρυναν τον τραχηλο)…. Ο γιατρος μου λεει πως μετα τις 34 δεν φοβομαστε, γιατι εχει ολοκληρωθει η ωριμανση των οργανων των εμβρυων κι ειδικα στα διδυμα μετα την 34η, ετσι κι αλλιως μπορει να προκυψει τοκετος χωρις να συνυπαρχει και τιποτα αλλο… Βεβαια το ιδανικο σεναριο για εμενα ειναι οι 36… Οποτε μετραω αντιστροφα κι ευχομαι να φτασω εκει για να ειναι οσο το δυνατον πιο καλα σε βαρος… Δε θα σου πω ψεματα, πολυ δυσκολο ολο αυτο που βιωνω… Κλεισμενη ηδη 2 μηνες σπιτι δεν μπορω να κανω τιποτα απο οσα θελω… Δεν εχω κανει καμια ετοιμασια κυριολεκτικα γιατι δεν εχω και βοηθεια και ο συζυγος καλως η κακως δεν το εχει και πολυ με αυτες τις δουλειες… Πλεον κιολας εγω εχω βαρυνει πολυ , οχι απο θεμα κιλων, αλλα πιεσης με την τεραστια κοιλια και τρομερης δυσφοριας συν οτι απο την πολλη ξαπλα ποναω παντου, μεση, γοφους, πλατη, πωπος… Αλλα πιο πολυ με ζοριζει η ψυχολογια, γιατι οσο ειμαι απο το πρωι ως το βραδυ σπιτι, ολο σκεφτομαι αρνητικα σεναρια, ψαχνω, διαβαζω, κι ολο αυτο μονο καλο δεν κανει. 

[Tokyo]

Δεν το είχα προσωπικά όμως είναι αρκετά συχνό. Συνήθως αρκεί η ξεκούραση κ η ηρεμία. Οι περισσότερες γνωστές μου έφτασαν κανονικά ως 37-38 εβδομάδες αλλά θέλει αρκετή ξάπλα κ προσοχη συνήθως! Εσένα τι σου έχει συστήσει ο/η γιατρός; Με το καλό και όλα να πάνε καλά!

[Maria Tsal]

Ευχαριστώ κοριτσια για τις απαντήσεις!! Maria_mtx εύχομαι να πάνε όλα καλά! Μπήκες στην τελική ευθεία!! 

Tokyo προς το παρόν παίρνω μαγνησιο και utrogestan για τον τράχηλο και σαλοσπιρ για τις μητριαιες αρτηρίες. Ελπίζω να με κρατήσουν σε μια σταθερή κατάσταση και να πάνε όλα κατ ευχήν!

[KittyKat]

στις On 12/8/2025 at 4:51 ΜΜ, ο/η Maria Tsal είπε:

Καλησπέρα και πάλι στις μέλλουσες και ήδη υπάρχουσες μανούλες, αρκετά προβλήματα κατά την διάρκεια της εγκυμοσύνης βρε κορίτσια..προσωπικά στην αυχενικη διαγνωστικα με αυξημένη πίεση στις μητριαιες αρτηρίες και κίνδυνο προεκλαμψιας, το αντιμετωπίζω με salospir, κάνοντας την β επιπέδου προστέθηκε σε αυτά και ο μικρός τραχηλος,  βέβαια εδώ και 2 εβδομάδες είναι σταθερός στα 27μμ αλλά θέλει τακτικό έλεγχο, για αυτό τον λόγω μου χορήγησαν utrogestan, έχω αγχωθεί γτ όλα τα παραπάνω προκαλλουν προωρο τοκετό..εύχομαι όλα να πάνε καλά και προσπαθώ να μην τ σκέφτομαι αλλά δεν γίνεται κιολας.. έχει καμία άλλη παρόμοια εμπειρία; 

Γεια σου Μαρία! Ομοιοπαθουσα εδώ.. παίρνουμε την ίδια αγωγή, σαλοσπιρ, utro κτλ όμως πριν ένα μήνα περίπου έκανα και περίδεση τραχήλου γιατί είδε ο γιατρός ξαφνική μείωση.  Αν σε παρηγορεί εγώ το σκέφτομαι όλη την ημέρα. Πάω στα ραντεβού, παίρνω μια ανάσα, κι μετά με τρώει πάλι το σαράκι...απ' ότι έχω δει έως τώρα, θέλει προσοχή, όχι περπάτημα, όχι σκάλες, όχι κουβαληματα και ορθοστασία. Κυρίως να ακούς το σώμα σου και να παίρνεις την αγωγη σου. Κάνω κι εγώ ότι μπορώ, και με ένα βήμα τη φορά θα τα καταφέρουμε 🙂