Αναφορά

Καλημέρα κορίτσια. Εγω σήμερα σκεφτόμουν ότι ούτε που καταλαβαίνω πως περνάει η μέρα με δυο παιδιά. Καλά είμαστε. Μεγαλώνει μάλλον. Τρώει, κλαίει και έχει αέρια πολλά. Αυτή είναι η καθημερινότητα μας. Από χθες τον βλέπω να σηκώνει εύκολα το κεφαλάκι και να χαμογελάει. 

Εγώ θα σου πω ότι είσαι πολύ δυνατή που μέσα σε όλα όσα περνάς, βρήκες το θάρρος και το κουράγιο να ξεκινήσεις συνεδρίες. Ξέρω πολύ καλά από προσωπική εμπειρία ότι δεν είναι εύκολη υπόθεση! Σου αξίζουν πολλά συγχαρητήρια και είμαι σίγουρη ότι με τόση δύναμη που κρύβεις μέσα σου (απλά δεν την έχεις ανακαλύψει ακόμα ενδεχομένως) θα καταφέρεις πολλά στο μέλλον, και τα όνειρα σου θα γίνουν πραγματικότητα!! Δεν τα λέω για να σου χαϊδεψω τα αυτιά, ούτε για να σου χρυσωσω το χάπι. Έχω βρεθεί όμως σε παρόμοια θεση, και με πεισμα και αυτογνωσία κατάφερα να αφήσω πίσω μου ανθρώπους που δεν άξιζαν και να φτιάξω μια όμορφη οικογένεια, όπως την ονειρευόμουν.  Μην σταματήσεις να μας γράφεις εδώ, θα σου κάνει καλό να τα βγάζεις από μέσα σου, ακόμα και για την πορεία σου με την ψυχολόγο. Μπορεί να μην γνωριζόμαστε προσωπικά, αλλά σου στέλνω μια μεγάλη αγκαλιά και να ξέρεις ότι θα περιμένω νέα σου 🩷🩷  

Εγώ 5+6 άκουσα καρδούλα, ήμουν από τις τυχερές! @Kateriniw μόλις ακούσεις τις καρδούλες τους δεν θα το θες το τσιγάρο, τόσος κόπος και αγώνας για να τους στέλνουμε τον καπνό μας κρίμα είναι.. 

Κοπέλα μου καλή σου επιτυχία!! Μόλις είδα το μύνημά σου και κοίταξα αυτά που έμειναν σε εμένα, αλλά έληξαν τον Δεκέμβρη δυστυχώς. Στεναχωρήθηκα πάρα πολύ 😔 Πάντως την επιτροπή μην την ακυρώσεις! Κράτα την ημερομηνία που σου έδωσαν. Η απόφαση δεν αργεί να βγει.

Η αλήθεια είναι πως θα τα πιάσει...εμένα σήμερα το σκατουλι το κράτησαν μέχρι το απόγευμα οι γονείς μου, γιατί δεν ήμουν καλά. Φοβήθηκα για σκωληκοειδίτιδα, δεν μπορούσα να γυρίσω πλευρό από τον πόνο το ξημέρωμα και τον κράτησαν για να μη με πιάσει μέχρι να πάω να κάνω και τις εξετάσεις. Ευτυχώς όλα καλά και μάλλον ήταν κολικός εντέρου που με έπιανε και φοιτήτρια. Μετά από όλη αυτή την ταλαιπωρία μου τον έφεραν σπίτι και το σκατό το μιλούσα και μου κρατούσε μούτρα, γυρνούσε το κεφάλι από την άλλη πλευρά. Μόνο στη γιαγιά του χαμογελούσε. Και μετά έσπασε, ήρθε στην αγκαλιά μου ξάπλωσε πάνω μου και με χάιδευε! Τον πήγα και στον καθρέφτη και τον έκανα γεια σου και χαιρετούσε! Αλλά είναι μεγάλα σκατουλια🩵🩷🩵