Άσχημη ψυχολογία αγωγή και στρες στην εγκυμοσύνη

[Mariaa_]

Καλησπέρα κορίτσια διαβάζω φόρουμ εδώ και πολύ καιρό απ την αρχή της εγκυμοσύνης μου αλλά δεν είχα γράψει ποτέ τώρα είμαι στην 16η εβδομάδα μέχρι τώρα ήμουν απ την αρχή με λίγη κακή διάθεση λίγο ζόρι αλλά σχετικά εντάξει, έχω έναν μήνα που είμαι χάλια κάθε μέρα δεν έχω διάθεση για τίποτα δεν δουλεύω και έτσι δεν περνάει η ώρα μου ο σύντροφος δουλεύει μέχρι αργά κάθε μέρα 6 στα 7 και είμαι μόνη μου απ ότι καταλαβαίνετε παρέα ή φίλους για ένα καφέ δεν έχω οπότε είναι ακόμα δυσκολότερο…και τις τελευταίες δύο εβδομάδες είχαμε μεγάλες συγκρούσεις με τον σύντροφο ένα άγχος που δεν μειωνόταν με τίποτα ένα βάρος στο στήθος όλη την ώρα ! Είχα χάσει τον ύπνο μου έβλεπα διάφορα όνειρα ξυπνούσα στις 3:30 και με έπαιρνε 4:30 πέντε πάλι ο ύπνος και 7 η ώρα πάλι στο πόδι. Γενικά πέρασα δύσκολα με κλάματα με λυγμούς ένιωθα μόνη μου ότι δεν με καταλαβαινε κανείς απομονωμένη φοβισμένη μόνο να κάνω δουλειές του σπιτιού και τηλεόραση σταμάτησα να πολύ βγαίνω και έξω για ένα περπάτημα 10-15 λεπτών που έκανα δεν ένιωθα καλά δεν ήθελα και πάλι να το κάνω μόνη μου, με τα πολλά είχα χωρίσει με τον σύντροφο εγώ το πρότεινα και ακόμα πιο χάλια εκεί αφήστε τα, είπαμε να κάνουμε μια συζήτηση και του έδωσα μια τελευταία ευκαιρία για να μην μακρηγορώ τα βρήκαμε και είναι κάπως καλύτερα τα πράγματα αλλά εγώ είμαι μονίμως σε ένα χάλι και με μια χάλια διάθεση κλαίω κάθε μέρα, κάνω συνεδρίες με ψυχολόγο εδώ και χρόνια γιατί είχα κάποια θέματα παλιά και είχα πάρει και αγωγή αλλά την είχα κόψει 2 χρόνια τώρα και χτες που είχα συνεδρία μου είπε πως με βλέπει με κατάθλιψη και ότι θα χρειαστεί να με δει ειδικός για μια αγωγή σε χαμηλή δόση που να συμφωνεί και ο γυναικολόγος.. απλά εγώ δεν θέλω να πάρω χάπια.. φοβάμαι μην κάνουν κακό αλλά και πέρα απ αυτό δεν θέλω δεν ξέρω τι άλλο να κάνω να προσπαθήσω να βγω απ αυτό και να καλυτερέψω χωρίς αγωγή και να είμαι και πιο καλά ήρεμη.. φοβάμαι ότι κακό κακό στο παιδάκι μου και ότι το ταράζω όλη την ώρα είχα διαβάσει ότι με άγχος στρες και κλπ αυξάνονται οι κίνδυνοι για αποβολή ή να έχει μετέπειτα προβλήματα στην ζωή του και τρέμω γίνομαι χειρότερα.. συγνώμη για το μεγάλο μήνυμα προσπάθησα να τα γράψω όσο πιο περιληπτικά γινόταν, βλέπω που συζητάτε όλους τους προβληματισμούς σας και μιλάτε κάθε μέρα στο φόρουμ και πίστευα ότι θα νιώσω λίγο καλύτερα να μιλήσω με κάποιον έστω και έτσι.

[MinaSam]

Πρώτα απ' όλα μπράβο σου που αναγνωρίζεις την κατασταση και δώσε λίγη αναγνώριση στον εαυτό σου που ήδη αγαπάς τόσο το μωράκι σου ώστε να ανησυχείς ποιο είναι το καλύτερο για αυτό.

Εγώ κορίτσι μου θα σου πω να ακούσεις τον ψυχολόγο σου γιατί ούτε η πρώτη είσαι και δυστυχώς ούτε η τελευταία που βιώνει κατάθλιψη στην εγκυμοσύνη. Υπάρχουν και γυναίκες που τους προκύπτει ενόσω είναι έγκυες χωρίς να προϋπάρχει. Μίλα με τον γυναικολόγο σου και ξεκίνα κάποια αγωγή γιατί όσο το αφήνεις θα γιγαντώνεται και μετά όταν γεννήσεις, με την αϋπνία και την κούραση μόνο πιο δύσκολα θα είναι τα πράγματα. Όσον αφορά στο ότι το άγχος αυξάνει τους κινδύνους, θα πω ότι δες το λογικά -τοσες γυναίκες είναι έγκυες σε εμπόλεμες ζώνες και γεννάνε μια χαρά αλλά και εδώ αν διαβάσεις στο φόρουμ είναι πάρα πολλές κοπέλες που η εγκυμοσύνη είναι η πιο αγχωτική περίοδος της ζωής τους. 

Όσον αφορά στον σύντροφό σου, έχεις άλλο σύστημα υποστήριξης? Αν ναι προσπάθησε να μοιραστείς και μαζί τους τα συναισθήματα σου γιατί καλώς ή κακώς εμείς εδώ δεν βιώνουμε τη σχέση σου για να μπορούμε να σε συμβουλεψουμε σχετικά. 

Τέλος, μπορείς να ξεκινήσεις κάποιο χόμπι ακόμα και στο σπίτι. Δοκίμασε να κάνεις μεγάλα παζλ, να λύνεις σταυρόλεξα, να μαγειρεύεις, να φυτέψεις λουλούδια, να διαβάσεις βιβλία. Αν και για μένα τώρα που έχει καλό καιρό το να είσαι έξω είναι ότι καλύτερο. Πάρε ένα περιοδικό και άραξε σε ένα παγκάκι να αλλάζεις παραστάσεις. Γιατί να μένεις μέσα συνέχεια?

 

[Mariaa_]

στις πριν 26 λεπτά, ο/η MinaSam είπε:

Πρώτα απ' όλα μπράβο σου που αναγνωρίζεις την κατασταση και δώσε λίγη αναγνώριση στον εαυτό σου που ήδη αγαπάς τόσο το μωράκι σου ώστε να ανησυχείς ποιο είναι το καλύτερο για αυτό.

Εγώ κορίτσι μου θα σου πω να ακούσεις τον ψυχολόγο σου γιατί ούτε η πρώτη είσαι και δυστυχώς ούτε η τελευταία που βιώνει κατάθλιψη στην εγκυμοσύνη. Υπάρχουν και γυναίκες που τους προκύπτει ενόσω είναι έγκυες χωρίς να προϋπάρχει. Μίλα με τον γυναικολόγο σου και ξεκίνα κάποια αγωγή γιατί όσο το αφήνεις θα γιγαντώνεται και μετά όταν γεννήσεις, με την αϋπνία και την κούραση μόνο πιο δύσκολα θα είναι τα πράγματα. Όσον αφορά στο ότι το άγχος αυξάνει τους κινδύνους, θα πω ότι δες το λογικά -τοσες γυναίκες είναι έγκυες σε εμπόλεμες ζώνες και γεννάνε μια χαρά αλλά και εδώ αν διαβάσεις στο φόρουμ είναι πάρα πολλές κοπέλες που η εγκυμοσύνη είναι η πιο αγχωτική περίοδος της ζωής τους. 

Όσον αφορά στον σύντροφό σου, έχεις άλλο σύστημα υποστήριξης? Αν ναι προσπάθησε να μοιραστείς και μαζί τους τα συναισθήματα σου γιατί καλώς ή κακώς εμείς εδώ δεν βιώνουμε τη σχέση σου για να μπορούμε να σε συμβουλεψουμε σχετικά. 

Τέλος, μπορείς να ξεκινήσεις κάποιο χόμπι ακόμα και στο σπίτι. Δοκίμασε να κάνεις μεγάλα παζλ, να λύνεις σταυρόλεξα, να μαγειρεύεις, να φυτέψεις λουλούδια, να διαβάσεις βιβλία. Αν και για μένα τώρα που έχει καλό καιρό το να είσαι έξω είναι ότι καλύτερο. Πάρε ένα περιοδικό και άραξε σε ένα παγκάκι να αλλάζεις παραστάσεις. Γιατί να μένεις μέσα συνέχεια?

 

Αρχικά ευχαριστώ για την απάντηση. Ναι αυτό σκέφτηκα να αρχίσω να περπατάω λίγο μήπως κάνω και κάποιο είδος γυμναστικής για εγκύους μια φορά την εβδομάδα να περνάει πιο γρήγορα η ώρα και να ασχολούμαι με κάτι, βιβλία διαβάζω μου αρέσει κάπως περνάει ο χρόνος. Θα προσπαθήσω όπως μου είπε και ο ψυχολόγος μια δυο βδομαδες να πιέσω τον εαυτό μου μήπως τα καταφέρω κάνω πράγματα και νιώσω καλύτερα αλλά φοβάμαι μην φύγει και επιστρέψει μετά χειρότερα..αν δεν μπορώ θα πάω κατευθείαν σε ειδικό για αγωγή.. το θέμα μου με την αγωγή είναι ότι δεν θα μπορώ να θηλάσω λογικά..αλλά αν δεν γίνεται αλλιώς Θα πάρω δεν το συζητώ απλοσ Προσπαθώ όσο γίνεται να το αποφύγω, και θα έχω και σε αυτό αντιπαράθεση με τον σύντροφο θα μου πει δεν είναι κάτι θα το ξεπεράσεις απ το να θηλάσεις το παιδί σου που είναι πιο σημαντικό, γενικά δεν κατανοεί και τώρα ότι είμαι είμαι κάπως απλά θεωρεί ότι είμαι υπερβολική και ότι είναι απλά οι ορμόνες, γενικά δεν ξέρει ότι στο παρελθόν έπαιρνα αγωγή αλλά ξέρει ότι με βλέπει ψυχολόγος αλλά δεν είναι και πολύ θετικός σε αυτά.. τώρα για τα άτομα που μου είπες δεν έχω και πολλά κοντινά που να εμπιστεύομαι με την μητέρα μου έχω θέματα μιλάμε για τα τυπικά τώρα που με βλέπει έτσι προσπαθεί κάτι να μου πει κάποια πράγματα αλλά επειδή δεν θα καταλήξει καλά και επειδή δεν την εμπιστεύομαι δεν το συνεχίζω για να μην τσακωθώ 

[Zelda]

Γλυκό μου κορίτσι με το καλό να φέρεις το μωράκι σου στον κόσμο σε ένα υγιές και ήρεμο περιβάλλον. Πιο πολύ από το να θηλάσεις πρεπει να είσαι καλά για σένα και για αυτό! Θα είσαι ό,τι έχει, όλος του ο κόσμος και είναι τυχερό που η μαμά του ήδη έχει αναλάβει δράση για να είναι έτοιμη να το αποδεχτεί όταν ξεμυτισει. Η ψυχική νόσος δεν είναι ταμπού, τα άτομα που χρειάζονται βοήθεια δεν είναι ούτε εγωιστές ούτε υπερευαίσθητοι ούτε υποκριτές. Τα άτομα που χρειάζονται φάρμακα τα χρειάζονται πραγματικά, δεν είναι προαιρετικό και δεν περνάει απλώς "μόνο του" ανεξάρτητα από το τι νομίζει το περιβάλλον. Πάντως για να σου φύγει αυτό το άγχος υπάρχουν αντικαταθλιπτικά φάρμακα συμβατά με εγκυμοσύνη και θηλασμό και μπορεις να το παίρνεις αμέσως μετά το θηλασμό ώστε να έχει περάσει λίγη ώρα μέχρι τον επόμενο η να βγάλεις γάλα με θηλαστρο για να έχεις να δώσεις στο μωρό αν πάρεις τη φαρμακευτική αγωγή κοντά στην ανάγκη του μωρού για σίτιση αλλά αυτά θα σου τα εξηγήσουν οι αρμόδιοι. Αυτή τη στιγμή όμως προτεραιότητα έχεις εσύ. Είσαι πολύ δυνατή που αναγνωρίζεις το πρόβλημα και ψάχνεις λύσεις. Η μισή δουλειά έχει ήδη γίνει. Με το καλό το παιδάκι σου να είσαι καλά να το μεγαλώσεις με αγάπη και ενσυναίσθηση. Έκανες καλά που έγραψες. Η αλληλεγγύη είναι απαραίτητη ειδικά μεταξύ γυναικών.

[Zaxaroulamak]

Συμφωνω κι εγω πως ειναι πολυ σημαντικο που αναγνωριζεις τη δυσκολια που αντιμετωπιζεις. Η περιοδος της εγκυμοσυνης ειναι απο μονη της πολυ αγχωτικη. Θα σου ελεγα κι εγω να προσπαθησεις να κανεις πραγματα που θα σε χαλαρωνουν και θα γεμιζουν τον χρονο σου. Και μενα δουλευε μεχρι αργα ο αντρας μου και οι φιλες μου εμεναν πολυ μακρια και δεν μπορουσαμε να βρεθουμε συχνα, σχεδον καθολου. Εβγαινα ομως για περπατημα, εκανα πιλατες διαβαζα εβλεπα καμια σειρα και περασε ο καιρος νερακι. Ευχομαι να πανε ολα καλα και με το καλο να ερθει στον κοσμο το μωρακι σου. 

[eva96]

στις πριν 1 ώρα, ο/η Mariaa_ είπε:

Αρχικά ευχαριστώ για την απάντηση. Ναι αυτό σκέφτηκα να αρχίσω να περπατάω λίγο μήπως κάνω και κάποιο είδος γυμναστικής για εγκύους μια φορά την εβδομάδα να περνάει πιο γρήγορα η ώρα και να ασχολούμαι με κάτι, βιβλία διαβάζω μου αρέσει κάπως περνάει ο χρόνος. Θα προσπαθήσω όπως μου είπε και ο ψυχολόγος μια δυο βδομαδες να πιέσω τον εαυτό μου μήπως τα καταφέρω κάνω πράγματα και νιώσω καλύτερα αλλά φοβάμαι μην φύγει και επιστρέψει μετά χειρότερα..αν δεν μπορώ θα πάω κατευθείαν σε ειδικό για αγωγή.. το θέμα μου με την αγωγή είναι ότι δεν θα μπορώ να θηλάσω λογικά..αλλά αν δεν γίνεται αλλιώς Θα πάρω δεν το συζητώ απλοσ Προσπαθώ όσο γίνεται να το αποφύγω, και θα έχω και σε αυτό αντιπαράθεση με τον σύντροφο θα μου πει δεν είναι κάτι θα το ξεπεράσεις απ το να θηλάσεις το παιδί σου που είναι πιο σημαντικό, γενικά δεν κατανοεί και τώρα ότι είμαι είμαι κάπως απλά θεωρεί ότι είμαι υπερβολική και ότι είναι απλά οι ορμόνες, γενικά δεν ξέρει ότι στο παρελθόν έπαιρνα αγωγή αλλά ξέρει ότι με βλέπει ψυχολόγος αλλά δεν είναι και πολύ θετικός σε αυτά.. τώρα για τα άτομα που μου είπες δεν έχω και πολλά κοντινά που να εμπιστεύομαι με την μητέρα μου έχω θέματα μιλάμε για τα τυπικά τώρα που με βλέπει έτσι προσπαθεί κάτι να μου πει κάποια πράγματα αλλά επειδή δεν θα καταλήξει καλά και επειδή δεν την εμπιστεύομαι δεν το συνεχίζω για να μην τσακωθώ 

Ζητα βοηθεια χθες. Δεν παίζουμε με αυτα τα πράγματα. Γιατι αν τωρα ειναι καταθλιψη μετα θα ειναι επιλοχειος. Και αν δεν θηλασεις δεν πειράζει. Σημασια εχει να εισαι καλα εσυ για να ειναι καλα και το παιδι. Οσο για τον συντροφο σου τον θεωρω απαραδεκτο. Αντι να σε στηριξει σε ριχνει χειροτερα.

[Mariaa_]

στις πριν 1 ώρα, ο/η eva96 είπε:

Ζητα βοηθεια χθες. Δεν παίζουμε με αυτα τα πράγματα. Γιατι αν τωρα ειναι καταθλιψη μετα θα ειναι επιλοχειος. Και αν δεν θηλασεις δεν πειράζει. Σημασια εχει να εισαι καλα εσυ για να ειναι καλα και το παιδι. Οσο για τον συντροφο σου τον θεωρω απαραδεκτο. Αντι να σε στηριξει σε ριχνει χειροτερα.

Μου είπε και ο ψυχολόγος ότι λόγω ότι έχεις ένα προϊστορικό στο παρελθόν ότι κατά πάσα πιθανότητα μπορεί να είχα και στην εγκυμοσύνη και μου είπε χτες ότι μπορεί να έχω και στην λοχεία, αυτό θέλω και γω να είμαι καλά για να μπορέσω να ανταποκριθώ επίσης για τον σύντροφο το ξέρω και προσπαθώ να κάνω υπομονή δεν ξέρω πραγματικά ώρες ώρες τι σκέφτεται 

[Mariaa_]

στις πριν 1 ώρα, ο/η Zelda είπε:

Γλυκό μου κορίτσι με το καλό να φέρεις το μωράκι σου στον κόσμο σε ένα υγιές και ήρεμο περιβάλλον. Πιο πολύ από το να θηλάσεις πρεπει να είσαι καλά για σένα και για αυτό! Θα είσαι ό,τι έχει, όλος του ο κόσμος και είναι τυχερό που η μαμά του ήδη έχει αναλάβει δράση για να είναι έτοιμη να το αποδεχτεί όταν ξεμυτισει. Η ψυχική νόσος δεν είναι ταμπού, τα άτομα που χρειάζονται βοήθεια δεν είναι ούτε εγωιστές ούτε υπερευαίσθητοι ούτε υποκριτές. Τα άτομα που χρειάζονται φάρμακα τα χρειάζονται πραγματικά, δεν είναι προαιρετικό και δεν περνάει απλώς "μόνο του" ανεξάρτητα από το τι νομίζει το περιβάλλον. Πάντως για να σου φύγει αυτό το άγχος υπάρχουν αντικαταθλιπτικά φάρμακα συμβατά με εγκυμοσύνη και θηλασμό και μπορεις να το παίρνεις αμέσως μετά το θηλασμό ώστε να έχει περάσει λίγη ώρα μέχρι τον επόμενο η να βγάλεις γάλα με θηλαστρο για να έχεις να δώσεις στο μωρό αν πάρεις τη φαρμακευτική αγωγή κοντά στην ανάγκη του μωρού για σίτιση αλλά αυτά θα σου τα εξηγήσουν οι αρμόδιοι. Αυτή τη στιγμή όμως προτεραιότητα έχεις εσύ. Είσαι πολύ δυνατή που αναγνωρίζεις το πρόβλημα και ψάχνεις λύσεις. Η μισή δουλειά έχει ήδη γίνει. Με το καλό το παιδάκι σου να είσαι καλά να το μεγαλώσεις με αγάπη και ενσυναίσθηση. Έκανες καλά που έγραψες. Η αλληλεγγύη είναι απαραίτητη ειδικά μεταξύ γυναικών.

Συνήθως απαγορεύουν το θηλασμό σε περίπτωση αγωγής, ελπίζω αν τουλάχιστον πάρω που δνε βλέπω να την γλιτώνω να γίνει κάπως έτσι αν γίνεται αλλιώς ναι καλύτερα να είμαι καλά για να μπορώ να σταθώ στα πόδια μου και μην χάνω στιγμες του βουλιάζοντας στον δικό μου λάκο σε ευχαριστώ πολυ! 

[Mariaa_]

στις πριν 1 ώρα, ο/η Zaxaroulamak είπε:

Συμφωνω κι εγω πως ειναι πολυ σημαντικο που αναγνωριζεις τη δυσκολια που αντιμετωπιζεις. Η περιοδος της εγκυμοσυνης ειναι απο μονη της πολυ αγχωτικη. Θα σου ελεγα κι εγω να προσπαθησεις να κανεις πραγματα που θα σε χαλαρωνουν και θα γεμιζουν τον χρονο σου. Και μενα δουλευε μεχρι αργα ο αντρας μου και οι φιλες μου εμεναν πολυ μακρια και δεν μπορουσαμε να βρεθουμε συχνα, σχεδον καθολου. Εβγαινα ομως για περπατημα, εκανα πιλατες διαβαζα εβλεπα καμια σειρα και περασε ο καιρος νερακι. Ευχομαι να πανε ολα καλα και με το καλο να ερθει στον κοσμο το μωρακι σου. 

Αυτό σκέφτομαι να κάνω κάποια πραγματα αν και σήμερα που ήμουν πιο θετική το μεσημέρι και είχα πει να πάω τώρα δεν είμαι πολύ ζεστή δνε έχω τόσο διάθεση και δεν πολύ θέλω κιόλας ενώ θέλω να κάνω κάτι δεν θέλω να βγω και δεν νιώθω καλά το ξέρω περίεργο και δεν το περιγράφω και πολύ καλά αλλά κάπως έτσι είμαι τώρα και γω αυτό ελπίζω όλα να πάνε καλά.. ευχαριστώ 

[Eliza Kats]

@Mariaa_ δεν έχω ζήσει ποτέ κατάθλιψη ούτε είχα τρελό άγχος στην εγκυμοσύνη. Όμως η εγκυμοσύνη και η λοχεία είναι μια περίοδος που είναι πολύ ευαίσθητη για εμάς. Θυμάμαι ότι έκλαιγα για το παραμικρό για καταστάσεις που δεν θα έκλαιγα κανονικά. 

Στην εγκυμοσύνη δούλευα και είχα το πρόγραμμα μου, αλλά όταν γέννησα και έμεινα μόνη με το μωρό τότε αντιμετώπισα την μητρική μοναξιά που λέω εγώ, κάτι που το βλέπω σε όλες τις νέες μητέρες. Ξαφνικά αλλάζει όλος σου ο κόσμος, όλο σου το πρόγραμμα και δεν έχεις παρέες και κάποιον να μιλήσεις τις ώρες που εσύ μπορείς. Ξέρεις πως αντιμετώπισα αυτή την κατάσταση; Έφτιαξα πρόγραμμα που απαιτούσε καθημερινή έξοδο και το τηρουσα πιστά όσο κουρασμένη και να ήμουν. Έτσι "αναγκαζόμουν" να ακολουθήσω μία ρουτίνα σαν να έχω δουλειά (έβρισκα και εξωτερικές δουλίτσες βέβαια να κάνω). Τι προτείνω λοιπόν; Φτιάξε καθημερινό πρόγραμμα και τήρησε το ευλαβικά. Σε αυτό βάλε καθημερινή έξοδο το πρωί (ο ήλιος κάνει καλό). 

Α επίσης έκανα φιλίες από εδώ μέσα και μιλούσα με κάποιες κοπέλες που ήμασταν στην ίδια φάση και μοιραζόμασταν κάπως την καθημερινότητα.

Δυστυχώς μετά τη γέννα έρχονται τα baby blues, που είναι 2 εβδομάδες που θα είσαι χάλια συναισθηματικά και θα κλαις συνέχεια. Μετά γενικά οι πρώτες 40 μέρες έχουν αρκετό ξενύχτι και κούραση, ειδικά όταν θηλάζεις. Και αν έχει και κολικούς το μωρό; Κλάψε Χαράλαμπε...

Όχι δεν στα λέω όλα αυτά για να σε αγχωσω. Στα λέω για να καταλάβεις ότι πρέπει να είσαι καλά! Να φροντίσεις να είσαι στην καλύτερη δυνατή σου φάση! Αν πρέπει να πάρεις αντικαταθλιπτικά, να πάρεις. Περί θηλασμού του συντρόφου σου δεν του πέφτει κανένας λόγος! Δικό σου το σώμα! Ο δικός του ρόλος είναι να στηρίξει μόνο την απόφαση σου.

Τέλος, μπες σε ομαδουλες να βρεις κι άλλες εγκύους να μοιράζεστε τα άγχη σας και που ξέρεις; Ίσως βρεις κάποια φίλη να βγαίνετε 😊