Μετάβαση σε περιεχόμενο

Recommended Posts

Δημοσίευση

Καλησπέρα,

Είμαι νέα στο φόρουμ και θα ήθελα να σας πω τον δικό μου προβληματισμό. Είμαι 39 χρονών και έχω ένα κοριτσάκι 18 μηνών. Προσπαθούμε εδω και 8 μήνες για 2ο παιδί και είχα μια βιοχημική και έπειτα πριν από 3 μήνες μια παλίνδρομη κύηση. Έχω απογοητευτεί γιατί ο σύζυγός μου θα κάνει θεραπεία με ραδιενεργό ιώδιο λόγω κακοήθειας στον θυρεοειδή και δεν επιτρέπεται η τεκνοποίηση για τουλάχιστον 6 μήνες. Έχει κάποια παρόμοια εμπειρία?

Δημοσίευση

Καλησπέρα κορίτσι μου!  Έχω αντίσοιχη εμπειρία από το κοντινό μας φιλικό περιβάλλον.

Έχετε σκεφτει να κάνετε κατάψυξη σπέρματος πριν την θεραπεία? Αυτό από όσο γνωρίζω προτείνουν οι περισσότεροι γιατροί γιατί οι μήνες που θα πρέπει να απέχετε μπορεί να αυξηθούν ανάλογα τις εξετάσεις μετά κλπ (αυτό συνέβη στον φίλο μας τουλάχιστον). Επομένως εάν κάνετε μία κατάψυξη σπέρματος εξασφαλίζετε τουλάχιστον εάν κάτι δεν πάει όπως το προβλέπετενα έχετε και άλλη εναλλακτική.

Σας ε΄υχομαι περαστικά και να περάσει γρήγορα όλο αυτό και έχετε σύντομα και το δεύτερο παιδάκι σας.

Συμμετοχή στη συζήτηση

Μπορείτε να γράψετε τώρα το μήνυμά σας και να εγγραφείτε μετά. Αν έχετε ήδη λογαριασμό, συνδεθείτε τώρα για να δημοσιεύσετε το μήνυμα με το ψευδώνυμό σας.
Note: Your post will require moderator approval before it will be visible.

Guest
Απαντήστε σε αυτή τη συζήτηση...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

  • Απαντήσεις

    • Κορίτσια μάλλον μας έπιασαν κολικοί,η καημένη μαζεύει πόδια και κλαίει καξ μόλις αεριστει ηρεμεί. Φοβάμαι μην την πειράζει το γάλα μου όπως τον γιο μου,είχε κολικούς λόγω αλλεργίας από 9 ημερών ο γιος μου. Ο άνδρας μου λέει πως αν και η μπέμπα πάθει το ίδιο να κόψω τελειως το θηλασμο να μην την ταλαιπωρησουμε όπως ο γιος μου. Από τις 8 το πρωί μέχρι τις 4 δεν είχε κοιμηθεί καθόλου. Έκλαιγε. 
    • Α άρα δεν είμαι η μόνη που θέλω να το έχω όλη μέρα αγκαλιά ε;; Χαίρομαι γιατί νιώθω ότι το «βασανίζω» που δεν το αφήνω πχ να κοιμηθεί στην κούνια κ το θέλω αγκαλιά ..  για αρχή έλεγα να δω τι βγάζω με το θήλαστρο, δεν έχω καθόλου εικόνα … κ να δω αναλόγως πως θα τα φυλάω αν είναι μπόλικο… θεωρώ πως ανά 100-120 τύπου να μένει κιόλας ή καθώς μεγαλώνουμε νομίζω δεν είναι υπερβολή .. έχει κάποια άλλη εμπειρία ;;  εμένα τα κιλά έφυγαν από τα 11 τα 7 μένουν 4 … λίγο κοιλιτσα πιο χαλαρή, αλλά ήδη μπαίνω σε ρούχα μου κ νιώθω τόσο ωραία.. εντάξει στενό τζιν όχι ακόμη αλλά φαρδιά ή φορέματα εποχής κλπ κανονικά ! Χαίρομαι γιατί όπως έχω πει τέλη Αυγούστου παντρευόμαστε κ βαφτίζουμε το μωρό, το νυφικό με περιμένει ήδη για πρόβες κ το είχα ένα άγχος … αν κ ακόμη κ σήμερα να πάω για πρόβα μου κάνει θεωρώ ! Αλλά σίγουρα μόλις σαραντίσει θα προσέξω λίγο παραπάνω με δίαιτα …
    • Κορίτσι μου έχεις απόλυτο δίκιο.  Είναι φυσιολογικό να φοβάσαι ειδικά με ότι έχεις περάσει. Το πιστεύω ότι όλα θα πάνε καλά αλλά ξέρω ότι όσο κ να σου το λέμε αυτό,  δεν μπορεί να διώξει τον φόβο σου. Γι αυτό εγώ θα σου πω να κάνεις ότι νομίζεις ότι θα σε κάνει να αισθανθείς καλύτερα. Αν αυτό είναι να πηγαίνεις πιο συχνά στον γιατρό,  να πηγαίνεις. Εξάλλου λίγος καιρός έμεινε μέχρι να αρχίσεις να καταλαβαίνεις το μωράκι! Όχι ότι τότε θα σου φύγει το άγχος,  άγχος έχουμε μόνιμα 😛 τουλάχιστον μεχρι να γεννήσουμε κ να κρατήσουμε το μωράκι. Αλλά θα είναι καλύτερα τα πράγματα τότε. Θα καταλαβαίνεις τις κινήσεις του κ θα ξέρεις ότι είναι καλά οπότε θα είσαι πιο ήρεμη!
    • Αχ σε καταλαβαίνω κορίτσι μου.  Μου θύμισες μια μέρα που είχα ξυπνήσει διψασμένη κ ήπια πολύ νερό κ παραλίγο να κανω εμετό στο δρόμο για τη δουλειά. Αλλά ναι, προσπάθησε να μη μένει το στομάχι άδειο πολλές ώρες κ πιστεύω ότι θα σε βοηθήσει,  έστω να βελτιώσει λίγο την κατάσταση. 
  • Νέες συζητήσεις

×
×
  • Προσθήκη...