Μετάβαση σε περιεχόμενο

Recommended Posts

Δημοσίευση

Καλημέρα!

Εδώ και καιρό σχεδιάζουμε να πάμε ένα ταξίδι και να αφήσουμε το μωρό μας (16 μηνών) με τις γιαγιάδες του! 

Η διάρκεια προβλέπεται 5 βράδια. Ωστόσο μας προβληματίζει η προσαρμογή του και η τυχόν αναστάτωσή του από την απουσία μας.

Έχετε παρόμοιες εμπειρίες;

Δημοσίευση

Είναι τελείως υποκειμενικό αυτό που ρωτάς. Υπάρχουν πολλές απαντήσεις. Εξαρτάται από το πώς νιώθεις εσύ, πώς έχει συνηθίσει το μωρό -με φαγητό- ύπνο- επαφή με εσάς- πώς είναι με τις γιαγιάδες, αν έχουν καλή εμπειρία του παιδιού και τη δυνατότητα να διαχειριστούν κάτι απρόοπτο, αν έχει ξανακοιμηθεί εκεί- δεν είναι και λίγες οι έξι μέρες για πρώτη φορά - κλπ...

Δημοσίευση
στις πριν 5 ώρες, ο/η Christina86 είπε:

Καλημέρα!

Εδώ και καιρό σχεδιάζουμε να πάμε ένα ταξίδι και να αφήσουμε το μωρό μας (16 μηνών) με τις γιαγιάδες του! 

Η διάρκεια προβλέπεται 5 βράδια. Ωστόσο μας προβληματίζει η προσαρμογή του και η τυχόν αναστάτωσή του από την απουσία μας.

Έχετε παρόμοιες εμπειρίες;

Καλησπέρα κορίτσι μου, νομίζω ότι χρειάζεται να γνωρίζουμε πολλές λεπτομέρειες ακόμα για να μπορέσουμε να πούμε την άποψή μας. Πχ το μωρό έχει ξαναμεινει έστω κ για μικρότερο διάστημα με κάποιον άλλον (συγκεκριμένα με τις γιαγιάδες); Έχει κοιμηθεί βράδια χωρίς εσάς; Κ πως αντέδρασε; Η σχέση του με τις γιαγιάδες ποια είναι; Τις βλέπει συχνά κ τις αισθάνεται σαν πολύ οικεία του πρόσωπα; Το έχουν ταισει ποτέ; Το έχουν απασχολήσει ξανά για πολλές ώρες να ξέρουν ότι μπορούν; Είναι ήσυχο ή ζωηρό κ δυσκολα διαχειρισιμο;

Δημοσίευση

Ευχαριστω για τις γνώμες.

Οι γιαγιάδες κι οι παππούδες μένουν μακριά. Δηλαδή το μωρό μας δεν τους έχει ζήσει καθημερινά. Ωστόσο λέγαμε να πηγαίναμε 5-6 μέρες πριν στον τόπο τους για να τους θυμηθεί και να τους ζησει και μετά να φεύγαμε. Πάμε παντού μαζί (έχει διαβατήριο από 4 μηνών) αλλά 16 μήνες μετά τη γέννησή του χρειάζεται και το ζευγάρι χρόνο και χώρο. Αυτά τα ζευγάρια που συναντήθηκαν κι εξ' αφορμής  του έρωτος και της αγάπης γέννησαν. Μην το ξεχνάμε αυτό, mummies....

Πως θα ενσαρκώσουμε ολους τους ρόλους μας όταν σε κάθε βήμα μας είμαστε ενοχικές;

Δημοσίευση

Ούτε κι εγώ έχω αφήσει πουθενά τα μικρά μου αλλά το τι θέλει η κάθε μία να κάνει με το παιδί της είναι δική της επιλογή ! Παμε παρακάτω! Εγώ θα πρότεινα να το αφήσετε το παιδί ένα σκ στους παππούδες κ να είστε κάπου κοντά ώστε αν πάει στραβά να μπορείτε να γυρίσετε. Αν το αφήσεις κατευθείαν 6 μέρες κ από την πρώτη ή δεύτερη μέρα κλαίει απαρηγόρητο τι θα κάνετε; Έτσι νομίζω θα έκανα εγώ! 

Δημοσίευση
στις πριν 8 ώρες, ο/η Christina86 είπε:

Ευχαριστω για τις γνώμες.

Οι γιαγιάδες κι οι παππούδες μένουν μακριά. Δηλαδή το μωρό μας δεν τους έχει ζήσει καθημερινά. Ωστόσο λέγαμε να πηγαίναμε 5-6 μέρες πριν στον τόπο τους για να τους θυμηθεί και να τους ζησει και μετά να φεύγαμε. Πάμε παντού μαζί (έχει διαβατήριο από 4 μηνών) αλλά 16 μήνες μετά τη γέννησή του χρειάζεται και το ζευγάρι χρόνο και χώρο. Αυτά τα ζευγάρια που συναντήθηκαν κι εξ' αφορμής  του έρωτος και της αγάπης γέννησαν. Μην το ξεχνάμε αυτό, mummies....

Πως θα ενσαρκώσουμε ολους τους ρόλους μας όταν σε κάθε βήμα μας είμαστε ενοχικές;

Καλησπέρα κορίτσι μου...Εγώ έχω ένα βρεφάκι 7 μηνών και μέχρι τώρα δε το έχω αφήσει πουθενά,θεωρώ ούτε στο μέλλον θα το κάνω γιατί έχουμε αποφασίσει με τον σύζυγο να τα κάνουμε όλα παρέα!!!Σε ότι αφορά την δικιά σας επιθυμία θα σου πρότεινα και εγώ πρώτα να το δοκιμάσετε για 2 3 μέρες από την στιγμή κιόλας που το παιδί δεν έχει καθημερινή τριβή με τους ανθρώπους που θα μείνει και μετά να το αφήσετε για περισσότερο γιατί αν τύχει και δεν συνεργάζεται τι θα κάνετε?θα γυρίσετε τα πίσω μπρος ή θα το αφήσετε μέχρι να καταλάβει ότι θα μείνει με τους παππούδες και να ηρεμήσει??

Δημοσίευση

Πάντως πιστεύω το παιδί θα προσαρμοστεί, πολύ θα ήθελα να πάω κάπου χωρίς τα παιδιά αλλά εμείς πάμε παντού πακέτο! Δες αντοχές των παππουδογιαγιαγιαδων, απομάκρυνε επικίνδυνα πράγματα από το χώρο τους πχ γυάλινα, φάρμακα κλπ, δείξε τους ταίσματα, αλλαγματα, αγαπημένα φαγητά σειρά διατροφής και γευμάτων και ενημέρωσε τους για τυχόν αλλεργίες κλπ. 

Δημοσίευση
στις πριν 11 ώρες, ο/η Christina86 είπε:

Ευχαριστω για τις γνώμες.

Οι γιαγιάδες κι οι παππούδες μένουν μακριά. Δηλαδή το μωρό μας δεν τους έχει ζήσει καθημερινά. Ωστόσο λέγαμε να πηγαίναμε 5-6 μέρες πριν στον τόπο τους για να τους θυμηθεί και να τους ζησει και μετά να φεύγαμε. Πάμε παντού μαζί (έχει διαβατήριο από 4 μηνών) αλλά 16 μήνες μετά τη γέννησή του χρειάζεται και το ζευγάρι χρόνο και χώρο. Αυτά τα ζευγάρια που συναντήθηκαν κι εξ' αφορμής  του έρωτος και της αγάπης γέννησαν. Μην το ξεχνάμε αυτό, mummies....

Πως θα ενσαρκώσουμε ολους τους ρόλους μας όταν σε κάθε βήμα μας είμαστε ενοχικές;

Τώρα έρχεσαι στα λόγια μου, όλα είναι υποκειμενικά ... Γεννώντας ένα παιδί προφανώς και δεν σβήνουν ξαφνικά όλες οι άλλες μας ιδιότητες, ο,τι υπήρξαμε και ότι συνεχίζουμε να είμαστε, οι ανάγκες μας, οι ιδιότητές μας, τα χαρακτηριστικά μας. Δεν είμαστε μόνο μανάδες αλλά και πολλά άλλα ταυτόχρονα. Όμως το πώς αισθάνεται η καθεμία διαφέρει και δεν έχει να κάνει με ενοχική συμπεριφορά. Εφόσον ρωτάς τη γνώμη μας- που για μένα η γνώμη των άλλων, πολλώ δε μάλλον άγνωστων ανθρώπων,  μικρή σημασία έχει σε τέτοια θέματα - εγώ δεν θα άφηνα το μωρό σε ανθρώπους με τους οποίους δεν έχει καθημερινή επαφή. Θα μου έκλεβε μεγάλο κομμάτι από τη χαρά του ταξιδιού. Θα ήθελα να είμαι σίγουρη ότι σε έναν πυρετό, μια αδιαθεσία, σε ανάγκη για μια γνώριμη αγκαλιά πριν τον ύπνο, θα να το διαχειριστούν με τρόπο ασφαλή και με τρόπο που να καλύπτει τις συναισθηματικές ανάγκες όλων. Είναι σε μια ηλικία που αντιλαμβάνεται την απουσία του βασικού φροντιστή του. Και σκοπός είναι να περνάμε όλοι καλά- και εμείς αλλά και το μωρό. Όμως, δεν υπάρχει μόνο ένας δρόμος για να μεγαλώνει ένα παιδί, υπάρχουν πολλοί. Οπότε, αφού το έχεις αποφασίσει, απολαύστε το!

Δημοσίευση
στις πριν 12 ώρες, ο/η Christina86 είπε:

Ευχαριστω για τις γνώμες.

Οι γιαγιάδες κι οι παππούδες μένουν μακριά. Δηλαδή το μωρό μας δεν τους έχει ζήσει καθημερινά. Ωστόσο λέγαμε να πηγαίναμε 5-6 μέρες πριν στον τόπο τους για να τους θυμηθεί και να τους ζησει και μετά να φεύγαμε. Πάμε παντού μαζί (έχει διαβατήριο από 4 μηνών) αλλά 16 μήνες μετά τη γέννησή του χρειάζεται και το ζευγάρι χρόνο και χώρο. Αυτά τα ζευγάρια που συναντήθηκαν κι εξ' αφορμής  του έρωτος και της αγάπης γέννησαν. Μην το ξεχνάμε αυτό, mummies....

Πως θα ενσαρκώσουμε ολους τους ρόλους μας όταν σε κάθε βήμα μας είμαστε ενοχικές;

Όπως σου είπαν και τα κορίτσια εξαρτάται από την περίπτωση. Εμείς ταξιδεύουμε με τη μικρή μας και στο εξωτερικό από 4 μηνών όπως είπες κι εσύ. Και καλοκαιρινές διακοπές σε νησιά κλπ. Ωστόσο, αρκετά συχνά βγαίνουμε οι 2 μας με τον άντρα μου και τους φίλους μας και η μικρή μένει στους παππούδες της (στους γονείς του άντρα μου ή με τη μητέρα μου στο σπίτι μας αν τη φιλοξενούμε). Αυτό μπορεί και 1 φορά την εβδομάδα που πια τη ζητάει κιόλας. Πέρσι και πρόπερσι το καλοκαίρι πήγαμε από 5 βραδια διακοπές μόνοι μας κι έμεινε με όλους τους παππούδες της (φιλοξένησαν και τη μητέρα μου οι γονείς του άντρα μου) στο χωριό (ήταν 1 και 2 ετών αντίστοιχα) και πέρναγε τέλεια. Πρόπερσι ούτε μας αναζήτησε. Περσι κάναμε κάθε μέρα μια βιντεοκληση και λίγο μιλούσαμε και ήταν οκ. Ωστόσο, ενώ ήταν τόσο άνετη με αυτό, το ίδιο καλοκαίρι (πέρσι) χρειάστηκε να γυρίσουμε για 1 βράδυ Αθήνα, ενώ ήμασταν διακοπές στη μητέρα μου στην πόλη της (που μεγάλο μέρος του καλοκαιριού το περνάμε εκεί από τότε που γεννήθηκε και δουλεύουμε εξ αποστάσεως) και επειδή δεν έχει τη σχέση που έχει με τους γονείς του άντρα μου που μένουν δίπλα μας, μας ζήταγε συνέχεια 1,5 μέρα και έβγαλε αρκετό άγχος και κλάμα. Και δεν είναι ότι δεν την ξέρει. Περνάμε αρκετούς μήνες όλοι μαζί, είτε στο δικό μας σπίτι, είτε στο πατρικό μου και δεν έχει πρόβλημα να την κοιμίσει ή να μαγειρέψουν, να φάνε, να πάνε βόλτες κλπ. Απλά προφανώς δεν την έχει καταχωρήσει στους βασικούς φροντιστες της.

Θα πρότεινα κι εγώ να κάνετε λίγη εξάσκηση πριν φύγετε πολλές ημέρες για να δείτε πώς θα πάει και για να μην έρθει ξαφνικό στο παιδί. Πρέπει το παιδί να νιώθει σίγουρο ότι φεύγετε, αλλά θα γυρίσετε και αυτό είναι κάτι φυσιολογικό και δεν έχει να κάνει με το ίδιο. Είναι κάτι που κάνουν οι άνθρωποι στη ζωή τους. Εμάς τώρα είναι 2,5 και βλέπω ότι είναι σε ηλικία που το επεξεργαζεται κανονικά και πχ μια νύχτα πρόσφατα την ώρα που τη έβαζα για ύπνο μου είπε χαρούμενη "οι μαμάδες και οι μπαμπάδες πηγαίνουν βόλτες με τους φίλους τους. Κι εγώ όταν μεγαλώσω θα πηγαίνω βόλτες με τους φίλους μου" 😂

Δημοσίευση
στις On 12/3/2025 at 9:13 ΠΜ, ο/η Christina86 είπε:

Ευχαριστω για τις γνώμες.

Οι γιαγιάδες κι οι παππούδες μένουν μακριά. Δηλαδή το μωρό μας δεν τους έχει ζήσει καθημερινά. Ωστόσο λέγαμε να πηγαίναμε 5-6 μέρες πριν στον τόπο τους για να τους θυμηθεί και να τους ζησει και μετά να φεύγαμε. Πάμε παντού μαζί (έχει διαβατήριο από 4 μηνών) αλλά 16 μήνες μετά τη γέννησή του χρειάζεται και το ζευγάρι χρόνο και χώρο. Αυτά τα ζευγάρια που συναντήθηκαν κι εξ' αφορμής  του έρωτος και της αγάπης γέννησαν. Μην το ξεχνάμε αυτό, mummies....

Πως θα ενσαρκώσουμε ολους τους ρόλους μας όταν σε κάθε βήμα μας είμαστε ενοχικές;

Να πάτε μόνοι σας και να περάσετε καλά! Η λύση που σκεφτήκατε ειναι πολύ καλ΄ή! να πάτε λίγες μέρες πριν για να συνηθίσει, να μπει σε πρόγραμμα εκεί και να φύγετε μετά! Επισης να του το πεις ότι θα φύγεις για λίγες μέρες και να το χαιρετίσεις κιόλας. Καλύτερα την ίδια μέρα που θα φύγεις για να μην μπερδεύεται και αγωνιά..

Μια χαρά θα πάνε όλα! Το ζευγάρι χρειάζεται λιγο χρόνο μόνο του, αλλά και ως μαμαδες χρόνο που δεν θα έχουμε να φροντίζουμε κανέναν.. Ειναι σημαντικό για την ψυχική μας υγεία! Οπότε εφόσον έχεις που να το αφήσεις να το κάνεις!!

  • 5 months later...
Δημοσίευση

Καλημέρα μανουλες!

Κι εμείς βρεθήκαμεπροσφατα σε παρόμοια φάση όταν αφήσαμε τον μικρό μας για λίγες μέρες με τους παππούδες, και να σου πω την αλήθεια, είχαμε άγχος για το πώς θα το διαχειριστεί, αλλά τελικά όλα πήγαν μια χαρα.

Αρχικα το ναφησαμε για καποιες "δοκιμαστικές" μέρες πριν φύγουμε, για να συνηθίσει. Επισης ειχαμε μαζι μας το νανι του (ενα πανακι που κοιμαται μαζι του οπουδηποτ, αμαξι, σπιτι παντου,) και την κουβερτουλα και τον βοηθησε παρα πολυ. Γενικα οσες εουμε παππουδες και γιαγιαδς ειναι βολικο γι ατα ταξιδια.

 

ευχομαι σε ολες τα καλυτερα! ❤️

 

Συμμετοχή στη συζήτηση

Μπορείτε να γράψετε τώρα το μήνυμά σας και να εγγραφείτε μετά. Αν έχετε ήδη λογαριασμό, συνδεθείτε τώρα για να δημοσιεύσετε το μήνυμα με το ψευδώνυμό σας.
Note: Your post will require moderator approval before it will be visible.

Guest
Απαντήστε σε αυτή τη συζήτηση...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

  • Απαντήσεις

    • Καλα ειμαστε 😊 εχθες πηγαμε στον γιατρο να δουμε την μπεμπα. Ειναι μια χαρα μεγαλωσε ειμαστε πια 745gr 🩷🩷🩷 καθετε εγκαρσια και οταν τεντωνεται με ποναει οποτε μου εδωσε ο γιατρος μαγνησιο για να μην κανω συσπάσεις. Μου ειπε να προσεχω την πιεση, το ζαχαρο ειναι μια χαρα ρυθμισμενο και μετα της γιορτες θα με ξανα δει.
    • Καλημέρα, διάβασα το θέμα σου με το μεγάλο σου παιδάκι και ήθελα να σου πω την εμπειρία μου μήπως σε βοηθήσει. Εμένα όταν γεννήθηκε η μικρή, η πρώτη μου κόρη ήταν 21 μηνών.  Απέναντι στο μωρό δεν έβγαλε καμία ζήλια, καμία κακή συμπεριφορά. Ίσα ίσα ήταν όλο γλυκες και αγάπες. Αλλά ηταν προφανές ότι έπαθε σοκ από την όλη συμπεριφορά της. Τη νύχτα ξυπνούσε συνεχώς και με φωναζε. Μόλις έφευγα ξυπνούσε. Γκρίνια πολλή, ξεσπάσματα, άρνηση για όλα. Αλλά εμένα κόλλησε ακόμα περισσότερο μαζί μου. Εκτός κ αν υπήρχε κ άλλος φροντιστής μπροστά, πχ η μαμά μου, ήθελε μόνο εκείνη.  Αυτό που βοηθάει είναι φυσικά ο χρόνος. Θα συνηθίσει σιγά σιγά και θα βρείτε ισορροπίες. Επίσης, τα γνωστά που λένε παντού αλλά πραγματικά πιάνουν.. Να συμμετέχει το μεγάλο στη φροντίδα του μωρού, πχ φέρε μου την πάνα του μωρού κλπ. Νιώθει ότι συμμετέχει και δεν είναι αποκλεισμένο. Να περνάτε χρόνο οι δυο σας μόνο, έστω κ μισή ώρα όταν κοιμάται το μωρό, ώστε να συνδεθείτε ξανά.  Μην στεναχωριέσαι, θα το ξεπεράσει το μικρουλι σου, απλά δεν ξέρει πως να διαχειριστεί τη νέα κατάσταση και τα συναισθήματα του. Να σου ζήσουν 🩷
    • Καλημέρα κορίτσια!  Πως είστε; Τι νέα; Τι συμπτώματα; Πως προχωράτε;
    • Καλησπερα κοριτσια,τι κανετε? Εμας σημερα μας εσκασε το πρωτο δοντακι και ειναι ετοιμο και το αλλο διπλα. Κατα τυχη το ειδα,ειχαμε παει σε μια χριστουγεννιατικη εκδηλωση στην εταιρια του αντρα μου και οπως την αλλαζα εκλαιγε και ετσι το ειδα. Επισης την εβαλα αγκαλια σε εναν που ειχε ντυθει Αγιος Βασιλης και ενω περιμενα να τρομαξει αυτη καθοταν αραχτη!   Βρε κοριτσια πως ξεπεταγονται ετσι γρηγορα? Σαν χθες μου φαινεται που γεννησαμε.
    • Καλησπέρα κι από μένα.!! Εγώ είμαι με κολπίτιδα η οποία ήρθε από το πουθενά.! Παίρνω αγωγή τώρα, δείχνει να κάνει δουλειά. Ταλαιπωρήθηκα λίγο με αυτό γιατί δεν το κατάλαβα, πήγα νοσοκομείο επειδή είχα πόνο χαμηλά στην πύελο και δεν μπορούσα ούτε καν να περπατήσω και μου το βρήκε ο γιατρός εκεί ευτυχώς! Αλλιώς είμαι ξάπλα, η μικρή έχει πάρει ήδη θέση, αν είναι δυνατόν.. 🤪 Αυτό το παιδί ίδιο η μάνα του από την κοιλιά.. προνοεί για τα πάντα.. 🤣🤣🤣  Θέλει ξάπλα βέβαια γιατί το κεφάλι της εφάπτεται ήδη στον τράχηλο. Ευτυχώς ο τράχηλος καλά κρατεί, είναι κλειστός και έχει ικανοποιητικό μήκος. Θα πάω τώρα 22 του μήνα για υπέρηχο στη γιατρό μου όποτε θα δούμε τι θα μας πει κι αυτή.  Αλλιώς η μικρή μας είναι καλά! Ήδη έχουμε φτάσει στο κιλό.. δείχνει ότι θα είναι μεγαλούτσικο παιδάκι.. καλά δεν περιμένω και τπτ άλλο αν σκεφτεί κανείς ότι εγώ γεννήθηκα 3850 γρ. και ο άντρας μου 3900 γρ. 🤣 Έχω βάλει μηχανάκι - μετρητή ζαχάρου γιατί η καμπύλη που έκανα είχε μια τιμή λίγο τσιμπημένη, 5 μονάδες πάνω από το όριο, σιγά τα αυγά, αλλά η γυναικολόγος επέμενε να δω ενδοκρινολόγο και τώρα απλά μετράω 6 φορές τη μέρα τα γεύματα. Μέχρι στιγμής όλα καλά, δεν υπάρχει κανένα θέμα.. οπότε καθαρά προληπτικά και μόνο έχω μπει σε αυτή τη διαδικασία..🥴 Πάντως κάθε φορά όλο και κάτι θα μου βγει.. αλλιώς δεν γίνεται.. δεν έχει σασπένς αυτή η εγκυμοσύνη.. 🤣🤣🤣🤣
  • Νέες συζητήσεις

×
×
  • Προσθήκη...