1o ....2o!Ποσο διαφορα;

[lemon]

Γεια σας κοριτσια!Εχω ενα γιο 23 μηνων και σκεφτομαι πρωτα ο θεος για δευτερο!Ο αντρας μου λεει να περιμενουμε κι αλλο αλλα δεν θελω να εχουν μεγαλη διαφορα τα αδερφια.Με την αδερφη μου εχω 4 χρονια διαφορα και δεν ειχαμε καμια επαφη μεχρι που εγινα εγω 18 και αυτη 22!Ο αντρας μου εχει 7 χρονια διαφορα με τον αδερφο του και μου λεει τα ιδια αλλα παρολο αυτα θελει να περιμενουμε κι αλλο.Ισως εχει δικιο αλλα οι εμπειριες μας μου δειχνουν αλλα.Θα ηθελα πολυ την αποψη σας και την συμβουλη σας.Ευχαριστω πολυ!

[Crazy]

Γεια σου lemon!

Εγώ με τον αδελφό μου έχω 6,5 χρόνια διαφορά - μικρότερος. Σαν πιτσιρίκια δεν είχαμε και καμιά τρομερή επαφή και λογικό... αλλά αρχίσαμε να ερχόμαστε πιο κοντά όταν εκείνος μπήκε στην εφηβεία. Τώρα πια είμαστε πολύ δεμένοι.. μπορώ να σου πω και περισσότερο από αδέλφια με μικρή διαφορά ηλικίας που βλέπω στον περίγυρό μου.

Σε ένα αντίθετο παράδειγμα, έχω δυο ξαδέλφες που'χουν μόλις 14 μήνες διαφορά και σαν πιτσιρίκια μονίμως "τρώγονταν" και ζήλευαν η μια την άλλη σε απίστευτο βαθμό.

Όλα είναι "σχετικά"... χαρακτήρες, περιβάλλον κλπ κλπ...Οπότε δε μπορώ να σου πω με σιγουριά πόση θεωρώ πως είναι η καλύτερη διαφορά...

Αυτό που θα έλεγα είναι η απόφασή σου να'ναι σε σχέση με το πόσο έτοιμοι είσαστε όλοι για ένα 4ο μέλος στην οικογένεια. Προφανώς ο σύζυγος για κάποιο λόγο έχει ενδοιασμούς. Συζήτησέ τον να δεις από που προέρχονται και μετά παίρνετε τις αποφάσεις σας.

Εύχομαι με το καλό.. όποτε κι αν είναι αυτό! Και να χαίρεστε το γιο σας!

[evhdal]

η δικη μου αποψη ειναι να ξεκινησω για δευτερο πρωτα ο θεοσ οταν η μικρη γινει 3 χρονων θελω να εχουν μια τετοια διαφορα για να ειναι πιο ευκολα τα πραγματα στην προσαρμογη μπορει να μαι και λαθοσ...

ο συζηγοσ θελει το αντιθετο γιατι ειχε μεγαλη διαφορα με τα αδερφια του οπωσ και εγω....

τα ανιψια μου εχουν 4 χρονια διαφορα και ειναι μαζι σε ολα απο την αρχη...

[mom 3]

Καλημερα Lemon...να χαιρεσαι το παιδακι σου!!Εγω εχω δυο γιους 6 και 8 ετων και πριν 10 ημερες αποκτησα τον τριτο μου γιο!Μπορω να σου πω πως στα πρωτα μου παιδια δυσκολευτηκα πολυ στην αρχη μεχρι που ο μικρος εγινε 2 ετων....αλλα μετα ο ενας δεν εκανε χωρις τον αλλο και παιζουν με τις ωρες μαζι!!Βεβαια τωρα με τον μικρο ολα ειναι πολυ ευκολα τωρα στην αρχη γιατι τα παιδια οχι μονο δεν τον ενοχλουν και δεν τον ζηλευουν αλλα με βοηθουν παρα πολυ, συμβαλουν ωστε να ειναι το σπιτι μαζεμενο και να φερνουν οτι θελησει ο μικρος!Ετσι στην ερωτηση σου οπως καταλαβαινεις εχω μια απαντηση με δυο οψεις :Οποτε νοιωθεις εσυ ετοιμη να κανεις ενα μωρο ,να το κανεις , ειτε νωρις ειτε αργοτερα, και μην ζυγιζεις απολυτα τα πραγματα μιας και ετσι η αλλιως ειτε δυσκολευτεις στην αρχη ειτε στη συνεχεια η αποκτηση ενος παιδιου θα συμπλρωσει με περισσοτερη ευτυχια στην οικογενεια σου!!!

Σου ευχομαι να μεινεις εγκυος οποτε το θελησεις ,

πολλα φιλια!!

[AthinaK]

Αχ mom3 μεγάλη παρηγοριά αυτό που είπες. Εμένα έχουν 2 χρόνια και 9 μήνες διαφορά και η συμπεριφορά της μεγάλης έχει αλλάξει δραματικά. Όλο όχι και νευρα είναι. Δεν επιτίθεται στη μικρή αλλά δεν θέλει κανέναν και τιποτα. Μέχρι που σκέφτομαι να πάω σε παιδοψυχολόγο να μου πει τι κανω λάθος.

Ελπίζω όταν μεγαλώσει και η μικρή να είναι πιο εύκολα τα πραγματα. Ακόμα είμαστε στην περίοδο προσαρμογής, αφού μόλις έκλεισε το νινάκι μας τους 2 μήνες.

[Moussa]

Καλημερα καλη μου.Εμενα τα 2 πρωτα παιδια εχουν διαφορα 18 μηνες.Οταν εμεινα εγγυος στο δευτερο και σε ολη την διαρκεια της εγγυμοσυνης εβαζα τον μεγαλο μου γιο να πιανει την κοιλια μου να του λεω οτι εχουμε ενα νινι εκει και διαφορα τετοια.Το αποτελεσμα ηταν οταν γεννη8ηκε ο μικρος μας να ειναι απο παννω του συνεχεια ο μεγαλος.Σπουδαζοντας μας μα8αιναν οτι οσο μικρο και να ειναι ενα παιδι καλο ειναι να του δινουμε βημα να εκφραστη και να το κανουμε υπευθυνο.Ετσι εβαζα τον μεγαλο να με βοη8αει στην αλλαγη πανας στο ταισμα στο ντυσιμο.Πολλες στιγμες πηγενε απο πανω στον μικρο και τον κοιταγε αν θελει κατι και ερχοταν να μου το πει.Ετσι μεγαλωσαν πολυ εννωμενα και χωρις ζηλιες και φωνες.Ακομη και τωρα που ο μεγαλος ειναι 20 ετων και ο μικρος στα 19 ο μεγαλος τον προσεχει και τον φροντιζει.Τωρα στην μικρη μας που ηρθε ο μικρος ειναι αυτος που την κοιταει και την φροντιζει περισσοτερο ενω ο μεγαλος εχει αναλλαβει ενα ρολο πατερα οπως τον βλεπω.Εχω ακουσει συζητηση με τους φιλους του να λεει οτι πρεπει να ειναι πολυ υπευθυνος για την μικρη γιατι αν καποια στιγμη χρειαστει πρεπει να ειναι εκει σαν πατερας της.Γενικα μονο στην αρχη ο μεγαλος ειχε μια μορφη ζηλειας στο 3 μας παιδι μεσα στο 1ο τριμηνο ομως ολα αλλαξαν προς το καλυτερο και οσο πανε τα πραγματα γινοντε και καλυτερα.Θα συμφωνησω με την φιλη μου mom3 στο αν θελετε να κανετε και 2ο παιδακι να το ξεκινησετε και να θυμασε να δινεις ευθηνες στο πρωτο σου για το αλλαγμα το ταισμα κλπ ωστε να εννωθη πολυ με το 2ρο.Το θεμα της ζηλειας των πρωτων παιδιων ειναι ενα μεγαλο κεφαλαιο και σηκωνει πολυ συζητηση.Απλα με 2-3 πραγματακια μπορεις να καταφερεις πολλα.

[Ifigeneia]

lemon μου καλημέρα! Να χαίρεσαι το παιδάκι σου!

Ωραίο θεματάκι άνοιξες...

Δεν μπορώ να σε βοηθήσω ιδιαίτερα γράφοντάς σου δικές μου εμπειρίες, γιατί τυχαίνει να είμαι μοναχοπαίδι και να έχω για την ώρα μία κορούλα 6,5 μηνών. Περίμενα να περάσει το 6μηνο ασφαλείας μετά την καισαρική και ξεκινάω για το δεύτερο νινί. Θέλω τα παιδιά μου να έχουν όσο το δυνατόν μικρότερη διαφορά ηλικίας. Αν είχα γεννήσει φυσιολογικά θα είχα βάλει εδώ και πολύ καιρό μπρος! Μπορεί αυτό να συνεπάγεται επιπλέον κούραση για εμάς τους γονείς, αλλά πιστεύω ότι αν κάνω σύντομα το δεύτερο, το Μαράκι μου θα εξοικειωθεί με την ιδέα του μωρού, εφόσον θα είναι μικρούλα, ούτε 1,5 χρονών. Θα θεωρεί την ύπαρξη του αδερφού της (ναι, το έχω δεδομένο ότι θα κάνω γιο ) κάτι φυσιολογικό, όπως την ύπαρξη των γονιών της. Έχω την εντύπωση και ίσως είναι λανθασμένη, δεν ξέρω, ότι κάτι τέτοιο θα περιορίσει κατά πολύ τη ζήλεια που ίσως θα ένιωθε αν ήταν 3-4 ετών, είχε συνηθίσει όλους γύρω της και από πάνω της και ξαφνικά άλλαζε αυτό γιατί ως γνωστόν το βρεφάκι έχει τόσες μα τόσες ανάγκες που δεν μπορεί να ικανοποιήσει μόνο του, και τρώει πολύ από τον χρόνο και την προσοχή των γονιών.

Moussa μου να χαίρεσαι τα παιδάκια σου!

Έκανες και την μπέμπα σου, το στερνοπούλι σου!

Όταν οι μεγάλοι σου ανοίξουν τα φτερά τους και πετάξουν (Δεν ξέρω μπορεί να το έχουν ήδη κάνει) θα έχεις το κοριτσάκι σου στο σπίτι,

"παρηγοριά" Τέλεια!

Και πάλι να χαίρεσαι την οικογένειά σου!

[αγάπη17]

lemon γεια σου κι από μένα!

Είναι πραγματικά ένα θέμα που σηκώνει ΠΑΡΑ πολύ συζήτηση. Πάντα κρίνουμε πρώτα απ’όλα με βάση τις προσωπικές μας εμπειρίες και κατόπιν με αυτές των γύρω μας. Εγώ με τον αδερφό μου, έχουμε μόνο 13 μήνες διαφορά! Σαν παιδιά κάναμε τα πάντα μαζί, μας περνούσαν για διδυμάκια και γενικά είχαμε μια πολύ καλή σχέση και εξακολουθούμε να την έχουμε και τώρα. Μια ξαδέλφη μου, που έχει 6 χρόνια διαφορά από τον αδερφό της, τον ζήλευε πάντα απίστευτα πολύ και ακόμα και τώρα που είναι μεγάλοι αυτό δεν έχει αλλάξει διόλου. Βλέπε όμως και τα όσα είπε η crazy, τα παραδείγματα που έδωσε δείχνουν κάτι τελείως διαφορετικό! Συμπέρασμα για μένα; Κάθε περίπτωση και κάθε οικογένεια είναι διαφορετική.

Θα συμφωνήσω με τη Moussa πως είναι στο χέρι μας το αν θα δεθούν τα αδέρφια ή αν θα ζηλεύονται, ανεξαρτήτως διαφοράς ηλικίας – μέχρι ένα σημείο βέβαια γιατί και το κάθε παιδί έχει ένα συγκεκριμένο χαρακτήρα. Όταν δίνεις υπευθυνότητες στο 1ο παιδί, το βοηθάς να έρθει πιο κοντά στο 2ο, να μην νιώθει τόση ανασφάλεια γιατί συμμετέχει και αυτό στο μεγάλωμα του μικρότερου. Επίσης είναι πολύ σημαντικό να μην συγκρίνεις τα παιδιά σου, γιατί το εισπράττουν και αντιδρούν. Κάποιες φορές τα ξεσπάσματα είναι αναπόφευκτα αλλά και αυτό είναι μάθημα ζωής για τα αδέρφια. Μαθαίνουν να μοιράζονται, κοινωνικοποιούνται καλύτερα, είναι πιο ανεκτικά αλλά και πιο μαχητικά για όταν θα βγουν στο στίβο της ζωής.

Όσο για το ποια τελικά είναι η ιδανική διαφορά ηλικίας, προσωπική μου άποψη είναι πως καλύτερα να μην ξεπερνάει τα 3 χρόνια και όσο μικρότερη τόσο το καλύτερο γιατί έτσι, θα είναι και η ζήλεια λιγότερη όπως είπε και η Ifigeneia. Είναι όμορφο τα παιδιά να μεγαλώνουν με τις ίδιες ανησυχίες, να παίζουν μαζί, να έχουν συντροφιά και στήριγμα το ένα το άλλο και στη παιδική και εφηβική ηλικία. Σίγουρα αυτό σημαίνει μεγαλύτερη κούραση για τους γονείς, ειδικά τα πρώτα χρόνια, όμως μετά θα είναι σίγουρα όλα πολύ πιο εύκολα!

Η απόφαση βέβαια για την απόκτηση 2ου ή 3ου παιδιού πρέπει να παίρνεται από κοινού από τους γονείς αφού συζητήσουν για το ποιες είναι οι διαθέσεις και οι αντοχές τους! Όποτε κι αν αποφασίσετε για το 2ο παιδάκι σας, σας εύχομαι ΜΕ ΤΟ ΚΑΛΟ !!!

[Τζοαννα]

Geia sas koritsia...

Lemon mou arxiste tin prwspatheia gia allo ena mwraki agapi mou...

Emena o Kwstantinos mou itane 5 minwn otan emeina egkuws pali...

Kapote einai kala na exoun kontini ilikia...

Sas euxwme oti kalitero agapi mou...

Filia...

Agapi17 13 mines diafora esu kai o adelfos sou???

Poli wraia agapi mou...

Kai emena ta paidakia mou tha exoune 14 misi mines diafora...

[αγάπη17]

Ναι, Τζοαννα μου! Μόνο 13 μήνες!!! Η μαμά μου δεν το πίστευε όταν έμαθε ότι ξαναήταν έγκυος τόσο σύντομα!

Στην αρχή δεν θα τους προλαβαίνεις, όμως μετά θα το απολαμβάνεις σίγουρα! Θα είναι αυτοκόλλητοι!!!

Σε φιλώ!

[happy mom]

Αχχ κοριτσακια μου..Δεν αποφασιζουμε εμεις παντα για την διαφορα που θα χουν τα παιδακια μας..Σιγουρα 1 με 4 χρονια ειναι το ιδανικο..για να παιζουν ,να εχουν ιδια ενδιαφεροντα ναναι αυτοκολλητα!!

Ξεκινειστε νωρις εσεις κ μην προγραμματιζετε!!

Εγω επειδη ο γιος μου με παιδεψε πολυ μικρουλης και ζουσα μακρια απο συγγενεις κ φιλους,αρχισα να προσπαθω μετα απο 4 χρονια..

χεχεχε αποτελεσμα?? Πρωτα ο Θεος ,τα παιδακια μου θα εχουν διαφορα οχι 14 μηνες ..αλλα 14 χρονια!!!!

Τι να κανω αφου δεν εμενα με τιποτε εγκυος?

αφου ο νεος μου γιατρος (μενω σε αλλη πολη τωρα) με ρωτησε....αν το παιδι ειναι ειναι του τωρινου μου συζυγου ή του παλιου!!! χαχαχαχχαχαχα

λοιπον καντε αγκαλιτσες..χωρις προγραμματισμο!!!!

[jovanna]

happy mom...poli sigkinitiki i istoria sou(tin diabasa se allo post)sigxaritiria gia tin epimoni soy kai gia tin afosiwsi sou ston theo....ola ayta sintelesan sto na erthei kai to 1 kai to 2 mwraki..mprabo sou!!!!

twra epi tou thematos pisteyw oti den krinoume emeis pote einai i swsti wra alla o THEOS.......gia mena kala einai na perasei ena diastima wste kai i igeia tis ginaika na epanelthei sta fisiologika kai apo ekei kai meta boyr...agkalitses kai filakia kai opote thelei mas to stelnei

oson afora tin diafora egw exw 7.5 xronia diafora me tin aderfi mou alla tin latreya kai tin latreyw....o antras mou exei 2.5 me ton aderfo tou alla mporw na pw oti misiountai..einai thema xaraktira pisteyw kai oxi xronwn,...

[sweetmammy]

Γεια σου lemon... εγω αφου γεννησα τον γιο μου ζουσα στον κοσμο μου, μεχρι που βρηκα αυτο το φορουμ και αλλαξα γνωμη... ηθελα να ξεκινησω προσπαθειες για το δευτερο μετα απο 2 η και 3 χρονια... διαβαζοντας ομως εδω, πολλες κοπελες που προσπαθουσαν για παιδι μηνες, και αλλες που ειχαν ηδη παιδι και το δευτερο δεν ερχοταν με τιποτα αποφασισα να ξεκινησω νωριτερα γιατι τελικα ποτε δεν ξερεις ποτε θα ερθει το παιδακι... με την αδερφη μου εχουμε διαφορα 16 μηνες (εκεινη μικροτερη) και μπορω να σου πω οτι δεν καναμε ποτε παρεα σαν αδερφια... ειχαμε και εχουμε τοσο διαφορετικους χαρακτηρες που αν μεινουμε πολυ ωρα μαζι θα τσακωθουμε σιγουρα... ο αντρας μου με τον αδερφο του εχουν 4 χρονια και ομως ειναι πολυ αγαπημενοι και παντα εκαναν παρεα μεταξυ τους... τιποτα δεν ειναι απολυτο και δεν πιστευω πως υπαρχει ιδανικη διαφορα... ολα παιζουν τον ρολο τους... απο την γραμμη της οικογενειας μεχρι και τον χαρακτηρα του καθε παιδιου που διαμορφωνεται σχεδον απο την κοιλια της μαμας...

[katrina]

Ωραίο το θέμα σου...

Προσωπικά θεωρούσα ότι πρέπει να υπάρχει η απαιτούμενη διαφορά, ώστε το 1ο παιδάκι ν'απολαύσει όλη την προσοχή των γονιών του!

Θεωρώ πλέον ότι σύντομα είναι πολύ καλά, βέβαια αυτό εξαρτάται από τις αντοχές του καθενός! Πάντως και ιατρικά συστήνεται στα 2 χρόνια +9 μήνες η κύηση, δηλαδή 3 χρόνια το πολύ διαφορά! Και από άποψη σωματική και ψυχολογική! Όντως τα παιδάκια θα μεγαλώσουν παρέα αλλά και για τους γονείς είναι καλύτερα, θα ζοριστούν αρχικά αλλά έπειτα θα είναι πολύ καλύτερα!

Επίσης δεν πρέπει να θεωρούμε και πάντοτε δεδομένο ό,τι επιθυμούμε!

Οπότε τίποτα δεν εξαρτάται απόλυτα από εμάς!

[Σισσιώ]

Καλή μου Λέμον λες και ήσουν μεσα στο μυαλό μου!! Σκεφτόμουν να ανοίξω το ίδιο θέμα καιρό τώρα.

Δεν έχει κλείσει η μικρή μου ακόμα τους εννέα μήνες και ήδη ακούω απο το περιβάλλον μου σχόλια τύπου: "άντε, βάλε μπροστα για το δεύτερο τωρα", "μην το καθυστερεις το δεύτερο" και τέτοια. "Για σταθείτε ρε παιδιά! Μαζί θα το μεγαλώσουμε;!" είπα σε κάτι συναδέλφους πριν μια εβδομαδα.

Για μενα δεν έχει και τόσο σημασία η διαφορά μεταξύ αδερφών, όσο το πώς θα μεγαλώσουν για να συμπεριφέρονται σαν αδέρφια.

Απο τη μεριά μου (ίσως το βλέπω και εγωιστικά) σημασία έχει να είναι οι γονείς σε θέση να ανταπεξέρθουν για να μη δημιουργούνται στα παιδιά απωθημένα και συμπλέγματα!

Αν νιώθεις οτι μπορείς να ανταπεξέρθεις στο ρόλο σου, τότε... με τις ευλογίες μου! χιχι πλακίτσα!

[maraki85]

ΕΓΩ ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΝΑ ΣΑΣ ΠΩ ΑΠΟ ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΜΟΥ ΕΜΠΕΙΡΕΙΑ ΑΦΟΥ ΑΚΟΜΑ ΔΕΝ ΕΧΩ ΓΙΝΕΙ ΜΑΝΑ,ΑΛΛΑ ΕΓΩ ΕΧΩ ΜΕ ΤΟΝ ΑΔΕΡΦΟ ΜΟΥ 13 ΜΗΝΕΣ ΔΙΑΦΟΡΑ.ΔΗΜΑΔΗ ΟΤΑΝ Ο ΑΔΕΡΦΟΣ ΜΟΥ ΗΤΑΝ 4 ΜΗΝΩΝ ΕΜΕΙΝΕ ΕΓΚΥΟΣ ΣΕ ΕΜΕΝΑ!!!ΠΟΛΥ ΜΙΚΡΗ Η ΔΙΑΦΟΡΑ.

ΠΙΣΤΕΥΩ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΚΑΛΟ ΓΙΑΤΙ ΞΕΜΠΕΡΔΕΥΕΙΣ ΚΑΙ ΤΑ ΜΕΓΑΛΩΝΕΙΣ ΜΑΖΙ ΣΑΝ ΔΙΔΥΜΑΚΙΑ,ΤΑ ΠΕΡΝΑΣ ΜΙΑ ΚΑΙ ΚΑΛΗ.

ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΛΛΗ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΤΟ ΚΑΝΕΙΣ ΚΑΙ ΠΑΡΑΓΓΕΛΕΙΑ ΤΟ ΠΑΙΔΙ!!!

[Κάσση]

Η λεμον αν δεν κάνω λάθος είναι εγγυος τελικά στο δευτερο παιδάκι....με το καλό ! όλα καλά !αντε και με μια κόρη...

τωρα όσο για το θέμα αυτο κορίτσια μου.πονάει....τουλάχιστον εμένα...

οταν γεννησα τον αγγελουκο ηθελα αμέσως να έκανα δευτερο ....

όλα ανατραπηκαν ομως μολις γυρισα στη δουλειά....η στεναχωρια μου ηταν τόση που δεν ήθελα με τίποτα να σκεφτώ οτι θα το ξανα περάσω αυτο τον τον αποχωρισμό και δευτερη φορά.....!!!!!!

όσο περνάει ο καιρός τόσο απομακρύνεται η σκέψη μου απο την ιδεα δευτερου παιδιού....μου φαίνεται βουνό..δεν ξέρω γιατί...οτι αφηνεις σε αφήνει...καμιά φορά μόνο το μάμυ κάνει δουλειά και παρασύρομαι αλλά αμέσως το ξεχνώ....χαχα~

πάντως αν δε δούλευα θα ειχα βάλει μπρος για δεύτερο εννοείται.....αλλά πάλι θα αναρωτιόμουν πως θα είναι ΠΩΣ ΜΟΙΡΑΖΕΤΑΙ Η ΑΓΑΠΗ???????ΑΠΟΡΩ! Ο Αγγελάκος μου θα πάθαινε κρίση αν η μανούλα δεν ήταν διαθέσιμη (μάλλον εγω θα την πάθαινα την κρίση)! Πάντως καλύτερα κοντά ...να ΄χουν πιο πολλά κοινα στις ηλικίες γιατι μπορεί στον χαρακτηρα να μη ταιριάξουν...

Σκέψεις πολλές......αλλά απο την άλλη είμαι παιδί με 2 αδερφια μόνο του δεν θέλω να το αφησω το παιδί μου...μόνο του..

τεσπα δεν είμαι εγω το θέμα....νομίζω οτι αυτη η διαφορά απο 2-4 χρόνια είναι η καλύτερη...!