Μετάβαση σε περιεχόμενο

Πρωτοχρονιά 🎄🎄🎄και αρχίζει νέα χρονιά 🎉🎉🎉γεμάτη ελπίδα 💝💝💝για φουσκωμένη κοιλίτσα 🤰🏻🤰🏻🤰🏻και πολλά μωράκια αγκαλιά 👩‍🍼👩‍🍼👩‍🍼


Recommended Posts

Δημοσίευση
στις πριν 1 ώρα, ο/η evaa__ είπε:

@afrΕιμαι πολυ συγκινημένη απο την ωρα που ειδα το φύλο. Είχα ζητήσει να έρθουν τα αποτελέσματα και σε μενα και τα ειδα πριν μιλήσω με το γιατρό. Ημουν στην δουλειά και ηρθαν με e mail. Από εκείνη την ωρα τα μάτια μου ειναι υγρά κρατιεμαι να μη κλαψω στη δουλειά.

Κοριτσι μου παρε χρονο με τον εαυτο σου και ξεσπασε με οποιο τροπο νοιωθεις εσυ. Ειναι δυσκολη η στιγμη αυτη και θα δεις πως γρηγορα θα καταφερεις με τη δυναμη π εχεις (γτ σου εδειξε ποση δυναμη εχεις αυτο το γεγονος) να ξαναπροσπαθησεις. Δωσε χρονο στα συναισθηματα σου και στο σωμα σου φυσικα. Κανονισε μια βολτα με τον αντρα σου και οταν νοιωσεις ετοιμη κ παρεις το οκ απο το γιατρο ξαναξεκινας κ πολυ συντομα θα δεις πως το ουρανιο τοξο σου εκει ψηλα θα σου στειλει το μωρακι σου!!  @Παρασκευαιδου ζαιρα μας που εισαι?? Δωσε καμια προβλεψη... @Naty_ μου πως εισαι με το στηθος σου ξεπρηστηκε καθολου??? 

Δημοσίευση
στις πριν 2 λεπτά, ο/η arntalia είπε:

Κοριτσι μου παρε χρονο με τον εαυτο σου και ξεσπασε με οποιο τροπο νοιωθεις εσυ. Ειναι δυσκολη η στιγμη αυτη και θα δεις πως γρηγορα θα καταφερεις με τη δυναμη π εχεις (γτ σου εδειξε ποση δυναμη εχεις αυτο το γεγονος) να ξαναπροσπαθησεις. Δωσε χρονο στα συναισθηματα σου και στο σωμα σου φυσικα. Κανονισε μια βολτα με τον αντρα σου και οταν νοιωσεις ετοιμη κ παρεις το οκ απο το γιατρο ξαναξεκινας κ πολυ συντομα θα δεις πως το ουρανιο τοξο σου εκει ψηλα θα σου στειλει το μωρακι σου!!  @Παρασκευαιδου ζαιρα μας που εισαι?? Δωσε καμια προβλεψη... @Naty_ μου πως εισαι με το στηθος σου ξεπρηστηκε καθολου??? 

οχι τι να ξεπρηστεί, τώρα που είμαι ωορρηξία και οδεύω για ωχρινική φάση πρήζεται κανονικότατα όλο και πιο πολύ 😄 Δεν μπορώ να ασχοληθώ άλλο ουτε με συμπτώματα ούτε με τίποτα. I've had enough! Θα φανεί αν ερθει περίοδος θα ηρεμήσει. Αν δεν έρθει, φαντα΄ζομαι το πρήξιμο εκεί θα παραμείνει! 

Δημοσίευση

@evaioan@afr @Demy93 @Naty_Σας ευχαριστώ πολύ για τις απαντήσεις σας! Τελικά είμαστε πολύ δυνατές αλλα δε το ξέρουμε μέχρι να έρθει η στιγμή που θα το μάθουμε. Θα προχωρήσω και εγω λοιπόν οπως εκαναν τόσες γυναίκες που το πέρασαν. Θα προσπαθήσω ξανα για ενα μωρακι και αν θελει ο Θεός να μου δωσει🙏💔

Δημοσίευση

@annie!κοριτσι μ τ οικονομικό είναι πολυ βασικο. Εχεις δύο γερα παιδακια. Ακόμα κ φυσιολογικα να σ έρθει π το ευχομαι, απο την κυηση ακόμα εχεις ενα σωρό έξοδα σε γιατρούς κτλ. Αν ήταν για το 2ο θα σ έλεγα να σφιχτεις κ θα τα καταφέρετε κ οικονομικά. Τα 2 παιδακια ήδη όμως έχουν αλλα έξοδα από το ένα. Πόσο μάλλον όταν είναι διαφορετικού φύλου κ όλα τ θες ανα σεζόν δίπλα, ρουχα, παπούτσια,κτλ. Μια εξωσωματικη είναι ένα έξτρα κόστος. Λογικό να το υπολογίζει ο άντρας σου. Μακάρι συντομα να ξεκινήσεις να εργάζεσαι κ θα ειναι πιο εύκολο. Και φυσικά μακαρι να σ ρθει ένα μωρακι χωρίς άλλο κόπο! 

@evaa__ κορίτσι μου έχω 2 παιδια στο σπίτι, ενα μωρακι στην κοιλιά και καθε μερα με τρώει το τι θα ήταν εκείνο τ μωρακι που τόσο άδικα εφυγε. Μετανιώνω π μέσα στον πόνο μ δ εβαλα τ γιατρό μ τότε να μάθει. Θα σε βοηθήσει τ να ξέρεις το φύλο. Θα το σκέφτεσαι σαν το αγοράκι σου. Πάντα θα είναι άλλωστε.

Δημοσίευση
στις πριν 2 ώρες, ο/η afr είπε:

Σου εύχομαι να βρεις σύντομα δουλειά κορίτσι μου!! Είναι πολύ σημαντικό όντως το οικονομικό κομμάτι και η δουλειά. Και εννοείται μακάρι να πιάσεις πάλι με την πρώτη, ακόμα και ξανά διδυμακια αν το επιθυμείς! 😅

Σ ευχαριστώ πολύ κορίτσι μου!!! Εύχομαι κ συ πολύ σύντομα να είσαι εγκυουλα!! 

στις πριν 11 λεπτά, ο/η Diwni είπε:

@annie!κοριτσι μ τ οικονομικό είναι πολυ βασικο. Εχεις δύο γερα παιδακια. Ακόμα κ φυσιολογικα να σ έρθει π το ευχομαι, απο την κυηση ακόμα εχεις ενα σωρό έξοδα σε γιατρούς κτλ. Αν ήταν για το 2ο θα σ έλεγα να σφιχτεις κ θα τα καταφέρετε κ οικονομικά. Τα 2 παιδακια ήδη όμως έχουν αλλα έξοδα από το ένα. Πόσο μάλλον όταν είναι διαφορετικού φύλου κ όλα τ θες ανα σεζόν δίπλα, ρουχα, παπούτσια,κτλ. Μια εξωσωματικη είναι ένα έξτρα κόστος. Λογικό να το υπολογίζει ο άντρας σου. Μακάρι συντομα να ξεκινήσεις να εργάζεσαι κ θα ειναι πιο εύκολο. Και φυσικά μακαρι να σ ρθει ένα μωρακι χωρίς άλλο κόπο! 

@evaa__ κορίτσι μου έχω 2 παιδια στο σπίτι, ενα μωρακι στην κοιλιά και καθε μερα με τρώει το τι θα ήταν εκείνο τ μωρακι που τόσο άδικα εφυγε. Μετανιώνω π μέσα στον πόνο μ δ εβαλα τ γιατρό μ τότε να μάθει. Θα σε βοηθήσει τ να ξέρεις το φύλο. Θα το σκέφτεσαι σαν το αγοράκι σου. Πάντα θα είναι άλλωστε.

Ναι κορίτσι μου εννοείται κ γω αυτό σκέφτομαι. Φέτος με μας τους αναπληρωτές έγινε χαμός. Στον κλάδο μου δεν πήραν σχεδόν τίποτα Θεσσαλονίκη.. Του χρόνου θα ανοίξω την ψαλίδα.. Ελπίζω να βρω κάτι σύντομα κ να μπουν όλα σε μια σειρά. Πώς είσαι εσύ;

Δημοσίευση
στις πριν 5 ώρες, ο/η evaa__ είπε:

Μολις με πήρε ο γιατρός μου..ο καρυοτυπος καθαρός..θα κανω το πακέτο θρομβοφιλιας σε 15 μέρες.. Κορίτσια το αγγελούδι μου ηταν αγοράκι 🥹💔

Μια μεγάλη αγκαλιά από εμένα! 

Δημοσίευση
στις πριν 10 ώρες, ο/η annie! είπε:

Αχ κορίτσι μου υπάρχουν άνθρωποι κ άνθρωποι. Το ότι κάποιος έχει τελειώσει την ιατρική δε σημαίνει ότι ξέρει κ τι του γίνεται. Προσωπικά έχω εμβολιαστεί, δε θα κρίνω όμως κάποιον ο οποίος δεν το έχει κάνει. Ολοι κάνουμε τις επιλογές μας. Αλλά σε καμμία περίπτωση δεν πιστεύω πως ευθύνεται το εμβόλιο. Πήγαινε αλλού αγάπη, βρες κάποιον που σου ταιριάζει

Έχω βρει ήδη άλλη γιατρό, αυτή που με είχε αναλάβει στη Θεσσαλονίκη για να προσπαθούσαμε και για vbac. Όταν μένεις σε νησί όμως οι επιλογές είναι περιορισμένες.. σκέψου ότι στο δημόσιο νοσοκομείο έχει δύο γυναικολόγους που ο ένας δεν ασχολείται καθόλου, κάθεται στο γραφείο του και δεν κάνει ούτε υπερήχους και ο άλλος που πήγαινα εγώ για παρακολούθηση αλλά ο άνθρωπος είναι σαικο. Έχει δύο εξωτερικούς ιδιωτικούς γιατρούς που έρχονται στο νησί ανά δύο εβδομάδες... 

Δημοσίευση

@annie! δεν περνάω κ πολύ καλά σ αυτή την εγκυμοσύνη. Τα απογεύματα νιωθω αρρωστη. Κλείνω τον 5ο τηβ άλλη βδομάδα και έχω αναγουλες κ εμετους ακόμα. Νιώθω βαρυ τ στομαχι μου κ σέρνομαι. Τα πρωινά είμαι τέλεια. Απο τις 4 5 κ μετά περιμενω απλά να περάσουν οι ώρες. Αλλα ενταξει τι να κάνουμε? Υπομονη

Δημοσίευση
στις πριν 47 λεπτά, ο/η Diwni είπε:

@annie! δεν περνάω κ πολύ καλά σ αυτή την εγκυμοσύνη. Τα απογεύματα νιωθω αρρωστη. Κλείνω τον 5ο τηβ άλλη βδομάδα και έχω αναγουλες κ εμετους ακόμα. Νιώθω βαρυ τ στομαχι μου κ σέρνομαι. Τα πρωινά είμαι τέλεια. Απο τις 4 5 κ μετά περιμενω απλά να περάσουν οι ώρες. Αλλα ενταξει τι να κάνουμε? Υπομονη

Υπομονή κοριτσάκι μου, ελπίζω να υποχωρήσουν τα συμπτώματα. Ο γιατρός τι λέει ;

Δημοσίευση
στις πριν 7 ώρες, ο/η evaa__ είπε:

Μολις με πήρε ο γιατρός μου..ο καρυοτυπος καθαρός..θα κανω το πακέτο θρομβοφιλιας σε 15 μέρες.. Κορίτσια το αγγελούδι μου ηταν αγοράκι 🥹💔

😭😭😭😭 Αχ κορίτσι μου!!!

Πόσο λυπάμαι!

Εγώ αν και δεν έκανα καρυότυπο....ξέρω ότι το τελευταίο που άκουσα καρδούλα ήταν αγοράκι....το ένιωθα!

Δημοσίευση

Αχ βρε κορίτσια εγώ μιλάω τόσο συχνά στα μωράκια που έχω χάσει... Τους λέω ότι τα αγαπάω πολύ και κλείνω τα μάτια και τα φαντάζομαι σε ένα υπέροχο μέρος να παίζουν και να γελάνε... Τα παρακαλάω να προσέχουν την αδερφούλα τους εδώ στη γη, και να βοηθήσουν και το μικρουλικο αδερφάκι τους που είναι στην κοιλίτσα. Δεν μπορώ να τα ξεχάσω ούτε μια μέρα.

Σκεφτόμουν τόσες μέρες γιατί έκλαψα στον τελευταίο υπέρηχο, ενώ δεν έχω κλάψει ποτέ ξανά σε κανένα μωρό. Και συνειδητοποίησα ότι αυτές τις μέρες που έκανα τον υπέρηχο θα γεννούσα το τελευταίο μωράκι. Και ήταν πολύ κοντά στην εβδομάδα που χάθηκε και εκείνο τον Ιούνιο. Η εικόνα του υπερήχου ήταν ακριβώς ίδια. Μόνο που εκείνο δεν κουνιόταν. Ήταν σαν να είχε κουρνιάσει... Μια εικόνα που με έχει στιγματίσει. Και βλέποντας σχεδόν την ίδια εικόνα αλλά με ένα μωρό που κουναγε χέρια και πόδια τόσο ζωηρά, ήταν σαν ένα αόρατο χερι να μου χάιδεψε εκείνη την πληγή που αιμορραγεί ακόμα. Αυθόρμητα, γέμισαν τα μάτια μου δάκρυα χαράς...

27 του μήνα έκλεισα αυχενικη τελικά. Τα συμπτώματα είναι ακόμα εδώ, με εμετούς που και που και πολλή ναυτία, εξάντληση και υπνηλία. Σε συνδιασμό με το μικρό μου τερατακι που δεν κοιμάται καλά τις νύχτες έχω γονατίσει κυριολεκτικά. Αλλά κάνω υπομονή, σφίγγω τα δόντια και απλά ελπίζω να έχουμε καλή κατάληξη..

Συγγνώμη για την πολυλογια αλλά μόνο εδώ εκφράζω τις σκέψεις μου και τα συναισθήματα μου...

Δημοσίευση
στις πριν 14 λεπτά, ο/η Elli13 είπε:

Αχ βρε κορίτσια εγώ μιλάω τόσο συχνά στα μωράκια που έχω χάσει... Τους λέω ότι τα αγαπάω πολύ και κλείνω τα μάτια και τα φαντάζομαι σε ένα υπέροχο μέρος να παίζουν και να γελάνε... Τα παρακαλάω να προσέχουν την αδερφούλα τους εδώ στη γη, και να βοηθήσουν και το μικρουλικο αδερφάκι τους που είναι στην κοιλίτσα. Δεν μπορώ να τα ξεχάσω ούτε μια μέρα.

Σκεφτόμουν τόσες μέρες γιατί έκλαψα στον τελευταίο υπέρηχο, ενώ δεν έχω κλάψει ποτέ ξανά σε κανένα μωρό. Και συνειδητοποίησα ότι αυτές τις μέρες που έκανα τον υπέρηχο θα γεννούσα το τελευταίο μωράκι. Και ήταν πολύ κοντά στην εβδομάδα που χάθηκε και εκείνο τον Ιούνιο. Η εικόνα του υπερήχου ήταν ακριβώς ίδια. Μόνο που εκείνο δεν κουνιόταν. Ήταν σαν να είχε κουρνιάσει... Μια εικόνα που με έχει στιγματίσει. Και βλέποντας σχεδόν την ίδια εικόνα αλλά με ένα μωρό που κουναγε χέρια και πόδια τόσο ζωηρά, ήταν σαν ένα αόρατο χερι να μου χάιδεψε εκείνη την πληγή που αιμορραγεί ακόμα. Αυθόρμητα, γέμισαν τα μάτια μου δάκρυα χαράς...

27 του μήνα έκλεισα αυχενικη τελικά. Τα συμπτώματα είναι ακόμα εδώ, με εμετούς που και που και πολλή ναυτία, εξάντληση και υπνηλία. Σε συνδιασμό με το μικρό μου τερατακι που δεν κοιμάται καλά τις νύχτες έχω γονατίσει κυριολεκτικά. Αλλά κάνω υπομονή, σφίγγω τα δόντια και απλά ελπίζω να έχουμε καλή κατάληξη..

Συγγνώμη για την πολυλογια αλλά μόνο εδώ εκφράζω τις σκέψεις μου και τα συναισθήματα μου...

Και είναι όμορφες γλυκοπικρες σκέψεις που σου αγγίζουν την ψυχή. Καλή δύναμη κορίτσι μου. Αχ βρε κορίτσια είστε το αποκούμπι μου πολλές φορές αυτά τα χρόνια εδώ. Δεν ξέρω γιατί πλέον μετά από δύο μικρά παιδιά αλλά αναζητώ συχνά την παρέα σας, τη χαρά σας και νοσταλγώ τα δικά μου. 

Δημοσίευση
στις πριν 1 ώρα, ο/η Elli13 είπε:

Αχ βρε κορίτσια εγώ μιλάω τόσο συχνά στα μωράκια που έχω χάσει... Τους λέω ότι τα αγαπάω πολύ και κλείνω τα μάτια και τα φαντάζομαι σε ένα υπέροχο μέρος να παίζουν και να γελάνε... Τα παρακαλάω να προσέχουν την αδερφούλα τους εδώ στη γη, και να βοηθήσουν και το μικρουλικο αδερφάκι τους που είναι στην κοιλίτσα. Δεν μπορώ να τα ξεχάσω ούτε μια μέρα.

Σκεφτόμουν τόσες μέρες γιατί έκλαψα στον τελευταίο υπέρηχο, ενώ δεν έχω κλάψει ποτέ ξανά σε κανένα μωρό. Και συνειδητοποίησα ότι αυτές τις μέρες που έκανα τον υπέρηχο θα γεννούσα το τελευταίο μωράκι. Και ήταν πολύ κοντά στην εβδομάδα που χάθηκε και εκείνο τον Ιούνιο. Η εικόνα του υπερήχου ήταν ακριβώς ίδια. Μόνο που εκείνο δεν κουνιόταν. Ήταν σαν να είχε κουρνιάσει... Μια εικόνα που με έχει στιγματίσει. Και βλέποντας σχεδόν την ίδια εικόνα αλλά με ένα μωρό που κουναγε χέρια και πόδια τόσο ζωηρά, ήταν σαν ένα αόρατο χερι να μου χάιδεψε εκείνη την πληγή που αιμορραγεί ακόμα. Αυθόρμητα, γέμισαν τα μάτια μου δάκρυα χαράς...

27 του μήνα έκλεισα αυχενικη τελικά. Τα συμπτώματα είναι ακόμα εδώ, με εμετούς που και που και πολλή ναυτία, εξάντληση και υπνηλία. Σε συνδιασμό με το μικρό μου τερατακι που δεν κοιμάται καλά τις νύχτες έχω γονατίσει κυριολεκτικά. Αλλά κάνω υπομονή, σφίγγω τα δόντια και απλά ελπίζω να έχουμε καλή κατάληξη..

Συγγνώμη για την πολυλογια αλλά μόνο εδώ εκφράζω τις σκέψεις μου και τα συναισθήματα μου...

Αχ @Elli13 μου ποσο συμπασχω…

Ουτε εγω θα ξεχασω ποτε αυτη την εικονα που αντικρυσαμε στις 9 εβδομάδες, μολις ειδα το εμβρυο ακουνητο με τα χερακια και τα ποδαράκια αν και τοσο μικρουλι, ηξερα πως κατι δεν παει καλα. Πολλες φορες μου ερχεται αυτη η εικονα και στεναχωριέμαι πολυ..

Για εμενα εχουν περασει 2 μηνες απο την αποξεση, πανω στο μηνα μου ηρθε περιοδος αλλα εβγαλα και μια κυστη 5 εκατοστων στην αριστερη ωοθηκη οποτε περασα τα Χριστουγεννα με αυτο και ευτυχως ειδαμε πως τελικα απορροφηθηκε πριν λιγες μερες. Η χοριακη μου επισης δεν επεφτε με τιποτα μετα την αποξεση, επεσε μετα απο 7 εβδομάδες.. Και με τουτα και με κεινα δεν εχω καμια απολυτως διαθεση να προσπαθήσω ξανα. Εχω μιλησει πολυ με φιλους, γνωστους, με τον ψυχολόγο μου κτλ. αλλα πλεον νιωθω πως ολα αυτα ειναι ενα μεγαλο κεφαλαιο που εκλεισε και δεν ξερω ποτε και αν θα βρω το κουράγιο να το ανοιξω ξανα. 

 

 

Δημοσίευση
στις πριν 10 ώρες, ο/η Elli13 είπε:

Αχ βρε κορίτσια εγώ μιλάω τόσο συχνά στα μωράκια που έχω χάσει... Τους λέω ότι τα αγαπάω πολύ και κλείνω τα μάτια και τα φαντάζομαι σε ένα υπέροχο μέρος να παίζουν και να γελάνε... Τα παρακαλάω να προσέχουν την αδερφούλα τους εδώ στη γη, και να βοηθήσουν και το μικρουλικο αδερφάκι τους που είναι στην κοιλίτσα. Δεν μπορώ να τα ξεχάσω ούτε μια μέρα.

Σκεφτόμουν τόσες μέρες γιατί έκλαψα στον τελευταίο υπέρηχο, ενώ δεν έχω κλάψει ποτέ ξανά σε κανένα μωρό. Και συνειδητοποίησα ότι αυτές τις μέρες που έκανα τον υπέρηχο θα γεννούσα το τελευταίο μωράκι. Και ήταν πολύ κοντά στην εβδομάδα που χάθηκε και εκείνο τον Ιούνιο. Η εικόνα του υπερήχου ήταν ακριβώς ίδια. Μόνο που εκείνο δεν κουνιόταν. Ήταν σαν να είχε κουρνιάσει... Μια εικόνα που με έχει στιγματίσει. Και βλέποντας σχεδόν την ίδια εικόνα αλλά με ένα μωρό που κουναγε χέρια και πόδια τόσο ζωηρά, ήταν σαν ένα αόρατο χερι να μου χάιδεψε εκείνη την πληγή που αιμορραγεί ακόμα. Αυθόρμητα, γέμισαν τα μάτια μου δάκρυα χαράς...

27 του μήνα έκλεισα αυχενικη τελικά. Τα συμπτώματα είναι ακόμα εδώ, με εμετούς που και που και πολλή ναυτία, εξάντληση και υπνηλία. Σε συνδιασμό με το μικρό μου τερατακι που δεν κοιμάται καλά τις νύχτες έχω γονατίσει κυριολεκτικά. Αλλά κάνω υπομονή, σφίγγω τα δόντια και απλά ελπίζω να έχουμε καλή κατάληξη..

Συγγνώμη για την πολυλογια αλλά μόνο εδώ εκφράζω τις σκέψεις μου και τα συναισθήματα μου...

 

στις πριν 8 ώρες, ο/η Sofi1987 είπε:

Αχ @Elli13 μου ποσο συμπασχω…

Ουτε εγω θα ξεχασω ποτε αυτη την εικονα που αντικρυσαμε στις 9 εβδομάδες, μολις ειδα το εμβρυο ακουνητο με τα χερακια και τα ποδαράκια αν και τοσο μικρουλι, ηξερα πως κατι δεν παει καλα. Πολλες φορες μου ερχεται αυτη η εικονα και στεναχωριέμαι πολυ..

Για εμενα εχουν περασει 2 μηνες απο την αποξεση, πανω στο μηνα μου ηρθε περιοδος αλλα εβγαλα και μια κυστη 5 εκατοστων στην αριστερη ωοθηκη οποτε περασα τα Χριστουγεννα με αυτο και ευτυχως ειδαμε πως τελικα απορροφηθηκε πριν λιγες μερες. Η χοριακη μου επισης δεν επεφτε με τιποτα μετα την αποξεση, επεσε μετα απο 7 εβδομάδες.. Και με τουτα και με κεινα δεν εχω καμια απολυτως διαθεση να προσπαθήσω ξανα. Εχω μιλησει πολυ με φιλους, γνωστους, με τον ψυχολόγο μου κτλ. αλλα πλεον νιωθω πως ολα αυτα ειναι ενα μεγαλο κεφαλαιο που εκλεισε και δεν ξερω ποτε και αν θα βρω το κουράγιο να το ανοιξω ξανα. 

 

 

Με κάνατε να πλαντάξω πρωί πρωί 😭😭 Ακόμη κ μετά από τόσο καιρό ξέρετε πόσες φορές κοιτάω τους υπερήχους κ φαντάζομαι πως θα ήταν, σε ποιον θα έμοιαζε κ με πιάνει το παράπονο... Αυτό το σφίξιμο νομίζω δεν θα φύγει ποτέ 💔

Κ είστε η μόνη μου παρέα σε όλο αυτό, οι μόνες που μπορώ να εκφραστώ ελεύθερα κ να με καταλάβετε κ ειλικρινά σας ευχαριστώ γι αυτό 🥰

Δημοσίευση
στις πριν 10 ώρες, ο/η Elli13 είπε:

Αχ βρε κορίτσια εγώ μιλάω τόσο συχνά στα μωράκια που έχω χάσει... Τους λέω ότι τα αγαπάω πολύ και κλείνω τα μάτια και τα φαντάζομαι σε ένα υπέροχο μέρος να παίζουν και να γελάνε... Τα παρακαλάω να προσέχουν την αδερφούλα τους εδώ στη γη, και να βοηθήσουν και το μικρουλικο αδερφάκι τους που είναι στην κοιλίτσα. Δεν μπορώ να τα ξεχάσω ούτε μια μέρα.

Σκεφτόμουν τόσες μέρες γιατί έκλαψα στον τελευταίο υπέρηχο, ενώ δεν έχω κλάψει ποτέ ξανά σε κανένα μωρό. Και συνειδητοποίησα ότι αυτές τις μέρες που έκανα τον υπέρηχο θα γεννούσα το τελευταίο μωράκι. Και ήταν πολύ κοντά στην εβδομάδα που χάθηκε και εκείνο τον Ιούνιο. Η εικόνα του υπερήχου ήταν ακριβώς ίδια. Μόνο που εκείνο δεν κουνιόταν. Ήταν σαν να είχε κουρνιάσει... Μια εικόνα που με έχει στιγματίσει. Και βλέποντας σχεδόν την ίδια εικόνα αλλά με ένα μωρό που κουναγε χέρια και πόδια τόσο ζωηρά, ήταν σαν ένα αόρατο χερι να μου χάιδεψε εκείνη την πληγή που αιμορραγεί ακόμα. Αυθόρμητα, γέμισαν τα μάτια μου δάκρυα χαράς...

27 του μήνα έκλεισα αυχενικη τελικά. Τα συμπτώματα είναι ακόμα εδώ, με εμετούς που και που και πολλή ναυτία, εξάντληση και υπνηλία. Σε συνδιασμό με το μικρό μου τερατακι που δεν κοιμάται καλά τις νύχτες έχω γονατίσει κυριολεκτικά. Αλλά κάνω υπομονή, σφίγγω τα δόντια και απλά ελπίζω να έχουμε καλή κατάληξη..

Συγγνώμη για την πολυλογια αλλά μόνο εδώ εκφράζω τις σκέψεις μου και τα συναισθήματα μου...

Στο είχα πει ότι θα πάει καλά αυτή η εγκυμοσύνη...το είχα σαν διαίσθηση...και επίσης λέω ότι θα είναι αγοράκι 😁😁😁 να μου πεις αν πέσω μέσα 🥰🥰 με το καλό η αυχενική!!!

Δημοσίευση

Οσο εχω μπει στη δουλειά και έρχεται μια κοπέλα με το νεογέννητο μωράκι της..και ειναι η πρώτη φορά που που είδα μωράκι και ηθελα να κλαψω τόσο πολύ. Με ρώτησε αν έχω παιδιά..λεω οχι ακόμη και άπλα εφυγα απο το χωρο. Εται και την μερα της αποξεσης αρχισαν να φεύγουν τα δάκρυα πριν μπει η αναισθησία και ακουσα την μαια να λέει "Μην κλαις κοπελα μου ποσα παιδιά εχεις στο σπίτι να σε περιμένουν;". Αχ Θεε μου. 

Δημοσίευση

Ποιος το λέει αυτό σε γυναίκα που έχει μπει για απόξεση;; Αν είναι δυνατόν! Μπορεί να έχεις δέκα μπορεί να μην έχεις κανένα, θα μας πει αυτή πως θα αισθανόμαστε; Καμιά ευαισθησία.

Η κολλητή μου έκανε απόξεση προπερσι στην πρώτη της εγκυμοσύνη και πριν μπει μέσα έκλαιγε με αναφιλητα στην αγκαλια μου και περνάει ο γυναικολόγος της και της λέει "δεν αξίζει να κλαίς, αυτό το έμβρυο ήταν βλαμμένο, θα κάνεις άλλο καλο". Νομίζω εκείνη τη στιγμή ότι ανατριχιασε κάθε τρίχα στο σώμα μου, ένιωσα τρομερή ετεροντροπη και έγινα έξαλλη, του είπα αν είναι δυνατόν πώς μιλάτε έτσι, η κοπέλα υποφέρει, έκανε μεταβολή και δεν καταδεχτηκε ούτε να απαντησει. Έκανε την απόξεση και φυσικά δεν τον ξαναείδε ποτέ. Τώρα έχει ένα υπέροχο αγοράκι 💙

Δημοσίευση
στις πριν 1 ώρα, ο/η evaa__ είπε:

Οσο εχω μπει στη δουλειά και έρχεται μια κοπέλα με το νεογέννητο μωράκι της..και ειναι η πρώτη φορά που που είδα μωράκι και ηθελα να κλαψω τόσο πολύ. Με ρώτησε αν έχω παιδιά..λεω οχι ακόμη και άπλα εφυγα απο το χωρο. Εται και την μερα της αποξεσης αρχισαν να φεύγουν τα δάκρυα πριν μπει η αναισθησία και ακουσα την μαια να λέει "Μην κλαις κοπελα μου ποσα παιδιά εχεις στο σπίτι να σε περιμένουν;". Αχ Θεε μου. 

 

στις πριν 8 λεπτά, ο/η Zelda είπε:

Ποιος το λέει αυτό σε γυναίκα που έχει μπει για απόξεση;; Αν είναι δυνατόν! Μπορεί να έχεις δέκα μπορεί να μην έχεις κανένα, θα μας πει αυτή πως θα αισθανόμαστε; Καμιά ευαισθησία.

Η κολλητή μου έκανε απόξεση προπερσι στην πρώτη της εγκυμοσύνη και πριν μπει μέσα έκλαιγε με αναφιλητα στην αγκαλια μου και περνάει ο γυναικολόγος της και της λέει "δεν αξίζει να κλαίς, αυτό το έμβρυο ήταν βλαμμένο, θα κάνεις άλλο καλο". Νομίζω εκείνη τη στιγμή ότι ανατριχιασε κάθε τρίχα στο σώμα μου, ένιωσα τρομερή ετεροντροπη και έγινα έξαλλη, του είπα αν είναι δυνατόν πώς μιλάτε έτσι, η κοπέλα υποφέρει, έκανε μεταβολή και δεν καταδεχτηκε ούτε να απαντησει. Έκανε την απόξεση και φυσικά δεν τον ξαναείδε ποτέ. Τώρα έχει ένα υπέροχο αγοράκι 💙

Είναι λυπηρό που ο κόσμος δεν έχει ενσυναίσθηση και λίγοι είναι εκείνοι που σκέφτονται τι να πουν πως να το πουν πότε να το πουν και ποτέ μα σωπάσουν. 

 

Συμμετοχή στη συζήτηση

Μπορείτε να γράψετε τώρα το μήνυμά σας και να εγγραφείτε μετά. Αν έχετε ήδη λογαριασμό, συνδεθείτε τώρα για να δημοσιεύσετε το μήνυμα με το ψευδώνυμό σας.
Note: Your post will require moderator approval before it will be visible.

Guest
Απαντήστε σε αυτή τη συζήτηση...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.


  • Απαντήσεις

    • Ναι είδες.. κ εγώ ως τώρα δεν είχα παράπονο! είναι λιγο παρεξηγημένα τα δημόσια δε ξέρω γιατί.. εμένα και το φαγητό μ' άρεσε τίποτα δεν άφηνα.. και το προσωπικό και όλα.. Και το τμήμα μαιευτικής τα έχουν κάνει προσεγμένα τώρα δεν είναι όπως παλιά... ανακαινισμένα είναι.. και αν είναι δίκλινο ή τρίκλινο το δωμάτιο δε με ένοιαζε ο καθένας κοιτάζει τη δουλειά του εγώ το μωρό κοίταζα και όχι τη διπλανή μου.. Αλλά όπως και να χει δίνω περισσό΄τερο βαρύτητα στην ασφάλεια που στη δική μας περίπτωση είναι το πιο σημαντικό.
    • Εύχομαι να τα καταφέρετε σύντομα! Εμείς κάναμε αρκετές εξετάσεις, όλα βγαίνανε μια χαρά (εκτός από την προλακτίνη που τη φτιάξαμε) και κανένα αποτέλεσμα. Μετά αποφασίσαμε ότι για την ώρα δεν θέλαμε να προχωρήσουμε σε υποβοηθούμενη αναπαραγωγή και απλά κάναμε τις προσπάθειες. Ήρθε μετά από πολύυυ καιρό. Να φανταστείς ότι επειδή δεν το περίμενα αλλά και από το τραύμα που μου άφησε όλη αυτή η προσπάθεια χωρίς αποτέλεσμα, συνέχεια φρενάρω τη χαρά μου λέγοντας ''αποκλείεται να τελείωσε η δοκιμασία, κάτι θα άλλο θα γίνει τώρα''.  Αλήθεια εύχομαι κορίτσια να σας έρθει σύντομα ❤️
    • Είναι λυπηρό που ο κόσμος δεν έχει ενσυναίσθηση και λίγοι είναι εκείνοι που σκέφτονται τι να πουν πως να το πουν πότε να το πουν και ποτέ μα σωπάσουν.   
    • Ποιος το λέει αυτό σε γυναίκα που έχει μπει για απόξεση;; Αν είναι δυνατόν! Μπορεί να έχεις δέκα μπορεί να μην έχεις κανένα, θα μας πει αυτή πως θα αισθανόμαστε; Καμιά ευαισθησία. Η κολλητή μου έκανε απόξεση προπερσι στην πρώτη της εγκυμοσύνη και πριν μπει μέσα έκλαιγε με αναφιλητα στην αγκαλια μου και περνάει ο γυναικολόγος της και της λέει "δεν αξίζει να κλαίς, αυτό το έμβρυο ήταν βλαμμένο, θα κάνεις άλλο καλο". Νομίζω εκείνη τη στιγμή ότι ανατριχιασε κάθε τρίχα στο σώμα μου, ένιωσα τρομερή ετεροντροπη και έγινα έξαλλη, του είπα αν είναι δυνατόν πώς μιλάτε έτσι, η κοπέλα υποφέρει, έκανε μεταβολή και δεν καταδεχτηκε ούτε να απαντησει. Έκανε την απόξεση και φυσικά δεν τον ξαναείδε ποτέ. Τώρα έχει ένα υπέροχο αγοράκι 💙
    • Ναι ναι χωρίς! Αλλά όπως τα λες, δεν ηταν κάτι το τραγικό, όπως το φανταζομουν πριν το ζήσω. Δηλαδή και τώρα αν δεν γίνεται δεν έχω πρόβλημα! Ναι είναι δημόσια και τα 2, αλλά ο γιατρός μου παρότι ιδιωτης, είναι καθηγητής και συνεργάζεται και με δημόσιο! Βέβαια με το αζημιωτο όπως καταλαβαίνεις. Φυσικά το κόστος δεν πλησιάζει σε καμία περίπτωση ούτε τα μισά του ιδιωτικού, αλλά δεν Μ αρέσει η έννοια της ταρίφας,  για αυτό και το σκεφτόμουν χτες. Εν πάσει περιπτώσει κι εγώ για το δημόσιο που είχα γεννήσει μόνο τα καλύτερα έχω να πω! Ένιωσα απόλυτη ασφάλεια και είχα μια πολύ όμορφη εμπειρία τοκετού!  
  • Νέες συζητήσεις

×
×
  • Προσθήκη...