Αναφορά

Ευχαριστώ πολύ! Σήμερα ξύπνησα πολύ χάλια ψυχολογικά…δεν μπορώ να λειτουργήσω και είμαι στην δουλειά, ενώ το μόνο που θα ήθελα είναι να είμαι με την μικρή μου και να χαλαρώσω. Τέλος πάντων, όλα για κάποιο λόγο γίνονται και προχωράμε. 😊

@ditaki @Rena92 κορίτσια μου εύχομαι όλα να πάνε καλά! 

Γλυκιά μου, σου γράφω γιατί καταλαβαίνω ότι είσαι πολύ πιεσμένη. Θέλω να σου πω πως όλο αυτό που περνάς και αισθάνεσαι είναι απολύτως φυσιολογικό και το ζουν πάρα πολλές γυναίκες, δεν είσαι η μόνη. Είναι μια φάση και θα περάσει.   Μην καταπιέζεσαι από τα υποτίθεται μοντέρνα"εγχειρίδια μητρότητας" που μας έχουν πλέον κατακλύσει αλλά στην πραγματικότητα έχουν μεγάλες δόσεις νεο- συντηρισμου. "Πρέπει οπωσδήποτε να θηλασεις και μάλιστα όσο περισσότερο μπορείς- έχω ακούσει ακραίες περιπτώσεις- να γεννήσεις παση θυσία με φυσιολογικό τοκετό κλπ κλπ".   Μια νέα μανούλα έχει τόσο πολλά να ρυθμίσει μεσα της και στις σχέσεις με τους άλλους, και μονο ενοχές δεν της αξίζουν. Το αν είσαι καλή μαμά δεν εξαρτάται από το αν θηλασες. Ούτε εγώ θήλασα, γιατί απλούστατα δεν είχα γάλα - προς διάψευση όσων επιμένουν πως όλες έχουμε γάλα αλλά δεν προσπαθούμε  πολύ ή δεν το κάνουμε σωστά κλπ- κι όμως απλούστατα δεν είχα γάλα. Και τα παιδάκια μου είναι μια χαρά. Επίσης, ακόμη και στην περίπτωση που είχα γάλα αλλά δεν ήθελα να θηλάσω γιατί οι ψυχικές και σωματικές μου δυνάμεις δεν μου το επέτρεπαν, πάλι δικαίωμά μου θα ήταν, κανένας άλλος δεν έχει λόγο σε αυτό. Στη θέση σου θα χαίρουν να ηρεμεί το μωρό με τον μπαμπά του, για να πάρεις μια ανάσα. Να κάνεις ένα μπάνιο, να βγαίνεις έξω για μια βόλτα με τα πόδια ακόμη κι αν αισθάνεσαι ότι δεν θες, αυτό είναι πολύ σημαντικό. Και τέλος, το μωρό καταλαβαίνει τα συναισθήματά μας. Μην αγχώνεσαι, ηρέμησε και σιγά σιγά θα του μεταφέρεις την ηρεμία - εφόσον φυσικά δεν κλαίει λόγω κολικών, πείνας κλπ   Αν αυτό που αισθάνεσαι επιμένει, θα σε βοηθούσε να το συζητούσες και με έναν ειδικό.

Κοριτσάκι μου αρχικά να ξέρεις ότι πολλές γυναίκες τον πρώτο καιρό έχουν τέτοια συναισθήματα, να ξέρεις ότι δεν είσαι η μόνη. Υπάρχει κι ένα θέμα που έχει ανοίξει εδώ πριν λίγο καιρό, λέγεται "Επιλοχειος θλίψη" και έχουν γράψει πολλά κορίτσια τις ιστορίες τους για τα συναισθήματα τους κ τις δυσκολίες τους μετά τη γέννα. Τα μωράκια αντιλαμβάνονται πάρα πολύ την ψυχολογική μας κατάσταση, τα νεύρα μας, την αναστάτωση, το άγχος και δημιουργείται έτσι κ σ αυτά ένας εκνευρισμός. Το ότι μπορεί το μωράκι σου να μην ηρεμεί τόσο με εσένα, μπορεί να οφείλεται στη δική σου κατάσταση και ότι δεν έχεις το κουράγιο αυτή τη στιγμή. Δε δείχνει καμία προτίμηση να είσαι σίγουρη! Και εδώ θα είμαστε σε λίγο καιρό να μας λες ότι το μωράκι σου δεν ξεκολλάει από πάνω σου 😋 Βγαίνεις καθόλου έξω απ' όταν γεννησες; Έστω να περπατήσεις και να μιλήσεις λίγο με κάποια παρέα, τον άντρα σου, μια φίλη, κάποιον συγγενή, οποιονδήποτε..

Τι να πω κορίτσι μου... υπομονή και θα δείξει! Εύχομαι το καλύτερο!!! 🤎