Πρωτοχρονιά 🎄🎄🎄και αρχίζει νέα χρονιά 🎉🎉🎉γεμάτη ελπίδα 💝💝💝για φουσκωμένη κοιλίτσα 🤰🏻🤰🏻🤰🏻και πολλά μωράκια αγκαλιά 👩‍🍼👩‍🍼👩‍🍼

[melitiniღ]

Κορίτσια καλημέρα!

Ερώτηση αν κάποια γνωρίζει. Σήμερα το πρωί ξεκίνησα τις ενέσεις προγεστερόνης prolutex και έχω πόνο στο σημείο της ένεσης. Όχι εσωτερικά της κοιλίας ευτυχώς, αλλά στον υποδόριο ιστό. Έχει συμβεί σε κάποια; Είναι το φάρμακο έτσι ή παίζει να έκανα κάτι λάθος;

[marinamanoulitsa]

στις πριν 3 ώρες, ο/η Zelda είπε:

Καλημέρα και σε όλα τα κορίτσια εύχομαι υγεία και όμορφες στιγμές με τους αγαπημένους σας!

Εμείς είχαμε πει εδώ και καιρό ότι με το νέο έτος θα βάλουμε μπρος για ένα δεύτερο μωράκι αλλά δε νιώθω έτοιμη... Το μωρό μου είναι 8 μηνών, θηλάζει ακόμα και αισθάνομαι ότι είναι ακόμα πολύ μωράκι, θέλω να μπορώ να του αφιερώνω ολο μου το χρόνο και την προσοχή, να τον παίρνω αγκαλιά και να τον πετάω στον αέρα να γελάει με την ψυχή του, νιώθω πως μια εγκυμοσύνη τώρα θα μου "κλέψει" από το χρόνο μου μαζί του. Από την άλλη σκέφτομαι ότι είμαι 33 ηδη και επιπλέον θα ήθελα τα παιδάκια μας να έχουν μικρή διαφορά ηλικίας. Επίσης θέλω σίγουρα και άλλο παιδάκι αλλά δεν ξέρω αν θέλω ακόμα... Είμαι λίγο μπερδεμένη, μήπως το υπεραναλυω; Διάβασα και την ιστορία της ditaki, (παρεπιπτόντως με το καλό κορίτσι μου!!) και από τη μια είπα με ένα σμπαρο όλα τα τρυγόνια και προφανώς θα το λατρέψω εξίσου από το πρώτο θετικό τεστ ακόμα, από την άλλη θέλω λίγο ακόμα χρόνο με τον μπέμπη μου... Περνάει γρήγορα ο καιρός και νιώθω πως δεν έχω προσαρμοστεί ακόμα στις αλλαγές καλά καλά ώστε να είμαι έτοιμη να προσαρμοστώ ξανα σε νέες...

Είναι πολύ προσωπικό θέμα το ξέρω αλλά αν κάποια κοπέλα έχει κάποια συμβουλή από εμπειρία, ευπρόσδεκτη!

Σε καταλαβαίνω πλήρως γιατί εμένα αυτό συνέβη μετά τα δύο μου παιδιά...είχα κουραστεί τόσο πολύ που ναι μεν ήθελα τρίτο παιδάκι αλλά ΔΕΝ άντεχα.... Και είπα θα το αφήσω για αργότερα....που ακόμα παλεύω να το αποκτήσω....γιατί ήρθαν παλινδρομες αλλά να σου πω και κάτι...δεν το μετανιώνω.. Μπορεί τότε να ερχόταν πιο εύκολα γιατί θα ήταν κοντά με τις γέννες μου που είσαι πιο ανοιχτή όπως λένε.. αλλά αλήθεια δεν είχα αντοχές..

Και όταν αποφασίζεις να κάνεις ένα μωρό.. πρέπει να είσαι έτοιμη για αυτό...αν έρθει ας πούμε επιτέλους το τρίτο τώρα θα το λατρέψω με όλη μου την καρδιά όπως έκανα και στα δύο μου παιδάκια....

[Zelda]

Σας ευχαριστώ για τις απαντήσεις σας. Οποτε και να έρθει θα το αγαπήσω από την πρώτη στιγμή φυσικά αλλά νομίζω πως θα περιμένω λίγο ακόμα γιατί θέλω να νιώσω ότι το περιμένω και το λαχταρώ όσο το πρώτο. Το πρώτο το ήθελα με όλη μου την καρδιά και ήρθε εύκολα ευτυχώς, μακάρι να συμβεί το ίδιο ξανά όταν έρθει η ώρα ❤️

[marinaP]

στις πριν 1 ώρα, ο/η melitiniღ είπε:

Κορίτσια καλημέρα!

Ερώτηση αν κάποια γνωρίζει. Σήμερα το πρωί ξεκίνησα τις ενέσεις προγεστερόνης prolutex και έχω πόνο στο σημείο της ένεσης. Όχι εσωτερικά της κοιλίας ευτυχώς, αλλά στον υποδόριο ιστό. Έχει συμβεί σε κάποια; Είναι το φάρμακο έτσι ή παίζει να έκανα κάτι λάθος;

Καλησπέρα κορίτσι μου. Ναι αυτές οι ενέσεις έτσι είναι. Είναι αναλόγως και την κοπέλα, δεν το νιώθουν όλες. Εγώ είχα τετοιο πόνο μετά από την ένεση. Μην ανησυχείς ☺️

[Σοφία21]

Ερώτηση όποια κοπέλα έχει πάρει αντιβίωση flagyl..

Είχατε κάποιες ανεπιθυμητες ενέργειες.; 

[flowerv]

στις πριν 7 λεπτά, ο/η Σοφία21 είπε:

Ερώτηση όποια κοπέλα έχει πάρει αντιβίωση flagyl..

Είχατε κάποιες ανεπιθυμητες ενέργειες.; 

Ναι κορίτσι μου εγώ,ότι έλεγε στο χαρτί στις ανεπιθύμητες τα έπαθα όλα 🤣

Ταχυκαρδίες, πολύ σκούρα ούρα, γεύση αηδιας στο στόμα.. με χαλούσε πάρα πολύ.. το έκοψα την 3μερα και άλλαξα αγωγή..

Κάθε φορά που μου την προτείνουν πλέον αρνούμαι να την πάρω..

[Raf123]

στις On 4/1/2025 at 1:22 ΜΜ, ο/η Rena92 είπε:

Κορίτσια 47,9…μου φαίνεται πολύ χαμηλά για 2-3η μέρα καθυστέρησης. Έστειλα τώρα στον γιατρό μου και μου είπε πως είναι μια χαρά και να πάω σε 10 μέρες να με δει. Βέβαια Κυριακή που έκανα τεστ βγήκε αρνητικό, άρα ίσως και να έγινε καθυστερημένα η σύλληψη. 

Συγχαρητήρια κορίτσι μου!!!! Περιμένουμε τα νέα σας από το γιατρο!!! 

[Elli13]

στις πριν 2 ώρες, ο/η afr είπε:

Κορίτσι μου είχα ακριβώς τις ίδιες σκέψεις με εσένα..έχουμε και περίπου την ίδια ηλικία.. εγώ τελικά αποφάσισα να περιμένω λίγο ακόμα καθώς σκέφτηκα ότι και σε ένα εξάμηνο να ξεκινήσουμε προσπάθειες, ουσιαστικά δεν κάνει μεγάλη διαφορά..αλλά ταυτόχρονα ένα εξάμηνο σ αυτή την ηλικία του μωρού μπορεί να κάνει μεγάλη διαφορά.. όταν το σκεφτόμουν ο μικρός μου ήταν 1 και όντως βλέπω μεγάλη διαφορά με τώρα που είναι 1.5.. καταλαβαίνει καλύτερα, μπορείς σε ένα βαθμό να συνεννοηθείς.. οπότε πλέον ναι, αισθάνομαι έτοιμη για ένα 2ο.. Η άποψή μου είναι να το αφήσεις λίγους μήνες και θα δεις ότι θα αλλάξει τόσο πολύ το παιδάκι σου σε αυτό το διάστημα που σε λίγο καιρό θα αισθανθείς όντως έτοιμη..

Θα συμφωνήσω απόλυτα! Έμεινα έγκυος όταν η μικρή μου ήταν μόλις 6,5 μηνών. Το ήθελα, δεν προέκυψε τυχαία, αλλά η εγκυμοσύνη δεν προχώρησε. Τώρα που είμαι ξανά έγκυος και η κόρη μου είναι 14 μηνών είναι τελείως διαφορετικές συνθήκες. Έχει ξεπεταχτεί, περπατάει, τρέχει, παίζει, συννενοουμαστε αρκετά καλά και είμαι σίγουρη ότι τους επόμενους μήνες θα αλλάξουν κ άλλο τα πράγματα. Ενώ όσο ήταν τόσο μωράκι, ούτε καν στεκόταν στον πωπο της καλά καλά, μόλις είχε ξεκινήσει στερεές, ήταν ακόμα υπερβολικά εξαρτημένη από εμένα (καλά και τώρα είναι, αλλά είναι πιο πολύ "παιδάκι" πάρα μωράκι). 

Οπότε @Zelda γνώμη μου είναι σε καμία περίπτωση μη βιαστείς, εφόσον δεν νιώθεις έτοιμη. Έχεις τόσο όμορφα πράγματα να ζήσεις με το μωράκι σου τους επόμενους μήνες και δεν ξέρεις και τι είδους εγκυμοσύνη θα έχεις. Δηλαδή εγώ τώρα που νιώθω όλη μέρα ένα ράκος με πολλές ναυτίες και απίστευτη κούραση, νιώθω τύψεις που δεν μπορώ να είμαι όπως θέλω με την μικρή. Δεν έχω κουράγιο να παίξω μαζί της όλες τις ώρες, στην παιδική χαρά δεν μπορώ να την κυνηγάω όπως πριν, ή να την σηκώνω με την ίδια ευκολία (είναι και 11 κιλά). Όποτε και αν το αποφασίσεις εύχομαι να έρθει εύκολα και γρήγορα!!

[evaioan]

@Zeldaμου υπάρχουν οι κατά συνθήκη εγκυμοσύνες δηλ. αυτές που προκύπτουν και πρέπει να αποφασίσεις τι θα κάνεις και οι προγραμματισμένες. Προσωπικά δε μου έχει τύχει μη προγραμματισμένη εγκυμοσύνη αλλά σε γυναίκες που σκέφτονται να ρίξουν τις κατά συνθήκη εγκυμοσύνες τους είμαι αρνητική. Όσο καιρό δεν θέλουμε παιδάκια φροντίζω να παίρνω κάποιου είδους αντισύλληψη πχ προφυλακτικά. Σε άλλη περίπτωση ο γυναικολόγος μου πρότεινε το σπιράλ αν και εφόσον δεν επιθυμώ πλέον άλλα παιδιά. Αν είσαι συνειδητά στο όχι τώρα δεν είναι κακό απλά προσέξτε. Δεν υπάρχει κάτι να σε αγχώνει δεδομένου ότι η απόκτηση παιδιών είναι επιθυμία και όχι υποχρεωτική για κανένα ζευγάρι. 

[Raf123]

στις πριν 6 λεπτά, ο/η Elli13 είπε:

Θα συμφωνήσω απόλυτα! Έμεινα έγκυος όταν η μικρή μου ήταν μόλις 6,5 μηνών. Το ήθελα, δεν προέκυψε τυχαία, αλλά η εγκυμοσύνη δεν προχώρησε. Τώρα που είμαι ξανά έγκυος και η κόρη μου είναι 14 μηνών είναι τελείως διαφορετικές συνθήκες. Έχει ξεπεταχτεί, περπατάει, τρέχει, παίζει, συννενοουμαστε αρκετά καλά και είμαι σίγουρη ότι τους επόμενους μήνες θα αλλάξουν κ άλλο τα πράγματα. Ενώ όσο ήταν τόσο μωράκι, ούτε καν στεκόταν στον πωπο της καλά καλά, μόλις είχε ξεκινήσει στερεές, ήταν ακόμα υπερβολικά εξαρτημένη από εμένα (καλά και τώρα είναι, αλλά είναι πιο πολύ "παιδάκι" πάρα μωράκι). 

Οπότε @Zelda γνώμη μου είναι σε καμία περίπτωση μη βιαστείς, εφόσον δεν νιώθεις έτοιμη. Έχεις τόσο όμορφα πράγματα να ζήσεις με το μωράκι σου τους επόμενους μήνες και δεν ξέρεις και τι είδους εγκυμοσύνη θα έχεις. Δηλαδή εγώ τώρα που νιώθω όλη μέρα ένα ράκος με πολλές ναυτίες και απίστευτη κούραση, νιώθω τύψεις που δεν μπορώ να είμαι όπως θέλω με την μικρή. Δεν έχω κουράγιο να παίξω μαζί της όλες τις ώρες, στην παιδική χαρά δεν μπορώ να την κυνηγάω όπως πριν, ή να την σηκώνω με την ίδια ευκολία (είναι και 11 κιλά). Όποτε και αν το αποφασίσεις εύχομαι να έρθει εύκολα και γρήγορα!!

@Zelda Κ εγώ συμφωνώ μαζί σας! Εγώ έμεινα εγκυος όταν ο γιος μ ήταν 13 μηνων. Έχουν 21 μηνες διαφορες! Πιο νωρις ενώ ήθελα ενιωθα ότι ήταν πολυ μικρος για να έκανα 2ο. Όχι πως 13 μηνών δεν ήταν…απλά εγώ δεν έχω πολλά ωάρια κ έτσι είπαμε να το επισπεύσουμε! Ενιωθα κ εγώ τύψεις π δεν μπορούσα να παίζω όσο ήθελα μαζί του γιατί είχα πολλούς εμετούς πολλες αναγούλες είχα υπογλυκαιμίες γενικά δεν ήμουν πολύ καλά κ αυτό κράτησε 3 μηνες κ κάτι. Μετά είχε ένα χειρουργείο ο μικρος μου κ ευτυχως είχα βοήθεια τη μαμα μου! Στον 7ο μήνα μ προέκυψε ένα θέμα κ έπρεπε να ήμουν όσο μπορούσα στο κρεβάτι κ κάτσε να εξηγησεισ Σε ένα μωρό 20 + μηνών ότι η μαμα πρέπει να ξεκουράζεται. Νομίζω ότι αν το άφηνα για αργότερα πχ τώρα π έκλεισε 2 χρόνων  θα ήταν καλύτερα αλλά δε πειράζει. Όσο δυσκολο κ να είναι τα αγαπάω κ τα δυο παρά πολύ ❤️❤️

[Σοφία21]

στις πριν 25 λεπτά, ο/η flowerv είπε:

Ναι κορίτσι μου εγώ,ότι έλεγε στο χαρτί στις ανεπιθύμητες τα έπαθα όλα 🤣

Ταχυκαρδίες, πολύ σκούρα ούρα, γεύση αηδιας στο στόμα.. με χαλούσε πάρα πολύ.. το έκοψα την 3μερα και άλλαξα αγωγή..

Κάθε φορά που μου την προτείνουν πλέον αρνούμαι να την πάρω..

Πφφφφ εγω Τριτη μέρα σήμερα που την παίρνω μεχρι χθες δεν είχα τιποτα σημερα ομως έχω μια μεταλική γεύση στο στόμα κ σαν ψιλοζαλη..

ο άντρας μου ξηροστομία και σκούρα ούρα..

μας την εγραψε για 7 ημερες

[flowerv]

στις πριν 11 λεπτά, ο/η Σοφία21 είπε:

Πφφφφ εγω Τριτη μέρα σήμερα που την παίρνω μεχρι χθες δεν είχα τιποτα σημερα ομως έχω μια μεταλική γεύση στο στόμα κ σαν ψιλοζαλη..

ο άντρας μου ξηροστομία και σκούρα ούρα..

μας την εγραψε για 7 ημερες

Πάρτε το γιατρό να σας αλλάξει..έχετε πολλές μερες ακόμα, οσοσλ προχωράτε τα συμπτώματα θα γίνουν πιο έντονα και κάνουν και 2 μέρες να φύγουν αφου την σταματήσετε.. την πήρα 2 φορές από 4 μέρες.. 

[Elk]

στις πριν 52 λεπτά, ο/η evaioan είπε:

@Zeldaμου υπάρχουν οι κατά συνθήκη εγκυμοσύνες δηλ. αυτές που προκύπτουν και πρέπει να αποφασίσεις τι θα κάνεις και οι προγραμματισμένες. Προσωπικά δε μου έχει τύχει μη προγραμματισμένη εγκυμοσύνη αλλά σε γυναίκες που σκέφτονται να ρίξουν τις κατά συνθήκη εγκυμοσύνες τους είμαι αρνητική. Όσο καιρό δεν θέλουμε παιδάκια φροντίζω να παίρνω κάποιου είδους αντισύλληψη πχ προφυλακτικά. Σε άλλη περίπτωση ο γυναικολόγος μου πρότεινε το σπιράλ αν και εφόσον δεν επιθυμώ πλέον άλλα παιδιά. Αν είσαι συνειδητά στο όχι τώρα δεν είναι κακό απλά προσέξτε. Δεν υπάρχει κάτι να σε αγχώνει δεδομένου ότι η απόκτηση παιδιών είναι επιθυμία και όχι υποχρεωτική για κανένα ζευγάρι. 

Άσχετο αλλά να πω ότι έχω γνωστή μου που έμεινε έγκυος με σπιράλ στο 3 παιδάκι της 🫣

[ditaki]

@Zeldaμου εσύ θα αποφασίσεις αλλά γνώμη μου είναι να περιμένεις να είσαι έτοιμη μέσα σου, να πάρεις το χρόνο σου. Ως μαμά 3 παιδιών θα σου πω ότι η πιο ζόρικη φάση που έχω περάσει με τα παιδιά είναι η μετάβαση από το ένα στα δύο, και φαντάσου είχαν 26 μήνες διαφορά, δηλαδή με την μεγάλη είχα πολύ καλή επικοινωνία και παρόλα αυτά ζορίστηκα! 
 

στις πριν 1 ώρα, ο/η evaioan είπε:

@Zeldaμου υπάρχουν οι κατά συνθήκη εγκυμοσύνες δηλ. αυτές που προκύπτουν και πρέπει να αποφασίσεις τι θα κάνεις και οι προγραμματισμένες. Προσωπικά δε μου έχει τύχει μη προγραμματισμένη εγκυμοσύνη αλλά σε γυναίκες που σκέφτονται να ρίξουν τις κατά συνθήκη εγκυμοσύνες τους είμαι αρνητική. Όσο καιρό δεν θέλουμε παιδάκια φροντίζω να παίρνω κάποιου είδους αντισύλληψη πχ προφυλακτικά. Σε άλλη περίπτωση ο γυναικολόγος μου πρότεινε το σπιράλ αν και εφόσον δεν επιθυμώ πλέον άλλα παιδιά. Αν είσαι συνειδητά στο όχι τώρα δεν είναι κακό απλά προσέξτε. Δεν υπάρχει κάτι να σε αγχώνει δεδομένου ότι η απόκτηση παιδιών είναι επιθυμία και όχι υποχρεωτική για κανένα ζευγάρι. 

Μην είσαι απόλυτη, και εγώ έτσι έλεγα δεν τυχαίνουν, γιατί δεν είχε τύχει σε μένα, ως που έτυχε. Ενημερωτικά να σου πω ότι έχω 2 άτομα στον κύκλο μου που έμειναν έγκυες με σπιράλ και ξέρω αρκετούς που απέκτησαν παιδιά ενώ χρησιμοποίουσαν αντισυλληπτικά, με τελευταία που έμαθα την παιδίατρο μου στο τέταρτο παιδί! 
Και επειδή τα παιδιά δεν μεγαλώνουν μόνο με αγάπη αλλά χρειάζονται και άλλα πράγματα, φαγητό, στέγη, χώρο, μόρφωση, ευκαιρίες, καλό είναι να μην κρίνουμε αυτούς που αποφασίζουν να διακόψουν μια κύηση που έτυχε επειδή δεν μπορούν να μεγαλώσουν τα παιδιά αυτά. 

[evaioan]

στις πριν 6 λεπτά, ο/η ditaki είπε:

@Zeldaμου εσύ θα αποφασίσεις αλλά γνώμη μου είναι να περιμένεις να είσαι έτοιμη μέσα σου, να πάρεις το χρόνο σου. Ως μαμά 3 παιδιών θα σου πω ότι η πιο ζόρικη φάση που έχω περάσει με τα παιδιά είναι η μετάβαση από το ένα στα δύο, και φαντάσου είχαν 26 μήνες διαφορά, δηλαδή με την μεγάλη είχα πολύ καλή επικοινωνία και παρόλα αυτά ζορίστηκα! 
 

Μην είσαι απόλυτη, και εγώ έτσι έλεγα δεν τυχαίνουν, γιατί δεν είχε τύχει σε μένα, ως που έτυχε. Ενημερωτικά να σου πω ότι έχω 2 άτομα στον κύκλο μου που έμειναν έγκυες με σπιράλ και ξέρω αρκετούς που απέκτησαν παιδιά ενώ χρησιμοποίουσαν αντισυλληπτικά, με τελευταία που έμαθα την παιδίατρο μου στο τέταρτο παιδί! 
Και επειδή τα παιδιά δεν μεγαλώνουν μόνο με αγάπη αλλά χρειάζονται και άλλα πράγματα, φαγητό, στέγη, χώρο, μόρφωση, ευκαιρίες, καλό είναι να μην κρίνουμε αυτούς που αποφασίζουν να διακόψουν μια κύηση που έτυχε επειδή δεν μπορούν να μεγαλώσουν τα παιδιά αυτά. 

@ditakiμου δεν κρίνω κανένα άλλωστε δε θα με ρωτήσει κανένας είναι κάτι προσωπικό του καθενός. Θεωρώ ευλογία να σου έρθει ένα παιδί με οποιονδήποτε τρόπο και δύσκολα θα έπαιρνα απόφαση να διακόψω προσωπικά μια κύηση. Απλώς απάντησα στην κοπέλα ότι σε γενικές γραμμές είναι δυνατό να ελεγχθούν οι εγκυμοσύνες στο ζευγάρι. Αν μου συνέβαινε απρογραμματιστα προφανώς θα ένιωθα άγχος και ίσως πανικό αλλά ελπίζω να μην έφταναν σε διακοπή. Έχει και αυτό συνέπειες άλλωστε στη ψυχοσύνθεση της γυναίκας. 

[evaioan]

Κορίτσια μου θέλω να σας περιγράψω ένα γεγονός : Σεπτέμβριο του 2019 πηγαίνω με τη νύφη μου στο Ιασω στην Αθήνα και ακούμε μαζί για πρώτη φορά την καρδιά του πρώτου μου ανηψιου στον υπέρηχο. Κλαιγαμε και οι δύο. Η νύφη μου επέμενε να πάμε στον κάτω όροφο να τη δει ενδοκρινολογος. Περιμέναμε αρκετή ώρα. Της πήρε δείγμα από κάτι στο στήθος. Γυρνάω Θεσσαλονίκη και με καλεί ο αδερφός μου. Καρκίνος. Έκλαιγα δύο μέρες, ο προϊστάμενος με έδιωξε να πάω σπίτι μου διότι φοβήθηκε όπως με είδε. Ο γυναικολόγος λέει να ρίξετε το παιδί και δυνατές χημειοθεραπειες να σωθεί η κοπέλα. Η νύφη μου αυτή η ηρωίδα κράτησε το μωρό, έκανε μαστεκτομή ενώ ήταν έγκυος, έκανε χημειοθεραπειες ενώ ήταν έγκυος, γέννησε, το μωρό το βάφτισε ο γυναικολόγος της. Πέθανε όταν το μωρό της ήταν ενός έτους μετά από βαριές χημειοθεραπειες στο κεφάλι. 37 ετών. Με ρώτησε αν θα κρατούσα το παιδί, της είπα δεν ξέρω. Ο ανηψιος μου είναι 5 ετών. Δεν μπορώ ρε κορίτσια μετά από αυτό να πω εύκολα αν με ρωτήσουν σε καμία κοπέλα να ρίξει ένα μωρό. Σαν νομικός και σαν μάνα δύο μικρών παιδιών καταλαβαίνω αλλά μετά από αυτό δεν μπορώ. 

[kalokairini]

στις πριν 3 ώρες, ο/η Σοφία21 είπε:

Ερώτηση όποια κοπέλα έχει πάρει αντιβίωση flagyl..

Είχατε κάποιες ανεπιθυμητες ενέργειες.; 

Εγώ την είχα πάρει μετά τη γέννα που είχα κάνει απόστημα στο στήθος και σε συνδυασμό με άλλη μάλιστα, αλλά δεν κατάλαβα κάτι συγκεκριμένο.

[Diwni]

@evaioan θα αντεχες στη ακεψη να φύγεις από αυτόν τον κόσμο κ να αφησεις πισω 2 παιδια?? Είναι ο μεγαλύτερος φόβος μου. Οχι μην πάθω κάτι, αλλά τ ποιος θα τ τρέξει όσο εγώ. Έχουν μπαμπα π τ λατρεύει, παππούδες σχετικα νέους κ την αδερφή μου π τ αγαπαει επίσης. Θα είναι τ ιδιο λες? Όχι ότι δεν συμβαινουν. Εννοείται ολα μέσα στη ζωή είναι. Περυσι εκανα διακοπη κυησης στην 11η βδομάδα σε ένα υγιέστατο εμβρυο, σχηματισμών κανονικά. Ο πλακουντας μ ήταν διεισδυτικος κ οσες πιθανότητες είχα να φτάσει μέχρι μια βιώσιμη βδομάδα, βαρια μέχρι 30η κ να χάσω τη μήτρα μου στη γέννα κ να έχω ένα μωρό πρόωρο αλλες τοσες είχα να αιμοραγησω μέχρι θανάτου. Ξέρεις πόσο βασανιστηκα? Πόσο εκλαψα? Σκεφτηκα όμως τ παιδια π ήδη έχω. Αξιζε τ ρισκο να μείνουν διχως μανα? Ρωσικη ρουλέτα ήταν. Η πιο δύσκολη απόφαση της ζωής μου. Με σημάδεψε βαθια. Αλλα τ εκανα... και έχω κ γω τ δικο μ αγγελακι στον ουρανό. Καμια απόφαση δ είναι άσπρο ή μαύρο. 

[Σοφία21]

στις πριν 3 ώρες, ο/η flowerv είπε:

Πάρτε το γιατρό να σας αλλάξει..έχετε πολλές μερες ακόμα, οσοσλ προχωράτε τα συμπτώματα θα γίνουν πιο έντονα και κάνουν και 2 μέρες να φύγουν αφου την σταματήσετε.. την πήρα 2 φορές από 4 μέρες.. 

όλη μερα ειμαι χαλια εντονη ζαλη ατονια..

εστειλα μηνυμα στον γυναικολογο μου δεν μου απαντησε ακόμη δεν ξερω τι να κανω..

και δεν ξερω αν με αλλη αγωγη θα φυγει ευτο το βακτηριο

[evaioan]

στις πριν 38 λεπτά, ο/η Diwni είπε:

@evaioan θα αντεχες στη ακεψη να φύγεις από αυτόν τον κόσμο κ να αφησεις πισω 2 παιδια?? Είναι ο μεγαλύτερος φόβος μου. Οχι μην πάθω κάτι, αλλά τ ποιος θα τ τρέξει όσο εγώ. Έχουν μπαμπα π τ λατρεύει, παππούδες σχετικα νέους κ την αδερφή μου π τ αγαπαει επίσης. Θα είναι τ ιδιο λες? Όχι ότι δεν συμβαινουν. Εννοείται ολα μέσα στη ζωή είναι. Περυσι εκανα διακοπη κυησης στην 11η βδομάδα σε ένα υγιέστατο εμβρυο, σχηματισμών κανονικά. Ο πλακουντας μ ήταν διεισδυτικος κ οσες πιθανότητες είχα να φτάσει μέχρι μια βιώσιμη βδομάδα, βαρια μέχρι 30η κ να χάσω τη μήτρα μου στη γέννα κ να έχω ένα μωρό πρόωρο αλλες τοσες είχα να αιμοραγησω μέχρι θανάτου. Ξέρεις πόσο βασανιστηκα? Πόσο εκλαψα? Σκεφτηκα όμως τ παιδια π ήδη έχω. Αξιζε τ ρισκο να μείνουν διχως μανα? Ρωσικη ρουλέτα ήταν. Η πιο δύσκολη απόφαση της ζωής μου. Με σημάδεψε βαθια. Αλλα τ εκανα... και έχω κ γω τ δικο μ αγγελακι στον ουρανό. Καμια απόφαση δ είναι άσπρο ή μαύρο. 

Συμφωνώ απόλυτα κορίτσι μου στη θέση σου θα έκανα το ίδιο. Απλώς αυτό που έζησα με τη νύφη μου με σημάδεψε βαθειά. Δεν νομίζω ότι χωράει κριτική σε τόσο θλιβερά γεγονότα όπως είναι η διακοπή μιας κύησης. Φυσικά υπάρχουν περιπτώσεις που πρέπει να γίνεται. Δε θα το κρίνω εγώ. Ούτε γιατρός είμαι ούτε Θεός. Απλά τα βιώματα μου με κάνουν να σκέφτομαι αυτά τα γεγονότα με θλίψη. 

[Eliza Kats]

στις πριν 9 ώρες, ο/η Zelda είπε:

Καλημέρα και σε όλα τα κορίτσια εύχομαι υγεία και όμορφες στιγμές με τους αγαπημένους σας!

Εμείς είχαμε πει εδώ και καιρό ότι με το νέο έτος θα βάλουμε μπρος για ένα δεύτερο μωράκι αλλά δε νιώθω έτοιμη... Το μωρό μου είναι 8 μηνών, θηλάζει ακόμα και αισθάνομαι ότι είναι ακόμα πολύ μωράκι, θέλω να μπορώ να του αφιερώνω ολο μου το χρόνο και την προσοχή, να τον παίρνω αγκαλιά και να τον πετάω στον αέρα να γελάει με την ψυχή του, νιώθω πως μια εγκυμοσύνη τώρα θα μου "κλέψει" από το χρόνο μου μαζί του. Από την άλλη σκέφτομαι ότι είμαι 33 ηδη και επιπλέον θα ήθελα τα παιδάκια μας να έχουν μικρή διαφορά ηλικίας. Επίσης θέλω σίγουρα και άλλο παιδάκι αλλά δεν ξέρω αν θέλω ακόμα... Είμαι λίγο μπερδεμένη, μήπως το υπεραναλυω; Διάβασα και την ιστορία της ditaki, (παρεπιπτόντως με το καλό κορίτσι μου!!) και από τη μια είπα με ένα σμπαρο όλα τα τρυγόνια και προφανώς θα το λατρέψω εξίσου από το πρώτο θετικό τεστ ακόμα, από την άλλη θέλω λίγο ακόμα χρόνο με τον μπέμπη μου... Περνάει γρήγορα ο καιρός και νιώθω πως δεν έχω προσαρμοστεί ακόμα στις αλλαγές καλά καλά ώστε να είμαι έτοιμη να προσαρμοστώ ξανα σε νέες...

Είναι πολύ προσωπικό θέμα το ξέρω αλλά αν κάποια κοπέλα έχει κάποια συμβουλή από εμπειρία, ευπρόσδεκτη!

Σε νιώθω κορίτσι μου! Κι εγώ περίμενα η κόρη μου να φτάσει 18 μηνών και να αποθηλάσουμε. Κάτι που έγινε αυτές τις μέρες. Και ναι λίγοι μήνες έχουν τεράστια διαφορά. Τώρα περπατάει καλύτερα και δεν θέλει τόση αγκαλιά και ξεκινάει να μιλάει σιγά σιγά. Και γενικά είναι πιο ανεξάρτητη. Οπότε πιστεύω όταν έρθει το μωράκι θα είναι κι αυτή πιο έτοιμη. Κι εγώ νιώθω πιο έτοιμη να ξαναμπώ σε αυτή τη διαδικασία. Δεν ήθελα να σκέφτομαι να θηλάζω ούσα έγκυος. Δεν ξέρω γιατί, απλά δεν μου κάθεται καλά 😅 Δεν πέρασα καλά στην εγκυμοσύνη μου, όποτε μία δεύτερη εννοείται τη θέλω αλλά ξέρω τι με περιμένει...

Εν κατακλείδι, μην νιώθεις άσχημα, δεν σε πήραν τα χρόνια! Μόλις νιώσεις έτοιμη το βάζετε μπροστά 😊

[Eliza Kats]

στις πριν 2 ώρες, ο/η evaioan είπε:

Κορίτσια μου θέλω να σας περιγράψω ένα γεγονός : Σεπτέμβριο του 2019 πηγαίνω με τη νύφη μου στο Ιασω στην Αθήνα και ακούμε μαζί για πρώτη φορά την καρδιά του πρώτου μου ανηψιου στον υπέρηχο. Κλαιγαμε και οι δύο. Η νύφη μου επέμενε να πάμε στον κάτω όροφο να τη δει ενδοκρινολογος. Περιμέναμε αρκετή ώρα. Της πήρε δείγμα από κάτι στο στήθος. Γυρνάω Θεσσαλονίκη και με καλεί ο αδερφός μου. Καρκίνος. Έκλαιγα δύο μέρες, ο προϊστάμενος με έδιωξε να πάω σπίτι μου διότι φοβήθηκε όπως με είδε. Ο γυναικολόγος λέει να ρίξετε το παιδί και δυνατές χημειοθεραπειες να σωθεί η κοπέλα. Η νύφη μου αυτή η ηρωίδα κράτησε το μωρό, έκανε μαστεκτομή ενώ ήταν έγκυος, έκανε χημειοθεραπειες ενώ ήταν έγκυος, γέννησε, το μωρό το βάφτισε ο γυναικολόγος της. Πέθανε όταν το μωρό της ήταν ενός έτους μετά από βαριές χημειοθεραπειες στο κεφάλι. 37 ετών. Με ρώτησε αν θα κρατούσα το παιδί, της είπα δεν ξέρω. Ο ανηψιος μου είναι 5 ετών. Δεν μπορώ ρε κορίτσια μετά από αυτό να πω εύκολα αν με ρωτήσουν σε καμία κοπέλα να ρίξει ένα μωρό. Σαν νομικός και σαν μάνα δύο μικρών παιδιών καταλαβαίνω αλλά μετά από αυτό δεν μπορώ. 

Χμ προσωπικά θα ακολουθούσα τη συμβουλή του γυναικολόγου... Η μαμά μου έχει πεθάνει από καρκίνο του μαστού που την ταλαιπώρησε 5 χρόνια και αναγκάστηκε αυτό το διάστημα να ρίξει ένα 3ο μωράκι (είχαμε ήδη γεννηθεί εγώ και η αδερφή μου). Για εμένα καλύτερα που το έκανε αυτό, γιατί ο πατέρας μου δυσκολεύτηκε πολύ να μεγαλώσει 2 παιδιά! Δυστυχώς οι οικογένειες σιγά σιγά εξαφανίζονται...

Ελπίζω να είσαι κοντά σε αυτόν τον ανιψιό ❤️ 

[ditaki]

στις πριν 2 ώρες, ο/η evaioan είπε:

Κορίτσια μου θέλω να σας περιγράψω ένα γεγονός : Σεπτέμβριο του 2019 πηγαίνω με τη νύφη μου στο Ιασω στην Αθήνα και ακούμε μαζί για πρώτη φορά την καρδιά του πρώτου μου ανηψιου στον υπέρηχο. Κλαιγαμε και οι δύο. Η νύφη μου επέμενε να πάμε στον κάτω όροφο να τη δει ενδοκρινολογος. Περιμέναμε αρκετή ώρα. Της πήρε δείγμα από κάτι στο στήθος. Γυρνάω Θεσσαλονίκη και με καλεί ο αδερφός μου. Καρκίνος. Έκλαιγα δύο μέρες, ο προϊστάμενος με έδιωξε να πάω σπίτι μου διότι φοβήθηκε όπως με είδε. Ο γυναικολόγος λέει να ρίξετε το παιδί και δυνατές χημειοθεραπειες να σωθεί η κοπέλα. Η νύφη μου αυτή η ηρωίδα κράτησε το μωρό, έκανε μαστεκτομή ενώ ήταν έγκυος, έκανε χημειοθεραπειες ενώ ήταν έγκυος, γέννησε, το μωρό το βάφτισε ο γυναικολόγος της. Πέθανε όταν το μωρό της ήταν ενός έτους μετά από βαριές χημειοθεραπειες στο κεφάλι. 37 ετών. Με ρώτησε αν θα κρατούσα το παιδί, της είπα δεν ξέρω. Ο ανηψιος μου είναι 5 ετών. Δεν μπορώ ρε κορίτσια μετά από αυτό να πω εύκολα αν με ρωτήσουν σε καμία κοπέλα να ρίξει ένα μωρό. Σαν νομικός και σαν μάνα δύο μικρών παιδιών καταλαβαίνω αλλά μετά από αυτό δεν μπορώ. 

Εγω να σου πω την αλήθεια δεν ξέρω αν θα το κρατούσα, ξέροντας ότι κατά πάσα πιθανότητα θα μεγαλώσει χωρίς μαμά. Θα μου πεις και εγώ που είναι υγιέστατη, μπορεί αύριο να γίνει κάτι ξαφνικό και να φύγω, μακρυά από εμάς, αλλά αυτό είναι κάτι διαφορετικό, είναι κάτι που δεν το γνωρίζεις εκ των προτέρων, και παρόλα αυτά είναι ο δεύτερος μεγαλύτερος φόβος μου. Ίσως να είχα κάνει πίσω…βέβαια όλα αυτά είναι υποθετικά, γιατί δυστυχώς αν δεν φορέσεις τα παπούτσια του άλλου λες πολλά εκ του ασφαλούς. Γι αυτό λέω δεν ξέρω τι θα έκανα τελικά…

Να είσαι κοντά στον ανιψιό σου πάντα…γιατί η καθημερινότητα καμιά φορά μας παρασέρνει! 

[evaioan]

Προσπαθώ κορίτσια μου να είμαι κοντά αλλά δεν είναι εύκολο μένουν σε νησί και εγώ σε πόλη αρκετά μακριά με δύο μικρά που έχουν μόλις 22 μήνες διαφορά τα έχω παίξει δε σας κρύβω. Συγγνώμη αν σας στεναχωρησα αλλά νομίζω ότι έχω επιλόχεια κατάθλιψη και τα έχω όλα μαύρα στο κεφάλι μου αυτο το διάστημα από την κούραση. 

[flowerv]

στις πριν 1 ώρα, ο/η Σοφία21 είπε:

όλη μερα ειμαι χαλια εντονη ζαλη ατονια..

εστειλα μηνυμα στον γυναικολογο μου δεν μου απαντησε ακόμη δεν ξερω τι να κανω..

και δεν ξερω αν με αλλη αγωγη θα φυγει ευτο το βακτηριο

Σίγουρα θα υπάρχει αλλη αγωγή !

Σκέψου εγώ αυτήν την έπαιρνα επειδή έβγαζα φρονιμίτη και είχα φλεγμονή..