Μετάβαση σε περιεχόμενο

Είμαστε κι εμείς...


Recommended Posts

Είμαστε κι εμείς...που δεν τα καταφέραμε...

Αυτές που αργήσαμε λόγω διάφορων συνθηκών να ξεκινήσουμε τις προσπάθειες ...

Αυτές που βάλαμε μπρος με αισιοδοξία , πείσμα και ελπίδα...

Που ονειρευτήκαμε με όλη την δύναμη της ψυχής μας να κρατήσουμε το θαυματάκι  μας αγκαλιά..

Που κάναμε αμέτρητες εξετάσεις ,επεμβάσεις , εγχειρήσεις ...

Που πήραμε αμέτρητα χάπια και τρυπηθήκαμε με ενέσεις ξανά και ξανά ,πάντα με χαρά και ελπίδα ..οτι κάθε ενέργεια θα μας οδηγήσει στο θαύμα... Πράγματα γνωστά και συνηθισμένα σε πολλές από εδώ από μας.

Και τελικά...μας πρόλαβε ο χρόνος...ο χρόνος που κανέναν δεν περιμένει και κανέναν δεν συγχωρεί..

Μας πρόλαβαν τα αυτοάνοσα και η ηλικία...

Και φτάσαμε στο σημείο να μην έχουμε επιλογή...

Αγκαλιά με τα όνειρα πλέον και χωρίς μωρό στην αγκαλιά ,ακόμα και μετά από καιρό που έχουν σταματήσει οι προσπάθειες η έλλειψη ενός μωρού πονάει ακόμα...

Καθένας που δεν γνωρίζει ρωτάει γιατί και πως και σου κάνει υποδείξεις να προσπαθήσεις ακόμα... Το " ακόμα " δεν υπάρχει στο χάρτη σου και μακάρι να υπήρχε γιατί θα το πάλευες...

Είμαστε κι εμείς λοιπόν... Σας στέλνω μια τεράστια αγκαλιά και την αμέριστη συμπαράσταση μου!

Για όλες όσες έχετε όλο το χρόνο μπροστά σας και τις ελπίδες με το μέρος σας , να δείτε γρήγορα το θαύμα σας να γίνεται αληθινό! Να μην χάνετε ποτέ το κουράγιο σας και να το παλεύετε μέχρι τελευταίας στιγμής...

Την αγάπη μου !

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

στις πριν 2 ώρες, ο/η αννι είπε:

Είμαστε κι εμείς...που δεν τα καταφέραμε...

Αυτές που αργήσαμε λόγω διάφορων συνθηκών να ξεκινήσουμε τις προσπάθειες ...

Αυτές που βάλαμε μπρος με αισιοδοξία , πείσμα και ελπίδα...

Που ονειρευτήκαμε με όλη την δύναμη της ψυχής μας να κρατήσουμε το θαυματάκι  μας αγκαλιά..

Που κάναμε αμέτρητες εξετάσεις ,επεμβάσεις , εγχειρήσεις ...

Που πήραμε αμέτρητα χάπια και τρυπηθήκαμε με ενέσεις ξανά και ξανά ,πάντα με χαρά και ελπίδα ..οτι κάθε ενέργεια θα μας οδηγήσει στο θαύμα... Πράγματα γνωστά και συνηθισμένα σε πολλές από εδώ από μας.

Και τελικά...μας πρόλαβε ο χρόνος...ο χρόνος που κανέναν δεν περιμένει και κανέναν δεν συγχωρεί..

Μας πρόλαβαν τα αυτοάνοσα και η ηλικία...

Και φτάσαμε στο σημείο να μην έχουμε επιλογή...

Αγκαλιά με τα όνειρα πλέον και χωρίς μωρό στην αγκαλιά ,ακόμα και μετά από καιρό που έχουν σταματήσει οι προσπάθειες η έλλειψη ενός μωρού πονάει ακόμα...

Καθένας που δεν γνωρίζει ρωτάει γιατί και πως και σου κάνει υποδείξεις να προσπαθήσεις ακόμα... Το " ακόμα " δεν υπάρχει στο χάρτη σου και μακάρι να υπήρχε γιατί θα το πάλευες...

Είμαστε κι εμείς λοιπόν... Σας στέλνω μια τεράστια αγκαλιά και την αμέριστη συμπαράσταση μου!

Για όλες όσες έχετε όλο το χρόνο μπροστά σας και τις ελπίδες με το μέρος σας , να δείτε γρήγορα το θαύμα σας να γίνεται αληθινό! Να μην χάνετε ποτέ το κουράγιο σας και να το παλεύετε μέχρι τελευταίας στιγμής...

Την αγάπη μου !

Συγκινήθηκα πολύ με το μήνυμά σου.. Σου εύχομαι να είσαι υγιής εσύ και οι δικοί σου άνθρωποι, να είσαι ευτυχισμένη με αυτούς που αγαπάς και σ αγαπάνε και να περνάς όμορφα!

Δε γνωρίζω την ιστορία σου, σε θαυμάζω για την προσπάθειά σου! Και σου εύχομαι σε περίπτωση που το επιθυμείτε να μπορέσετε να αποκτήσετε ένα παιδάκι με άλλο τρόπο.. Καλή χρονιά με υγεία και πολλή πολλή αγάπη!

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

στις πριν 3 ώρες, ο/η αννι είπε:

Είμαστε κι εμείς...που δεν τα καταφέραμε...

Αυτές που αργήσαμε λόγω διάφορων συνθηκών να ξεκινήσουμε τις προσπάθειες ...

Αυτές που βάλαμε μπρος με αισιοδοξία , πείσμα και ελπίδα...

Που ονειρευτήκαμε με όλη την δύναμη της ψυχής μας να κρατήσουμε το θαυματάκι  μας αγκαλιά..

Που κάναμε αμέτρητες εξετάσεις ,επεμβάσεις , εγχειρήσεις ...

Που πήραμε αμέτρητα χάπια και τρυπηθήκαμε με ενέσεις ξανά και ξανά ,πάντα με χαρά και ελπίδα ..οτι κάθε ενέργεια θα μας οδηγήσει στο θαύμα... Πράγματα γνωστά και συνηθισμένα σε πολλές από εδώ από μας.

Και τελικά...μας πρόλαβε ο χρόνος...ο χρόνος που κανέναν δεν περιμένει και κανέναν δεν συγχωρεί..

Μας πρόλαβαν τα αυτοάνοσα και η ηλικία...

Και φτάσαμε στο σημείο να μην έχουμε επιλογή...

Αγκαλιά με τα όνειρα πλέον και χωρίς μωρό στην αγκαλιά ,ακόμα και μετά από καιρό που έχουν σταματήσει οι προσπάθειες η έλλειψη ενός μωρού πονάει ακόμα...

Καθένας που δεν γνωρίζει ρωτάει γιατί και πως και σου κάνει υποδείξεις να προσπαθήσεις ακόμα... Το " ακόμα " δεν υπάρχει στο χάρτη σου και μακάρι να υπήρχε γιατί θα το πάλευες...

Είμαστε κι εμείς λοιπόν... Σας στέλνω μια τεράστια αγκαλιά και την αμέριστη συμπαράσταση μου!

Για όλες όσες έχετε όλο το χρόνο μπροστά σας και τις ελπίδες με το μέρος σας , να δείτε γρήγορα το θαύμα σας να γίνεται αληθινό! Να μην χάνετε ποτέ το κουράγιο σας και να το παλεύετε μέχρι τελευταίας στιγμής...

Την αγάπη μου !

Πολύ συγκινητικά τα λόγια σου! 

Καλή πρωτοχρονιά με υγεία και χαρούμενες στιγμές! Γιατί αυτές μένουν!

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

Με συγκίνησε το μήνυμά σου.. γνωρίζω κι εγώ από δυσκολίες, τρυπήματα, κλάμα και άγχος.. είμαι κάτω των 35 αλλά λόγω κάποιων θεμάτων ένιωσα ξαφνικά ότι πρέπει να παλέψω με τον χρόνο.. σε νιώθω καλή μου όσο αυτό είναι δυνατόν.. και θαυμάζω τη δύναμη να αντέξεις όσα πέρασες και να εύχεσαι τώρα στις γυναίκες να μην τα παρατήσουν στην προσπάθειά τους.. να είσαι καλά και να έχεις πολύ αγάπη εύχομαι από τους δικούς σου!! Μεγάλη αγκαλιά..

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

Συγκινήθηκα τόσο με την ανάρτηση σου και κυρίως εκεί που είπες ότι ο Χρόνος κανένα δεν περιμένει και κανέναν δεν συγχωρεί .

Έτσι αισθάνομαι κι εγώ σχεδόν στο τέλος αυτής της διαδρομής με άδεια αγκαλιά ότι μπήκα με τεράστια ελπίδα και βγαίνω δυνατότερη και συνειδητοποιημένη ότι τίποτα δεν είναι δεδομένο σε αυτή τη ζωή και ο χρόνος ρέει και δεν γυρίζει πίσω για κανέναν και για τίποτα .

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

στις On 31/12/2024 at 7:57 ΠΜ, ο/η αννι είπε:

Είμαστε κι εμείς...που δεν τα καταφέραμε...

Αυτές που αργήσαμε λόγω διάφορων συνθηκών να ξεκινήσουμε τις προσπάθειες ...

Αυτές που βάλαμε μπρος με αισιοδοξία , πείσμα και ελπίδα...

Που ονειρευτήκαμε με όλη την δύναμη της ψυχής μας να κρατήσουμε το θαυματάκι  μας αγκαλιά..

Που κάναμε αμέτρητες εξετάσεις ,επεμβάσεις , εγχειρήσεις ...

Που πήραμε αμέτρητα χάπια και τρυπηθήκαμε με ενέσεις ξανά και ξανά ,πάντα με χαρά και ελπίδα ..οτι κάθε ενέργεια θα μας οδηγήσει στο θαύμα... Πράγματα γνωστά και συνηθισμένα σε πολλές από εδώ από μας.

Και τελικά...μας πρόλαβε ο χρόνος...ο χρόνος που κανέναν δεν περιμένει και κανέναν δεν συγχωρεί..

Μας πρόλαβαν τα αυτοάνοσα και η ηλικία...

Και φτάσαμε στο σημείο να μην έχουμε επιλογή...

Αγκαλιά με τα όνειρα πλέον και χωρίς μωρό στην αγκαλιά ,ακόμα και μετά από καιρό που έχουν σταματήσει οι προσπάθειες η έλλειψη ενός μωρού πονάει ακόμα...

Καθένας που δεν γνωρίζει ρωτάει γιατί και πως και σου κάνει υποδείξεις να προσπαθήσεις ακόμα... Το " ακόμα " δεν υπάρχει στο χάρτη σου και μακάρι να υπήρχε γιατί θα το πάλευες...

Είμαστε κι εμείς λοιπόν... Σας στέλνω μια τεράστια αγκαλιά και την αμέριστη συμπαράσταση μου!

Για όλες όσες έχετε όλο το χρόνο μπροστά σας και τις ελπίδες με το μέρος σας , να δείτε γρήγορα το θαύμα σας να γίνεται αληθινό! Να μην χάνετε ποτέ το κουράγιο σας και να το παλεύετε μέχρι τελευταίας στιγμής...

Την αγάπη μου !

Είσαστε κι εσείς - όπως γράφεις  - και πραγματικά λυπάμαι γιατί νιώθω τον πόνο που το λες.... 

Μια μεγάλη αγκαλιά ❤️ 

Να έχεις υγεία κορίτσι μου και να είσαι αγαπημένη με τον σύντροφό σου, η ζωή εύχομαι να σου χαρίσει μόνο χαρές. 

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

Συμμετοχή στη συζήτηση

Μπορείτε να γράψετε τώρα το μήνυμά σας και να εγγραφείτε μετά. Αν έχετε ήδη λογαριασμό, συνδεθείτε τώρα για να δημοσιεύσετε το μήνυμα με το ψευδώνυμό σας.
Note: Your post will require moderator approval before it will be visible.

Guest
Απαντήστε σε αυτή τη συζήτηση...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

  • Απαντήσεις

    • @Zelda Κ εγώ συμφωνώ μαζί σας! Εγώ έμεινα εγκυος όταν ο γιος μ ήταν 13 μηνων. Έχουν 21 μηνες διαφορες! Πιο νωρις ενώ ήθελα ενιωθα ότι ήταν πολυ μικρος για να έκανα 2ο. Όχι πως 13 μηνών δεν ήταν…απλά εγώ δεν έχω πολλά ωάρια κ έτσι είπαμε να το επισπεύσουμε! Ενιωθα κ εγώ τύψεις π δεν μπορούσα να παίζω όσο ήθελα μαζί του γιατί είχα πολλούς εμετούς πολλες αναγούλες είχα υπογλυκαιμίες γενικά δεν ήμουν πολύ καλά κ αυτό κράτησε 3 μηνες κ κάτι. Μετά είχε ένα χειρουργείο ο μικρος μου κ ευτυχως είχα βοήθεια τη μαμα μου! Στον 7ο μήνα μ προέκυψε ένα θέμα κ έπρεπε να ήμουν όσο μπορούσα στο κρεβάτι κ κάτσε να εξηγησεισ Σε ένα μωρό 20 + μηνών ότι η μαμα πρέπει να ξεκουράζεται. Νομίζω ότι αν το άφηνα για αργότερα πχ τώρα π έκλεισε 2 χρόνων  θα ήταν καλύτερα αλλά δε πειράζει. Όσο δυσκολο κ να είναι τα αγαπάω κ τα δυο παρά πολύ ❤️❤️
    • @Zeldaμου υπάρχουν οι κατά συνθήκη εγκυμοσύνες δηλ. αυτές που προκύπτουν και πρέπει να αποφασίσεις τι θα κάνεις και οι προγραμματισμένες. Προσωπικά δε μου έχει τύχει μη προγραμματισμένη εγκυμοσύνη αλλά σε γυναίκες που σκέφτονται να ρίξουν τις κατά συνθήκη εγκυμοσύνες τους είμαι αρνητική. Όσο καιρό δεν θέλουμε παιδάκια φροντίζω να παίρνω κάποιου είδους αντισύλληψη πχ προφυλακτικά. Σε άλλη περίπτωση ο γυναικολόγος μου πρότεινε το σπιράλ αν και εφόσον δεν επιθυμώ πλέον άλλα παιδιά. Αν είσαι συνειδητά στο όχι τώρα δεν είναι κακό απλά προσέξτε. Δεν υπάρχει κάτι να σε αγχώνει δεδομένου ότι η απόκτηση παιδιών είναι επιθυμία και όχι υποχρεωτική για κανένα ζευγάρι. 
    • Ναι αν είμαστε τυχερές κι έχουμε καλοφαγά παιδάκια έτσι θα πάει..ο πρώτος μου έτρωγε πολύ φαγητό και δεν έπινε πολύ γάλα....τώρα μου τα χάλασε😅 όχι μωρέ μην αγχώνεσαι...θα το βλέπεις άμα παίρνει κιλακια μια χαρά..όσο θέλει να τρώει...όσο τα πιέζουμε χειρότερο είναι εν τω μεταξύ 
    • Θα συμφωνήσω απόλυτα! Έμεινα έγκυος όταν η μικρή μου ήταν μόλις 6,5 μηνών. Το ήθελα, δεν προέκυψε τυχαία, αλλά η εγκυμοσύνη δεν προχώρησε. Τώρα που είμαι ξανά έγκυος και η κόρη μου είναι 14 μηνών είναι τελείως διαφορετικές συνθήκες. Έχει ξεπεταχτεί, περπατάει, τρέχει, παίζει, συννενοουμαστε αρκετά καλά και είμαι σίγουρη ότι τους επόμενους μήνες θα αλλάξουν κ άλλο τα πράγματα. Ενώ όσο ήταν τόσο μωράκι, ούτε καν στεκόταν στον πωπο της καλά καλά, μόλις είχε ξεκινήσει στερεές, ήταν ακόμα υπερβολικά εξαρτημένη από εμένα (καλά και τώρα είναι, αλλά είναι πιο πολύ "παιδάκι" πάρα μωράκι).  Οπότε @Zelda γνώμη μου είναι σε καμία περίπτωση μη βιαστείς, εφόσον δεν νιώθεις έτοιμη. Έχεις τόσο όμορφα πράγματα να ζήσεις με το μωράκι σου τους επόμενους μήνες και δεν ξέρεις και τι είδους εγκυμοσύνη θα έχεις. Δηλαδή εγώ τώρα που νιώθω όλη μέρα ένα ράκος με πολλές ναυτίες και απίστευτη κούραση, νιώθω τύψεις που δεν μπορώ να είμαι όπως θέλω με την μικρή. Δεν έχω κουράγιο να παίξω μαζί της όλες τις ώρες, στην παιδική χαρά δεν μπορώ να την κυνηγάω όπως πριν, ή να την σηκώνω με την ίδια ευκολία (είναι και 11 κιλά). Όποτε και αν το αποφασίσεις εύχομαι να έρθει εύκολα και γρήγορα!!
    • Καλησπέρα..! Εγώ στην αρχή του έδινα λίγο 3-4 κουταλιες..ενώ ήθελε παραπάνω...τώρα τρώει 50-60 περίπου κάποιες μέρες λιγότερο κι άλλες περισσότερο..χορταινει πάντως...και μετά από κάνα δίωρο γάλα και ύπνο 
  • Νέες συζητήσεις

×
×
  • Προσθήκη...