αποτυχια να θηλασω

[stel papa]

καλημερα! ειμαι νεα μανουλα και αντιμετωπιζω δυσκολιες με τον θηλασμο...Αρχικα εχω γεννησει με καισαρικη εδω και μιαμιση εβδομαδα. στο νοσοκομειο ειχα δυσκολευτει γιατι δεν ειχα καθοδηγηση και μονο λιγο πρωτογαλα. Τωρα παρατηρω ασπρο υγρο (προφανως γαλατακι) αλλα επειδη ειχαμε θεμα με ικτερο και βαρος που δεν επαιρνε το μωρο επρεπε να ξεκινησω ξενο...το κακο ειναι οτι πλεον το μωρακι μου επαθε συγχυση θηλων και δεν πιανει το στηθος με θηλαστρο που προσπαθω βγαζω ελαχιστο γαλα ειμαι πελαγωμενη γιατι φοβαμαι οτι δεν θα καταφερω να θηλασω πια....Ευχαριστω οσες μπουν στον κοπο να διαβασουν το θεμα μου να ειστε ολες καλα!

[afr]

στις πριν 9 ώρες, ο/η stel papa είπε:

καλημερα! ειμαι νεα μανουλα και αντιμετωπιζω δυσκολιες με τον θηλασμο...Αρχικα εχω γεννησει με καισαρικη εδω και μιαμιση εβδομαδα. στο νοσοκομειο ειχα δυσκολευτει γιατι δεν ειχα καθοδηγηση και μονο λιγο πρωτογαλα. Τωρα παρατηρω ασπρο υγρο (προφανως γαλατακι) αλλα επειδη ειχαμε θεμα με ικτερο και βαρος που δεν επαιρνε το μωρο επρεπε να ξεκινησω ξενο...το κακο ειναι οτι πλεον το μωρακι μου επαθε συγχυση θηλων και δεν πιανει το στηθος με θηλαστρο που προσπαθω βγαζω ελαχιστο γαλα ειμαι πελαγωμενη γιατι φοβαμαι οτι δεν θα καταφερω να θηλασω πια....Ευχαριστω οσες μπουν στον κοπο να διαβασουν το θεμα μου να ειστε ολες καλα!

Κορίτσι μου να σου ζήσει το μωράκι σου αρχικά! Σε καταλαβαίνω απόλυτα με το θηλασμό γιατί πέρασα κι εγώ πολύ δύσκολα σε αυτό το κομμάτι με ένα μωρό που απ' την πρώτη στιγμή που γεννήθηκε έδειχνε να μη θέλει το στήθος.

Πρώτα απ' όλα μην αγχώνεσαι, αν το θέλεις μπορεί να κουραστείς πολύ αλλά σίγουρα μπορείς να τα καταφέρεις! Κι αν πάλι προτιμήσεις να ακολουθήσεις κάποιον άλλο τρόπο διατροφής, πάλι να είσαι χαρούμενη, το μωράκι σου θα είναι μια χαρά!

Πώς κατάλαβες ότι το μωρό σου έχει πάθει σύγχυση θηλών; Δεν κάθεται καθόλου στο στήθος; Στις αρχές καθόταν; Έπιανε καλά το στήθος; Έχεις χρησιμοποιήσει καθόλου ψευδοθηλες;

[stel papa]

στις πριν 21 ώρες, ο/η afr είπε:

Κορίτσι μου να σου ζήσει το μωράκι σου αρχικά! Σε καταλαβαίνω απόλυτα με το θηλασμό γιατί πέρασα κι εγώ πολύ δύσκολα σε αυτό το κομμάτι με ένα μωρό που απ' την πρώτη στιγμή που γεννήθηκε έδειχνε να μη θέλει το στήθος.

Πρώτα απ' όλα μην αγχώνεσαι, αν το θέλεις μπορεί να κουραστείς πολύ αλλά σίγουρα μπορείς να τα καταφέρεις! Κι αν πάλι προτιμήσεις να ακολουθήσεις κάποιον άλλο τρόπο διατροφής, πάλι να είσαι χαρούμενη, το μωράκι σου θα είναι μια χαρά!

Πώς κατάλαβες ότι το μωρό σου έχει πάθει σύγχυση θηλών; Δεν κάθεται καθόλου στο στήθος; Στις αρχές καθόταν; Έπιανε καλά το στήθος; Έχεις χρησιμοποιήσει καθόλου ψευδοθηλες;

ευχαριστω παρα πολυ κοριτσι μου να εισαι καλα!! μου το ειπε και η συμβουλος θηλασμου κοριτσι μου! στην αρχη καθοταν αλλα στεναχωριομουν γιατι μου ειχαν πει οτι δεν χορταινε και ηταν και ο ικτερος στη μεση και ετσι εδωσα ξενο...εχω χρησιμοποιησει ψευδοθηλες απλα τοτε δεν ειχε κατεβει καθολου γαλα και τωρα δεν εχω μεγαλη παραγωγη και ειναι φυσικο το μωρο να εκνευριζεται στο στηθος και να μη καθεται πολυ,..φοβαμαι μην το εχασα για παντα και το ηθελα τοσο πολυ....😥 ειλικρινα δεν με νοιαζει καθολου η κουραση μονο να παρει κατι και απο εμενα το μωρακι μου...💔

[Xrisa95]

Δυστυχώς ο ίκτερος αποτελεί συχνά λανθασμένη αιτία για να ξεκινήσει ένα μωρό ξένο γάλα κ σ αυτήν την ηλικία να πάθει πάρα πολύ εύκολα σύγχυση θηλών. 
Το πρώτο γάλα που είχες ήταν αρκετό δεν ήταν λίγο αλλά υπάρχει η τρομοκρατία στην αρχή στα μαιευτήρια ότι το γάλα που έχουμε δεν φτάνει. Είναι λάθος! 

είναι πολύ σημαντικό να μας ενημερώνουν (απο το μαιευτήριο) από νωρίς να έχουν οι μητέρες την γνώση ότι υπάρχουν αξιόλογοι σύμβουλοι θηλασμού για να μας κατευθύνουν (είναι κ οι ειδικοί άλλωστε). 
 

Θα σου προτείνω να μπεις στην τοπική  ομαδα θηλασμού της περιοχής σου (στο φβ) κ να ζητήσεις συστάσεις για σύμβουλο θηλασμού. 
(το πανελλήνιο δίκτυο εθελοντικών ομάδων υποστήριξης θηλασμού κ μητρότητας έχουν σελίδα όπου μπορείς να βρεις την ομάδα της περιοχής στην οποία κατοικείς μόνιμα). 
 

τώρα σ αυτήν την ηλικία μόνο η σύμβουλος μπορεί να σου προτείνει πως να μειώσεις το ξένο αν θέλεις αποκλειστικό θηλασμό (μειώνουμε σταδιακά το ξένο κ όχι μια κ έξω γιατί πρέπει η παραγωγή σου να προσαρμοστεί στις νέες απαιτήσεις του αποκλειστικού θηλασμού του μωρού σου). 
 

ένας πολύ ωφέλιμος κ αποδοτικός τρόπος για να μπαίνει το μωρό στο στήθος κ να δίνει σήμα να παράγεται γάλα αλλά κ να τρέφεται το μωρό ταυτόχρονα χωρίς μπιμπερό (για να περιορίσεις την σύγχυση) είναι το σύστημα SNS. Υπάρχει κ πωλείται από γνωστή εταιρεία της Medela ίσως βρεις κ από άλλες εταιρίες ανάλογα που μένεις αλλά μπορείς κ μόνη σου να το φτιάξεις πιο οικονομικά. 
 

για το τι είναι κ λεπτομέρειες μπορείς να βρεις στην ομάδα θηλασμού που σου ειπα, στο ίντερνετ κ σε επικοινωνία σου με σύμβουλο. 
 

Υπάρχουν κ άλλοι εναλλακτικοί τρόποι σίτισης (κύπελλο σίτισης νεογέννητου, σύριγγα, κουταλάκι κτλ) 

Πολλή επαφή δέρμα με δέρμα κ να ακουμπάει το μωρό στο στήθος για να αναπτυχτεί το bonding. 

Να σου ζήσει το μωράκι! 

Με την σωστή καθοδήγηση μπορείτε να τα καταφέρετε ❤️ 

[afr]

στις πριν 20 ώρες, ο/η stel papa είπε:

ευχαριστω παρα πολυ κοριτσι μου να εισαι καλα!! μου το ειπε και η συμβουλος θηλασμου κοριτσι μου! στην αρχη καθοταν αλλα στεναχωριομουν γιατι μου ειχαν πει οτι δεν χορταινε και ηταν και ο ικτερος στη μεση και ετσι εδωσα ξενο...εχω χρησιμοποιησει ψευδοθηλες απλα τοτε δεν ειχε κατεβει καθολου γαλα και τωρα δεν εχω μεγαλη παραγωγη και ειναι φυσικο το μωρο να εκνευριζεται στο στηθος και να μη καθεται πολυ,..φοβαμαι μην το εχασα για παντα και το ηθελα τοσο πολυ....😥 ειλικρινα δεν με νοιαζει καθολου η κουραση μονο να παρει κατι και απο εμενα το μωρακι μου...💔

Δυστυχώς είναι συχνό φαινόμενο να συμβουλεύουν τη νέα μαμά να ξεκινήσει το μωρό ξένο γάλα λόγω ίκτερου. Είναι λάθος καθοδήγηση αλλά δε φταις για αυτό εσύ. Ξέρω πολύ καλά πόσο δύσκολες μπορεί να είναι οι πρώτες μέρες στο μαιευτήριο, ειδικά αν είναι το 1ο παιδί και ότι το μόνο που θες είναι να είναι καλά και χορτατο το μωράκι και να γυρίσετε σπίτι! Ωστόσο, δεν ισχύει σε καμία περίπτωση ότι το μωράκι δε χορταινε. Είναι τόσο μικρό το στομαχακι του και το γάλα σου ακριβώς κατάλληλο για αυτό. Όπως και να χει, από εδώ και πέρα μπορείς να τα φτιάξεις όλα όπως θες, απλώς με λίγη παραπάνω προσπάθεια. Η σύμβουλος θηλασμού θα ξέρει να σε καθοδηγήσει με τα σωστά βήματα και όλα θα πάνε καλά! Τι σου έχει προτείνει να κάνεις μέχρι τώρα;

[stel papa]

στις On 19/12/2024 at 9:28 ΠΜ, ο/η afr είπε:

Δυστυχώς είναι συχνό φαινόμενο να συμβουλεύουν τη νέα μαμά να ξεκινήσει το μωρό ξένο γάλα λόγω ίκτερου. Είναι λάθος καθοδήγηση αλλά δε φταις για αυτό εσύ. Ξέρω πολύ καλά πόσο δύσκολες μπορεί να είναι οι πρώτες μέρες στο μαιευτήριο, ειδικά αν είναι το 1ο παιδί και ότι το μόνο που θες είναι να είναι καλά και χορτατο το μωράκι και να γυρίσετε σπίτι! Ωστόσο, δεν ισχύει σε καμία περίπτωση ότι το μωράκι δε χορταινε. Είναι τόσο μικρό το στομαχακι του και το γάλα σου ακριβώς κατάλληλο για αυτό. Όπως και να χει, από εδώ και πέρα μπορείς να τα φτιάξεις όλα όπως θες, απλώς με λίγη παραπάνω προσπάθεια. Η σύμβουλος θηλασμού θα ξέρει να σε καθοδηγήσει με τα σωστά βήματα και όλα θα πάνε καλά! Τι σου έχει προτείνει να κάνεις μέχρι τώρα;

Αρχικα σας ευχαριστω ολες για τις απαντησεις σας.θηλαστρο μιση ωρα απο τον καθε μαστο ανα 2 ωρες και οσο μπορω να βαζω το μωρο στο στηθος. ειμαι πολυ κουρασμενη κλαιω συνεχεια νιωθω ανεπαρκης και εχω μονο λιγες σταγονες δεν βγαζω ποσοτητα. το μωρο πιανει αλλες φορες ευκολα αλλες δυσκολα τη θηλη ομως δεν το ακουω να καταπινει. με το που δινω ξενο μου δινει την εντυπωση οτι ειναι πολυ πεινασμενο. η παιδιατρος εξω οταν βγηκαμε απο το νοσοκομειο το βρηκε υποσιτισμενο συν νωχελικο απο τον ικτερο. η καρδια μου εχει ραγισει και νιωθω οτι θελω να παρατησω την προσπαθεια αρκει να μην χανω τις στιγμες του μωρου μου μιας και κλαιω τοσο που δεν μπορω να ασχοληθω οσο θελω μαζι του...ευτυχως για την ωρα εχω τον αντρα μου μετα που θα γυρισει στη δουλεια φοβαμαι λιγο οτι δε φροντιζω το μωρο μου καταλληλα εξαιτιας αυτου που με πηρε απο κατω...

[Elenaki12]

εγώ ήρθα να σου ευχηθώ να σου ζήσει το παιδάκι και να μην κάθεσαι και στεναχωριέσαι επειδή μπορεί να μην σας ταίριαξε ο θηλασμός!!! σίγουρα ήθελες να κάνεις το καλύτερο για το παιδί σου, μπορεί οι συνθήκες να μην σας βοήθησαν αλλά επειδή το σημαντικότερο είναι να έχεις ένα γερό παιδί και να είσαι και εσύ ήρεμη και χαρούμενη σταμάτα να νιώθεις λιγότερο μητέρα επειδή για κάποιον λόγο μπορεί να μην το κατάφερες, προσπάθησε το όσο γίνεται χωρίς τύψεις, όσο σου βγει φυσικά και μην κάθεσαι να αγχώνεσαι πόσο καλή μαμά ή ανεπαρκής είσαι επειδή μπορεί να μην πέτυχε!!

δεν έχω γίνει ακόμη μαμά, τώρα περιμένω το πρώτο μου, αλλά θεωρώ ότι πρέπει πρώτα να σκεφτόμαστε την ψυχική υγεία μας αλλά και την υγεία του μωρού μας!! αν δεν έπαιρνε βάρος κάτι ξέρει ο παιδίατρος σου που σου σύστησε να δώσεις συμπλήρωμα... 

Μητέρα είσαι γιατί έφερες αυτό το πλάσμα στον κόσμο και θα το κάνεις σωστό και καλό άνθρωπο, δίνοντας αγάπη και φροντίδα... όχι μόνο μητρικό γάλα!!

Σου εύχομαι καλή τύχη σε αυτό το ταξίδι, αν χρειαστεί πάρε βοήθεια από κάποια σύμβουλο θηλασμού... αν όχι υπάρχουν πολλά παιδιά που μεγάλωσαν άψογα, γίναν μεγάλα και τρανά, με απεριόριστη αγάπη και δεν θήλασαν ούτε μισή φορά...!!!

[Zaxaroulamak]

Θα συμφωνησω. Ενταξει προφανως το μητρικο γαλατακι ειναι πολυτιμο για τα βρεφακια μας αλλα δε θα τρελαθουμε κιολας ουτε θα χασουμε τη ψυχικη μας υγεια. Τοσα μωρακια μεγαλωνουν με ξενο γαλα και ειναι μια χαρα δυνατα και απολυτα υγιη. Προσωπικα περασα απο αυτην τη φαση γιατι δεν ειχα πολυ γαλα και ενιωθα παρα πολλες τυψεις. Αισθανομουν πολυ ασχημα και ηθελα να το κοψω τελειως γιατι ενιωθα οτι το παιδι μου δεν καλυπτεται με αυτο που του εδινα και ειχε εκνευρισμο. Μεχρι που το πηρα αποφαση και ηρεμησα. Τον εβαζα λιγο στο στηθος και εβγαζα με θηλαστρο γαλα οσο ειχα και συμπληρωνα τα γευματα του με ξενο. Και εκει που ελεγα θα τα παρατησω δε θα του δωσω καθολου μητρικο γαλα καναμε μικτη σιτιση για 5 μηνες και σταματησα για αλλους λογους, οχι επειδη κοπηκε το γαλα μου. Απο το να μην εδινα καθολου μητρικο νιωθω καλα που καταφερα να του δωσω εστω αυτο το λιγο. Θελω να πω οτι δε χρειαζεται να τρελαινεσαι αλλωστε αν ηρεμησεις ειναι πιο πιθανο να το βρεις και να εχεις και παραπανω γαλα. Οπως και να χει θα κανεις το καλυτερο για το παιδακι σου, το οποιο θελει να ειναι η μανουλα του καλα!

[afr]

στις On 20/12/2024 at 9:52 ΠΜ, ο/η stel papa είπε:

Αρχικα σας ευχαριστω ολες για τις απαντησεις σας.θηλαστρο μιση ωρα απο τον καθε μαστο ανα 2 ωρες και οσο μπορω να βαζω το μωρο στο στηθος. ειμαι πολυ κουρασμενη κλαιω συνεχεια νιωθω ανεπαρκης και εχω μονο λιγες σταγονες δεν βγαζω ποσοτητα. το μωρο πιανει αλλες φορες ευκολα αλλες δυσκολα τη θηλη ομως δεν το ακουω να καταπινει. με το που δινω ξενο μου δινει την εντυπωση οτι ειναι πολυ πεινασμενο. η παιδιατρος εξω οταν βγηκαμε απο το νοσοκομειο το βρηκε υποσιτισμενο συν νωχελικο απο τον ικτερο. η καρδια μου εχει ραγισει και νιωθω οτι θελω να παρατησω την προσπαθεια αρκει να μην χανω τις στιγμες του μωρου μου μιας και κλαιω τοσο που δεν μπορω να ασχοληθω οσο θελω μαζι του...ευτυχως για την ωρα εχω τον αντρα μου μετα που θα γυρισει στη δουλεια φοβαμαι λιγο οτι δε φροντιζω το μωρο μου καταλληλα εξαιτιας αυτου που με πηρε απο κατω...

Κορίτσι μου δε χρειάζεται να τρελαίνεσαι και να στεναχωριέσαι. Οκ συμφωνώ ότι το μητρικό γάλα είναι πολύ καλό για το μωρό σου αλλά αν αυτό συνεπάγεται μια κακη ψυχολογία της μαμάς δεν έχει κανένα απολύτως νόημα. Δηλαδή αν το μωράκι πίνει μητρικό γάλα και η μαμά κλαίει όλη μέρα πως μπορεί να είναι αυτό καλό για το μωρό;

Στα λέω γιατί κι εγώ πέρασα παρόμοια κι επέμεινα τόσο στο θηλασμό που θεωρώ ότι "χάλασα" άλλα πράγματα στους πρώτους μήνες με το μωρό μου και έχω αποφασίσει ότι αν κάνω 2ο παιδί δε θα επαναληφθεί αυτό. Αν πάει καλά ο θηλασμός έχει καλώς, αν όχι, κανένα πρόβλημα και πάλι. Το σημαντικό είναι το μωράκι να είναι καλά, να τρώει (είτε ξένο είτε μητρικό) και όσο κλισέ και να ακούγεται, το λένε όλοι γιατί ισχύει, η μαμά πρέπει να είναι χαρούμενη για να είναι κ το μωρό καλά.

Πώς είσαι τώρα; Πώς τα πάτε με το μωράκι;

[Zenia z]

Αχ βρε κορίτσια βλέπω πολλές ζορίστηκαμε με το θηλασμό και μετά τη γέννα οι ορμόνες κάνουν πάρτι. Δε περίμενα ότι θα γεννήσω το μωράκι μου που με τόσο κόπο απέκτησα κ θα έκλαιγα για το θηλασμό. Τα ξενύχτια, το άγχος μη μου πάθει κάτι το μωρό,  το βάρος που δεν πηρε το πρώτο μήνα, ο καύσωνας του καλοκαιριού.  Θεέ μου τι μαρτύριο.  Μετά τον τρίτο μήνα σήκωσα κεφάλι.  

Και εμάς είχε ίκτερο κ οι οδηγία του γιατρού ήταν πρώτα θηλαζω κ μετα δίνω συμπλήρωμα γιατί δεν πρέπει να αφυδατώθει.  Οπότε δεν το σκέφτηκα καν. Ξέρω ότι λένε για την προσφορά κ τη ζήτηση κ όλες έχουμε Γάλα. Εγώ όλη μέρα την είχα στο στήθος κ έκλαιγε γιατί δεν έβγαζε άλλο. Συνέχισα με μεικτή σίτιση.  Πρώτα θηλάζεις μετά δίνεις συμπλήρωμα.  Έτσι έφτασα αισίως στους 7 μήνες  θηλασμό ούτε εγώ δε το πιστεύω. Όμως πιστεύω ότι είναι κ στο παιδί.  Έβαλε πάνω από όλα τη γεύση του μητρικού κ όχι την ευκολία του μπουκαλιού.  Μόνη της περιόρισε το ξένο γαλα  σήμερα πίνει 60 με 100 ml  συμπλήρωμα.

Κάνε τη προσπάθεια σου. Κ βάλε μικρούς στόχους. Εγώ είπα και 2 μήνες καλά είναι,  μετά 3 κ πάει λέγοντας.  

Δεν είναι το ίδιο εύκολο για όλες.

[stel papa]

σας ευχαριστω κοριτσια για τις απαντησεις σας...δυστυχως δε νιωθω ευτυχισμενη μαλλον λογω ορμονων....περα απο το κομματι του θηλασμου που με πληγωσε με στεναχωρει γιατι βλεπω οτι το μωρο μου δεν ηρεμει σχεδον ποτε μαζι μου και προτιμαει ηδη τον μπαμπα του και νιωθω απορριψη...δεν ξερω αν το εχει βιωσει καποια και πως το αντιμετωπισε ειμαι λυπημενη καθε μερα και κλαιω...

[afr]

στις πριν 2 ώρες, ο/η stel papa είπε:

σας ευχαριστω κοριτσια για τις απαντησεις σας...δυστυχως δε νιωθω ευτυχισμενη μαλλον λογω ορμονων....περα απο το κομματι του θηλασμου που με πληγωσε με στεναχωρει γιατι βλεπω οτι το μωρο μου δεν ηρεμει σχεδον ποτε μαζι μου και προτιμαει ηδη τον μπαμπα του και νιωθω απορριψη...δεν ξερω αν το εχει βιωσει καποια και πως το αντιμετωπισε ειμαι λυπημενη καθε μερα και κλαιω...

Κοριτσάκι μου αρχικά να ξέρεις ότι πολλές γυναίκες τον πρώτο καιρό έχουν τέτοια συναισθήματα, να ξέρεις ότι δεν είσαι η μόνη. Υπάρχει κι ένα θέμα που έχει ανοίξει εδώ πριν λίγο καιρό, λέγεται "Επιλοχειος θλίψη" και έχουν γράψει πολλά κορίτσια τις ιστορίες τους για τα συναισθήματα τους κ τις δυσκολίες τους μετά τη γέννα.

Τα μωράκια αντιλαμβάνονται πάρα πολύ την ψυχολογική μας κατάσταση, τα νεύρα μας, την αναστάτωση, το άγχος και δημιουργείται έτσι κ σ αυτά ένας εκνευρισμός. Το ότι μπορεί το μωράκι σου να μην ηρεμεί τόσο με εσένα, μπορεί να οφείλεται στη δική σου κατάσταση και ότι δεν έχεις το κουράγιο αυτή τη στιγμή. Δε δείχνει καμία προτίμηση να είσαι σίγουρη! Και εδώ θα είμαστε σε λίγο καιρό να μας λες ότι το μωράκι σου δεν ξεκολλάει από πάνω σου 😋

Βγαίνεις καθόλου έξω απ' όταν γεννησες; Έστω να περπατήσεις και να μιλήσεις λίγο με κάποια παρέα, τον άντρα σου, μια φίλη, κάποιον συγγενή, οποιονδήποτε..

[Jaipur]

Γλυκιά μου, σου γράφω γιατί καταλαβαίνω ότι είσαι πολύ πιεσμένη. Θέλω να σου πω πως όλο αυτό που περνάς και αισθάνεσαι είναι απολύτως φυσιολογικό και το ζουν πάρα πολλές γυναίκες, δεν είσαι η μόνη. Είναι μια φάση και θα περάσει.

 

Μην καταπιέζεσαι από τα- υποτίθεται μοντέρνα-  "εγχειρίδια μητρότητας" που μας έχουν πλέον κατακλύσει αλλά στην πραγματικότητα έχουν μεγάλες δόσεις νεο- συντηρισμου. "Πρέπει οπωσδήποτε να θηλασεις και μάλιστα όσο περισσότερο μπορείς- έχω ακούσει ακραίες περιπτώσεις- να γεννήσεις παση θυσία με φυσιολογικό τοκετό κλπ κλπ".

Μια νέα μανούλα έχει τόσο πολλά να ρυθμίσει μεσα της και στις σχέσεις με τους άλλους, και μονο ενοχές δεν της αξίζουν. Το αν είσαι καλή μαμά δεν εξαρτάται από το αν θηλασες. Ούτε εγώ θήλασα, γιατί απλούστατα δεν είχα γάλα - προς διάψευση όσων επιμένουν πως όλες έχουμε γάλα αλλά δεν προσπαθούμε  πολύ ή δεν το κάνουμε σωστά- κι όμως απλούστατα δεν είχα γάλα. Και τα παιδάκια μου είναι μια χαρά.

Επίσης, ακόμη και στην περίπτωση που είχα γάλα αλλά δεν ήθελα να θηλάσω γιατί οι ψυχικές και σωματικές μου δυνάμεις δεν μου το επέτρεπαν, πάλι δικαίωμά μου θα ήταν, κανένας άλλος δεν έχει λόγο σε αυτό.

Στη θέση σου θα χαιρομουν να ηρεμεί το μωρό με τον μπαμπά του, για να πάρεις μια ανάσα. Να κάνεις ένα μπάνιο, να βγαίνεις έξω για μια βόλτα με τα πόδια ακόμη κι αν αισθάνεσαι ότι δεν θες, αυτό είναι πολύ σημαντικό.

Και τέλος, το μωρό καταλαβαίνει τα συναισθήματά μας. Μην αγχώνεσαι, ηρέμησε και σιγά σιγά θα του μεταφέρεις την ηρεμία - εφόσον φυσικά δεν κλαίει λόγω κολικών, πείνας κλπ

 

Αν αυτό που αισθάνεσαι επιμένει, θα  βοηθούσε να το συζητούσες και με έναν ειδικό.

[evaioan]

στις πριν 3 ώρες, ο/η stel papa είπε:

σας ευχαριστω κοριτσια για τις απαντησεις σας...δυστυχως δε νιωθω ευτυχισμενη μαλλον λογω ορμονων....περα απο το κομματι του θηλασμου που με πληγωσε με στεναχωρει γιατι βλεπω οτι το μωρο μου δεν ηρεμει σχεδον ποτε μαζι μου και προτιμαει ηδη τον μπαμπα του και νιωθω απορριψη...δεν ξερω αν το εχει βιωσει καποια και πως το αντιμετωπισε ειμαι λυπημενη καθε μερα και κλαιω...

Να παίρνεις το μωρό και να βγαινετε βόλτες. Άσε το θηλασμό πίνει και από μπουκάλι. Εμένα δύο φορές που γέννησα πέρασα ένα μαρτύριο στο μαιευτήριο με τις άλλες κοπέλες στο δωμάτιο που δεν έκλειναν φως νύχτα μέρα να μάθουν να θηλάζουν τις τρεις μέρες αυτές στο νοσοκομείο. Αφού τη δεύτερη φορά πάλευαν και οι άντρες τους μαζί να μην ξεκολλάνε από το δωμάτιο. Έφυγα θυμάμαι και έκλαιγα από τα νεύρα μου. Το πρώτο μου μωρό έτσι το στρέσαρα και με τις καμπύλες των παιδιατρων λες και είναι μοσχάρια για πάχυνση τα παιδιά μας όλη μέρα έκλαιγε. Το δεύτερο χαλαρά ότι φάει όσο φάει. Μια στήθος μια μπιμπερο. Ε χαλαρό είναι το μωρό. Όταν λέει ο παιδίατρος κάτι για το ιδανικό βάρος του απαντάω πως αφού είναι ήρεμο δεν αλλάζω τίποτα και στα μα μου του λέω δουλειά σου είναι να μετράς καμπύλες και δουλειά μου είναι να μεγαλώσω ήρεμα το παιδί μου. 

[Zelda]

Πόσο θα ήθελα να σε πάρω μια αγκαλιά και να σου πω ότι αυτη η άχαρη περίοδος θα περάσει. Μακάρι να μπορούσες να δεις στο μέλλον, θα έβλεπες το παιδάκι σου να λιώνει για σένα και εσύ για αυτό! Όλες αυτές οι κακές σκέψεις θα είναι ένα άσχημο όνειρο! Όπως σου είπαν τα κορίτσια, κλισέ αλλά αληθινό, βγες μια βόλτα, κάνε ένα βήμα πίσω, βάλε τις ανάγκες σου ως προτεραιότητα και μόλις βρεις τον εαυτό σου μπες ξανά δυναμικά στο πανέμορφο μα δύσκολο και απαιτητικό ταξίδι της μητρότητας! Όλα θα βελτιωθούν σύντομα απλώς δεν το βλέπεις τώρα. Για όλα όσα σε ανησυχούν υπάρχει λύση, το μωρό σου θα μεγαλώσει υγιές και δυνατό. Και θα έχει δίπλα του μια μαμά που θα το λατρεύει και θα είναι και η ίδια καλά και χαμογελαστή. Πάρε το χρόνο σου, έχεις κ εσύ σημασία, μην το ξεχνάς αυτό!

@evaioan διάβασα το μήνυμα σου και με έπιασαν τα γέλια εκεί που λες για τον παιδίατρο και τις καμπύλες! Τη μια ο παιδίατρος σου λέει μα μου, την άλλη ο γυναικολόγος ψελλίζει διάφορα, μήπως οι επαγγελματίες υγείας που έχεις επιλέξει δε σου ταιριάζουν; Δε φαίνεται να τους έχεις τρομερή εμπιστοσύνη! 😂Το λέω με πολλή αγάπη γιατί κ εγώ είχα μια ανάλογη εμπειρία που ο παιδίατρος πραγματικά με ισοπέδωσε με την πίεση να παχύνει το παιδί μου και όντως ζήτησα μια συμβουλή από κάποιον πιο ειδικό και τελικά ακολούθησα άλλες οδηγίες που ταίριαζαν περισσότερο στην ιδιοσυγκρασία μου. Απλώς επειδή οι γιατροί είναι επαγγελματίες και γνώμονα έχουν την επιστήμη τους και το καλώς έχειν τον ασθενών τους, ας μη βιαζόμαστε να τους απορρίπτουμε γιατί υπάρχει κίνδυνος να κάνουμε ζημιά αν κάνουμε του κεφαλιού μας. Φυσικά να μην καταπίνουμε αμασητα ό,τι μας λένε και εμείς ξέρουμε το παιδί μας καλύτερα από τον καθένα αλλά ας πράττουμε πάντα μέσα από το πρίσμα της καθοδήγησης επαγγελματιών υγείας που εμπιστευόμαστε. Το λέω χωρίς καμία διάθεση αντιπαράθεσης, απλώς επειδή από το φόρουμ ενημερώνονται και νέοι, άπειροι γονείς, ίσως δεν είναι καλή ιδέα να φαίνεται ότι με τους γιατρούς υπάρχει κόντρα και διαμάχη, ενώ στην πραγματικότητα θα έπρεπε να είναι μια σχέση εμπιστοσύνης και συνεργασίας.

 

[evaioan]

στις πριν 16 λεπτά, ο/η Zelda είπε:

Πόσο θα ήθελα να σε πάρω μια αγκαλιά και να σου πω ότι αυτη η άχαρη περίοδος θα περάσει. Μακάρι να μπορούσες να δεις στο μέλλον, θα έβλεπες το παιδάκι σου να λιώνει για σένα και εσύ για αυτό! Όλες αυτές οι κακές σκέψεις θα είναι ένα άσχημο όνειρο! Όπως σου είπαν τα κορίτσια, κλισέ αλλά αληθινό, βγες μια βόλτα, κάνε ένα βήμα πίσω, βάλε τις ανάγκες σου ως προτεραιότητα και μόλις βρεις τον εαυτό σου μπες ξανά δυναμικά στο πανέμορφο μα δύσκολο και απαιτητικό ταξίδι της μητρότητας! Όλα θα βελτιωθούν σύντομα απλώς δεν το βλέπεις τώρα. Για όλα όσα σε ανησυχούν υπάρχει λύση, το μωρό σου θα μεγαλώσει υγιές και δυνατό. Και θα έχει δίπλα του μια μαμά που θα το λατρεύει και θα είναι και η ίδια καλά και χαμογελαστή. Πάρε το χρόνο σου, έχεις κ εσύ σημασία, μην το ξεχνάς αυτό!

@evaioan διάβασα το μήνυμα σου και με έπιασαν τα γέλια εκεί που λες για τον παιδίατρο και τις καμπύλες! Τη μια ο παιδίατρος σου λέει μα μου, την άλλη ο γυναικολόγος ψελλίζει διάφορα, μήπως οι επαγγελματίες υγείας που έχεις επιλέξει δε σου ταιριάζουν; Δε φαίνεται να τους έχεις τρομερή εμπιστοσύνη! 😂Το λέω με πολλή αγάπη γιατί κ εγώ είχα μια ανάλογη εμπειρία που ο παιδίατρος πραγματικά με ισοπέδωσε με την πίεση να παχύνει το παιδί μου και όντως ζήτησα μια συμβουλή από κάποιον πιο ειδικό και τελικά ακολούθησα άλλες οδηγίες που ταίριαζαν περισσότερο στην ιδιοσυγκρασία μου. Απλώς επειδή οι γιατροί είναι επαγγελματίες και γνώμονα έχουν την επιστήμη τους και το καλώς έχειν τον ασθενών τους, ας μη βιαζόμαστε να τους απορρίπτουμε γιατί υπάρχει κίνδυνος να κάνουμε ζημιά αν κάνουμε του κεφαλιού μας. Φυσικά να μην καταπίνουμε αμασητα ό,τι μας λένε και εμείς ξέρουμε το παιδί μας καλύτερα από τον καθένα αλλά ας πράττουμε πάντα μέσα από το πρίσμα της καθοδήγησης επαγγελματιών υγείας που εμπιστευόμαστε. Το λέω χωρίς καμία διάθεση αντιπαράθεσης, απλώς επειδή από το φόρουμ ενημερώνονται και νέοι, άπειροι γονείς, ίσως δεν είναι καλή ιδέα να φαίνεται ότι με τους γιατρούς υπάρχει κόντρα και διαμάχη, ενώ στην πραγματικότητα θα έπρεπε να είναι μια σχέση εμπιστοσύνης και συνεργασίας.

 

Όχι δεν του πάω κόντρα αύξησα την τροφή στον μικρό απλά δεν επιμένω μέχρι να σκάσει. Αν δυσανασχετεί σταματάω, αγορακι είναι έχει χρόνια μπροστά του να παίρνει μπόι. 😂

[stel papa]

ευχαριστω απο καρδιας μια μια για το χρονο σας τις καλες σας συμβουλες και σκεψεις...νιωθω καλυτερα βεβαια ειμαι με τις φασεις μου κι ακομα μια ετσι μια αλλιως αλλα αυτο το συναισθημα του οτι καποιος με καταλαβαινει μου δινει δυναμη....ειμαι υπερευαισθητη ειχα χασει και περισι ενα μωρακι με εξωμητρια κυηση και περιμενα να σας πω την αληθεια να ειμαι μονο ευτυχισμενη κανεις δε μου ειχε πει ποσο δυσκολο ειναι....εχω βγει καποιες φορες ομως δεν εχω ιδιαιτερα πολλες φιλες και η κλεισουρα κανει κακο οντως...σε λιγες μερες 40ντιζουμε ευχομαι σιγα σιγα να ηρεμησουν και οι ορμονες μου και να δω τη ζωη οπως ακριβως ειναι...εχει τυχει να περασω κανα δυο μερες και νυχτες ολομοναχη λογω εργασιας του συζυγου και με επηρεασαν πολυ....

[afr]

στις πριν 4 ώρες, ο/η Jaipur είπε:

Γλυκιά μου, σου γράφω γιατί καταλαβαίνω ότι είσαι πολύ πιεσμένη. Θέλω να σου πω πως όλο αυτό που περνάς και αισθάνεσαι είναι απολύτως φυσιολογικό και το ζουν πάρα πολλές γυναίκες, δεν είσαι η μόνη. Είναι μια φάση και θα περάσει.

 

Μην καταπιέζεσαι από τα- υποτίθεται μοντέρνα-  "εγχειρίδια μητρότητας" που μας έχουν πλέον κατακλύσει αλλά στην πραγματικότητα έχουν μεγάλες δόσεις νεο- συντηρισμου. "Πρέπει οπωσδήποτε να θηλασεις και μάλιστα όσο περισσότερο μπορείς- έχω ακούσει ακραίες περιπτώσεις- να γεννήσεις παση θυσία με φυσιολογικό τοκετό κλπ κλπ".

Μια νέα μανούλα έχει τόσο πολλά να ρυθμίσει μεσα της και στις σχέσεις με τους άλλους, και μονο ενοχές δεν της αξίζουν. Το αν είσαι καλή μαμά δεν εξαρτάται από το αν θηλασες. Ούτε εγώ θήλασα, γιατί απλούστατα δεν είχα γάλα - προς διάψευση όσων επιμένουν πως όλες έχουμε γάλα αλλά δεν προσπαθούμε  πολύ ή δεν το κάνουμε σωστά- κι όμως απλούστατα δεν είχα γάλα. Και τα παιδάκια μου είναι μια χαρά.

Επίσης, ακόμη και στην περίπτωση που είχα γάλα αλλά δεν ήθελα να θηλάσω γιατί οι ψυχικές και σωματικές μου δυνάμεις δεν μου το επέτρεπαν, πάλι δικαίωμά μου θα ήταν, κανένας άλλος δεν έχει λόγο σε αυτό.

Στη θέση σου θα χαιρομουν να ηρεμεί το μωρό με τον μπαμπά του, για να πάρεις μια ανάσα. Να κάνεις ένα μπάνιο, να βγαίνεις έξω για μια βόλτα με τα πόδια ακόμη κι αν αισθάνεσαι ότι δεν θες, αυτό είναι πολύ σημαντικό.

Και τέλος, το μωρό καταλαβαίνει τα συναισθήματά μας. Μην αγχώνεσαι, ηρέμησε και σιγά σιγά θα του μεταφέρεις την ηρεμία - εφόσον φυσικά δεν κλαίει λόγω κολικών, πείνας κλπ

 

Αν αυτό που αισθάνεσαι επιμένει, θα  βοηθούσε να το συζητούσες και με έναν ειδικό.

Θα συμφωνήσω τόσο πολύ με τα λόγια σου για τον θηλασμό. Αυτό το πράγμα με την πίεση να θηλάσεις λες κ είναι το σημαντικότερο πράγμα στον κόσμο ή λες κι αν δε θηλάσεις σημαίνει ότι ταιζεις το μωρό δεν ξέρω κι εγώ τι , είναι πραγματικά τραγικό.

Εγώ είμαι μια λίγο διαφορετική περίπτωση, είχα γάλα αλλά για κάποιο λόγο το μωρό δεν ήθελε το στήθος με τίποτα. Μιλάμε για νεογέννητο στο μαιευτήριο να το πλησιάζω στο στήθος κ να βάζει τα χέρια μπροστά σχεδόν να με σπρώχνει κ να τσιριζει. Ίσως τον δυσκόλευαν οι θηλές μου που είναι λίγο πιο επίπεδες απ' το φυσιολογικό. Και βέβαια να μη μιλήσω για τις "μεγάλες" μαίες..που αντί να υποστηρίξουν ψυχολογικά μια γυναίκα σ αυτή τη στιγμή, την κάνουν χάλια. Αφού λοιπόν είχα αυτό το θέμα με το μωρό και αφού είχα φωνάξει όλα τα κορίτσια στον όροφο να με βοηθήσουν να το βάλουμε στο στήθος και όλες δυσκολεύονταν γιατί το παιδί αρνιοταν, πήρα την πρωτοβουλία να βάλω ψευδοθηλες. Το μωρό έπιασε κατευθείαν κ θήλαζε κάθε φορά που τις έβαζα. Και τότε το αποκορύφωμα. Ήρθε η μαία που συνεργάζεται με τον γιατρό μου και με μάλωσε για τις ψευδοθηλες λέγοντας μου ένα σωρό πράγματα ότι έτσι σαμποταρω την παραγωγή μου κλπ κλπ.

Δε θα μακρυγορησω αλλο, ήδη έχω πει πολλές λεπτομέρειες. Θα πω απλώς ότι απ' την επιμονή μου να θηλάσω και μάλιστα χωρίς ψευδοθηλες (αφού έτσι ΕΠΡΕΠΕ), το στοματακι του μωρού μου μυριζε σαν αφυδατωμένο τις πρώτες μέρες σπίτι μέχρι που με πολύ μεγάλη δυσαρέσκεια μου αναγκαστηκα να του δώσω ξένο γάλα και το ήπιε λες κ το είχα νηστικό μέρες. Τα συναισθήματα μου εκείνη τη στιγμή 2: πρώτον άπειρες τύψεις ότι άφηνα το παιδί να πεινάει για να ικανοποιήσω εγώ την επιθυμία μου να το θηλάσω κ δεύτερον αισθάνθηκα ότι μου έφυγε ένα τεράστιο βάρος από πάνω μου βλέποντας το παιδί επιτέλους ήρεμο.

Συγγνώμη για το σεντόνι, είμαι πολύ εκνευρισμένη από τότε με όλη αυτή την πίεση που επικρατεί γενικά με τον θηλασμό κ που κανείς δε σκέφτεται με αυτό τον τρόπο πόσο κακό κάνει στην ήδη εύθραυστη ψυχολογία μιας λεχώνας.

[Jaipur]

στις πριν 5 λεπτά, ο/η afr είπε:

Θα συμφωνήσω τόσο πολύ με τα λόγια σου για τον θηλασμό. Αυτό το πράγμα με την πίεση να θηλάσεις λες κ είναι το σημαντικότερο πράγμα στον κόσμο ή λες κι αν δε θηλάσεις σημαίνει ότι ταιζεις το μωρό δεν ξέρω κι εγώ τι , είναι πραγματικά τραγικό.

Εγώ είμαι μια λίγο διαφορετική περίπτωση, είχα γάλα αλλά για κάποιο λόγο το μωρό δεν ήθελε το στήθος με τίποτα. Μιλάμε για νεογέννητο στο μαιευτήριο να το πλησιάζω στο στήθος κ να βάζει τα χέρια μπροστά σχεδόν να με σπρώχνει κ να τσιριζει. Ίσως τον δυσκόλευαν οι θηλές μου που είναι λίγο πιο επίπεδες απ' το φυσιολογικό. Και βέβαια να μη μιλήσω για τις "μεγάλες" μαίες..που αντί να υποστηρίξουν ψυχολογικά μια γυναίκα σ αυτή τη στιγμή, την κάνουν χάλια. Αφού λοιπόν είχα αυτό το θέμα με το μωρό και αφού είχα φωνάξει όλα τα κορίτσια στον όροφο να με βοηθήσουν να το βάλουμε στο στήθος και όλες δυσκολεύονταν γιατί το παιδί αρνιοταν, πήρα την πρωτοβουλία να βάλω ψευδοθηλες. Το μωρό έπιασε κατευθείαν κ θήλαζε κάθε φορά που τις έβαζα. Και τότε το αποκορύφωμα. Ήρθε η μαία που συνεργάζεται με τον γιατρό μου και με μάλωσε για τις ψευδοθηλες λέγοντας μου ένα σωρό πράγματα ότι έτσι σαμποταρω την παραγωγή μου κλπ κλπ.

Δε θα μακρυγορησω αλλο, ήδη έχω πει πολλές λεπτομέρειες. Θα πω απλώς ότι απ' την επιμονή μου να θηλάσω και μάλιστα χωρίς ψευδοθηλες (αφού έτσι ΕΠΡΕΠΕ), το στοματακι του μωρού μου μυριζε σαν αφυδατωμένο τις πρώτες μέρες σπίτι μέχρι που με πολύ μεγάλη δυσαρέσκεια μου αναγκαστηκα να του δώσω ξένο γάλα και το ήπιε λες κ το είχα νηστικό μέρες. Τα συναισθήματα μου εκείνη τη στιγμή 2: πρώτον άπειρες τύψεις ότι άφηνα το παιδί να πεινάει για να ικανοποιήσω εγώ την επιθυμία μου να το θηλάσω κ δεύτερον αισθάνθηκα ότι μου έφυγε ένα τεράστιο βάρος από πάνω μου βλέποντας το παιδί επιτέλους ήρεμο.

Συγγνώμη για το σεντόνι, είμαι πολύ εκνευρισμένη από τότε με όλη αυτή την πίεση που επικρατεί γενικά με τον θηλασμό κ που κανείς δε σκέφτεται με αυτό τον τρόπο πόσο κακό κάνει στην ήδη εύθραυστη ψυχολογία μιας λεχώνας.

Η περίπτωσή σου ταιριάζει ακριβώς με την εικόνα που έχω. Συμφωνούμε απόλυτα!

[Jaipur]

Επίσης, @stel papa , θα ήθελα με όλη μου την αγάπη να σου πω ότι το μωρό δεν δένεται μαζί μας μόνο με το θηλασμό. Έχεις πολλά πολλά να του προσφέρεις και μόνο με την παρουσία σου.

Αν είναι να χάνεις 12 ωρες την ημέρα στο θηλαστρο για μόνο λίγες σταγόνες όπως λες, συν τις ώρες που θα κοιμηθεί το μωρό, κατά τη γνώμη μου χάνεις πολύτιμες ώρες από την επαφή και τη γνωριμία με το μωρό σου. Η αρχή είναι δύσκολη για όλους και κανείς δεν μας το λέει από πριν. Πάρτο αγκαλίτσα, ακούμπησέ το πάνω σου, χαλαρώστε μαζί, χαιδεψέ το, τραγούδησε του, τάισε το, έχει ανάγκη να σε νιώθει, το μόνο που γνωρίζει σε αυτόν τον κόσμο είναι ο χτύπος της καρδιάς σου, νιώθει ασφάλεια με τη φωνή σου, με την αναπνοή σου, δεν είναι ο  θηλασμός το παν για να σε εξαντλεί και να σε απορροφά αποκλειστικά...

[stel papa]

@Jaipur ευχαριστω παρα πολυ για τις κουβεντες αυτες...το ειχα σταματησει το θηλαστρο γιατι οντως ενιωθα αυτο που περιγραφεις! ηθελα χρονο με το μωρο και αντ αυτου ημουν ποσες ωρες να αντλω το τιποτα και μετα να κλαιω....εκει ηταν που το μωρο μου ξυπνουσε και κοιμοταν πανω στον μπαμπα του και τωρα αποζητα μονο εκεινον θελει να τον ακουμπαει και κοιμαται σαν αρνακι ενω με εμενα οχι...περνανε σκεψεις απο το μυαλο μου πως ουτε θηλαζω αλλα ουτε και μπορω να ηρεμησω το μωρακι μου και την θεση μου εχει παρει ο αντρας μου σε αυτα τοτε γιατι ειμαι εδω?? ποιος ο ρολος μου αφου το μωρο μου δεν με αναζητα καν? ειναι φυσιολογικο να ζηλευω και να συγκρινομαι και με τον αντρα μου ακομα? (που τον υπεραγαπαω? )

[peacock]

στις πριν 10 ώρες, ο/η stel papa είπε:

σας ευχαριστω κοριτσια για τις απαντησεις σας...δυστυχως δε νιωθω ευτυχισμενη μαλλον λογω ορμονων....περα απο το κομματι του θηλασμου που με πληγωσε με στεναχωρει γιατι βλεπω οτι το μωρο μου δεν ηρεμει σχεδον ποτε μαζι μου και προτιμαει ηδη τον μπαμπα του και νιωθω απορριψη...δεν ξερω αν το εχει βιωσει καποια και πως το αντιμετωπισε ειμαι λυπημενη καθε μερα και κλαιω...

Εγώ! Είχα γεννήσει με καισαρική, επίπεδες θηλές, δεν έπιανε στήθος, νοσοκομειακό θηλαστρο και αντλήσεις μισαωρου ανα δίωρο... Έκλαιγα συνεχώς , ένιωθα ανεπαρκής και η χειρότερη μητέρα ever .. ματωναν οι θηλές μου στη προσπάθεια μου να θηλάσει ο μικρός , γάλα δεν είχα... Μια κατάσταση τραγική... 

Ένιωθα ότι το μωρό μου μάλλον δε με συμπαθεί και δε με θέλει.... 

Πέρασε ο καιρός, κατάφερα με αποκλειστικό θηλασμό με θηλαστρο να πίνει γάλα ο μικρός μου και γέμισα κατάψυξη. 

Είναι 18 μηνών τώρα... Δε ξεκολλάει από μένα ❤️ είναι το αυτοκολλητακι μου... Έρχεται ο πατέρας του να με φιλήσει και τον σπρώχνει 🤣 

Καταλαβαίνω απόλυτα τη ματαίωση που νιώθεις αλλά πίστεψέ με δεν ισχύει κοριτσάκι μου. Σε λατρεύει το μωρό σου! 

Θα δεις όταν ηρεμήσεις από τις ορμόνες ότι δεν είναι έτσι όπως τα βλέπεις τώρα! Είμαι σίγουρη πως τα πας θαυμάσια και κάνεις το καλύτερο για το μωρό σου και πως το καταλαβαίνει κι εκείνο! ☺️❤️

[stel papa]

@peacock κοριτσι μου στ αληθεια δεν με θελει το μωρο μου ειναι ενος μηνων και σε ολα προτιμαει τον αντρα μου μακαρι να εκανα λαθος αλλα νιωθω απορριψη και οτι εχω πληγει ανεπανορθωτα.....νιωθω οτι δεν θα συνελθω ποτε και οτι εχασα τον δεσμο με το μωρο μου....κλαιω ολη μερα σημερα....

[peacock]

στις On 10/1/2025 at 4:24 ΜΜ, ο/η stel papa είπε:

@peacock κοριτσι μου στ αληθεια δεν με θελει το μωρο μου ειναι ενος μηνων και σε ολα προτιμαει τον αντρα μου μακαρι να εκανα λαθος αλλα νιωθω απορριψη και οτι εχω πληγει ανεπανορθωτα.....νιωθω οτι δεν θα συνελθω ποτε και οτι εχασα τον δεσμο με το μωρο μου....κλαιω ολη μερα σημερα....

Κι εγώ έτσι ένιωθα τότε, ότι εμένα δε με θέλει, ότι μαζί μου δεν ηρεμεί και ότι προτιμάει τον πατέρα του.... Πραγματικά σε καταλαβαίνω.... Αλλά ειλικρινά πιστεύω -τωρα που έχω πάρει απόσταση από όλο αυτο- ότι δεν υπάρχει κανένα μωράκι στο κόσμο που δε θέλει τη μαμά του. Είναι όλα πολύ φρέσκα ακόμα, περνάς δύσκολη φάση.. θα δεις ότι δε θα είναι έτσι πάντα! 

Μεγαλη αγκαλιά σου στέλνω, είμαι σίγουρη πως είσαι υπέροχη μαμά! ☺️

[Jaipur]

στις On 10/1/2025 at 2:08 ΜΜ, ο/η stel papa είπε:

@Jaipur ευχαριστω παρα πολυ για τις κουβεντες αυτες...το ειχα σταματησει το θηλαστρο γιατι οντως ενιωθα αυτο που περιγραφεις! ηθελα χρονο με το μωρο και αντ αυτου ημουν ποσες ωρες να αντλω το τιποτα και μετα να κλαιω....εκει ηταν που το μωρο μου ξυπνουσε και κοιμοταν πανω στον μπαμπα του και τωρα αποζητα μονο εκεινον θελει να τον ακουμπαει και κοιμαται σαν αρνακι ενω με εμενα οχι...περνανε σκεψεις απο το μυαλο μου πως ουτε θηλαζω αλλα ουτε και μπορω να ηρεμησω το μωρακι μου και την θεση μου εχει παρει ο αντρας μου σε αυτα τοτε γιατι ειμαι εδω?? ποιος ο ρολος μου αφου το μωρο μου δεν με αναζητα καν? ειναι φυσιολογικο να ζηλευω και να συγκρινομαι και με τον αντρα μου ακομα? (που τον υπεραγαπαω? )

Κορίτσι μου, όταν ζοριζεσαι, να έχεις στο μυαλό σου ένα πράγμα: είναι πολύ νωρίς ακόμη. Όλα θα αλλάξουν. Είναι πάρα πολύ νωρίς. Παρότι δεν ισχύουν αυτά που νιώθεις - να ξέρεις ότι είσαι αναντικατάστατη για το μωρό σου - κάντε μία νέα αρχή. Καταρχάς, πρέπει όλοι στο σπίτι να γνωρίζουν για το πώς αισθάνεσαι. Η γνώμη μου είναι να κρατάς το μωρό και να προσπαθείς να βρεις τους κώδικες του, μην το δίνεις αμέσως στον άντρα σου μόλις αρχίσει να κλαίει. Προσπάθησε να το ηρεμήσεις εσύ με διάφορους τρόπους. Κούνα το, μίλα του ήρεμα και γλυκά,  κράτα το αγκαλιά και περπατα ήρεμα στο σπίτι, πήγαινε στον ανοιχτό απορροφητήρα, κάνε όοο,τι άλλο βάλει το μυαλό σου.Ίσως χρειαστεί λίγη περισσότερη ώρα για να ηρεμήσει αλλά δεν πειράζει.... Η σχέση θα χτιστεί σιγά σιγά. Ηρέμησε και μη σκέφτεσαι πράγματα που δεν ισχύουν!