Αναφορά

Κορίτσια μου θέλω να σας περιγράψω ένα γεγονός : Σεπτέμβριο του 2019 πηγαίνω με τη νύφη μου στο Ιασω στην Αθήνα και ακούμε μαζί για πρώτη φορά την καρδιά του πρώτου μου ανηψιου στον υπέρηχο. Κλαιγαμε και οι δύο. Η νύφη μου επέμενε να πάμε στον κάτω όροφο να τη δει ενδοκρινολογος. Περιμέναμε αρκετή ώρα. Της πήρε δείγμα από κάτι στο στήθος. Γυρνάω Θεσσαλονίκη και με καλεί ο αδερφός μου. Καρκίνος. Έκλαιγα δύο μέρες, ο προϊστάμενος με έδιωξε να πάω σπίτι μου διότι φοβήθηκε όπως με είδε. Ο γυναικολόγος λέει να ρίξετε το παιδί και δυνατές χημειοθεραπειες να σωθεί η κοπέλα. Η νύφη μου αυτή η ηρωίδα κράτησε το μωρό, έκανε μαστεκτομή ενώ ήταν έγκυος, έκανε χημειοθεραπειες ενώ ήταν έγκυος, γέννησε, το μωρό το βάφτισε ο γυναικολόγος της. Πέθανε όταν το μωρό της ήταν ενός έτους μετά από βαριές χημειοθεραπειες στο κεφάλι. 37 ετών. Με ρώτησε αν θα κρατούσα το παιδί, της είπα δεν ξέρω. Ο ανηψιος μου είναι 5 ετών. Δεν μπορώ ρε κορίτσια μετά από αυτό να πω εύκολα αν με ρωτήσουν σε καμία κοπέλα να ρίξει ένα μωρό. Σαν νομικός και σαν μάνα δύο μικρών παιδιών καταλαβαίνω αλλά μετά από αυτό δεν μπορώ. 

Χρύσα μου εσύ είσαι μοντέλο!!! Εμείς εδώ κοντευουμε να κάνουμε ΜΠΑΑΑΑΜ!!!

@ditakiμου δεν κρίνω κανένα άλλωστε δε θα με ρωτήσει κανένας είναι κάτι προσωπικό του καθενός. Θεωρώ ευλογία να σου έρθει ένα παιδί με οποιονδήποτε τρόπο και δύσκολα θα έπαιρνα απόφαση να διακόψω προσωπικά μια κύηση. Απλώς απάντησα στην κοπέλα ότι σε γενικές γραμμές είναι δυνατό να ελεγχθούν οι εγκυμοσύνες στο ζευγάρι. Αν μου συνέβαινε απρογραμματιστα προφανώς θα ένιωθα άγχος και ίσως πανικό αλλά ελπίζω να μην έφταναν σε διακοπή. Έχει και αυτό συνέπειες άλλωστε στη ψυχοσύνθεση της γυναίκας. 

@Zeldaμου εσύ θα αποφασίσεις αλλά γνώμη μου είναι να περιμένεις να είσαι έτοιμη μέσα σου, να πάρεις το χρόνο σου. Ως μαμά 3 παιδιών θα σου πω ότι η πιο ζόρικη φάση που έχω περάσει με τα παιδιά είναι η μετάβαση από το ένα στα δύο, και φαντάσου είχαν 26 μήνες διαφορά, δηλαδή με την μεγάλη είχα πολύ καλή επικοινωνία και παρόλα αυτά ζορίστηκα!    Μην είσαι απόλυτη, και εγώ έτσι έλεγα δεν τυχαίνουν, γιατί δεν είχε τύχει σε μένα, ως που έτυχε. Ενημερωτικά να σου πω ότι έχω 2 άτομα στον κύκλο μου που έμειναν έγκυες με σπιράλ και ξέρω αρκετούς που απέκτησαν παιδιά ενώ χρησιμοποίουσαν αντισυλληπτικά, με τελευταία που έμαθα την παιδίατρο μου στο τέταρτο παιδί!  Και επειδή τα παιδιά δεν μεγαλώνουν μόνο με αγάπη αλλά χρειάζονται και άλλα πράγματα, φαγητό, στέγη, χώρο, μόρφωση, ευκαιρίες, καλό είναι να μην κρίνουμε αυτούς που αποφασίζουν να διακόψουν μια κύηση που έτυχε επειδή δεν μπορούν να μεγαλώσουν τα παιδιά αυτά. 

Περαστικά κορίτσι μου, πως αισθάνεσαι??