εξωμητριο

[marymarymary]

Θα ηθελα την βοηθεια σας. Μετα απο πολλες εξωσωματικες, αποβολες κλπ εμεινα εγκυος αλλα δυστυχως ηταν εξωμητριο. Μολις εκανα λαπαροσκοπηση/αφαιρεση σαλπιγγας. Νιωθω χαλια. Απο την μια θρηνω το μωρακι που εχασα, απο την αλλη φοβαμαι μην ξανατυχει μιας και το ιστορικο του εξωμητριου κ οι εξωσωματικες αυξανουν το ρισκο νεας εκτοπης. Οσες βρεθηκατε στην θεση μου, πως αντιμετωπισατε αυτο το αγχος; υπαρχει καμια που τα καταφερε κ η επομενη κυηση ηταν ενδομητρια; δεν βρισκω την δυναμη να προχωρησω...

[Γιάννα 36]

στις On 16/10/2024 at 5:38 ΜΜ, ο/η marymarymary είπε:

Θα ηθελα την βοηθεια σας. Μετα απο πολλες εξωσωματικες, αποβολες κλπ εμεινα εγκυος αλλα δυστυχως ηταν εξωμητριο. Μολις εκανα λαπαροσκοπηση/αφαιρεση σαλπιγγας. Νιωθω χαλια. Απο την μια θρηνω το μωρακι που εχασα, απο την αλλη φοβαμαι μην ξανατυχει μιας και το ιστορικο του εξωμητριου κ οι εξωσωματικες αυξανουν το ρισκο νεας εκτοπης. Οσες βρεθηκατε στην θεση μου, πως αντιμετωπισατε αυτο το αγχος; υπαρχει καμια που τα καταφερε κ η επομενη κυηση ηταν ενδομητρια; δεν βρισκω την δυναμη να προχωρησω...

Η πιθανότητα να έχεις ξανά εξωμήτριο θαρρώ πως είναι κάτω του 10%..  φυσικά και γνωρίζουμε πολλές γυναίκες που έκαναν παιδάκια είτε μετά από ένα εξωμήτριο είτε ακόμη και μετά από δύο (με εξωσωματική σ'αυτή την περίπτωση).  Πάρε το χρόνο σου και μετά θα πάρουν όλα το δρόμο τους.

[Zaxaroulamak]

στις On 16/10/2024 at 5:38 ΜΜ, ο/η marymarymary είπε:

Θα ηθελα την βοηθεια σας. Μετα απο πολλες εξωσωματικες, αποβολες κλπ εμεινα εγκυος αλλα δυστυχως ηταν εξωμητριο. Μολις εκανα λαπαροσκοπηση/αφαιρεση σαλπιγγας. Νιωθω χαλια. Απο την μια θρηνω το μωρακι που εχασα, απο την αλλη φοβαμαι μην ξανατυχει μιας και το ιστορικο του εξωμητριου κ οι εξωσωματικες αυξανουν το ρισκο νεας εκτοπης. Οσες βρεθηκατε στην θεση μου, πως αντιμετωπισατε αυτο το αγχος; υπαρχει καμια που τα καταφερε κ η επομενη κυηση ηταν ενδομητρια; δεν βρισκω την δυναμη να προχωρησω...

Εγω γνωριζω κοπελα που ειχε εξωμητρια κυηση και μετα απο καποιους μηνες εμεινε εγκυος, ολα πηγαν καλα και τωρα εχει ενα υγιεστατο αγορακι. Ξερω οτι ειναι πολυ δυσκολο αλλα μη χανεις το κουραγιο σου. Αγχος υπαρχει παντα ακομα και οι γυναικες που δεν αντιμετωπισαν δυσκολιες εχουν αγχος για την εκβαση της κυησης ποσο μαλλον εμεις που κανουμε μια μεγαλυτερη προσπαθεια για να φτασουμε στο επιθυμητο αποτελεσμα. Ευχομαι ολοψυχα συντομα να αποκτησεις το θαυματακι σου.

[marymarymary]

στις πριν 20 ώρες, ο/η Zaxaroulamak είπε:

Εγω γνωριζω κοπελα που ειχε εξωμητρια κυηση και μετα απο καποιους μηνες εμεινε εγκυος, ολα πηγαν καλα και τωρα εχει ενα υγιεστατο αγορακι. Ξερω οτι ειναι πολυ δυσκολο αλλα μη χανεις το κουραγιο σου. Αγχος υπαρχει παντα ακομα και οι γυναικες που δεν αντιμετωπισαν δυσκολιες εχουν αγχος για την εκβαση της κυησης ποσο μαλλον εμεις που κανουμε μια μεγαλυτερη προσπαθεια για να φτασουμε στο επιθυμητο αποτελεσμα. Ευχομαι ολοψυχα συντομα να αποκτησεις το θαυματακι σου.

Σας ευχαριστω πολυ για τις απαντησεις και το κουραγιο. Εχω πολυ ασχημη ψυχολογια, σκεφτομαι να αλλαξω και κεντρο εξωσωματικης. Διαβασα οτι οι πιθανοτητες για νεο εξωμητριο ειναι 10-15%. Αν ηταν πιθανοτητες επιτυχιας δεν θα τις επιανα με τιποτα. Τωρα ομως φοβαμαι οτι το κακο θα μου συμβει και παλι. Και ειχα κανει και σαλπιγγογραφια (μαζι με αλλες 100 εξετασεις).

[Christi.D.]

στις On 16/10/2024 at 5:38 ΜΜ, ο/η marymarymary είπε:

Θα ηθελα την βοηθεια σας. Μετα απο πολλες εξωσωματικες, αποβολες κλπ εμεινα εγκυος αλλα δυστυχως ηταν εξωμητριο. Μολις εκανα λαπαροσκοπηση/αφαιρεση σαλπιγγας. Νιωθω χαλια. Απο την μια θρηνω το μωρακι που εχασα, απο την αλλη φοβαμαι μην ξανατυχει μιας και το ιστορικο του εξωμητριου κ οι εξωσωματικες αυξανουν το ρισκο νεας εκτοπης. Οσες βρεθηκατε στην θεση μου, πως αντιμετωπισατε αυτο το αγχος; υπαρχει καμια που τα καταφερε κ η επομενη κυηση ηταν ενδομητρια; δεν βρισκω την δυναμη να προχωρησω...

Κορίτσι μου αρχικά λυπάμαι για αυτό που πέρασες και εύχομαι η επόμενη φορά να είναι η τυχερή. 

Εγώ είχα μια εξωμητρια κύηση και η επόμενη εγκυμοσύνη που πέτυχε με σπερματεγχυση ήταν ενδομητρια και πήγαν όλα καλά! 

Αρχικά ελπίζω στη λαπαροσκοπηση ο γιατρός να έλεγξε τη διαβατοτητα της σάλπιγγας που έχεις αλλά και αν έχει συμφυσεις (η σαλπιγγογταφια δείχνει μόνο τη διαβατοτητα)  

Εμένα ένας εξωσωματικος από αυτούς που είχα δει όταν κοιτούσα τις επιλογές μου μετά την πρώτη εγκυμοσύνη (υπήρχαν κάποια θέματα γονιμότητας που είχα) μου είπε ότι η πιθανότητα για δεύτερο εξωμητριο είναι ίδια είτε με εξωσωματική είτε με φυσική σύλληψη. 

Όσο για το 10% να σου θυμίσω ότι η πιθανότητα για εξωμητριο είναι πολύ μικρότερη κι όμως είχαμε την ατυχία να μας συμβεί άρα οι μικρές ή μεγάλες πιθανότητες για κάτι δεν είναι εγγύηση

Ελπίζω να βοήθησα με αυτά που σου είπα. 

Ωστόσο καταλαβαίνω ότι η αγωνία και το άγχος είναι λογικό να υπάρχουν. 

[marymarymary]

στις πριν 20 ώρες, ο/η Christi.D. είπε:

Κορίτσι μου αρχικά λυπάμαι για αυτό που πέρασες και εύχομαι η επόμενη φορά να είναι η τυχερή. 

Εγώ είχα μια εξωμητρια κύηση και η επόμενη εγκυμοσύνη που πέτυχε με σπερματεγχυση ήταν ενδομητρια και πήγαν όλα καλά! 

Αρχικά ελπίζω στη λαπαροσκοπηση ο γιατρός να έλεγξε τη διαβατοτητα της σάλπιγγας που έχεις αλλά και αν έχει συμφυσεις (η σαλπιγγογταφια δείχνει μόνο τη διαβατοτητα)  

Εμένα ένας εξωσωματικος από αυτούς που είχα δει όταν κοιτούσα τις επιλογές μου μετά την πρώτη εγκυμοσύνη (υπήρχαν κάποια θέματα γονιμότητας που είχα) μου είπε ότι η πιθανότητα για δεύτερο εξωμητριο είναι ίδια είτε με εξωσωματική είτε με φυσική σύλληψη. 

Όσο για το 10% να σου θυμίσω ότι η πιθανότητα για εξωμητριο είναι πολύ μικρότερη κι όμως είχαμε την ατυχία να μας συμβεί άρα οι μικρές ή μεγάλες πιθανότητες για κάτι δεν είναι εγγύηση

Ελπίζω να βοήθησα με αυτά που σου είπα. 

Ωστόσο καταλαβαίνω ότι η αγωνία και το άγχος είναι λογικό να υπάρχουν. 

Σ'ευχαριστω πολυ! Τι ομορφο και ενθαρρυντικο να ακουω οτι υπαρχει ελπιδα. Ευχομαι ο.τι καλυτερο σε σενα και την οικογενεια σου:)

[Mrs.Never Give up]

Γεια σου Mary.Εχω περάσει ακριβώς το ίδιο.Το μόνο που με βοήθησε να μην πονάω ψυχικά ήταν η προσευχή και η σκέψη ότι αν είναι να έρθει ένα νεο μωρό,του αξίζει ένα "περιβάλλον" όμορφο.Ενα σώμα ανοιχτό και γεμάτο ελπίδα για να το δεχτεί.Οταν είμαστε θλιμμένες και φοβισμένες,το σώμα μας "κλείνει" και θρηνεί.Πώς λοιπόν να έρθει το μωρό μας και να μεινει σε ένα μελαγχολικό και στρεσαρισμενο σώμα;  Πάρε το χρόνο σου να το "δουλέψεις" μόνη στο μυαλό και την ψυχή σου και μην πιέζεσαι. Μην συζητάς και αναλώνεσαι συνεχώς σε αυτήν την ατυχία.Υπηρχε λόγος που συνέβη.Για να βγει κάτι καλύτερο και θα δεις ότι θα έρθει.

Κυρίως μην απελπίζεσαι και μη φοβάσαι! Μόλις νιώσεις έτοιμη, βοήθησε το σώμα σου και την ψυχούλα σου να γεμίσουν αγάπη και φως για να έρθει,να ΜΕΙΝΕΙ και να αναπτυχθεί μέσα σου ένα υγιέστατο μωράκι!

Σου το εύχομαι ολόψυχα!