Υπερκόπωση και μοναξιά

[Ariadnipap]

Καλησπερα κορίτσια! Θα ήθελα να μοιραστώ και εγω κάτι μαζί σας σε σχέση με το πως νιώθω τον τελευταίο καιρό. Γέννησα πριν ενάμιση μήνα δυο κοριτσάκια δίδυμα . Όλα πήγαν μια  χαρά δόξα το θεό τα κοριτσάκια μου βγήκαν υγιέστατα και έτσι είναι. Ερχομαστε στο σήμερα λοιπόν . Ενώ έχω βοήθεια από την μαμα μου και εχουμε πολυ καλές σχέσεις με βοηθάει μιλάμε συζητάμε για όλα και προσπαθεί και είναι δίπλα μου εγω κορίτσια νιώθω  μοναξιά. Ο άντρας μου και αυτός οταν γυρνάει από την δουλειά θα βοηθήσει σε ότι χρειαστούν οι μικρές άλλαγμα τάισμα ναζάκια και τα σχετικά και είναι ένας υποστηρικτικός σύζυγος δεν έχω κανένα παράπονο δεν ξερω γιατί έχω έντονο το συναίσθημα της μοναξιάς. Αυτό με πιάνει οταν πέφτει η νύχτα και ο άντρας μου θα πάει για ύπνο η μαμα μου θα πάει σπιτι η και να κάτσει να κοιμηθεί κάποια βραδιά στο σπιτι μας πάλι το νιώθω. Ξερω είναι λόγω των ορμονών αλλά πραγματικά αυτό το πράγμα με έχει κουράσει ψυχολογικά. Έχω πολυ αγαπη γύρω μου και πάλι εγω νιώθω έτσι. 

Ένα άλλο που με απασχολεί είναι ότι πιστευω πως έχω αρχίσει να παθαίνω υπερκόπωση και αυτό γιατί ενώ έχω βοήθεια από την μαμα μου επιλέγω εγω ποτέ την χρειάζομαι πραγματικά και ποτέ οχι( είναι διαθέσιμη καθώς δεν δουλεύει) παρόλα αυτά νιώθω άσχημα να ζητάω βοήθεια γιατί θέλω να τα καταφέρνω μόνη μου. Δεν είναι εύκολη  η καθημερινότητα με τα δίδυμα και γενικά έχω φτάσει τον εαυτό μου στο τέρμα και προσπαθώ να αποδείξω στον εαυτό μου ότι μπορώ να να τα καταφέρω και δεν έχω ανάγκη κανέναν πράγμα που με έχει κάνει αρχικά να μην κοιμάμαι καθώς οι μικρές έχουν τα δικά τους ωράρια δεν κοιμούνται ούτε ξυπνάνε την ίδια ώρα είναι δεδομένο αυτό με απότελεσμα να κοιμάμαι επι καθημερινής βάσης σπαστά 5ωρα ( ανα μια ώρα η μισή ώρα και κάπως έτσι συμπληρώνεται στο τέλος της ημέρας το 5αωρο) . Τα συμπτώματα που νιώθω και εφτασα στο συμπέρασμα ότι έχω υπερκόπωση είναι αρχικά πονοκέφαλος καθημερινά, ρίγος σε όλο μου το σώμα κρυάδες , κρυώνω συνέχεια , πόνος σε όλα μου τα  κόκαλα και τους μυς, αστάθεια σώματος , μεγάλη εξάντληση ατονία, αρνητικές σκέψεις κτλ. 

Νιωθω ότι μόνο εγω τα περνάω αυτά και νιώθω ανίκανη να αντιμετωπίσω την νέα κατάσταση παρόλο που η μάνα μου μου λέει ότι χρειαστείς είναι εδώ και 24ωρες εγω ομως θέλω μόνη μου. με ελάχιστη βοήθεια για να μπορώ κάποιες μέρες να βγαίνω να κανω τις δουλειές σούπερ μάρκετ κτλ και να μπορώ να κοιμηθώ σερί ένα 5ωρο όσο αντέξει να κάτσει και με τις δυο εκείνη καθώς άμα αρχίσουν να κλαίνε και οι δυο δυσκολεύει η κατσταση.

Έχω και φίλη η οποία έχει δίδυμα πριν από εμένα κοριτσάκια και αυτή και δεν μου παραπονέθηκε ούτε μια φορά για την κούραση. Αυτή δεν είχε την βοήθεια που έχω εγω και πάλι δεν έδειχνε να κουράζεται ιδιαίτερα. ΚΑι ρωτάω εγω τώρα πως γίνεται αυτό; Δεν βγαίνει πρακτικά και έχω άποψη πλέον καθώς έχω και εγω δίδυμα αν είχα ένα μπορει να έλεγα αλλά. Και με προβληματίζει αυτό καθώς σκέφτομαι μα καλα αυτή βοήθεια δεν έχει και πάλι φαίνεται μια χαρά και εγω είμαι λες και με έχει πατήσει τρακτέρ.

Αυτός είναι και ο λόγος που δεν της έχω εκφράσει τις σκέψεις μου. 

 

Υπόψην ειμαι  27 χρόνων

Συγγνώμη για το σεντόνι .

 

ποια το έχει περάσει αυτό και πως το ξεπέρασε; 

[nasia94]

στις πριν 4 ώρες, ο/η Ariadnipap είπε:

Καλησπερα κορίτσια! Θα ήθελα να μοιραστώ και εγω κάτι μαζί σας σε σχέση με το πως νιώθω τον τελευταίο καιρό. Γέννησα πριν ενάμιση μήνα δυο κοριτσάκια δίδυμα . Όλα πήγαν μια  χαρά δόξα το θεό τα κοριτσάκια μου βγήκαν υγιέστατα και έτσι είναι. Ερχομαστε στο σήμερα λοιπόν . Ενώ έχω βοήθεια από την μαμα μου και εχουμε πολυ καλές σχέσεις με βοηθάει μιλάμε συζητάμε για όλα και προσπαθεί και είναι δίπλα μου εγω κορίτσια νιώθω  μοναξιά. Ο άντρας μου και αυτός οταν γυρνάει από την δουλειά θα βοηθήσει σε ότι χρειαστούν οι μικρές άλλαγμα τάισμα ναζάκια και τα σχετικά και είναι ένας υποστηρικτικός σύζυγος δεν έχω κανένα παράπονο δεν ξερω γιατί έχω έντονο το συναίσθημα της μοναξιάς. Αυτό με πιάνει οταν πέφτει η νύχτα και ο άντρας μου θα πάει για ύπνο η μαμα μου θα πάει σπιτι η και να κάτσει να κοιμηθεί κάποια βραδιά στο σπιτι μας πάλι το νιώθω. Ξερω είναι λόγω των ορμονών αλλά πραγματικά αυτό το πράγμα με έχει κουράσει ψυχολογικά. Έχω πολυ αγαπη γύρω μου και πάλι εγω νιώθω έτσι. 

Ένα άλλο που με απασχολεί είναι ότι πιστευω πως έχω αρχίσει να παθαίνω υπερκόπωση και αυτό γιατί ενώ έχω βοήθεια από την μαμα μου επιλέγω εγω ποτέ την χρειάζομαι πραγματικά και ποτέ οχι( είναι διαθέσιμη καθώς δεν δουλεύει) παρόλα αυτά νιώθω άσχημα να ζητάω βοήθεια γιατί θέλω να τα καταφέρνω μόνη μου. Δεν είναι εύκολη  η καθημερινότητα με τα δίδυμα και γενικά έχω φτάσει τον εαυτό μου στο τέρμα και προσπαθώ να αποδείξω στον εαυτό μου ότι μπορώ να να τα καταφέρω και δεν έχω ανάγκη κανέναν πράγμα που με έχει κάνει αρχικά να μην κοιμάμαι καθώς οι μικρές έχουν τα δικά τους ωράρια δεν κοιμούνται ούτε ξυπνάνε την ίδια ώρα είναι δεδομένο αυτό με απότελεσμα να κοιμάμαι επι καθημερινής βάσης σπαστά 5ωρα ( ανα μια ώρα η μισή ώρα και κάπως έτσι συμπληρώνεται στο τέλος της ημέρας το 5αωρο) . Τα συμπτώματα που νιώθω και εφτασα στο συμπέρασμα ότι έχω υπερκόπωση είναι αρχικά πονοκέφαλος καθημερινά, ρίγος σε όλο μου το σώμα κρυάδες , κρυώνω συνέχεια , πόνος σε όλα μου τα  κόκαλα και τους μυς, αστάθεια σώματος , μεγάλη εξάντληση ατονία, αρνητικές σκέψεις κτλ. 

Νιωθω ότι μόνο εγω τα περνάω αυτά και νιώθω ανίκανη να αντιμετωπίσω την νέα κατάσταση παρόλο που η μάνα μου μου λέει ότι χρειαστείς είναι εδώ και 24ωρες εγω ομως θέλω μόνη μου. με ελάχιστη βοήθεια για να μπορώ κάποιες μέρες να βγαίνω να κανω τις δουλειές σούπερ μάρκετ κτλ και να μπορώ να κοιμηθώ σερί ένα 5ωρο όσο αντέξει να κάτσει και με τις δυο εκείνη καθώς άμα αρχίσουν να κλαίνε και οι δυο δυσκολεύει η κατσταση.

Έχω και φίλη η οποία έχει δίδυμα πριν από εμένα κοριτσάκια και αυτή και δεν μου παραπονέθηκε ούτε μια φορά για την κούραση. Αυτή δεν είχε την βοήθεια που έχω εγω και πάλι δεν έδειχνε να κουράζεται ιδιαίτερα. ΚΑι ρωτάω εγω τώρα πως γίνεται αυτό; Δεν βγαίνει πρακτικά και έχω άποψη πλέον καθώς έχω και εγω δίδυμα αν είχα ένα μπορει να έλεγα αλλά. Και με προβληματίζει αυτό καθώς σκέφτομαι μα καλα αυτή βοήθεια δεν έχει και πάλι φαίνεται μια χαρά και εγω είμαι λες και με έχει πατήσει τρακτέρ.

Αυτός είναι και ο λόγος που δεν της έχω εκφράσει τις σκέψεις μου. 

 

Υπόψην ειμαι  27 χρόνων

Συγγνώμη για το σεντόνι .

 

ποια το έχει περάσει αυτό και πως το ξεπέρασε; 

Να τις χαίρεστε τις κούκλες σας!! Κοπέλα μου δεν είσαι μόνη σου όλες έχουμε νιώσει έτσι θα είναι κάθε μέρα και καλύτερα! Θα βρείτε τους ρυθμούς σας και όλα θα πάνε καλά! Έχω και εγώ ένα αγοράκι 2 μηνών και μια κούκλα 2,5 χρόνων και είμαι εξίσου εξαντλημένη και άυπνη!! Δεν δείχνεις πιο δυνατή όταν τα κάνεις όλα μόνη σου!! Να παίρνεις βοήθεια όσο μπορείς να ξεκουράζεσαι..να φροντίζεις εσένα για να μπορείς να φροντίσεις τα κοριτσάκια σου..εγώ κάθε μέρα το λέω και στον εαυτό μου είσαι δυνατή θα τα καταφέρεις ακόμα και αν υπάρχει δυσκολία και κούραση όλα θα πάνε καλά !! Είναι απολύτως λογικό να νιώθεις έτσι είναι ακόμα νωρίς..

[Ariadnipap]

στις πριν 2 ώρες, ο/η nasia94 είπε:

Να τις χαίρεστε τις κούκλες σας!! Κοπέλα μου δεν είσαι μόνη σου όλες έχουμε νιώσει έτσι θα είναι κάθε μέρα και καλύτερα! Θα βρείτε τους ρυθμούς σας και όλα θα πάνε καλά! Έχω και εγώ ένα αγοράκι 2 μηνών και μια κούκλα 2,5 χρόνων και είμαι εξίσου εξαντλημένη και άυπνη!! Δεν δείχνεις πιο δυνατή όταν τα κάνεις όλα μόνη σου!! Να παίρνεις βοήθεια όσο μπορείς να ξεκουράζεσαι..να φροντίζεις εσένα για να μπορείς να φροντίσεις τα κοριτσάκια σου..εγώ κάθε μέρα το λέω και στον εαυτό μου είσαι δυνατή θα τα καταφέρεις ακόμα και αν υπάρχει δυσκολία και κούραση όλα θα πάνε καλά !! Είναι απολύτως λογικό να νιώθεις έτσι είναι ακόμα νωρίς..

Ευχαριστω παρά πολυ! Χαίρομαι που δεν ειμαι η μόνη αλλά ταυτόχρονα στεναχωριέμαι για όλη αυτή την κατάσταση. Ελπίζω να περάσει σύντομα . Να χαίρεσαι και εσυ τα παιδάκια σου ευχομαι να είναι υγιείς πάντα !

[barb2019]

στις πριν 7 ώρες, ο/η Ariadnipap είπε:

Καλησπερα κορίτσια! Θα ήθελα να μοιραστώ και εγω κάτι μαζί σας σε σχέση με το πως νιώθω τον τελευταίο καιρό. Γέννησα πριν ενάμιση μήνα δυο κοριτσάκια δίδυμα . Όλα πήγαν μια  χαρά δόξα το θεό τα κοριτσάκια μου βγήκαν υγιέστατα και έτσι είναι. Ερχομαστε στο σήμερα λοιπόν . Ενώ έχω βοήθεια από την μαμα μου και εχουμε πολυ καλές σχέσεις με βοηθάει μιλάμε συζητάμε για όλα και προσπαθεί και είναι δίπλα μου εγω κορίτσια νιώθω  μοναξιά. Ο άντρας μου και αυτός οταν γυρνάει από την δουλειά θα βοηθήσει σε ότι χρειαστούν οι μικρές άλλαγμα τάισμα ναζάκια και τα σχετικά και είναι ένας υποστηρικτικός σύζυγος δεν έχω κανένα παράπονο δεν ξερω γιατί έχω έντονο το συναίσθημα της μοναξιάς. Αυτό με πιάνει οταν πέφτει η νύχτα και ο άντρας μου θα πάει για ύπνο η μαμα μου θα πάει σπιτι η και να κάτσει να κοιμηθεί κάποια βραδιά στο σπιτι μας πάλι το νιώθω. Ξερω είναι λόγω των ορμονών αλλά πραγματικά αυτό το πράγμα με έχει κουράσει ψυχολογικά. Έχω πολυ αγαπη γύρω μου και πάλι εγω νιώθω έτσι. 

Ένα άλλο που με απασχολεί είναι ότι πιστευω πως έχω αρχίσει να παθαίνω υπερκόπωση και αυτό γιατί ενώ έχω βοήθεια από την μαμα μου επιλέγω εγω ποτέ την χρειάζομαι πραγματικά και ποτέ οχι( είναι διαθέσιμη καθώς δεν δουλεύει) παρόλα αυτά νιώθω άσχημα να ζητάω βοήθεια γιατί θέλω να τα καταφέρνω μόνη μου. Δεν είναι εύκολη  η καθημερινότητα με τα δίδυμα και γενικά έχω φτάσει τον εαυτό μου στο τέρμα και προσπαθώ να αποδείξω στον εαυτό μου ότι μπορώ να να τα καταφέρω και δεν έχω ανάγκη κανέναν πράγμα που με έχει κάνει αρχικά να μην κοιμάμαι καθώς οι μικρές έχουν τα δικά τους ωράρια δεν κοιμούνται ούτε ξυπνάνε την ίδια ώρα είναι δεδομένο αυτό με απότελεσμα να κοιμάμαι επι καθημερινής βάσης σπαστά 5ωρα ( ανα μια ώρα η μισή ώρα και κάπως έτσι συμπληρώνεται στο τέλος της ημέρας το 5αωρο) . Τα συμπτώματα που νιώθω και εφτασα στο συμπέρασμα ότι έχω υπερκόπωση είναι αρχικά πονοκέφαλος καθημερινά, ρίγος σε όλο μου το σώμα κρυάδες , κρυώνω συνέχεια , πόνος σε όλα μου τα  κόκαλα και τους μυς, αστάθεια σώματος , μεγάλη εξάντληση ατονία, αρνητικές σκέψεις κτλ. 

Νιωθω ότι μόνο εγω τα περνάω αυτά και νιώθω ανίκανη να αντιμετωπίσω την νέα κατάσταση παρόλο που η μάνα μου μου λέει ότι χρειαστείς είναι εδώ και 24ωρες εγω ομως θέλω μόνη μου. με ελάχιστη βοήθεια για να μπορώ κάποιες μέρες να βγαίνω να κανω τις δουλειές σούπερ μάρκετ κτλ και να μπορώ να κοιμηθώ σερί ένα 5ωρο όσο αντέξει να κάτσει και με τις δυο εκείνη καθώς άμα αρχίσουν να κλαίνε και οι δυο δυσκολεύει η κατσταση.

Έχω και φίλη η οποία έχει δίδυμα πριν από εμένα κοριτσάκια και αυτή και δεν μου παραπονέθηκε ούτε μια φορά για την κούραση. Αυτή δεν είχε την βοήθεια που έχω εγω και πάλι δεν έδειχνε να κουράζεται ιδιαίτερα. ΚΑι ρωτάω εγω τώρα πως γίνεται αυτό; Δεν βγαίνει πρακτικά και έχω άποψη πλέον καθώς έχω και εγω δίδυμα αν είχα ένα μπορει να έλεγα αλλά. Και με προβληματίζει αυτό καθώς σκέφτομαι μα καλα αυτή βοήθεια δεν έχει και πάλι φαίνεται μια χαρά και εγω είμαι λες και με έχει πατήσει τρακτέρ.

Αυτός είναι και ο λόγος που δεν της έχω εκφράσει τις σκέψεις μου. 

 

Υπόψην ειμαι  27 χρόνων

Συγγνώμη για το σεντόνι .

 

ποια το έχει περάσει αυτό και πως το ξεπέρασε; 

Καλησπέρα και να σου ζήσουν τα κοριτσάκια σου. Και εγώ γέννησα πριν ένα μήνα ένα αγοράκι ενώ έχω και ένα κοριτσάκι 5 ετών επομένως μπορώ να σε καταλάβω απόλυτα. Το μόνο σίγουρα είναι ότι δεν είσαι η μόνη που αισθάνεται ευάλωτα αυτή την περίοδο. Και εγώ είμαι πολύ πεσμένη ψυχολογικά και γεμάτη ενοχές, φόβους και νοσταλγιες και παλεύω κάθε μέρα να βάλω την λογική πρώτα και να χαρώ τα παιδάκια μου. Σαν και εσένα αισθάνομαι πολύ κουρασμένη γιατί αντί να ξεκουράζομαι όταν κοιμάται ο μπεμπουλης προσπαθώ να ασχολούμαι με την μεγάλη μου κόρη που νοιώθει παραμελημένη. Αποτέλεσμα είναι να κοιμάμαι 4 ώρες και γενικά να είμαι ράκος. Όπως μου λένε και πιστεύω κιόλας όλα αυτά που αισθανόμαστε τόσο έντονα τώρα θα υποχωρήσουν όταν ισορροπήσουν οι ορμόνες. Εκτός από τα μωρά πρέπει να επικεντρωθείς ότι έχεις την μήτερα και τον άντρα σου δίπλα σου και η μοναξιά που νιώθεις είναι παιχνίδια του μυαλού. Εγώ προκειμένου να περνάω χρόνο και με την μεγάλη έχω αφήσει τα πάντα να τα κάνει κυρίως η μητέρα μου και σε συμβουλεύω για λίγο καιρό να το κάνεις και εσυ μήπως νοιώσεις καλύτερα. Μην συγκρίνεις τον εαυτό σου με την φίλη σου ο κάθε άνθρωπος έχει τα όρια του. Εμένα μου κάνει πολύ καλό που μιλάω εδώ σε αυτό το φόρουμ και έκανες πολύ καλά και έγραψες. Θέλω να πιστεύω ότι θα μιλήσουμε ξανά σε λίγο καιρό και θα είμαστε σε πολύ καλύτερη κατάσταση. Ας κάνουμε λίγο υπομονή κορίτσι μου.

[Pinacolada]

στις πριν 12 ώρες, ο/η Ariadnipap είπε:

Καλησπερα κορίτσια! Θα ήθελα να μοιραστώ και εγω κάτι μαζί σας σε σχέση με το πως νιώθω τον τελευταίο καιρό. Γέννησα πριν ενάμιση μήνα δυο κοριτσάκια δίδυμα . Όλα πήγαν μια  χαρά δόξα το θεό τα κοριτσάκια μου βγήκαν υγιέστατα και έτσι είναι. Ερχομαστε στο σήμερα λοιπόν . Ενώ έχω βοήθεια από την μαμα μου και εχουμε πολυ καλές σχέσεις με βοηθάει μιλάμε συζητάμε για όλα και προσπαθεί και είναι δίπλα μου εγω κορίτσια νιώθω  μοναξιά. Ο άντρας μου και αυτός οταν γυρνάει από την δουλειά θα βοηθήσει σε ότι χρειαστούν οι μικρές άλλαγμα τάισμα ναζάκια και τα σχετικά και είναι ένας υποστηρικτικός σύζυγος δεν έχω κανένα παράπονο δεν ξερω γιατί έχω έντονο το συναίσθημα της μοναξιάς. Αυτό με πιάνει οταν πέφτει η νύχτα και ο άντρας μου θα πάει για ύπνο η μαμα μου θα πάει σπιτι η και να κάτσει να κοιμηθεί κάποια βραδιά στο σπιτι μας πάλι το νιώθω. Ξερω είναι λόγω των ορμονών αλλά πραγματικά αυτό το πράγμα με έχει κουράσει ψυχολογικά. Έχω πολυ αγαπη γύρω μου και πάλι εγω νιώθω έτσι. 

Ένα άλλο που με απασχολεί είναι ότι πιστευω πως έχω αρχίσει να παθαίνω υπερκόπωση και αυτό γιατί ενώ έχω βοήθεια από την μαμα μου επιλέγω εγω ποτέ την χρειάζομαι πραγματικά και ποτέ οχι( είναι διαθέσιμη καθώς δεν δουλεύει) παρόλα αυτά νιώθω άσχημα να ζητάω βοήθεια γιατί θέλω να τα καταφέρνω μόνη μου. Δεν είναι εύκολη  η καθημερινότητα με τα δίδυμα και γενικά έχω φτάσει τον εαυτό μου στο τέρμα και προσπαθώ να αποδείξω στον εαυτό μου ότι μπορώ να να τα καταφέρω και δεν έχω ανάγκη κανέναν πράγμα που με έχει κάνει αρχικά να μην κοιμάμαι καθώς οι μικρές έχουν τα δικά τους ωράρια δεν κοιμούνται ούτε ξυπνάνε την ίδια ώρα είναι δεδομένο αυτό με απότελεσμα να κοιμάμαι επι καθημερινής βάσης σπαστά 5ωρα ( ανα μια ώρα η μισή ώρα και κάπως έτσι συμπληρώνεται στο τέλος της ημέρας το 5αωρο) . Τα συμπτώματα που νιώθω και εφτασα στο συμπέρασμα ότι έχω υπερκόπωση είναι αρχικά πονοκέφαλος καθημερινά, ρίγος σε όλο μου το σώμα κρυάδες , κρυώνω συνέχεια , πόνος σε όλα μου τα  κόκαλα και τους μυς, αστάθεια σώματος , μεγάλη εξάντληση ατονία, αρνητικές σκέψεις κτλ. 

Νιωθω ότι μόνο εγω τα περνάω αυτά και νιώθω ανίκανη να αντιμετωπίσω την νέα κατάσταση παρόλο που η μάνα μου μου λέει ότι χρειαστείς είναι εδώ και 24ωρες εγω ομως θέλω μόνη μου. με ελάχιστη βοήθεια για να μπορώ κάποιες μέρες να βγαίνω να κανω τις δουλειές σούπερ μάρκετ κτλ και να μπορώ να κοιμηθώ σερί ένα 5ωρο όσο αντέξει να κάτσει και με τις δυο εκείνη καθώς άμα αρχίσουν να κλαίνε και οι δυο δυσκολεύει η κατσταση.

Έχω και φίλη η οποία έχει δίδυμα πριν από εμένα κοριτσάκια και αυτή και δεν μου παραπονέθηκε ούτε μια φορά για την κούραση. Αυτή δεν είχε την βοήθεια που έχω εγω και πάλι δεν έδειχνε να κουράζεται ιδιαίτερα. ΚΑι ρωτάω εγω τώρα πως γίνεται αυτό; Δεν βγαίνει πρακτικά και έχω άποψη πλέον καθώς έχω και εγω δίδυμα αν είχα ένα μπορει να έλεγα αλλά. Και με προβληματίζει αυτό καθώς σκέφτομαι μα καλα αυτή βοήθεια δεν έχει και πάλι φαίνεται μια χαρά και εγω είμαι λες και με έχει πατήσει τρακτέρ.

Αυτός είναι και ο λόγος που δεν της έχω εκφράσει τις σκέψεις μου. 

 

Υπόψην ειμαι  27 χρόνων

Συγγνώμη για το σεντόνι .

 

ποια το έχει περάσει αυτό και πως το ξεπέρασε; 

Κορίτσι μου να σου ζήσουν τα μωράκια σου! Σε παρακαλώ σταματά να πιέζεις τον εαυτό σου σώνει και ντε να τα κάνεις όλα μόνη σου. Είσαι σε μια πρωτόγνωρη κατάσταση και πάρε όσο πιο πολύ βοήθεια μπορείς. Πάρε βοήθεια για τα μωρά για τις δουλειές για τα πάντα.  Σταμάτα να είσαι η αποκλειστική φροντιστρια των παιδιών του σπιτιού του εαυτού σου κτλ. Δεν χρειάζεται, δεν θα είσαι καλύτερη αν τα κάνεις όλα ούτε χειρότερη εάν δεν τα κάνεις! Έχεις κάποια φίλη που να μπορείς να μιλήσεις ή να κάνεις παρεα; αλλά σε παρακαλώ όχι φίλη που ν έχει δίδυμα κ να είναι σούπερ τέλεια! Μια φίλη που να λέτε για μαλλια,  νύχια,  πολιτική, πυρηνική φυσική,  οτιδήποτε εκτός από πάνες κ γάλατα. Να ξεφεύγεις λίγο...

[Ariadnipap]

στις πριν 9 ώρες, ο/η barb2019 είπε:

Καλησπέρα και να σου ζήσουν τα κοριτσάκια σου. Και εγώ γέννησα πριν ένα μήνα ένα αγοράκι ενώ έχω και ένα κοριτσάκι 5 ετών επομένως μπορώ να σε καταλάβω απόλυτα. Το μόνο σίγουρα είναι ότι δεν είσαι η μόνη που αισθάνεται ευάλωτα αυτή την περίοδο. Και εγώ είμαι πολύ πεσμένη ψυχολογικά και γεμάτη ενοχές, φόβους και νοσταλγιες και παλεύω κάθε μέρα να βάλω την λογική πρώτα και να χαρώ τα παιδάκια μου. Σαν και εσένα αισθάνομαι πολύ κουρασμένη γιατί αντί να ξεκουράζομαι όταν κοιμάται ο μπεμπουλης προσπαθώ να ασχολούμαι με την μεγάλη μου κόρη που νοιώθει παραμελημένη. Αποτέλεσμα είναι να κοιμάμαι 4 ώρες και γενικά να είμαι ράκος. Όπως μου λένε και πιστεύω κιόλας όλα αυτά που αισθανόμαστε τόσο έντονα τώρα θα υποχωρήσουν όταν ισορροπήσουν οι ορμόνες. Εκτός από τα μωρά πρέπει να επικεντρωθείς ότι έχεις την μήτερα και τον άντρα σου δίπλα σου και η μοναξιά που νιώθεις είναι παιχνίδια του μυαλού. Εγώ προκειμένου να περνάω χρόνο και με την μεγάλη έχω αφήσει τα πάντα να τα κάνει κυρίως η μητέρα μου και σε συμβουλεύω για λίγο καιρό να το κάνεις και εσυ μήπως νοιώσεις καλύτερα. Μην συγκρίνεις τον εαυτό σου με την φίλη σου ο κάθε άνθρωπος έχει τα όρια του. Εμένα μου κάνει πολύ καλό που μιλάω εδώ σε αυτό το φόρουμ και έκανες πολύ καλά και έγραψες. Θέλω να πιστεύω ότι θα μιλήσουμε ξανά σε λίγο καιρό και θα είμαστε σε πολύ καλύτερη κατάσταση. Ας κάνουμε λίγο υπομονή κορίτσι μου.

Να σου ζήσουν και εσενα τα παιδάκια σου κορίτσι μου ευχομαι να είναι γερά και υγιείς. 
ελπιζω όντως σε λίγο καιρό να ξαναμιλήσουμε και να είναι όλα ισορροπημένα . Να έχουνε βρει τους ρυθμούς μας εσωτερικά ! Μου έκανε πολυ καλό που μίλησα εδώ !!

[Ariadnipap]

στις On 12/3/2024 at 8:03 ΜΜ, ο/η Pinacolada είπε:

Κορίτσι μου να σου ζήσουν τα μωράκια σου! Σε παρακαλώ σταματά να πιέζεις τον εαυτό σου σώνει και ντε να τα κάνεις όλα μόνη σου. Είσαι σε μια πρωτόγνωρη κατάσταση και πάρε όσο πιο πολύ βοήθεια μπορείς. Πάρε βοήθεια για τα μωρά για τις δουλειές για τα πάντα.  Σταμάτα να είσαι η αποκλειστική φροντιστρια των παιδιών του σπιτιού του εαυτού σου κτλ. Δεν χρειάζεται, δεν θα είσαι καλύτερη αν τα κάνεις όλα ούτε χειρότερη εάν δεν τα κάνεις! Έχεις κάποια φίλη που να μπορείς να μιλήσεις ή να κάνεις παρεα; αλλά σε παρακαλώ όχι φίλη που ν έχει δίδυμα κ να είναι σούπερ τέλεια! Μια φίλη που να λέτε για μαλλια,  νύχια,  πολιτική, πυρηνική φυσική,  οτιδήποτε εκτός από πάνες κ γάλατα. Να ξεφεύγεις λίγο...

Ευχαριστω παρά πολυ για τα καλα σου λόγια ❤️ θα προσπαθήσω να ειμαι λιγότερο απαιτητική από τον εαυτό μου και να προσπαθήσω ν ειμαι όσο πιο δυνατή μπορώ χωρίς υπερβολές.