Επιλόχειος κατάθλιψη- Νοσταλγία & θλίψη

[barb2019]

Καλησπέρα σας, έχω ένα μωράκι ενός μηνός και είναι το δεύτερο παιδάκι μου. Αυτό που μου συμβαίνει είναι μια έντονη θλίψη που με διακατέχει και σχετίζεται τόσο από την νοσταλγία της εγκυμοσύνης μου αλλά και από την πιθανότητα ότι αυτή μπορεί να είναι η τελευταία φορά που γίνομαι μητέρα. Ενώ έχω δεθεί παρά πολύ με το μωρό, μου λείπει η εγκυμοσύνη ως καθημερινότητα, η γλυκιά ανυπομονησία των εξετάσεων, να αισθάνομαι το μωρό στην κοιλιά παρότι τις δυσκολίες που πέρασα. Αυτό το συναίσθημα το είχα και στην πρώτη εγκυμοσύνη αλλά κράτησε λίγες ημέρες. Επίσης λόγω ηλικίας ( 40 γεμάτα) θεωρώ ότι θα δυσκολευτω να κάνω παιδί εάν θελήσω στο μέλλον ή θα έχω πολλά προβλήματα στην νεα εγκυμοσύνη με αποτέλεσμα να μετανιώνω για το γεγονός ότι έκανα παιδιά μετά τα 35. Γενικά έχω γεμίσει ενοχές και νιώθω ότι αντί να επικεντρωθώ στα παιδιά μου και να χαρώ την κάθε στιγμή τους εγώ μεμψιμοιρω. Το ξέρω ότι μπορεί να ακούγομαι αχάριστη ενώ άλλες γυναίκες προσπαθούν και παιδευονται για να κάνουν μωράκι αλλά δεν το ελέγχω. Υπάρχει κάποια μανούλα που να αισθάνεται έτσι κατά την λοχεία να συζητήσουμε;

[Diwni]

Καλησπέρα κορίτσι μου. Οι ορμονες σου αυτη τη στιγμή κάνουν παρτυ. Βαλε και την εξαντληση με ενα βρεφος και ακομα ενα παιδακι στο σπιτι. Συμμερίζομαι αυτα που λες. Ωστοσο η ηλικια σου δεν ειναι αποτρεπτικη για να κανεις ακομα ενα παιδακι αν το επιθυμεις τοσο πολυ. Δυσκολευτηκες στις προηγ κυησεις? Στο να συλλαβεις? Εγω ειμαι 36 και εχω 2 παιδακια 7 και 5 φετος. Ήθελα πολυ ακομα ενα παιδακι το οποιο μ ηρθε σχετικα ευκολα αλλα εκανα αναγκαστικα διακοπη στην 11η βδομαδα για λογους υγειας κατι το οποιο μου στοιχησε πολυ. Δεν ξερω αν θα καταφέρω να ξανα μεινω εγκυος, γτ εχουμε θεμα με το σπερμα, και ακομα κ αν τα καταφερω, δεν ξέρω κατα ποσο καλα θα εξελιχθει. Σκεψεις σκεψεις σκεψεις. Μετανιωνω που ενω ηθελα δεν το επαιρνα αποφαση νωριτερα. Οσο ήταν πιο μικρα τ κορίτσια μου. Νιωθω οτι ο χρονος με πιεζει και σαν ηλικια και σαν αποσταση που τυχον θα έχει αν τυχον ερθει με τ κορίτσια. Ωστοσο οταν σκέφτομαι γτ δεν το επαιρνα αποφαση οταν ηταν πχ 2 και 4 η 3 κ 5 χρονων αντιστοιχα, θυμαμαι ποσο ζορι ηταν εκεινη η περίοδος, με καραντινα και παιδια στο σπιτι, απειρα ξενύχτια μιας και μολις τ προηγ καλοκαιρι σταματησαν να ξυπνάνε τα βραδια. Συν του οτι η μεγαλη μ ηταν ενα εξαιρετικα δυσκολο παιδι. Τωρα που πηγε 1η δημοτικου ηρεμησε αρκετα. Μπορει πριν τα 35 σου να μην ηταν οι συνθηκες καταλληλες. Ολα για κάποιο λογο γινονται πιστεύω. Δωσε χρόνο στον εαυτο σου. Απο δω και περα ανοιγει ο καιρος. Κανε πράγματα με τ παιδακια σου. Αν αυτο ειναι τ τελευταίο παιδι οπως πιστεύεις απολαυσε καθε στιγμη μαζι του. Πάντως θα σ ξανα πω οτι αν επιθυμείς ακομα ενα παιδι η ηλικια σου δεν ειναι αποτρεπτικη. Ουτε θα εχεθ μεγαλη διαφορα ηλικίας απο τα αλλα. Αν δεις οτι βαλτωνεις και δ μπορεις να πας μπροστα καλο ειναι να μιλησεις και με ειδικο ψυχικης υγειας. Να χαιρεσαι τα παιδακια σου!

[barb2019]

στις πριν 2 ώρες, ο/η Diwni είπε:

Καλησπέρα κορίτσι μου. Οι ορμονες σου αυτη τη στιγμή κάνουν παρτυ. Βαλε και την εξαντληση με ενα βρεφος και ακομα ενα παιδακι στο σπιτι. Συμμερίζομαι αυτα που λες. Ωστοσο η ηλικια σου δεν ειναι αποτρεπτικη για να κανεις ακομα ενα παιδακι αν το επιθυμεις τοσο πολυ. Δυσκολευτηκες στις προηγ κυησεις? Στο να συλλαβεις? Εγω ειμαι 36 και εχω 2 παιδακια 7 και 5 φετος. Ήθελα πολυ ακομα ενα παιδακι το οποιο μ ηρθε σχετικα ευκολα αλλα εκανα αναγκαστικα διακοπη στην 11η βδομαδα για λογους υγειας κατι το οποιο μου στοιχησε πολυ. Δεν ξερω αν θα καταφέρω να ξανα μεινω εγκυος, γτ εχουμε θεμα με το σπερμα, και ακομα κ αν τα καταφερω, δεν ξέρω κατα ποσο καλα θα εξελιχθει. Σκεψεις σκεψεις σκεψεις. Μετανιωνω που ενω ηθελα δεν το επαιρνα αποφαση νωριτερα. Οσο ήταν πιο μικρα τ κορίτσια μου. Νιωθω οτι ο χρονος με πιεζει και σαν ηλικια και σαν αποσταση που τυχον θα έχει αν τυχον ερθει με τ κορίτσια. Ωστοσο οταν σκέφτομαι γτ δεν το επαιρνα αποφαση οταν ηταν πχ 2 και 4 η 3 κ 5 χρονων αντιστοιχα, θυμαμαι ποσο ζορι ηταν εκεινη η περίοδος, με καραντινα και παιδια στο σπιτι, απειρα ξενύχτια μιας και μολις τ προηγ καλοκαιρι σταματησαν να ξυπνάνε τα βραδια. Συν του οτι η μεγαλη μ ηταν ενα εξαιρετικα δυσκολο παιδι. Τωρα που πηγε 1η δημοτικου ηρεμησε αρκετα. Μπορει πριν τα 35 σου να μην ηταν οι συνθηκες καταλληλες. Ολα για κάποιο λογο γινονται πιστεύω. Δωσε χρόνο στον εαυτο σου. Απο δω και περα ανοιγει ο καιρος. Κανε πράγματα με τ παιδακια σου. Αν αυτο ειναι τ τελευταίο παιδι οπως πιστεύεις απολαυσε καθε στιγμη μαζι του. Πάντως θα σ ξανα πω οτι αν επιθυμείς ακομα ενα παιδι η ηλικια σου δεν ειναι αποτρεπτικη. Ουτε θα εχεθ μεγαλη διαφορα ηλικίας απο τα αλλα. Αν δεις οτι βαλτωνεις και δ μπορεις να πας μπροστα καλο ειναι να μιλησεις και με ειδικο ψυχικης υγειας. Να χαιρεσαι τα παιδακια σου!

Σε ευχαριστώ πολύ από καρδιάς που μου αφιέρωσες χρόνο να μου γράψεις την άποψη σου. Δεν είχα πρόβλημα να συλλάβω τα παιδιά μου απλά τώρα στην δεύτερη εγκυμοσύνη είχα υψηλές αντιστάσεις στις μητριαιες αρτηρίες και πρόσεχαν την πίεση με δίαιτα από αλάτι. Πράγματι τα λόγια σου με παρηγορούν και μου δίνουν δύναμη γιατί αυτήν την περίοδο τα βλέπω όλα με απελπισία. Προσπαθώ να βάλω την λογική πρώτα ότι οι ορμόνες της λοχείας μου μεγεθύνουν τις ενοχές για τις επιλογές μου και τις φοβίες μου ότι είμαι πολύ μεγάλη για παιδιά. Βλέπω τα παιδιά μου και προσπαθώ να αποτυπώνω κάθε εικόνα και κάθε στιγμή. Γνωρίζω ότι δεν μπορώ να αλλάξω τις επιλογές μου αλλά κοιτώντας πίσω συνειδητοποιώ ότι μόνο μέσα από τα παιδιά μου αντλώ πραγματική ευτυχία και όχι μέσω της δουλειάς μου που αφιέρωσα τόσο χρόνο.....χρόνο που μπορούσα να αφιερώσω στο μεγάλωμα ενός τρίτου παιδιού. Ελπίζω να ηρεμήσω και να απολαύσω την κάθε στιγμή όπως λες. Σου εύχομαι τα καλύτερα για εσένα και την οικογένειά σου και να έχεις την χαρά να δώσεις στα κορίτσια σου και άλλο αδερφάκι! Να είσαι καλά, σε ευχαριστώ και πάλι είχα ανάγκη να μιλήσω με κάποια που μπορεί να με καταλάβει!

[Tonakiv]

στις πριν 6 ώρες, ο/η barb2019 είπε:

Καλησπέρα σας, έχω ένα μωράκι ενός μηνός και είναι το δεύτερο παιδάκι μου. Αυτό που μου συμβαίνει είναι μια έντονη θλίψη που με διακατέχει και σχετίζεται τόσο από την νοσταλγία της εγκυμοσύνης μου αλλά και από την πιθανότητα ότι αυτή μπορεί να είναι η τελευταία φορά που γίνομαι μητέρα. Ενώ έχω δεθεί παρά πολύ με το μωρό, μου λείπει η εγκυμοσύνη ως καθημερινότητα, η γλυκιά ανυπομονησία των εξετάσεων, να αισθάνομαι το μωρό στην κοιλιά παρότι τις δυσκολίες που πέρασα. Αυτό το συναίσθημα το είχα και στην πρώτη εγκυμοσύνη αλλά κράτησε λίγες ημέρες. Επίσης λόγω ηλικίας ( 40 γεμάτα) θεωρώ ότι θα δυσκολευτω να κάνω παιδί εάν θελήσω στο μέλλον ή θα έχω πολλά προβλήματα στην νεα εγκυμοσύνη με αποτέλεσμα να μετανιώνω για το γεγονός ότι έκανα παιδιά μετά τα 35. Γενικά έχω γεμίσει ενοχές και νιώθω ότι αντί να επικεντρωθώ στα παιδιά μου και να χαρώ την κάθε στιγμή τους εγώ μεμψιμοιρω. Το ξέρω ότι μπορεί να ακούγομαι αχάριστη ενώ άλλες γυναίκες προσπαθούν και παιδευονται για να κάνουν μωράκι αλλά δεν το ελέγχω. Υπάρχει κάποια μανούλα που να αισθάνεται έτσι κατά την λοχεία να συζητήσουμε;

Καλησπέρα κορίτσι μου! Δεν έχω νιώσει κάτι παρόμοιο. Εδώ κι εγώ 2 παιδάκια το ένα 2 χρόνων κ το άλλο 3 μηνών. Σου έγραψα όμως για να σου πω ότι είμαστε εδώ. Είμαι εδώ. Αν θες να μιλήσεις, να ξεσπάσεις, να πεις τα προβλήματα και τους προβληματισμούς σου. Είμαστε πολύ πιο δυνατές απ' όσο νομίζουμε! Αν, αν είναι το τελευταίο σου παιδάκι, απόλαυσε τις στιγμές μαζί του. Μεγαλώνουν τόσο γρήγορα!!! Αυτή τη μωρουδιλα δεν θα την έχουμε για πολύ ακόμα!!!

Ωστόσο εννοείται ότι μπορείς να προσπαθήσεις για τρίτο παιδάκι! Προλαβαίνεις! Ειδικά αφού δεν υπήρχε θέμα να συλλάβεις τα άλλα δύο παιδάκια σου! Αντοχές να έχεις και όλα θα γίνουν!! 

 

Διώξε τις άσχημες σκέψεις και απόλαυσε το θαύμα που έχεις στην αγκαλιά σου!!

[barb2019]

στις πριν 1 ώρα, ο/η Tonakiv είπε:

Καλησπέρα κορίτσι μου! Δεν έχω νιώσει κάτι παρόμοιο. Εδώ κι εγώ 2 παιδάκια το ένα 2 χρόνων κ το άλλο 3 μηνών. Σου έγραψα όμως για να σου πω ότι είμαστε εδώ. Είμαι εδώ. Αν θες να μιλήσεις, να ξεσπάσεις, να πεις τα προβλήματα και τους προβληματισμούς σου. Είμαστε πολύ πιο δυνατές απ' όσο νομίζουμε! Αν, αν είναι το τελευταίο σου παιδάκι, απόλαυσε τις στιγμές μαζί του. Μεγαλώνουν τόσο γρήγορα!!! Αυτή τη μωρουδιλα δεν θα την έχουμε για πολύ ακόμα!!!

Ωστόσο εννοείται ότι μπορείς να προσπαθήσεις για τρίτο παιδάκι! Προλαβαίνεις! Ειδικά αφού δεν υπήρχε θέμα να συλλάβεις τα άλλα δύο παιδάκια σου! Αντοχές να έχεις και όλα θα γίνουν!! 

 

Διώξε τις άσχημες σκέψεις και απόλαυσε το θαύμα που έχεις στην αγκαλιά σου!!

Ειλικρινά δεν έχω λόγια να εκφράσω την ευγνωμοσύνη μου για τα λόγια σου και την υποστήριξη. Σε ευχαριστώ πολύ, είναι βάλσαμο για εμένα αυτά που μου λες και ότι μπορώ να βρω ανθρώπους να με ακούν και να με καταλαβαίνουν. Εχεις κάνει και εσύ πρόσφατα το μωράκι σου και μπορείς να καταλάβεις πως νιώθω. Έχω δεθεί παρά πολύ με το δεύτερο μωρό νιώθω ακριβώς την ίδια αγάπη που έχω με την μεγάλη μου κόρη.  Αυτή τη φορά το δέσιμο έγινε απευθείας ενώ στην πρώτη μου γέννα ήθελα το χρόνο μου, να χτίσω την σχέση μας. Ίσως εξαιτίας αυτών των συναισθημάτων νιώθω τόσο την ανάγκη να κάνω και άλλο παιδί......Δεν ξέρω πως θα τα φέρει η ζωή και τι είναι καλύτερο να γίνει. Προσπαθώ να ζω τώρα τις στιγμές με το μωρό στο έπακρον...Να χαίρεσαι τα παιδάκια σου και σου είμαι ευγνώμων που παρόλη την κούραση σου, μου αφιέρωσες τον πολύτιμο χρόνο σου. Είναι πολύ ωραίο να ξέρεις ότι υπάρχουν άνθρωποι που αναγνωρίζουν την απελπισία του άλλου και σπεύδουν να βοηθήσουν αν και δεν γνωρίζονται μεταξύ τους. Να σας έχει ο Θεός καλά!

[Tonakiv]

στις πριν 2 ώρες, ο/η barb2019 είπε:

Ειλικρινά δεν έχω λόγια να εκφράσω την ευγνωμοσύνη μου για τα λόγια σου και την υποστήριξη. Σε ευχαριστώ πολύ, είναι βάλσαμο για εμένα αυτά που μου λες και ότι μπορώ να βρω ανθρώπους να με ακούν και να με καταλαβαίνουν. Εχεις κάνει και εσύ πρόσφατα το μωράκι σου και μπορείς να καταλάβεις πως νιώθω. Έχω δεθεί παρά πολύ με το δεύτερο μωρό νιώθω ακριβώς την ίδια αγάπη που έχω με την μεγάλη μου κόρη.  Αυτή τη φορά το δέσιμο έγινε απευθείας ενώ στην πρώτη μου γέννα ήθελα το χρόνο μου, να χτίσω την σχέση μας. Ίσως εξαιτίας αυτών των συναισθημάτων νιώθω τόσο την ανάγκη να κάνω και άλλο παιδί......Δεν ξέρω πως θα τα φέρει η ζωή και τι είναι καλύτερο να γίνει. Προσπαθώ να ζω τώρα τις στιγμές με το μωρό στο έπακρον...Να χαίρεσαι τα παιδάκια σου και σου είμαι ευγνώμων που παρόλη την κούραση σου, μου αφιέρωσες τον πολύτιμο χρόνο σου. Είναι πολύ ωραίο να ξέρεις ότι υπάρχουν άνθρωποι που αναγνωρίζουν την απελπισία του άλλου και σπεύδουν να βοηθήσουν αν και δεν γνωρίζονται μεταξύ τους. Να σας έχει ο Θεός καλά!

Από τον τρόπο που γράφεις νομίζω ότι έχω να κάνω με έναν αξιόλογο και ευγενικό άνθρωπο! Δεν σου κρύβω ότι κι εγώ θέλω να κάνω 3ο παιδάκι αλλά 1ον δεν ξέρω αν θα μπορέσω (είμαι 36 αλλά με ορμονικό προφίλ κοντά 45! Το 1ο παιδάκι μου το έκανα με εξωσωματική το 2ο ήρθε φυσιολογικά) και 2ον δεν ξέρω αν μπορούμε να στηρίξουμε οικονομικά ένα 3ο παιδί! Οπότε ως ένα βαθμό σε καταλαβαίνω! 

Όλες οι κοπέλες εδώ μέσα, λίγο ή πολύ είμαστε ευαίσθητες ψυχές! Και πολύ υποστηρικτικές! Το έζησα σαν γυναίκα που προσπαθεί για παιδι, σαν υπογονιμη γυναίκα που προσπαθεί για παιδί, σαν έγκυος με χιλιάδες φοβίες μην τυχόν πάει κάτι στραβά, σαν μαμά με ένα παιδί, σαν μαμά έγκυος στο 2ο κτλ κτλ! Μην φοβάσαι τίποτα! Ψηλά το κεφάλι!!

[Zenia z]

στις πριν 11 ώρες, ο/η barb2019 είπε:

Καλησπέρα σας, έχω ένα μωράκι ενός μηνός και είναι το δεύτερο παιδάκι μου. Αυτό που μου συμβαίνει είναι μια έντονη θλίψη που με διακατέχει και σχετίζεται τόσο από την νοσταλγία της εγκυμοσύνης μου αλλά και από την πιθανότητα ότι αυτή μπορεί να είναι η τελευταία φορά που γίνομαι μητέρα. Ενώ έχω δεθεί παρά πολύ με το μωρό, μου λείπει η εγκυμοσύνη ως καθημερινότητα, η γλυκιά ανυπομονησία των εξετάσεων, να αισθάνομαι το μωρό στην κοιλιά παρότι τις δυσκολίες που πέρασα. Αυτό το συναίσθημα το είχα και στην πρώτη εγκυμοσύνη αλλά κράτησε λίγες ημέρες. Επίσης λόγω ηλικίας ( 40 γεμάτα) θεωρώ ότι θα δυσκολευτω να κάνω παιδί εάν θελήσω στο μέλλον ή θα έχω πολλά προβλήματα στην νεα εγκυμοσύνη με αποτέλεσμα να μετανιώνω για το γεγονός ότι έκανα παιδιά μετά τα 35. Γενικά έχω γεμίσει ενοχές και νιώθω ότι αντί να επικεντρωθώ στα παιδιά μου και να χαρώ την κάθε στιγμή τους εγώ μεμψιμοιρω. Το ξέρω ότι μπορεί να ακούγομαι αχάριστη ενώ άλλες γυναίκες προσπαθούν και παιδευονται για να κάνουν μωράκι αλλά δεν το ελέγχω. Υπάρχει κάποια μανούλα που να αισθάνεται έτσι κατά την λοχεία να συζητήσουμε;

Νομίζω φταινε οι ορμόνες σου. Κάποια εγκυμοσυνη θα ειναι η τελευταία. Αν τόσο πολύ επιθυμείς ένα τρίτο παιδί δεν έχεις παρά να το προσπαθήσεις. Μην αυτομαστιγωνεσαι. Να χαίρεσαι με αυτά που έχεις κ όχι με αυτά που δεν έκανες κ μικρή σημασία έχουν. Να μην είχες παιδιά θα έλεγα οκ άργησα να το πάρω απόφαση κ τώρα έχω μια άδεια αγκαλιά. Γιατί περιμένεις την ολοκλήρωση με το τρίτο παιδι; και γιατί να μην νιώσεις το ίδιο με την γέννηση του τρίτου ότι δεν θα έχεις την επιλογή του τέταρτου λόγω ηλικίας; ο άνθρωπος βρίσκει πάντα με κάτι να βασανίζει το μυαλουδακι του. Ύστερα αν αυτό σε καθησυχάζει σκέψου ότι τόσες κοπέλες εμειναν έγκυες στα 40 κ μια χαρά έκαναν τα παιδάκια  τους όπως εσύ που μάλλον ήσουν 39 προς 40. Εντάξει τι 40 τι 41.

[barb2019]

στις πριν 41 λεπτά, ο/η Tonakiv είπε:

Από τον τρόπο που γράφεις νομίζω ότι έχω να κάνω με έναν αξιόλογο και ευγενικό άνθρωπο! Δεν σου κρύβω ότι κι εγώ θέλω να κάνω 3ο παιδάκι αλλά 1ον δεν ξέρω αν θα μπορέσω (είμαι 36 αλλά με ορμονικό προφίλ κοντά 45! Το 1ο παιδάκι μου το έκανα με εξωσωματική το 2ο ήρθε φυσιολογικά) και 2ον δεν ξέρω αν μπορούμε να στηρίξουμε οικονομικά ένα 3ο παιδί! Οπότε ως ένα βαθμό σε καταλαβαίνω! 

Όλες οι κοπέλες εδώ μέσα, λίγο ή πολύ είμαστε ευαίσθητες ψυχές! Και πολύ υποστηρικτικές! Το έζησα σαν γυναίκα που προσπαθεί για παιδι, σαν υπογονιμη γυναίκα που προσπαθεί για παιδί, σαν έγκυος με χιλιάδες φοβίες μην τυχόν πάει κάτι στραβά, σαν μαμά με ένα παιδί, σαν μαμά έγκυος στο 2ο κτλ κτλ! Μην φοβάσαι τίποτα! Ψηλά το κεφάλι!!

Από αυτά που μου περιγράφεις καταλαβαίνω ότι είσαι μια αγωνίστρια που δεν το βάζει εύκολα κάτω από τις δυσκολίες. Θα είσαι πολύ καλό πρότυπο για τα παιδιά σου. Εγώ είμαι φύση απαισιόδοξο και ενοχικό άτομο που αυτήν την περίοδο όλα αυτά αυξήθηκαν στον υπερθετικό βαθμό. Το γεγονός ότι σπευσατε μαζί με την #Diwni να με εμψυχωσετε δείχνει πόσο σημαντική είναι η γυναικεία αλληλεγγύη. Είναι πολύ σημαντική αυτή η βοήθεια.

[barb2019]

στις πριν 40 λεπτά, ο/η Zenia z είπε:

Νομίζω φταινε οι ορμόνες σου. Κάποια εγκυμοσυνη θα ειναι η τελευταία. Αν τόσο πολύ επιθυμείς ένα τρίτο παιδί δεν έχεις παρά να το προσπαθήσεις. Μην αυτομαστιγωνεσαι. Να χαίρεσαι με αυτά που έχεις κ όχι με αυτά που δεν έκανες κ μικρή σημασία έχουν. Να μην είχες παιδιά θα έλεγα οκ άργησα να το πάρω απόφαση κ τώρα έχω μια άδεια αγκαλιά. Γιατί περιμένεις την ολοκλήρωση με το τρίτο παιδι; και γιατί να μην νιώσεις το ίδιο με την γέννηση του τρίτου ότι δεν θα έχεις την επιλογή του τέταρτου λόγω ηλικίας; ο άνθρωπος βρίσκει πάντα με κάτι να βασανίζει το μυαλουδακι του. Ύστερα αν αυτό σε καθησυχάζει σκέψου ότι τόσες κοπέλες εμειναν έγκυες στα 40 κ μια χαρά έκαναν τα παιδάκια  τους όπως εσύ που μάλλον ήσουν 39 προς 40. Εντάξει τι 40 τι 41.π

Προσπαθώ να σκέφτομαι αυτά που μου λες και εσυ όταν βυθίζομαι στην θλίψη μου και να εκλογίκευσω τα πράγματα....αυτήν την έκρηξη συναισθημάτων που έχω τώρα στην λοχεία δεν την είχα στην προηγούμενη γέννα και δεν μπορώ να την ελέγξω. Σε ευχαριστώ πολύ για τον χρόνο σου και την απάντηση σου, είναι σημαντικό να μπορώ να βγάλω αυτά που έχω μέσα μου και να τα συζητώ μαζί σας.

[Tonakiv]

στις πριν 1 ώρα, ο/η barb2019 είπε:

Από αυτά που μου περιγράφεις καταλαβαίνω ότι είσαι μια αγωνίστρια που δεν το βάζει εύκολα κάτω από τις δυσκολίες. Θα είσαι πολύ καλό πρότυπο για τα παιδιά σου. Εγώ είμαι φύση απαισιόδοξο και ενοχικό άτομο που αυτήν την περίοδο όλα αυτά αυξήθηκαν στον υπερθετικό βαθμό. Το γεγονός ότι σπευσατε μαζί με την #Diwni να με εμψυχωσετε δείχνει πόσο σημαντική είναι η γυναικεία αλληλεγγύη. Είναι πολύ σημαντική αυτή η βοήθεια.

Όταν έχεις μαύρες σκέψεις, να θυμάσαι αυτά που σου είπε η Ζένια! Αν το θες πολύ θα τα καταφέρεις!! Μέχρι να φύγουν τελείως αυτές οι σκέψεις κ να "επανέλθεις". Επίσης αν δεις ότι δεν τα καταφέρνεις μόνη ή από την "βοήθεια" που σου προσφέρουμε εμείς, μπορείς να απευθυνθείς σε έναν ειδικό που σίγουρα θα σε βοηθήσει πολύ παραπάνω! Αν και πιστεύω ότι είναι θέμα ημερών να ηρεμήσεις ψυχικά κ να φύγουν αυτές οι σκέψεις που σε ταλαιπωρούν και να χαρείς ελεύθερα επιτέλους τα παιδάκια σου!! 

[barb2019]

στις πριν 12 λεπτά, ο/η Tonakiv είπε:

Όταν έχεις μαύρες σκέψεις, να θυμάσαι αυτά που σου είπε η Ζένια! Αν το θες πολύ θα τα καταφέρεις!! Μέχρι να φύγουν τελείως αυτές οι σκέψεις κ να "επανέλθεις". Επίσης αν δεις ότι δεν τα καταφέρνεις μόνη ή από την "βοήθεια" που σου προσφέρουμε εμείς, μπορείς να απευθυνθείς σε έναν ειδικό που σίγουρα θα σε βοηθήσει πολύ παραπάνω! Αν και πιστεύω ότι είναι θέμα ημερών να ηρεμήσεις ψυχικά κ να φύγουν αυτές οι σκέψεις που σε ταλαιπωρούν και να χαρείς ελεύθερα επιτέλους τα παιδάκια σου!! 

Πόσο σας ευχαριστώ όλες για την δύναμη που μου δίνεται και που σπευσατε να με βοηθήσετε με τις συμβουλές σας. Εύχομαι ο χρόνος να απαλύνει τις δικές σας έννοιες και να σας δώσει αυτό που προσδοκατε!

[Gif-e]

Καλημέρα κορίτσι μου, και εγώ όταν γέννησα τπ 1ο μπυ παιδάκι είχα μια θλίψη την οποία δεν μπορούσα να αποδώσω κάπου. Στο 2ο δεν το έπαθα, θεωρώ ότι ήταν τυχαίο. Αν δεις ότι συνεχίζει για καιρό και επηρεάζει την καθημερινότητα σας καλό θα ήταν να μιλήσεις σε κάποιο ψυχολόγο. 

Κάτι που μου είπαν μια φορά και μου άρεσε, ήταν ότι αν έκανα νωρίτερα παιδάκια, δε θα ήταν αυτά τα συγκεκριμένα μωρα που έχω σήμερα, δε θα γνώριζα αυτές τις ψυχουλες που τις υπεραγαπω. Δεν ξέρω αν το εξηγώ σωστά. 

[barb2019]

στις πριν 4 ώρες, ο/η Gif-e είπε:

Καλημέρα κορίτσι μου, και εγώ όταν γέννησα τπ 1ο μπυ παιδάκι είχα μια θλίψη την οποία δεν μπορούσα να αποδώσω κάπου. Στο 2ο δεν το έπαθα, θεωρώ ότι ήταν τυχαίο. Αν δεις ότι συνεχίζει για καιρό και επηρεάζει την καθημερινότητα σας καλό θα ήταν να μιλήσεις σε κάποιο ψυχολόγο. 

Κάτι που μου είπαν μια φορά και μου άρεσε, ήταν ότι αν έκανα νωρίτερα παιδάκια, δε θα ήταν αυτά τα συγκεκριμένα μωρα που έχω σήμερα, δε θα γνώριζα αυτές τις ψυχουλες που τις υπεραγαπω. Δεν ξέρω αν το εξηγώ σωστά. 

Έχεις δίκιο σε αυτό που λες ότι μπορεί να μην είχα τα συγκεκριμένα μωρά εάν τα έκανα νωρίτερα. Θέλω να πιστεύω ότι με έχουν κυριεύσει οι ορμόνες και αισθάνομαι έτσι πρωτόγνωρα. Να χαίρεσαι τα παιδάκια σου και την οικογένεια σου και σου εύχομαι ότι επιθυμείς. Σε ευχαριστώ πολύ που μου έγραψες το μήνυμα αυτό. 

[Παρασκευαιδου]

στις On 11/3/2024 at 9:34 ΠΜ, ο/η barb2019 είπε:

Καλησπέρα σας, έχω ένα μωράκι ενός μηνός και είναι το δεύτερο παιδάκι μου. Αυτό που μου συμβαίνει είναι μια έντονη θλίψη που με διακατέχει και σχετίζεται τόσο από την νοσταλγία της εγκυμοσύνης μου αλλά και από την πιθανότητα ότι αυτή μπορεί να είναι η τελευταία φορά που γίνομαι μητέρα. Ενώ έχω δεθεί παρά πολύ με το μωρό, μου λείπει η εγκυμοσύνη ως καθημερινότητα, η γλυκιά ανυπομονησία των εξετάσεων, να αισθάνομαι το μωρό στην κοιλιά παρότι τις δυσκολίες που πέρασα. Αυτό το συναίσθημα το είχα και στην πρώτη εγκυμοσύνη αλλά κράτησε λίγες ημέρες. Επίσης λόγω ηλικίας ( 40 γεμάτα) θεωρώ ότι θα δυσκολευτω να κάνω παιδί εάν θελήσω στο μέλλον ή θα έχω πολλά προβλήματα στην νεα εγκυμοσύνη με αποτέλεσμα να μετανιώνω για το γεγονός ότι έκανα παιδιά μετά τα 35. Γενικά έχω γεμίσει ενοχές και νιώθω ότι αντί να επικεντρωθώ στα παιδιά μου και να χαρώ την κάθε στιγμή τους εγώ μεμψιμοιρω. Το ξέρω ότι μπορεί να ακούγομαι αχάριστη ενώ άλλες γυναίκες προσπαθούν και παιδευονται για να κάνουν μωράκι αλλά δεν το ελέγχω. Υπάρχει κάποια μανούλα που να αισθάνεται έτσι κατά την λοχεία να συζητήσουμε;

Αυτι που έχεις λέγεται επιλοχιος θλίψη και όχι επιλοχιος κατάθλιψη, το έζησα στην πρώτη μου εγκυμοσύνη έκλαιγα ένιωθα πένθος αλλά τ μωρό δεν άφηνα να το προσέξει κανένας ένιωθα όλα όσα έχεις πει . Μου έφυγε μετά από 40 μέρες. Πάρε τον χρόνο σου αγκάλιασε το μωράκι σου. 

Εάν δεν φύγει στις 40 μέρες δες κάποιον ειδικό. 

[barb2019]

στις πριν 52 λεπτά, ο/η Παρασκευαιδου είπε:

Αυτι που έχεις λέγεται επιλοχιος θλίψη και όχι επιλοχιος κατάθλιψη, το έζησα στην πρώτη μου εγκυμοσύνη έκλαιγα ένιωθα πένθος αλλά τ μωρό δεν άφηνα να το προσέξει κανένας ένιωθα όλα όσα έχεις πει . Μου έφυγε μετά από 40 μέρες. Πάρε τον χρόνο σου αγκάλιασε το μωράκι σου. 

Εάν δεν φύγει στις 40 μέρες δες κάποιον ειδικό. 

Είναι παρηγορητικο που μου λες ότι ένιωθες και εσύ έτσι αλλά στο τέλος συνήλθες. Η κουβέντα μου μαζί σας πάντως με βοήθησε πολύ να δω τα πράγματα πιο καθαρά. Επικεντρώνομαι στον μπέμπη και την μεγάλη μου κόρη και προσπαθώ να ζήσω την στιγμή. Εάν δω ότι δεν βελτιώνεται η κατάσταση θα μιλήσω και σε ψυχολόγο. Ο χρόνος πάντως που αφιερώνεται κορίτσια και να στηρίζεται η μία την άλλη είναι συγκινητικό. Να χαίρεσαι τα παιδάκια σου και σε ευχαριστώ πολύ!

[Παρασκευαιδου]

στις πριν 2 ώρες, ο/η barb2019 είπε:

Είναι παρηγορητικο που μου λες ότι ένιωθες και εσύ έτσι αλλά στο τέλος συνήλθες. Η κουβέντα μου μαζί σας πάντως με βοήθησε πολύ να δω τα πράγματα πιο καθαρά. Επικεντρώνομαι στον μπέμπη και την μεγάλη μου κόρη και προσπαθώ να ζήσω την στιγμή. Εάν δω ότι δεν βελτιώνεται η κατάσταση θα μιλήσω και σε ψυχολόγο. Ο χρόνος πάντως που αφιερώνεται κορίτσια και να στηρίζεται η μία την άλλη είναι συγκινητικό. Να χαίρεσαι τα παιδάκια σου και σε ευχαριστώ πολύ!

Να σου πω την αλήθεια φοβόμουν τη δεύτερη φορά ότι θα το ξανά ζήσω , είχα και μαία και ήταν ενημερωμένη μου έλεγε η αγκαλιά, η επαφή δέρμα με δέρμα βοηθάει. Και όντως τον πρώτο τον γέννησα Νοεμβρίο , τον είχα αγκαλίτσα αλλά ποτέ επαφή δέρμα με δέρμα ενώ τώρα τον δεύτερο ήταν καλοκαίρι και πολλές αγκαλιές με μπουτακια έξω. 

Ξεκινά να κάνετε αγκαλιές με επαφή δέρμα με δέρμα. Θα δεις ξαφνικά η καρδιά σου θα αρχίσει να χτυπάει πιο σιγά και ήρεμη . 

[barb2019]

στις πριν 3 ώρες, ο/η Παρασκευαιδου είπε:

Να σου πω την αλήθεια φοβόμουν τη δεύτερη φορά ότι θα το ξανά ζήσω , είχα και μαία και ήταν ενημερωμένη μου έλεγε η αγκαλιά, η επαφή δέρμα με δέρμα βοηθάει. Και όντως τον πρώτο τον γέννησα Νοεμβρίο , τον είχα αγκαλίτσα αλλά ποτέ επαφή δέρμα με δέρμα ενώ τώρα τον δεύτερο ήταν καλοκαίρι και πολλές αγκαλιές με μπουτακια έξω. 

Ξεκινά να κάνετε αγκαλιές με επαφή δέρμα με δέρμα. Θα δεις ξαφνικά η καρδιά σου θα αρχίσει να χτυπάει πιο σιγά και ήρεμη . 

Πράγματι τα οφέλη της επαφής δέρμα με δέρμα μου τα είχαν πει και εμένα στα μαθήματα ανώδυνου τοκετού στο πρώτο παιδί μου και τα ακολούθησα από τότε. Δεν περιγράφεται αυτό το συναίσθημα.....έχεις απόλυτο δικιο. Τώρα που μιλάμε έχω τον μπέμπη έτσι και στην άλλη πλευρά της αγκάλιας είναι και η κόρη μου. Το θέμα μου είναι ότι τώρα είναι τόσο έντονο το συναίσθημα της ευτυχίας και της ολοκλήρωσης που νιώθω που μου γυρνάει σε ενοχές που δεν είχα καταλάβει τόσα χρόνια που βρίσκεται η χαρά και καθυστέρησα την μητρότητα χάνοντας πολύτιμο χρόνο στο να κάνω ακομα ένα ακόμα παιδί. Έτσι έρχεται και η θλίψη που με πιάνει ότι όλα αυτά ( περίοδο της εγκυμοσύνης, νέο μωρό- νέα αγάπη, κτλ). Κατανοώ αυτό που μου λέτε όλες ότι δε θα ξέρω πως θα έρθουν τα πράγματα στο μέλλον και ότι θα έχω την δυνατότητα να αντλήσω ευτυχία από άλλες καταστάσεις των παιδιών μου αλλά για κάποιο λόγο δεν με παρηγορεί αυτο αυτήν την στιγμή. Η νοσταλγία της εγκυμοσύνης μου σαν μια περίοδο που πράγματι έκανα και ζούσα κάτι ουσιαστικό στην ζωή μου και ο φόβος ότι άφησα τα χρόνια να περνούν ασχολούμενη με την εργασία μου και τώρα δεν έχω ηλικιακά περιθώρια να προσπαθήσω και για άλλο παιδάκι είναι σκέψεις που με πνίγουν. Επίσης έχω τόσο στοχοποίησει την επαγγελματική μου επιλογή και μετανιώνω τόσο που επένδυσαν τόσο πολλά ενώ άλλα πράγματα με καλύπτουν που όπως καταλαβαίνεις αυτή την στιγμή η απόφαση μου είναι να σταματήσω να δουλεύω και να χαρώ την οικογένεια μου. Και αυτό επίσης με προβληματιζει ότι θα κρεμάσω κάποιους και προφανώς από οικονομικής άποψης θα ζοριστουμε. Οι σκέψεις με κατακλύζουν όπως βλέπεις ιδιαιτέρως το βράδυ που έχω λίγη ώρα να είμαι μόνη μου. Σε ευχαριστώ πάντως για τις συμβουλές και που με άκουσες αυτό το βράδυ.Θελω και εγώ όπως και όλες εσείς να βοηθάω άλλες γυναίκες μέσω του φόρουμ.....

[Eliza Kats]

στις πριν 15 ώρες, ο/η barb2019 είπε:

Πράγματι τα οφέλη της επαφής δέρμα με δέρμα μου τα είχαν πει και εμένα στα μαθήματα ανώδυνου τοκετού στο πρώτο παιδί μου και τα ακολούθησα από τότε. Δεν περιγράφεται αυτό το συναίσθημα.....έχεις απόλυτο δικιο. Τώρα που μιλάμε έχω τον μπέμπη έτσι και στην άλλη πλευρά της αγκάλιας είναι και η κόρη μου. Το θέμα μου είναι ότι τώρα είναι τόσο έντονο το συναίσθημα της ευτυχίας και της ολοκλήρωσης που νιώθω που μου γυρνάει σε ενοχές που δεν είχα καταλάβει τόσα χρόνια που βρίσκεται η χαρά και καθυστέρησα την μητρότητα χάνοντας πολύτιμο χρόνο στο να κάνω ακομα ένα ακόμα παιδί. Έτσι έρχεται και η θλίψη που με πιάνει ότι όλα αυτά ( περίοδο της εγκυμοσύνης, νέο μωρό- νέα αγάπη, κτλ). Κατανοώ αυτό που μου λέτε όλες ότι δε θα ξέρω πως θα έρθουν τα πράγματα στο μέλλον και ότι θα έχω την δυνατότητα να αντλήσω ευτυχία από άλλες καταστάσεις των παιδιών μου αλλά για κάποιο λόγο δεν με παρηγορεί αυτο αυτήν την στιγμή. Η νοσταλγία της εγκυμοσύνης μου σαν μια περίοδο που πράγματι έκανα και ζούσα κάτι ουσιαστικό στην ζωή μου και ο φόβος ότι άφησα τα χρόνια να περνούν ασχολούμενη με την εργασία μου και τώρα δεν έχω ηλικιακά περιθώρια να προσπαθήσω και για άλλο παιδάκι είναι σκέψεις που με πνίγουν. Επίσης έχω τόσο στοχοποίησει την επαγγελματική μου επιλογή και μετανιώνω τόσο που επένδυσαν τόσο πολλά ενώ άλλα πράγματα με καλύπτουν που όπως καταλαβαίνεις αυτή την στιγμή η απόφαση μου είναι να σταματήσω να δουλεύω και να χαρώ την οικογένεια μου. Και αυτό επίσης με προβληματιζει ότι θα κρεμάσω κάποιους και προφανώς από οικονομικής άποψης θα ζοριστουμε. Οι σκέψεις με κατακλύζουν όπως βλέπεις ιδιαιτέρως το βράδυ που έχω λίγη ώρα να είμαι μόνη μου. Σε ευχαριστώ πάντως για τις συμβουλές και που με άκουσες αυτό το βράδυ.Θελω και εγώ όπως και όλες εσείς να βοηθάω άλλες γυναίκες μέσω του φόρουμ.....

Είμαι κι εγώ στη φάση " να την χέσω την καριέρα σαν τη μητρότητα δεν έχει". Αλλά ξέρω ότι είναι κάτι που δεν θα το σκεφτόμαστε συνέχεια, γιατί κάποια στιγμή τα παιδιά μας θα μεγαλώσουν και θα ανοίξουν τα φτερά τους και εμείς θα πρέπει να κάνουμε και κάτι άλλο πέρα του να είμαστε μαμάδες😜 Να σου ζήσουν τα παιδάκια σου ❤️❤️❤️ Θα συμφωνήσω στο ότι καλό είναι να κάνουμε παιδιά νωρίς, αλλά δυστυχώς δεν υπάρχουν πάντα οι κατάλληλες συνθήκες (σύντροφος, οικονομικά κ.α.) και είμαι σίγουρη ότι αν γυρίσεις με λογική στο παρελθόν σου θα δεις ότι έπραξες σωστά για τα τότε δεδομένα σου. Τώρα στο θέμα 3ο παιδί. Εγώ ένα μωρό έχω προς το παρόν αλλά έχω ακούσει ότι με 2 ανεβαίνεις απότομα πίστα. Μπορεί σε λίγο καιρό να τα βρεις σκούρα και να μην θες τρίτο 🤣 Οπότε μην προτρεχεις και ζήσε τη στιγμή ❤️ (ξέρω είναι δύσκολο, ορμόνες κτλ αλλά ένιωσα ότι έπρεπε να τα πω 😜) 

Αλλά επειδή και η θλίψη είναι μέρος της διαδικασίας. Αγκάλιασε την και δεξου την προσωρινά αλλά πρόσεξε μην σου κατσικωθει η κυρία 😜

[barb2019]

στις πριν 3 ώρες, ο/η Eliza Kats είπε:

Είμαι κι εγώ στη φάση " να την χέσω την καριέρα σαν τη μητρότητα δεν έχει". Αλλά ξέρω ότι είναι κάτι που δεν θα το σκεφτόμαστε συνέχεια, γιατί κάποια στιγμή τα παιδιά μας θα μεγαλώσουν και θα ανοίξουν τα φτερά τους και εμείς θα πρέπει να κάνουμε και κάτι άλλο πέρα του να είμαστε μαμάδες😜 Να σου ζήσουν τα παιδάκια σου ❤️❤️❤️ Θα συμφωνήσω στο ότι καλό είναι να κάνουμε παιδιά νωρίς, αλλά δυστυχώς δεν υπάρχουν πάντα οι κατάλληλες συνθήκες (σύντροφος, οικονομικά κ.α.) και είμαι σίγουρη ότι αν γυρίσεις με λογική στο παρελθόν σου θα δεις ότι έπραξες σωστά για τα τότε δεδομένα σου. Τώρα στο θέμα 3ο παιδί. Εγώ ένα μωρό έχω προς το παρόν αλλά έχω ακούσει ότι με 2 ανεβαίνεις απότομα πίστα. Μπορεί σε λίγο καιρό να τα βρεις σκούρα και να μην θες τρίτο 🤣 Οπότε μην προτρεχεις και ζήσε τη στιγμή ❤️ (ξέρω είναι δύσκολο, ορμόνες κτλ αλλά ένιωσα ότι έπρεπε να τα πω 😜) 

Αλλά επειδή και η θλίψη είναι μέρος της διαδικασίας. Αγκάλιασε την και δεξου την προσωρινά αλλά πρόσεξε μην σου κατσικωθει η κυρία 😜

Καλησπέρα και ευχαριστώ για το όμορφο μήνυμα σου. Καταρχήν να χαίρεσαι το παιδάκι σου, γερό και καλότυχο να είναι. Η αποστροφή που έχω για την δουλειά είναι μεγάλη. Ο χρόνος που περνάω τώρα στο σπίτι με τα παιδάκια μου και γενικώς η ηρεμία και η απλότητα των πραγμάτων μένοντας στο σπίτι με υπερκαλύπτει. Στην πρώτη εγκυμοσύνη είχα γυρίσει στην δουλειά μετά από 3 μήνες και απορώ τώρα με τον εαυτό μου πως το έκανα αυτό. Ήδη η κούραση χτυπάει κόκκινο με 2 παιδιά ειδικότερα που το ένα είναι νήπιο και διεκδικεί τα πράγματα που της είχα στερήσει την περίοδο της εγκυμοσύνης. Η πληρότητα και η ευτυχία που δίνουν τα παιδιά με κάνει να λαχταρώ τρίτο. Σίγουρα δεν ξέρω τι θα λέω σε έξη μήνες όμως...Θα προσπαθήσω να ζήσω την στιγμή και να διώξω όπως πολύ εύστοχα είπες την θλίψη πριν μου κατσικωθει μόνιμα. Σε ευχαριστώ και πάλι για την κουβέντα!