Μετάβαση σε περιεχόμενο

Αποβολή και ψυχολογία


Recommended Posts

Δημοσίευση

Καλησπέρα σε όλες!! 

Θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας και τη δική μου εμπειρία... Τον Ιούλιο έμεινα εγγυος στο δεύτερο παιδάκι μου και τον Αύγουστο παλινδρομησε... 

Την περίοδο εκείνη  είχα πάρα πάρα πολύ δουλειά λόγω της καλοκαιρινής σεζόν και ειλικρινά δεν το πήρα και τόσο άσχημα... Είπα να είμαστε καλά γέροι και δυνατοί και θα τα ξανά καταφέρουμε... 

Εκανα απόξεση μέτα από 1 εβδομάδα... Είχα πάρει αρκετή προγεστερονη γιατί είχαμε δει μια μικρή αποκόλληση και επειδή εκείνη την περίοδο δεν μπορούσα να σταματήσω για κανένα λόγω τη δουλειά δεν είχα πρόβλημα να καθηστερισω την απόξεση... 

Όλα πήγαν καλά και ήρεμη επέστρεψα στη ζωή μου και στο παιδάκι μου... 

1 εβδομάδα μετά την απόξεση και ενώ γυριζα από τον παιδότοπο με το γιο μου... Με έπιασε μια ατονία στο άκρα δυσπνοια και ταχυκαρδία...Νομιζα ότι θα πέθαινα... Πήγα στο νοσοκομείο κλινικά με βρήκαν μια χαρά... Ένας γιατρός όμως μου μίλησε για τις κρίσεις πανικού... Το έψαξα.. Πήγα σε ψυχολόγο.. Και πράγματι πέρασα μια μικρή κρίση πανικού... Έπειτα αυτό γύρισε σε μιας μικρής μορφής κατάθλιψης... Σήμερα 2 μήνες μετά δεν υπάρχει καμία ενέργεια καμία διάθεση καμία όρεξη να κάνω το οτιδήποτε... Και όταν μένω μόνη με τον γιο μου το άγχος μου ξεπερνά κάθε επίπεδο... Δεν μπορώ να δουλέψω να συγκεντρωθω.. Αλλά το πιο σημαντικό είναι ότι έχω χάσει το χαμόγελο μου... Ήθελα λοιπόν να ρωτήσω αν κάποια από εσάς είχε κάτι παρόμοιο στη ζωή σας και αν το ξεπέρασε... Εμένα αυτή τη στιγμή μου φαίνεται τοοοοσο δύσκολο όλο αυτό... 

 

Δημοσίευση

Καλησπέρα. Λυπάμαι πολύ για την απωλεια σου.

22 Αυγούστου εκανα διακοπη κυησης με αποξεση λογο διεισδυτικου πλακουντα. Ήμουν στην 11η βδομαδα και ήταν τ 3ο μ μωράκι.

Διαλυθηκα πραγματικά. 2 μηνες μετα δ υπάρχει μερα που να μην το εχβ σκεφτει. Δεν ειμαι στη δικη σου ψυχολογική κατασταση αλλα ξεσπασα και θρηνησα γι αυτο το μωρο οταν επρεπε. Ακόμα ομως με πιανει τ παραπονο. Ακομα δε χαμογελαω. Ακομα με ποναει. Βεβαια η καθημερινότητα με αλλα 2 παιδιά στο σπιτι με συνεπαίρνει και καθε μερα σκέφτομαι ποσο τυχερη ειμαι που τα έχω. Αλλα μια απωλεια ειναι μια απωλεια και πάντα ποναει. Αν δεν μπορεις να το διαχειριστεις μονη σου μιλα με καποιον ειδικο. Βρες χρονο και ξέσπασε, θρηνησε, πεσε σφα πατώματα. Αλλα μεχρι ενα σημειο. Μετα θα πεις φτανει παμε παρακατω. Προχωραμε μπροστα. Εύχομαι συντομα να εισαι καλύτερα και αν το θελεις να το ξανά προσπαθησεις.

Δημοσίευση
στις πριν 4 ώρες, ο/η ValiaCh είπε:

Καλησπέρα σε όλες!! 

Θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας και τη δική μου εμπειρία... Τον Ιούλιο έμεινα εγγυος στο δεύτερο παιδάκι μου και τον Αύγουστο παλινδρομησε... 

Την περίοδο εκείνη  είχα πάρα πάρα πολύ δουλειά λόγω της καλοκαιρινής σεζόν και ειλικρινά δεν το πήρα και τόσο άσχημα... Είπα να είμαστε καλά γέροι και δυνατοί και θα τα ξανά καταφέρουμε... 

Εκανα απόξεση μέτα από 1 εβδομάδα... Είχα πάρει αρκετή προγεστερονη γιατί είχαμε δει μια μικρή αποκόλληση και επειδή εκείνη την περίοδο δεν μπορούσα να σταματήσω για κανένα λόγω τη δουλειά δεν είχα πρόβλημα να καθηστερισω την απόξεση... 

Όλα πήγαν καλά και ήρεμη επέστρεψα στη ζωή μου και στο παιδάκι μου... 

1 εβδομάδα μετά την απόξεση και ενώ γυριζα από τον παιδότοπο με το γιο μου... Με έπιασε μια ατονία στο άκρα δυσπνοια και ταχυκαρδία...Νομιζα ότι θα πέθαινα... Πήγα στο νοσοκομείο κλινικά με βρήκαν μια χαρά... Ένας γιατρός όμως μου μίλησε για τις κρίσεις πανικού... Το έψαξα.. Πήγα σε ψυχολόγο.. Και πράγματι πέρασα μια μικρή κρίση πανικού... Έπειτα αυτό γύρισε σε μιας μικρής μορφής κατάθλιψης... Σήμερα 2 μήνες μετά δεν υπάρχει καμία ενέργεια καμία διάθεση καμία όρεξη να κάνω το οτιδήποτε... Και όταν μένω μόνη με τον γιο μου το άγχος μου ξεπερνά κάθε επίπεδο... Δεν μπορώ να δουλέψω να συγκεντρωθω.. Αλλά το πιο σημαντικό είναι ότι έχω χάσει το χαμόγελο μου... Ήθελα λοιπόν να ρωτήσω αν κάποια από εσάς είχε κάτι παρόμοιο στη ζωή σας και αν το ξεπέρασε... Εμένα αυτή τη στιγμή μου φαίνεται τοοοοσο δύσκολο όλο αυτό... 

 

Καλησπέρα δεν μου έχει συμβεί κάτι παρόμοιο να πω την αλήθεια 

Εγω είχα μείνει εγκυος τον Αύγουστο στο δεύτερο παιδάκι μου και δυστηχως παλινδρόμησε… πριν 3 βδομαδες έκανα την αποξεση

γενικα το πήρα σχετικά καλά και ήρεμα δυστηχως συμβαίνουν και αυτά είναι μέσα στην ζωή και δεν μπορούμε να κάνουμε κάτι για να το αλλάξουμε 

δεν μπορω να σε βοηθησω καθόλου με το θέμα που έχεις απλά εστειλα για να σου πω πως είναι πολύ συχνό φαινόμενο αυτό καποιες κοπέλες το παίρνουμε λίγο πιο ελαφριά καποιες άλλες λίγο πιο βαριά.. ίσως δεν έδωσες το χρόνο που έπρεπε στο εαυτό σου και να καταλάβεις τι έγινε, σαν το έκρυψες λίγο κάτω από το πατάκι γιατί στην φάση που ήσουν είχε άλλες προτεραιότητες και τώρα που ηρέμησες σου εσκασε σωματικά και ψυχολογικά και μάλλον σου ήρθε πιο λιγο βαριά  με κρίσεις πανικού.. επλιζω ένας ειδικός να μπορεί να σε βοηθήσει 

εγω τις μερες που εμαθα ότι δεν πάει καλά η εγκυμοσύνη ήμουν πολύ οκ με αυτό πήγα έκανα την αποξεση μου όλα καλά..

μετα άρχισα όμως να το σκέφτομαι και να στεναχωριέμαι που πήρε λίγο χρόνο να καταλάβω τι έγινε.. τώρα με ρίχνει καποιες φορές ψυχολογικά αλλά προσπαθώ να κοιτάω μπροστά και να μην με βλέπει και το παιδάκι μου λυπημένη.. περιμένω να αδιαθετησω και να ξανά προσπαθήσω από την αρχή.. 

Σου εύχομαι να πάνε όλα καλά και να νιώσεις ξανά χαρούμενη 😊

  • 2 weeks later...
Δημοσίευση

Σας ευχαριστώ πάρα πολύ!! Τελικώς και μετά από ένα σωρό εξετάσεις που έκανα.. Καταλήξαμε στο συμπέρασμα με την ψυχίατρο μου ότι ήταν λίγο πολύ όλα μαζί... Το άγχος της δουλειάς, το ότι εκείνη τη στιγμή η συγκέντρωση μου ήταν αλλού και αφού ηρέμησε ο εγκέφαλος και συνειδητοποίησα τι ακριβώς είχε συμβεί μου ξέσπασε με τις κρίσεις πανικού... Γνωρίζω πλέον ότι είναι σύνηθες φαινόμενο για άλλες πιο ήρεμα για άλλες πιο βαριά... Νομίζω πως κάθε μέρα πηγαίνω και καλύτερα!!! Σας ευχαριστώ πολύ για τις απαντήσεις σας και σας εύχομαι ότι καλύτερο έχει να σας δώσει η ζωή να σας το δώσει με απέραντη αγάπη και υγεία!! Για εσάς τις οικογένειές σας και όλο τον κόσμο!!! 

Δημοσίευση
στις πριν 10 ώρες, ο/η ValiaCh είπε:

Σας ευχαριστώ πάρα πολύ!! Τελικώς και μετά από ένα σωρό εξετάσεις που έκανα.. Καταλήξαμε στο συμπέρασμα με την ψυχίατρο μου ότι ήταν λίγο πολύ όλα μαζί... Το άγχος της δουλειάς, το ότι εκείνη τη στιγμή η συγκέντρωση μου ήταν αλλού και αφού ηρέμησε ο εγκέφαλος και συνειδητοποίησα τι ακριβώς είχε συμβεί μου ξέσπασε με τις κρίσεις πανικού... Γνωρίζω πλέον ότι είναι σύνηθες φαινόμενο για άλλες πιο ήρεμα για άλλες πιο βαριά... Νομίζω πως κάθε μέρα πηγαίνω και καλύτερα!!! Σας ευχαριστώ πολύ για τις απαντήσεις σας και σας εύχομαι ότι καλύτερο έχει να σας δώσει η ζωή να σας το δώσει με απέραντη αγάπη και υγεία!! Για εσάς τις οικογένειές σας και όλο τον κόσμο!!! 

Να πάρεις το χρόνο σου να ηρεμήσεις και σιγά σιγά θα στρώσουν όλα θα το δεις..😊

ευχομαι να πάνε όλα καλά και χαίρεσαι το παιδάκι σου 🥰

Συμμετοχή στη συζήτηση

Μπορείτε να γράψετε τώρα το μήνυμά σας και να εγγραφείτε μετά. Αν έχετε ήδη λογαριασμό, συνδεθείτε τώρα για να δημοσιεύσετε το μήνυμα με το ψευδώνυμό σας.
Note: Your post will require moderator approval before it will be visible.

Guest
Απαντήστε σε αυτή τη συζήτηση...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

  • Απαντήσεις

    • Κοίτα αν είχες κανονική περίοδο με σκούρο αίμα και κομματάκια, δύσκολο να είσαι έγκυος... Και αν ήσουν δλδ θα έβλεπες καραμπινάτο θετικό τόσες μέρες μετά.  Πιθανόν ήταν εξάτμισης η γραμμή. Κάνε αν θες και κάποια άλλη μάρκα για να σιγουρευτείς 😊
    • Κορίτσια καλησπέρα! Μανούλα 3 μηνών βρέφους εδώ!!! Θηλάζω αποκλειστικά , όμως ξεκίνησα τη προσπάθεια ν βγάζω Μ θήλαστρο κιόλας έτσι ώστε να κάνω μια μικρή τράπεζα γάλατος ν έχω ν δώσω σε περίπτωση που πρεπει να λείψω σε κάποιο γεύμα! Δυστυχώς δν πάει καλά , κορίτσια μπορεί στο μισάωρο. Ν βγάλω 10 μλ 😞😞😞  στην αρχή ες τη δοκίμασα το swing flex της medela κ τώρα το medela in calma! Με αυτό μπορεί ν βγάλω λίγο παραπάνω τύπου 30 μλ αναρωτιέμαι τι πάει λάθος 🤷🏻‍♀️🤷🏻‍♀️🤷🏻‍♀️🤷🏻‍♀️🤷🏻‍♀️
    • Χρύσα μου πως τα πάτε με το μπεμπακι; Πως είναι η καθημερινότητα με τα παιδάκια σου; Το μωρό πως είναι; Πήγατε στους γιατρούς; ❤️❤️
    • Καλησπέρα κορίτσια μου! Εχω πάρα πολύ καιρό να σας γράψω! Εμείς 7 του μήνα θα γίνουμε 2 μηνών! Το μωράκι μ είναι πολύ καλό φτου φτου από την αρχή τα έχουμε πάει πολύ καλά κάνουμε αποκλειστικό θηλασμό είναι φαγανουλης γεννήθηκε 3.400 και έχει φτάσει ήδη τα 5μιση κιλά. Ευτυχώς κολικούς δεν είχαμε μόνο μερικές μέρες στην αρχή είχε αρκετή ενόχληση μέσα στην ημέρα. Το βράδυ από την πρώτη μέρα κάνει 3ωρα, ακόμα δεν κάνουμε σερί όμως όλη τη νύχτα  ξυπνάει μια φορά για να φάει όμως κοιμάται αμέσως….καναμε και συγκίμιση από την αρχή μέχρι πριν από 2 βδομαδες τώρα είναι στην κούνια του μέσα στο δωμάτιο μου και το πρωί που φεύγει ο άντρας μου τον φέρνω στο κρεβάτι για να κοιμηθούμε άλλο ένα 3 ωρο. Έχουμε αρχίσει να γελάμε, βλέπει πολύ καθαρά γιατί με παρακολουθεί πολύ έντονα ακόμα κ αν είμαι πιο μακριά και αν φύγω σπαραζει θέλει να με βλέπει συνεχώς επίσης τσιριζει αν σταματήσουμε να τον κοιτάμε και να του μιλάμε ενώ είναι ξύπνιος και σε καλή διάθεση 🥲😂  έχω να σας πω όμως ότι όσο ωραία και να είμαστε τώρα και όσο φυσική μ βγαίνει η μητρότητα τις πρώτες 2 εβδομάδες είχα baby blues έκλαιγα για όλα τα είχα βάψει μαύρα δεν έβλεπα φως στο τούνελ! Με το που αρχίσαμε τις βόλτες όλα αυτά σιγά σιγά τελείωσαν! Τώρα πάμε κάθε μέρα μια 3ωρη βόλτα και περνάει όμορφα η μέρα μας. Το μόνο μας θέμα είναι ότι το βράδυ κάποιες μέρες θέλουμε πολύ ώρα να κοιμηθούμε κάθεται κ με κοιτάει όσο θηλάζει δεν κλείνει τα μάτια του με τιποτααααα!!! Αλλά θα το βρούμε που θα πάει! Τις περισσότερες μέρες δεν προλαβαίνω να πιω ούτε νερό αλλά δεν θα το άλλαζα με τίποτα ❤️  γράψτε τα νέα σας και σεις κορίτσια έχουμε πολύ καιρό να τα πούμε στην ομαδούλα μας 
    • Κατ αρχάς να σ ζησει τ μωρακι σου! Εγω εμπειρία δ έχω καθώς θήλαζα αποκλειστικά. Αλλα ακριβώς αυτό θέλω να σχολιάσω. Οτι οοτε δ ηξερα ποσο έπιναν. Με τ θηλασμο δ μετρας μλ. Έτσι ακριβώς κ με τ μπουκαλι. Ακόμα είναι σε φάση π πίνουν γαλατακι οποτε τους κάνει κέφι και όσο... αλλες φορές μπορεί να πίνει επειδή πεινάει, αλλες για να νανούριστει. Εφόσον τ βαρος του είναι οκ κ ο γιατρός σ ειπε ότι αναπτύσσεται μια χαρα μην ασχολείσαι με τ ποσο τρωει. Εσύ θα προσφέρεις οπότε νομίζεις ότι θέλει και όσο πιει.
  • Νέες συζητήσεις

×
×
  • Προσθήκη...