Προσκόλληση στη μαμα

[sunset22]

Καλησπερα σας!ειμαι καινούρια στο φορουμ κ θελω τις εμπειρίες  σας γιατι εχω απελπιστει!!!!

Ειμαι μαμα ,προσφατα δεύτερου παιδιου!το πρωτο παιδακι ειναι πιο μεγαλο και το μωρο 3 μολις μηνων...το θεμα μου ειναι οτι εχει κολλησει πανω μου , (λογικό ως κυρίως φροντιστης,)και οτι δεν θελει ουτε το μπαμπα!κ μονο που τον βλεπει οριεται στο κλαμα κ ηρεμει μονο μαζι μου!δεν ασχολείται ιδιαίτερα ο μπαμπάς,κ λογω δουλειας αλλα ολο αυτο φαυλος κυκλος γιατι μολις πλησιαζει ,το μωρο κλαιει ωστε κ αυτος μ τη σειρα του απογοητευεται-νευριαζει-νιωθει απορριψη -απομακρυνεται κ φτανουμε παλι στο μηδεν μετα απο καθε προσπάθεια προσέγγισης...

Εχω απογοητευτει και κουραστει συναμα,δε μπορω ν ξεμυτισω ουτε δευτερολεπτο ...περναει ολο αυτο? Ειναι φάση του μωρου ?οταν ερθει η ωρα ν παω για δουλεια πως θ γινει αφου δε καθεται μ κανεναν???please help!!!!το αλλο μου παιδακι δεν ειχε τετοια θεματα και ολο αυτό με τρομαζει..!

[Xrisa95]

Να σου ζήσουν τα παιδάκια σου! 
 

το ίδιο βιώνω κ εγώ το μωρό τώρα είναι 19 μηνών κ αν και παίζει με τον μπαμπά του ή με κάποιον άλλον πάλι μετά από λίγο με θυμαται  κ με ψάχνει! 
 

κάποια παιδάκια θέλουν να νιώθουν συνεχώς επιβεβαίωση κ ασφάλεια κ οικειότητα για να εξερευνήσουν το περιβάλλον σε ένα κόσμο που τα ερεθίσματα είναι παρααα πολλά 

 

εγω το νιώθω και το καταλαβαίνω πως αισθάνονται 

 

θελει χρόνο! 
 

Εχετε δοκιμάσει να είσαι κ εσυ εκεί όσο υπάρχει η επαφή μωρού-Μπαμπά; Να σε βλέπει κ να σε αισθάνεται το μωρό ώστε να μην είναι ανήσυχο ; 
 

μεγαλώνοντας θα βελτιωθεί η κατάσταση (τώρα για την εργασία δεν έχω εμπειρία γιατί μένω εξωτερικό κ εδώ μπορώ να καθίσω σπίτι με το παιδί μέχρι τα 2 με 3 άρα δεν έχω δοκιμάσει να λείψω πολλές ώρες) αλλά σιγα σιγά έχω χτίσει ένα 2ωρο 3ωρο μακριά από το μωρό που είναι καλά κ κάθεται 

 

σημειωτεον ότι δεν έχει να κάνει η επαφή με τους άλλους πάντα (το μωρό μεγάλωσε με παππούδες με θείες κ πάλι έχει προσκολλήσει πάνω μου ενώ η κόρη μου εν μέσω κορονοιου γεννημένη δν είχε επαφές με άλλους αλλά τώρα που έγινε 4 νιώθει ασφάλεια να φύγει πχ βόλτα με την Θεια της χωρίς  εμενα γιατί ξέρει ότι θα γυρίσει πίσω ) 

[Ersi85]

στις πριν 23 λεπτά, ο/η Xrisa95 είπε:

Να σου ζήσουν τα παιδάκια σου! 
 

το ίδιο βιώνω κ εγώ το μωρό τώρα είναι 19 μηνών κ αν και παίζει με τον μπαμπά του ή με κάποιον άλλον πάλι μετά από λίγο με θυμαται  κ με ψάχνει! 
 

κάποια παιδάκια θέλουν να νιώθουν συνεχώς επιβεβαίωση κ ασφάλεια κ οικειότητα για να εξερευνήσουν το περιβάλλον σε ένα κόσμο που τα ερεθίσματα είναι παρααα πολλά 

 

εγω το νιώθω και το καταλαβαίνω πως αισθάνονται 

 

θελει χρόνο! 
 

Εχετε δοκιμάσει να είσαι κ εσυ εκεί όσο υπάρχει η επαφή μωρού-Μπαμπά; Να σε βλέπει κ να σε αισθάνεται το μωρό ώστε να μην είναι ανήσυχο ; 
 

μεγαλώνοντας θα βελτιωθεί η κατάσταση (τώρα για την εργασία δεν έχω εμπειρία γιατί μένω εξωτερικό κ εδώ μπορώ να καθίσω σπίτι με το παιδί μέχρι τα 2 με 3 άρα δεν έχω δοκιμάσει να λείψω πολλές ώρες) αλλά σιγα σιγά έχω χτίσει ένα 2ωρο 3ωρο μακριά από το μωρό που είναι καλά κ κάθεται 

 

σημειωτεον ότι δεν έχει να κάνει η επαφή με τους άλλους πάντα (το μωρό μεγάλωσε με παππούδες με θείες κ πάλι έχει προσκολλήσει πάνω μου ενώ η κόρη μου εν μέσω κορονοιου γεννημένη δν είχε επαφές με άλλους αλλά τώρα που έγινε 4 νιώθει ασφάλεια να φύγει πχ βόλτα με την Θεια της χωρίς  εμενα γιατί ξέρει ότι θα γυρίσει πίσω ) 

Καλησπέρα! Σε ποια χώρα σου επιτρέπει η εργασία σου να μείνεις σπίτι μέχρι το παιδί να κλείσει τα 2 ή τα 3 του έτη? Θέλω κ γω 👶🌼

Στην Ολλανδία που δούλευε ο άντρας μου για 2-3 χρόνια, οι γυναίκες συνάδελφοι στην εταιρία του έπρεπε να επιστρέψουν στη δουλειά όταν το μωρό τους έκλεινε τους 3 μήνες~!

 

 

[Ersi85]

στις πριν 17 ώρες, ο/η sunset22 είπε:

Καλησπερα σας!ειμαι καινούρια στο φορουμ κ θελω τις εμπειρίες  σας γιατι εχω απελπιστει!!!!

Ειμαι μαμα ,προσφατα δεύτερου παιδιου!το πρωτο παιδακι ειναι πιο μεγαλο και το μωρο 3 μολις μηνων...το θεμα μου ειναι οτι εχει κολλησει πανω μου , (λογικό ως κυρίως φροντιστης,)και οτι δεν θελει ουτε το μπαμπα!κ μονο που τον βλεπει οριεται στο κλαμα κ ηρεμει μονο μαζι μου!δεν ασχολείται ιδιαίτερα ο μπαμπάς,κ λογω δουλειας αλλα ολο αυτο φαυλος κυκλος γιατι μολις πλησιαζει ,το μωρο κλαιει ωστε κ αυτος μ τη σειρα του απογοητευεται-νευριαζει-νιωθει απορριψη -απομακρυνεται κ φτανουμε παλι στο μηδεν μετα απο καθε προσπάθεια προσέγγισης...

Εχω απογοητευτει και κουραστει συναμα,δε μπορω ν ξεμυτισω ουτε δευτερολεπτο ...περναει ολο αυτο? Ειναι φάση του μωρου ?οταν ερθει η ωρα ν παω για δουλεια πως θ γινει αφου δε καθεται μ κανεναν???please help!!!!το αλλο μου παιδακι δεν ειχε τετοια θεματα και ολο αυτό με τρομαζει..!

Κορίτσι μου έχω μπέμπη 3 μηνών!

Δεν θηλάζω, αλλά είμαστε όλη μέρα μαζί.

Ο σύζυγός μου εργάζεται με τηλεργασία από το σπίτι, οπότε το μωρό έχει πρόσβαση στον μπαμπά του αρκετές φορές μέσα στην ημέρα, επομένως δεν είναι το ίδιο με αυτό που βιώνεις εφόσον ο άντρας σου απαιτείται να απουσιάζει το τυπικό 8ωρο μέσα στη μέρα.

Μια καλή ευκαιρία για να συνδεθούν είναι τα ΣΚ. Στην αρχή θα κλαίει πάρα πολύ το μωρό, αλλά καλό είναι να τους αφήσεις λίγο μόνους τους (έστω 5 λεπτά την πρώτη φορά) και κάθε φορά να εκθέτεις όλο και περισσότερο το μωρό στον μπαμπά του, μέχρι κάποια στιγμή να αντέχει 1 ώρα μακρυά σου, χωρίς να τρελαίνεται στο κλάμα.

Μου κάνει εντύπωση που έχει ήδη προσκολληθεί τόσο πολύ σε εσένα από τώρα, διότι είχα διαβάσει πως αυτό συμβαίνει αργότερα, σε μεγαλύτερο μήνα!

Με ανησυχεί κ εμένα τι θα κάνω όταν θα χρειαστεί σε λίγο καιρό να ξεκινήσω δουλειά και σκέφτομαι να ψάξω αποκλειστικά τηλεργασία και εγώ.

[RAM21]

Γεια σου κορίτσι μου. Δεν έχω ανάλογη εμπειρία. Το μόνο που μπορώ να σκεφτώ είναι ότι δεν γνωρίζει καλά τον μπαμπά και τον φοβάται. Αν ο μπαμπάς δεν αφιερώσει χρόνο και υπομονή, η προσκόλληση σε σένα θα συνεχιστεί και το παιδί θα βλέπει μονίμως σε σένα τον βασικό φροντιστή και σε σένα θα τρέχει. Επίτρεψέ μου είναι και λίγο άλλοθι εκ μέρους των μπαμπάδων ότι το παιδί δεν τους θέλει, θίγονται και νιώθουν απόρριψη. Η σχέση χτίζεται με προσπάθεια. Ουσιαστική όμως: τάισμα, άλλαγμα, ντύσιμο, μπανάκι, παιχνίδι, τραγουδάκια, βραδινό ξύπνημα... ό,τι κάνουμε κι εμείς. Πώς θα καθίσει στην αγκαλιά του μπαμπά και θα δεν θα κλαίει, αν δεν τον έχει συνηθίσει ως φυσιογνωμία από πάνω του;  

Έχω μία κόρη, δύο ετών. Την βλέπω πόσο δεμένη είναι μαζί μου, με τι λατρεία με κοιτάζει, αλλά και ο μπαμπάς της την φροντίζει πολύ από την πρώτη μέρα και τον θέλει, τον αναζητάει, περνάνε ωραία μαζί και φυσικά από την αρχή μπορούσα να τους αφήσω μαζί και να βγω. Ίσως το μωράκι σας είναι λίγο πιο φοβισμένο, ίσως έχει συνδέσει και την ασφάλεια του με τον θηλασμό, αν το θηλάζεις, κι έτσι ζητάει εσένα. Ο θηλασμός είναι ισχυρός δεσμός προσκόλλησης. Όμως και ο μπαμπάς πρέπει να χτίσει την σχέση του από τώρα, που είναι νωρίς, γιατί όσο περνάει ο καιρός θα δεσμεύεσαι περισσότερο.

Να τα χαίρεσαι!!

[Xrisa95]

στις πριν 1 ώρα, ο/η Ersi85 είπε:

Καλησπέρα! Σε ποια χώρα σου επιτρέπει η εργασία σου να μείνεις σπίτι μέχρι το παιδί να κλείσει τα 2 ή τα 3 του έτη? Θέλω κ γω 👶🌼

Στην Ολλανδία που δούλευε ο άντρας μου για 2-3 χρόνια, οι γυναίκες συνάδελφοι στην εταιρία του έπρεπε να επιστρέψουν στη δουλειά όταν το μωρό τους έκλεινε τους 3 μήνες~!

 

 

Στην Γερμανία 

Μπορείς να μείνεις σπίτι 3 χρόνια με το παιδί δεν μπορεί κανένας να σε απολύσει ούτε να σου στερήσει το δικαίωμα 

Τα 2 χρόνια πληρώνεσαι τον 3ο δεν πληρώνεσαι αλλά τα επιδόματα πχ παιδιού κτλ είναι πολύ καλά 

Συν στην Βαυαρία που μένω εγώ από ενός μέχρι 3 ετών το παιδί λαμβάνει έξτρα επίδομα παιδιού 250€ 

 

ακομα κ οι άνεργες μητέρες παίρνουν λεφτά να κάτσουν σπίτι μέχρι τα 3 

 

[sunset22]

 

στις πριν 6 ώρες, ο/η RAM21 είπε:

Γεια σου κορίτσι μου. Δεν έχω ανάλογη εμπειρία. Το μόνο που μπορώ να σκεφτώ είναι ότι δεν γνωρίζει καλά τον μπαμπά και τον φοβάται. Αν ο μπαμπάς δεν αφιερώσει χρόνο και υπομονή, η προσκόλληση σε σένα θα συνεχιστεί και το παιδί θα βλέπει μονίμως σε σένα τον βασικό φροντιστή και σε σένα θα τρέχει. Επίτρεψέ μου είναι και λίγο άλλοθι εκ μέρους των μπαμπάδων ότι το παιδί δεν τους θέλει, θίγονται και νιώθουν απόρριψη. Η σχέση χτίζεται με προσπάθεια. Ουσιαστική όμως: τάισμα, άλλαγμα, ντύσιμο, μπανάκι, παιχνίδι, τραγουδάκια, βραδινό ξύπνημα... ό,τι κάνουμε κι εμείς. Πώς θα καθίσει στην αγκαλιά του μπαμπά και θα δεν θα κλαίει, αν δεν τον έχει συνηθίσει ως φυσιογνωμία από πάνω του;  

Έχω μία κόρη, δύο ετών. Την βλέπω πόσο δεμένη είναι μαζί μου, με τι λατρεία με κοιτάζει, αλλά και ο μπαμπάς της την φροντίζει πολύ από την πρώτη μέρα και τον θέλει, τον αναζητάει, περνάνε ωραία μαζί και φυσικά από την αρχή μπορούσα να τους αφήσω μαζί και να βγω. Ίσως το μωράκι σας είναι λίγο πιο φοβισμένο, ίσως έχει συνδέσει και την ασφάλεια του με τον θηλασμό, αν το θηλάζεις, κι έτσι ζητάει εσένα. Ο θηλασμός είναι ισχυρός δεσμός προσκόλλησης. Όμως και ο μπαμπάς πρέπει να χτίσει την σχέση του από τώρα, που είναι νωρίς, γιατί όσο περνάει ο καιρός θα δεσμεύεσαι περισσότερο.

Να τα χαίρεσαι!!

Εχεις απολυτο δικιο...οτι πρεπει ν ναι ουσιαστικη η επαφη!!ομως θες λογω δουλειάς θες λιγο αυτο που λες (αφορμη να απεχω ειτε λογω κουρασης κτλ)αυτη η επαφη δεν γινεται στο βαθμο που θ επρεπε...μου κανει ομως τρομςρη εντυπωση οτι μ το που κοιτιουνται βαζει τα κλαμματα...εχω κ αλλο ενα παιδάκι 6 σχεδον ετων το οποίο ειναι πολυ ηρεμο κ συνεργασιμο, υπάρχει ηρεμια κ ησυχια στο σπιτι κ απ αυτο κ απο εμας ..το λεω γιατι δεν υπαρχει λογος ν ειναι το μωρο φοβισμενο η τουλάχιστον δε μπορω ν καταλαβω το λογο....σ ευχαριστώ για την εμπειρία σου!

[sunset22]

στις πριν 6 ώρες, ο/η Ersi85 είπε:

Κορίτσι μου έχω μπέμπη 3 μηνών!

Δεν θηλάζω, αλλά είμαστε όλη μέρα μαζί.

Ο σύζυγός μου εργάζεται με τηλεργασία από το σπίτι, οπότε το μωρό έχει πρόσβαση στον μπαμπά του αρκετές φορές μέσα στην ημέρα, επομένως δεν είναι το ίδιο με αυτό που βιώνεις εφόσον ο άντρας σου απαιτείται να απουσιάζει το τυπικό 8ωρο μέσα στη μέρα.

Μια καλή ευκαιρία για να συνδεθούν είναι τα ΣΚ. Στην αρχή θα κλαίει πάρα πολύ το μωρό, αλλά καλό είναι να τους αφήσεις λίγο μόνους τους (έστω 5 λεπτά την πρώτη φορά) και κάθε φορά να εκθέτεις όλο και περισσότερο το μωρό στον μπαμπά του, μέχρι κάποια στιγμή να αντέχει 1 ώρα μακρυά σου, χωρίς να τρελαίνεται στο κλάμα.

Μου κάνει εντύπωση που έχει ήδη προσκολληθεί τόσο πολύ σε εσένα από τώρα, διότι είχα διαβάσει πως αυτό συμβαίνει αργότερα, σε μεγαλύτερο μήνα!

Με ανησυχεί κ εμένα τι θα κάνω όταν θα χρειαστεί σε λίγο καιρό να ξεκινήσω δουλειά και σκέφτομαι να ψάξω αποκλειστικά τηλεργασία και εγώ.

Σ ευχαριστώ για την απαντηση καταρχην!!εχω απελπιστει ειλικρινά ψυχολογικα κ κυριως σωματικα,αφου ολη μερα εχω ενα μωρο πανω μου....στην κυριολεξια!!δε θηλαζω κ μου κανει κ εμενα εντυπωση οτι προσκολληθηκε τοσο νωρις γιατι εχω διαβασει οτι αυτο συμβαίνει κυρίως μετα τον 8ο μηνα..ελαχιστα θ καθισει με τη πεθερά μου αλλα κ παλι την πιανουν λιγμοι...στο μπαμπα δε οι λιγμοι ειναι τοσο εντονοι που κατακοκκινιζει κ πνιγεται...τη λυπαμαι ν την αφησω πέντε ολόκληρα σπαρακτικά λεπτα...ο χρονος που ξοδευω για τον εαυτο μου μες τη μερα ειναι απειροελαχιστος δε τολμω καν να σκεφτω ν λειψω μια ωρα🤣🤣

ειμαι στον τομεα της αισθητικής οποτε δεν πληρωνομαι απο καπου,δουλευω σε σπιτια οποτε κ αυτο το κομματι ειναι που μ απασχολεί γιατί κατα πρωτον ειναι χρηματικο το ζητημα κ κατα δευτερον το βλεπω σαν "πορτα διαφυγης " για μενα ,για τη ψυχολογία μου!ο μεγαλος μου ουδέποτε ειχε θεμα ουτε ν λειψω ουτε με το μπαμπα...μηοως ειναι θεμα ιδιοσυγκρασίας του παιδιου...