Μετάβαση σε περιεχόμενο

Recommended Posts

Δημοσίευση

Καλησπέρα,

Προέρχομαι από μια αποβολή σε πολύ πρώιμο στάδιο ( ούτε 6 εβδομάδες) και τώρα διανύω τον 5ο μήνα της εγκυμοσύνης μου.

Δόξα τω θεώ, πάνε όλα κατ ευχήν και οι εξετάσεις μου τέλειες, τον νιώθω συχνά κτλ.

Ωστόσο, για κάποιον λόγο που δε μπορώ να τον ελέγξω σκέφτομαι συνέχεια να μην αποβάλλω πάλι.. ακούω διαφορες μανουλες που μπορεί να χάσανε το παιδί τους μέχρι και τον 9ο μήνα και δε μπορώ να το διαχειριστώ. 

Συμπάσχει καμία μαζί μου;

Δημοσίευση

Εγώ…διανύω τον έβδομο κ ακόμα δεν μπορώ να το χαρώ απολύτως…σκέφτομαι μη συμβεί κάτι…πραγματικά αν δεν την πάρω στην αγκαλιά μου,δεν θα το χαρώ..κάνω όμως προσπάθεια να μην το σκέφτομαι…θέλω να περάσουν οι εβδομάδες γρήγορα γρήγορα να γεννήσω…για να καταλάβεις δεν με έχει απασχολήσει η γέννα γιατί το μυαλό μου σκέφτεται άλλα…

Δημοσίευση
στις πριν 34 λεπτά, ο/η Tinasardin8689 είπε:

Εγώ…διανύω τον έβδομο κ ακόμα δεν μπορώ να το χαρώ απολύτως…σκέφτομαι μη συμβεί κάτι…πραγματικά αν δεν την πάρω στην αγκαλιά μου,δεν θα το χαρώ..κάνω όμως προσπάθεια να μην το σκέφτομαι…θέλω να περάσουν οι εβδομάδες γρήγορα γρήγορα να γεννήσω…για να καταλάβεις δεν με έχει απασχολήσει η γέννα γιατί το μυαλό μου σκέφτεται άλλα…

Είχατε κάποια αποβολή;

Πόσο λάθος αυτό που κάνουμε!

 

Δημοσίευση

Και εγω ακριβώς το ίδιο.. σε μια εβδομάδα μπαίνω στον 7ο και επειδή είχα δύο αποβολές (1βιοχημικη και 1 στις 8,5 εβδομάδες) δεν μπορώ να ηρεμήσω εντελώς με τίποτα. Ακριβώς επειδή και εγώ έχω διαβάσει για αποβολές μέχρι και πριν τη γέννα, φοβαμαι πολύ... Με καθησυχάζει το γεγονός ότι νιώθω την μπέμπα συνέχεια μέσα στη μέρα, αλλά το μυαλό μου κάνει συνέχεια σκέψεις... Απλά προσπαθώ όσο γίνεται να μην αφήνω αυτές τις σκέψεις να με κυριεύουν, όπως στο πρώτο τρίμηνο που ειλικρινά πέρασα έναν εφιάλτη!! Θετικές σκέψεις όσο μπορούμε, και θα περάσουν οι εβδομάδες να πάρουμε τα μωράκια μας αγκαλιά και να ηρεμήσουμε ❤️❤️

  • 2 weeks later...
Δημοσίευση
στις On 7/7/2023 at 6:23 ΜΜ, ο/η Γεωργία Π. είπε:

Καλησπέρα,

Προέρχομαι από μια αποβολή σε πολύ πρώιμο στάδιο ( ούτε 6 εβδομάδες) και τώρα διανύω τον 5ο μήνα της εγκυμοσύνης μου.

Δόξα τω θεώ, πάνε όλα κατ ευχήν και οι εξετάσεις μου τέλειες, τον νιώθω συχνά κτλ.

Ωστόσο, για κάποιον λόγο που δε μπορώ να τον ελέγξω σκέφτομαι συνέχεια να μην αποβάλλω πάλι.. ακούω διαφορες μανουλες που μπορεί να χάσανε το παιδί τους μέχρι και τον 9ο μήνα και δε μπορώ να το διαχειριστώ. 

Συμπάσχει καμία μαζί μου;

Καλημέρα και από μένα!

 

Για αυτόν ακριβώς τον λόγο έκλαιγα χθες, εγώ τώρα μπήκα στον 5ο και εδώ και μια βδομάδα κοντεύω να τρελαθώ, κάνω αρνητικές σκέψεις και το μόνο που θέλω είναι να περάσει ο καιρός να γεννήσω. Είχα  και εγώ μια βιοχημική που πέρασα δύσκολα. Ωστόσο αυτό που βλέπω και κάπως με καθησυχάζει είναι ότι όλες μας ανεξαρτήτως μήνα βιώνουμε τα ίδια ακριβώς συναισθήματα, πρέπει όμως να κρατηθούμε από τα θετικά και να κάνουμε θετικές και ευχάριστες σκέψεις. Τον τρόπο δεν τον ξέρω αν το βρει καμία μου το λέει και εμένα. 🤣🤣

  • 4 weeks later...
Δημοσίευση
στις On 7/7/2023 at 6:23 ΜΜ, ο/η Γεωργία Π. είπε:

Καλησπέρα,

Προέρχομαι από μια αποβολή σε πολύ πρώιμο στάδιο ( ούτε 6 εβδομάδες) και τώρα διανύω τον 5ο μήνα της εγκυμοσύνης μου.

Δόξα τω θεώ, πάνε όλα κατ ευχήν και οι εξετάσεις μου τέλειες, τον νιώθω συχνά κτλ.

Ωστόσο, για κάποιον λόγο που δε μπορώ να τον ελέγξω σκέφτομαι συνέχεια να μην αποβάλλω πάλι.. ακούω διαφορες μανουλες που μπορεί να χάσανε το παιδί τους μέχρι και τον 9ο μήνα και δε μπορώ να το διαχειριστώ. 

Συμπάσχει καμία μαζί μου;

Προφανώς η πολύ πολύ δυσάρεστη εμπειρία σας σάς έχει τραυματίσει (και είναι απόλυτα λογικό). Δεν μου έχει συμβεί, αλλά συνέβη σε γνωστή μου και ταλαιπωρήθηκε πάρα πολύ ψυχολογικά στις δυο επόμενες εγκυμοσύνες της (που πήγαν τέλεια κι έχει δυο υγιέστατα μικρά). Ίσως θα βοηθούσε να απευθυνθείτε σε κάποιο/α ειδικό ψυχικής υγείας, που θα σας βοηθήσει να ακουμπήσετε το φόβο σας και να διαχειριστείτε αποτελεσματικότερα το άγχος σας ώστε να απολαύσετε την εγκυμοσύνη σας. Είναι λογικό να φοβάστε και είναι σημαντικό να νιώθετε καλά. 

Συμμετοχή στη συζήτηση

Μπορείτε να γράψετε τώρα το μήνυμά σας και να εγγραφείτε μετά. Αν έχετε ήδη λογαριασμό, συνδεθείτε τώρα για να δημοσιεύσετε το μήνυμα με το ψευδώνυμό σας.
Note: Your post will require moderator approval before it will be visible.

Guest
Απαντήστε σε αυτή τη συζήτηση...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

  • Απαντήσεις

    • Πόσο θα συμφωνήσω με αυτό το μήνυμα!!! Έχω πέσει στα πατώματα, έχω κλάψει, έχω κυνηγήσει (πιο μικρή και ανώριμη γαρ). Περνώντας τα χρόνια και κοιτωντας πίσω, έκανα απλά τον σταυρό μου και είπα Θεέ μου γλίτωσα.... Βέβαια @Nerina κορίτσι μου ο,τι και να σου λέμε εμείς τώρα, ξέρω πολύ καλά ότι δεν αλλάζει αυτό που νιώθεις. Θα σου δώσω μια τελευταία συμβουλή (τα υπόλοιπα στα είχα γράψει στο άλλο θέμα και δεν θέλω να σε κουράζω): μην κινηθείς με γνώμονα το ότι θα μείνεις μόνη σου στην ηλικία σου (εντωμεταξύ νέα κοπέλα είσαι!!!), ή τι θα πει ο κόσμος, ή τα χρόνια που περάσατε μαζί. Θα σπαταλήσεις αλλα τόσα χρόνια, πολύτιμα πλέον, από φόβο; Αξίζει;; 
    • @Mariaa_ δεν έχω ζήσει ποτέ κατάθλιψη ούτε είχα τρελό άγχος στην εγκυμοσύνη. Όμως η εγκυμοσύνη και η λοχεία είναι μια περίοδος που είναι πολύ ευαίσθητη για εμάς. Θυμάμαι ότι έκλαιγα για το παραμικρό για καταστάσεις που δεν θα έκλαιγα κανονικά.  Στην εγκυμοσύνη δούλευα και είχα το πρόγραμμα μου, αλλά όταν γέννησα και έμεινα μόνη με το μωρό τότε αντιμετώπισα την μητρική μοναξιά που λέω εγώ, κάτι που το βλέπω σε όλες τις νέες μητέρες. Ξαφνικά αλλάζει όλος σου ο κόσμος, όλο σου το πρόγραμμα και δεν έχεις παρέες και κάποιον να μιλήσεις τις ώρες που εσύ μπορείς. Ξέρεις πως αντιμετώπισα αυτή την κατάσταση; Έφτιαξα πρόγραμμα που απαιτούσε καθημερινή έξοδο και το τηρουσα πιστά όσο κουρασμένη και να ήμουν. Έτσι "αναγκαζόμουν" να ακολουθήσω μία ρουτίνα σαν να έχω δουλειά (έβρισκα και εξωτερικές δουλίτσες βέβαια να κάνω). Τι προτείνω λοιπόν; Φτιάξε καθημερινό πρόγραμμα και τήρησε το ευλαβικά. Σε αυτό βάλε καθημερινή έξοδο το πρωί (ο ήλιος κάνει καλό).  Α επίσης έκανα φιλίες από εδώ μέσα και μιλούσα με κάποιες κοπέλες που ήμασταν στην ίδια φάση και μοιραζόμασταν κάπως την καθημερινότητα. Δυστυχώς μετά τη γέννα έρχονται τα baby blues, που είναι 2 εβδομάδες που θα είσαι χάλια συναισθηματικά και θα κλαις συνέχεια. Μετά γενικά οι πρώτες 40 μέρες έχουν αρκετό ξενύχτι και κούραση, ειδικά όταν θηλάζεις. Και αν έχει και κολικούς το μωρό; Κλάψε Χαράλαμπε... Όχι δεν στα λέω όλα αυτά για να σε αγχωσω. Στα λέω για να καταλάβεις ότι πρέπει να είσαι καλά! Να φροντίσεις να είσαι στην καλύτερη δυνατή σου φάση! Αν πρέπει να πάρεις αντικαταθλιπτικά, να πάρεις. Περί θηλασμού του συντρόφου σου δεν του πέφτει κανένας λόγος! Δικό σου το σώμα! Ο δικός του ρόλος είναι να στηρίξει μόνο την απόφαση σου. Τέλος, μπες σε ομαδουλες να βρεις κι άλλες εγκύους να μοιράζεστε τα άγχη σας και που ξέρεις; Ίσως βρεις κάποια φίλη να βγαίνετε 😊
    • Με το καλό τη Δευτέρα! Εύχομαι να είναι κορίτσι γιατί έχεις ήδη 3 άντρες μέσα στο σπίτι, φτάνει 🤣 Τι ώρα έχεις την αυχενική; ΠΗΤ πότε έχεις;
    • Καλέ γιατί προδικάζεις; Εμένα πάντα 3 μέρες μετά την αναμενόμενη περίοδο ξεκινάω να έχω αχνά τεστ πρώιμης ανίχνευσης φυσικά.  Επίσης αφού ξέρεις ότι η συνταγή απαιτεί ταξιδάκι τι κάθεσαι; Για ξεκίνα να το οργανώνεις 😉
    • Ετοιμάσου για δίδυμα φίλη! Ελπίζω να έχετε κάνει τα οικονομικά σας κουμάντα 😜
  • Νέες συζητήσεις

×
×
  • Προσθήκη...