Φόβος και άγχος

[maraki1989]

Καλησπέρα σε όλους τις μέλλουσες μανούλες! Προσφάτως έμαθα ότι είμαι έγκυος ύστερα απο μια παλλίνδρομη κύηση λόγω χρωμοσωμικών ανωμαλιών. Είμαι  5εβδομαδων και 2 ημερων. Πήγα την πέμπτη στον γιατρό, όλα πολυ καλα καθώς είναι ενδομήτρια η κύηση με τον λεκιθικό ασκό. Σήμερα ωστόσο παρατηρώ πως όταν πηγαίνω τουαλέτα και σκουπίζομαι βλέπω μερικές φορες κουκιδες αιματος πολυ αμυδρες σαν πινεζες, τόσο μικρες. Μίλησα με τον γιατρό μου και μου είπε να ξεκουραστώ, να το παρακολουθώ και αν συνεχιστεί να αυξήσω την προγεστερόνη που παίρνω. Κουράστηκα μάλλον αυτές τις μέρες. Αχ κορίτσια φοβάμαι τόσο πολυ ☹️☹️ δεν ξέρω πως να το διαχειριστώ. Έχασα το πρώτο μωράκι και φοβάμαι τόσο γι αυτό το πλασματακι που κουβαλάω. 

[Elli13]

στις πριν 2 λεπτά, ο/η maraki1989 είπε:

Καλησπέρα σε όλους τις μέλλουσες μανούλες! Προσφάτως έμαθα ότι είμαι έγκυος ύστερα απο μια παλλίνδρομη κύηση λόγω χρωμοσωμικών ανωμαλιών. Είμαι  5εβδομαδων και 2 ημερων. Πήγα την πέμπτη στον γιατρό, όλα πολυ καλα καθώς είναι ενδομήτρια η κύηση με τον λεκιθικό ασκό. Σήμερα ωστόσο παρατηρώ πως όταν πηγαίνω τουαλέτα και σκουπίζομαι βλέπω μερικές φορες κουκιδες αιματος πολυ αμυδρες σαν πινεζες, τόσο μικρες. Μίλησα με τον γιατρό μου και μου είπε να ξεκουραστώ, να το παρακολουθώ και αν συνεχιστεί να αυξήσω την προγεστερόνη που παίρνω. Κουράστηκα μάλλον αυτές τις μέρες. Αχ κορίτσια φοβάμαι τόσο πολυ ☹️☹️ δεν ξέρω πως να το διαχειριστώ. Έχασα το πρώτο μωράκι και φοβάμαι τόσο γι αυτό το πλασματακι που κουβαλάω. 

Συγχαρητήρια για την εγκυμοσύνη σου αρχικά , εύχομαι να είναι τελειομηνη και να πάνε όλα τέλεια ❤️❤️❤️ 

Είμαι και εγώ 5 εβδομάδων κ 4 ημερών και καταλαβαίνω το άγχος σου καθώς τον προηγούμενο μήνα είχα μια βιοχημική. Με πόνεσε πολύ παρόλο που ήταν αρχή και πριν καλά καλά το ξεπεράσω ξαναεμεινα έγκυος. Το άγχος και ο φόβος στο ταβάνι, και σκέψου εγώ δεν έχω κάνει ακόμα τον πρώτο υπέρηχο. 

Όμως τις τελευταίες 2-3 μέρες προσπαθώ να το ελέγξω γιατί δεν θα χαρώ την εγκυμοσύνη μου αν συνεχίσω έτσι. Μπορούν να πάνε 1000 πράγματα στραβά σε όλη την πορεία της, συνεπώς δεν έχει νόημα να φοβάμαι κάθε λεπτό . Λέω στον εαυτό μου συνέχεια  " και γιατί να μην πάνε όλα καλά ; Σήμερα είμαι έγκυος και είμαι χαρουμενη για αυτό !! " 

Έχε θετική σκέψη κορίτσι μου , την χρειάζεται το σπορακι σου αλλά και εσύ. Προσπάθησε να ξεκουράζεσαι όσο περισσότερο μπορείς και να μιλάς για τους φόβους σου , μην τα κρατάς μέσα σου . Είμαστε εδώ και καταλαβαίνουμε απόλυτα , μπορείς ακόμα και προσωπικό μήνυμα να μου στέλνεις όποτε το χρειάζεσαι !

Εύχομαι να πάνε όλα τέλεια και να έχουμε το καλοκαίρι τα μωράκια μας αγκαλιά ❤️

 

[maraki1989]

στις πριν 2 λεπτά, ο/η Elli13 είπε:

Συγχαρητήρια για την εγκυμοσύνη σου αρχικά , εύχομαι να είναι τελειομηνη και να πάνε όλα τέλεια ❤️❤️❤️ 

Είμαι και εγώ 5 εβδομάδων κ 4 ημερών και καταλαβαίνω το άγχος σου καθώς τον προηγούμενο μήνα είχα μια βιοχημική. Με πόνεσε πολύ παρόλο που ήταν αρχή και πριν καλά καλά το ξεπεράσω ξαναεμεινα έγκυος. Το άγχος και ο φόβος στο ταβάνι, και σκέψου εγώ δεν έχω κάνει ακόμα τον πρώτο υπέρηχο. 

Όμως τις τελευταίες 2-3 μέρες προσπαθώ να το ελέγξω γιατί δεν θα χαρώ την εγκυμοσύνη μου αν συνεχίσω έτσι. Μπορούν να πάνε 1000 πράγματα στραβά σε όλη την πορεία της, συνεπώς δεν έχει νόημα να φοβάμαι κάθε λεπτό . Λέω στον εαυτό μου συνέχεια  " και γιατί να μην πάνε όλα καλά ; Σήμερα είμαι έγκυος και είμαι χαρουμενη για αυτό !! " 

Έχε θετική σκέψη κορίτσι μου , την χρειάζεται το σπορακι σου αλλά και εσύ. Προσπάθησε να ξεκουράζεσαι όσο περισσότερο μπορείς και να μιλάς για τους φόβους σου , μην τα κρατάς μέσα σου . Είμαστε εδώ και καταλαβαίνουμε απόλυτα , μπορείς ακόμα και προσωπικό μήνυμα να μου στέλνεις όποτε το χρειάζεσαι !

Εύχομαι να πάνε όλα τέλεια και να έχουμε το καλοκαίρι τα μωράκια μας αγκαλιά ❤️

 

Λυπάμαι πολυ γι αυτό που περασες κορίτσι μου. Σε καταλαβαίνω απόλυτα. Σου εύχομαι όλα μα όλα να σου πάνε τέλεια και να γεμίσεις την αγκαλιά σου με το πιο πολύτιμο δώρο! 😍 

Σ' ευχαριστώ τόσο πολυ για τα ενθαρρυντικά σου λόγια. 🥰🥰 Με συγκινεις! Μακαρι να υπήρχε ένα μαγικό κουμπί να διώξουμε αυτό το άγχος από πάνω μας. Νιώθω ότι δεν μπορώ να χαρω την εγκυμοσυνη μου καθώς κάνω συνέχεια αρνητικές σκέψεις. Μου στοίχισε τόσο πολυ η προηγουμενη απώλεια που έκανα ένα χρόνο να μαζέψω τα κομμάτια μου. Βέβαια το ότι μίλησα ανοιχτά μου έκανε πολυ καλό. Είδα ότι είναι τόσο συχνό φαινόμενο η απώλεια που με τρόμαξε. 

Ευχομαι όλα να μας πανε τέλεια 🥰

 

[Sofia33]

στις πριν 1 ώρα, ο/η maraki1989 είπε:

Καλησπέρα σε όλους τις μέλλουσες μανούλες! Προσφάτως έμαθα ότι είμαι έγκυος ύστερα απο μια παλλίνδρομη κύηση λόγω χρωμοσωμικών ανωμαλιών. Είμαι  5εβδομαδων και 2 ημερων. Πήγα την πέμπτη στον γιατρό, όλα πολυ καλα καθώς είναι ενδομήτρια η κύηση με τον λεκιθικό ασκό. Σήμερα ωστόσο παρατηρώ πως όταν πηγαίνω τουαλέτα και σκουπίζομαι βλέπω μερικές φορες κουκιδες αιματος πολυ αμυδρες σαν πινεζες, τόσο μικρες. Μίλησα με τον γιατρό μου και μου είπε να ξεκουραστώ, να το παρακολουθώ και αν συνεχιστεί να αυξήσω την προγεστερόνη που παίρνω. Κουράστηκα μάλλον αυτές τις μέρες. Αχ κορίτσια φοβάμαι τόσο πολυ ☹️☹️ δεν ξέρω πως να το διαχειριστώ. Έχασα το πρώτο μωράκι και φοβάμαι τόσο γι αυτό το πλασματακι που κουβαλάω. 

Γεια σου!!!! Καταλαβαινω οσα γραφεις. Το πρωτο μωρακι σου δεν το εχασες επειδη εκανες κατι κακο εσυ. Ειτε αγχωνοσουν ειτε κουραζοσουν, ειτε εκανες ο,τιδηποτε, εκεινο το μωρακι η φυση ειχε αποφασισει να μην προχωρησει, οση προγεστερονη κ αν επαιρνες, οση ξεκουραση κ αν εκανες. 

παμε στο σημερα λοιπον. Οσες μανουλες βιωνουν απωλειες, στις επομενες εγκυμοσυνες εχουν διπλο αγχος, κυριως κοντα στις εβδομαδες που ειχε χαθει το πρωτο τους. Παραδειγμα εγω. Το πρωτο μου το εχασα 37+4 (απο περιτυλιξη ομφαλιου).  Μπορεις να φανταστεις τι περασα στη δευτερη εγκυμοσυνη!!!! Και σκεψου ελεγα, αν ειναι να παει κατι στραβα ας παει στην αρχη, οχι λιγες μερες πριν γεννησω. Εφτασα λοιπον 36 βδομαδες στο δευτερο και με εζωναν τα φιδια κυριολεκτικα. Ξυπναω ενα πρωι κ νομιζα οτι δεν το ακουγα, πηγα στο γιατρο πανικοβλητη. Μου ειπε ο ανθρωπος «το μωρακι σου ειναι μια χαρα, αλλα απο το αγχος σου κ μονο θα το χασεις, αυριο μπαινουμε για να γεννησουμε». Και ετσι εγινε. 
που θελω να καταληξω…οσο αγχος κ αν εχεις, οσο στα καρβουνα κ αν εισαι, αν ειναι να παει κατι καλα θα παει. Το αγχος κανει κακο κ σε σενα κ στο σπορακι. Εγω γιατι να μη γεννουσα στις 38 βδομαδες δηλαδη εφοσον ολα ηταν καλα; Κ ομως, το αγχος με ειχε διαλυσει. 
Μην το κανεις αυτο στον εαυτο σου. Για να ειναι καλα εκεινο εκει μεσα, πρεπει πρωτα να εισαι καλα ΕΣΥ. Φροντισε τον εαυτο σου. Ολα θα πανε καλα. Ολα!!!!!! 

[maraki1989]

στις On 19/11/2022 at 4:00 ΜΜ, ο/η Sofia33 είπε:

Γεια σου!!!! Καταλαβαινω οσα γραφεις. Το πρωτο μωρακι σου δεν το εχασες επειδη εκανες κατι κακο εσυ. Ειτε αγχωνοσουν ειτε κουραζοσουν, ειτε εκανες ο,τιδηποτε, εκεινο το μωρακι η φυση ειχε αποφασισει να μην προχωρησει, οση προγεστερονη κ αν επαιρνες, οση ξεκουραση κ αν εκανες. 

παμε στο σημερα λοιπον. Οσες μανουλες βιωνουν απωλειες, στις επομενες εγκυμοσυνες εχουν διπλο αγχος, κυριως κοντα στις εβδομαδες που ειχε χαθει το πρωτο τους. Παραδειγμα εγω. Το πρωτο μου το εχασα 37+4 (απο περιτυλιξη ομφαλιου).  Μπορεις να φανταστεις τι περασα στη δευτερη εγκυμοσυνη!!!! Και σκεψου ελεγα, αν ειναι να παει κατι στραβα ας παει στην αρχη, οχι λιγες μερες πριν γεννησω. Εφτασα λοιπον 36 βδομαδες στο δευτερο και με εζωναν τα φιδια κυριολεκτικα. Ξυπναω ενα πρωι κ νομιζα οτι δεν το ακουγα, πηγα στο γιατρο πανικοβλητη. Μου ειπε ο ανθρωπος «το μωρακι σου ειναι μια χαρα, αλλα απο το αγχος σου κ μονο θα το χασεις, αυριο μπαινουμε για να γεννησουμε». Και ετσι εγινε. 
που θελω να καταληξω…οσο αγχος κ αν εχεις, οσο στα καρβουνα κ αν εισαι, αν ειναι να παει κατι καλα θα παει. Το αγχος κανει κακο κ σε σενα κ στο σπορακι. Εγω γιατι να μη γεννουσα στις 38 βδομαδες δηλαδη εφοσον ολα ηταν καλα; Κ ομως, το αγχος με ειχε διαλυσει. 
Μην το κανεις αυτο στον εαυτο σου. Για να ειναι καλα εκεινο εκει μεσα, πρεπει πρωτα να εισαι καλα ΕΣΥ. Φροντισε τον εαυτο σου. Ολα θα πανε καλα. Ολα!!!!!! 

Κορίτσι μου γλυκό τι πέρασες. Δεν θα μπορούσα να φανταστώ πως θα αντιδρούσα αν εχανα το μωράκι μου σε τόσο μεγάλη ηλικία κυησης. Μπράβο σου που βρήκες το κουράγιο και την δυναμη να προχωρήσεις και να κάνεις πραγματικοτητα το όνειρο σου. Να σου ζήσει το μπεμπακι σου και να είναι πάντα γέρο και υγιές. 😁😁

Έχεις απόλυτο δίκαιο σε αυτά αυτά που λες. Προσπαθώ να βρω τον εαυτό μου και να μην αγχώνομαι τόσο αλλά δεν τα καταφέρνω. Με κατακλύζουν αρνητικές σκέψεις. Είναι σαν να έχω ήδη προδιαγεγραμμένο ότι δεν θα παει καλα. Πραγμα πολυ άσχημο. Θα το βρω όμως. Το οφείλω αυτό σε εμένα και κυρίως στο μικράκι που κουβαλάω.. Είμαστε πολυ δυνατές εμείς οι γυναίκες τελικά.