Μετάβαση σε περιεχόμενο

Recommended Posts

Δημοσίευση

Kαλλιοπω καλο απογευμα κ απο εμενα απ'οτι διαβασα πιο κατω εχεις προβλημα με το ζαχαρο κ κανεις ινσουλινη; σωστα; το ιδιο λοιπον προβλημα εχω κ εγω κ το συζητησα με το γιατρο μου κ μου ειπε πως θα παμε για καισαρικη δυο εβδομαδες νωριτερα δε θελει να το διακυνδυνεψει ουτε για το μωρο ουτε κ για μενα, να πω την αληθεια θα ηθελα να ερθουν ολα φυσιολογικα αλλα επειδη ειμαι κ λιγο μεγαλη στην ηλικια αφηνω τα πραγματα στην κριση του γιατρου.οπως λενε κ τα κοριτσια ισως ζοριστουμε τις πρωτες μερες λιγακι αλλα χαλαλι αγαπη μου αφου θα εχουμε τα μωρακια μας αγκαλια γερα κ δυνατα:)

Δημοσίευση

Kalispera koritsaki.Ego gennisa 1 0ktombri me kesariki.Piga gia fisiologiko alla eixe piastei kai den katebene kai tou eixan pesei oi polmoi tou stoys 50.Se pliroforo oti den ponesa katholou oute sthn episkliridio oute meta.tora pou sou grafo einai dipla sto rilax kai milaei me ton fantastiko filo tou.Me to kalo na genniseis kai na xareis to paidaki sou.Ola tha pane kala:):) .Filia

Δημοσίευση

Και εγώ μπήκα με πρόκληση αλλά αντιμετωπίσαμε πολλά προβλήματα και μετά απο 16 ώρες :blink: είπαμε να μην περιμένουμε άλλο και να πάμε για καισαρική, όπως έγραψε και η lovie στενογχωρήθηκα πολύ και είχα βάλει τα κλάμματα, αλλά αν δεν έχεις άλλη επιλογή δεν μπορείς να κάνεις και τίποτα. Εχω να σου πω να μην αγχώνεσαι, είναι η κάθε κοπέλα πως το βιώνει αρκεί να έχεις καλή ψυχολογία και διάθεση να σηκωθείς γρήγορα απο το κρεβάτι.

Προσωπικά αν και η ψυχολογία μου ήταν χάλια, αλλά πολύ χάλια, απο πόνους ειλικρινά δεν κατάλαβα τίποτα, όταν λέμε τίποτα, τίποτα! Για λίγες ώρες δεν μπορούσα να πολυκουνήσω τα πόδια μου αλλά μετά όλα μια χαρά. Εχουν περάσει 15 ημέρες και δεν έχω νιώσει ίχνος πόνου...;)

Δημοσίευση

Oλα σχετικα ειναι κοπελα μου. Εγω γεννησα με φυσιολογικο τοκετο αλλα εκανα αρκετα εσωτερικα ραμματα γιατι το νινι ηταν γιγαντακι και πονουσα πολυ την πρωτη μερα και η διπλανη μου που ηρθε με καισαρικη πετουσε απο τη δευτερη μερα. Σηκωνοταν βολταριζε μια χαρα και γω δεν μπορουσα ουτε να κατσω. Πονουσε η κοπελα δεν λεω απλα το παλευε και δεν ητανε γκρινιαρα. Το κακο ητανε οτι δεν επρεπε να κανει μπανιο και την πρωτη μερα ετρωγε σουπα ενω εμεις κανονικο φαγητο. Ψιλα γραμματα ομως ειναι αυτα :silly: :woohoo:

Συμμετοχή στη συζήτηση

Μπορείτε να γράψετε τώρα το μήνυμά σας και να εγγραφείτε μετά. Αν έχετε ήδη λογαριασμό, συνδεθείτε τώρα για να δημοσιεύσετε το μήνυμα με το ψευδώνυμό σας.
Note: Your post will require moderator approval before it will be visible.

Guest
Απαντήστε σε αυτή τη συζήτηση...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

  • Απαντήσεις

    • Πόσο θα συμφωνήσω με αυτό το μήνυμα!!! Έχω πέσει στα πατώματα, έχω κλάψει, έχω κυνηγήσει (πιο μικρή και ανώριμη γαρ). Περνώντας τα χρόνια και κοιτωντας πίσω, έκανα απλά τον σταυρό μου και είπα Θεέ μου γλίτωσα.... Βέβαια @Nerina κορίτσι μου ο,τι και να σου λέμε εμείς τώρα, ξέρω πολύ καλά ότι δεν αλλάζει αυτό που νιώθεις. Θα σου δώσω μια τελευταία συμβουλή (τα υπόλοιπα στα είχα γράψει στο άλλο θέμα και δεν θέλω να σε κουράζω): μην κινηθείς με γνώμονα το ότι θα μείνεις μόνη σου στην ηλικία σου (εντωμεταξύ νέα κοπέλα είσαι!!!), ή τι θα πει ο κόσμος, ή τα χρόνια που περάσατε μαζί. Θα σπαταλήσεις αλλα τόσα χρόνια, πολύτιμα πλέον, από φόβο; Αξίζει;; 
    • @Mariaa_ δεν έχω ζήσει ποτέ κατάθλιψη ούτε είχα τρελό άγχος στην εγκυμοσύνη. Όμως η εγκυμοσύνη και η λοχεία είναι μια περίοδος που είναι πολύ ευαίσθητη για εμάς. Θυμάμαι ότι έκλαιγα για το παραμικρό για καταστάσεις που δεν θα έκλαιγα κανονικά.  Στην εγκυμοσύνη δούλευα και είχα το πρόγραμμα μου, αλλά όταν γέννησα και έμεινα μόνη με το μωρό τότε αντιμετώπισα την μητρική μοναξιά που λέω εγώ, κάτι που το βλέπω σε όλες τις νέες μητέρες. Ξαφνικά αλλάζει όλος σου ο κόσμος, όλο σου το πρόγραμμα και δεν έχεις παρέες και κάποιον να μιλήσεις τις ώρες που εσύ μπορείς. Ξέρεις πως αντιμετώπισα αυτή την κατάσταση; Έφτιαξα πρόγραμμα που απαιτούσε καθημερινή έξοδο και το τηρουσα πιστά όσο κουρασμένη και να ήμουν. Έτσι "αναγκαζόμουν" να ακολουθήσω μία ρουτίνα σαν να έχω δουλειά (έβρισκα και εξωτερικές δουλίτσες βέβαια να κάνω). Τι προτείνω λοιπόν; Φτιάξε καθημερινό πρόγραμμα και τήρησε το ευλαβικά. Σε αυτό βάλε καθημερινή έξοδο το πρωί (ο ήλιος κάνει καλό).  Α επίσης έκανα φιλίες από εδώ μέσα και μιλούσα με κάποιες κοπέλες που ήμασταν στην ίδια φάση και μοιραζόμασταν κάπως την καθημερινότητα. Δυστυχώς μετά τη γέννα έρχονται τα baby blues, που είναι 2 εβδομάδες που θα είσαι χάλια συναισθηματικά και θα κλαις συνέχεια. Μετά γενικά οι πρώτες 40 μέρες έχουν αρκετό ξενύχτι και κούραση, ειδικά όταν θηλάζεις. Και αν έχει και κολικούς το μωρό; Κλάψε Χαράλαμπε... Όχι δεν στα λέω όλα αυτά για να σε αγχωσω. Στα λέω για να καταλάβεις ότι πρέπει να είσαι καλά! Να φροντίσεις να είσαι στην καλύτερη δυνατή σου φάση! Αν πρέπει να πάρεις αντικαταθλιπτικά, να πάρεις. Περί θηλασμού του συντρόφου σου δεν του πέφτει κανένας λόγος! Δικό σου το σώμα! Ο δικός του ρόλος είναι να στηρίξει μόνο την απόφαση σου. Τέλος, μπες σε ομαδουλες να βρεις κι άλλες εγκύους να μοιράζεστε τα άγχη σας και που ξέρεις; Ίσως βρεις κάποια φίλη να βγαίνετε 😊
    • Με το καλό τη Δευτέρα! Εύχομαι να είναι κορίτσι γιατί έχεις ήδη 3 άντρες μέσα στο σπίτι, φτάνει 🤣 Τι ώρα έχεις την αυχενική; ΠΗΤ πότε έχεις;
    • Καλέ γιατί προδικάζεις; Εμένα πάντα 3 μέρες μετά την αναμενόμενη περίοδο ξεκινάω να έχω αχνά τεστ πρώιμης ανίχνευσης φυσικά.  Επίσης αφού ξέρεις ότι η συνταγή απαιτεί ταξιδάκι τι κάθεσαι; Για ξεκίνα να το οργανώνεις 😉
    • Ετοιμάσου για δίδυμα φίλη! Ελπίζω να έχετε κάνει τα οικονομικά σας κουμάντα 😜
  • Νέες συζητήσεις

×
×
  • Προσθήκη...