Μετάβαση σε περιεχόμενο

ψυχολογική υποστήριξη


Recommended Posts

Καλημέρα κορίτσια! 

Έχω μπει στον 8ο μήνα της εγκυμοσύνης μου, όλοι πιστεύουν ότι πρέπει να πλέω σε πελάγη ευτυχίας κι ότι είμαι πολύ χαρούμενη! Αντ' αυτού εδώ και 3 βδομάδες το άγχος έχει χτυπήσει κόκκινο, ειρωνεύομαι και νευριάζω με το παραμικρό.

Ο σύζυγός μου δεν με αναγνωρίζει φυσικά κι ο καιρο΄ς δεν κυλάει όπως το είχα φανταστεί... Από τη μια νοιώθω ότι δεν μπορώ να κοντρολάρω την κατάσταση κι από την άλλη ότι ταράζω και το μωρό όντας ανήσυχη και αγχωμένη, κάτι το οποίο δεν θέλω καθόλου. Δυστυχώς ο σύζυγός μου δεν είναι κι ο πιο υποστηρικτικός άνθρωπος του κόσμου κι ΄όλο αυτό το κουβαλάω μόνη μου. Δεν μπορεί να καταλάβει τα συναισθήματά μου και μου λέει ότι είμαι αδύναμη σαν άνθρωπος και

διάφορα τέτοια που δεν με βοηθάνε καθόλου, αντιθέτως με κάνουν χειρότερα.

Δεν γράφω για να βρω το δίκιο μου! Οποιαδήποτε συμβουλή έχει κάποια κοπέλα είναι ευπρόσδεκτη! 

Ευχαριστώ πολύ!!!

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

στις πριν 3 ώρες, ο/η neraidoskonh είπε:

Καλημέρα κορίτσια! 

Έχω μπει στον 8ο μήνα της εγκυμοσύνης μου, όλοι πιστεύουν ότι πρέπει να πλέω σε πελάγη ευτυχίας κι ότι είμαι πολύ χαρούμενη! Αντ' αυτού εδώ και 3 βδομάδες το άγχος έχει χτυπήσει κόκκινο, ειρωνεύομαι και νευριάζω με το παραμικρό.

Ο σύζυγός μου δεν με αναγνωρίζει φυσικά κι ο καιρο΄ς δεν κυλάει όπως το είχα φανταστεί... Από τη μια νοιώθω ότι δεν μπορώ να κοντρολάρω την κατάσταση κι από την άλλη ότι ταράζω και το μωρό όντας ανήσυχη και αγχωμένη, κάτι το οποίο δεν θέλω καθόλου. Δυστυχώς ο σύζυγός μου δεν είναι κι ο πιο υποστηρικτικός άνθρωπος του κόσμου κι ΄όλο αυτό το κουβαλάω μόνη μου. Δεν μπορεί να καταλάβει τα συναισθήματά μου και μου λέει ότι είμαι αδύναμη σαν άνθρωπος και

διάφορα τέτοια που δεν με βοηθάνε καθόλου, αντιθέτως με κάνουν χειρότερα.

Δεν γράφω για να βρω το δίκιο μου! Οποιαδήποτε συμβουλή έχει κάποια κοπέλα είναι ευπρόσδεκτη! 

Ευχαριστώ πολύ!!!

Γειά σου κοπέλα μου. Είδα τυχαία το μνμ σου στη σελίδα και επειδή γέννησα πρόσφατα, να σου πω καταρχάς ότι όλα αυτά που αισθάνεσαι είναι φυσιολογικά γιατί γίνεται μια μεγάλη αλλαγή στη ζωή σου αλλά από την άλλη ειναι και παροδικα. Προσπάθησε να κάνεις πράγματα για σένα, να κοιμάσαι όσο πιο πολύ μπορείς, να χαλαρώνεις με καμία ταινία, να διαβάσεις κανένα βιβλίο... Είναι ιδανική περίοδος αυτή να κάνεις χαλαρωτικά πράγματα και να ευχαριστηθείς ύπνο 😁 Για το θέμα της ψυχολογίας, ψαξε λίγο το πρόγραμμα φαιναρετη, πάρε τηλ και πες τους ότι χρειάζεσαι ψυχολογική βοήθεια, είναι δωρεάν και κάνουν πραγματικά πολύ καλή δουλειά. 😀

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

στις πριν 5 ώρες, ο/η neraidoskonh είπε:

Καλημέρα κορίτσια! 

Έχω μπει στον 8ο μήνα της εγκυμοσύνης μου, όλοι πιστεύουν ότι πρέπει να πλέω σε πελάγη ευτυχίας κι ότι είμαι πολύ χαρούμενη! Αντ' αυτού εδώ και 3 βδομάδες το άγχος έχει χτυπήσει κόκκινο, ειρωνεύομαι και νευριάζω με το παραμικρό.

Ο σύζυγός μου δεν με αναγνωρίζει φυσικά κι ο καιρο΄ς δεν κυλάει όπως το είχα φανταστεί... Από τη μια νοιώθω ότι δεν μπορώ να κοντρολάρω την κατάσταση κι από την άλλη ότι ταράζω και το μωρό όντας ανήσυχη και αγχωμένη, κάτι το οποίο δεν θέλω καθόλου. Δυστυχώς ο σύζυγός μου δεν είναι κι ο πιο υποστηρικτικός άνθρωπος του κόσμου κι ΄όλο αυτό το κουβαλάω μόνη μου. Δεν μπορεί να καταλάβει τα συναισθήματά μου και μου λέει ότι είμαι αδύναμη σαν άνθρωπος και

διάφορα τέτοια που δεν με βοηθάνε καθόλου, αντιθέτως με κάνουν χειρότερα.

Δεν γράφω για να βρω το δίκιο μου! Οποιαδήποτε συμβουλή έχει κάποια κοπέλα είναι ευπρόσδεκτη! 

Ευχαριστώ πολύ!!!

Καλησπέρα και με το καλό το μωράκι σου ! 

Θα σου πω ότι αυτό που περιγράφεις *2 τουλάχιστον ήταν όλη η πρώτη μου εγκυμοσύνη. 

Καθόλου υποστήριξη, αλλαγή τελείως της ζωής μου , έτσι ξαφνικά! 

Και να αισθάνομαι και άσχημα που δεν αισθάνομαι όμορφα με την κατάσταση μου ...

Οπότε σε νιώθω όσο περισσότερο γίνεται! 

Καταρχάς είναι απόλυτα φυσιολογικό να νιώθεις έτσι , είναι βασικά το πιο φυσιολογικό αν θέλεις την γνώμη μου . Όλα αλλάζουν, το σώμα , η ζωή σου , ούτε να κοιμηθείς καλά δεν μπορείς πλέον ! 

Θα σου πω με σιγουριά ότι αυτή η κατασταση που βιώνεις δεν είναι για πάντα ! σε λίγους μήνες θα είσαι μια χαρά πάλι ! 

Σαν συμβουλή θα σου πω να μιλάς όσο περισσότερο γίνεται για το οτιδήποτε αισθάνεσαι, αν θέλεις μπορείς να μου στείλεις μνμ να συζητήσουμε, είμαι έγκυος στο 2 εγώ και είμαι στον 7ο μήνα ! 

Επίσης αν αισθάνεσαι ότι δεν αντέχεις άλλο δεν είναι κακό να απευθυνθείς σε κάποιον ειδικό, εγώ μετανιώνω που δεν το έκανα τότε να σου πω την αλήθεια μου . Αν είχα πάει νωρίτερα θα αισθανομουν καλύτερα πιο γρήγορα! 

Με το καλό σου εύχομαι όλα να πάνε τέλεια ! ❤️

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

Σας ευχαριστώ πάρα πολύ κορίτσια και τις 2! 

Τόσους μήνες ήμουν μια χαρά κ τωρα δεν μ αρέσει καθόλου το πώς συμπεριφέρομαι. Είναι σαν να μαι άλλος άνθρωπος και μετά έχω και τύψεις για το μωρό, για τους άλλους, για μένα που με ελέγχει ο θυμός.

Ωστόσο τα οικονομικά μου δεν με παίρνουν κ τόσο ώστε να συμβουλευτώ κάποιον ειδικό οπότε θα ψάξω το πρόγραμμα Φαιναρέτη. Η συνειδητοποίηση του προβλήματος είναι η αρχή για τη λύση του! 

Σας εύχομαι τα καλύτερα και σε σενα Christine μια τελειομηνή εγκυμοσύνη!

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

Καλησπερα κοριτσι μου! Ετσι ημουν κι εγω λιγο πριν γεννησω!Ειχα φρικαρει!Και για ενα μικρο διαστημα ετσι ημουν και μετα! Ειναι απολυτως φυσιολογικο και επειδη μπορει μελλοντικα να νιωσεις ετσι,να ξερεις οτι βοηθαει απιστευτα να τα βγαλεις απο μεσα σου σε εναν ψυχολογο! Καμια φορα οι δικοι μας δεν ζυγιζουν παντα καλα τις καταστασεις,δεν καταλαβαινουν τι συμβαινει με τις ορμονες μας και λενε κατι που σε αλλη φαση θα περνουσε απαρατηρητο,αλλα τωρα ειναι σαν μαχαιρι!

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

στις On 17/11/2021 at 8:00 ΠΜ, ο/η neraidoskonh είπε:

Σας ευχαριστώ πάρα πολύ κορίτσια και τις 2! 

Τόσους μήνες ήμουν μια χαρά κ τωρα δεν μ αρέσει καθόλου το πώς συμπεριφέρομαι. Είναι σαν να μαι άλλος άνθρωπος και μετά έχω και τύψεις για το μωρό, για τους άλλους, για μένα που με ελέγχει ο θυμός.

Ωστόσο τα οικονομικά μου δεν με παίρνουν κ τόσο ώστε να συμβουλευτώ κάποιον ειδικό οπότε θα ψάξω το πρόγραμμα Φαιναρέτη. Η συνειδητοποίηση του προβλήματος είναι η αρχή για τη λύση του! 

Σας εύχομαι τα καλύτερα και σε σενα Christine μια τελειομηνή εγκυμοσύνη!

Με το καλό να γεννήσεις κορίτσι μου. Θα δεις όλα θα περάσουν! Είναι το άγνωστο περισσότερο που τρομάζει αλλά όταν πια τα βιώνεις δεν είναι τόσο τρομακτικά από κοντά 😁 Όλα θα πάνε καλά και θα νιώσεις και πάλι χαρούμενη 😀 Όσο για τον σύζυγο, όλοι οι άντρες ίδιοι είναι... Φρικαρουν κι αυτοί μη νομίζεις κι αντιδρούν με τον δικό τους τρόπο. Τα ίδια έκανε και ο δικος μου, δεν μπορουσε να διαχειριστεί τις ψυχολογικές μεταπτώσεις μου γιατί είχε κι αυτός πολύ άγχος... 😅 Ελπίζω το πρόγραμμα φαιναρετη να σε βοηθήσει ❤️

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

Συμμετοχή στη συζήτηση

Μπορείτε να γράψετε τώρα το μήνυμά σας και να εγγραφείτε μετά. Αν έχετε ήδη λογαριασμό, συνδεθείτε τώρα για να δημοσιεύσετε το μήνυμα με το ψευδώνυμό σας.
Note: Your post will require moderator approval before it will be visible.

Guest
Απαντήστε σε αυτή τη συζήτηση...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

  • Απαντήσεις

    • Δεν πιστεύω να νομίζατε ότι δεν θα έκανα τεστ και το βράδυ; 😂😂 Τώρα από κοντά φαινόταν αυτή η ροζ σκιά σε ολα τα φώτα, όχι μόνο στο κιτρινο φως 😂😂
    • Έχεις δίκαιο σε ότι γράφεις, έτσι το αντιλαμβάνομαι κι εγώ εν τέλη! Είναι πολύ κλειστός ως άνθρωπος, δεν εξωτερικεύεται ποτέ και σε κανέναν, οπότε δεν ξέρω ούτε τις ανησυχίες, μα ούτε και τις σκέψεις του. Μου είναι πολύ δύσκολο μερικές φορές να τον καταλάβω και ειδικά τώρα που με βλέπει χαρούμενη και ανηπόμονη για την όλη διαδικασία.  Δεν δυσανασχέτησα ούτε μια στιγμή, κάθε άλλο δεν βλέπω την ώρα να μπω σε όλο αυτό γιατί ξέρω πως ίσως έτσι έχω μια ευκαιρία για ένα παιδάκι.  Αν δεν ήθελα, δεν θα έμπαινα σε αυτή τη διαδικασία, θα έλεγα οκ, αφού δεν μπορούμε το αφήνουμε εδώ και πάμε παρακάτω, ή θα έλεγα ξέρεις κάτι, από τη στιγμή που ήρθαν έτσι τα πράγματα παίρνει ο καθένας το δρόμο του και όλα καλά, τι είχαμε τι χάσαμε.  Τελικά σήμερα το απόγευμα ήρθε μόνος του στο κρεβάτι και με γύρεψε την ώρα που κοιμόμουν.. ενώ εχθές μου έκανε το δύσκολο. Τι να πω!
    • Κοριτσι μου κ σε εμας συνεβη το ιδιο..εμενα για την ακριβεια ηταν πιο ακραιος..μ ειχε ζητησει να χωρισουμε για να προχωρησω τη ζωη μου κ να κανω παιδια χωρις να χρειαστεί να υποβληθω σε οοολα αυτα.. κ τον ειχα ρωτησει αν το προβλημα το ειχα εγω αν θα με παρατουσε.. κ η απαντηση ηταν πως εμενα γνωρισε μονη μ κ εμενα θελει στη ζωη του..κ τ εξηγησα πως το ιδιο ισχυει κ για εμενα..με ή χωρις παιδι ειμαστε οικογενεια δεν μας οριζει αυτο... κ πλεον με αυτο πορευομαστε κ η αληθεια ειναι πως πλεον ειμαστε πιο δεμενοι απο ποτε.. αλλα περασαμε παρα πολλες διακυμανσεις μεχρι να φτασουμε στο τωρα..θελει διαλογο ολο αυτο κ ειναι καλο π ξεκινησε να σου ανοιγεται. Επισης κ εμενα στεναχωριεται απιστευτα οταν με βλεπει να τρυπιεμαι..ειναι επισης κ ο δικος μ συζυγος ενα ατομο π δεν εξωτερικευει τις σκεψεις του ευκολα... για παραδειγμα εχει αλλαξει δωματιο οταν μια φορα με πετυχε να κανω ενεση.. κ τον βρηκα να κλαιει- με αγκαλιασε κ μ ζητουσε συγγνωμη που τα περναω ολα αυτα.. Και δε θα ξεχασω το σοκ μ οταν καταλαβα πως η εξωσωματικη ειναι μονοδρομος (δεν προσπαθουσαμε πολυ καιρο αλλα πλησιαζα τα 35& ψαχτηκα πριν το 6μηνο κ ολοι γυρω μ επιαναν παιδια με μια επαφη δεν μ ήταν κατι γνωριμο).. ειχα την πολυτελεια να ειμαι σε σοκ μιση μερα γτ οταν γυρισα σπιτι επρεπε να του ανακοινωσω τα αποτελεσματα.. κ να ειμαι εκει να τον προφυλαξω κ να τον παρηγορησω απο ολη αυτη τη ματαιωση π δυστυχως ενιωσε.. τελος, το βασικο ειναι πως δεν πρεπει να βαζουμε ταμπελες για το ποιος φταίει αλλα το ποιος ειναι ο κοινος μας σκοπος.. Αυτααααα απο εμενααααα
    • κορίτσια σήμερα είχα νύχια...αφησα τον μικρούλη στον μπαμπά του και στην πεθερά μου ..η κοπελα που κάνει νυχια εχει το σπίτι κολλητά με το σπιτι της πεθεράς που ήμασταν...στο μισάωρο με παίρνει ο άντρας μου τηλ και ακουω τον μπέμπη απο το τηλέφωνο να τσιριζει στο κλάμα 😱 εφυγα αρον αρον...μολις πηγα και τον πήρα αγκαλια ηρεμησε το ψυχακι μου❤️ μέχρι τώρα δεν τον έχω αφήσει λεπτό για να πάω οπουδήποτε...και ίσως του είχα λείψει..💙
    • ααα αυτο δεν το εχω σκεφτεί η αλήθεια είναι 😂😂 αλλα αν είναι αγόρια σιγά μην βοηθάνε 😂 τα πέρασα εγω και ξέρω... εγώ κορίτσι και απο πισω εχω αλλα 4 αγόρια αδέρφια 🤷
  • Νέες συζητήσεις

×
×
  • Προσθήκη...