Μετάβαση σε περιεχόμενο

Γυναίκες ναυτικών! ❤


Froufro

Recommended Posts

στις πριν 4 ώρες, ο/η Marina.dekat είπε:

Κάθε απώλεια είναι και ένα πένθος, με διαφορετική βαρύτητα φυσικά όσο προχωρημένη είναι η εγκυμοσύνη...

Κι εμείς με την ολική αποκόλληση στην 36η εβδομάδα,  όταν χάσαμε το μωρό, τύχαμε και πάνω στην 1η καραντίνα τον Μάρτη του 20,δε μπορούσαμε να δραπετευσουμε για πουθενά. Έπρεπε να μαζέψουμε τα κομμάτια μας παρεα, ο ένας κρατιόταν για να μη λυγίσει ο άλλος. Του λέω του άντρα μου "Βάστα γερά μη μας βρει και κανας  καρκίνος από τη στενοχώρια και ισοπεδωθουμε" .προτεραιότητα ήταν να διαφυλάξουμε τη σχέση μας και να μη "σπασει" όλο το παραμύθι που είχαμε ζήσει τόσα χρόνια. 

Έτσι, λοιπόν, όταν μετά από 1,μισή μήνα μας έδωσε η κυβέρνηση το οκ να κυκλοφορούμε, πήραμε κανο και κάναμε βαρκάδες και ψάρεμα στη θάλασσα! Περπατούσαμε κιόλας, μας άλλαξε τη διάθεση! Μέσα στον ίδιο μήνα, πήραμε σβάρνα όλες τις ναυτιλιακές που υπάρχουν και στέλναμε βιογραφικα για να βρει δουλειά στο γραφείο! Και στα 80 βιογραφικά, κάναμε 3 συνεντεύξεις και εν τέλει...μας έκατσε!

Αλλάξαμε πόλη, σπιτι, κοινωνικό περίγυρο, ήρθαμε Αθήνα, από τη μια ώρα στην άλλη.  Για αυτό ποτε δεν ξέρεις τα όρια σου μέχρι τη στιγμή που τα ξεπερνάς. Κι ότι πιο πριν θεωρούσες αδύνατο και ακατόρθωτο, είναι ακριβώς στην απέναντι πλευρά του δρόμου. Αρκεί να τολμήσεις να τον διασχίσεις! 

Έτσι, λοιπόν, κάθε τέλος μια νέα αρχή... είμαστε τώρα στην 24 εβδομάδα,  εχω περάσει όλες τις Καραντινες στο σπίτι και τώρα πάλι ξάπλα στον καναπέ, νιώθω ότι θα βγάλω ελεφαντακι στο τέλος, μετά από 2 χρόνια εγκυμοσύνης!😂

Μπράβο κορίτσι μου.Κάθε εμπόδιο σε καλό τώρα έχεις τον αντρουλη σου σπίτι και θα μεγαλώσετε μαζί το παιδάκι σας.Μια χαρά είναι το γραφείο εμένα αν καμία φορά νευριάζει και μου λεει καλα ημουνα στο βαπορι εγώ τρελαίνομαι του λέω δεν σε αφήνω εγώ χρειάζεσαι στο σπίτι ένα θα κρατάω εγώ και ένα εσυ τα διδυμάκια μας.

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

  • Απαντήσεις 96
  • Created
  • Τελευταία απάντηση

Top Posters In This Topic

στις πριν 21 ώρες, ο/η Marina.dekat είπε:

Κάθε απώλεια είναι και ένα πένθος, με διαφορετική βαρύτητα φυσικά όσο προχωρημένη είναι η εγκυμοσύνη...

Κι εμείς με την ολική αποκόλληση στην 36η εβδομάδα,  όταν χάσαμε το μωρό, τύχαμε και πάνω στην 1η καραντίνα τον Μάρτη του 20,δε μπορούσαμε να δραπετευσουμε για πουθενά. Έπρεπε να μαζέψουμε τα κομμάτια μας παρεα, ο ένας κρατιόταν για να μη λυγίσει ο άλλος. Του λέω του άντρα μου "Βάστα γερά μη μας βρει και κανας  καρκίνος από τη στενοχώρια και ισοπεδωθουμε" .προτεραιότητα ήταν να διαφυλάξουμε τη σχέση μας και να μη "σπασει" όλο το παραμύθι που είχαμε ζήσει τόσα χρόνια. 

Έτσι, λοιπόν, όταν μετά από 1,μισή μήνα μας έδωσε η κυβέρνηση το οκ να κυκλοφορούμε, πήραμε κανο και κάναμε βαρκάδες και ψάρεμα στη θάλασσα! Περπατούσαμε κιόλας, μας άλλαξε τη διάθεση! Μέσα στον ίδιο μήνα, πήραμε σβάρνα όλες τις ναυτιλιακές που υπάρχουν και στέλναμε βιογραφικα για να βρει δουλειά στο γραφείο! Και στα 80 βιογραφικά, κάναμε 3 συνεντεύξεις και εν τέλει...μας έκατσε!

Αλλάξαμε πόλη, σπιτι, κοινωνικό περίγυρο, ήρθαμε Αθήνα, από τη μια ώρα στην άλλη.  Για αυτό ποτε δεν ξέρεις τα όρια σου μέχρι τη στιγμή που τα ξεπερνάς. Κι ότι πιο πριν θεωρούσες αδύνατο και ακατόρθωτο, είναι ακριβώς στην απέναντι πλευρά του δρόμου. Αρκεί να τολμήσεις να τον διασχίσεις! 

Έτσι, λοιπόν, κάθε τέλος μια νέα αρχή... είμαστε τώρα στην 24 εβδομάδα,  εχω περάσει όλες τις Καραντινες στο σπίτι και τώρα πάλι ξάπλα στον καναπέ, νιώθω ότι θα βγάλω ελεφαντακι στο τέλος, μετά από 2 χρόνια εγκυμοσύνης!😂

Κ εμένα με έχει πιάσει μια τάση φυγής!!ωστόσο η δουλειά μου (διορισμένη στο δημόσιο) δεν μας επιτρέπει να φύγουμε και νιώθω εγκλωβισμένη σ ένα τόπο που δεν έχω κανένα υποστηρικτικό περιβάλλον (μένω στον τόπο καταγωγής του συζύγου)!!!ο σύζυγος μου Μ είπε να τα παρατήσω όλα και να πάμε Αθηνά αλλά δεν μπορώ να παρατήσω την δουλειά Μ όσο καλή σχέση και αν έχουμε!!!από μικρή εργάζομαι και δεν θέλω να εξαρτωμαι οικονομικά από κανέναν!!!

Τώρα ετοιμάζεται να φύγει πάλι και δεν νιώθω έτοιμη να μείνω μόνη μου και να αναλάβω την ευθύνη του πρώτου μας παιδιου !!!το μόνο που έχω καταφέρει είναι να βγάλω τους τοξικους ανθρώπους από την ζωή Μ όσο μπορώ (την πατρική του οικογένεια).νιώθω αδύναμη να διαχειριστώ την κατάσταση και αβοήθητη!!μιλάω με την ψυχοθεραπευτρια αλλά δεν φεύγει το βάρος!!!μιλάω με τον πνευματικο μου αλλά τπτ πάλι στο 0.😔😟

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

στις πριν 21 ώρες, ο/η Marina.dekat είπε:

Στην ουσια ο έλεγχος συμπεριλαμβάνει εκτός του απλού σπερμοδιαγραμματος και  κατακερματισμό σπέρματος. Αν πάρεις σε ένα εξειδικευμένο κέντρο θα σε κατατοπισουν.  

Υπολόγιζε 3 μέρες αποχη από επαφές!😋

Εχει κάνει όλες τι εξετάσεις γιατί είχαμε αποφασίσει να πάμε για εξωσωματική .είχαμε απευθυνθεί σε κέντρο εξωσωματικής και είχαμε καταθέσει κ όλες τις εξετάσεις σε επιτροπή εξωσωματικής.δεν μπορώ να ξαναμπώ στην ίδια διαδικασία πάλι με εξετάσεις.κουραστηκα να το ψάχνω κ να μην βρίσκω τπτ

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

στις πριν 4 ώρες, ο/η Gioana2014 είπε:

Κ εμένα με έχει πιάσει μια τάση φυγής!!ωστόσο η δουλειά μου (διορισμένη στο δημόσιο) δεν μας επιτρέπει να φύγουμε και νιώθω εγκλωβισμένη σ ένα τόπο που δεν έχω κανένα υποστηρικτικό περιβάλλον (μένω στον τόπο καταγωγής του συζύγου)!!!ο σύζυγος μου Μ είπε να τα παρατήσω όλα και να πάμε Αθηνά αλλά δεν μπορώ να παρατήσω την δουλειά Μ όσο καλή σχέση και αν έχουμε!!!από μικρή εργάζομαι και δεν θέλω να εξαρτωμαι οικονομικά από κανέναν!!!

Τώρα ετοιμάζεται να φύγει πάλι και δεν νιώθω έτοιμη να μείνω μόνη μου και να αναλάβω την ευθύνη του πρώτου μας παιδιου !!!το μόνο που έχω καταφέρει είναι να βγάλω τους τοξικους ανθρώπους από την ζωή Μ όσο μπορώ (την πατρική του οικογένεια).νιώθω αδύναμη να διαχειριστώ την κατάσταση και αβοήθητη!!μιλάω με την ψυχοθεραπευτρια αλλά δεν φεύγει το βάρος!!!μιλάω με τον πνευματικο μου αλλά τπτ πάλι στο 0.😔😟

Μπράβο του άντρα σου που πάνω απ όλα βάζει εσένα και την ψυχική σου ηρεμία .Και εγώ εμένα πάνω κάτω και σηκώθηκα και έφυγα δεν μπορώ να ανακατεύονται εξαλλου δεν τους πέφτει λόγος και εσυ όσο μπορείς μακριά και αγαπημένοι .

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

στις πριν 5 ώρες, ο/η Gioana2014 είπε:

Κ εμένα με έχει πιάσει μια τάση φυγής!!ωστόσο η δουλειά μου (διορισμένη στο δημόσιο) δεν μας επιτρέπει να φύγουμε και νιώθω εγκλωβισμένη σ ένα τόπο που δεν έχω κανένα υποστηρικτικό περιβάλλον (μένω στον τόπο καταγωγής του συζύγου)!!!ο σύζυγος μου Μ είπε να τα παρατήσω όλα και να πάμε Αθηνά αλλά δεν μπορώ να παρατήσω την δουλειά Μ όσο καλή σχέση και αν έχουμε!!!από μικρή εργάζομαι και δεν θέλω να εξαρτωμαι οικονομικά από κανέναν!!!

Τώρα ετοιμάζεται να φύγει πάλι και δεν νιώθω έτοιμη να μείνω μόνη μου και να αναλάβω την ευθύνη του πρώτου μας παιδιου !!!το μόνο που έχω καταφέρει είναι να βγάλω τους τοξικους ανθρώπους από την ζωή Μ όσο μπορώ (την πατρική του οικογένεια).νιώθω αδύναμη να διαχειριστώ την κατάσταση και αβοήθητη!!μιλάω με την ψυχοθεραπευτρια αλλά δεν φεύγει το βάρος!!!μιλάω με τον πνευματικο μου αλλά τπτ πάλι στο 0.😔😟

Πολλές φορές ίσως πρέπει να δεχόμαστε κάποια πράγματα χωρίς να τα υπεραναλυουμε και να ταλανίζουν το μυαλό μας ! Είναι καλό που βασίζεσαι στις δυνάμεις σου , ωστόσο όταν θα έρθει το μικρούλι σας θα θες να του δώσεις όσο ποιοτικότερο χρόνο μπορείς! Οπότε....όπως ανέφερα και παραπάνω..... πολλές φορές είναι ένα τσακ και ξεπερασες τα όρια σου που θεωρούσες ως εμπόδιο μέχρι τώρα !

Αν ήσασταν μαζί θα σου έλεγα βουρ για Αθήνα! Αλλά αφού συνεχίζει τα Μπάρκα, κάτσε εκεί που κάθεσαι, η επαρχεία ειναι ποιοτικότερη για να μεγαλώσετε το παιδάκι σας με το καλό!  

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

στις πριν 5 ώρες, ο/η Gioana2014 είπε:

Εχει κάνει όλες τι εξετάσεις γιατί είχαμε αποφασίσει να πάμε για εξωσωματική .είχαμε απευθυνθεί σε κέντρο εξωσωματικής και είχαμε καταθέσει κ όλες τις εξετάσεις σε επιτροπή εξωσωματικής.δεν μπορώ να ξαναμπώ στην ίδια διαδικασία πάλι με εξετάσεις.κουραστηκα να το ψάχνω κ να μην βρίσκω τπτ

Εμείς πάντως όταν είπαμε να πάμε για εξωσωματική, θα αγοράζαμε τα φάρμακα να ξεμπερδεύουμε, χωρίς να περάσουμε από όλη αυτη τη διαδικασία της Επιτροπής για να σου παραχωρήσουν ένα μέρος του κόστους των φαρμάκων. Άλλωστε το είδαμε ότι τόσο κοστίζει μια απόξεση, όσο τα φάρμακα. Τόσες έχουμε πληρώσει έτσι! 

Εν τέλει δε χρειάστηκε δόξα τω θεώ!

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

στις On 8/11/2021 at 9:43 ΠΜ, ο/η Gioana2014 είπε:

Κορίτσι μου λυπάμαι πολύ για ότι έζησες με το πρώτο παιδάκι σου!!!δεν υπάρχουν λόγια παρηγοριάς!!!μπράβο σου που έδειξες τόση δύναμη και κατάφερες μόνη σου (χωρίς την φυσική παρουσία του άντρα σου ) να πενθησεις και να σταθείς στα πόδια σου!!!εύχομαι άλλο κακό να μην σας βρει και να έρθει κ το τρίτο υγιέστατο και τυχερό να γεμίσει την αγκαλιά σου!!!

Εγω έχασα το γιο μου τον Αύγουστο στον 6μηνα κ ο σύζυγος γύρισε μετά από 5 μέρες!μετά από δύο μήνες ξαναμεινα εγκυος και το έχασα κ αυτό 7η βδομάδα!τώρα προσπαθώ να μαζέψω τα κομμάτια κ να πενθησω..νιώθω τόσο απογοητευμενη και θυμωμένη..Μ δίνει δύναμη κ κουράγιο η ιστορία σου..πώς κατάφερες να προχωρήσεις την ζωή σου ?γιατί δεν το ξεπερνάει και δεν το ξεχνάς ποτέ..σε θαυμάζω για την δύναμη σου!!!μακάρι να τα καταφέρω κ εγώ..

Καλησπέρα @Gioana2014προσπαθώ να απαντήσω εδώ και 2 μέρες αλλά δεν ξέρω τι κάνω λάθος.. Ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια.... Έχεις δίκιο δεν υπάρχουν λόγια παρηγοριάς. Σκεφτόμουν τι να σου απαντήσω γιατί το θέμα είναι πολύ λεπτό και δεν θέλω να πω κάτι λάθος.  Θα σου πω με βάση την δική μου εμπειρία... Καταρχήν λυπάμαι πολύ για ότι σου συνέβη και σε νοιώθω.. Εγώ αρχικά αυτό που με βοήθησε ήταν η θέληση μου να αποκτήσω ασφάλεια μέσα σε μια οικογένεια κάτι που μου έλειπε και το αναζητούσα. Ύστερα έδωσα χρόνο στον εαυτό μου για την επόμενη εγκυμοσυνη για να ηρεμήσει και το σώμα και η ψυχή μου. Και ξεκίνησα και ψυχοθεραπεία.. Κάτι που ήθελα να κάνω χρονια... Αυτά νομίζω με βοήθησαν... Και η αγάπη φυσικα που ένοιωθα για τον άντρα μου... Κι εγώ ένοιωθα θυμωμένη... Οχι όμως με αυτό που μου συνέβη... Με τους ανθρώπους γύρω μου που αντιμετωπίζουν την απώλεια του βρέφους σαν να μην έχει συμβεί... Είμαι σίγουρη πως θα τα καταφέρεις.... Στο εύχομαι μέσα από την καρδιά μου. 

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

στις On 7/11/2021 at 10:28 ΜΜ, ο/η Froufro είπε:

Γλυκιά μου λυπάμαι ειλικρινά πάρα πολύ για αυτό που πέρασες... Είναι πολύ βαρύ. Εύχομαι όλα να πηγαίνουν καλά από εδώ κ πέρα στη ζωή σας κ τίποτα να μην θυμίζει ούτε στο ελάχιστο αυτή τη δυσάρεστη εμπειρία!

Είμαστε στην ίδια βδομάδα... Εύχομαι εδώ να βρήσκεις μια παρέα κ να μην νιώθεις ότι είσαι εντελώς μόνη ❤

Τι μωράκι περιμένεις? 

Καλησπέρα κορίτσι μου @Froufro. Ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια.. Περιμένω κοριτσάκι.. Δόξα τω Θεό έχω πολύ καλή εγκυμοσυνη.. Θα γεννήσω αρχές Γενάρη στις 37 εβδομάδες... Εύχομαι και σε σένα με το καλό και με ένα γερό μωράκι ❤️

 

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

Καλημέρα κορίτσια! ❤ πως είστε? 

@Gioana2014 πως είσαι κορίτσι μου? Έχει νέα ο άντρας σου για το πότε θα φύγει? Οι υπόλοιπες σε τι φάση είναι οι άντρες σας? Εμείς μετράμε αντίστροφα σιγά σιγά..... λιγότερο από δύο μήνες για να έρθει 

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

στις πριν 17 ώρες, ο/η Valia nikos είπε:

Καλησπέρα @Gioana2014προσπαθώ να απαντήσω εδώ και 2 μέρες αλλά δεν ξέρω τι κάνω λάθος.. Ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια.... Έχεις δίκιο δεν υπάρχουν λόγια παρηγοριάς. Σκεφτόμουν τι να σου απαντήσω γιατί το θέμα είναι πολύ λεπτό και δεν θέλω να πω κάτι λάθος.  Θα σου πω με βάση την δική μου εμπειρία... Καταρχήν λυπάμαι πολύ για ότι σου συνέβη και σε νοιώθω.. Εγώ αρχικά αυτό που με βοήθησε ήταν η θέληση μου να αποκτήσω ασφάλεια μέσα σε μια οικογένεια κάτι που μου έλειπε και το αναζητούσα. Ύστερα έδωσα χρόνο στον εαυτό μου για την επόμενη εγκυμοσυνη για να ηρεμήσει και το σώμα και η ψυχή μου. Και ξεκίνησα και ψυχοθεραπεία.. Κάτι που ήθελα να κάνω χρονια... Αυτά νομίζω με βοήθησαν... Και η αγάπη φυσικα που ένοιωθα για τον άντρα μου... Κι εγώ ένοιωθα θυμωμένη... Οχι όμως με αυτό που μου συνέβη... Με τους ανθρώπους γύρω μου που αντιμετωπίζουν την απώλεια του βρέφους σαν να μην έχει συμβεί... Είμαι σίγουρη πως θα τα καταφέρεις.... Στο εύχομαι μέσα από την καρδιά μου. 

Σε ευχαριστώ πολύ για την απαντηση σου..πραγματικά δεν ξέρω πως τα κατάφερες εμένα Μ φαίνεται ακατορθωτο..Ψυχοθεραπεία ξεκίνησα κ εγώ κατευθείαν..έκανα χρόνια ψυχοθεραπεία πριν μου συμβεί αυτό οπότε ήταν ήδη κάτι οικείο και ήμουν πολύ δεκτική..τώρα παλευω να μην ξεκινήσω αντικαταθλιπτικα..αν και πιστεύω ότι δεν θα τα καταφέρω..νιώθω θυμό και με αυτό π μου συνεβει και με τους γυρω μου και το οικογενειακό περιβάλλον που δεν μου στάθηκαν κ έδειξαν αδιαφορία και έλλειψη σεβασμού στην απώλεια του παιδιού μου..ένα "συμβαίνουν αυτά κάνε κουράγιο" κ όλοι συνέχισαν τις ζωές τους σαν να μην έγινε τπτ..προσπαθώ να προχωρήσω αλλά όσο σκέφτομαι ότι τώρα θα γεννούσα κ θα χα το παιδάκι Μ αγκαλίτσα..προσπάθησα τόσο πολύ για αυτή την εγκυμοσύνη..και για να έρθει κ για να πάει καλά..νιώθω απογοητευμένη και ένα μεγάλο βάρος μέσα μου..γιατί να νιώσω τόσο πόνο..γιατί???

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

στις πριν 6 ώρες, ο/η Froufro είπε:

Καλημέρα κορίτσια! ❤ πως είστε? 

@Gioana2014 πως είσαι κορίτσι μου? Έχει νέα ο άντρας σου για το πότε θα φύγει? Οι υπόλοιπες σε τι φάση είναι οι άντρες σας? Εμείς μετράμε αντίστροφα σιγά σιγά..... λιγότερο από δύο μήνες για να έρθει 

Καλησπέρα κορίτσι μου με το καλό να τον δεχτείς και να πάνε όλα καλά..εμένα δεν ξέρει ακόμη πότε θα φύγει.. Δεκεμβρη πριν τις γιορτές του είπαν οπότε μέρα με την μέρα περιμένουμε τηλ από την εταιρία.εγω δεν είμαι έτοιμη να μείνω μόνη μου πίσω και είμαι πολύ πιεσμένη..ο Θεός να με βοηθήσει να τα καταφέρω..

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

στις πριν 8 ώρες, ο/η Gioana2014 είπε:

Σε ευχαριστώ πολύ για την απαντηση σου..πραγματικά δεν ξέρω πως τα κατάφερες εμένα Μ φαίνεται ακατορθωτο..Ψυχοθεραπεία ξεκίνησα κ εγώ κατευθείαν..έκανα χρόνια ψυχοθεραπεία πριν μου συμβεί αυτό οπότε ήταν ήδη κάτι οικείο και ήμουν πολύ δεκτική..τώρα παλευω να μην ξεκινήσω αντικαταθλιπτικα..αν και πιστεύω ότι δεν θα τα καταφέρω..νιώθω θυμό και με αυτό π μου συνεβει και με τους γυρω μου και το οικογενειακό περιβάλλον που δεν μου στάθηκαν κ έδειξαν αδιαφορία και έλλειψη σεβασμού στην απώλεια του παιδιού μου..ένα "συμβαίνουν αυτά κάνε κουράγιο" κ όλοι συνέχισαν τις ζωές τους σαν να μην έγινε τπτ..προσπαθώ να προχωρήσω αλλά όσο σκέφτομαι ότι τώρα θα γεννούσα κ θα χα το παιδάκι Μ αγκαλίτσα..προσπάθησα τόσο πολύ για αυτή την εγκυμοσύνη..και για να έρθει κ για να πάει καλά..νιώθω απογοητευμένη και ένα μεγάλο βάρος μέσα μου..γιατί να νιώσω τόσο πόνο..γιατί???

στις πριν 8 ώρες, ο/η Gioana2014 είπε:

Σε ευχαριστώ πολύ για την απαντηση σου..πραγματικά δεν ξέρω πως τα κατάφερες εμένα Μ φαίνεται ακατορθωτο..Ψυχοθεραπεία ξεκίνησα κ εγώ κατευθείαν..έκανα χρόνια ψυχοθεραπεία πριν μου συμβεί αυτό οπότε ήταν ήδη κάτι οικείο και ήμουν πολύ δεκτική..τώρα παλευω να μην ξεκινήσω αντικαταθλιπτικα..αν και πιστεύω ότι δεν θα τα καταφέρω..νιώθω θυμό και με αυτό π μου συνεβει και με τους γυρω μου και το οικογενειακό περιβάλλον που δεν μου στάθηκαν κ έδειξαν αδιαφορία και έλλειψη σεβασμού στην απώλεια του παιδιού μου..ένα "συμβαίνουν αυτά κάνε κουράγιο" κ όλοι συνέχισαν τις ζωές τους σαν να μην έγινε τπτ..προσπαθώ να προχωρήσω αλλά όσο σκέφτομαι ότι τώρα θα γεννούσα κ θα χα το παιδάκι Μ αγκαλίτσα..προσπάθησα τόσο πολύ για αυτή την εγκυμοσύνη..και για να έρθει κ για να πάει καλά..νιώθω απογοητευμένη και ένα μεγάλο βάρος μέσα μου..γιατί να νιώσω τόσο πόνο..γιατί???

Μακάρι να μπορούσα να σε βοηθήσω με κάποιο τρόπο @Gioana2014 Σε καταλαβαίνω απόλυτα.. Κι εγώ τα ίδια πέρασα... Καμία στήριξη από κανέναν...Ο άλλος δεν χρειάζεται να πει κάτι για να σε παρηγόρησει... Σε αυτές τις περιπτώσεις το καλύτερο είναι να μην πεις τίποτα... Αρκεί να είσαι δίπλα στον άλλο σιωπηλά να του δείχνεις το ενδιαφέρον και την αγάπη σου.... Μακάρι να καταφέρουμε να μιλήσουμε και προσωπικά κάποια στιγμή... Σταμάτησα να έχω προσδοκίες από τους ανθρώπους και να με απογοητευουν... Κάπου διάβασα ότι μένεις και στο τόπο καταγωγής του άντρα σου... Πήγα να το δοκιμάσω κι εγώ.. Ήταν επιθυμία του άντρα μου να πάω όταν θα έφευγε μετά την απώλεια μας για να μην είμαι μόνη μου... Ευτυχώς δεν άφησα το σπίτι μας στην Αθήνα... Νοικιασαμε σπίτι έφυγε και μετακόμισα μονη μου. Με μόνο 1 βαλίτσα. Το σπίτι ήταν επιπλωμένο... Έκατσα 2 μήνες περίπου.. Σε αυτό το διάστημα δεν ήρθες κάνεις στο σπίτι μου.. Σε έναν ξένο τόπο να έχω πένθος... Δεν οδηγούσα κιόλας... Οπότε ήμουν κι εκεί μόνη μου... Τα μάζεψα κι έφυγα...από τότε προτιμώ να ταλαιπωρουμε και να μεγαλώνω μόνη μου τα παιδιά να στηρίζομαι στις πλάτες μου πάρα να μένω κοντά σε οικογένεια και να με απογοητεύει... 

 

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

στις πριν 11 ώρες, ο/η Valia nikos είπε:

 

Σε καταλαβαίνω απόλυτα..εμείς φύγαμε από αθηνα για τον τόπο καταγωγής του συζύγου μου λόγω διορισμου μου και επειδή εδώ θα είχαμε οικογένεια να με βοηθάει όταν θα λείπει..ποτέ δεν με αγκάλιασαν και ποτέ δεν με είδαν οικογένεια με αποκορύφωμα στην αποβολή δεν φάνηκαν ούτε στο μαιευτήριο..με άφησαν έγκυο με ένα παιδάκι χωρίς καμία βοήθεια .κ πριν το κακό και μετά το κακό δεν φάνηκαν πουθενά.τωρα δεν θέλω ούτε να τους βλέπω έχω κόψει κάθε επαφή μαζί τους και προσπαθώ να δω ανθρώπους στην ζωή Μ που αξίζουν και δεν είναι τόσο τοξικοί..μεγαλώνω το παιδάκι μας μόνη μ χωρίς καμία βοήθεια όταν λείπει ο σύζυγος και προσπαθώ να πιαστώ από την οικογένειά μου για να σταθώ στα πόδια μου..

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

στις πριν 3 ώρες, ο/η Gioana2014 είπε:

Σε καταλαβαίνω απόλυτα..εμείς φύγαμε από αθηνα για τον τόπο καταγωγής του συζύγου μου λόγω διορισμου μου και επειδή εδώ θα είχαμε οικογένεια να με βοηθάει όταν θα λείπει..ποτέ δεν με αγκάλιασαν και ποτέ δεν με είδαν οικογένεια με αποκορύφωμα στην αποβολή δεν φάνηκαν ούτε στο μαιευτήριο..με άφησαν έγκυο με ένα παιδάκι χωρίς καμία βοήθεια .κ πριν το κακό και μετά το κακό δεν φάνηκαν πουθενά.τωρα δεν θέλω ούτε να τους βλέπω έχω κόψει κάθε επαφή μαζί τους και προσπαθώ να δω ανθρώπους στην ζωή Μ που αξίζουν και δεν είναι τόσο τοξικοί..μεγαλώνω το παιδάκι μας μόνη μ χωρίς καμία βοήθεια όταν λείπει ο σύζυγος και προσπαθώ να πιαστώ από την οικογένειά μου για να σταθώ στα πόδια μου..

Εγω από την οικογένεια μου δεν έχω βοήθεια... Θα σου έλεγα να φύγεις γιατί είναι αλλιώς να ξέρεις ότι τους έχεις  μακριά αλλά έχεις πολύ καλή δουλειά... Και εγώ στην θέση σου δεν νόμιζω να άφηνα δουλειά στο δημόσιο.. Καλά έκανες και έκοψες επαφές για να προστατέψεις την ψυχική σου υγεία... Κι εγώ παρόμοιες καταστάσεις πέρασα.... Έκανα τον χρόνο του παιδιού μου και για να μην είμαι τελείως μόνη ήμουν εγώ μια θεία μου και μια φίλη μου.. 

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

στις πριν 3 ώρες, ο/η Valia nikos είπε:

Εγω από την οικογένεια μου δεν έχω βοήθεια... Θα σου έλεγα να φύγεις γιατί είναι αλλιώς να ξέρεις ότι τους έχεις  μακριά αλλά έχεις πολύ καλή δουλειά... Και εγώ στην θέση σου δεν νόμιζω να άφηνα δουλειά στο δημόσιο.. Καλά έκανες και έκοψες επαφές για να προστατέψεις την ψυχική σου υγεία... Κι εγώ παρόμοιες καταστάσεις πέρασα.... Έκανα τον χρόνο του παιδιού μου και για να μην είμαι τελείως μόνη ήμουν εγώ μια θεία μου και μια φίλη μου.. 

Αχ κορίτσι μου πόσο σε καταλαβαίνω δεν μπορείς να καταλάβεις..απαράδεκτοι..ο σύζυγος Μ έχει τυπικές σχέσεις μια δυο φορές το μήνα για το παιδί..εγώ δεν θα τους συγχωρήσω ποτέ κ δεν θα τους ξαναμιλήσω ποτέ..καλά έκανες και ήσουν με δύο ανθρώπους π νιώθεις καλά και άνετα.κ εγώ στη ζωή μ τώρα έκανα ξεσκαρτάρισμα κ έχω επαφή μόνο με ανθρώπους που αξίζουν.φιλους δηλ που τους διαλέγεις ..γιατί η οικογένεια είναι ότι σου τύχει δυστυχώς..εύχομαι να σαι γερή κ εσύ κ ο άντρα σου να μεγαλώσετε τα παιδάκια σας κ να ναι γερά γερά κ τυχερά..να τα καμαρώνετε όπως επιθυμείτε..

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

στις πριν 20 ώρες, ο/η Gioana2014 είπε:

Αχ κορίτσι μου πόσο σε καταλαβαίνω δεν μπορείς να καταλάβεις..απαράδεκτοι..ο σύζυγος Μ έχει τυπικές σχέσεις μια δυο φορές το μήνα για το παιδί..εγώ δεν θα τους συγχωρήσω ποτέ κ δεν θα τους ξαναμιλήσω ποτέ..καλά έκανες και ήσουν με δύο ανθρώπους π νιώθεις καλά και άνετα.κ εγώ στη ζωή μ τώρα έκανα ξεσκαρτάρισμα κ έχω επαφή μόνο με ανθρώπους που αξίζουν.φιλους δηλ που τους διαλέγεις ..γιατί η οικογένεια είναι ότι σου τύχει δυστυχώς..εύχομαι να σαι γερή κ εσύ κ ο άντρα σου να μεγαλώσετε τα παιδάκια σας κ να ναι γερά γερά κ τυχερά..να τα καμαρώνετε όπως επιθυμείτε..

Σε ευχαριστώ πολύ.. Εγώ γενικα μιλάω με όλους γιατί δεν μπορώ να κάνω αλλιώς αλλά μέσα μου ο καθένας έχει την θέση που του ανήκει... Έχω προχωρήσει μπροστά.. Εύχομαι και σενα πραγματικά να ηρεμήσεις να μπορέσεις να προχωρήσεις την ζωή σου και να κάνεις πραγματικότητα ότι ονειρεύεσαι μαζί με την όμορφη οικογένεια σου... Και αν χρειάζεσαι να μιλήσεις σε κάποιον εδώ είμαι εγώ... ❤️❤️❤️❤️

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

στις On 13/11/2021 at 3:16 ΜΜ, ο/η Valia nikos είπε:

Σε ευχαριστώ πολύ.. Εγώ γενικα μιλάω με όλους γιατί δεν μπορώ να κάνω αλλιώς αλλά μέσα μου ο καθένας έχει την θέση που του ανήκει... Έχω προχωρήσει μπροστά.. Εύχομαι και σενα πραγματικά να ηρεμήσεις να μπορέσεις να προχωρήσεις την ζωή σου και να κάνεις πραγματικότητα ότι ονειρεύεσαι μαζί με την όμορφη οικογένεια σου... Και αν χρειάζεσαι να μιλήσεις σε κάποιον εδώ είμαι εγώ... ❤️❤️❤️❤️

Σε ευχαριστώ κορίτσι μου..ελπίζω να βρω σύντομα την γαλήνη και να μπορέσω να ηρεμήσω..εγώ δεν μπορώ να μιλήσω σε κανέναν..κουράστηκα να προσπαθώ μόνο εγώ..ως εδώ ήταν..όσο κι αν απαλύνει ο πόνος Μ δεν θα τους συγχωρήσω ποτέ..δεν έχει κανένα νόημα να τους έχω στη ζωή μ και να με ταλαιπωρούν άλλο..βγάζω τους τοξικούς έξω και τέλος..

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

στις πριν 1 ώρα, ο/η Gioana2014 είπε:

Σε ευχαριστώ κορίτσι μου..ελπίζω να βρω σύντομα την γαλήνη και να μπορέσω να ηρεμήσω..εγώ δεν μπορώ να μιλήσω σε κανέναν..κουράστηκα να προσπαθώ μόνο εγώ..ως εδώ ήταν..όσο κι αν απαλύνει ο πόνος Μ δεν θα τους συγχωρήσω ποτέ..δεν έχει κανένα νόημα να τους έχω στη ζωή μ και να με ταλαιπωρούν άλλο..βγάζω τους τοξικούς έξω και τέλος..

Σου εύχομαι ολόψυχα να την βρεις κορίτσι μου... Δωσε λίγο χρόνο στον εαυτό σου... Και πολύ καλά κάνεις.... Πάνω από όλα η οικογένεια σου... Ο άντρας σου και το παιδάκι σου... Οι υπόλοιποι έρχοντε δεύτεροι.... Όσο πιο μακρυά τους κρατάς τόσο πιο ήρεμη θα έισαι... 

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

στις πριν 16 ώρες, ο/η Gioana2014 είπε:

Σε ευχαριστώ κορίτσι μου..ελπίζω να βρω σύντομα την γαλήνη και να μπορέσω να ηρεμήσω..εγώ δεν μπορώ να μιλήσω σε κανέναν..κουράστηκα να προσπαθώ μόνο εγώ..ως εδώ ήταν..όσο κι αν απαλύνει ο πόνος Μ δεν θα τους συγχωρήσω ποτέ..δεν έχει κανένα νόημα να τους έχω στη ζωή μ και να με ταλαιπωρούν άλλο..βγάζω τους τοξικούς έξω και τέλος..

 

στις πριν 14 ώρες, ο/η Valia nikos είπε:

Σου εύχομαι ολόψυχα να την βρεις κορίτσι μου... Δωσε λίγο χρόνο στον εαυτό σου... Και πολύ καλά κάνεις.... Πάνω από όλα η οικογένεια σου... Ο άντρας σου και το παιδάκι σου... Οι υπόλοιποι έρχοντε δεύτεροι.... Όσο πιο μακρυά τους κρατάς τόσο πιο ήρεμη θα έισαι... 

Κορίτσια έτσι είναι... οι ταξικοί άνθρωποι δυστυχώς "τρώνε" πολύ από την ενέργεια κ την προσωπική μας ευτυχία, όσο μπορούμε να τους απομακρύνουμε τόσο καλύτερα θα είμαστε

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

  • 2 weeks later...
στις πριν 45 λεπτά, ο/η Froufro είπε:

@Gioana2014 πως είσαι κορίτσι μου? Κ σωματικά κ ψυχολογικά? Ο άντρας σου έφυγε ή είναι ακόμα μαζί σου?

Κορίτσι μου τι να σ πω μια πάνω μια κάτω..τώρα θα είναι ΧΑ το μωράκι Μ νεογέννητο κ με έχει ζοριστει πολύ αυτή η περίοδος..ο σύζυγος δόξα το θεό εδώ μαζί μας ακόμα..εσύ πώς είσαι κορίτσι μου?

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

στις πριν 4 λεπτά, ο/η Gioana2014 είπε:

Κορίτσι μου τι να σ πω μια πάνω μια κάτω..τώρα θα είναι ΧΑ το μωράκι Μ νεογέννητο κ με έχει ζοριστει πολύ αυτή η περίοδος..ο σύζυγος δόξα το θεό εδώ μαζί μας ακόμα..εσύ πώς είσαι κορίτσι μου?

Είναι δύσκολο αλλά θέλει κουράγιο.... εύχομαι να βρεις γρήγορα τον τρόπο να νιώσεις καλύτερα! 

Εγώ καλά είμαι δώξα τω θεώ, σε σαράντα μέρες περίπου θα έρθει κ ο άντρας μου. Μετράμε αντίστροφα 

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

στις πριν 14 λεπτά, ο/η Froufro είπε:

Είναι δύσκολο αλλά θέλει κουράγιο.... εύχομαι να βρεις γρήγορα τον τρόπο να νιώσεις καλύτερα! 

Εγώ καλά είμαι δώξα τω θεώ, σε σαράντα μέρες περίπου θα έρθει κ ο άντρας μου. Μετράμε αντίστροφα 

Τελειααα καλώς να τον δεχτείς κορίτσι μου κάνει να πάνε όλα τέλεια!!!λίγο έμεινε κάνε υπομονή!!!πολύ χαίρομαι για σένα κορίτσι μου!!!

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

Συμμετοχή στη συζήτηση

Μπορείτε να γράψετε τώρα το μήνυμά σας και να εγγραφείτε μετά. Αν έχετε ήδη λογαριασμό, συνδεθείτε τώρα για να δημοσιεύσετε το μήνυμα με το ψευδώνυμό σας.
Note: Your post will require moderator approval before it will be visible.

Guest
Απαντήστε σε αυτή τη συζήτηση...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.


  • Απαντήσεις

    • Κορίτσι μου, ειλικρινά λυπάμαι πολύ για την απώλεια σας. Είναι πολύ δύσκολο αυτ΄ο που έχεις να διαχειριστείς για να έχεις κι από πάνω το βάρος του σχολείου, τα βλέμματα συναδέλφων κτλ... Όπως σου έγραψαν και τα κορ΄ιτσια, ο γιατρός σου μπορεί να σου γράψει κανονικά όσες μέρες χρειάζεσαι. Θα μπορούσε να σου γράψει ως είθισται 15 μέρες για την απόξεση και μετά άλλες 15 για "επιπλοκές λόγω απόξεσης". Κι η πρωτοβάθμια δεν πρ΄΄οκειται να ασχοληθεί περαιτέρω. Αν χρειαστεις κι άλλες μέρες πέρα από αυτές, θα σου πρότεινα να βάζεις 3 αναρρωτικές (Δευτέρα- Τετάρτη) και 2 κανονικές (Πέμπτη- Παρασκευή) γιατί έτσι δε μετράνε τα σαββατοκύριακα. Το θεωρώ αδύνατο να υπάρξει διευθυντής που να μην εγκρίνει άδεια για τόσο σοβαρό λόγο! Έχεις κι από μένα μια αγκαλιά και μια ευχή να έρθει πολύ γρήγορα ξανά αυτό που τόσο ποθείτε!❤️
    • Έκλαψα με το τελευταία των Μοϊκανών... 🤣Ετσι το βλέπω να το παθαίνω εγώ με τα γεννητούρια...   Τέλεια δουλειά για άλλη μια φορά το πινακάκι σου! Με το καλό τα νινάκια μας 😍
    • @synnefaki79 κορίτσι μου να πάρεις όσο χρόνο χρειαστεί. Και γω τ πιστεύω ότι είναι πολύ πιο δύσκολο όταν έχεις περάσει πολλά για να έρθει και δ είσαι σίγουρη αν θα έρθει κ ποτε ξανά. Εχεις ενα επιπλεον αγχος. Να θρηνησεις για την απωλεια σου όπως της αξίζει. Μην βιαστεις να δείξεις ότι είσαι καλά ενώ δ είσαι. Ένα χρόνο και κάτι και ούσα πάλι εγκυος δ υπάρχει μέρα που να μην κοίταξα τ βιντεακι από τ υπερηχο π έχω από εκείνο τ μωρακι π εφυγε άδικα. Περιμένω μωρο κ όταν βλέπω μωρακι στην ηλικία π θ ήταν κ τ προηγ μωρο δ γίνεται να μη σκέφτομαι ότι τώρα θα ήταν τόσο κ τ δικό μου. Κάθε μωρό π ερχεται είναι μοναδικο. Φρόντισε τον εαυτό σου να αναρρωσεις σωματικα και σιγά σιγά θα αναρρωσει κ η ψυχή σου. Πάντα θα σε πονάει η απώλεια αυτή. Αλλά μέσα από την ψυχή μ σ εύχομαι να ρθει ένα μωρακι που θα την απαλύνει.
    • Επίσης ξέχασα να σχολιάσω την ημερομηνία.... Τι ωραία!!! Στρογγυλή, στρογγυλή.... 20 Νοεμβρίου 2024 💙 Υπ΄΄εροχη!!!
  • Νέες συζητήσεις

×
×
  • Προσθήκη...